Ιστορίες !!!Murtazov Nikon, ιεροδιάκονος!!! 27

Προφητικά όνειρα

Ζούσε ένας δούλος του Θεού στο λόφο μας στην Πυουχτίτσα. Το όνομά της ήταν Ευδοκία και τό κρυφός της ήταν η μοναχή Βέρα. Η μητέρα της Ευδοκίας ήταν μόλις 55 ετών όταν πέθανε από εγκεφαλικό και οι μεγαλύτερες αδερφές Pukhtitsa τη θυμούνται ακόμα. Είχα την ευκαιρία να επικοινωνήσω και με τη μητέρα μου και τώρα θα σας πω μια ιστορία που μου είπε.

Στην πατρίδα της μητέρας της Ευδοκίας, η οποία καταγόταν από την περιοχή Tambov, ζούσε μια γυναίκα που ακολουθούσε έναν εξαιρετικά ανήθικο τρόπο ζωής. Όλες οι αμαρτίες της ήταν μπροστά στους ανθρώπους, και άλλοι τη λυπήθηκαν, άλλοι την καταδίκασαν και άλλοι ήταν απλώς αδιάφοροι. Αυτή η γυναίκα είχε μια ενήλικη κόρη, αλλά δεν ήταν σε θέση να βοηθήσει τη μητέρα της να βγει από την αμαρτωλή αιχμαλωσία, ειδικά επειδή η ίδια είχε μια οικογένεια και τις δουλειές του σπιτιού. Ο καιρός πέρασε και μια μέρα η γυναίκα αρρώστησε και πέθανε ξαφνικά. Η άτυχη αμαρτωλή θάφτηκε, τον θυμήθηκαν με βότκα και... ξεχάστηκε και ο κόσμος συνέχισε να προετοιμάζει νέα θύματα για την κόλαση.

Μακάρι όλα να τελείωναν απλά σε θάνατο!.. Αλλά ο άνθρωπος είναι αθάνατος. Και πέρα​​από τον τάφο, η αιώνια ζωή μόλις αρχίζει για τον καθένα μας. ΕΚΕΙ αποφασίζεται η μοίρα της ψυχής ενός ανθρώπου. Δυστυχώς, πολλοί δεν πιστεύουν σε αυτό: τα αμαρτωλά πάθη πνίγουν και νανουρίζουν τη συνείδηση. Αλλά υπήρχε μια ευγενική γυναίκα που όχι μόνο λυπήθηκε τον αποθανόντα, αλλά και δώρισε κρυφά την ψυχή της στο μοναστήρι Pukhtitsky για αιώνια μνήμη. Αποταμίευσε χρήματα για αυτό για πολύ καιρό από την πενιχρή σύνταξή της.

Μετά από λίγο καιρό, η νεκρή εμφανίστηκε σε ένα όνειρο στην κόρη της και της ζήτησε να πάει σε μια τέτοια διεύθυνση και να ευχαριστήσει τον άγνωστο δούλο του Θεού για το έλεός της. «Η μνήμη της με έβγαλε από την κόλαση», είπε στην κόρη της.

Αυτό είναι η χριστιανική αγάπη και τι μεγάλη σημασία έχει το έλεος.