Τα ορθόδοξα θαύματα στον 20ο αιώνα. Μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων. 12

 

Τρία σημεία της αλήθειας της Ορθοδόξου πίστεως

Στις μέρες μας ακούμε: «Γιατί νομίζετε ότι μόνο η Ορθόδοξη πίστη είναι αληθινή; Αλλά οι Καθολικοί λένε ότι η πίστη τους είναι αληθινή».

Για τους ευσεβείς προγόνους μας, μια τέτοια αμφιβολία ήταν φυσικά εντελώς αδύνατη. Γνώριζαν καλά ότι η Ορθόδοξη πίστη δόθηκε από τον ίδιο τον Κύριο στους αποστόλους Του και διατηρήθηκε αναλλοίωτη μόνο στην αγία Ορθόδοξη Εκκλησία. Δεν ήταν ανθρώπινες μάταιες γνώμες, αλλά τα σημάδια και τα θαύματα που έκανε συνεχώς στη ζωή μας ο Κύριος που ενίσχυαν την πίστη στους ανθρώπους μας.

Αυτά τα σημάδια συμβαίνουν ακόμα και σήμερα. Αλλά ο άθεος τύπος, το ραδιόφωνο και η τηλεόραση δεν μιλάνε γι' αυτά, μεταδίδοντας καμία είδηση ​​όλο το εικοσιτετράωρο εκτός από αυτά, τα πιο σημαντικά.

Εδώ είναι τρία από τα πιο σημαντικά σημάδια:

1. Πρώτα απ' όλα, αυτή είναι η κάθοδος της Αγίας Φωτιάς στον Πανάγιο Τάφο κάθε χρόνο το Μεγάλο Σάββατο. Το μεγαλύτερο θαύμα, που κάθε φορά μαρτυρούν πολλές εκατοντάδες άνθρωποι που έρχονται να το δουν, μεταξύ των οποίων και συμπατριώτες μας. Πέρυσι, για παράδειγμα, ο πρεσβύτερος Αρχιερέας Vasily (Shvets) ήρθε στην Εκκλησία μας της Μεσολάβησης της Μητέρας του Θεού, στο χωριό Akulovo κοντά στη Μόσχα (πλατφόρμα Otradnoe, από τον σταθμό Belorussky), ο οποίος είπε σε όλους πώς είδε με τα δικά του μάτια πώς κατέβηκε αμέσως φωτιά από τον ουρανό, και μετά άλειψε όλους με λάδι από τον Πανάγιο Τάφο με ένα λευκό κερί της Ιερουσαλήμ, που άναβε από την Αγία Φωτιά. Επιπλέον, η φωτιά κατεβαίνει μόνο όταν ο Ορθόδοξος πατριάρχης εισέλθει στο Edicule (Παρεκκλήσι του Παναγίου Τάφου) - και, φυσικά, την παραμονή του Πάσχα σύμφωνα με το παλιό στυλ, σύμφωνα με το Ορθόδοξο, Ιουλιανό ημερολόγιο. Ο Πατριάρχης κρατά στα χέρια του σβηστά κεριά, δεν έχει ούτε σπίρτα ούτε αναπτήρες - ελέγχεται ειδικά, μπαίνει μόνος του στο Edicule, αρχίζει η έντονη προσευχή - και μετά κατεβαίνει το Άγιο Πυρ. Ο Πατριάρχης βγαίνει με αναμμένα κεριά. Η φωτιά μεταδίδεται αμέσως σε όλους και στην αρχή δεν καίει ούτε καίει ούτε τα γένια. Το 1992, μια αντιπροσωπεία της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας έφερε αυτή τη φωτιά, έχοντας κάνει ένα μακρύ ταξίδι σε πολλές αδελφικές χώρες, στη Μόσχα, στο Κρεμλίνο, και μια λάμπα με φωτιά τοποθετήθηκε στο βάθρο του μνημείου των Αγίων Ισότιμων οι-Απόστολοι Μεθόδιος και Κύριλλος, δάσκαλοι των Σλάβων, στη Μόσχα στην πλατεία Slavyanskaya (β. Varvarskaya).

2. Το δεύτερο σημάδι είναι η εμφάνιση νεφών κάθε χρόνο την ημέρα της Μεταμορφώσεως του Κυρίου, πάλι κατά το παλιό ύφος, στο όρος Θαβώρ, ακόμη και σε εντελώς ασυννέφιαστο καιρό. Όπως γνωρίζετε, ένα σύννεφο επισκίασε τον Κύριο που μεταμορφώθηκε στο όρος Θαβώρ - γιατί το φως της Θεϊκής μεταμορφωμένης σάρκας Του ήταν αφόρητα λαμπρό για τους μαθητές Του που ήταν παρόντες σε αυτό το μεγάλο θαύμα.

3. Και, τέλος, το τρίτο σημείο, το οποίο παρακολούθησαν πολλοί ενορίτες του ναού μας την ημέρα των Εισοδίων της Υπεραγίας Θεοτόκου στον ναό. Την παραμονή αυτής της εορτής, μετά την κατανυκτική αγρυπνία, τα μεσάνυχτα, στην αρχή του χειμώνα -και, πάλι, κατά το παλιό ύφος- ανθίζει η ιτιά. Αν το σπάσεις, θα παραμείνει ανθισμένο. Στις 4 Δεκεμβρίου (νέου στυλ, παλιό - 21 Νοεμβρίου 1992), όταν ο πατέρας μας ο αρχιερέας Valerian (Krechetov) στεκόταν στον άμβωνα και μιλούσε για αυτό το θαύμα, η Μαρία, που εργαζόταν στην εκκλησία μας, τον πλησίασε ξαφνικά και του παρέδωσε ένα νέο άνθισε ένα κλαδί ιτιάς - και το σήκωσε και το έδειξε σε όλους τους παρευρισκόμενους. Αυτό το νήμα είναι ακόμα μαζί μας. Όποιος έχει μάτια ας βλέπει!

(Ν. Μπουλγκάκοφ, Ορθόδοξος συγγραφέας)