Ειλικρινείς ιστορίες ενός περιπλανώμενου στον πνευματικό του πατέρα. 13

 

3) Ρήσεις ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΙΛΊΠΠΟΥ. (φύλλο. 44-50).

1) Η δύση του ηλίου παράγει νύχτα. και όταν ο Χριστός φύγει από την ψυχή, τότε το σκοτάδι των παθών την αγκαλιάζει, και τα νοερά θηρία αρχίζουν να τη βασανίζουν. Ο αισθησιακός ήλιος έχει ανατείλει και τα ζώα κρύβονται στις σπηλιές τους. Ο Χριστός λάμπει στο στερέωμα του προσευχόμενου νου. και κάθε έθιμο αυτού του κόσμου φεύγει, και ο νους πηγαίνει στη δουλειά του, δηλαδή στη θεία διδασκαλία μέχρι το βράδυ (folio 45 ver.).

2) Αποφύγετε τις εξωτερικές συνομιλίες και πολεμήστε με εσωτερικές σκέψεις μέχρι να βρείτε έναν τόπο καθαρής προσευχής - και ένα σπίτι στο οποίο κατοικεί ο Χριστός, φωτίζοντας και ευχαριστώντας σας με τη γνώση και την επίσκεψή του (ό.π.).

3) Το αποτύπωμα των ποδιών στο χιόνι είτε λιώνει από τον ήλιο που λάμπει, είτε καταστρέφεται από τη διαρροή νερού. και οι αναμνήσεις που αποτυπώνονται στους λογισμούς από τις αισθησιακές πράξεις καταστρέφονται από τον Χριστό, που έλαμψε στην καρδιά με την προσευχή και τη βροχή των συμπονετικών δακρύων (φύλλο 46).

4) Οι συχνές προσευχές, που εκτελούνται νοερά με φλογερή τρυφερότητα, σβήνουν τη μνήμη των προηγούμενων πράξεων. Φωτίζοντας την ψυχή με τη μνήμη του Θεού, με την πίστη και τη συντριβή της καρδιάς, σαν ξυράφι, οι κακές αναμνήσεις τρώγονται (ό.π.).

5) Έχοντας απομονωθεί εξωτερικά, προσπαθήστε να εισέλθετε περαιτέρω στην εσωτερική φρουρά (σκοπιά) της ψυχής, που είναι ο οίκος του Χριστού, όπου η ειρήνη, η χαρά και η σιωπή είναι πάντα σύμφυτες. Ο νοερός ήλιος Χριστός εκπέμπει αυτά τα χαρίσματα ως ορισμένες ακτίνες από τον εαυτό Του, και ως βραβείο δίνει στην ψυχή που Τον δέχεται με πίστη και αγάπη για τη Φιλοκαλία (φύλλο 46 εδ.).

6) Καθισμένος στη μοναξιά σου, θυμήσου τον Θεό, αποσπώντας το μυαλό σου από τα πάντα και κατευθύνοντάς το στον ένα Θεό. ρίξτε όλη τη στοργή της καρδιάς σας μπροστά Του και προσκολληθείτε σε Αυτόν με αγάπη. Η μνήμη του Θεού είναι η νοερή όραση του Θεού, που ελκύει την όραση και την επιθυμία του νου και τον φωτίζει με φως από τον εαυτό του. Ο νους, στρέφοντας προς τον Θεό, αφού έχουν πάψει σε αυτόν όλες οι εικονιστικές παραστάσεις των υπαρχόντων πραγμάτων, βλέπει τον Θεό χωρίς μορφή (ό.π.).

7) Η προσευχή είναι μια νοερή συνομιλία με τον Κύριο, εκφωνώντας προσευχητικά ρήματα με μια σύγχρονη επιδίωξη του νου προς τον Θεό. Όταν η σκέψη εκφωνεί συχνά το όνομα του Κυρίου και ο νους ακούει καθαρά την επίκληση του θείου ονόματος, τότε το φως της γνώσης του Θεού, σαν φωτεινή εικόνα, επισκιάζει ολόκληρη την ψυχή (ό.π.).

8) Πίστεψέ με, αλήθεια σου λέω, ότι αν σε όλη σου τη δουλειά μένεις αχώριστος από τον εαυτό σου, μητέρα κάθε καλού είναι η προσευχή. τότε δεν θα κοιμηθεί μέχρι να σου δείξει το παλάτι της, να σε οδηγήσει μέσα σε αυτό και να σε γεμίσει με ανείπωτη δόξα και χαρά. Αυτή, έχοντας αφαιρέσει όλα τα εμπόδια, λειαίνει τον δρόμο της αρετής και τον κάνει βολικό για τον αναζητητή (φύλλο 48).

9) Περπατώντας κατά μήκος του νοητικού μονοπατιού, διαβάστε τα ρήματα της προσευχής και μιλήστε στον Κύριο, φωνάζοντας συνεχώς και χωρίς να χάνετε την καρδιά σας. προσευχόμενος ακατάπαυστα, μιμούμενος την έλλειψη σκέψης εκείνης της χήρας που παρακαλούσε τον αδάμαστο δικαστή. Τότε (αυτό θα σημαίνει ότι) περπατάς με το πνεύμα, δεν υποκύπτεις στις σαρκικές επιθυμίες και δεν διακόπτεις τη συνέχεια της προσευχής με κοσμικούς λογισμούς, αλλά είσαι ναός του Θεού, στον οποίο δοξάζεται σιωπηλά ο Θεός. Προσευχόμενοι νοερά με αυτόν τον τρόπο, θα είστε επιτέλους άξιοι να επιτύχετε αδιάκοπη ενθύμηση του Θεού, να εισέλθετε στα απρόσιτα μυστικά του νου, να δείτε το αόρατο σε μυστηριώδεις συλλογισμούς, να υπηρετήσετε τον Θεό έναν προς έναν, σε εκχύσεις αγάπης που είναι λογικές μόνο για εσάς (φύλλο 48 εκδ.).

4) Ρήσεις του Βαρσανούφιου του Μεγάλου και του Ιωάννη.

1) Επικαλώντας το όνομα του Θεού, οι εχθροί αποδυναμώνονται. Γνωρίζοντας αυτό, ας μη σταματήσουμε να επικαλούμε το όνομα του Θεού για βοήθεια. Αυτή είναι η προσευχή, και η Γραφή λέει: προσεύχεστε αδιάκοπα (Α' Σολ. 5:17) (απάντηση 422).

2) Να θυμάστε ότι ο Θεός γνωρίζει την καρδιά, κοιτάζει την καρδιά και καλέστε Τον στην καρδιά σας. Αυτό είναι που λέγεται στη Γραφή: κλείστε τις πόρτες σας και προσευχηθείτε στον Πατέρα σας κρυφά (Ματθαίος 6:6). Ας κλείσουμε τα χείλη μας και ας προσευχηθούμε σε Αυτόν στην καρδιά μας. γιατί όποιος κλείνει το στόμα του και επικαλείται τον Θεό, ή Του προσεύχεται μέσα στην καρδιά του, εκπληρώνει την εν λόγω εντολή (απάντηση 427).

3) Το εγκάρδιο έργο σας πρέπει να συνίσταται στο να προσεύχεστε συνεχώς στον Θεό. Εάν θέλετε να πετύχετε σε αυτό, κάντε μια αρχή και μην αναζητάτε νωχελικά, με την ελπίδα, και ο Θεός θα σας ευλογήσει με επιτυχία (απάντηση 26).

4) Η συνεχής επίκληση του ονόματος του Θεού είναι φάρμακο που σκοτώνει όχι μόνο τα πάθη, αλλά και την ίδια τη δράση τους. Ακριβώς όπως ένας γιατρός αναζητά ένα αξιοπρεπές φάρμακο ή ένα γύψο για την πληγή ενός πάσχοντος, και δουλεύουν, και ο ασθενής δεν ξέρει καν πώς γίνεται αυτό: έτσι και το όνομα του Θεού, όταν καλείται, σκοτώνει όλα τα πάθη, αν και δεν ξέρουμε πώς γίνεται αυτό (απ. 421 ).

5) Ο Κύριος είπε: ζητήστε και θα σας δοθεί (Λουκάς 11:9). Προσευχήσου στον Πανάγαθο Θεό, να σου στείλει το Άγιο Πνεύμα του Παρηγορητή, και θα έρθει και θα σε διδάξει τα πάντα και θα σου αποκαλύψει όλα τα μυστήρια. Αναζητήστε το στον οδηγό σας. Δεν θα επιτρέψει την αυταπάτη ή την απόσπαση της προσοχής στην καρδιά του, δεν θα επιτρέψει την απροσεξία, την τεμπελιά ή τον λήθαργο στις σκέψεις του. θα φωτίσει τα μάτια, θα δυναμώσει την καρδιά, θα εξυψώσει το μυαλό. Προσκολληθείτε σε Αυτόν, πιστέψτε σε Αυτόν, αγαπήστε Τον (απάντηση 136).

6) Όταν δείτε ότι η πονηριά του εχθρού σας εμποδίζει να προσευχηθείτε, τότε μην μπείτε σε συζήτηση μαζί του, αλλά προσπαθήστε να επικαλεστείτε το όνομα του Θεού, και ο Θεός θα σας βοηθήσει και θα καταργήσει την πονηριά των εχθρών (απάντηση 424).

7) Η τέλεια προσευχή συνίσταται στο να μιλάς με τον Θεό χωρίς να σκορπίζεις τις σκέψεις σου, να συλλέγεις όλες τις σκέψεις και τα συναισθήματά σου. Ένα άτομο μπαίνει σε μια κατάσταση όταν πεθαίνει για όλους τους ανθρώπους, για τον κόσμο και για ό,τι υπάρχει σε αυτόν. Κατά τη διάρκεια της προσευχής, ένας τέτοιος άνθρωπος δεν έχει τίποτα στο μυαλό του εκτός από το ότι στέκεται ενώπιον του Θεού και συνομιλεί μαζί του (απάντηση 79).