Τα μυστικά της μετά θάνατον ζωής!!!!Μαρτυρίες για τους νεκρούς, για την αθανασία της ψυχής και για τη μετά θάνατον ζωή!!Ζναμένσκι Γκεόργκι Αλεξάντροβιτς. 5

 

Εκκλησιαστική προσευχή και ελεημοσύνη

Στην Εκκλησία μας, από την εποχή των αγίων αποστόλων, δεν υπήρξε καιρός που οι Χριστιανοί να μην προσεύχονταν για τους κεκοιμημένους αδελφούς τους και επιπλέον κατά την εκτέλεση της σημαντικότερης από τις Θείες ακολουθίες τους. Την πρώτη Λειτουργία συνέθεσε ο Αγ. Απόστολος Ιάκωβος, ο αδελφός του Κυρίου, και περιέχει την ακόλουθη προσευχή: «Κύριε, Θεέ των πνευμάτων και πάσης σάρκας, θυμήσου τους Ορθοδόξους, τους οποίους θυμηθήκαμε και που δεν θυμηθήκαμε, από τον δίκαιο Άβελ μέχρι σήμερα, δώσε τους ανάπαυση στην κατοικία των ζωντανών, στη Βασιλεία Σου, στη γλυκύτητα του παραδείσου, στο στήθος μας , η λύπη και ο στεναγμός έφυγαν, όπου το φως του προσώπου Σου επισκέπτεται και πάντα φωτίζει».

Η εκκλησιαστική προσευχή είναι μια τέτοια παντοδύναμη δύναμη που περνά από τους ουρανούς, ανεβαίνει στον ίδιο τον Θρόνο του Παντοδύναμου, κατεβαίνει ακόμη και στην άβυσσο της κόλασης και οδηγεί τους κρατούμενους από εκεί στην ελευθερία. Συνοδεύεται και ενισχύεται από τις προσευχές όλων των αγίων και ιδιαίτερα από την παντοδύναμη προσευχή της Σεβασμιώτατης των Χερουβείμ, της Θεοτόκου.

Κάθε φορά που προσφέρεται η εξιλεωτική θυσία του Σώματος και του Αίματος του Υιού του Θεού, ολόκληρο το Συμβούλιο των Αγγέλων και των Αγίων του Θεού είναι παρόν και προσεύχεται μαζί μας. Κάθε φορά που μνημονεύονται οι νεκροί αδελφοί μας κατά τη διάρκεια της Λειτουργίας, δίνεται η ευκαιρία στις ψυχές τους να σταθούν εδώ μαζί με τους Αγγέλους και να προσευχηθούν για τη σωτηρία τους.

Με τι τρέμουλο πόθο περιμένει ίσως η ψυχή του συγγενή σου μέχρι να πας στον ναό του Θεού για να δώσεις εντολή στον ιερέα να τη θυμηθεί κατά τη μεγάλη και φοβερή ιερή τελετή και εσύ ο ίδιος να προσευχηθείς γι' αυτήν μαζί με όλη την Εκκλησία. Γιατί μόνο έτσι μπορεί να συμμετάσχει στην εξιλαστήρια Θυσία που προσφέρεται. Με τι χαρά και παρηγοριά θα γεμίσει όταν, καλούμενη στο ναό του Θεού με ανάμνηση, θα εμφανιστεί εδώ μπροστά στον Θρόνο του Θεού με το πρόσωπο των Αγγέλων και θα παρακαλέσει τον Κύριο με όλη την Εκκλησία για έλεος, ζητώντας άφεση των αμαρτιών της και καλή απάντηση στην Τελευταία Κρίση του Χριστού! Τι ανέκφραστη χαρά, αγαλλίαση και ευδαιμονία θα την αγκαλιάσει όταν το μέρος της, μαζί με άλλους, χαμηλώσει στο Άγιο Ποτήριο, βυθισμένο στο Πανάγιο Αίμα του Υιού του Θεού, με την προσευχή του ιερού: «Πλύνε, Κύριε, τις αμαρτίες εκείνων που θυμούνται εδώ με το αίμα Σου!».

Αυτή είναι μια ανεκτίμητη υπηρεσία, αυτή είναι αναντικατάστατη βοήθεια που μπορείτε να παρέχετε στους νεκρούς συγγενείς σας κάθε μέρα, εάν θέλετε να είστε προσεκτικοί και συμπονετικοί στη μοίρα τους στη μετά θάνατον ζωή. Θέλετε να φέρετε κάτι ως δώρο στους νεκρούς συγγενείς σας; Στείλε τους εκεί με τα χέρια των φτωχών και των πονεμένων, κάνε ελεημοσύνη στο όνομά τους σύμφωνα με τη δύναμή σου και να είσαι σίγουρος ότι το δώρο σου θα φτάσει στον προορισμό του, και η εγγύηση γι' αυτό είναι ο ίδιος ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός: «Εφόσον το κάνεις σε έναν από τους μικρότερους αυτούς αδελφούς Μου», λέει, «το κάνεις σε μένα». Και Αυτός, ο Παντοδύναμος, μπορεί να μείνει στο χρέος μας, έστω και για λίγο; Δεν θα ανταμείψει εκείνος, ο Πολυεύσπλαχνος και Παντογενής, εκατονταπλάσια τις ψυχές που έχουν φύγει από κοντά μας για κάθε καλή πράξη που γίνεται στο όνομά τους; Αυτός, ο Γλυκός Παρηγορητής όλων όσων θρηνούν, δεν θα βρει πώς να παρηγορήσει τις ψυχές των αδελφών μας που απεβίωσαν, αν παρηγορήσουμε στο όνομά Του τουλάχιστον μια ψυχή που υποφέρει στη γη;

Ίσως η πνευματική πείνα και η δίψα για την αλήθεια του Θεού κατατρώει την ψυχή του αδελφού και του συγγενή σας. Ταΐστε τους πεινασμένους στο όνομά της, πίνετε στους διψασμένους, και ο Κύριος θα τη χορτάσει με την εμφάνιση του Προσώπου Του, φωτεινή για τους ίδιους τους Αγγέλους, και θα της δώσει να πιει από την πηγή της χάριτος του Ζωοδόχου Αγίου Πνεύματος. Μήπως, η ψυχή του συγγενή σου, γυμνή από καλές πράξεις και λερωμένη από αμαρτωλές ακαθαρσίες, ντρέπεται μπροστά στους αγίους Αγγέλους και κρύβεται από το Πρόσωπο του Θεού; Ντύστε τη γυμνή στο όνομά της, πλύνετε τα πόδια του κουρασμένου ταξιδιώτη, καταφύγετε και δώστε ανάπαυση στον ξένο, και ο Ελεήμων Κύριος θα την ντύσει με το ένδυμα των αρετών Του και θα ξεπλύνει την ακαθαρσία της με το Αίμα Του.

Ίσως, καταδιωκόμενη και παρασυρόμενη από τα πνεύματα του κακού, η ψυχή του αδελφού σου αναζητά κάλυψη και προστασία, αλλά δεν τα βρίσκει λόγω της αναξιότητάς του; Στο όνομά της, προστάτεψε τον κατατρεγμένο από τον διώκτη, δέξε και δώσε ανάπαυση σε ένα άστεγο ορφανό ή μια χήρα σε στενοχώρια, και ο Κύριος θα απλώσει το πέπλο του ελέους Του στην ψυχή του αδελφού σου και τα πνεύματα του κακού θα φύγουν από αυτό με φόβο και οι άγιοι άγγελοι θα το προστατέψουν με το πέπλο των φτερών τους.

Μήπως, δεμένη σαν με δεσμά, από τους αιχμαλώτους της αμαρτίας, η ψυχή του φίλου σου μαραζώνει να μη βλέπει το Πρόσωπο του Θεού, κατοικεί στο σκοτάδι και στο σκοτάδι, μακριά από το φωτεινό πρόσωπο των δικαίων; Επισκεφθείτε στο όνομά της τους φυλακισμένους φυλακισμένους, ελαφρύνετε τις καρδιές τους με συμπόνια, παρηγορήστε τους με τη βοήθεια που είναι δυνατή για εσάς, και ο Κύριος θα στείλει τους φωτεινούς Αγγέλους Του να την παρηγορήσουν στη θλίψη, να την κάνουν χαρούμενη με την υπόσχεση του ελέους Του.

Ίσως, έχοντας μεταναστεύσει στον πνευματικό κόσμο, χωρίς να έχει μεταφερθεί εκεί προηγουμένως με θεόφρονες σκέψεις, χωρίς να έχει συνηθίσει τη γεύση του στις πνευματικές του απολαύσεις, χωρίς να έχει πλησιάσει με προσευχή στις άγιες κατοικίες του, η ψυχή του αδελφού ή του συγγενή σου εμφανίστηκε σε αυτόν ως ξένη χώρα, μη βρίσκοντας συγγενείς για τον εαυτό της σε αυτήν την ουράνια Ιερουσαλήμ; Προστάτεψε την περιπλανώμενη στο όνομά της, αποδέξου και δώσε ανάπαυση σε αυτόν που δεν έχει πού να βάλει το κεφάλι του, και ο Κύριος θα της χαρίσει μια από τις φωτεινές κατοικίες στο σπίτι του Επουράνιου Πατέρα και όλοι οι άγγελοι και οι ψυχές των δικαίων θα τη δεχτούν στη φωτοφόρο συντροφιά τους.

Θέλετε ποτέ να μιλήσετε με τους νεκρούς σας μέσω του Λόγου του Θεού; Αυτή είναι μια τόσο παντοδύναμη λέξη που τα πάντα στον ουρανό και στη γη και κάτω από τη γη ακούνε και υπακούουν, και ακόμη και όσοι είναι στους τάφους την ακούνε. Αυτός είναι τόσο κυρίαρχος και βασιλικός λόγος που φοβούνται και τρέμουν τα πνεύματα του κακού, τον οποίο ακούν με ευλάβεια οι Άγιοι Άγγελοι, που καταλαβαίνουν οι ψυχές των αναχωρητών με πίστη.

Οι ψυχές των νεκρών, απομονωμένες από τον ορατό κόσμο, απομακρυσμένες από τη ματαιότητα της ζωής, διψούν για αυτόν τον λόγο, όπως το μάννα από τον ουρανό.

Όταν επισκέπτεστε ένα νεκροταφείο, τραγουδήστε τα ιερά τραγούδια του Δαβίδ, διάφορες άλλες προσευχές - αυτό θα φέρει στον αποθανόντα ανείπωτη ευχαρίστηση και χαρά, ή διαβάστε το Ιερό Ευαγγέλιο με προσευχητική ανάμνηση του νεκρού - θα τους ευχαριστήσετε περισσότερο από ό,τι μας ευχαριστούν τα πιο ευχάριστα νέα της απροσδόκητης ευτυχίας.

Μια τέτοια ουράνια συνομιλία με τους νεκρούς είναι η καλύτερη παρηγοριά στον κόσμο για εμάς, τους ζωντανούς: αναζωογονεί την καρδιά, εξυψώνει την ψυχή, φωτίζει το μυαλό και φέρνει ολόκληρο το πνεύμα μας σε ουράνια αρπαγή...

Ω, πόσο πιο αγνοί, πιο εξυψωμένοι και πιο τέλειοι θα ήμασταν τόσο στην καρδιά όσο και στην ψυχή, αν συνομιλούσαμε πιο συχνά με αυτόν τον τρόπο με τους νεκρούς αδελφούς μας! Τι χαρούμενη συνάντηση μαζί τους, τόσο για αυτούς όσο και για εμάς τους ίδιους, θα είχαμε προετοιμάσει για τον εαυτό μας σε περίπτωση θανάτου μας!

«Αυτό μπορούμε να κάνουμε για τους νεκρούς συγγενείς μας», λέει ο Στ. Ντμίτρι Χερσόνσκι. – Ας μείνουμε στην αληθινή αγάπη γι’ αυτούς, για να βρούμε και εμείς πνευματική βοήθεια την ώρα του θανάτου μας, και μετά θάνατον να μας θυμούνται εκεί με αγάπη, όπως τους θυμόμαστε με αγάπη εδώ. να μας υποδεχτούν εκεί με χαρά και ευτυχία, όπως τους αποχωρήσαμε από εδώ με δακρύβρεχτη προσευχή».

Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος γράφει: «Δεν ήταν μάταιο που οι απόστολοι νομοθέτησαν να τελούν τη μνήμη των αναχωρητών πριν από τα Τρομερά Μυστήρια: οι απόστολοι γνώριζαν ότι αυτό θα έφερνε μεγάλο όφελος στους αναχωρητές, μεγάλη ευλογία. Δεν είναι μάταιες οι προσευχές, δεν είναι μάταιη η ελεημοσύνη: το Άγιο Πνεύμα τα καθιέρωσε όλα αυτά, επιθυμώντας να ωφεληθούμε ο ένας από τον άλλον, γιατί η φιλανθρωπία των ζωντανών στη μνήμη των αναχωρητών σώζει και τα δύο. Εάν ο αποθανών είναι αμαρτωλός, τότε μπορούμε να τον βοηθήσουμε πολύ με τη στοργική μας φροντίδα και να τον μεταφέρουμε από ένα μέρος σκότους και θλίψης σε έναν φωτεινό κόσμο απεριόριστης ευτυχίας, και αν ο αποθανών είναι δίκαιος, τότε ο ίδιος, όντας ενώπιον του Θρόνου του Θεού, θα ανταποκριθεί στην αγάπη μας με μια θερμή προσευχή για την ψυχή μας, που είναι ακόμα στην επίγεια ζωή.

«Εκείνοι που πέρασαν πέρα ​​από τον τάφο, τόσο οι δίκαιοι όσο και οι αμαρτωλοί, μετά την ιδιωτική κρίση δεν λαμβάνουν ακόμη την τελική ανταμοιβή, την οποία εξακολουθεί να προορίζεται να λάβει ένα πλήρες άτομο, δηλ. στην ένωση της ψυχής με το σώμα, που θα συμβεί τη στιγμή της ανάστασης των ανθρώπινων σωμάτων».

«Οι άπιστοι λένε: «Πώς θα αναστηθεί αυτό το σώμα όταν έχει από καιρό αποσυντεθεί και έχει γίνει χώμα;» Είναι ευκολότερο και πιο βολικό για τον Θεό να μαζέψει τη σκόνη του ανθρώπινου σώματος, σκορπισμένη στο πρόσωπο της γης, παρά εμείς να μαζέψουμε τα ρούχα μας, σκορπισμένα στο δωμάτιο, και κανένα σωματίδιο του σώματός μας, όσο διάσπαρτα κι αν είναι, ακόμα κι αν το σώμα μας έχει αποσυντεθεί, ακόμα κι αν έχουμε καεί, δεν χάνονται για τον Θεό. Περνούν σε εκείνα τα στοιχεία από τα οποία τους πήρε το χέρι του Παντοδύναμου (Αυγουστίνος, Αρχιεπίσκοπος Νίζνι Νόβγκοροντ).

Σύμφωνα με τη διδασκαλία της Εκκλησίας μας, οι δίκαιοι βρίσκονται σε κατάσταση προκαταρκτικής ευδαιμονίας και οι αμαρτωλοί σε κατάσταση προκαταρκτικής μαρτυρίας. Η παρούσα εποχή είναι ένας ενδιάμεσος χρόνος μεταξύ των δύο ερχομένων του Χριστού, και η πραγματική ζωή κάθε ανθρώπου είναι? άρα, η ώρα που ήρθε ο Χριστός να σώσει τον κόσμο και όχι να τον κρίνει. Η ώρα της κρίσης είναι μπροστά, αυτή η μελλοντική εποχή, στην οποία θα ακολουθήσει η ανάσταση των νεκρών και η τελική, τελευταία απόφαση για τη μεταθανάτια μοίρα κάθε ανθρώπου.

Η παρούσα ζωή μας, παρά όλες τις θλίψεις με τις οποίες είναι γεμάτη, θα πρέπει να ξυπνήσει σε όσους ζουν στη γη ένα αίσθημα μεγαλύτερης ευγνωμοσύνης προς τον Θεό για την ευκαιρία να ζητήσουν άφεση αμαρτιών για τον εαυτό τους και τον αποθανόντα. Η Αγία μας Εκκλησία , που καθημερινά προσεύχεται με την προσφορά της Αναίμακτης Θυσίας για όλους τους Ορθοδόξους Χριστιανούς, μας δίνει παράδειγμα αγάπης και μνήμης των κεκοιμημένων. Ας προσευχηθούμε και εμείς οι ίδιοι γι’ αυτούς, αλλά για να είναι αποτελεσματική η προσευχή μας, είναι απαραίτητη η ευλάβεια, ο ζήλος και η ταπείνωση στην ίδια την προσευχή. Η προσευχή μας, τόσο για τους ζωντανούς όσο και για τους νεκρούς, είναι ιδιαίτερα φιλανθρωπική όταν συνδυάζεται με την προσφορά της Αναίμακτης Θυσίας για αυτούς. Αυτό είναι το πιο ισχυρό και αποτελεσματικό μέσο για να ζητήσουμε το έλεος του Θεού.

Εάν, λοιπόν, επιθυμείτε με όλη σας την καρδιά να βοηθήσετε τον νεκρό σας και να κάνετε όλα όσα διδάσκει η Αγία Εκκλησία , μην επιτρέψετε καμία αμφιβολία για τη σωτηρία του. Να ξέρετε ότι αυτή η αμφιβολία είναι το τέχνασμα του κακού πνεύματος, γιατί αν ο αποθανών ήταν ανάξιος σωτηρίας, τότε δεν θα επιτρεπόταν να μεσολαβήσετε γι' αυτόν, όπως ο Αγ. Ιωάννης της Δαμασκού , ότι «ο Θεός δεν υποκινεί κανέναν να προσευχηθεί για τους ανάξιους της σωτηρίας των νεκρών: ούτε γονείς, ούτε σύζυγος, ούτε σύζυγος, ούτε συγγενείς, ούτε φίλοι. Για τέτοιους νεκρούς, η προφητεία γίνεται πραγματικότητα: «Δυστυχισμένοι είναι εκείνοι από τους νεκρούς για τους οποίους οι ζωντανοί στη γη δεν προσεύχονται!»

Πριν από την Τελευταία Κρίση υπάρχει χρόνος να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον και να αλλάξουμε τη μεταθανάτια κατάσταση των νεκρών μας. Για όλους τους νεκρούς για τους οποίους προσφέρεται η Αναίμακτη Θυσία, οι αμαρτίες εξιλεώνονται με αυτήν ακριβώς την προσφορά και δίνεται η ευκαιρία στον νεκρό να προχωρήσει σε καλύτερη κατάσταση. Μετά την Αναίμακτη Θυσία, το δεύτερο πιο ισχυρό μέσο εξιλέωσης για τις αμαρτίες του νεκρού είναι η ελεημοσύνη. Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει: «Σχεδόν ο νεκρός με ελεημοσύνη και καλές πράξεις, γιατί αυτό θα τον ελευθερώσει από το αιώνιο μαρτύριο».

Εάν είστε φτωχοί, μην ντρέπεστε, να θυμάστε ότι το άκαρι της φτωχής χήρας ήταν πιο πολύτιμο στα μάτια του Σωτήρα από όλες τις πλούσιες συνεισφορές. Ένας δίκαιος λέει το εξής: «Αν πηγαίνεις στην εκκλησία και έχεις λίγα χρήματα και σκέφτεσαι: να δώσεις σε έναν ζητιάνο ή να ανάψεις ένα κερί, τότε είναι καλύτερα να δώσεις στον ζητιάνο και να είσαι κερί στον Θεό: καψε με πίστη και λάμψε με αγάπη για ολόκληρο τον κόσμο του Θεού.

«Ο Θεός είναι αγάπη», λέει ο αγαπημένος μαθητής του Χριστού. Ο ίδιος ο Σωτήρας είπε για τον εαυτό Του ότι είναι ζωή, επομένως, η ζωή είναι αγάπη, και η αγάπη είναι ζωή. Όπως η ζωή είναι αιώνια, έτσι και η αγάπη είναι αιώνια, είναι αθάνατη, «δεν πέφτει ποτέ», διδάσκει ο Απόστολος Παύλος. Και αυτή, μαζί με την ψυχή, περνά πέρα ​​από τον τάφο στο βασίλειο της αγάπης, όπου κανείς δεν μπορεί να είναι χωρίς αγάπη.

Η αγάπη, ενισχυμένη και αγιασμένη από την πίστη, καίει πέρα ​​από τον τάφο για την Πηγή της αγάπης – τον ​​Θεό, και για τους κοντινούς μας που παραμένουν στη γη. Με τι τρυφερή γονική αγάπη αγαπούν οι νεκροί γονείς τα ορφανά παιδιά τους που έχουν μείνει στη γη! Με τι δυνατή αγάπη αγαπούν οι μετανάστες σύζυγοι τις χήρες που παραμένουν στη γη! Με τι αγγελική αγάπη αγαπούν τα παιδιά που πέρασαν πέρα ​​από τον τάφο τους γονείς τους που παραμένουν στη γη! Με πόση ειλικρινή και τρυφερή αγάπη αγαπούν οι νεκροί αδελφοί, αδελφές, γνωστοί και όλοι οι αληθινοί Χριστιανοί τους συγγενείς και τους φίλους τους που παραμένουν εδώ, με τους οποίους τους ένωσε η πίστη τους. Τι πλήθος ψυχών μας περιμένει εκεί!

«Εκεί», λέει ο αλησμόνητος Άγιος Θεοφάν του Βισένσκ, «η ψυχή συναντάται από όλους εκείνους για τους οποίους προσευχήθηκε και στους οποίους προσευχήθηκε κατά τη διάρκεια της επίγειας ζωής της. Πόσο ανακουφιστικό! Πόσο ελεήμων είναι ο Κύριος με την ψυχή μας, που διατάζει να συναντηθεί αμέσως μόλις μπει σε μια χώρα άγνωστη ακόμη σε αυτήν από όλους για τους οποίους μεσολάβησε και στους οποίους η ίδια κατέφυγε για βοήθεια».

Αυτή η δύναμη της πίστης, αυτό το συναίσθημα της «ζωής στον μέλλοντα», ένας ήρεμος, χαρούμενος θάνατος με πλήρη συμφιλίωση με τη ζωή, δίνει στους ασκητές μας η θρησκεία του Χριστού, μια θρησκεία που μεταμορφώνει τους απλούς ανθρώπους σε ανθρώπους της ζωής, γεμάτους αληθινά κατορθώματα, πραγματική ανιδιοτέλεια. Όλα αυτά τους τα έδωσε η θρησκεία, την οποία έμαθαν μέσα από την εμπειρία μέσα από το κατόρθωμά τους.

Αυτό μας λένε οι Δάσκαλοί μας της Εκκλησίας: «Ο άνθρωπος, ενώ βρίσκεται σε αμέλεια (δηλαδή όχι στην εν Χριστώ ζωή), φοβάται την ώρα του θανάτου, αλλά όταν πλησιάσει τον Θεό, τότε αυτός ο φόβος καταπίνεται». «Αποκτήστε αγνότητα στις πράξεις σας, για να φωτιστεί η ψυχή σας στην προσευχή, ώστε η ανάμνηση του θανάτου να ανάψει χαρά στο νου σας». Και ένας άλλος λέει: «Αυτός που ζει στην αγάπη θα θερίσει ζωή από τον Θεό, και σε αυτόν τον κόσμο, σε αυτό που γίνεται εδώ, θα μυρίσει τον αέρα της ανάστασης».

Αυτή η κατάσταση της ψυχής, έχοντας αποκτήσει το Άγιο Πνεύμα, εξηγεί το μεγαλείο της μετάβασης των δικαίων από τον επίγειο κόσμο στον πνευματικό κόσμο, και δείτε πόσο ήρεμα και χαρούμενα πεθαίνει ένας αληθινά πιστός Χριστιανός! Για να κατανοήσει κανείς τις θρησκευτικές αλήθειες, πρέπει να βιώσει τη ζωογόνο και σωτήρια δύναμή τους. Δεν μπορούν να γίνουν κατανοητά μόνο με περισυλλογή, πρέπει να βιωθούν, γιατί προορίζονται για τη ζωή.

Το πρόβλημα με τη σύγχρονη ζωή μας είναι ότι αν αναζητούμε ειλικρινά τις θρησκευτικές αλήθειες, προσπαθούμε να τις κατανοήσουμε μόνο με λογική, ενώ αυτές γίνονται γνωστές μόνο μέσω της ζωής. Αν θέλουμε να γνωρίσουμε τον Χριστιανισμό, πρέπει να αρχίσουμε να ζούμε ως Χριστιανοί, μόνο τότε θα γνωρίσουμε τον Χριστό. Είναι αδύνατο να Τον κατανοήσουμε μόνο με τη λογική. Εν τω μεταξύ, το άπιστο κομμάτι της κοινωνίας αναζητά τον Χριστό μόνο με λογικά μέσα. Και δεν είναι περίεργο που δεν το βρίσκει. Γιατί μόνο οι καθαροί στην καρδιά θα δουν τον Θεό. Πρέπει να καθαρίσουμε τους εαυτούς μας, πρέπει να αρχίσουμε να ζούμε ως Χριστιανοί, και τότε ο Σωτήρας θα εμφανιστεί σε εμάς, όπως εμφανίστηκε στον Απόστολο Θωμά, και θα Τον δούμε και θα πιστέψουμε σε Αυτόν 

(“Appearances of the Dead from the Afterlife from Ancient Times to the Present,” by Priest D. Bulgakovsky , και άλλες πηγές).