Μακαριστός Αλέξι Ελνάτσκι, ανόητος για χάρη του Χριστού, μάρτυρας (1890–1937). 25

 

Μακαριστός Αλέξι Ελνάτσκι, ανόητος για χάρη του Χριστού, μάρτυρας (1890–1937)

(Ημέρες μνήμης: 29 Ιανουαρίου (νεομάρτυρας), 12 Σεπτεμβρίου)

Ο ευλογημένος Alexy Elnatsky (Voroshin Alexey Ivanovich) γεννήθηκε το 1890 κοντά στο Zharkov, στο χωριό Kaurchikha, στην περιοχή Yuryevets, στην επαρχία Kostroma, στην οικογένεια ενός εκκλησιαστικού πρεσβύτερου. Από την παιδική του ηλικία, ο Alexey αγαπούσε να παρακολουθεί θείες υπηρεσίες.

 Όταν ήρθε η ώρα να παντρευτεί ο Αλεξέι  ήταν έτοιμος να αρραβωνιαστεί με την κοπέλα που του άρεσε, μια απρόσμενη συγκυρία άλλαξε την πρόθεσή του. Όταν ένας ευσεβής νέος ζήτησε από την κοπέλα να μην παρευρίσκεται στις δωρεάν συναντήσεις της νεολαίας του χωριού, εκείνη δεν άκουσε. Ο Alexey αποφάσισε ότι αν, ως νύφη, δεν άκουγε τα αιτήματά του, τότε η δημιουργία οικογένειας μαζί της ήταν εκτός συζήτησης και πήγε στο Trinity Krivoyezersk Hermitage, που βρίσκεται στην αριστερή όχθη του Βόλγα. Για ένα χρόνο ήταν αρχάριος εκεί και μετά επέστρεψε στο χωριό του και εγκαταστάθηκε σε ένα λουτρό. Σύντομα αυτός και ο πατέρας του έχτισαν ένα μικρό κελί στον κήπο, όπου ο ασκητής προσευχόταν μέρα και νύχτα. Ο Alexey αγαπούσε να αποσυρθεί στο δάσος στην πηγή του Αγίου Μακαριστού Σίμωνα.

Μετά το 1917, η νέα κυβέρνηση απαίτησε από τους αγρότες να δημιουργήσουν χωρικά συμβούλια στα χωριά. Οι αγρότες, που σεβάστηκαν πολύ τον ασκητή, εξέλεξαν ως πρόεδρο τον Αλεξέι Ιβάνοβιτς. Έχοντας γίνει πρόεδρος, προσευχόταν ακόμα πολύ και παρακολουθούσε τις εκκλησιαστικές λειτουργίες. Ένα χρόνο αργότερα, έφτασε ο πρόεδρος που διορίστηκε από την πόλη, ο Alexey Ivanovich άφησε την υπηρεσία του και αποσύρθηκε εντελώς στο κελί του. Έτσι ο αυστηρός νηστευτής έζησε εννιά χρόνια και το 1928 πήρε πάνω του το κατόρθωμα της ανοησίας. Άρχισε να ζει όπου έπρεπε, ντυμένος με κουρέλια, κανείς δεν ήξερε πού πέρασε τη νύχτα. Αμέσως μοίρασε τα ρούχα που του έδωσαν. Με την περίεργη συμπεριφορά του προέβλεψε στους συγχωριανούς του γεγονότα στη ζωή τους: συλλήψεις, αρρώστιες, θάνατο αγαπημένων προσώπων. Έτσι, ξεγυμνωμένος, περπάτησε από το χωριό Παρφιόνοφ στους ντόπιους τσαγκάρηδες και, πράγματι, σύντομα εκτοπίστηκαν οι οικογένειές τους και αφαιρέθηκαν οι περιουσίες τους. Μια μέρα ήρθε σε μια οικογένεια, μέτρησε σιωπηλά τον κήπο με τα βήματά του, τράβηξε μια γραμμή και χώρισε μέρος της γης. Και υπό σοβιετική κυριαρχία, αυτή η γη κόπηκε ακριβώς όπως προέβλεψε ο μακαρίτης Αλέξιος.

Πολύ πριν από το μαζικό κλείσιμο και την καταστροφή των εκκλησιών, ο μακάριος είπε ότι θα έρθει η ώρα που σχεδόν όλες οι εκκλησίες στη Ρωσία θα έκλειναν, αλλά ο Κύριος θα έστελνε μια σκληρή τιμωρία - πόλεμο - και μερικές εκκλησίες θα ανοίξουν ξανά, αλλά όχι για πολύ. Πράγματι, τη δεκαετία του '60 άρχισε μια νέα δίωξη και οι εκκλησίες έκλεισαν ξανά.

Ο μακαριστός Αλέξιος εξόργισε τις αρχές με τις προφητείες του και τη ζωντανή πίστη στον Θεό. Πολλές φορές οι αρχές τοποθέτησαν τον μακαριστό σε ψυχιατρείο, αλλά οι γιατροί τον έκριναν υγιή και επέστρεψε στο χωριό.

Το 1937, γνωρίζοντας εκ των προτέρων για τη σύλληψή του, ο μακαριστός ήρθε στην οικογένειά του στο σπίτι του στην Καούρτσιχα, έφερε όλα τα υπάρχοντά του, τα μοίρασε και ζήτησε από τους συγγενείς του να τον θάψουν. Το επόμενο πρωί πήγε στο χωριό Parfenovo, στην περιοχή Kostroma, όπου συνελήφθη και φυλακίστηκε στην πόλη Kineshma. Τον έβαλαν σε ένα κελί με εγκληματίες. Ο μακαριστός προσευχόταν συνεχώς, σχεδόν δεν κοιμόταν και μοίραζε το πενιχρό μερίδιο του.

Αν και δεν υπήρχε τίποτα για να κατηγορήσουν τον ευλογημένο, οι ανακριτές κατέφυγαν σε βασανιστήρια - έβαλαν τα γυμνά τους πόδια σε μια καυτή σόμπα. Ο εξουθενωμένος μακαρίτης κατέληξε σε νοσοκομείο των φυλακών και πέθανε εκεί. Η σορός του δόθηκε στους συγγενείς του τη δέκατη τρίτη ημέρα. Στη συνέχεια, κατά τη μεταφορά του νεκροταφείου, που καταργήθηκε από τις αρχές της πόλης Kineshma, στις 12/25 Σεπτεμβρίου 1985, βρέθηκαν τα τίμια λείψανα του μακαριστού Αλεξίου και μεταφέρθηκαν στο ναό στο χωριό Zharki. Τώρα τα λείψανά του αναπαύονται στην Ιερά Μονή Ββεντένσκι της πόλης Ιβάνοβο.

Το 1993, ο μακαριστός Αλέξιος ανακηρύχθηκε άγιος ως τοπικά τιμώμενος άγιος της επισκοπής Ιβάνοβο. Και τον Αύγουστο του 2000, ο μακάριος Αλέξιος συγκαταλέγεται μεταξύ των αγίων μαρτύρων και εξομολογητών της Ρωσίας. Πολλοί άγιοι νεομάρτυρες και ομολογητές της Ρωσίας δοξάστηκαν στο Ιωβηλαίο Συμβούλιο των Επισκόπων της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας τον Αύγουστο του 2000, ανάμεσά τους ήταν ο τοπικά σεβαστός Άγιος Βασίλειος του Ιβάνοβο (στον κόσμο Veniamin Sergeevich Preobrazhensky).