Η ζωή του Αγίου Ειρηνάρχη του Εγκλείστου. 4

 

§9. Σχετικά με την άφιξη της Λιθουανίας κοντά στη Μόσχα και την παράδοση της Μόσχας με κολακεία

Η Λιθουανία, έχοντας μάθει για τον θάνατο του πρίγκιπα Μιχαήλ Σκόπιν-Σούισκι, πήγε ξανά στη Μόσχα και στάθηκε με τον στρατό της κοντά στη Μόσχα. Η Μόσχα καταλήφθηκε με πονηριά και κολακεία. Ο Τσάρος Βασίλειος Ιωάννοβιτς παραδόθηκε στους εχθρούς, οι οποίοι τον εξόρισαν στη Λιθουανία. Έτσι, η Μόσχα καταλήφθηκε, πολλοί άνθρωποι εξοντώθηκαν σε αυτήν. Και το όραμα του Αγίου Ειρηνάρχου, που είδε το 1608, για την κατάληψη της Μόσχας έγινε πραγματικότητα.

§10. Σχετικά με την άφιξη των αρχόντων στο Μοναστήρι Μπορισογλέμπσκι, το οποίο βρίσκεται στον ποταμό Ούστιε, το 1612 και για την ιστορία τους σχετικά με τον θάνατο του άρχοντα Σάπιεχά στον πρεσβύτερο Ιρινάρχη

Το φθινόπωρο, μετά την εποχή του Ντμίτροφ, η Λιθουανία ήρθε στο Ροστόφ. Εκείνη την εποχή, ο ηγούμενος του Μπορισόγκλεμπσκ έφυγε με τους αδελφούς για το Μπελο-οζερό από τη Λιθουανία, φοβούμενος τα βασανιστήριά τους. Ο Γέροντας Ειρηνάρχης παρέμεινε με τους μαθητές του στο κελί του, προσευχόμενος αδιάκοπα στον Θεό. Η Λιθουανία ήρθε στο μοναστήρι του Μπορισόγκλεμπσκ και έμεινε εδώ για δέκα εβδομάδες. Ένας από τους άρχοντες, έχοντας έρθει στον γέροντα Ειρηνάρχη στο κελί του, είπε: «Ευλόγησέ τον, πατέρα! Και ο άρχοντας Σάπεγκα, σύμφωνα με τον προφητικό σου λόγο, σκοτώθηκε». Ο Σεβάσμιος Ειρηνάρχης είπε: «Πήγαινε στη γη σου και θα ζήσεις. Αλλά αν δεν φύγεις από τη γη μας, τότε κι εσύ θα δείρεσαι». Ο άρχοντας, έχοντας πάει στο στρατόπεδό του  , είπε στους άλλους άρχοντες γι' αυτό. Και άρχισαν να έρχονται στον γέροντα: και ο γέροντας Ειρηνάρχης τους είπε τα ίδια που είχε πει και στον πρώτο άρχοντα. Ένας από τους γιους του διοικητή ήρθε στον μοναχό για ευλογία, σκοπεύοντας να επιστρέψει σπίτι. Ο Σεβάσμιος Ειρηνάρχης τον ευλόγησε, και ο γιος του διοικητή υποκλίθηκε μέχρι το έδαφος στον γέροντα και είπε στον πατέρα του για την ευλογία του γέροντα. Ακούγοντας αυτό, ο πατέρας πήγε στον γέροντα για ευλογία. Ο γέροντας τον ευλόγησε κι αυτόν, λέγοντας: «Μόνο μην αγγίξεις το μοναστήρι και την πόλη του Ροστόφ». Ο διοικητής επέστρεψε σπίτι με όλη του τη δύναμη, χωρίς να αγγίξει το μοναστήρι και το Ροστόφ. Υπήρχε μεγάλη χαρά στο μοναστήρι που ο Θεός τους είχε σώσει από τόσο μεγάλη θλίψη.

§11. Με την ευλογία του Αγίου Ειρηνάρχη του Πρίγκιπα Ντμίτρι Μιχαήλοβιτς Ποζάρσκι και του εμπόρου του Νίζνι Νόβγκοροντ Κοσμά Μίνιν

Μεγάλη θλίψη επικράτησε στη Μόσχα επειδή η Λιθουανία βρισκόταν εκεί. Οι κάτοικοι του Νίζνι Νόβγκοροντ προσευχήθηκαν στον Κύριο Θεό να καθαρίσει τη Μόσχα από αυτή τη μεγάλη θλίψη. Εκείνη την εποχή, ο πρίγκιπας Ντμίτρι Μιχαήλοβιτς Ποζάρσκι βρισκόταν στο Νίζνι Νόβγκοροντ. Οι κάτοικοι του Νίζνι Νόβγκοροντ άρχισαν να παρακαλούν τον πρίγκιπα Ντμίτρι Ποζάρσκι να πάει στη Μόσχα για να την καθαρίσει από τους άπιστους. Του έδωσαν βοήθεια για τον στρατό, χρήματα και προμήθειες για τους στρατιωτικούς. Άλλες πόλεις τον βοήθησαν επίσης. Οι δυνάμεις του αυξήθηκαν. Οι κάτοικοι του Νίζνι Νόβγκοροντ επέλεξαν έναν έμπιστο έμπορο, τον Κοσμά Μίνιν, ο οποίος συμφωνούσε με τον πρίγκιπα στο συμβούλιο.

 Πήγαν στο Γιαροσλάβλ, όπου άρχισαν να συγκεντρώνονται στρατιωτικοί από όλες τις ρωσικές πόλεις για να υπερασπιστούν την ορθόδοξη πίστη και να πεθάνουν για τις ιερές εκκλησίες του Θεού. Ο πρίγκιπας Ντμίτρι Τιμοφέεβιτς Τρουμπέτσκοϊ, έχοντας μάθει για την άφιξη του πρίγκιπα Ποζάρσκι με τον Κοσμά Μίνιν στο Γιαροσλάβλ με όλες τις δυνάμεις του, έστειλε έναν αγγελιοφόρο για να τους πει ότι έπρεπε να πάνε γρήγορα στη Μόσχα. Ο πρίγκιπας Ποζάρσκι με τον Μίνιν φοβόταν να πάει στη Μόσχα λόγω του Ιβάν Ζαρούτσκι, ο οποίος είχε σκοτώσει τον Προκόπι Πέτροβιτς Λιαπούνοφ κοντά στη Μόσχα. Ο Γέροντας Ιρινάρχης έστειλε στον Πρίγκιπα Ποζάρσκι πρόσφορο και ευλογία, λέγοντας ότι δεν έπρεπε να φοβάται τον Ζαρούτσκι, αλλά να πάει γρήγορα στη Μόσχα, όπου θα έβλεπε τη δόξα του Θεού. Ο πρίγκιπας, ενθαρρυμένος από αυτά τα λόγια του Ιρινάρχη, πήγε με όλο του το στρατό στη Μόσχα. 

Πηγαίνοντας από το Γιαροσλάβλ κατά μήκος του δρόμου του Ροστόφ από τη Σόπσα, έστριψε στον δρόμο του Σούζνταλ για να προσευχηθεί στη Μονή Σπάσο-Ευφιμίεφ του Σούζνταλ στον τάφο των συγγενών του  και ο Μίνιν πήγε κατευθείαν στον δρόμο του Ροστόφ, και αφού έφτασε στο Ροστόφ, περίμενε εκεί τον πρίγκιπα Ντμίτρι Ποζάρσκι. Από το Ροστόφ πήγαν και οι δύο μαζί στη Μονή Μπορισόγκλεμπσκι για να δουν τον Όσιο Ειρηνάρχη για ευλογία. Ο πρεσβύτερος Ειρηνάρχης, αφού τους ευλόγησε, τους έδωσε τον σταυρό του για να βοηθήσουν. Ο πρίγκιπας, αφού έλαβε την ευλογία του Ειρηνάρχη και έλαβε τον σταυρό από αυτόν, πήρε θάρρος, πήγε στο Περεσλάβλ, στη Μονή Σεργίου, όπου, αφού προσευχήθηκε στην Αγία Τριάδα και τον Όσιο Σέργιο, έστειλε τον κυβερνήτη Ντμίτρι Λιαπούνοφ στον πρίγκιπα Ντμίτρι Τρουμπέτσκοϊ κοντά στη Μόσχα. Ο πρίγκιπας Τρουμπέτσκοϊ χάρηκε για τη βοήθεια. 

Και ο Ζαρούτσκι, με τα λόγια του πρεσβύτερου, έφυγε από κοντά στη Μόσχα, οδηγούμενος από την αόρατη δύναμη του Θεού. Η Λιθουανία πηγαίνει στη Μόσχα σε εκείνους από αυτούς με τις προμήθειές της που την κατείχαν. Αφού έμαθε γι' αυτό, ο πρίγκιπας Τρουμπέτσκοϊ έστειλε έναν αγγελιοφόρο στον πρίγκιπα Ντμίτρι Μιχαήλοβιτς Ποζάρσκι να σπεύσει στη Μόσχα. Οι διοικητές προσευχήθηκαν στον Θεό που λατρεύεται στην Αγία Τριάδα και στους θαυματουργούς της Μόσχας. Η Αγία Τριάδα και οι άγιοι της Μόσχας τους βοήθησαν να νικήσουν τη Λιθουανία. Την νίκησαν. Και ο πρίγκιπας Ντμίτρι, με τη βοήθεια του Θεού, κατέλαβε το Κιτάι-γκοροντ. Η Λιθουανία οχυρώθηκε στο Κρεμλίνο. Λίγο αργότερα, όσοι είχαν οχυρωθεί εκεί παραδόθηκαν. Ο πρίγκιπας Ντμίτρι Ποζάρσκι, έχοντας εισέλθει στο Κρεμλίνο, ως ένδειξη ευγνωμοσύνης προς τον Θεό για τη νίκη επί των εχθρών, προσευχήθηκε θερμά στη Μητέρα του Θεού και στους αγίους της Μόσχας. 

Στη Μόσχα υπήρχε μεγάλη χαρά που με τη βοήθεια του Θεού είχε καθαριστεί από τη Λιθουανία. Αλλά στο μοναστήρι του Μπόρις και του Γκλεμπ, που βρίσκεται στον ποταμό Ούστιε, υπήρχε μεγάλη θλίψη που παραδίδονταν τρόφιμα στους στρατιωτικούς. Στο ίδιο το μοναστήρι, σχεδόν τίποτα δεν έμεινε από την καταστροφή της Λιθουανίας. Ο ηγούμενος με τους αδελφούς και τους αγρότες ήρθαν στον Άγιο Ειρήναρχο για να τον παρακαλέσουν να στείλει τον μαθητή του Αλέξανδρο στη Μόσχα για να μεσολαβήσει για βοήθεια και προστασία από τον πρίγκιπα Ποζάρσκι. Ο Ειρήναρχος, αφού έστειλε τον μαθητή του Αλέξανδρο στη Μόσχα, τον διέταξε να πάρει πίσω από τον πρίγκιπα τον τίμιο σταυρό του, τον οποίο του είχε δώσει για να βοηθήσει ενάντια στους εχθρούς. 

Ο μαθητής Αλέξανδρος ήρθε στη Μόσχα σε μια εποχή που επικρατούσε χαρά εκεί, επειδή ο Λιθουανός βασιλιάς είχε φύγει από τη Βυάζμα στη χώρα του. Αφού επισκέφθηκε τον πρίγκιπα Ποζάρσκι, του έδωσε μια ευλογία και ένα πρόσφορο από τον πρεσβύτερο Ειρήναρχο. Ο πρίγκιπας χάρηκε πολύ γι' αυτό και έδωσε διάταγμα να μην δοθούν προμήθειες στους στρατιωτικούς λόγω της λιθουανικής καταστροφής. Αφού έλαβε το διάταγμα, ο Αλέξανδρος πήγε στο μοναστήρι του και το έδωσε στον ηγούμενο, κάτι που τον έκανε πολύ χαρούμενο. Μετά από αυτό, πήγε στο κελί του δασκάλου του, του πρεσβύτερου Ειρήναρχου, του έδωσε τον σταυρό που είχε πάρει από τον πρίγκιπα και του μετέφερε τους χαιρετισμούς του.

§12. Σχετικά με τον Τσάρο και τον Μεγάλο Δούκα Μιχαήλ Φεοντόροβιτς

Με τη διευθέτηση του Θεού, με την ετυμηγορία των πριγκίπων, των βογιάρων, των βοεβόδων, των αγιωτάτων μητροπολιτών, των αρχιεπισκόπων, των επισκόπων, των αρχιμανδριτών και των ηγουμένων, το 1613 ο Μέγας Δούκας Μιχαήλ Φεοντόροβιτς Ρομανόφ εξελέγη τσάρος πάσης Ρωσίας και στέφθηκε στη Μόσχα. Υπήρχε χαρά γι' αυτό σε όλη τη Μόσχα, αλλά υπήρχε θλίψη στο Ούγκλιτς και τη Βόλογκντα, όπου στα περίχωρα χύθηκε πολύ χριστιανικό αίμα από τους Κοζάκους, πολλές πόλεις και χωριά ερημώθηκαν. Ο πιστός ηγεμόνας και Μέγας Δούκας Μιχαήλ Φεοντόροβιτς έστειλε τον βογιάρο και βοεβόδα Πρίγκιπα Μπόρις Μιχαήλ Λύκοφ για να κατευνάσει τους Κοζάκους, στέλνοντάς τον στο Γιαροσλάβλ με τον στρατό που του είχε δοθεί από επτά πόλεις.

§13. Επί της ευλογίας του Αγίου Ειρηνάρχου του Πρίγκιπα Βογιάρου Μπόρις Μιχαήλοβιτς Λύκοφ

Την εποχή που η Λιθουανία με τους Κιρκάσιους έφτασε στο χωριό Ντανίλοφσκόγιε, ο πρίγκιπας Βόρις έστειλε τον πρεσβύτερο Ιωακείμ στον πρεσβύτερο Ιρινάρχη για ευλογία. Ο άγιος του Θεού Ιρινάρχης έστειλε στον πρίγκιπα πρόσφορο και ευλογία και ταυτόχρονα τον διέταξε να καταδιώξει τη Λιθουανία. Κατά τη διάρκεια της καταδίωξης της Λιθουανίας, ο πρίγκιπας περπάτησε για δύο εβδομάδες και την πρόλαβε πέρα ​​από την Κοστρομα πριν φτάσει στο Νίζνι Νόβγκοροντ, όπου με τη βοήθεια του Θεού νίκησε τη Λιθουανία, συνέλαβε πολλούς από αυτούς αιχμαλώτους και τους έστειλε στον τσάρο, και ο ίδιος πήγε στη Βόλογκντα με ολόκληρο τον στρατό του εναντίον των Κοζάκων για να απελευθερώσει τις περιοχές Βόλογκντα και Μπελοζέρσκ από την καταστροφή τους. Οι Κοζάκοι πρώτα διέφυγαν από την καταδίωξη του πρίγκιπα στο Μπελοζέρο, στη συνέχεια στο Ούγκλιτς, όπου παρέμειναν για δύο εβδομάδες. Τελικά πήγαν στη Μόσχα και σταμάτησαν εκεί.

§14. Κατά την άφιξη του πρίγκιπα Λύκοφ στον πρεσβύτερο Ειρηνάρχο στο μοναστήρι

Ο πρίγκιπας Μπόρις Λύκοφ, αφού έστειλε τους άντρες του στη Μόσχα, πήγε ο ίδιος να προσευχηθεί στη Μονή Μπορισογλέμπσκι και να ζητήσει προσωπικά την ευλογία του Αγίου Ειρήναρχου. Αφού επισκέφθηκε τον γέροντα και πήρε τον σταυρό από αυτόν, ο πρίγκιπας πήγε με ολόκληρο τον στρατό του στη Μόσχα και εκεί, αφού κατέλαβε τους Κοζάκους, εμφανίστηκε ενώπιον του Τσάρου. Μεγάλη χαρά επικράτησε στη Μόσχα που το κακόβουλο συμβούλιο των Κοζάκων είχε καταστραφεί με τις προσευχές της Υπεραγίας Θεοτόκου, των θαυματουργών της Μόσχας και την ευλογία του γέροντα Ειρήναρχου. Μετά από αυτό, η ειρήνη και η ησυχία βασίλευσαν και σε άλλες πόλεις. Και ο Άγιος Ειρήναρχος προσευχόταν συνεχώς στον Θεό με δάκρυα, δεχόταν ξένους, βοηθούσε τους φτωχούς, προστάτευε τους ισχυρούς από την καταπίεση και έδειχνε κάθε έλεος σε όλους.