ΎΜΝΟΣ ΣΤΟΝ ΚΟΜΠΟΣΧΟΊΝΙ 6.ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΊΤΗΣ ΡΑΦΑΉΛ ΚΑΡΕΛΙΝ

Τὸ κομποσχοίνι, ἑνωμένο μὲ τὴν πνευματικὴ οἴηση, μοιάζει μὲ τὸ

καράβι ποὺ ἔχει μεθυσμένο πηδαλιοῦχο, ὁ ὁποῖος νωρὶς ἢ ἀργὰ θὰ

τὸ χτυπήσει στοὺς βράχους.

Τὸ κομποσχοίνι εἶναι τὸ φοινικόδεντρο ποὺ βλασταίνει στὴν

ξηρὴ ἄμμο κάτω ἀπὸ τὶς καυστικὲς ἀκτίνες τοῦ ἡλίου: ἡ τροφὴ

καὶ ἡ πόση του εἶναι ἐγκράτεια καὶ νηστεία. Τὸ κομποσχοίνι εἶναι

τὸ ἄνθος τοῦ ὁποίου ἡ ρίζα εἶναι ἡ ταπείνωση, τὸ στέλεχος – ή

αὐταπάρνηση, καὶ τὰ εὐώδη ἀνθόφυλλα τὸ ὄνομα τοῦ ᾿Ιησοῦ

Χριστοῦ. Τὸ παραμελημένο κομποσχοίνι μοιάζει μὲ τὸ κλαδὶ ποὺ

ἔχει ἀποκοπεῖ ἀπὸ τὸν κορμό· μὲ τὸ δένδρο τὸ καταφαγωμένο ἀπὸ

σκουλήκια· μὲ τὸν καρπὸ ποὺ σάπισε ἀπὸ μέσα. Στὸ κομποσχοίνι τὰ

οὐράνια εἶναι ἑνωμένα μὲ τὰ ἐπίγεια, τὰ πρόσκαιρα μὲ τὰ αἰώνια,

τὸ ὕψος μὲ τὸ βάθος, ὁ λόγος μὲ ἐκεῖνο ποὺ εἶναι ὑπὲρ τὸν λόγο

καὶ ἀποκαλύπτεται στὴν σιγή.

Τὸ κομποσχοίνι εἶναι ἡ βακτηρία τοῦ τυφλοῦ, μὲ τὴν ὁποία χτυπάει

μπροστά του, σὰν νὰ ψηλαφεῖ τὸ κάθε βῆμα τοῦ δρόμου του. Τὸ

κομποσχοίνι εἶναι τὸ ρολόι ποὺ μετράει τὸν χρόνο τὸν ἀφιερωμένο

στὸν Θεό. Τὸ κομποσχοίνι εἶναι τὸ πινέλο τοῦ ζωγράφου, τὸ ὁποῖο μὲ

χρώματα ἀπὸ φῶς ἀπεικονίζει στὸν πίνακα τῆς ψυχῆς κάτι ποὺ δὲν

ζωγραφίζεται μὲ κανένα χρῶμα – τὴν αἰωνιότητα καὶ τὸν οὐρανό.

ΎΜΝΟΣ ΣΤΟΝ ΚΟΜΠΟΣΧΟΊΝΙ 5.ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΊΤΗΣ ΡΑΦΑΉΛ ΚΑΡΕΛΙΝ

Τὸ κομποσχοίνι καθορίζει τὴν κατάσταση τῆς ψυχῆς μας καὶ

τὴν ἀξία τῶν πράξεών μας, ὅπως ἡ λυδία λίθος τὴν γνησιότητα τοῦ

μετάλλου. Τὸ κομποσχοίνι ἀνοίγει γιὰ τὸν ἄνθρωπο τὸ βάθος τῆς

καρδίας του: μὲ τί ζεῖ καὶ τί ἀναπνέει, τί μαζεύτηκε στὰ ὑπόγεια τῆς

μνήμης του, ποὺ εἶναι ἀπρόσιτα γιὰ τὸ θαμπὸ φῶς τοῦ συνειδητοῦ.

Τὸ κομποσχοίνι εἶναι τὸ μόνιμο σταυροδρόμι μεταξὺ τῆς ζωῆς

καὶ τοῦ θανάτου, ὅπου ὁ ἄνθρωπος διαλέγει τὴν πορεία του. Τὸ

κομποσχοίνι εἶναι ἡ ἄγκυρα, τὸ σύμβολο τῆς ἐλπίδος: μαζί τους ἡ

ψυχὴ ἀποκτᾶ γαλήνη μέσα στὰ ἄγρια κύματα τῆς βιοτικῆς θάλασσας.

Τὸ κομποσχοίνι διδάσκει τὸν ἄνθρωπο νὰ βλέπει στην επίγεια ζωή

του τὴν μυστικὴ Πρόνοια τοῦ Θεοῦ· στὶς κακοδρομίες τοῦ κόσμου

νὰ βρίσκει τὸν σωστὸ δρόμο ποὺ ὁδηγεῖ στὴν σωτηρία, καὶ νὰ

εὐχαριστεῖ τὸν Θεὸ γιὰ ὅλα,

Τὸ κομποσχοίνι εἶναι ὁ δάσκαλος τῆς πίστεως, ή φίλη τῆς ἐλπίδος

καὶ ἡ ὑπηρέτρια τῆς ἀγάπης. Το κομποσχοίνι εἶναι ἡ δασκάλα

τῆς σιωπῆς, ὁ συνοδοιπόρος τῆς ταπεινώσεως καὶ ἡ ἀδελφὴ τῆς

πραότητος: ὅπου δοξάζεται τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, ἐκεῖ κατοικοῦν

ζωντανὸ καὶ ἔμψυχο, χωρὶς δὲ τὴν προσευχή – νεκρὸ καὶ ἄψυχο,

αὐτὲς οἱ ἀρετές. Τὸ κομποσχοίνι, ὅταν προσεύχονται μὲ αὐτό, γίνεται

Τὸ κομποσχοίνι μερικὲς φορὲς εἶναι ἐλαφρὺ σὰν τὸ χνουδάκι, σὰν

νὰ τὸ κρατάει τὸ χέρι τοῦ Ἀγγέλου, ἄλλες ὅμως φορὲς βαρὺ σὰν

τὸν μόλυβδο, θαρρεῖς ὁ δαίμονας τὸ τραβάει κάτω μὲ τὰ νύχια του

Έτσι έχουν τα πράγματα στην Ορθοδοξία και όχι αλλιώς.Γ. Βασιλείου Γοντικάκη

Έτσι έχουν τα πράγματα στην Ορθοδοξία και όχι αλλιώς.

Γ. Βασιλείου Γοντικάκη

Η Ορθοδοξία, ως σεσαρκωμένη Αλήθεια, είναι ανυπόφορη, με σταυρούς και θανάτους, αλλά ζωηφόρος για τον άνθρωπο, επειδή τον φέρνει στο θαύμα της Αναστάσεως.

Μεγάλοι δεν είναι οι θορυβοποιοί που προβάλλονται ως πνευματικοί ηγέτες ή προφήτες, για να καταπνίξουν τον κόσμο. Μεγάλοι είναι οι ταπεινοί και «ανυπόκριτοι», που έχουν δεχθεί την παράκληση του Πνεύματος και αποτελούν την παρηγοριά όλου του κόσμου. Τους αρκεί η Χάρις. Και αυτή εκπέμπουν αενάως, μια ακτινοβολία που τρέφεται ακατάπαυστα από την συντριβή της καρδιάς και την αίσθηση που έχουν ότι μολύνουν τον τόπο με την παρουσία τους. Ενώ αυτοί οι ίδιοι είναι ευλογία για όλη τη δημιουργία και όταν ζουν και αφού παρέλθουν, γιατί το Πνεύμα το Άγιον δίδει νόημα και λόγο στην παρουσία και την απουσία τους.

Αντίθετα, μόλις πιστέψεις ότι κάτι είσαι στην αρετή ή στη γνώση, τότε τα χάνεις όλα και γίνεσαι αφορμή μολύνσεως, άσχετα αν νομίζεις εσύ-ή και κάποιοι άλλοι- ότι είσαι υπόδειγμα αρετής και ανανεώσεως της πνευματικής ζωής. Αυτό που έχουν οι Άγιοι δεν είναι τα ανθρώπινα ταλέντα ή προτερήματα: σοφίας, ρητορικής ή ποιήσεως. Αλλά ότι όλα αυτά τα αγίασαν προσφέροντάς τα στον Θεό. Και δι’ αυτών φανερώνεται η Χάρις που παρηγορεί και θεώνει τον άνθρωπο.

Ο αληθινά ταπεινός είναι «ως άνθρωπος μη ελθών εις το είναι».

Είναι ανύπαρκτος για τον κτιστό και φθειρόμενο κόσμο.

Υπάρχει με άλλο τρόπο στην κατά χάριν θεία ύπαρξη.

Αυτοί πού φτάνουν σ’ αυτά τα μέτρα της Χάριτος και ξεπερνούν τα όρια της φύσεως είναι ελάχιστοι. Μακάρι να είναι ένας σε κάθε γενιά. Αυτό δεν δημιουργεί πρόβλημα ζήλειας σε κανένα, αλλά είναι μια ευλογία για όλους.

Για να προχωρήσεις σ’ αυτά τα ιερά, πανάγια και ανέφικτα ανθρωπίνως, πρέπει να είσαι φύση αγαθή και αληθινά ευαίσθητος.

Ή πρέπει να είσαι πολύ κτυπημένος και διαλυμένος.

Και αύτη η έσχατη συντριβή και ο πόνος να σε οδηγήσουν στην ολοκληρωτική παράδοση στο θέλημα του Θεού.

ΎΜΝΟΣ ΣΤΟΝ ΚΟΜΠΟΣΧΟΊΝΙ 4.ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΊΤΗΣ ΡΑΦΑΉΛ ΚΑΡΕΛΙΝ

ΥΜΝΟΣ ΣΤΟ ΚΟΜΠΟΣΧΟΙΝΙ

Τὸ κομποσχοίνι

εἶναι τὸ κόκκινο σπαρτίον (σκοινάκι), τὸ ὁποῖο ἡ πόρνη Ραάβ –ή

ἁμαρτωλή μας ψυχή— ἔδεσε στὴν θυρίδα τοῦ οἴκου της ὡς σύνθημα,

καὶ ἔτσι σώθηκε μὲ τὴν οἰκογένειά της ἀπὸ τὸν θάνατο”. Ὅταν ἕνας

ἁμαρτωλός, ὅπως ἡ πόρνη τῆς Ἱεριχοῦς, κρατᾶ κομποσχοίνι, τότε ὁ

ἄγγελος τῆς ἐκδικήσεως περνάει ἔξω ἀπὸ τὸν τόπο του, δίνοντάς του

χρόνο γιὰ μετάνοια. Τὸ κομποσχοίνι εἶναι ὁ ἀρραβώνας τῆς ἀνανέωσης

τῆς ψυχῆς, τῆς κάθαρσης τοῦ νοῦ, τῆς ἐνίσχυσης τῆς βουλήσεως

καὶ τοῦ ἁγιασμοῦ τῆς καρδίας, εἶναι τὸ «πῦρ καταναλίσκον», τὸ

κατακαῖον στὴν ψυχὴ τὰ πάντα ποὺ εἶναι μισητὰ γιὰ τὸν Θεό.

Τὸ κομποσχοίνι μοιάζει μὲ τὰ κέρατα τοῦ θυσιαστηρίου στὴν αὐλὴ

τοῦ ναοῦ τοῦ Σολομῶντος, τὰ ὁποῖα κρατοῦσε ὁ ἐγκληματίας γιὰ

νὰ ἀποφύγει τὴν ποινή. Τὸ κομποσχοίνι εἶναι ὁμοίωμα κιδάρεως

(τιάρα) στὴν κεφαλὴ τοῦ ἀρχιερέα, ἡ ὁποία εἶχε ἐκτύπωμα σφραγῖδος

ποὺ ἔγραφε: «Ἁγίασμα Κυρίου». Τὸ κομποσχοίνι εἶναι μεγαλύτερο

ἀπὸ τὸ Οὐρὶμ καὶ τὸ Θουμμίμ”, στὸ περιστήθιο τοῦ ἀρχιερέα τῆς

Παλαιᾶς Διαθήκης, διαμέσου τῶν ὁποίων τοῦ ἀποκαλυπτόταν τὸ

μέλλον τοῦ λαοῦ, διότι τὸ κομποσχοίνι σὲ μεγάλο βαθμὸ καθορίζει

τὴν μέλλουσα ἱστορία τοῦ κόσμου.

Ο ΠΡΌΣΦΥΓΑΣ!!!

Ο ΔΆΣΚΑΛΟΣ

ΕΊΠΕ ΓΈΡΩΝ.«Ανεξάρτητα από την εποχή… Η πιο όμορφη στέγη είναι ο Παράδεισος, με τον Θεό να περπατά ξυπόλητος μέσα σε αυτόν...»

ΤΡΙΑ (3) ΣΠΑΝΙΑ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΓΙΑ ΕΣΑΣ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΕΚΠΛΗΞΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ ΠΟΠΟΒΙΤΣ !

 1. ΔΙΑΤΡΙΒΗ ΠΕΡΙ ΕΥΘΑΝΑΣΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΡΩΤΗΣΑΝΤΑ - ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΥΠΟ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΕΥΓΕΝΙΟΥ ΤΟΥ ΒΟΥΛΓΑΡΕΩΣ , συγγραφέας ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΛΑΒΩΝΙΟΥ ΚΑΙ ΧΕΡΣΩΝΟΣ ΕΥΓΕΝΙΟΣ , έτος έκδοσης 1846 , σελίδες 143 .Η γλώσσα του κειμένου είναι απλή καθαρεύουσα και διαβάζεται εύκολα από σας. Πολύ παρηγορητικό κείμενο και ενισχυτικό για αδελφούς μας που ασθενούν και υποφέρουν. Τονίζει ιδιαίτερα ο σοφός Αρχιεπ.Ευγένιος την εμπιστοσύνη όλων μας στην πρόνοια Του Θεού και την αγάπη Του στον άνθρωπο !  

2.  ΟΜΙΛΙΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑΙ ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΜΑΚΑΡΙΟΥ ΤΟΥ ΑΙΓΥΠΤΙΟΥ , συγγραφέας Ο ΙΔΙΟΣ  , έτος έκδοσης  1857 ΕΝ ΒΕΝΕΤΙΑ  , σελίδες  291 , τιμή 20 ευρώ. Πενήντα θαυμάσιες ομιλίες του Μεγάλου Αββά της Ερήμου για όλα τα θέματα της πνευματικής ζωής των μοναχών και των πιστών χριστιανών.

3. ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΩΝ ΟΣΙΩΝ ΚΑΙ ΘΕΟΦΟΡΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΗΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΤΩ ΑΓΙΩ ΟΡΕΙ ΤΟΥ ΑΘΩ ( ΕΟΡΤΑΖΟΥΝ ΤΗΝ Β ΄ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΜΑΤΘΑΙΟΥ )  ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΕΚΤΕΝΗ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΣΙΟ  ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟ ΛΟΓΟ ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΑΓΙΟΥΣ  , έτος έκδοσης 1941  , σελίδες  103. Χαρίστε ένα αντίτυπο της και στην ενορία σας καθώς δεν υπάρχει στο Μηναίο από όσο γνωρίζουμε.  

ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΩΡΕΑΝ ΑΠΟ ΜΑΣ - ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ !

 ΜΙΑ ΣΠΑΝΙΌΤΑΤΗ  ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΤΡΙΒΗ ΠΟΥ  ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ (ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΑΥΤΟΤΕΛΗΣ)  ΤΟ 1920 ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΤΗΣ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟ ΤΟΤΕ ΙΟΥΣΤΙΝΟ ΠΟΠΟΒΙΤΣ !

ΑΣΦΑΛΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΤΕ ΠΩΣ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ  ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΔΑΚΤ.ΔΙΑΤΡΙΒΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΣΕΡΒΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΑΓΙΟΥ  ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ ΠΟΠΟΒΙΤΣ  -  Ο ΟΠΟΙΟΣ ΣΠΟΥΔΑΣΕ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΟΝΗΘΗΚΕ ΔΙΑΚΟΝΟΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΤΗ ΑΔΕΙΑ ΤΟΥ ΤΟΤΕ ΑΘΗΝΩΝ ΜΕΛΕΤΙΟΥ (ΜΕΤΑΞΑΚΗ) ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΗΤΡ. ΚΙΕΒΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟ ΣΤΟΝ ΚΑΘΕΔΡΙΚΟ ΝΑΟ ΤΩΝ  ΑΘΗΝΩΝ  ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ -   ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΗΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΜΑΚΑΡΙΟΥ ΤΟΥ ΑΙΓΥΠΤΙΟΥ ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΓΝΩΣΕΩΣ  ΚΑΙ Η ΟΠΟΙΑ ΚΑΤΑΛΑΜΒΑΝΕΙ 111  ΣΕΛΙΔΕΣ   ! Δείτε το Νο2  το οποίο περιέχει όλες τις ομιλίες του Οσίου Μακαρίου του Αιγυπτίου τις οποίες μελέτησε ο Οσιος Ιουστίνος και έγραψε την Διδακτ. Διατριβή του. Σπανιότατο αντίτυπο που εκδόθηκε στην Βενετία το 1857 ! 

ΤΙΜΗ ΟΛΩΝ ΜΑΖΙ ΜΟΝΟ 25 ΕΥΡΩ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΤΡΙΒΗ ΠΟΥ ΘΑ ΛΑΒΕΤΕ ΔΩΡΕΑΝ !

Πωλούνται και ξεχωριστά το καθένα από τα βιβλία μας !

Σας ευχαριστούμε πολύ.

 ΛΑΜΠΡΟΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ  698 5807653 , lambrospapanikolaou@gmail.com

Ο ιεροκήρυκας Δ. Παναγόπουλος για τους δημοσιογράφους

 

Σκήτη Αγίου Ανδρέα .Ενθρόνιση γέροντος Νεκταρίου 13-5-2023

 

Κανέναν δεν ξεχνά, ο ταπεινός Όσιος Ιωάννης ο Ρώσος

 

Οδοιπορικό στην Ι. Μ. Μονή Βατοπαιδίου (ΙΒ΄) Μαγειρείο

 

«Προς Εκκλησιασμόν» ~ Ἱερομόναχος Ἀντίπας Ἁγιορείτης

 

ΑΘΩΝΙΚΕΣ ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ

 

ΑΘΩΝΙΚΕΣ ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ 

Χριστοστεφή και φωτόλουστη ημέρα να έχουμε Θεόπαιδα καλά.

Διπλή και τρίδιπλη  χαρά είχε η άμεμπτος Θεοτόκος ,από τους μαθητές , για την ανάληψή Του Υιού της στους ουρανούς.

Όχι μόνο επειδή εκάθισε στον θρόνο της μεγαλωσύνης ,αλλά καί διότι ασφαλισμένο πια το παιδάκι της από την ανθρώπινη κακία δεν πρόκειται ποτέ ξανά να πικραθεί . 

Πατήρ Διονύσιος Ταμπακης 

Αγία Σοφία Κωνσταντινουπόλεως!!! Πατήρ Ιωάννης.

Πήγα πέρυσι στην Κωνσταντινούπολη.  Είναι ένας γαλαξίας, όχι μια πόλη, ένας σουπερνόβα που γεννήθηκε από τη σύγκρουση δύο τεράστιων ηπείρων και πολιτισμών.  Είναι ένα νησί όπου η ρωμαϊκή ηθική αυστηρότητα, η ελληνική φιλοσοφική οξύνοια και το ανατολίτικο θαυμαστό πνεύμα, βυθισμένα στο λυτρωτικό Αίμα του Θεού, συγκρούστηκαν καταστροφικά.

 Σεισμικός μεταξύ πολιτισμού και βαρβαρότητας, ο Ήλιος των Πόλεων, το κέντρο του κόσμου για χίλια χρόνια, ο Θεός επέτρεψε να τον συντρίψουν και να τον καταπιούν οι οθωμανικές μιλιταριστικές ορδές.  Ένας Ταλιωνικός μινιμαλιστικός πολιτισμός, μέχρι τη σκληρότητα του χιλιοστού, στον οποίο η υπακοή αντικατέστησε την ουράνια αγάπη, κυριάρχησε τα μεγαλεία της θεανθρώπινης συμφωνίας.

 Η Αγία Σοφία δεν είναι μόνο ένα αρχιτεκτονικό αίνιγμα, είναι το ίδιο το μυστήριο της ανθρωπότητας που μετατράπηκε σε Λειτουργία μέσω της πίστης στον Εσταυρωμένο.  Εδώ η ύλη σταυρωμένη με χάρη αψηφά την τελλουρική βαρύτητα, εξάγεται από τον δημιουργημένο της τάφο και αναβλύζει στον Ουρανό.  Δεν είναι Καθεδρικός Ναός, είναι η ίδια η Ανάσταση του Χριστού και όλης της ανθρωπότητας μαζί Του.  Είναι η υπέρτατη εικόνα της θεϊκής αγάπης που ξεχύνεται στη γη και ανεβαίνει στους στοργικούς κόλπους του ουράνιου Πατέρα.  Και αυτή η εικόνα στέκεται με ταπεινοφροσύνη, θρηνώντας την υπερηφάνεια των άσωτων υιών, ως προφητεία της Παγκόσμιας Κρίσης, στην οποία θα γίνουν δεκτά ξένα παιδιά, και οι γιοι του Βασιλείου θα πεταχτούν έξω.

 ΘΕΕ συγχωρ; Α μας!

Πατήρ Ιωάννης Ιστρατι 

ΓΈΡΩΝ ΝΕΊΛΟΣ Ο ΡΟΥΜΆΝΟΣ.ΠΡΟΦΗΤΕΊΑ.

«Ο αγώνας θα γίνει στο μέλλον για την καταστροφή της Χριστιανικής Ορθόδοξης οικογένειας, και στην αιχμαλωσία του αντιχρίστου και στον τελικό διωγμό, τα σπίτια των χριστιανών θα είναι εκκλησίες και βωμοί. Σήμερα, όταν εσείς, οι μοναχοί και οι κληρικοί, που υπέφεραν από λοιμό και αποστάτησαν, γίνοντας οι ηγεμόνες αδέρφια, εσείς, τα μέλη της Ορθόδοξης οικογένειας, μπορείτε να σηκώσετε το λάβαρο και τη χριστιανική θεία φλόγα.

 Αλλά κοιμάσαι σε κακίες, καί στερείς πνευματικούς οδηγούς.  Αν δεν είχε αποκαλυφθεί σήμερα ο Χριστός στα θεοφάνεια, θα είχαμε χαθεί όλοι.  Γι' αυτό ο ίδιος ο Χριστός πήρε τα ηνία και το σκήπτρο της Εκκλησίας, κατευθύνει το πλοίο της Ορθοδοξίας στα κύματα του λαού, μιλώντας μας, δείχνοντας τον εαυτό Του, δίνοντάς μας αιώνια τροφή, αγιάζοντας, προσηλυτίζοντας και κλαίοντας μαζί μας ξανά προς τον Γολγοθά.

 Γι' αυτό μετέχουμε στην έρημο, στην ύπαιθρο, στην παγωνιά, στη λάσπη, ανακατεύοντας με δάκρυα και ιδρώτα την Ευχαριστία του Θεού, όπως έγινε στον Τίμιο Σταυρό.  Κι όμως μέσα σε τόσους διωγμούς αποκτήσαμε την αιώνια ζωή και θα την αποκτήσουμε.  Ω μικρό ποίμνιο, μην απελπίζεσαι!  Μη φοβάσαι!  Τι δεν είχατε από τότε που ο Νυμφίος είναι μαζί σας;  Τι σου έλειψε;  Τι χάρες δεν έχετε λάβει;  Ότι ούτε οι βασιλιάδες δεν έχουν τις χάρες σου.

 Πώς αλλιώς μπορείτε να επιστρέψετε;  Πώς φοβάσαι ακόμα;  Τολμήστε το μαρτύριο!  Σήμερα εκπληρώνεται η Αγία Γραφή ότι από τους ειδωλολάτρες μας αρραβώνιασε ο Χριστός την αγνή παρθένα εκκλησία, μας ευλογεί και μας ενώνει, μας φυλάει, μας δίνει ειρήνη και νου Χριστού».

 𝑆𝑐ℎ𝑖𝑎𝑟ℎ𝑖𝑒𝑟𝑒𝑢𝑙 𝑁𝑖𝑙 𝐷𝑜𝑜𝑏𝑎𝑛𝑡 𝑢𝑔𝑎 𝑎 2-𝑎, 𝐿𝑜𝑔𝑜𝑛𝑎̆).

Σκέψεις πνευματικού.

 Ας μην επιδιώκουμε ποτέ να ευχαριστήσουμε τους ανθρώπους, γιατί αυτό δεν θα συμβεί ποτέ!  Γιατί σε έναν άντρα αρέσεις, σε άλλον όχι.  Τότε οι άνθρωποι αλλάζουν πολύ γρήγορα τη γνώμη τους για εσάς, ακόμα και φίλοι και συγγενείς.  Γι' αυτό το μόνο που έχει σημασία είναι η γνώμη του Θεού για εσάς ή εμένα!  Μας γνωρίζει απόλυτα και δεν αλλάζει γνώμη, μας αγαπάει και μας συγχωρεί πάντα, σε όποια κατάσταση κι αν βρισκόμαστε!  Μας αγκαλιάζει και καθαρούς και βρώμικους και δίκαιους και αμαρτωλούς!  Ας αγκυροβολήσουμε τον εαυτό μας στον Θεό με κάθε πίστη και ελπίδα, τότε θα νιώσουμε και θα δούμε ότι τα λόγια και οι απόψεις των ανθρώπων δεν έχουν σημασία!

         Χριστός Ανέστη!

Πατήρ Ιωάννης.

Ο ΆΘΕΟΣ

 

Την περασμένη εβδομάδα πήγα στο νοσοκομείο Panduri με τα δικά μου προβλήματα!  Όρθιος μπροστά στο ιατρείο, καθισμένος σε μια γωνία, εμφανίζεται ένας εξήνταχρονος άνδρας!  Τα μάτια έλαμπαν από τα δάκρυα και το ζωγραφισμένο πρόσωπο είχε αυλακωθεί από δύο γραμμές όπου έπεφταν τα δάκρυα.  Ανέβαινε τις σκάλες ακουμπώντας σε ένα μπαστούνι και αναστενάζοντας σε κάθε βήμα!  Με πλησιάζει αργά και μου ψιθυρίζει περισσότερο!

      Πατέρα, σε παρακαλώ συγχώρεσέ με και σε παρακαλώ πες στον Θεό να με συγχωρέσει γιατί δεν μπορώ άλλο!  Ήμουν άθεος και ειλικρινά ακόμα και τώρα δεν μπορώ να πω ότι είμαι πιστός!  Βλασφήμησα τον Θεό κάθε μέρα, χωρίς αυτός ο Θεός να μου κάνει τίποτα.  Μάλωσα με τη γυναίκα μου και χώρισα με φίλους και συγγενείς γιατί δεν υπάρχει Θεός!  Κι όμως πάτερ, αυτός ο Θεός με έσωσε από πολλά, αλλά δεν έχω τη θρησκευτική παιδεία, δεν ξέρω τι να κάνω για να πιστέψω σε Αυτόν.  Είχα ένα τρομερό ατύχημα πριν από λίγο καιρό, οι διασώστες δούλεψαν δύο ώρες για να με βγάλουν από εκεί και όταν βγήκα είχα μόνο μερικές γρατσουνιές.  Πέρυσι ο γιατρός μου είπε ότι έχω καρκίνο και δεν θα  ζήσω πολύ, μια ανιψιά μου έδωσε λίγο λάδι από ευχέλαιο το χρησιμοποιούσα συνέχεια και πριν από δύο εβδομάδες που πήγα για τσεκ απ, οι γιατροί είπαν ότι δεν καταλαβαίνουν τίποτα πια, ότι δεν έχω τίποτα πια εκεί.  Κι εγώ, πατέρα, από χαρά αντί να ευχαριστήσω τον Θεό, ήπια, ανέβηκα στο βουνό με τη μηχανή μου και χτύπησα άσχημα το πόδι μου!  Πατέρα, τι μπορώ να κάνω για να γνωρίσω πραγματικά τον Θεό;  Τον κοιτάω λίγο, βλέπω την ειλικρίνειά του και του λέω.  Αδερφέ μου, ξέρεις τι έχει μεγαλύτερη σημασία;  Σημασία έχει ότι ο Θεός σε γνωρίζει πραγματικά και το βήμα σου προς Αυτόν δεν είναι μάταιο, ο Θεός θα κάνει τα υπόλοιπα 99 βήματα προς το μέρος σου, μόνο αν το θέλεις με όλη σου την καρδιά!  Του λέω, ψάξε να βρεις καλό παπά... Λέει: Τι είναι αυτό;  Του εξήγησα, του είπα να ακολουθήσει τη συμβουλή του ιερέα και η πίστη θα μεγαλώσει!  Μου ζήτησε το τηλέφωνό μου και έφυγα!  Σήμερα μετά τη δουλειά μου γράφει!  Πατέρα, χθες το βράδυ πήγα να εξομολογηθώ από τα παιδικά μου χρόνια μέχρι τώρα, και σήμερα πήγα για πρώτη φορά στη λειτουργία!  Αισθάνομαι υπέροχα!  Δεν μπορώ να σου πω ότι πιστεύω περισσότερο, αλλά μπορώ να σου πω ότι έχω μια ψυχική ηρεμία όπως δεν είχα ποτέ και είναι σαν να νιώθω μια απίστευτη ελευθερία μέσα μου.

     Τι άλλο να πεις σε τέτοιες περιπτώσεις, στην Εκκλησία, πέφτω στα γόνατα και θαυμάζω πόσο όμορφα λειτουργεί ο Θεός στην ανθρώπινη καρδιά!

          Χριστός Ανέστη!  Η χαρά όλων μας!

Πατήρ Ιωάννης.

Η ΑΡΚΟΎΔΑ.

 

Ανεβαίνω στο φράγμα απόψε με το αυτοκίνητο!  Όταν βγείτε από το τούνελ στο φράγμα στα αριστερά είναι ένα δοχείο σκουπιδιών!  Λέω στον εαυτό μου, θα πάω κοντά στο δοχείο, θα κατεβάσω το παράθυρο και θα πετάξω τα τσαλακωμένα χαρτιά στο αυτοκίνητο στα σκουπίδια.  Ετσι έκανα.  Τραβάω το αυτοκίνητο όχι μισό μέτρο μακριά από το κοντέινερ και αρχίζω να κατεβάζω το παράθυρο!  Την επόμενη στιγμή πάγωσα.  Το Ditamai η αρκούδα σηκώθηκε δύο πόδια από το δοχείο.  Όταν είδα το κεφάλι της σε απόσταση αναπνοής από το δικό μου, δεν μπόρεσα να βάλω ταχύτητα.  Έχω δει πολλές αρκούδες στη ζωή μου, ήταν τρεις-τέσσερις αρκούδες στην αυλή μας.  Αλλά το κεφάλι της τόσο κοντά στο κεφάλι μου ...Θεός φυλάξοι τι συναίσθημα!  Να είστε πολύ προσεκτικοί όσοι σκαρφαλώνουν στο φράγμα Vidraru, ειδικά τη νύχτα.  Είναι πολύ επικίνδυνο!

             Άγγελος ύπνου για κάθε άνθρωπο.

Πατήρ Ιωάννης Ιστρατι 

Η ΓΙΑΓΙΆ ΜΟΥ.

 

Ναι, ήταν μια πρώτη καλοκαιρινή μέρα!  Ήταν η γιορτή της Πεντηκοστής!  Πήγαινα στην εκκλησία με τη γιαγιά μου!  Η Τάνα Ναστασία είχε τα χέρια της γεμάτα φύλλα καρυδιάς, κουβαλούσα κι εγώ μερικά στα χέρια μου!  Η γιαγιά Ναστασία είχε μια συνήθεια, ένα τικ.  Όταν περπατούσε ήσυχα στο δρόμο ή στεκόταν στη βεράντα του σπιτιού και κοίταζε μακριά, ή όταν χανόταν στις σκέψεις της, είχε τη συνήθεια να μασάει με άδειο στομάχι.  Νομίζω ότι η έλλειψη δοντιών, τα ούλα της προκάλεσαν αυτό το τικ.  Καθώς περπατούσαμε προς την Εκκλησία το πρωί της Κάθοδος του Αγίου Πνεύματος, μας συνάντησαν μερικά μεγαλύτερα παιδιά με ποδήλατα.  Βλέποντας τη γιαγιά να μην μασάει τίποτα, άρχισαν να τηε γελούν, να την κοροϊδεύουν!  Η γιαγιά απλώς έσκυψε το κεφάλι της και συνέχισε να περπατά.  Έκλαιγα, γιατί δεν ήμουν αρκετά μεγάλη για να κάνω μάθημα σε αυτά τα παιδιά!  Η γιαγιά δεν είπε λέξη μέχρι την Εκκλησία.  Έμεινα στη δουλειά, την παρακολουθούσα να δω πώς συμπεριφερόταν, αν έκλαψε, αν ήταν θυμωμένη.  Αλλά δεν ήταν έτσι.  Πάντα με την ίδια απόλυτη σιωπή στην Εκκλησία, στην ίδια βαθιά προσευχή!  Η λειτουργία τελείωσε, έφυγα από την Εκκλησία για το σπίτι.  Κατεβαίνοντας από την Εκκλησία στο δρόμο, η Τάνα Ναστασία μου λέει: Αγαπητή Τάνα, μην γελάς ποτέ κανέναν, πόσο μάλλον γέροντες που είναι αβοήθητοι, γιατί σε τιμωρεί ο Θεός.  Και μου έλεγε συνέχεια πράγματα στο δρόμο για το σπίτι.  Όταν φτάνουμε λίγο πιο κάτω εκεί που έγινε το πρωινό περιστατικό, εμφανίζονται ξανά τα παιδιά.  Η Τάνα τους έκανε νόημα να σταματήσουν τα ποδήλατα, έβγαλε την τσάντα με τα χρήματα από το στήθος της, έβγαλε μερικές δεκάρες και τους τις έδωσε.  Θεέ μου, θύμωσα τόσο πολύ μαζί της και της το είπα.  Εντάξει, γιαγιά, σπάνια μου δίνεις λεφτά και μόνο αν δουλέψω, και σε αυτούς τους σατανάδες, αφού σε κοροϊδέψουν, τους δίνεις λεφτά!  Αυτό μου είπε η γιαγιά μου: Κάνε καλό σε αυτούς που σε βλάπτουν, είναι παιδιά, ας τους συγχωρέσουμε!  Έφτασα σπίτι, τάισα τα ζώα και διάβασα  από το Ψαλτήρι, μετά ήρθε το βράδυ όταν κάποιος χτύπησε την πόρτα.  Ήταν τά πρωινά παιδιά, ο καθένας με ένα δίχτυ κεράσια!  Και λέει στη γιαγιά: Λελέ Ναστάζια, σου έφερα κεράσια γιατί μας έκανες καλό σήμερα και σου ζητάμε να μας συγχωρέσεις.  Η γιαγιά χαμογέλασε, τους χάιδεψε λίγο το κεφάλι, τους ευχαρίστησε και τους έστειλε σπίτι!  Εκείνη η μέρα με ωφέλησε πολύ!

          Αναμνήσεις από τις αναμνήσεις μου!

Πατήρ Ιωάννης Ιστρατι 

ΜΟΥ ΛΕΊΠΟΥΝ ΟΙ ΣΤΙΓΜΈΣ.

《Μου λείπουν εκείνες οι στιγμές που ήξερα τους αριθμούς τηλεφώνου από έξω.

 Και δεν ήταν πολλοί, αλλά οι άνθρωποι που κάλεσα ήταν το είδος των ανθρώπων που μπορείς να τηλεφωνήσεις τα μεσάνυχτα και να βγεις στον κόσμο μαζί τους.

 Και υπήρχε κάτι άλλο... Ένας αριθμός τηλεφώνου δεν σήμαινε ποτέ ένα άτομο στην άλλη άκρη της γραμμής, όπως συμβαίνει τώρα.

 Η μητέρα, η αδερφή, η γιαγιά, ο πατέρας, ο αδερφός του ατόμου που θέλατε να ακούσετε μπορούσαν να απαντήσουν.

 Κι εσύ αντάλλαξες μαζί του μια λέξη, όσο μικρή κι αν είναι, ένα χαμόγελο, ένα φιλί στο χέρι, μια ευγενική σκέψη.

 Δεν ήμασταν ξένοι.

 Όλοι ξέραμε τα ονόματα του άλλου, βλέπαμε καλύτερα τις καρδιές μας, δεν γκουγκλάραμε τις διευθύνσεις μας, ξέραμε τις γειτονιές μας, τους γείτονές μας, το έδαφος κάτω από τα πόδια μας.

 Δεν είχα ιδέα για «ιδιωτικότητα», «μόνο χρόνο», «προσωπικό χώρο».  Δεν ένιωθα καν την ανάγκη τους.

 Ανά πάσα στιγμή, πηγαίνοντας στο σπίτι ενός φίλου, θα μπορούσες να βρεθείς να σε πάρει μια γιαγιά και να καθίσεις κατευθείαν στο τραπέζι, χωρίς κανείς να σε ρωτήσει τίποτα, ή να νικηθείς από τη χαρά των ανθρώπων που μόλις έχεις γνωρίσει, που σε καλωσορίζουν από την πρώτη στιγμή ως ένα από το σπίτι.

 Μια ατελείωτη οικογένεια ανθρώπων χωρίς φόβο να αγγίξουν ο ένας τον άλλον, να κοιτούν στα μάτια, να χαϊδεύουν τον ώμο, να αγκαλιάζονται.

 Ένας κόσμος ανέγγιχτος από την καταναγκαστική τάξη της μοναξιάς.

 Μια φυλή συγγενικών πνευμάτων.

 Εκεί που η φιλία είναι μόνο το μπουμπούκι.

 Αγάπη."

 

 Κείμενο: Anca Constantin

Ο ΚΑΛΌΣ.ΠΑΤΗΡ ΙΩΆΝΝΗΣ ΙΣΤΡΑΤΙ

 Μην σκέφτεσαι πόσο κακό σου κάνουν κάποιοι, πάντα να σκέφτεσαι πόσο καλό σου κάνουν οι υπόλοιποι, πόσο μας αγαπάει ο Θεός!  Αυτοί που κάνουν το κακό θα καταλήξουν σε κακό αν δεν ισιώσουν, αλλά εσύ φίλε μην κάνεις το κακό, κάνε το καλό και τότε το καλό θα είναι πάντα μαζί σου και θα τελειώσεις στο καλό!  Όταν βλέπεις έναν κακό άνθρωπο που σε μισεί και σε θέλει κακό, τον θέλεις καλό για να μην είσαι δύο κακοί!  Οι άνθρωποι που κάνουν κακό, βρίσκονται όλο και περισσότερο, αλλά κάποιος για να κάνει καλό πρέπει να αναζητηθεί πολύ!  Η μεγαλύτερη φιλανθρωπία σήμερα είναι να είσαι καλός!

             Άγγελος ύπνου για κάθε άνθρωπο!

ΕΊΝΑΙ ΤΌΣΟ ΑΠΛΌ ΝΑ ΕΊΣΑΙ ΚΑΛΌΣ.

Είναι τόσο απλό να είσαι καλός.  Δώστε ένα κομμάτι φαγητό σε ένα παιδί.  Βοηθήστε έναν γέρο.  Φροντίστε έναν άρρωστο γείτονα.  Κάντε έναν Σταυρό για έναν ετοιμοθάνατο σε διάσωση.  Πείτε ένα Πάτερ μας όταν περνάτε από ένα νοσοκομείο.  Ημέρα: Θεέ μου, μην αφήσεις κανέναν να πνιγεί όταν περνάς μια γέφυρα.  Μια μέρα, Θεέ, ελέησον τα μωρά και τις μητέρες, μπροστά στη μητρότητα.  Κάνε σταυρό με τη γλώσσα σου όταν βλέπεις ανάπηρο.  Κρατήστε μια καραμέλα στην τσέπη σας για ένα προβληματικό παιδί.  Μην σκοτώνεις λουλούδια.  Ακούστε τα πουλιά.  Βγάλε τα παπούτσια σου στο γρασίδι.  Εισπνεύστε βαθιά το άρωμα του γιασεμιού.  Προσευχήσου καθώς αναπνέεις.  Κλείστε τα μάτια σας και δείτε τη Μητέρα του Θεού να γονατίζει στην προσευχή.  Να είσαι άνθρωπος.

 π. Ιωάννου Ιστράτη

Περί αμφίων συμβολισμός. (Μέρος 4ο)

Περί αμφίων συμβολισμός. (Μέρος 4ο)

"Περίζωσαι την ρομφαίαν σου επί τον μηρόν σου, Δυνατέ...", προφέρει ευχόμενος και ευλογών το μέχρι στιγμής ύφασμα και απ'εδώ και πέρα όργανο λειτουργικό ο ιερέας. 

Αυτό το μικρο, παράδοξο ρομβοειδές το οποίο κρέμεται έμπροσθεν του γόνατου. Το όνομα του "Επιγονάτιο", δια προφανείς λόγους. Η σημασία του ολίγον μπερδεμένη. Πολλοί λέγουν ότι στέκει ως σύμβολο της πετσέτας ή του λέντιου με τα οποίο ο Χριστός έπλυνε τους πόδας των μαθητών και Αποστόλων, σβήνοντας ολοτελώς το βάρος της οποίας αμαρτίας.

Ερμηνεία κάπως αβάσιμη. Άλλωστε το ίδιο το ψαλμικό απόσπασμα το λέγει καθαρά. Είναι ρομφαία, ξίφος δίστομο, από κάθε μεριά αιχμηρό. Είναι το σύμβολο του θύτη, του ειρηνοποιού σφαγέα, αυτού που παραδόξως πώς μοιράζει ζωή με κινήσεις που παραπέμπουν σε θάνατο. Πότε άλλοτε, ένα σπαθί μπιγμένο σε ένα σώμα, μια τρύπα που αφειδώς ρέει αίμα, θυμίζουν ζωή. Ποτέ! Εκτός από εκείνη τη φορά επί του Σταυρού και κάθε φορά επί της Αγίας Τραπέζης, όπου η ιεροσύνη τελεί θυσία, ο Θεός θνήσκει και η Εκκλησία ζωοποιείται.

Ιδού τα μεγάλα και παράδοξα, το πιο "σκληρό" των αμφίων να είναι συνάμα το ορατό σημείο μιας τετελεσμένης αγάπης απείρου βάθους.

Ο Ολλανδός ερημίτης ΙΩΣΗΦ (πρώην σταρ) συγκλονίζει τον κόσμο !!!

 

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΩΝ ΙΒΗΡΩΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΟΡΤΑΙΤΙΣΣΑ. ΘΑΥΜΑ ΦΛΩΡΙΟΥ.

 

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΜΕΓΙΣΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ

 

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΣ ΠΡΟΤΕΡΙΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

 

Χριστός Ξένος Σταυρου (ΧΞΣ)

Χριστός  Ξένος Σταυρου (ΧΞΣ)

ΠΟΙΟ  είναι το επομενο σταδιο αφου δοθεις στον Θελημα Του Θεου;

Να σε παραδώσει στο θέλημα του κόσμου και να σταυρωθείς.

"Τον δέ Ιησούν παρέδωκε τώ θελήματι αυτών". (Λουκ.κγ-25)

Ειμαστε διατεθειμένοι γιαυτο; ή θέλουμε έναν Χριστόν  Ξένον Σταυρου (ΧΞΣ) ;

ΠΑΤΗΡ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΤΑΜΠΑΚΗΣ

ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ ΑΦΙΕΡΩΜΑ

 

ΕΊΠΕ ΓΈΡΩΝ:«Εκ δακρύων η χαρά και εκ του Σταυρού του Κυρίου η σωτηρία του ανθρώπου...»

ΑΘΩΝΙΚΕΣ ΚΑΛΗΜΈΡΕΣ

ΑΘΩΝΙΚΕΣ ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ 

ΗΜΕΡΑ ηλιοειδη και Θεοβρυτη να έχουμε παιδιά αγαπητά.

Να γεμισει σημερα η καρδιά μας απο την χάρη και χαρά Του Αγίου Πνεύματος.

Και μην ξεχνούμε να λέμε την ευχούλα με  το κομβοσχοίνι  που εἶναι τὸ σύνορο ὅπου τελειώνει τὸ βασίλειο τοῦ κόσμου καὶ ἀρχίζει ἡ βασιλεία τοῦ Παναγίου Πνεύματος.

ΓΕΝΝΉΘΗΚΑ ΣΤΗΝ ΦΥΛΑΚΉ .

Ο ΙΕΡΈΑΣ

«Κύριε, δίδαξέ με να προσεύχομαι, να πιστεύω και να ελπίζω, να είμαι υπομονετικός, να συγχωρώ και να αγαπώ!»

ΤΟ ΆΓΙΟ ΑΝΤΙΜΉΝΣΙΟ ΔΕΝ ΚΆΗΚΕ ΣΈ ΕΚΚΛΗΣΊΑ ΣΤΗΝ ΡΟΥΜΑΝΊΑ.

 

Η φωτιά κατέκαψε το ξύλινο παρεκκλήσι* μέχρι το θεμέλιο.  Όλα καταστράφηκαν, ανακατεμένα σε ένα σωρό μπάζα και οικοδομικά υλικά.

 Το μόνο μέλημα του π. Ηγουμένου Φιλώτα ήταν το άγιο Αντιμήνσιο και μας έλεγε γι' αυτόν, ίσως, ίσως, τον βρει κάποιος από εμάς...

 - Πώς σου φαίνεται, πατέρα;

 - Είναι από ύφασμα, κόκκινο χρώμα, διπλωμένο... επαναλάμβανε...

 - Από ύφασμα;!  Ρωτάω σαν να μην κατάλαβα στην αρχή, ενώ μαζεύω ένα κομμάτι λιωμένο μέταλλο από τον πολυέλαιο...

 - Νομίζω κάηκε, πατέρα, προσπαθούσαν να τον πείσουν οι άλλοι συνάδελφοι.

 - Όχι!  Πρέπει να είναι εκεί!  Το Άγιο Αντιμήνσιο δεν καίγεται!  είπε ο ηγούμενος Φιλώτα με την πεποίθηση αυτού που τρέφεται με πίστη.

 Με δυσπιστία, όπως και ο Τόμα, συνεχίσαμε, ωστόσο, να απαλύνουμε την ανησυχία του ανακατεύοντας τις στάχτες…

 - Τον βρηκα!  Ο Vilut Mezdrea, ο δήμαρχος της κοινότητας Poiana Stampei, σηκώνει θριαμβευτικά τον διπλωμένο καμβά, που μοιάζει να έχει ξαναγεννηθεί από τη θάλασσα των κουρελιών...

 Κάναμε όλοι ένα μεγάλο σταυρό και προσθέσαμε και αυτό το περιστατικό στη λίστα με τα θαύματα που έχουμε ζήσει στο δέρμα μας, όταν κάηκαν ιεροί τόποι...

 Προφανώς, ο πιο ήρεμος -όχι ότι τον έχουμε δει στιγμή να ταράσσεται- ήταν ο π. Ηγούμενος Φιλώτας:

 - Σου είπα ότι δεν καίγεται!  και άρχισε να ξεδιπλώνει το πανί, να μας δείξει και να δούμε το θαύμα με τα μάτια μας.  Στο Άγιο αντιμήνσιο υπάρχει τμήμα των ιερών λειψάνων του Αγίου Ιωάννη του Νέου από τη Σουτσεάβα.  Χωρίς αυτόν δεν μπορεί να κτιστεί η εκκλησία, γιατί χωρίς αυτόν δεν μπορεί να τελεστεί η Θεία Λειτουργία!

 Ευχαριστούμε όσους μας βοήθησαν και καταφέραμε να σβήσουμε τη φωτιά, ευχαριστούμε για τα θαύματα που βιώνουμε στις αποστολές μας και τέλος, ευχαριστώ τον Θεό για όλα!

 Αμήν

 * πυρκαγιά στο μοναστήρι «St. Peter and Paul» Podu Coșnei (28 Μαΐου 2023)

*Ο πατήρ Ιακώβ που κόλλησε στα πόδια του Αναληφθέντος Χριστού! *

*Ο πατήρ Ιακώβ που κόλλησε στα πόδια του Αναληφθέντος Χριστού!  *

 

Πήγε στον πατέρα Ιάκωβ Μπαρσάν, από το Ησυχαστήριο του Αγίου Ιωάννη Ιακώβ από το Μεστεκάνισ.  Ένας αγαπημένος Κληρικός της χώρας, μαθητής του πατέρα Ioanichie Pârăiala, με τη σειρά του μαθητής του Αγίου Ιωάννη Ιακώβ.

 Ο π. Ιάκωβ χειροτονήθηκε μοναχός στο Μεγάλο Σχήμα στη Μονή Πούτνα με το Σχήμα και τον Σταυρό του Αγίου Ιωάννη Ιακώβ.  Ένας πιστός στρατιώτης του Χριστού που δεν θα υποκύψει σε τίποτα.  Μια ευγενική και υπομονετική ψυχή, γεμάτη Χάρη.  Πέρασε επίσης μερικά χρόνια στην έρημο στη γη της Μπουκοβίνα, αγαπώντας την απλότητα και την ταπεινοφροσύνη.

 Ήταν ο ιδρυτής πολλών μοναστηριών στη χώρα καθώς και του Ρουμανικού Οικισμού στην Ιεριχώ, χάρη στον οποίο η Εκκλησία χτίζεται σύμφωνα με την ορθόδοξη τάξη.  Πέρασε πολλές δοκιμασίες και κακουχίες, αλλά τα κατάφερε.  Έκανε μεταφορές για την Εκκλησία σε επικίνδυνες περιοχές με κόπο, αλλά με την πίστη και την επιμονή του ξεπέρασε κάθε εμπόδιο αλώβητος.  Έμαθε αραβικά στην αγορά, όπου είχε την ευκαιρία έδειχνε στον πωλητή ένα αντικείμενο για να μάθει το όνομά του και να σημειώσει, όλα αυτά τα 3 χρόνια που πέρασε υπηρετώντας τον Θεό στην επίγεια Ιερουσαλήμ.  Βοήθησε επίσης ρουμανικούς οικισμούς στην Αμερική, δίνοντάς τους ακόμη και τη ζώνη του Αγίου Ιωάννη Ιακώβ.

 Τα τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε όλο και περισσότερα προβλήματα υγείας, αλλά δεν το έβαλε κάτω.  Ιδιαίτερα τον τελευταίο χρόνο που υπέφερε από εσωτερική αιμορραγία μέσω της οποίας δοξάστηκε το όνομα του Κυρίου γιατί τον έβγαλε από τον θάνατο για να υπακούσει ξανά στον Επίσκοπο και να χτίσει μια πιο ευρύχωρη Εκκλησία.  Παρόλο που ήταν άρρωστος, ο Πατέρας φρόντιζε για τα προβλήματα της Μονής και ήταν πάντα προσεκτικός στους ανθρώπους.  Πολλές φορές ακούσατε ότι ήταν βαριά άρρωστος και ότι θα πήγαινε στον Κύριο, και μετά έλειπε στη Σουτσεάβα ή στο Κλουζ με προβλήματα που θαυμάζαμε με τον αγώνα και τη δύναμη που είχε, δεν πιστεύαμε ότι θα πέθαινε ξανά.  Και τώρα είμαι πεπεισμένος ότι δεν πέθανε, αλλά χρειαζόταν να μας βοηθήσει περισσότερο και δεν μπορούσε να φύγει από εδώ.

 Με χαρά και λαχτάρα σκέφτομαι τα τελευταία λόγια που μου είπε: "Γίνε φως, σε περιμένω στο σπίτι, θα έρθεις σπίτι!"  Με άγια χαρά μπορώ να πω: Χριστός ο Κύριος ανέστη και ανέβηκε στους ουρανούς, και ο πατήρ Ιακώβ προσκολλήθηκε στα πόδια Του.

Είπε γέρων.«Το να έχεις ικανοποίηση, ειρήνη, υγεία και αγάπη είναι οι λόγοι που σε κάνουν πραγματικά ευτυχισμένο».

«Η ΥΠΟΜΟΝΗ είναι η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΔΥΝΑΜΗ και ο ασθενής είναι ο πιο δυνατός άνθρωπος». Πατήρ Ηγούμενος Dionisie Ignat από το Colciu

 

Τι αφίσα θα έβαζα στην πόρτα της εκκλησίας: Δεν είσαι τόσο κακός που δεν μπαίνεις μέσα .Δεν είσαι αρκετά καλός για να μείνεις έξω. π. Ιωάννου Μπαντιλίτα

Christ has Ascended!

Christ has Ascended!

He has Ascended in Glory!

According to the Scriptures, it is obvious that Jesus’s Ascension was a literal, bodily return to Heaven. He rose from the ground gradually and visibly, and was observed by many onlookers as He ascended and then disappeared into the clouds – returning to whence He came.

This event signaled the culmination of Jesus’ earthly ministry. God the Father had lovingly sent His Son into the world at Bethlehem, and now the Son was returning to the Father, glorified in the glory He had prior to becoming a man. He had completed all that He came to do according to His Father’s will.

In addition, Jesus’ return to Heaven also “seals” His promise that He was going ahead of us to prepare a place for us!

Fr. John