Ενοριακό συσσίτιο λειτουργεί στην Άνω Τούμπα πάνω από 30 χρόνια!
___
Ο πατήρ Αθανάσιος Καρανταΐδης μιλάει
για την καθημερινή προσφορά των ενοριτών της Αγ.Μαρίνας και τη μεγάλη συμβολή
των μαθητών του Δημοτικού
Στην επικοινωνία μας με τον πατέρα
Αθανάσιο Καρανταΐδη χαρήκαμε ιδιαίτερα γιατί συναντήσαμε ένα ιερέα που μας
μετέδωσε τον ενθουσιασμό του για την φροντίδα του φαγητού των φτωχών ανθρώπων. “Δεν
ξέρετε πόσο αγαπώ αυτή την διακονία” ήταν μια από τις πρώτες του φράσεις
συνοδευόμενες από ένα πλατύ χαμόγελο. Σε μια κοινωνία που οι άνθρωποι αγαπούν
τις τιμές αλλά στερούνται φιλότιμου, σε κάποιους το φιλότιμο περισσεύει. Ο πατήρ
Αθανάσιος Καρανταΐδης λειτουργός στον ιερό ναό αγίας Μαρίνας μαζί με μια ομάδα
ενοριτών και την αθόρυβη βοήθεια της αγίας Μαρίνας που αγαπά τους
ταλαιπωρημένους, μεγαλουργούν σιωπηρά στην προσφυγική Άνω Τούμπα της
Θεσσαλονίκης.
Στην συνοικία αυτή βρίσκεται ο ναός
της αγίας μεγαλομάρτυρος Μαρίνας. Πρόκειται για μια μεγάλη αστική ενορία
περίπου 25.000 ψυχών με πλούσιο έργο τόσο πνευματικό και ποιμαντικό, όσο και
φιλανθρωπικό. Στον ιερό ναό λειτουργούν πέρα από τα κατηχητικά τμήματα, θεατρική
ομάδα ενηλίκων, τμήματα εκμάθησης παραδοσιακών χορών και αγιογραφίας.
80 μερίδες καθημερινά
Ο πατήρ Αθανάσιος μας μιλά με έγνοια για τα αναγκεμένα μέλη του ποίμνιού
του αλλά και όσους έχουν ανάγκη φαγητού
«Η εφαρμογή της εντολής της αγάπης
γίνεται μέσω της λειτουργίας του ενοριακού συσσιτίου. Το συσσίτιό μας
λειτουργεί πάνω από 30 χρόνια, και είναι αν όχι το παλαιότερο, σίγουρα από τα
παλαιότερα συσσίτια της μητροπόλεως Θεσσαλονίκης. Οι κυρίες μαγείρισσες και οι
συνεργάτες τους προσφέρουν 80 μερίδες ζεστού και καλομαγειρεμένου φαγητού έξι
μέρες την εβδομάδα από την Δευτέρα έως και το Σάββατο».
Στην συνομιλία μας ο πατήρ Αθανάσιος αναφέρθηκε με ευγνωμοσύνη στην βοήθεια
του Θεού αλλά και στην κίνηση ανθρωπιάς από πολλούς φίλους που εκτιμούν την
προσπάθεια για την καθημερινή αλλά νικητήρια μάχη της σίτισης:
«Με τη χάρη του Θεού και την ευλογία
Του έχουν ενεργοποιηθεί πολλοί τοπικοί φορείς της περιοχής και οι προσφορές
είναι καθημερινές και πέρα από κάθε προσδοκία! Το μεγαλύτερο εμπορικό κέντρο
της πόλεως, μας προσφέρει όλα τα είδη διατροφής τα οποία μένουν αδιάθετα από
τον πολυχώρο εστίασης. Οι έμποροι της λαϊκής αγοράς εξασφαλίζουν δωρεάν το
μεγαλύτερο μέρος των αναγκών του συσσιτίου σε φρούτα και λαχανικά.»
«Όλοι από ένα»
Όταν οι άνθρωποι φέρονται σαν άρχοντες, οι μικρές ή οι μεγάλες κοινωνίες
επηρεάζονται. Έτσι απλά και χωρίς πολλά λόγια με φυσικό τρόπο, στο πανηγύρι της
γιορτής έγινε χώρος και για τα παιδιά. Ο ιερέας της αγίας Μαρίνας στην άνω
Τούμπα θα μας μιλήσει με καμάρι για τα μικρά παιδιά:
«Είναι πολύ συγκινητικό το γεγονός
ότι με τα τέσσερα δημοτικά σχολεία της ενορίας μας έχουμε υλοποιήσει το
πρόγραμμα “ Όλοι από ένα”, όπου μια φορά το μήνα οι μαθητές καλούνται να
προσφέρουν από ένα συγκεκριμένο είδος χαμηλού κόστους για την αποθήκη του συσσιτίου.
Πότε ένα πακέτο μακαρόνια, πότε ένα κουτί σάλτσα ντομάτας άλλοτε ένα κουτί γάλα
εβαπορέ.
«Το όφελος είναι διπλό»
Κάθε φορά μια διαφορετική τάξη από
κάθε σχολείο με την συνοδεία του δασκάλου ή της δασκάλας φέρνουν στο συσσίτιο τα
είδη που έχουν συγκεντρώσει. Το όφελος είναι διπλό: Υλικό, αφού γεμίζει η
αποθήκη, αλλά περισσότερο πνευματικό αφού τα παιδιά μας βγαίνουν από το εγώ
τους και γυρίζουν το πρόσωπό τους να δουν τον πλησίον τους, μαθαίνουν στην
προσφορά και αντιλαμβάνονται πως όλα τα παιδιά δεν έχουν στο σπίτι τους αυτά
που έχουν εκείνα. Υπάρχουν παιδιά που ανοίγουν το ψυγείο τους ή το ντουλάπι και
είναι σχεδόν άδεια. Όταν μεγαλώσουν θα θυμούνται αυτή την εμπειρία και έτσι
τους δημιουργείται η προϋπόθεση να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι και χρήσιμοι για
τον εαυτό τους, την οικογένειά τους και την κοινωνία. Αν λάβουμε υπόψιν μας ότι
τα παιδιά των δημοτικών σχολείων αυτών μετρούνται περίπου στα 600 το μέλλον
προδιαγράφεται αισιόδοξο».
Το δίκτυο των δεκάδων εθελοντών που στηρίζει αγόγγυστα το σπουδαίο έργο
Όπως όλα τα ανθρώπινα εγχειρήματα που έχουν αρχή και τέλος τους την άδολη
αγάπη συναντιούνται με την φιλανθρωπία του Θεού, έτσι και το συσσίτιο στον ιερό
ναό της αγίας Μαρίνας. Ο πατήρ Αθανάσιος Καρανταΐδης το επιβεβαιώνει:
«Δεν υπάρχει ξέρετε ούτε μια μέρα
που να μην έρθει στο συσσίτιο έστω και μια μικρή προσφορά με τρόφιμα. Όσοι από
τους ενορίτες μας τυγχάνει να έχουν δέντρα με ελιές στην κοντινή Χαλκιδική
προσφέρουν λάδι εξασφαλίζοντας μεγάλο μέρος των αναγκών για το λάδι του
φαγητού. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι διανύουμε την τρίτη χρονιά στο
συσσίτιο που δεν χρειάστηκε ν’ αγοράσουμε λάδι.
Μικρά θαύματα
Υπάρχει ένα δίκτυο από 50 περίπου
εθελοντές γυναίκες και άντρες που θα έλεγα χωρίς υπερβολή πως αποτελούν τα
χέρια του υπεύθυνου ιερέα. Είναι οι κύριοι συντελεστές του μεγάλου αυτού έργου.
Συχνά γινόμαστε μάρτυρες μικρών θαυμάτων, όταν χρειαζόμαστε κάτι και πριν
προλάβουμε να κάνουμε την παραγγελία, έχει προλάβει η αγία Μαρίνα και μας
στέλνει εκείνη, όπως λέμε μεταξύ μας και ζεσταίνεται η ψυχή με το γεγονός».
Με όσα μας περιγράφει ο πατήρ Αθανάσιος θυμόμαστε ότι η φιλανθρωπία στην
εκκλησία έχει άμεση σχέση με την θεία Ευχαριστία. Στην αρχαία εκκλησία όλοι οι
χριστιανοί που έρχονταν να λειτουργηθούν έφερναν μαζί τους κάποια προσφορά. Τα
ορφανά που δεν είχαν να φέρουν κάτι, έφερναν νερό. Η ευχαριστιακή θυσία προφερόταν
όχι μόνο εκ μέρους όλων και υπέρ όλων, αλλά από όλους. Όλοι κάτι έφερναν στην
εκκλησία, ανάλογα με τις δυνατότητές τους. Με άλλα λόγια, η λειτουργία
βασιζόταν και βασίζεται σε αυτή τη θυσία της αγάπης. Η συζήτησή μας ολοκληρώθηκε
με ευχαριστίες του ιερέα προς όλους:
«Μέσα από τούτη την συνέντευξη στην
εφημερίδα θα ήθελα να εκφράσω τις θερμές μου ευχαριστίες σε όλους ανεξαιρέτως,
όσοι μας βοηθούν. Εμείς δεν έχουμε τρόπο να τους το ξεπληρώσουμε και ν΄ ανταποδώσουμε
την αγάπη τους, όμως ο Θεός σίγουρα θα βρει. Βέβαια επιθυμία όλων μας είναι να
έρθει μια μέρα κατά την οποία το συσσίτιο δεν θα έχει λόγο ύπαρξης και θα πρέπει
να σταματήσει την λειτουργία του. Μέχρι όμως να έρθει εκείνη η ημέρα η
ευλογημένη, θα παραμένουμε όλοι εκεί, με όλες μας τις δυνάμεις και όλη μας την
καρδιά και την αγάπη, πιστοί δούλοι του Κυρίου μας που είπε … “Επείνασα και
εδώκατέ μοι φαγείν”»
Ο π. Αθανάσιος είναι και συγγραφέας βιβλίων, των
οποίων τα δικαιώματα ουδέποτε κράτησε για τον ίδιο και την οικογένειά του. Τα
χρήματα από τις πωλήσεις πηγαίνουν μόνο στους αναγκεμένους συνανθρώπους και
αυτή η πληροφορία δεν μας δόθηκε από τον ίδιο.
Οι θείες εντολές που μας παραδόθηκαν, πάντοτε μας έστρεφαν
στην ανάγκη του αδελφού. Δεν μπορούμε να ζούμε μόνοι μας, χωρίς τον συνάνθρωπο,
όπως δεν γίνεται να ζούμε χωρίς τον Θεό. Έχουμε την δυνατότητα να το κάνουμε,
αλλά τη στάση μας αυτή θα την βρούμε μπροστά μας και θα μας εκδικηθεί. Είμαστε
αναγκασμένοι να ζούμε με τους άλλους, δίπλα στον πόνο τους.
___________
Σοφία Χατζή
δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου