Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Παρισιού δεν κρύβουν καν τις σατανικές τελετουργίες.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Παρισιού δεν κρύβουν καν τις σατανικές τελετουργίες.

 Δεν υπάρχει πλέον τίποτα κρυμμένο σε κοινή θέα.

 Αυτές είναι οι δαιμονικές σκοτεινές δυνάμεις του Σατανά που θέλουν να επισκιάσουν το φως.

 Μπορείτε ήδη να δείτε:

 - Κρανία

 - Μοτίβα θανάτου

 - Σατανικός κόκκινος φωτισμός

 - Παιδιά παγιδευμένα σε τούνελ

 Παρατήρησε κανείς ότι ο μοναχικός αναβάτης σε ένα χλωμό άλογο έχει βγει κατευθείαν από το Βιβλίο της Αποκάλυψης;

 «Και κοίταξα, και ιδού ένα χλωμό άλογο· και το όνομά του που κάθισε πάνω του ήταν Θάνατος, και η κόλαση τον ακολουθούσε· Και τους δόθηκε εξουσία πάνω στο τέταρτο μέρος της γης, να σκοτώνουν με σπαθί και με πείνα,  και με το θάνατο και με τα θηρία της γης». 

 - Αποκάλυψη 6:8

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Παρισιού ξεκίνησαν με μια πράξη που φέρεται να χλεύαζε τους Χριστιανούς.Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Παρισιού ξεκίνησαν με μια αμφιλεγόμενη παράσταση που αφορούσε drag queens που ορισμένοι έχουν ερμηνεύσει ως αναπαράσταση του Μυστικού Δείπνου

Στο Παρίσι, οι Ολυμπιακοί Αγώνες βλασφημούν τον Μυστικό Δείπνο. Η Δύση έπεσε.

In Paris, the Olympics blasphemes the Last Supper.The West has fallen.

ΚΟΤΣΟΜΠΟΛΙΑ!!!!!

[Τι λέει λοιπόν η Βίβλος για το κουτσομπολιό και το ψέμα;  Στο Ιερό Βιβλίο, το κουτσομπολιό και το ψέμα ορίζονται ως «κατάρρευση του πλησίον»: «Ο κακοποιός καταρρέει τον πλησίον του με το στόμα του» (Παροιμίες 11, 9).

 Η Βίβλος λέει ότι τα κουτσομπολιά και τα ψέματα έχουν την προέλευσή τους στην υπερηφάνεια και τον φθόνο του διαβόλου προς τον άνθρωπο.  Στο πρώτο βιβλίο της Βίβλου, Γένεση, βλέπουμε πώς ο διάβολος, μεταμφιεσμένος σε φίδι, συνομιλεί στον κήπο του Ουρανού με την Εύα, κουτσομπολεύοντας τον Θεό.]

 Να προσέχεις τον εαυτό σου!  

ΕΟΡΤΗ ΙΕΡΑΣ ΜΌΝΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΜΑΖΙΟΥ ΜΕΓΑΡΩΝ.

Αρχιμανδρίτης Βασίλειος Γοντικακης. Κάθε δένδρα...

Κάθε δέντρο, ὡς ζωντανὸς ὀργανισμός,

αἰσθάνεται, παλεύει καὶ καρποφορεῖ. Ἀντιμετωπίζει τὶς ἀλλαγὲς τοῦ καιροῦ. Κλείνει

τὶς πληγὲς τοῦ σώματός του. Ὅλα ρυθμίζονται ἀπὸ τὸ εἶναι του ὁλόκληρο. Ὅλο αἰσθάνεται, ὅλο ζῆ καὶ καρποφορεῖ. Αὐτὴ ἡ ἤρεμη συμμετοχὴ τοῦ ὅλου στὴ ζωὴ καὶ τὴν καρποφορία διδάσκει ἀφώνως τὸν ἄνθρωπο. Τοῦ μιλᾶ μὲ ὅλη του τὴν ὕπαρξι γιὰ τὸ

καλὸ τῆς ζωῆς καὶ τὴ δυνατότητα τῆς καρποφορίας.

Καὶ ὁ ἄνθρωπος, ζῶντας στὸν παράδει

σο τῆς Ἐκκλησίας, νοιώθει ὅτι βρίσκεται

στο φυσικό του περιβάλλον ὅπου μπορεῖ

νὰ ἀναπτυχθῆ. Καὶ βρίσκει τὴ ζωὴ καλὴ ἀπὸ τὴν ἀρχὴ μέχρι τέλους, γιατὶ δὲν ἔχει

τέλος· καὶ αὐτὸ εἶναι τὸ ἀμάραντο ἄνθος

ποὺ βλαστάνει ἀπὸ τὸν κορμὸ τῆς πρόσκαιρης ζωῆς του,

ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ ΓΡΆΜΜΑΤΑ.

 

Ο ΠΑΠΑΓΆΛΟΣ.

«Ένας ἄνδρας μπαίνει σ' ἕνα μαγαζί πού

πουλᾶ κατοικίδια καί ζητᾶ νά δῆ τούς παπαγάλους. Ὁ ἰδιοκτήτης τοῦ καταστήματος τοῦ δείχνει

δυό ὄμορφους παπαγάλους.

-Αυτός κάνει $5.000 καί ὁ ἄλλος $10.000, λέει.

Ουάου, λέει ὁ ἄνδρας. Αὐτός πού στοιχίζει

$5.000 τί κάνει;

Αὐτός ὁ παπαγάλος μπορεῖ νά τραγουδάη κάθε

ἄρια τήν ὁποία ἔγραψε ὁ Mozart, λέει ὁ ιδιοκτήτης

τοῦ καταστήματος.

Καί ὁ ἄλλος;

-Τραγουδᾶ ὁλόκληρο τον Κύκλο τοῦ Δακτυλιδιού

τοῦ Wagner. Πίσω ἔχουμε καί ἕνα ἄλλο παπαγάλο ὁ

ὁποῖος στοιχίζει $30.000.

Θεούλη μου! Τί κάνει αυτός;

—Τίποτε ἀπό ὅσο ἔχω ἀκούσει, ἀλλά οἱ ἄλλοι

δύο τόν ἀποκαλοῦν "Μαέστρο"» 

π. Πλακίδας Deseille: «Οἱ δοκιμασίες πρέπει να γίνουν γιά μᾶς μέσον μέ τό ὁποῖο ἐκφράζουμε τήν ἀγάπη μας στό Θεό καί τούς ἀνθρώπους.

π. Πλακίδας Deseille: «Οἱ δοκιμασίες πρέπει να γίνουν γιά μᾶς μέσον μέ τό ὁποῖο ἐκφράζουμε τήν ἀγάπη μας στό Θεό καί τούς ἀνθρώπους. Πολύ συχνά, οἱ ἄνθρωποι ὀνομάζουν ἀγάπη αὐτό πού στό βάθος δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά μιά ἐπιθυμία νά ἀντλήσουν ἱκανοποίησι ἀπό τόν ἄλλο, νά βροῦν σ᾿ αὐτόν συναισθηματική ἀνταπόδοση, χωρίς νά ἀναγνωρίζουν τόν ἴδιο καί χωρίς νά τόν ἀποδέχωνται στήν ἑτερότητά του. Ἡ νόθα αὐτή ἀγάπη δέν εἶναι παρά ἀναζήτησι τοῦ ἑαυτοῦ μας προσποιητή καί αὐταπατώμενη. Ἡ πραγματική ἀγάπη δέν ὑπάρχει παρά μόνο στήν αὐτοθυσία καί στήν παραίτησι ἀπ᾿ τόν ἑαυτό μας, ἀπ' τό ἐγώ μας, ἀπό κάθε μορφή ἐγωϊσμοῦ»

Είπε γέρων:

«Πετᾶνε οἱ ἄνθρωποι στά λουλούδια κοπριἐς καί αὐτά τίς μετατρέπουν σέ ἀνθό καί ἄρωμα. Καί ὅταν, παρομοίως, μᾶς πετᾶνε σκουπίδια καί συκοφαντίες, αὐτά μέ τή Χάρι τοῦ Θεοῦ, μετατρέπονται σέ αἰώνιες εὐλογίες γιά ἐμᾶς».

Είπε γέρων:«Θρέψε τήν πίστι σου καί οἱ ἀμφιβολίεςθά πεθάνουν ἀπό ἀσιτία»

Sergei Kourdakov: «Εἶχα μεγαλώσει μέ τό Marx, τον Engels καί τό Lenin.

Sergei Kourdakov: «Εἶχα μεγαλώσει μέ τό Marx, τον Engels καί τό Lenin. Ήταν οἱ θεοί μου. Τρεῖς φορές εἶχα γονατίσει ἐνώπιον τοῦ ἄψυχου σώματος τοῦ Lenin στή Μόσχα καί προσευχόμουν θερμά σ' αὐτόν.

Ἦταν ὁ θεός μου καί ὁ δάσκαλός μου. Ἀλλά τώρα, στις τελευταῖες μου στιγμές, τό μυαλό μου στράφηκε πρός τό Θεό τόν ὁποῖο δέν ἤξερα. Σχεδόν ἐνστικτωδῶς, προσευχήθηκα. "Θεέ μου, ποτέ δέν ἤμουν εὐτυχισμένος σέ αὐτή τή γῆ. Τώρα πού πεθαίνω, σέ παρακαλῶ νά πάρης τήν ψυχή μου στον Παράδεισο,

Ἴσως μέ βρῆ λίγη ευτυχία ἐκεῖ, Θεέ μου. Δέν Σου ζητῶ νά σώσης τό σῶμα μου. Αλλά καθώς αυτό βουλιάζει πρός τά κάτω, πάρε τήν ψυχή μου μαζί Σου στόν οὐρανό. Σε παρακαλῶ, Θεέ μου!"» 

«Η γιαγιά τοῦ π. Σάββα Αχιλλέως συχνά τοῦ εὐχόταν καθώς τον νανούριζε: "Έχε τήν εὐχή μου, γυιέ μου, καί νά φορῆς φαιλόνια / καί νά ψάλλης μέσ' στίς ἐκκλησιές, ὅπως τά χελιδόνια"

Ἡ Sibylla Martin καί ὁ σύζυγός της γνωρίζουν ἕνα ζευγάρι στην πολιτεία τῆς Ν. Υόρκης.

«Ἡ Sibylla Martin καί ὁ σύζυγός της γνωρίζουν ἕνα ζευγάρι στην πολιτεία τῆς Ν. Υόρκης

καί γίνονται πολύ στενοί φίλοι μαζί τους. Εκείνη,

ἡ Μαντάμ Doolittle, ζῆ κατάκοιτη ἐδῶ καί 20 χρόνια. Ὁ ἄνδρας της εἶναι ἀνάπηρος καί μετακινεῖται

μέ ἀναπηρικό καροτσάκι. Κι ὅμως εἶναι καί οἱ δυό

τους εὐτυχισμένοι Χριστιανοί, πού παρηγοροῦν καί

ἐνθαρρύνουν ὅλο τό περιβάλλον γύρω τους. Σέ μιά

ἐπίσκεψί της, ἡ Sibylla ρωτάει τήν κ. Doolittle ἄν τῆς

συμβαίνη νά αἰσθάνεται κάποιες φορές ἀποθαρρυμένη ἤ λυπημένη. Ἡ ἀπάντησι της: "Πῶς θά μποροῦσα

νά εἶμαι ἔτσι, ὅταν ὁ Θεός ὁ Οὐράνιος Πατέρας μου,

φροντίζει ἀκόμα καί γιά τό κάθε μικρό σπουργιτάκι; Γνωρίζω ὅτι μ' αγαπάει καί φροντίζει γιά μένα".

Συγκινημένη ἀπ' τά λόγια αὐτά, ἡ Sibylla, πού

εἶναι ποιήτρια, δέν ἀργεῖ νά γράψη τά λόγια ενός

ὕμνου, πού σήμερα εἶναι πολύ γνωστός καί ἀγαπημένος στόν Ἀγγλο-σαξωνικό κόσμο: "Τα μάτια του

εἶναι πάνω στό σπουργίτη"» 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΊΑ.ΗΔΥΠΝΟΟΣ ΚΉΠΟΣ. ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΊΤΗΣ ΙΩΆΝΝΗΣ ΚΩΣΤΩΦ.

Ποῦ, ὅμως, θά γίνη ἡ συνάντησι;;;

«Οταν πέθανε ὁ βορειο-βιετναμέζος ἐπαναστάτης Ho Chi Minh (1890-1969), διάβασαν τή διαθήκη του μπροστά σέ διακεκριμένες προσωπικότητες διαφόρων κομμουνιστικῶν κομμάτων. Ἔλεγε τά ἑξῆς: “Θά πάω νά βρῶ τούς συντρόφους μου Marx, Lenin και Engels" »  «Ἐμεῖς οἱ τόσοι φίλοι!». Ποῦ, ὅμως, θά γίνη ἡ συνάντησι;;;

Αναφέρει κάποιος Χριστιανός.

Αναφέρει κάποιος Χριστιανός: «Ήμουν πεπεισμένος ὅτι ἔπρεπε να κάνω το βῆμα τῆς πίστεως, ἀλλὰ τὸ ἀνέβαλλα συνεχῶς γιά ἀργότερα. Ἔπειτα

ἀπό πολλές εμπειρίες, ένα βράδυ τοῦ Ἀπρίλη του

1983, ζήτησα ἀπ' τόν Κύριο Ἰησοῦ νά ἔρθη στή ζωή μου. Ἦταν σάν ἕνα μακροβούτι στα βαθειά νερά, ἕνα

βῆμα πρός τά ἐμπρός, χωρίς πιθανή ἐπιστροφή. Εγώ προχώρησα πρός Αὐτόν, κι Ἐκεῖνος ἦρθε σε μένα.

Τοῦ ἄνοιξα την πόρτα, καί μπῆκε στή ζωή μου. Ἀπό

ἐκεῖνο τό βράδυ καί μετά ἔγινε μιά μεγάλη αλλαγή

στη ζωή μου. Δέν τά καταλάβαινα ὅλα, ἀλλά γνώριζα ὅτι ὁ Θεός ὑπῆρχε, ὅτι ὁ Ἰησοῦς ἦταν ὁ Μεσσίας πού πέθανε γιά τίς ἁμαρτίες μου, καί μέ εἶχε συγχωρήσει» 

 

Τί ὡραῖο θά ἦταν νά ἔμπαινε στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία!

Μελέτιος Μητροπολίτης Νικοπόλεως Καλαμαρᾶς: «… Ἡ ἁγιότητα....

Μελέτιος Μητροπολίτης Νικοπόλεως

Καλαμαρᾶς: «… Ἡ ἁγιότητα εἶναι ἡ ἐπιτακτική ανάγκη ὅλων μας... Ὁ Κύριος ἐπιτρέπει νά ζοῦμε τίς ζωές μας μέσα σ᾿ ἕνα κόσμο σημαδεμένο ἀπό ἐπική

ἀβεβαιότητα καί ἀμφιβολία. Αποστολή μας εἶναι νά κάνουμε τίς ζωές μας ἕνα ἔνσαρκο sursum corda (άνω σχῶμεν τάς καρδίας). Εἶθε ὁ Ἰησοῦς νά ζῆ μέσα μας!

Εἶθε να δείχνουμε μέ τή ζωή μας τή ζωοποιό δύναμι τοῦ Σταυροῦ Του! 

Τό θαύμα στον Άγιο Νεκτάριο.

 «Τελευταῖα ἄφησα τήν περίπτωσι τοῦ θαυματουργοῦ Ἁγ. Νεκταρίου Ἐπισκόπου Πενταπόλεως, ἀπ' τήν κοίμησι τοῦ ὁποίου συμπληρώθηκαν 100 χρόνια το 2020 καί πού δέν ἑορτάστηκαν λόγῳ τῆς πανδημίας. Το περιστατικό αυτό μᾶς τό διέσωσε ὁ Κρητικός Μοναχός Αβιμέλεχ Μικραγιαννανίτης (1873-1965), πρῶτος βιογράφος του. Συνδεόταν πολύ μαζί του, τόν καλοῦσε στη Μονή

Αἴγινα να διδάσκη τήν καλογερική στις Μοναχές και ἀλληλογραφοῦσαν. Γι' αὐτό καί ὅσα ἀναφέρει στη βιογραφία τήν ὁποία συνέταξε ἕνα χρόνο μετά την κοίμησί του, το 1921, τά γνώριζε ἀπ' τόν ἴδιο τόν Αγ. Νεκτάριο καί τό στενό του περιβάλλον, δηλαδή τίς Μοναχές.

Γράφει, λοιπόν, ὁ ἀσκητής Αβιμέλεχ γιά τό ἀκόλουθο θαυμαστό περιστατικό πού συνέβη στόν Ἅγ.Νεκτάριο ἐνῶ βρισκόταν ἀκόμη στην Κωνπολι ὡς λαϊκός, παιδονόμος καί συγχρόνως σπουδαστής σέ κάποια σχολή: "Αναχωρήσας κάποτε ἀπ' τήν Κων/πολι πρό τῶν Χριστουγέννων, θέλωντας νά ὑπάγη καί συνεορτάση στην πατρίδα του (Σηλυβρία τῆς Θράκης) μαζί μέ τούς συγγενεῖς του, μπῆκε σέ κάποιο ἱστιοφόρο πλοῖο, ὅπου ταξιδεύοντας μέ αὐτό,σηκώθηκε τόση φοβερή τρικυμία, ὥστε κινδύνευε νά καταποντισθῆ στο βυθό μαζί μέ τούς συνεπιβάτες.

Βλέποντας ξαφνικά τό ἱστίο νά πέφτη στή θάλασσα, ἔβγαλε τή ζώνη του, καί συγκρατώντας μέ αὐτήν

ὅπως μποροῦσε τό ἱστίο, ἐπικαλεῖτο τό Θεό ἐμπόνως καί ἔλεγε:

Θεέ μου, σῶσε με καί θά σπουδάσω να γίνω θεολόγος, γιά νά ἀποστομώνω αὐτούς πού βρίζουν τό θεῖο ὄνομά Σου (διότι ἄκουγε πολλές φορές τούς βλασφημοῦντας καί δαγκωνόταν).

Καί ὢ τοῦ θαύματος! Βλέπει ξαφνικά ότι βρέθηκε

τό πλοῖο στο λιμάνι τῆς Πατρίδος του".

Δηλαδή ἐν ριπῇ ὀφθαλμοῦ, τό πλοῖο μέ σπασμένο

τό ἱστίο του καί μέ ὅλους τούς ἐπιβάτες σώους, βρέθηκε στο λιμάνι της Σηλυβρίας. Τό ὄντως θαυμαστό αὐτό γεγονός τῆς ἀπόλυτης συντμήσεως τοῦ χρόνου,

προκάλεσε ἡ ἀπό τότε παρρησία στο Θεό τοῦ νεαροῦ Ἀναστασίου Κεφαλᾶ πού ἐπρόκειτο νά γίνη ὁ θαυματουργός Ἅγ. Νεκτάριος.

Ἀναρίθμητες ἀσφαλῶς θά εἶναι διά μέσου τῶν αἰώνων τέτοιες περιπτώσεις, μή καταγεγραμμένες, καί θά γίνωνται μέχρι τή συντέλεια τοῦ κόσμου, διότι εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστός χθές καί σήμερον ὁ αὐτός καί εἰς τοὺς αἰῶνας (Εβρ. 13, 8)» 

ΑΠΊΘΑΝΕΣ ΠΤΉΣΕΙΣ.

«Στο Β' Παγκόσμιο πόλεμο, ὁ ἀδελφός τοῦ πατέρα μου βρέθηκε μέσα σ' ένα μεταγωγικό πού ἔπλεε πρός "άγνωστη" γιά αὐτόν κατεύθυνση, για λόγους ἀσφαλείας. Κανείς ἀπό τούς στρατιῶτες δέν γνώριζε τή θέσι τοῦ μεταγωγικοῦ, κι ἔτσι ὁ θεῖος μου κατασκεύασε ἕνα ἑξάντα γιά νά μάθη ποῦ ἀκριβῶς βρισκότταν. Παραλίγο να συλληφθῆ ὡς κατάσκοπος!» RICHARD DAWKINS.ΑΠΙΘΑΝΕΣ ΠΤΉΣΕΙΣ.

Ο OLIVIER CLEMENT ΘΥΜΆΤΑΙ.

Ο OLIVIER CLEMENT ΘΥΜΆΤΑΙ.

«Θυμᾶμαι μιά συνάντησι μ᾿ ἕνα μεγάλο σύγχρονο μυστικό, τόν π. Σωφρόνιο τοῦ Ἁγ. Ὄρους, ὁ ὁποῖος, ὅταν τόν ρώτησα τί θά γινόταν ἂν ἕναςἄνθρωπος ἀρνιόταν ν' ἀνοίξη τήν καρδιά του καί νά δεχτῆ αὐτή τήν ἀγάπη πού τοῦ προσφέρεται, μοῦ ἀπάντησε: "Νά εἶστε σίγουρος πώς ὅσο θά ὑπάρχη κάποιος στήν κόλασι, ὁ Χριστός θά εἶναι ἐκεῖ, μαζί του”. Καί ὅλοι ἐκεῖνοι πού σχολίασαν τόν Ἰσαάκ τό Σύρο στα πλαίσια αὐτῆς τῆς παραδόσεως ὑπενθύμισαν ὅτι ὁ Θεός στέκει στην πόρτα κάθε καρδιᾶς, ἀκόμα καί στίς καρδιές πού μένουν κλειστές για Αὐτόν, καί ὅτι, ἂν χρειαστῆ, θά περιμένη μιά ὁλόκληρη αἰωνιότητα ὥσπου αὐτές οἱ καρδιές νά Τοῦ ἀνοιχτοῦν»