Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2023

Η οσιωτάτη γερόντισσα Κασσιανή εν Καλλιάνοις Κορινθίας ασκήσασα.



Η Γερόντισσα Κασσιανή, κατά κόσμον Αικατερίνη Ζαφειροπούλου, έζησε στο ησυχαστήριο της Αγίας Παρασκευής πλησίον της γενέτειράς της, των Καλλιάνων της Ορεινής Κορινθίας. Ήταν άνθρωπος αγάπης, προσευχής, κατανύξεως και ταπεινώσεως. Παράσημά της είχε την ακτημοσύνη, την νηστεία, τις αγρυπνίες, την σκληραγωγία του σαρκίου και την ολοκληρωτική αφιέρωση στον Νυμφίο Χριστό.

  Επιμέλεια έκδοσης: Αρχίμ.Χερουβείμ Γ. Αποστόλου




«Παρήγγειλε Γέροντας σε υποτακτικό του:- Πήγαινε, παιδί μου, να χτυπήσεις την καμπάνα.- Μα, εδώ είναι ερημιά, Γέροντα. Ποιος να ακούσει;- Ο διάβολος. Μόλις ακούσει το σήμαντρο, δεν αντέχει, ξεκουφαίνεται και φεύγει αμέσως».

π. Petru Irimescu. ..."Ζωντανός θρύλος της Μπουκοβίνα.




 ..."Ζωντανός θρύλος της Μπουκοβίνα, Ζει με ταπεινότητα, αποτραβηγμένος, δεν θέλει ούτε δημοσιότητα ούτε έπαινο και τιμές. Είναι άνθρωπος ασυνήθιστης ευγένειας, όπως σπάνια συναντάς.

 Όλοι όσοι μου μίλησαν για αυτόν τον παρομοίασαν με έναν ζωντανό άγιο, με έναν άνθρωπο μέσω του οποίου μιλάει το Άγιο Πνεύμα και που αποκαλύπτει τον Θεό στους ανθρώπους παρά την απιστία τους.

 "Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια πολύ θλιμμένη γυναίκα στο Rădăşeni, η οποία ερχόταν συχνά να μιλήσει με τον ιερέα Petru. Αυτή τη φορά έκλαιγε, ο άντρας της ήταν πολύ άρρωστος και ήθελε να μάθει τι μπορούσε να γίνει. Ο πατέρας Irimescu την κοίταξε με μεγάλη θλίψη και μόνο αυτό είπε: "θα τα πούμε Τετάρτη στις 3 η ώρα!"  Η κατάσταση του άντρα της χειροτέρεψε και εκείνη την Τετάρτη, γύρω στις 3 η ώρα, ο άντρας της πήγε στον Θεό».

 "Μια νεαρή γυναίκα ερωτεύτηκε ένα αγόρι. Τον συνάντησε μερικές φορές και φάνηκαν όλα καλα και όμορφα αλλά αποφάσισε να ζητήσει τη συμβουλή του πατέρα Irimescu. Της είπε:
 — «Δεν είναι για σένα, δεν θέλει να παντρευτεί, θέλει μόνο να κάνεις αμαρτίες.  Εξαρτάται από τους γονείς του, δεν είναι αυτό που ψάχνεις και έχει και ψείρες».  Η κοπέλα εξεπλάγη πολύ από τα λόγια του ιερέα, αλλά τον ήξερε και εμπιστευόταν τα λόγια της αγιότητάς του.
 Μετά από λίγο, γνωρίζοντας καλύτερα εκείνον τον νέο, άρχισε να πείθεται από τα λόγια του γέροντα κληρικού.

 Έψαχνε για ένα πιστό, αξιοπρεπές αγόρι με το οποίο θα μπορούσε να κάνει οικογένεια.  Δεν ήθελε κάτι τέτοιο, αλλά την καλούσε συνέχεια στο σπίτι του, ακόμα και στο ξενοδοχείο, με συγκεκριμένο σκοπό.  Κάποτε είπε στην κοπέλα: «Ξέρεις, είμαι δάσκαλος και διδάσκω σε ένα σχολείο όπου τα παιδιά έχουν ψείρες, μερικές φορές γυρίζω σπίτι και με ψείρες».
 Τότε θυμήθηκε τα λόγια του πατέρα Irimescu και έμεινε έκπληκτη με το τι μεγάλο δώρο από τον Θεό έχει αυτός ο ιερέας και πόσο καλά είχε περιγράψει τον νεαρό».

 Ο πατέρας Petru, παρόλο που έχει συνταξιοδοτηθεί εδώ και αρκετά χρόνια, εξακολουθεί να υπηρετεί και να συνομιλεί με ανθρώπους που έρχονται από πολύ μακριά για να του ζητήσουν καθοδήγηση και διέξοδο από τις δύσκολες καταστάσεις στις οποίες βρίσκονται.

 Η συμβουλή του άλλαξε τη ζωή χιλιάδων ανθρώπων που ήταν σε αδιέξοδο, ανοικοδόμησε πολλές εκκλησίες και βοήθησε πολλές φτωχές ενορίες, αλλά τα κρατά αυτά μυστικά, μόνο για τον εαυτό του και για τον Χριστό Κύριο.

 Ο πατέρας Petru Irimescu μιλά με τους πιστούς ΜΟΝΟ στην εκκλησία Rădăşeni, στην κομητεία Suceava τις ΚΥΡΙΑΚΕΣ και ΠΑΡΑΣΚΕΥΕΣ από τις 7:30 π.μ. έως τη 1:00 μ.μ.

 (Άρθρο γραμμένο από τον Alexandru Ilie)

π. Ιωάννης: Έχω ακούσει να μιλάνε για τη «μαύρη νηστεία», υπάρχει κάτι τέτοιο και τι μπορείτε να μας πείτε για αυτό!;


 (μας μιλάει ο πατήρ ΙΛΑΡΙΩΝ ΑΡΓΑΤΟΥ)

 π. Ιωάννης: Έχω ακούσει να μιλάνε για τη «μαύρη νηστεία», υπάρχει κάτι τέτοιο και τι μπορείτε να μας πείτε για αυτό!;
 π. Ιλαρίων: Έτσι λέει ο λαός τη «μαύρη νηστεία» όταν νηστεύεις ως διάλειμμα, δηλαδή δεν τρως και δεν πίνεις τίποτα όλη μέρα.  Το ότι δεν τρως τίποτα για 24 ώρες, η νηστεία λέγεται «μαύρη».  Στα λειτουργικά βιβλία, δεν θα βρείτε αυτό το όνομα της νηστείας.  Οι ιερείς πήραν αυτό το όνομα από τον λαό και το χρησιμοποιούν όταν συνιστούν να φτάσει κάποιος πνευματικά σέ ένα σημείο.  Πιστεύω ότι δεν είναι λάθος, αν χρησιμοποιήσουμε και αυτόν τον όρο, είναι πιο εκφραστικός, αναδεικνύει την έννοια του κάτι βαρύ ή κάτι τραχύ.
 Όσον αφορά τη νηστεία ή τη μαύρη νηστεία, έχω μια συμβουλή για όσους θέλουν να νηστέψουν, το λέω από την εμπειρία μου, δηλαδή:
 • να  μην δείξεις στον κόσμο ότι νηστεύεις».
 • Τις μέρες της νηστείας, δεν πρέπει να μαλώνετε με κανέναν, ό,τι κι αν γίνει, όσο κι αν σε στεναχωρήσει κάποιος, όποιους πειρασμούς κι αν έχεις, ούτε με τους έξω ούτε με αυτούς στο σπίτι.  Ξεπερνάς την περηφάνια σου, κόβεις τη θέλησή σου, ελέγχεις τη φύση σου, παραβλέπεις κάθε σκιά κακίας ή κακίας σε κάποιον, υπομένεις και τα συγχωρείς όλα.  Αλλιώς σου έκλεψε ο διάβολος τη νηστεία, νηστεύεις για τίποτα.
 • Μην ξεχνάτε ότι νηστεία δεν είναι μόνο αποχή από φαγητό και ποτό, αλλά και αποχή από κάθε αμαρτία και κακό.
 • Δεν πρέπει να κοιμάσαι την ημέρα της νηστείας, μήπως γελάσει ο διάβολος που ήθελες να περάσει η νηστεία πιο εύκολα και γρήγορα για να μην νιώσεις την κούραση και το βάρος της.
 • Μην κάνετε επισκέψεις την ημέρα που νηστεύετε, για να μην σας σερβίρουν κάτι να φάτε και ανακαλύψετε ότι νηστεύετε.  Όταν νηστεύεις, δεν χρειάζεται να το πεις σε κανέναν και να μην το μάθει κανείς, δηλαδή «όταν νηστεύεις, κλείσου στο δώμα σου μοίρασε το φαγητό που έπρεπε να φας εκείνη την ημέρα στους φτωχούς.  Οι διάβολοι μπορούν να γελάσουν και να πουν ότι εξοικονόμησες χρήματα ή ότι ανάκτησες ό,τι έπρεπε να καταναλώσεις.  Η νηστεία πρέπει πάντα να συνοδεύεται από ελεημοσύνη.  Αν είσαι φτωχός, δώσε τουλάχιστον μια φέτα ψωμί στον πεινασμένο.
 • Αν νιώθετε αδύναμος και νιώθετε ότι δεν μπορείτε πλέον να νηστεύετε, μπορείτε να πάρετε κατά τη διάρκεια της ημέρας: ένα κομμάτι αναφορά και 3  ποτηράκια αγίασμα.
 • Εάν δεν μπορείτε να κρατήσετε τη νηστεία όλη την ημέρα και να τη διακόψετε τότε μην τρώτε περισσότερα από ένα γεύματα  κατά τη διάρκεια της νηστείας.  Αν έφαγες πολύ, οι διάβολοι σου έκλεψαν τη νηστεία, λέγοντας ότι έφαγες αρκετά για όλη την ημέρα που νήστεψες.
 • Δεν μπορείτε να διακόψετε τη νηστεία ανά πάσα στιγμή.  Εάν νηστεύετε για απαλλαγή από ξόρκια και γοητείες, επειδή οι μάγοι έχουν συγκεκριμένες ώρες όταν στέλνουν τους διαβόλους στη δουλειά, πρέπει να το λάβετε υπόψη σας.  Άλλοι στέλνουν στις 3 μ.μ., άλλοι στις 6 μ.μ., στις 9 μ.μ., τα μεσάνυχτα.  Πρέπει να κουβαλάς τη νηστεία μέχρι αυτές τις ώρες για να σε βρουν στη νηστεία και να αποκρούσεις τα χτυπήματα των μάγων.
 • Νηστεία-βράδυ, αρχίζει στις 18:00 της προηγούμενης ημέρας και διαρκεί μέχρι την ημέρα της νηστείας στις 12:00 μ.μ.
 • Όσοι δεν μπορούν να οδηγήσουν μέχρι τα μεσάνυχτα, μπορούν να σταματήσουν όπως έχω δείξει, στις 3 μ.μ., στις 6 μ.μ., στις 9 μ.μ.
 • Ο χρόνος μέχρι να διακόψετε τη νηστεία, αντιπροσωπεύει στιγμές του πάθους του Σωτήρα Ιησού Χριστού, δηλαδή:
 - Στις 12 η ώρα - σταυρώθηκε.
 - Στις 3 μ.μ. - παρέδωσε το Πνεύμα του στον Σταυρό.
 - Στις 18:00 τον κατέβασαν από τον Σταυρό και τον έθαψαν.
 - Στις 21:00 - η πέτρα τοποθετήθηκε στον τάφο και σφραγίστηκε.
 - Την 24η ώρα - κατέβηκε στην κόλαση σπάζοντας τις ορειχάλκινες πύλες, σκορπίζοντας τους διαβόλους και βγάζοντας τους δίκαιους από την κόλαση.
 Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, για άτομα που δαιμονοποιούνται και βασανίζονται από τους διαβόλους, είναι δυνατό να νηστεύουν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, δηλαδή αρκετές ημέρες στη σειρά (ανάλογα με την περίπτωση και οποιος μπορεί: 3, 7, 9, 12, 21 , 40 ημέρες).  Μια φορά την ημέρα μπορείτε να πάρετε 3 κομμάτια αναφοράς και ένα ποτήρι αγίασμα. 
 

(Pr. Ioan V Argatu, «ON THE SKALIES OF THE ASSENT TO HEAVEN», 3η έκδοση, 2011, σελίδες 15-18)

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΓΕΡΟΝΤΙΟΣ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΌΝ ΣΑΛΟΣ ΤΗΣ ΡΟΥΜΑΝΊΑΣ.



 Όταν προσευχόταν, σηκωνοταν από το έδαφος
 Στο δωμάτιο της σοφίτας, όπου έμενε ο Σεβάσμιος, υπήρχαν δύο μεγάλα τραπέζια που ενώνονται μεταξύ τους.  Όταν ερχόταν στο μοναστήρι Dealu, έβαζα ένα πάπλωμα πάνω από ένα από αυτά και εκεί προσευχόταν στα γόνατά του και μετά πήγαινε για ύπνο, τυλιγμένος σε μια κουβέρτα.
 Ένα βράδυ, μετά τη λειτουργία, πήγα στο σιδερωτηριο και άνοιξα αργά την πόρτα, γιατί τον άκουσα να προσεύχεται δυνατά τον Εσπερινό.  Τότε τον είδα υψωμένο μισό μέτρο πάνω από το τραπέζι στο οποίο προσευχόταν!  Βγήκα έξω και όταν συναντηθήκαμε μου είπε να μην πω σε κανέναν αυτό που είδα...
 Υπήρχαν πολλές μητέρες που είχαν αφοσίωση στον Σεβάσμιο Γερόντιο, και πολλές φορές μιλήσαμε για αυτόν, για τα πάθη μετά την απομάκρυνσή του από το μοναστήρι.  Και άλλες μητέρες μου είπαν ότι τον είδαν να σηκώνεται από το έδαφος κατά τη διάρκεια της προσευχής.  Ένας μεγάλος άγιος!
 Μοναχή Veronica Cojocaru

Ο γέροντας Κύριλλος και οι συμβουλές του για την κάθε μέρα.

 

 


 

Ο γέροντας Κύριλλος και οι συμβουλές του για την κάθε μέρα

Όλγα Καμένεβα

 

Στις 20 Φεβρουαρίου του 2023 συμπληρώνονται έξι χρόνια από την εκδημία του αρχιμανδρίτη Κύριλλου Πάβλοβ, πνευματικού της Λαύρας της Αγίας Τριάδας και του Αγίου Σεργίου, των τριών Ρώσων Πατριαρχών και ενός τεράστιου αριθμού μοναχών και λαϊκών. Δημοσιεύουμε το άρθρο του περιοδικού «Ο Θωμάς» με τις αναμνήσεις των ανθρώπων που γνώριζαν προσωπικά τον πατέρα Κύριλλο. Αυτές οι μαρτυρίες που βεβαιώνουν την αγάπη του γέροντα προς τον Θεό και τον πλησίον έχουν συγκεντρωθεί στο πλαίσιο του προγράμματος «Ζωντανή Κληρονομιά» (Ρωσ: Живое наследие) από τις εκδόσεις της Λαύρας της Αγίας Τριάδας και του Αγίου Σεργίου.

 

 

Ο Αρχιμανδρίτης Κύριλλος (κατά κόσμον Ιβάν Πάβλοβ), γεννήθηκε στις 8 Οκτωβρίου του 1919 στο χωριό Μάκοβσκιε Βίσελκι της περιφέρειας Ριαζάν, από πολύτεκνη οικογένεια πιστών. Ο Ιβάν Πάβλοβ συμμετείχε στον πόλεμο και στην περίφημη μάχη του Στάλινγκραντ. Το 1943, χάρη στις πολεμικές του επιτυχίες προτάθηκε να γίνει μέλος στο Κομμουνιστικό Κόμμα των Μπολσεβίκων. Ωστόσο, δε δέχτηκε να γίνει μέλος του κόμματος, καθώς είχε βρει ένα παλαιό Ευαγγέλιο στην κατεστραμμένη πόλη, κάτι που τον ώθησε να στραφεί προς στον Θεό. Μετά τον πόλεμο, αποφοίτησε από την Εκκλησιαστική Σχολή και την Εκκλησιαστική Ακαδημία. Το 1954, εκάρη μοναχός με το όνομα Κύριλλος προς τιμήν του Αγίου Κυρίλλου του Μπελοζέρσκ. Για πάνω από πενήντα χρόνια διακονούσε τη Λαύρα της Αγίας Τριάδας και του Αγίου Σεργίου. Είχε το διακόνημα του ταμία και του πνευματικού. Εξομολογούσε τον Πατριάρχη Αλέξιο Α΄, τον Πατριάρχη Ποιμένα και τον Πατριάρχη Αλέξιο Β΄. Διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στις απαρχές της αναγέννησης της εκκλησιαστικής ζωής, στη δεκαετία του 1990. Δεχόταν κόσμο ακόμα και όταν ήταν βαριά άρρωστος, τότε που είχε υποστεί εγκεφαλικό το 2003. Η κηδεία και η εξόδιος ακολουθία του γέροντα έγιναν στη Λαύρα της Αγίας Τριάδας και του Αγίου Σεργίου, την Ημέρα του Υπερασπιστή της Πατρίδας, στις 23 Φεβρουαρίου του 2017. 

 

Ηγούμενος Βαρνάβας Φιόντοροβ, εγκαταβιών στη Λαύρα της Αγίας Τριάδας και του Αγίου Σεργίου:

 

Ο πατήρ Κύριλλος δεν αποχωριζόταν ποτέ το Ευαγγέλιο. Η ζωή του όλη ήταν διαποτισμένη με την αγάπη προς τον Κύριο. Τον Θεό Τον είχε πάντα στην πρώτη θέση. Ο παππούλης αγαπούσε τους πλησίον, αλλά τον Κύριο πιο πολύ από όλους. Ο παππούλης συμβούλευε τους λαϊκούς να διαβάζουν από το Ευαγγέλιο, έστω ένα κεφάλαιο την ημέρα. Και πράγματι, αυτό το βλέπεις να επιβεβαιώνεται: όταν προκύπτει κάποια δυσκολία ή σε βασανίζει κάποιο ερώτημα και δεν έχεις κάποιον να ρωτήσεις, ανοίγεις το Ευαγγέλιο και βρίσκεις και την απάντηση και την παρηγοριά και την υποστήριξη, κατευθείαν από τον Ίδιο τον Κύριο, μάλιστα. Κάποτε είχα ρωτήσει τον παππούλη: «Και αν, για παράδειγμα, δεν έχεις πνευματικό, τι κάνεις;» – «Αν ζεις σύμφωνα με το Ευαγγέλιο, ποτέ δε θα φύγεις από τον αληθινό δρόμο».

 

Αρχιμανδρίτης Ιερεμίας Σολοβιόβ, εγκαταβιών στη Λαύρα της Αγίας Τριάδας και του Αγίου Σεργίου:

 

 

Είχαμε ένα περιστατικό. Ένας μοναχός είχε μιλήσει άσχημα στον επίτροπο. Ο αδελφός αυτός έπρεπε να κάνει ένα διακόνημα, κάτι που δεν μπόρεσε και στην προσπάθειά του να απολογηθεί για ποιο λόγο δεν μπόρεσε να το κάνει είχε μιλήσει απότομα. Και είχε γίνει θέμα. Αφού στο μοναστήρι λειτουργεί ο νόμος της υπακοής. Το θέμα προχώρησε και εξελίχθηκε έτσι ώστε να ασχοληθεί με αυτό η Ιερά Σύναξη της Λαύρας. Μπορούσαν να τιμωρήσουν τον αδελφό πολύ αυστηρά. Αυτός εξομολογούταν στον πατέρα Κύριλλο. Τον μοναχό τον κάλεσαν στη Σύναξη, τον άκουσαν και του ζήτησαν να αποχωρήσει. Τελείωσε η συζήτηση, τον καλούν εκ νέου. Και ξέρετε τι είπε ο καθηγούμενος; «Για σας εγγυήθηκε ο αρχιμανδρίτης Κύριλλος. Πηγαίνετε. Συνεχίστε το διακόνημα». Τον μοναχό τον ελέησαν. Ο πατήρ Κύριλλος ρίσκαρε, όμως. Θα μπορούσε να σιωπήσει, αλλά είπε: «Ως πνευματικός της Λαύρας εγγυώμαι για αυτόν τον μοναχό». Και αυτός ο αδελφός μετανόησε πολύ βαθιά και δεν έκανε ποτέ ξανά παρόμοια λάθη.

 

 

Μητροπολίτης Κασίρα κ.Θεόγνωστος, βικάριος του Αγιώτατου Πατριάρχη Μόσχας και πασών των Ρωσιών και καθηγούμενος της Ιεράς Σταυροπηγιακής Μονής Ντονσκόϊ στη Μόσχα:

 

 

Ο πατήρ Κύριλλος είχε πολύ σπάνιο χάρισμα: ήξερε να ξεχωρίζει τον άνθρωπο από την αμαρτία που κατοικεί μέσα του. Και αυτό του έδινε δυνάμεις για να αγαπάει τον άνθρωπο και όχι να τον κατακρίνει. Όπως και ο γιατρός, όταν μπαίνει στο θάλαμο του ασθενή, δε λέει: «Πώς τόλμησες να αρρωστήσεις; Τι κακός που είσαι!» Ο γιατρός προσπαθεί να βοηθήσει. Έτσι και ο πατήρ Κύριλλος, όταν έβλεπε άνθρωπο, προσβεβλημένο από την αμαρτία, του φερόταν με ευσπλαχνία, ελεημοσύνη και αγάπη.

 

Όσο πιο μεγάλο ήταν το βάρος των αμαρτιών, τόσο μεγαλύτερη προσοχή και αγάπη του έδινε ο παππούλης. Και οι άνθρωποι άλλαζαν θεαματικά. Όταν έβγαιναν από αυτόν, φωτίζονταν. Είχαν τη χαρά και την ελπίδα ότι ο Κύριος θα τους συγχωρέσει. Και μαζί με αυτό συνειδητοποιούσαν ότι χρειάζεται να εργαστούν πάρα πολύ. Ο πατήρ Κύριλλος δεν ήταν καλούλης. Ήταν μαζί και ποιμένας και καλός γιατρός. Αλλά δε χάϊδευε, γιάτρευε. Και αυτό είναι η δύναμη του.

 

Αν στον προηγούμενο πόλεμο είχαν μέταλλο και πυρ ως όπλα, στο πνευματικό μέτωπο τα κυριότερα όπλα ήταν η αγάπη και η ταπείνωση.

 

Λιουμπόβ Βλαντίμιροβνα Πιανκόβα, βοηθός του αρχιμανδρίτη Κύριλλου:

 

Ο γιατρός που επόπτευε τον παππούλη, τότε που ήταν βαριά άρρωστος πια, μου διηγήθηκε ένα χαρακτηριστικό περιστατικό:

 

«Εγώ δεν αρνούμουν το Θεό, – λέει ο γιατρός – αλλά ζούσα τη συνηθισμένη ζωή ενός ανθρώπου που είναι μακριά από την Εκκλησία. Και κάποια στιγμή ο παππούλης με επισκέφτηκε στο γραφείο μου για εξέταση και είχαμε συζήτηση. Με ρωτάει: “Είσαι βαπτισμένος;” “Ναι, βαπτισμένος, – του απαντάω. – Αλλά δεν πηγαίνω στην εκκλησία, παππούλη. Είμαι αμαρτωλός άνθρωπος. Αγαπάω τις γυναίκες”. Και ο παππούλης μου λέει: “Ε, όλοι είμαστε αμαρτωλοί. Έλα να κάνουμε μια συμφωνία: εγώ θα προσεύχομαι για σένα στον Θεό και εσύ προσπάθησε κάπως να αποφεύγεις την αμαρτία σου, να απομακρύνεσαι από αυτήν. Πήγαινε και στην εκκλησία”. Οπότε, με τις προσευχές του παππούλη διορθώθηκα και πηγαίνω στην εκκλησία. Ο παππούλης με οδήγησε στο δρόμο του Θεού».

 

 

   

 

Δηλαδή, ο πατήρ Κύριλλος δεν τον επέπληξε, δεν τον κατέκρινε, είπε μόνο: «Έλα να κάνουμε συμφωνία ότι εγώ θα προσεύχομαι για σένα στον Θεό και εσύ προσπάθησε να απομακρυνθείς από την αμαρτία σου». Και πόσες άλλες ζωές διόρθωσε ο παππούλης!

 

Ιερέας Ίγκορ Ποντουρέτς, κληρικός του Ιερού Ναού της Αγίας Σκέπης της Υπεραγίας Θεοτόκου στην πόλη Νίζνιαγια Ορεάντα (Κριμαία):

 

 

Θυμάμαι ένα περιστατικό. Έτυχε να είμαι με τον παππούλη σε ένα γεύμα. Μπαίνουμε και πίσω μας έτρεξε ένα σκυλάκι, ένα λουκανόσκυλο. Οι παρόντες ήταν κάπου 20 άτομα. Καθόμαστε στο τραπέζι, βλέπω ότι το τραπεζομάντηλο δίπλα στον πατέρα Κύριλλο κουνήθηκε. Το σκυλί περιφερόταν κάτω από το τραπέζι ώσπου βρήκε τον παππούλη, έβαλε τη μούρη του στα γόνατά του και κάθισε και τον κοιτούσε. Ο παππούλης έβγαλε από την τσέπη του γλυκό, ένα σουφλέ και του λέει: «Φίλε μου, πάρε γλυκάκι». Ο σκύλος πήρε προσεκτικά το γλυκό στα δόντια, το άφησε δίπλα στο πάτωμα, αλλά δεν το έτρωγε. Σταύρωσε τα μπροστινά του πόδια, γύρισε το κεφάλι του και όσο ήμασταν στο τραπέζι, καθόταν δίπλα στον παππούλη.

 

Στο δωμάτιο του ξενώνα όπου έμενε υπήρχε ένα μικρό μπαλκόνι, στο οποίο είχε βάλει μερικά τάγιστρα για πουλιά. Τάγιστρα είχε και στα παράθυρα του κελλιού του στη Λαύρα.

 

Ο πατήρ Κύριλλος αγαπούσε να κάνει βόλτα με τους συνοδοιπόρους του στην όχθη της θάλασσας, να διαβάζει εκεί τις προσευχές και να ταΐζει τους γλάρους. Πετάς το ψωμί και οι γλάροι, που είναι πολύ σβέλτα πουλιά, το πιάνουν στον αέρα. Έτσι ο παππούλης παρηγορούσε την κάθε κτίση. Όλοι ένιωθαν όμορφα δίπλα του.

 

Αρχιμανδρίτης Αλύπιος Καστάλσκιϊ-Μποροζντίν, διευθυντής των εκδόσεων της Λαύρας της Αγίας Τριάδας και του Αγίου Σεργίου:

 

 

Ο πατήρ Κύριλλος διάβαζε συνεχώς το Ευαγγέλιο. Το ήξερε σχεδόν απ΄ έξω. Έτρεφε την ψυχή του με αυτό. Ακόμα και στη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας μερικές φορές άνοιγε το βιβλίο και διάβαζε λίγες γραμμές.

 

Ο παππούλης μάς μάθαινε όλους να ζούμε σύμφωνα με τον Ευαγγέλιο, όπως ζούσε και ο ίδιος. Συνέχεια διαπιστώναμε ότι θυσιάζει τον εαυτό του για χάρη των πλησίον του: κάθε μέρα με τις ώρες δεχόταν τους ανθρώπους, τους έδινε συμβουλές, προσευχόταν για αυτούς. Αυτό έμοιαζε με καθημερινή σταύρωση του εαυτού του. Κουβαλούσε το βαρύ σταυρό της διακονίας του χωρίς γογγυσμό, αλλά με αγάπη προς τους ανθρώπους. Ο γέροντας συχνά μας θύμιζε τα λόγια του Σωτήρος: «Ἐν τούτῳ γνώσονται πάντες ὅτι ἐμοὶ μαθηταί ἐστε, ἐὰν ἀγάπην ἔχητε ἐν ἀλλήλοις» (Ιω. 13: 35).

 

Όλγα Καμένεβα

Μετάφραση για την πύλη gr.pravoslavie.ru: Αναστασία Νταβίντοβα

 

foma.ru

 

2/20/2023

Έλεγε ο γεροΑιμιλιανός της Σιμωνόπετρας στους μοναχούς του:"Πατέρες, αφού δεν μπορούμε να είμαστε άγιοι, προς το παρόν τουλάχιστον, ας γίνουμε ευγενείς άνθρωποι! Ας αρχίσουμε απ'αυτό, από τα απλά πράγματα. Και από τα απλά πράγματα θα προχωρήσουμε στα επόμενα."

ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΑΓΙΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΓΕΡΩΝ ΠΑΡΘΕΝΙΟΣ!!!25-2-2023

 

ΠΟΤΕ ΈΡΧΕΣΑΙ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ;



ΠΟΤΕ ΈΡΧΕΣΑΙ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ;
 Βάπτισμα.  Γάμος.  Κηδεία.
 Υπάρχουν τρεις σίγουρες περιπτώσεις όταν έρχεστε στην Εκκλησία.  Κάθε φορά σέ φέρνουν άλλοι, όχι εσύ.  Οι νονοί είναι αυτοί που σε συνοδεύουν στη βάπτιση και στο γάμο, καί τα αγαπημένα πρόσωπα στο τελευταίο επίγειο ταξίδι.
 Έρχεσαι το Πάσχα για να λάβεις το Φως, αλλά δεν μένεις στη Θεία Λειτουργία γιατί... έχεις καλεσμένους!  Πρέπει να απολαύσετε την «Ανάσταση»... ε, περισσότερο η γαστέρα πρέπει να απολαύσει!
 Στην εορτή των Αγίων Αποστόλων (τι; Αγίων Πέτρου και Παύλου!) απορείτε που εμφανίστηκε άλλη μια νηστεία.  «Τι θα είναι αυτό;!», αναρωτιέσαι.  Λέτε ψέματα και λέτε στον εαυτό σας ότι η νηστεία είναι για όσους πάνε στην Εκκλησία.  Έχεις την πίστη σου!  Δεν χρειάζεται λοιπόν!  Είναι σαν να νιώθεις ανώτερος γιατί το ψέμα μέσα σου σε πείθει ότι έχεις πραγματικά πίστη.  Στην πραγματικότητα, είσαι πολύ μακριά.
 Απολαμβάνετε την Κοίμηση της Θεοτόκου γιατί είναι ρεπό,
 ... και τα Χριστούγεννα είσαι πολύ απασχολημένος με σαρμάλες, λουκάνικα και άλλα πιάτα που σε κάνουν να ομολογήσεις: «Κύριε, είναι Χριστούγεννα!».  Ακόμα ανταλλάσσετε δώρα.  Παίρνετε.  Ελα.  Μα δεν δίνεις... ποιος θυμάται τους φτωχούς;!  Λίγοι!  Πολύ λίγα!
 Όταν χρειάζεσαι βοήθεια από τον Θεό, λατρεύεις.  Πες: «Ο Θεός βοηθός!».  Και καλά κάνεις!  Αλλά...Η προσευχή «δεν μπορείς» να συνεχίσεις να αισθάνεσαι αδύναμος.  Δεν προσπαθείς καν.  Και λες στον εαυτό σου... "Μα η πίστη δεν είναι μόνο το φαγητό"
 ... Για να εξομολογηθείς, δεν ομολογείς γιατί άκουσες ότι πρέπει να νηστέψεις.  Άρα σχετίζονται μεταξύ τους.  Καλύτερα λοιπόν να ηρεμήσεις και να πεις ότι δεν «σκότωσες» κανέναν.
 ... Άρα είσαι εντάξει!  Και περίμενε.  Περίμενε.  Τα χρόνια περνούν.  Τα δύσκολα έρχονται.  Περνούν.  Τρέχεις, δουλεύεις και ζεις σαν να μην πεθάνεις ποτέ.  Και ξαφνικά!  Αντιλαμβάνεσαι ότι τα χρόνια πέρασαν και η Μεγάλη Σύναξη με τον Κύριο πλησιάζει.  Έχοντας φτάσει σε ηλικία, είναι τρομερά δύσκολο να ακολουθήσουμε την προσευχή, τη νηστεία, την παρακολούθηση της Λειτουργίας, τη μελέτη των Γραφών, των Αγίων Πατέρων.
 ... Για πολύ καιρό εξαπατούσες τον εαυτό σου λέγοντας στον εαυτό σου ότι είχες μια δική σου πίστη.  Στην καρδιά σου.  Ότι δεν έχεις ανάγκη την Εκκλησία.  Από ιερείς τά Μυστήρια.  Για το τίποτα.  Αν όλα αυτά δεν ήταν απαραίτητα για τη Σωτηρία, γιατί να είχε σταυρωθεί ο Χριστός γι' αυτά;!  Γιατί να μας είχαν αφήσει τη Θεία Λειτουργία;!  Γιατί θα άφηνε τα Ιερά Μυστήρια;!  Γιατί ιερείς;  Γιατί Εκκλησία;
 Χαμένη ψυχή, μην καθυστερείς!  Έλα στον Χριστό τώρα!  Προσευχήσου και κλάψε!  Για εσάς, για τους αγαπημένους σας, για τη χώρα!  Να είσαι υπεύθυνος!  Φώναξε στον Θεό να μην φωνάζεις μόνος!  Στο χωριό σου, στην πόλη σου, στη γειτονιά σου, κάποιος άλλος φωνάζει μαζί σου!  Είναι ο παπάς!
 Ας προσευχηθούμε μαζί!  Φώτισέ μας, Κύριε!  Πάρε μας στην αγκαλιά σου, Επουράνιο Πατέρα!  Μάζεψε μας στην αγκαλιά Σου καθώς η Κλόσσα μαζεύει τα κοτόπουλα της!  Ελέησον, Κύριε, τον λαό Σου και μην τον χάσεις τελείως, έστω κι αν πολλοί από εμάς απομακρυνθήκαμε από Σένα και γίναμε ανάξιοι!  Ελέησον, Κύριε, αυτούς που υποφέρουν αυτές τις μέρες και επιστρέψε μας όλους κοντά Σένα, με συντετριμμένη καρδιά και με βαθιά ταπείνωση!
 Πατέρα Νικόλαος ΤΑΝΑΣΕ

ΠΟΙΟΣ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ;


ΠΟΙΟΣ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ;

Κάποιο ἀντρόγυνο εἶχε δυσκολία ἐπικοινωνίας. Μὲ ἐπιμονὴ τῆς συζύγου ἐπισκέφτηκαν τὸν μακαριστὸ Σιατίστης Παῦλο.
Μὲ τὸ ποὺ μπῆκε μέσα νὰ τὸν δεῖ ὁ σύζυγος, ξεκίνησε: ἐγώ... ἐγώ... ἐγώ... Εἶπε ὅτι εἶχε καὶ πολλὰ πτυχία κλπ.
Ὁπότε σὲ μιὰ άποστροφὴ τοῦ λόγου του, τὸν διακόπτει ὁ τότε παπα Παῦλος καὶ τοῦ λέει: 
-Τὰ πτυχία σου νὰ τὰ δώσεις στὴ γυναῖκα σου γιὰ νὰ σκουπίζει τὰ λάδια ἀπὸ τὰ τηγάνια. Ποιός νομίζεις ὅτι εἶσαι κύριε;
Σοκαρίστηκε καὶ ταπεινώθηκε ὁ σύζυγος, διότι ἦταν καλοπροαίρετος. Ἰσορρόπησε ἡ κατάσταση στὸ σπίτι σιγά-σιγά.

 ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ ΠΑΥΛΟΥ, Δὲν ἔχουμε ἄλλο δρόμο ἀπὸ τὴν ἀγάπη, ἐκδ. ΕΝ ΠΛῼ, σελ. 30-31.

«Συναντήθηκαν σε μια γωνιά σκέψης,Η «Ωραία ψυχή» με την «ευγενική ψυχή».

«Συναντήθηκαν σε μια γωνιά σκέψης,

Η  «Ωραία ψυχή» με την  «ευγενική ψυχή».

 Και περπατούσαν με βήμα,

 Είχαν τόσα πολλά να πουν η μία στην άλλη.

 Όπως ο ήλιο  στο φεγγάρι,

 Αλλά απλώς περπατούσαν τρυφερά,

 Η ευγενική  ψυχή και η όμορφη ψυχή.

 Είπαν στον εαυτό τους,

 Όλα είναι πιο εύκολα σε δύο,

 Αν πάντα σκέφτομαι .

Η  Όμορφη ψυχή και  η ευγενική ψυχή.

 Η όμορφη ψυχή,

 Κοιτάζει τα φύλλα που πέφτουν τό φθινόπωρο.

 Η ευγενική ψυχή τον ρώτησε:

 -Πώς μπορείς να είσαι τόσο ευγενική;

 Όταν υπάρχουν σύννεφα και αέρας παντού;

 Η όμορφη ψυχή του είπε:

 -Δεν ήμουν τόσο ευγενική.

 Από τότε που περιπλανιόμουν στη γη,

 Αλλά η ζωή με έκανε να είμαι

 Ευγενικη υπομονετική, αλλά ακόμα, ζωντανή

 Αλλά εσύ?  πώς είσαι τόσο όμορφη

 Όταν όλα δείχνουν να είναι εναντίον σου.

 Πάντα χτυπημένη με σκληρά λόγια,

 Μόνη κάτω από τον έναστρο ουρανό.

 - Είμαι όμορφη γιατί αγαπώ,

 Όλα αυτά είναι απλά και φυσικά,

 Λατρεύω επίσης το χωράφι γεμάτο λουλούδια,

 Και η βροχή που πέφτει τα ξημερώματα.

 Και τόσο όμορφα είπαν ο ένας στον άλλον,

 Πόσες όμορφες ψυχές είχαν,

 Περιπλανήθηκαν  στα όνειρα και τις σκέψεις,

 Όμορφη ψυχή και ευγενική ψυχή».

 Silviu Marius Muntean


Synopsis of Tonight’s Group on The Evergetinos:



Synopsis of Tonight’s Group on The Evergetinos:

Obedience!  The root of the word is to hear or to listen. What emerges in reading the fathers is that our capacity to hear the word of God is rooted in our willingness to set aside our own willfulness, ego, and our private judgment. We often become obstinate and entrenched in our own view of things in such a way that we are no longer able to hear the advice or counsel of others. We are shown in this evening’s text that sometimes we must be left to our own devices to experience the poverty of our choices that are contrary to the will of God and His love. 

What also emerges is that obedience is not rooted in law but love. Obedience is the fruit of a deep relationship with God, and with one’s spiritual elder. An elder must love his disciple, and recognize that he bears responsibility for his salvation and so must give him constant care. The disciple must reciprocate this love and respect. In doing so, he enables the elder to be a true shepherd and not a mere hireling. This mutual obedience elevates the entire church and allows it to make present the humble love of Christ crucified to the world.

The Evergetinos from St. Barsanouphious


The brother asked again: “What does it mean for someone to cut off his will?“ “Brother, cutting off your will is progress in God‘s eyes; it consists, with regard to things that are reckoned to be good, in one’s doing, not what he wants, but what the Saints say. In the case of bad things, he should avoid what is improper by his own choice.“

The Evergetinos 
from St. Barsanouphious

"Ουφολογία και «εξωγήινοι»: Άλλη μια γελοία προπαγάνδα τρόμου που επιστράτευσε η Νέα Τάξη Πραγμάτων"



Sportime.gr:

"Ουφολογία και «εξωγήινοι»: Άλλη μια γελοία προπαγάνδα τρόμου που επιστράτευσε η Νέα Τάξη Πραγμάτων"

Μέσα σε δέκα ημέρες, πέντε «μυστηριώδη» μη επανδρωμένα ιπτάμενα αντικείμενα έθεσαν σε κατάσταση συναγερμού τρία διαφορετικά κράτη.

Βλέπουμε πως αυτοί που επιδιώκουν με λυσσαλέο τρόπο να φιμώσουν την ελεύθερη άποψη προβάλλοντας την δήθεν προστασία μας από τις θεωρίες συνομωσίας, είναι οι ίδιοι που με την μυστικοπάθεια τους και τις σιβυλλικές απαντήσεις τους, «φουντώνουν» την παραφιλολογία σε διεθνές επίπεδο και υποδαυλίζουν μια νέα μαζική υστερία με δήθεν εμφανίσεις εξωγήινων UFO.

Σενάρια επιστημονικής φαντασίας που μέχρι πριν μερικά χρόνια θα φάνταζαν γραφικά και γελοία αν εμφανίζονταν στην δημοσιότητα, σήμερα φτάνουν σε σημείο να εκφράζονται από επίσημα χείλη αξιωματούχων και να αναπαράγονται από όλα τα συστημικά ΜΜΕ της Δύσης, αφήνοντας (σκόπιμα) πάντα ανοιχτό το ενδεχόμενο κάποιας παρέμβασης από εξωγήινο πολιτισμό.

Το σκιώδες κίνημα της Νέας Εποχής υιοθετεί σε μεγάλο βαθμό την λατρεία των εξωγήινων (ή γενικώς των εξωπλανητικών «οντοτήτων»).

Σύγχρονοι πατέρες της Εκκλησίας έχουν αναφερθεί στο φαινόμενο των UFO, και έχουν αναλύσει την εωσφορική υπόσταση του θέματος, ενώ έχουν προειδοποιήσει πως στους έσχατους καιρούς θα χρησιμοποιηθούν πολλά ψευδοσημεία (και) μέσω μυστικής τεχνολογίας, ώστε να πλανηθεί η ανθρωπότητα..

ΝΗΣΤΕΙΑ;


ΝΗΣΤΕΙΑ;

Ἀκοῦστε τὴν ἑξῆς "ἔξυπνη" ἀρλούμπα:

[Τί νὰ τὸ κάνεις νὰ νηστεύεις καὶ νὰ τρῶς τὸν διπλανό σου; Δὲν χρειάζεται ἡ νηστεία. Καλὸς ἄνθρωπος νὰ εἶσαι. Νὰ κοιτᾶς τὰ ἐξερχόμενα, ἄσε τὰ εἰσερχόμενα].

Πόσο ὑποκριτικὸ μήνυμα!
Ποῦ τὰ βρήκατε αὐτά, ἐσεῖς οἱ "καλοὶ ἄνθρωποι", ἀλλὰ μακριὰ ἀπὸ "νηστεῖες καὶ τέτοια";

1) Νηστεύω γιὰ τὸν Χριστό. Καὶ Κεῖνος τὸ ἔκανε γιὰ 40 μέρες καὶ μάλιστα, χωρὶς τίποτα νὰ φάει ἢ νὰ πιεῖ, γιὰ νὰ κάνουμε καὶ μεῖς τὸ κατὰ δύναμιν ἔχοντας τὸ ὑπόδειγμα Ἐκείνου.
2) Νηστεύω καὶ ξεφεύγω ἀπὸ τὸν ἐγωπαθὴ ἑαυτό μου γιὰ νὰ κάνω κάτι γιὰ κάποιον Ἄλλο, ποὺ νὰ μοῦ στοιχίσει. Τὸν σκέπτομαι... Τὸ ἔχει ὑπόψη Του καὶ Κεῖνος καὶ ἐπεμβαίνει στὴ ζωή μου.
3) Δὲν νήστεψα στὸν Παράδεισο καὶ τὸν ἔχασα.
4) Δὲν μπορεῖς νὰ νηστέψεις ἀπὸ τὸ κρέας καὶ τὸ γάλα καὶ νηστεύεις ἀπὸ τὰ κακὰ ἔργα καὶ τὶς κακὲς σκέψεις; Πέτυχες τὸ δύσκολο καὶ δὲν μπορεῖς ἢ περιφρονεῖς τὸ εὔκολο; Δὲν μπορεῖς νὰ δαμάσεις τὰ εἰσερχόμενα ὑλικά, καὶ μπορεῖς νὰ δαμάσεις τὰ ἐξερχόμενα πνευματικά; Ποιόν κοροϊδεύεις πλανημένε ἀδελφούλη; 
5) Καὶ γιὰ τὸν ἄνθρωπο γιὰ τὸν ὁποῖο μὲ τόση ἀπαξίωση λέτε ὅτι νηστεύει ἀλλὰ τρώει τὸν διπλανό του, γιατί δὲν κάνετε τὸν καλὸ λογισμὸ ὅτι ἂν δὲν νήστευε μποροῦσε νὰ εἶχε φάει καὶ σᾶς τοὺς ἴδιους, ἀλλὰ ἡ νηστεία ποὺ τόσο περιφρονεῖτε, τὸν "φρέναρε" καὶ σᾶς γλύτωσε; Ἔ; Γιατί;

Καλὴ Ἁγία καὶ Μεγάλη Τεσσαρακοστὴ φίλοι καὶ ἀδελφοί μου!

Πατήρ Εφραίμ Τριανταφυλλόπουλος.

ΕΊΠΕ ΓΈΡΩΝ.«Υπάρχουν πολλοί που μπορούν να κατέβουν στο μυαλό του παιδιού, αλλά λίγοι μπορούν να φτάσουν στο ύψος της ψυχής τους».

Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2023

ΓΕΡΌΝΤΙΣΣΑ ΓΑΛΑΚΤΙΑ

Nicolae Steinhardt (Between the worlds - Conversations with Nicolae Steinhardt - Nicolae Băciuț) Στη φωτογραφία, ο στρατιωτικός Nicolae Steinhardt, 1934


"Τα συναισθήματα που πρέπει να καλλιεργούν οι νέοι πάνω απ' όλα; Ελευθερία και αυτοσεβασμό. Τότε ας μην ξεχνάμε, το ταλέντο δεν είναι καλό εμπόρευμα για να κυκλοφορήσει και να  προορίζεται για πώληση, το ταλέντο δεν είναι ένα ανταλλάξιμο αγαθό δεν είναι ιδιοκτησία του ταλαντούχου ανθρώπου, είναι μια κατάθεση, δεν είναι εμπόρευμα, είναι μυστήριο.Πρέπει να πραγματοποιηθεί με μεγάλη προσοχή και ευπρέπεια. Ή για να μιλήσουμε με λιγότερο χυδαίους όρους : το ταλέντο βρίσκεται στην κατάσταση  όπως ο στρατιωτικός με τη στολή, πρέπει να προσέχει τον εαυτό του όταν βγαίνει στην πόλη».
 Nicolae Steinhardt (Between the worlds - Conversations with Nicolae Steinhardt - Nicolae Băciuț)

 Στη φωτογραφία, ο στρατιωτικός Nicolae Steinhardt, 1934

Μοναχός Nicolae Steinhardt - Δίνοντας θα κερδίσεις.


«Ας προσεγγίσουμε, λοιπόν, τη νηστεία με μεγάλη ταπείνωση, καταλαβαίνοντας ότι δεν είναι παρά ένας πολύ εγκόσμιος και πολύ σεμνός τρόπος να προχωρήσουμε προς τον Χριστό.

 Εάν απέχουμε μόνο από κάποιες τροφές, χωρίς να συνοδεύουμε τη νηστεία της προσπάθειας για βελτίωση και πνευματικοποίηση, μεταμόρφωση της εσωτερικής μας ύπαρξης (για να την κάνουμε, όπως γράφει ο Άγιος Απόστολος Παύλος, νέο πλάσμα, γιατί ο Χριστός μπορεί αληθινά να κάνει τον καθένα ένα τέτοιο νέο πλάσμα), η προσπάθεια μας δεν θα θεωρηθεί αλλιώς παρά σαν ένα πεταμένο κουρέλι.

 Μόνο συνοδεύοντας τη νηστεία, δηλαδή την αποχή από το φαγητό, με πνευματοποίηση, βελτίωση και εσωτερική προσποίηση θα της δώσουμε τον χαρακτήρα μιας ευωδιαστής θυσίας που μπορεί να την κάνει αποδεκτή από Αυτόν που αγαπάμε και στον οποίο πιστεύουμε».

 Nicolae Steinhardt - Δίνοντας θα κερδίσεις

ΜΑΘΕ ΠΡΊΝ ΕΊΝΑΙ ΑΡΓΆ.



Μάθε να νηστεύεις, έρχεται η ώρα που η νηστεία δεν θα είναι πλέον επιλογή, αλλά θα το κάνουμε από ανάγκη!  Πρέπει να μάθουμε να κάνουμε υπομονή, γιατί πλησιάζει γρήγορα η ώρα που η υπομονή θα είναι η τελευταία μας λύση!  Πρέπει να μάθουμε να συγχωρούμε και να αγαπάμε, γιατί η ώρα που έρχεται δεν θα μας δώσει επιλογή από αυτή την άποψη, γιατί αν δεν συγχωρήσουμε και δεν αγαπήσουμε, θα χωριστούμε από τον Θεό και τους αγαπημένους μας!  Μάθε να επιβιώνεις άνθρωπε, γιατί το μέλλον θα σου προκαλέσει σε τρελά πράγματα!  Ας κερδίσουμε με την πίστη, την προσευχή και τη θέληση, δίκαιο λογισμό και διάκριση, ώστε όταν βρισκόμαστε σε μεγάλο κίνδυνο, ο εχθρός να μην μπορεί να μας νικήσει.
           - Πάτερ Ιωάννης Ντάντσι

ΣΥΓΧΩΡΈΣΗ.....



«Αν δεν ζητήσουμε συγχώρεση και δεν συγχωρέσουμε, μάταια περιμένουμε το Πάσχα!  Αν κάποιος σας προσέβαλε, συγχωρήστε.  Και αν έχετε προσβάλει κάποιον, ζητήστε συγχώρεση.  Να ζητάς συγχώρεση από όποιον νομίζεις ότι προσέβαλες και να συγχωρείς από καρδιάς όλους, να μην είσαι εχθρός κανενός.  Εάν δεν είμαστε σε ειρήνη μεταξύ μας και δεν συγχωρούμε, δεν έχουμε λάβει τίποτα από τον Κύριο».

 - Ο πατέρας Paisie Olaru

Νηστεία σημαίνει αποδυνάμωση της σχέσης της καρδιάς με τον κόσμο και ενίσχυση της σύνδεσης της καρδιάς με τον Θεό. - Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

ΤΕΛΙΚΉ ΚΡΊΣΗ ΠΑΤΉΡ ΉΛΙΕ ΚΛΕΟΠΑ.


«Αυτό πιστεύουμε, αυτό μαρτυρεί η Εκκλησία, και έτσι ελπίζουμε ότι στην Εσχάτη Κρίση θα δούμε την ομίχλη των αρχαρίων, όπως λένε οι θεϊκοί Πατέρες, και θα ηχήσουν οι σάλπιγγες των αγγέλων.

 Ότι ο θεοσεβής Ιωάννης Χρυσόστομος λέει: «Αν ακούσατε τον απόστολο ότι ο Κύριος θα έρθει με τον ήχο της τελευταίας σάλπιγγας, μη νομίζετε ότι ένας θα είναι η σάλπιγγα!».  Ότι ακούς τι λέει στο Ευαγγέλιο: Θα στείλει τους αγγέλους Του με σάλπιγγες και θα ηχήσουν, για να ξυπνήσουν τους νεκρούς από την αρχή του κόσμου μέχρι εκείνη την ημέρα.  Αυτό λέει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: «Πολλοί θα είναι οι άγγελοι, χωρίς αριθμό, αναρίθμητοι οι χρυσές σάλπιγγες που θα ηχήσουν».

 Αλλά πού θα καλέσουν;  Ακούστε τι λέει ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος: «Κάθε άγγελος θα κουδουνίσει στον τόπο που τον φύλαγε στη γη».  Τι λέει ο Προφήτης Μωυσής στο δεύτερο τραγούδι;  Και όρισε τον αριθμό των συνόρων, τις γλώσσες, σύμφωνα με τον αριθμό των αγγέλων του Θεού.  Ακουσες?

 Έτσι, κάθε χώρα σύνορα, κάθε επαρχία, περιοχή, σύνορα χωριού, κάθε πόλη, κάθε μοναστήρι, όλα έχουν τους αγγέλους τους.  Και κάθε άγγελος θα ηχεί πάνω από το μέρος που του έχει ανατεθεί να φυλάει σε αυτήν την εποχή σε αυτή τη γη.

 Και οι άγγελοι αυτοί είναι από τη συντροφιά αρχαρίων ή αρχηγών, που είναι η πρώτη παρέα της πρώτης ιεραρχίας, κατά τον άγιο και θείο Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη, τον οποίο ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός αποκαλεί «το πουλί του ουρανού».

 Όταν λοιπόν θα ηχήσουν οι σάλπιγγες των αγγέλων, ακούστε τι λέει ο θείος Γρηγόριος: «Τι σάλπιγγες θα είναι αυτές που θα ηχήσουν εκατομμύρια αγγέλοι;  Που θα χωρίσει τους ουρανούς!  Ποιος θα χωρίσει τους τάφους!  Ποιος θα ξυπνήσει τους νεκρούς από τους αιώνες!  Εν ριπή οφθαλμού θα τους ενσαρκώσουν, από τα τέσσερα στοιχεία από τα οποία ήταν το ανθρώπινο σώμα: νερό, γη, φωτιά και αέρας.

 Τι σάλπιγγες θα είναι αυτές που θα διασχίσουν τη γη και θα φτάσουν στον πάτο της κόλασης για να καλέσουν όλα τα πνεύματα, όλους τους διαβόλους και όλους τους αμαρτωλούς;  Τι σάλπιγγες θα είναι αυτές, που θα ηχήσουν και ψηλά, θα ανοίξουν τους ουρανούς, και πάνω απ' όλα τους ουρανούς θα φτάσει η φωνή τους για να καλέσει όλους τους αγγέλους χωρίς αριθμό και όλες τις ομάδες των δικαίων σε κρίση;»

 Τότε θα εκπληρωθεί ο λόγος του μεγάλου προφήτη Δαβίδ, που ειπώθηκε από το Άγιο Πνεύμα: Θα καλέσει τους ουρανούς επάνω και τη γη κάτω, για να διαλέξει τον λαό Του.  Όταν ακούς ότι θα καλέσει τον ουρανό, σημαίνει όλες τις αγγελικές δυνάμεις.  όλοι οι άγγελοι στον ουρανό θα κατέβουν στο άκουσμα της σάλπιγγας.

 Και όταν μιλάει για την κάτω γη, εννοεί όλους τους ανθρώπους από την ίδρυση του κόσμου και όλα τα πνεύματα της κακίας, που βρίσκονται στον αέρα, στη γη και στην κόλαση.  Ότι λέει: Καλέστε τους ουρανούς πάνω και τη γη κάτω.  Για τι?  Να διαλέξει τον λαό Του.

 Τότε θα χωρίσει τους δίκαιους από τους αμαρτωλούς, όπως λέει η Γραφή, όπως ο βοσκός χωρίζει τα πρόβατα από τα κατσίκια.  Και όσοι έκαναν καλό θα πάνε σε αιώνια ανάπαυση και απόλαυση, και όσοι έκαναν κακό και δεν μετάνιωσαν, σε αιώνιο μόχθο και καταδίκη.

 Επομένως, ας μας αξίζει το έλεος και το έλεος του Θεού, ας μοιραστούμε με τη συντροφιά των αγγέλων, μαζί με όλους τους αγίους που ευαρέστησαν τον Χριστό Θεό, την απέραντη ευτυχία, τη χαρά και την αγαλλίαση στο Άγιο Πνεύμα, στον μέλλοντα αιώνα. .  Αμήν."

 𝐶𝑙𝑒𝑜𝑝𝑎 𝐼𝑙𝑖𝑒, 𝑁𝑒 𝑣𝑜𝑟𝑏𝑒𝑠̦𝑡𝑒 𝑝𝑎̆𝑟𝑖𝑛𝑡𝑒𝑙𝑒 𝐶𝑙𝑒𝑜𝑝𝑎 𝑣𝑜𝑙.  6

Άγριο πράγμα ο πόλεμος .



« Άγριο πράγμα ο πόλεμος . Μήπως και ο πνευματικός , ο αόρατος, εύκολος είναι; Ακήρυχτος πόλεμος, να πούμε. Αόρατος ο εχθρός, κάθε λεπτό μια μάχη ισχυρή . Εκεί που χτυπά τον λογισμό και τρέχουν οι ενισχύσεις, επιτίθεται στο σώμα, κυριεύει την επιθυμία, πυροβολεί την υπομονή, βομβαρδίζει με την αμέλεια, σε ρίχνει στο χαντάκι της ακηδίας. Χρησιμοποιεί ο εχθρός τα όπλα που του έδωσες, τα πάθη σου. Με αυτά σε  πολεμά. Γι’ αυτό και εσύ βάλε μπροστά το μεγάλο όπλο. Το όνομα του Κυρίου. « Κύριε Ιησού Χριστέ , ελέησον με.» 

Όσιος Εφραίμ Κατουνακιώτης

Πατέρα, δίδαξέ με κάτι για τη σωτηρία.


 Μια μέρα ο πατέρας Γαβριήλ καθόταν μπροστά στο κελί του. Δύο νέοι ήρθαν κοντά του, πήραν μια ευλογία και με την ευλογία του πατέρα Γαβριήλ, κάθισαν σε κοντινές χαμηλές καρέκλες. Μετά τη συζήτηση, ένας από αυτούς ρώτησε τον μοναχό:

- Πατέρα, δίδαξέ με κάτι για τη σωτηρία.
Ο πατέρας Γαβριήλ έγνεψε καταφατικά και συνέχισε τη συζήτηση. Περίπου είκοσι πέντε λεπτά αργότερα ένας ζητιάνος μπήκε στο μοναστήρι, μπήκε στην εκκλησία και όταν άρχισε να φεύγει από το μοναστήρι, ο π. Γαβριήλ τον κάλεσε κοντά του. Ο ζητιάνος ανέβηκε τις σκάλες, ο πατέρας Γαβριήλ τον συνάντησε με σεβασμό και τον ρώτησε:
- Θα μπω στο κελί, νά με περιμένεις λίγο.
Ο πατέρας Γαβριήλ μπήκε στο κελί και έφερε στον ζητιάνο ένα καινούργιο πουκάμισο και εσώρουχο ως δώρο. Του έβαλα λίγο φαγητό και τον αποχαιρέτησα θερμά. Όταν ο ζητιάνος έφυγε, ο πατέρας Γαβριήλ γύρισε στους νέους και είπε:
- Εδώ, με το πρόσχημα αυτού του ζητιάνου, ήρθε ο Κύριος σε μας, μας ανάγκασε να κάνουμε το καλό και μας προίκισε με χάρη. Θυμηθείτε, γείτονές μου, αν δεν κάνετε καλά έργα με αγάπη ενώπιον του Χριστού, μην νομίζετε ότι είστε εν Χριστώ.

Ξυπνήστε, Ρουμάνοι αδέρφια, πριν να είναι πολύ αργά!


Ευτυχία δεν είναι εκεί που υπάρχει γεμάτη κοιλιά και μεγάλος τραπεζικός λογαριασμός.  ευτυχία είναι εκεί που είναι ο Χριστός: στην καρδιά μου, στην καρδιά σου και στην καρδιά μας.  Καλύτερα φτωχοί και καθαροί παρά με ραγισμένη συνείδηση!  Μην πουλάς την πίστη σου!

 Εξετάστε τους άρρωστους και ανήμπορους, για να σας εξετάσει ο Θεός με το χάρισμα και το έλεός Του.  Στη ζωή να είστε άνθρωποι που αγιάζουν έναν τόπο, ένα σπίτι, μια κοινωνία, μια γενιά, μια γειτονιά και τον χώρο εργασίας που θα δουλέψεις.  Με χριστιανική συμπεριφορά, πρώτα.  Είστε είτε χριστιανός σήμερα είτε ειδωλολάτρης, ένας από τους δύο.  Και χριστιανός ορθόδοξος, γιατί η Ρουμανία είναι ορθόδοξη χώρα.  Λάβετε υπόψη σας αυτό που σας λέει ένας γέρος και κακός μοναχός: αν δεν πάρετε στα σοβαρά την Εκκλησία και την Ορθοδοξία, είμαστε καταδικασμένοι!  Μας τρώνε οι γείτονες και οι ξένοι και οι αλλόθρησκοι.  Εάν κολλήσετε στην Εκκλησία, ούτε οι Ρώσοι, ούτε οι Τάταροι, ούτε οι Γερμανοί, ούτε άλλες χώρες από την Ανατολή ή τη Δύση θα μπορέσουν να μας βγάλουν από τα Καρπάθια και να μας αποσπάσουν από τον Χριστό. Δεν έχετε πλέον πρόσβαση στην Ιερά Εξομολόγηση, μη χάνετε τον χρόνο της Θείας Κοινωνίας σας, δεν έχετε τη χαρά της ζωής όπως έχουν όσοι ζουν εν Χριστώ.  Θα έχετε τη χαρά των απολαύσεων, της σεξουαλικότητας, των πειρασμών και των σαρκικών παθών, αλλά όχι τη χαρά εν Χριστώ.  Σαρκικές, οριζόντιες, μονοήμερες απολαύσεις, όχι αιώνιες, κάθετες, χριστοκεντρικές χαρές.  Ξύπνα!  Είσαι νέος και λυπόμαστε για το τι θα συμβεί σε αυτή τη χώρα που λέγεται ακόμα Ρουμανία.  Θέλετε να παραμείνει η Ρουμανία - Ρουμανία;  Επιστρέψτε στην Ορθοδοξία, στην Εκκλησία, στο αξιοπρεπές, τίμιο ηθικό ντύσιμο των Ρουμάνων από πάντα.Κάντε επιτροπή, πηγαίνετε τις Κυριακές σε νοσοκομεία, γηροκομεία, βοήθεια με λόγια, παρηγοριά, συμβουλή, πολεμήστε οίκους ανοχής.  Πήγαινε σε μοναστήρια, σε παλιούς ιερείς που θα σε φωτίσουν, θα σε ευλογήσουν, θα σε καθοδηγήσουν.  Η ενεργός Ορθοδοξία είναι αποστολή.  Ο ιεραποστολισμός γίνεται από άνθρωπο σε άνθρωπο.  Αλλά για αυτό πρέπει να καθαρίσετε τον εαυτό σας από τις αμαρτίες της νιότης σας, να διαβάσετε όσο το δυνατόν περισσότερα θεολογικά βιβλία.  Ας γνωρίσεις πρώτα κάτι από την ομορφιά της Ορθοδοξίας, του να ζεις εν Χριστώ, για να τραβήξεις τους άλλους στον Χριστό, για να είσαι αναμμένο φως εκεί που θα ζεις.  Πρέπει να κάνεις κάτι.  Είμαι περισσότερο άνθρωπος των οδοφραγμάτων.  Ή κάνουμε κάτι ή πάμε μια βόλτα Το Ιερό Ευαγγέλιο λέει ότι στο τέλος του κόσμου όλα τα έθνη θα κληθούν.  Έτσι το έθνος παραμένει μέχρι το τέλος του κόσμου.  Επιπλέον, κάθε έθνος και χώρα έχει τον φύλακα άγγελό του.Τα χριστιανικά έθνη πρέπει να παραμείνουν.  Και οι Χριστιανοί πρέπει να είναι στη θέση τους, ισορροπημένοι, σοβαροί και να μην αποσπώνται για τίποτα στον κόσμο από την αρχαία γη στην οποία τους γέννησε ο Θεός.  Γιατί υπάρχει ο πειρασμός να πάτε σε άλλη χώρα;  Νομίζεις ότι, εκτός από τον Θεό, κάποιος στον κόσμο μας θέλει;  Αυτός που εναποθέτει την ελπίδα του στην Ανατολή και τη Δύση, πλανάται πολύ.  Μόνο στον Θεό, στην ταπεινοφροσύνη, την υπομονή και την πίστη των γονιών μας, των Ρουμάνων όλων των εποχών, μπορούμε να εναποθέσουμε την ελπίδα μας.  Ούτε οι Τούρκοι, ούτε οι Τάταροι, ούτε οι Ρώσοι, ούτε οι Γερμανοί, ούτε οι Αυστρο-Ούγγροι μας έβγαλαν από εδώ, ούτε θα κάνει κανείς από εδώ και πέρα.  Μόνο ο Θεός, αν απομακρυνθούμε από Αυτόν.

 
 Ξύπνα, λοιπόν, θυμήσου και δίπλα-δίπλα με ιερείς και μοναχούς, πήγαινε στη νηστεία, στην προσευχή, στην εξομολόγηση!  Έτσι πρέπει να είναι μια χριστιανική χώρα που κουβαλά τον Σταυρό εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια Ξυπνήστε, Ρουμάνοι αδέρφια, πριν να είναι πολύ αργά!  Ή καλοί χριστιανοί ή χάνουμε!  Θυμηθείτε αυτό που σας λέω: μόνο ο Θεός από τον ουρανό μας σώζει.

 Ψάξτε, αδέρφια, ούτε από τη μια πλευρά ούτε από την άλλη!  Η ευτυχία μας είναι να παραμείνουμε εδώ, όπου μας γέννησε ο Θεός, με τον Χριστό στην αγκαλιά μας και στην αγκαλιά του Χριστού!

 ΠΡΟΣΕΥΧΗ - από τον πατέρα Ioanichie Bălan

 Ουράνιε Θεέ, ο Θάνατος μας πλησίασε και δεν μετανοούμε.

 Το τέλος έφτασε και όμως δεν αγαπιόμαστε.

 Μας έχουν κυριεύσει αρρώστιες και βάσανα, αλλά δεν συγχωρούμε τον αδελφό μας από καρδιάς.

 Διαβάζουμε ιερά βιβλία, αλλά δεν τρέμουμε.

 Προσευχόμαστε ελάχιστα, μας λείπει η εκκλησία, δεν ελεουμε τους φτωχούς, μας κυριεύει η ανεμελιά, η σκλήρυνση και οι εγκόσμιες φροντίδες.

 Γι' αυτό δεν αυξάνουμε τίποτα και περνάμε αυτή τη σύντομη ζωή στην έρημο.

  Δώσε μας ταπείνωση και ζήλο στην εκκλησία.

 Δώσε μας δύναμη να αγαπάμε όλους, να κάνουμε υπομονή με όλους, να τελειώσουμε αυτή τη ζωή με μετάνοια, για να μας κάνεις άξιους της ουράνιας βασιλείας Σου!

 Αμήν.

  (Αρχιμανδρίτης Petru Bălan, Μου λείπει ο παράδεισος, The Life of Father Ioanichie Bălan, Εκδοτικός Οίκος Μονής Sihăstria, 2010)

 Η καθηγήτρια γραφικών Aida Suster - Botoșani

There’s a story about a rabbi who gave money to a drunkard.


There’s a story about a rabbi who gave money to a drunkard. When criticized for it, he said, “Should I be more particular than God who gave me the money?” An authentic religious person doesn’t judge the sinner but identifies with him, like Jesus queuing up with sinners for John’s baptism of repentance. But fake religious people are always judging; they exist on it. They are religious in order to be able to condemn others. They haven't acknowledged their own sinfulness, so they project it onto others; then all their fury is fuelled by a hidden self-hatred. Even when the content of what they are saying is correct, everything they say is vitiated.  

I once heard an old man say to a group of young priests, “If you don't love people, for God's sake don't preach!” You may be able to express some true opinions, but you will not be able to “speak the truth in love”. The very truth of what you say will blind you to the underlying hatred. 
 
The Pharisees have long disappeared from history, but the Church has us reading about them frequently in the Liturgy. Why? Because we haven't gone away, you know!

Ρίξτε μια πιο προσεκτική ματιά, φίλοι μας, στη ζωή των ανθρώπων εκτός Χριστού.



 Ρίξτε μια πιο προσεκτική ματιά, φίλοι μας, στη ζωή των ανθρώπων εκτός Χριστού.

Πόσο συχνά καταλήγει σε πνευματικό θάνατο πολύ νωρίτερα από τον φυσικό θάνατο. Το κακό και η αμαρτία καταβροχθίζουν κάθε τι ανθρώπινο σε έναν άνθρωπο, το κακό είναι αχόρταγο και ο άνθρωπος στο κακό είναι αχόρταγος. Και αυτό είναι επίσης βάσανα, αλλά η ταλαιπωρία δεν είναι σωτηρία. τα οφειλόμενα αυτού του πόνου θα είναι πάντα ο αναπόφευκτος θάνατος και η καταστροφή της ψυχής. Μάταιος και άκαρπος είναι ο σταυρός της ζωής χωρίς Χριστό, όσο βαρύς κι αν είναι.

Αρχιμανδρίτης Ιωάννης (Krestyankin)

ΕΊΠΕ ΓΈΡΩΝ.Στην αρχή κάθε Μεγάλης Σαρακοστής, η καρδιά μου πονάει για τον πόνο της Θεοτόκου.

ΕΊΠΕ ΓΈΡΩΝ.Η νηστεία με εξομολόγηση και Θεία Κοινωνία είναι το ιερό μυστήριο της επιστροφής του εαυτού μας στην κατάσταση του υιού του Θεού.

ΕΊΠΕ ΓΈΡΩΝ «Δεν πρέπει ποτέ να μισούμε ο ένας τον άλλον… Έχουμε τόσο λίγο χρόνο να αγαπήσουμε ο ένας τον άλλον...»

Ο Παύλος από την Αίγινα και οι Βυζαντινοί ευνούχοι.


Ο Παύλος από την Αίγινα και οι Βυζαντινοί ευνούχοι.

Οι Βυζαντινοί ευνούχοι ήταν μια πληθυσμιακή ομάδα που ξεχώριζε εύκολα την εποχή του Βυζαντίου. Ήταν πολύ ψηλοί, είχαν ψιλή φωνή και δεν είχαν γένια.

 Πολλοί από αυτούς ήταν τόσο ικανοί που έφτασαν να γίνουν ουσιαστικά οι κυβερνήτες  του Βυζαντίου. Μια από τις μεγαλύτερες μορφές ήταν και ο Βασίλειος Λεκαπηνός (φωτό).

Πως  γινόταν κάποιος ευνούχος;

Οι πηγές είναι ελάχιστες. Επισήμως οι νόμοι και η εκκλησία απαγόρευαν τον ευνουχισμό. Υπάρχει μόνο μια πηγή του 7ου αιώνα που μας δίνει κάποιες λεπτομέρειες για τη διαδικασία. 

Ως γνωστόν οι βυζαντινή ιατρική μας έχει αφήσει αρκετά πονήματα. Ένα από αυτά ήταν μια ιατρική εγκυκλοπαίδεια  7 βιβλίων του ιατροσοφιστή Παύλου από την Αίγινα. Εδώ να πούμε πως αυτό το έργο ήταν μια από τις κύριες ιατρικές πηγές σε ολόκληρο τον Αραβικό και δυτικό κόσμο για αιώνες.

Ο Παύλος λοιπόν στο έργο του αναφέρει ότι έκανε και ο ίδιος ευνουχισμούς άρα οι γνώσεις του δεν είναι απλά θεωρητικές αλλά εμπειρικές. Ο ίδιος, μέσα στο βιβλίο δικαιολογείται λέγοντας ότι έκανε τους ευνουχισμούς υπό την πίεση κάποιων δυνατών (αριστοκρατών).

2 τρόπους περιγράφει λοιπόν ο Παύλος: 

 Κατά θλάσιν: Πραγματοποιείται σε παιδιά μικρής ηλικίας. Τα βάζουν να κάτσουν μέσα σε ένα δοχείο με καυτό νερό μέχρι τα σημεία του σώματος να μαλακώσουν. Τότε ο γιατρός ζουλάει τους όρχεις μέχρι να διαλυθούν.

Κατ’εκτομή: Το άτομο βρίσκεται πάνω σε έναν πάγκο και εκεί γίνεται χειρουργική εκτομή των όρχεων. Όποιος θέλει πιο λεπτομερή ανάλυση μπορεί να ανατρέξει στο βιβλίο του Παύλου.😅

Ο δεύτερος τρόπος ήταν συχνά προτιμότερος στο Βυζάντιο, γιατί οι ευνούχοι έχαναν κάθε σεξουαλική διάθεση. Με αυτό τον τρόπο αποφεύγονταν τυχόν σκάνδαλα στον γυναικωνίτη. 

Γι’αυτό το λόγο, η πιο συχνή ονομασία για έναν ευνούχο στις Βυζαντινές πηγές ήταν η λέξη εκτομίας. ( Όπως συμβαίνει με τον όρο Βυζαντινή αυτοκρατορία, έτσι και ο όρος ευνούχος δεν υπήρχε στο Βυζάντιο.)

Υπήρχε και ο όρος θλιβίας για την πρώτη κατηγορία ευνούχων. Υπήρχε επίσης και ο όρος θλαδίας και τέλος ο όρος Καρτζιμάς για τον ευνούχο που του είχαν αφαιρέσει και τους όρχεις και το πέος. Η τελευταία περίπτωση ευνούχων ήταν και η σπανιότερη μιας και αναφέρεται ελάχιστα στις πηγές.