Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Πέμπτη 31 Αυγούστου 2017

Ο Κύριος σου δείχνει τη δυστυχία του άλλου, για να δει πώς θα αντιδράσεις.

Ο Κύριος σου δείχνει τη δυστυχία του άλλου, για να δει πώς θα αντιδράσεις. Θα προσευχηθείς για τον πλησίον σου; Θα τον βοηθήσεις; Και με αυτό τον τρόπο, σε καλεί να εκπαιδεύεσαι στην αγάπη και να την καλλιεργείς...

Άγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν Σαλός.

Η εμφάνιση της Παναγίας στον κοσμοκαλόγερο Χατζηφλουρέντζο – Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος


Τὰ τρία δεκάλεπτα τῆς προσευχῆς μας.Κήρυγμα Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου.


Ὁ ἅγιος Φανούριος καὶ ἡ ὡριμότητα τῆς πνευματικῆς μας ζωῆς. Κήρυγμα Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου


Καλλικέλαδος αηδών.Νεόφυτος μοναχός Γρηγοριάτης








Νεόφυτος μοναχός Γρηγοριάτης

Καλλικέλαδος αηδών

Διακο-Διονύσιε Φιρφιρή,
με πληγώνουν τα κελαϊδώματα των αηδονιών,
που τον Μάϊο λαλούνε στα φαράγγια
του Αγίου Όρους του αεικελάδου,
γιατί μου θυμίζουν εσένα,
την καλλικέλαδο αηδόνα του Πρωτάτου,
όπου το «Άξιον εστίν» σε άκουγε χρόνια τώρα
να ψάλλεις δοξολογικά
την Θεία Λατρεία προς τον Υπερούσιο.
Οκταετή σ’ εκάλεσε η Παναγία,
Την οκτάηχο να της ψάλλεις διηνεκώς,
ης Ογδόης Ημέρας εραστά.
Χαρμολύπη ο βίος σου,
χαρμολύπη η ψαλμωδία σου,
το τεριρέμ τέρμα σου,
ως άρρητο ρήμα πέρα από το μνήμα.
Ο θάνατος ουκέτι κυριεύει
την δαφνοστολισμένη σου ψυχή.
Πόνος βαθύς ερρίζωνε στα σωθικά μας,
πόνος σταυροαναστάσιμος,
καθώς σε αποχαιρετούσαμε.
Μη μας ξεχνάς, πρύτανη των αγιορειτών ψαλτών,

στις θεοπειθείς σου πρεσβείες προς τον Κύριο.

Oσία Μητέρα Μαρία του Παρισιού(Μαρία Σκόμπτσοβα).Μία εν Χριστώ Σαλή στους μοντέρνους καιρούς..


Το βιβλίο της Γένεσης και η θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης - Επί ασπαλάθων


Μεγαλυνάριον της Ινδίκτου ( Ποίημα Μοναχού Γερασίμου Μικραγιαννανίτου)

ΑΓΙΟΣ ΧΡΥΣΌΣΤΟΜΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΜΎΡΝΗΣ.

Ο Εθνομάρτυρας Μητροπολίτης Σμύρνης άγιος Χρυσόστομος ως Μητροπολίτης Δράμας

Άλλαξες άραγε καθόλου τα τελευταία χρόνια, ψυχή μου;

Άλλαξες άραγε καθόλου
τα τελευταία χρόνια,
ψυχή μου;
Έγινες από Άβραμ, Αβραάμ;
Από Σαύλος, Παύλος;
Από Σίμων, Πέτρος;
Από πέτρα, σάρκα;
Από λύκος, πρόβατο;
Από αγκάθι, ρόδο;
Από στόκος,
άνθρωπος ευέλικτος
στα χέρια
του Θεού;...

The ego is a fascinating monster...

Ο ΆΓΙΟΣ ΝΕΊΛΟΣ ΗΤΑΝ ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΑ...



Ό Άγιος Νείλος ήταν αγιογράφος...αρρώστησε και δεν κατάφερε να ολοκληρώσει την εικόνα της κοιμήσεως που βρίσκεται μέχρι και σήμερα στα καρούλια του Αγ.Ορους..έκλαιγε κ παρακαλούσε τον Θεό...την νύκτα παρουσιάστηκε άγγελος που του είπε να του λέει τα χρώματα κι εκείνος θα την ολοκλήρωνε...ετσι κι εγινε...αυτο το θαυμαστό συμβάν αποτύπωσε ένας σύγχρονος ρώσσος αγιογράφος..

Ο ΜΑΘΗΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΔΊΛΗΜΜΑ ΤΟΥ.

Η ΓΗ ΜΕΤΆ ΑΠΌ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ

ΘΑΝΑΤΟΣ. ΑΓΙΟΣ ΠΟΡΦΎΡΙΟΣ.

Η ΧΑΡΆ ΕΊΝΑΙ ΜΕΤΑΔΟΤΙΚΗ

ΑΓΙΟΣ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΧΡΥΣΌΣΤΟΜΟΣ ΣΜΎΡΝΗΣ.

ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Κωνσταντινούπολη (Αναπαράσταση) Στα ένδοξα χρόνια της Ρωμανίας μας (Ρωμιοσύνης)

''Διεγέλα τὰ πάντα, γέλωτος ὁρῶν ἄξια τὰ τοῖς πολλοῖς σπουδαζόμενα...'' ~ Ἅγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος

Περιγελούσε τα πάντα, θεωρώντας άξια για γέλια όσα οι πολλοί νομίζουν σπουδαία ....  εμείς ;

Τετάρτη 30 Αυγούστου 2017

ΥΜΝΟΣ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΥΜΝΗΤΟ ΔΕΣΠΟΙΝΑ, ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΡΟΣΤΑΝΔΗΣ



Ὕμνησε τὴν Παντάνασσα, μὴν ξεχάσεις Αὐτὴν ποὺ σὲ εὐεργέτησε, μὴν ξεχάσεις νὰ εὐχαριστήσεις «τὴν ὑπέρμαχο στρατηγόν», ποὺ σὲ ἀπάλλαξε ἀπὸ τὰ δεινά.

 Ἡ Παναγία φέρνει γαλήνη

Τὸ ἔλεος τῆς Παναγίας. Στὶς 24 Φεβρουαρίου ἤμουν στὴ Ραμπόβ. Συμμετεῖχα στὴν κηδεία τῆς συζύγου τοῦ ἱερέα Σοκολόβ. Ὅταν μπῆκα μέσα σὲ μὶα ἐκκλησία ἀπ’ αὐτὲς ποὺ βρίσκονται στὸ νεκροταφεῖο, εἶχα στὴν καρδιά μου θλίψη, ἡ ὁποία προέρχεται ἀπὸ ὀλιγοπιστία καὶ τὴν ὁποία προκαλεῖ τὸ πνεῦμα τῆς κακίας.

 Ἔριξα τὸ βλέμμα μου στὴν εἰκόνα τῆς Παναγίας τοῦ Τύχβιν καὶ δὲν μποροῦσα νὰ πάρω ἀπ’ αὐτὴν τὰ μάτια μου. Τὸ πρόσωπό Της ἦταν γαλήνιο, ταπεινὸ καὶ γεμᾶτο ἀγάπη.
 Εἶπα μέσα μου: «Πόση γαλήνη καὶ ἡσυχία, ποὺ δὲν εἶναι αὐτοῦ τοῦ κόσμου, ὑπάρχουν στὸ πρόσωπό Σου, Ἄχραντε Παρθένε!», καὶ σὰν νὰ ἄκουσα ἀπ’ Αὐτὴν μὶα ἀπάντηση, ποὺ πολὺ καθαρὰ ἀντήχησε στὴν καρδιά μου: « Τί σὲ ἐμποδίζει νὰ ἔχεις εἰρήνη καὶ ἡσυχία στὴν καρδιά σου; Δὲν γνωρίζεις ποῦ πρέπει νὰ ψάχνεις γιὰ νὰ τὰ βρεῖς;»

 Μὲ τὴ σκέψη καὶ τὴν καρδιά μου στράφηκα σ’ Αὐτὸν ποὺ εἶναι ἡ Πηγὴ τῆς εἰρήνης καὶ ἀμέσως ἀπέκτησα τὴν ποθητὴ ἡσυχία…
* * *
Δέσποινα Θεοτόκε! Παρηγοριὰ τῶν θλιβομένων, Σὲ δοξολογοῦμε καὶ Σὲ εὐχαριστοῦμε! Τὰ βάσανα τῆς καρδιᾶς μας τὰ μεταμορφώνεις σὲ γαλήνη καὶ τὴ θύελλα τῶν παθῶν σὲ ἡσυχία τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ! Ἀσταθὴς καὶ πονηρὴ καρδιά μου! Νὰ μὴν τολμήσεις ποτὲ νὰ ἀμφισβητήσεις τὶς φανερὲς εὐεργεσίες τῆς Βασίλισσας τῶν Οὐρανῶν!
* * *
Ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ προσευχήθηκα ἀπὸ τὴν καρδιά μου στὴ Βασίλισσα ὅλου τοῦ κόσμου, αἰσθάνθηκα στὴν ψυχὴ ἀνακούφιση. Καὶ στὸ ἑξῆς μὴ μὲ ἀφήνεις, Παντάνασσα.

ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ!!! ΕΛΠΙΣΟΝ ΕΠΙ ΤΟΝ ΘΕΟΝ. << Αρχ. Ιωακειμ Καραχρηστου >


ΤΟ ΕΠΙΦΩΝΗΜΑ ΑΥΤΟ ΒΓΑΙΝΕΙ ΑΠ" ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ,
ΚΑΘΩΣ ΣΕ ΝΟΙΩΘΩ ΖΩΝΤΑΝΗ ΝΑ ΣΤΕΚΕΣΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ.
ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΚΑΥΤΑ ΚΥΛΟΥΝ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΜΟΥ,
Σ"ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΘΕΡΜΟΤΑΤΑ,ΚΥΡΑ ΚΑΙ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΜΟΥ.

ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ Σ"ΑΓΑΠΩ ΑΠΟ ΜΙΚΡΟ ΠΑΙΔΙ,
Σ"ΕΣΕΝΑ ΑΠΕΥΘΥΝΟΜΑΙ,ΕΙΣΑΙ Η ΜΑΝΑ ΜΟΥ Η ΚΑΛΗ,
ΠΡΩΣΕΥΧΟΜΑΙ, ΜΙΛΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΤΟ ΒΡΑΔΥ,ΤΟ ΠΡΩΙ,
ΜΕ ΤΙ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΧΑΡΗ,ΑΝΑΠΝΕΩ ΚΙ ΥΠΑΡΧΩ ΣΤΗ ΖΩΗ.

ΜΟΥ ΕΔΩΣΕΣ ΩΣ ΤΩΡΑ ΑΜΕΤΡΗΤΑ ΔΩΡΑ ΚΙ ΑΓΑΘΑ,
ΠΩΣ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΙ ΕΥΓΝΩΜΩΝ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΑΥΤΑ;
ΘΑΥΜΑΤΑ ΕΙΔΑ ΚΑΙ ΔΙΗΓΟΥΜΑΙ ΜΕΓΑΛΑ ΚΑΙ ΜΙΚΡΑ,
ΤΑ ΜΕΓΑΛΕΙΑ ΣΟΥ ΚΗΡΗΤΤΩ,ΓΛΥΚΕΙΑ ΜΟΥ ΠΑΝΑΓΙΑ.

ΤΡΙΑ ΒΙΒΛΙΑ ΣΟΥ ΕΧΩ ΓΡΑΨΕΙ ΜΕΧΡΕΙ ΤΩΡΑ,
ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΘΑ ΕΡΘΕΙ Η ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΩΡΑ.
ΕΧΩ ΤΟ ΘΑΡΟΣ,ΖΗΤΩ ΝΑ ΜΟΥ ΠΡΩΣΦΕΡΕΙΣ ΔΥΟ ΔΩΡΑ,
ΝΑ ΣΚΕΠΑΖΕΙΣ ΤΟΝ ΑΜΑΡΤΩΛΟ ΕΜΕΝΑ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ.

Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ ΕΣΕΝΑ ΕΧΕΙ ΜΟΝΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ,
ΕΣΥ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΥΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ.
ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΜΑΣ ΗΣΟΥΝ ΠΑΝΤΑ Η ΘΕΡΜΗ ΤΟΥ Η ΠΡΕΣΒΕΙΑ,
ΜΗ ΤΟΝ ΣΥΝΕΡΙΖΕΣΑΙ,ΓΟΝΑΤΙΣΤΟΣ ΣΟΥ ΚΑΝΩ ΙΚΕΣΙΑ.

ΣΤΗΝ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ,
Σ"ΕΥΛΑΒΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΣΟΥ.
ΚΑΙ ΟΙ ΛΙΓΟΙ ΑΣΕΒΕΙΣ ΘΑ ΓΥΡΙΣΟΥΝΕ ΚΟΝΤΑ ΣΟΥ,
ΛΥΠΗΣΟΥ,ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ,ΤΑ ΑΤΑΚΤΑ ΣΤΡΑΒΟΞΥΛΑ ΣΟΥ.

ΣΤΟ ΕΔΑΦΟΣ ΤΗΣ Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ ΣΟΥ ΕΧΕΙ ΠΕΡΙΒΟΛΙ,
ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΔΑΠΟΙ ΤΟ ΕΥΛΑΒΟΥΝΤΑΙ ΟΛΟΙ.
ΝΑΟΙ ΤΗΣ ΧΑΡΗΣ ΣΟΥ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟΙ ΚΟΣΜΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΠΟΛΗ,
ΚΙ ΕΙΚΟΝΕΣ ΣΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΕΣ, ΓΝΩΣΤΕΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΟΛΗ.

Σ"ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ Σ"ΕΣΕΝΑ ΚΑΤΑΦΕΥΓΩ,
ΓΟΝΑΤΙΣΤΟΣ ΠΡΩΣΕΥΧΟΜΑΙ, ΘΕΡΜΑ ΣΕ ΙΚΕΤΥΩ.
ΒΟΗΘΑ, ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ ΝΑ ΒΡΩ ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΓΥΡΕΥΩ,
ΝΑ ΕΥΑΡΕΣΤΗΣΩ ΤΟΝ ΘΕΟ,ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΤΑΠΕΙΝΑ ΛΑΤΡΕΥΩ.

Ο ΓΕΡΩΝ ΓΑΒΡΙΗΛ ΚΟΛΥΒΙΑΤΗΣ ΜΑΣ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΙΜΙΟ ΠΡΟΔΡΟΜΟ


Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΚΟΥΔΟΥΜΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ…

В гостях у старца Гавриила, близ Кариеса


ΜΟΝΗ ΙΒΗΡΩΝ. ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΟΡΤΑΙΤΙΣΣΑ. ΛΙΤΑΝΙΑ ΕΟΡΤΗ.


Ο Κύριος μας καλεί σε πράγματα σοβαρά. Ο Χάρος είναι πάνω απ’ το κεφάλι μας, κι εμείς είμαστε με το τσιγάρο στο χέρι, ή ρίχνουμε όλο το βάρος μας σε πράγματα ασήμαντα, όπως η Μάρθα. Ν. Στάινχαρτ (Το Ημερολόγιο της ευτυχίας )








Ο Κύριος μας καλεί σε πράγματα σοβαρά. Ο Χάρος είναι πάνω απ’ το κεφάλι μας, κι εμείς είμαστε με το τσιγάρο στο χέρι, ή ρίχνουμε όλο το βάρος μας σε πράγματα ασήμαντα, όπως η Μάρθα.
Ν. Στάινχαρτ (Το Ημερολόγιο της ευτυχίας, εκδ. Μαίστρος)

ΕΟΡΤΉ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΣΕΠΤΕΜΒΡΙΑΝΗΣ. ΣΤΟ ΑΛΕΠΟΧΩΡΙ ΜΕΓΆΡΩΝ.

''Στήν εποχή μας, μας χρειάζεται περισσότερο από κάθε άλλη φορά η διδασκαλία τριών Πατέρων...





''Στήν εποχή μας, μας χρειάζεται περισσότερο από κάθε άλλη φορά η διδασκαλία τριών Πατέρων...
Του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, του αγίου Μαξίμου του Ομολογητού, και του αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου...''
~ Γέρ. Σωφρόνιος του Έσσεξ

Ήταν ο Όσιος Νικάνωρ.


Ήταν ο Όσιος Νικάνωρ.
Με την ευλογία της ελεύσεως στην Ιερά Μονή μας της τιμίας κάρας του Οσίου Νικάνορος, αδελφικός φίλος μας έστειλε την ιστορία που ακολουθεί. Τον Ευχαριστούμε πολύ. Οι Άγιοι ζουν και κατευθύνουν την ζωή μας.
Ιδού το περιστατικό: Ο Όσιος Νικάνωρ είναι ο άγιος που εμφανίστηκε στον ύπνο της αδερφής μου της Δόμνας, όταν ήταν έφηβη. Εἰχε πρόβλημα με τα πόδια της. Της πονούσαν φοβερά και δεν μπορούσε να βρεθεί θεραπεία. Κάποιο βράδυ είδε έναν ρασσοφόρο να της λέει: έλα σε μένα και θα σε κάνω καλά. Σε μία εκδρομή που πήγαν με την μητέρα μου στην Ζάβορδα, είδε την εικόνα του Αγίου και είπε στην μάννα μου: αυτός είναι ο καλόγηρος που είδα. Αλείφθηκε με λαδάκι και από τότε δεν έχει πρόβλημα με τα γόνατά της. Αυτό συνέβη περί το 1970. Τότε το επάνω μοναστήρι ήταν άβατο, αλλά προσκύνησαν κάτω, στο γυναικείο, όπου είναι η εικόνα του.

Eλεγε μια ψυχή στην προσευχή της...."Θεέ μου μη σε χάσω....αν κοιμηθώ, ξύπνα με όπως κρίνεις!")

Τρίτη 29 Αυγούστου 2017

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΝΕΟΣ ΧΟΖΕΒΙΤΗΣ.




14 Αυγούστου όλοι στο ´Ορος των Ελαιών στον Κήπο της Γεθσημανής με ιδιαίτερη συγκίνηση για να ψάλλουμε ο καθένας ξεχωριστά αλλά και όλοι μαζί ´Αραβες, Ρώσοι, Ρουμάνοι, Μοναχοί, Γέροντες αλλά και ο ίδιος ο Πατριάρχης τα Εγκώμια της Παναγίας μας...


"ΦΩΝΗ ΒΟΩΝΤΟΣ" 1907 -1967, "ΤΡΈΙΛΕΡ Π ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ


"Σήμερα γιορτάζει αυτός που δέρνει!!!"






"Σήμερα γιορτάζει αυτός που δέρνει!!!"
Κάθε χρόνο η κόρη του απλού ψαρά έλεγε στον πατέρα της ( ζει και δεν αναφέρω ονόματα ) Πατέρα άστο κάτω αυτό...σήμερα δεν τρώμε! ....Γιατί μπρε δεν τρώμε? Ρωτούσε αυτός...Γιατί σήμερα γιορτάζει αυτός που δέρνει!!!...και ο απλούς ψαράς έσκυβε το κεφάλι και έβγαινε έξω σιωπηλός!
Έτσι δίδασκαν οι Άγιοι τους παλιούς ... με ζωή!
Είχε πει με αυθάδεια πριν χρόνια στην κόρη του ...φεύγοντας για ψάρεμα...."δεν έχει ανάγκη ο Άγιος να τον νηστεύουμε!!" ...Παρά τις αντιρρήσεις της κόρης...πήρε ψωμί και τυρί και έφυγε!
Το βραδύ γύρισε σχεδόν σέρνοντας και τρέμοντας! Έκανε μέρες να βγει από το κρεβάτι του! ...Όταν άρχισε να τρώει...κάποιος άρχισε να τον δέρνει...δεν έβλεπε τίποτα , αλλά έτρωγε ξυλιές!!!Σεβόταν τον Αη Γιάννη μέχρι τα βαθιά του γεράματα!!!!

Σχόλιο ...... τώρα ποιος ή ποιοι έδειραν τον απλό ψαρά δεν γνωρίζω γιατί οι άγιοι αγαπούν.. εικάζω κ μόνον αφού δεν σεβάστηκε τον Τίμιο Πρόδρομο αυτήν την ημέρα μνήμης του - ο Κύριος θα πήρε τη χάρη κ προστασία από πάνω του και βρήκαν τόπο ο αόρατος μισοκαλος του σκότους άρχοντας κ τα όργανα του και τον έκαναν όπως τον έκαναν.

ΑΠΟ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΤΟ FACEBOOK

2006 ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΣΤΟ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙ ΤΗΣ ΘΕΡΜΗΣ ΤΗΣ ΛΕΣΒΟΥ






2006 ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΣΤΟ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙ ΤΗΣ ΘΕΡΜΗΣ ΤΗΣ ΛΕΣΒΟΥ


ΜΟΥ ΔΙΗΓΗΘΗΚΑΝ ΚΑΠΟΤΕ ΜΙΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
ΕΝΑΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΘΥΓΑΤΕΡΑ ΤΟΥ ΠΗΓΑΝ ΝΑ ΑΝΑΨΟΥΝ ΤΑ ΚΑΝΔΗΛΙΑ ΣΕ ΕΝΑ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ ΕΚΚΛΗΣΑΚΙ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΡΗΜΑΓΜΕΝΟ ΠΟΥ ΤΟΥ ΕΜΕΙΝΕ ΜΟΝΟ Η ΑΓΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΚΥΠΑΡΡΙΣΙ ΣΤΗΝ ΘΕΡΜΗ ΤΗΣ ΛΕΣΒΟΥ


ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΑΚΙ ΗΤΑΝ ΣΕ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΠΕΡΙΦΡΑΓΜΕΝΟ ΚΤΗΜΑ ΜΕ ΥΨΗΛΗ ΞΕΡΟΛΙΘΙΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΕΠΑΝΩ ΜΕ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΓΚΑΘΙΑ ΚΑΙ ΘΑΜΝΟΥΣ.


ΟΤΑΝ ΠΗΓΑΝ ΒΡΗΚΑΝ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΟΥ ΚΤΗΜΑΤΟΣ ΑΝΟΙΚΤΗ
ΜΠΗΚΑΝ ΜΕΣΑ


ΑΝΑΨΑΝ ΤΑ ΚΑΝΔΗΛΙΑ ..ΘΥΜΙΑΣΑΝ ΚΑΙ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ
ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΣΟΥΡΟΥΠΩΝΕΙ
ΟΜΩΣ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΚΛΕΙΣΕ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΤΟΥ ΚΤΗΜΑΤΟΣ
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΤΗΚΑΝ ΠΩΣ ΘΑ ΒΓΟΥΝΕ
Η ΩΡΑ ΠΕΡΝΟΥΣΕ ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΠΕΡΑΣΜΑ
ΜΑ ΠΟΥΘΕΝΑ


ΞΑΦΝΙΚΑ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΚΥΠΑΡΙΣΣΗ ΤΟΥ ΚΤΗΜΑΤΟΣ ,,ΒΛΕΠΟΥΝ ΜΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΛΕΠΤΗ ΦΙΓΟΥΡΑ ΕΝΟΣ ΨΗΛΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΠΟΥ ΦΟΡΟΥΣΕ ΠΑΛΑΙΙΚΑ ΡΟΥΧΑ ΑΛΛΗΣ ΕΠΟΧΗΣ
ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΡΟΜΑΞΑΝ


ΑΛΛΑ ΜΕΤΑ ΑΝΑΘΑΡΗΚΑΝ ..ΜΗΠΩΣ ΗΤΑΝ ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΤΟΥ ΚΤΗΜΑΤΟΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΝΟΙΞΕΙ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ..
ΡΩΤΗΣΑΝ ΤΟΤΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΤΟΥ ΟΤΙ ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΣΤΟ ΚΤΗΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΨΟΥΝ ΤΑ ΚΑΝΔΗΛΙΑ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ....
ΤΟΤΕ ΑΥΤΟΣ ΤΟΥΣ ΠΛΗΣΙΑΣΕ ΣΤΑ ΠΕΝΤΕ ΜΕΤΡΑ


ΕΙΔΑΝ ΤΟ ΑΥΣΤΗΡΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΓΝΕΦΕΙ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΤΟΥ ΚΤΗΜΑΤΟΣ..
ΣΤΗΝ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΕΙΔΑΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΠΟΥ ΑΣΤΡΑΦΤΑΝ ΜΕ ΦΩΣ ΕΝΩ ΗΔΗ ΒΡΑΔΥΑΖΕ...
ΣΤΗΝ ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΟΥΣ ΠΩΣ ΘΑ ΒΓΟΥΝΕ ΑΠΟ ΕΚΕΙ
ΤΟΥΣ ΕΓΝΕΨΕ ΜΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ
-ΑΠΟ ΕΔΩ...


ΤΟΝ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΝ ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΣΤΗ ΞΕΡΟΛΙΘΙΑ ΥΨΟΥΣ ΤΡΙΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΑΝΟΙΞΕ ΑΥΤΟΜΑΤΑ ΕΝΑ ΠΕΡΑΣΜΑ..ΙΣΑ- ΙΣΑ ΠΟΥ ΧΩΡΟΥΣΕ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΛΕΠΤΟΣ...
ΜΠΡΟΣΤΑ Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΑΠΟ ΠΙΣΩ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΚΑΙ Η ΚΟΡΗ..ΑΠΟΡΩΝΤΑΣ ΤΙ ΕΓΙΝΕ...


ΜΟΛΙΣ ΠΕΡΑΣΑΝ ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ
ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΟΝ ΑΓΝΩΣΤΟ ΑΝΘΡΩΠΟ ΝΑ ΣΗΚΩΝΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥΣ
ΕΚΑΝΑΝ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΤΟΥΣ
ΓΥΡΙΣΑΝ ΠΙΣΩ ΝΑ ΔΟΥΝΕ ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΚΑΙ ΠΕΡΑΣΜΑ ΔΕΝ ΥΠΗΤΧΕ
ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΥΠΗΡΧΕ Η ΞΕΡΟΛΙΘΙΑ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΕΦΕΡΕ ΤΑ ΠΡΑΣΙΝΑ 

ΒΡΥΑ ΤΩΝ ΤΟΣΩΝ ΧΡΟΝΩΝ .
ΕΤΡΙΨΑΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥΣ
ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΑΝ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΘΕΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΙΜΙΟ ΠΡΟΔΡΟΜΟ ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ 

ΝΑ ΑΝΑΨΟΥΝ ΤΑ ΚΑΝΔΗΛΙΑ ΤΟΥ ΣΤΟ ΚΤΗΜΑ
ΔΕΝ ΕΙΠΑΝ ΤΙΠΟΤΕ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ
ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΤΟ ΑΦΗΣΑΝ ΝΑ ΕΡΜΗΝΕΥΘΕΙ ΑΠΟ ΜΟΝΟ ΤΟΥ
ΟΜΩΣ ΣΤΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΠΟΥ ΠΗΓΑΙΝΑΝ ΣΤΟΝ ΤΕΜΠΛΠΟ ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΤΙΜΙΟ ΠΡΟΔΡΟΜΟ..ΚΑΤΙ ΑΙΣΘΑΝΟΝΤΑΝ
ΣΑΝ ΝΑ ΤΟΝ ΕΒΛΕΠΑΝ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΤΗΜΑ
ΠΕΡΑΣΑΝ ΤΡΙΑΝΤΑ ΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΣΕ ΕΝΑ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ


Η ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΤΟΥ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΟΥ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΤΟΥΣ ΚΑΛΕΣΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΙΠΕ
- ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΕΧΘΕΣ ΜΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ Ο ΤΙΜΙΟΣ ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΠΕΣ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΣΟΥ..ΤΟΝ ΤΑΔΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΑΔΕ
-ΟΤΙ ΕΓΩ ΗΜΟΥΝ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΑΝΟΙΞΑ ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ
ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΜΦΙΒΑΛΟΥΝ


Αδελφοί ΘΑΥΜΑΣΤΟΣ Ο ΘΕΟΣ ΕΝ ΤΟΙΣ ΑΓΙΟΙΣ ΑΥΤΟΥ
ΚΑΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΑΜΦΙΒΑΛΛΩ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΣ ΚΑΙ Ο ΤΙΜΙΟΣ ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ ΘΑ ΑΝΟΙΞΕΙ ΣΩΤΗΡΙΩΔΕΣ ΠΕΡΑΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ ΕΤΟΥΤΕΣ ΤΙΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΓΙΑ ΣΩΘΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΑΓΚΑΘΙΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΠΕΡΙΚΥΚΛΩΣΑΝ


ΜΕ ΠΙΣΤΗ

από ΡΑΦΑΗΛ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ 

Η 20 χιλιετη πομπή στο Pochaev το 2017,20-тысячный Крестный ход в Почаев 2017 год


"ΣΚΟΠΟΝ ΔΕΔΩΚΑ ΣΕ 1967-2010 "ΤΡΈΙΛΕΡ Π ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ. 2


Η Αποτομή της Τιμίας Κεφαλής του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου

Ο πατήρ Στέφανος Αναγνωστόπουλος διηγείται την παρακάτω πολύ διδακτική ιστορία στο βιβλίο του «Τοις κατά πρόθεσιν κλητοίς»





Ενθυμούμαι μια οικογένεια, η οποία για 15 χρόνια φαινομενικά ευημερούσε. Η δουλειά θαυμάσια. Ανέσεις πολλές. Αρρώστιες δεν είχαν. Και κατά κάποιον τρόπο, όλοι νόμιζαν ότι ήσαν ευτυχισμένοι μαζί με τα δυο παιδιά τους.

Στην καρδιά όμως του συζύγου υπήρχε πολλή πίκρα, γιατί η γυναίκα του όχι μόνον ήταν αδιάφορη για την θρησκευτική ζωή, αλλά, θα μπορούσε να την πη κανείς, άθεη. Ούτε τον σταυρό της δεν έκανε! Στην Εκκλησία ζήτημα είναι αν πήγαινε μια φορά τον χρόνο, εν αντιθέσει με τον σύζυγό της που εκκλησιαζόταν κάθε Κυριακή. Επιπλέον δε, προς μεγάλη θλίψη του συζύγου της, δεν ήθελε επ’ ουδενί να κάνει άλλο παιδί, και ποτέ δεν κατάλαβε αυτός ο καημένος ότι είχε κάνει δύο εκτρώσεις.

Αλλά και τα δυο παιδάκια που είχε, μήπως τα μεγάλωνε σωστά;Χαρτιά, φιγούρες χορού και αδιάκριτη χρήση τηλεοράσεως και internet. Γι’ αυτό και είχαν καταντήσει γκρινιάρικα, νευρικά, φιλόνικα, ατίθασα. Όσο για την γλώσσα και τους τρόπους τους; Ξεπερνούσαν τα όρια της θρασύτητας.

Ο άνδρας της μέρα-νύχτα παρακαλούσε τον Θεό να την φωτίσει, να της δώσει σύνεσι, για να προλάβει τον κατήφορο των παιδιών που ήδη είχε αρχίσει. Στις παρεμβάσεις του ή στις σοφές του συμβουλές, η γυναίκα του επαναστατούσε. Κι αυτός ήταν πολύ μαλακός και πράος και υποχωρούσε, δυστυχώς, κι εκεί που δεν έπρεπε, με την ελπίδα ότι κάποτε θ’ αλλάξει.

Η δουλειά του ήταν πολύ σκληρή και απουσίαζε από το σπίτι όλη μέρα. Γύριζε μετά τις 10.00 το βράδυ. Τίμιος, εργατικός, ηθικός και σε άμεση σχέση με τα Μυστήρια της Εκκλησίας και τον αγώνα για πνευματική ζωή.

Έτσι πέρασαν 15 χρόνια, σκληρά και βασανιστικά γι’ αυτόν τον καλό πατέρα και σύζυγο, αλλά 15 χρόνια επιμόνων προσευχών και ελπίδος.

Και έφθασε η ώρα του Θεού! Κάθε καλοκαίρι συνήθιζαν να παραθερίζουν σ’ ένα χωριό έξω από την πόλη. Πήγαιναν εκεί με το ιδιωτικό τους αυτοκίνητο. Άρχισε να ρίχνει μια ψιλή βροχούλα. Σε μια στιγμή γλιστράει το αυτοκίνητο, αναποδογυρίζει και πέφτει μέσα σε μια χαράδρα. Όταν τους έβγαλαν απ’ εκεί, ένας μόνον ήταν ζωντανός: η μάνα! Τέσσερις μήνες στο νοσοκομείο. Και  βγαίνει σχεδόν παράλυτη στα πόδια.

Το δράμα της ήταν πολύ μεγάλο, γιατί δεν είχε μάθει να στηρίζεται στον Χριστό. Έκλαιγε, φώναζε, διαμαρτυρόταν! Στο μυαλό της γύριζε συνεχώς η σκέψη της αυτοκτονίας. Καμμιά από τις δήθεν φίλες της δεν ερχόταν να την δει. Μόνον μια φορά, τυπικά, για τα συλλυπητήρια. Και οι συγγενείς έρχονταν, αλλά από συμφέρον, για να την κληρονομήσουν και μάλιστα δεν το έκρυβαν. Είχε πολλή περιουσία. Κι όσο τα έβλεπε αυτά, τόσο πιο πολύ αισθανόταν την ερημιά της, την πνευματική της φτώχεια, αλλά και την αξία του ανδρός της.

Την τραγωδία της αυτή, όπως ήταν επόμενο, την πληροφορήθηκε ο Πνευματικός του συζύγου της, αν και κάπως καθυστερημένα. Άρχισε με τις επισκέψεις του σιγά-σιγά να μεταγγίζει στην καρδιά της την Χάρι του Χριστού, να σταλάζει την δική Του παρηγοριά. Και η καρδιά της, μαλακωμένη από τον πόνο, άρχισε ν’αναπνέει ευωδία Χριστού. Μια καινούργια πνευματική χαραυγή ξημέρωνε γι’ αυτήν.

Έπειτα από λίγο καιρό μονολογούσε τα εξής: «Ήταν ανάγκη να με βρει η συμφορά, για να μπορέσω να ξυπνήσω απ’ την ζωή της αμαρτίας: Έπρεπε να κάνω τον Θεό να βάλει στα πόδια μου συντρίμμια, για να με σταματήσει μπροστά στον γκρεμό; Είχε δίκαιο ο άνδρας μου. Χωρίς  Χριστόν τα πάντα είναι κενά, και κάτι παραπάνω: χάος!»

Ύστερα από λίγους μήνες αποκαταστάθηκε και η σωματική της υγεία. Υιοθέτησε τέσσερα ορφανά  παιδιά, από την Σερβία, για να μπορέσει να τους δώσει αυτά που στέρησε από τα δικά της παιδιά. Μαζί τους ζει τώρα κατά Θεόν, γιατί Αυτόν έχει βάλει πλέον κέντρο στην ζωή της. «ΟΛΑ για τον Θεό» συνηθίζει μάλιστα να λέγει, μέσα από συνεχή δάκρυα μετανοίας. 

Ο Θεός πάντα ευλογεί τη μετάνοια, χορηγεί τη συγγνώμη και ευδοκεί στην αλλαγή ζωής μέσα στην Εκκλησία Του. Αυτό ας μην το ξεχνάμε ποτέ.
του ενοριτη μας κ.Ν.Βοϊνέσκου

"Έχουμε πολλούς λόγους για να είμαστε κουρασμένοι, θλιμμένοι, πεσμένοι. Όμως δεν έχουμε δικαίωμα να τα παρατήσουμε, δεν έχουμε δικαίωμα να τα βάλουμε κάτω." ~ Γέροντας Γαβριήλ Τσάφος

O ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΏΠΙΝΟΥ ΕΓΚΕΦΆΛΟΥ.

Αυτοί είμαστε σήμερα...

Η ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ.

ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

ΣΤΑΡΕΤΣ ΗΛΙΑΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΟΠΤΙΝΑ. ΣΚΙΤΣΟ.

Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΕΊΝΑΙ......

Η ζωή μας είναι γεμάτη από αρνητικά πράγματα, αλλά μέσα από όλα αυτά οφείλουμε να ακολουθούμε τον Χριστό για να κατανοήσουμε την αλήθεια.

Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ.

ΔΕΙΤΕ ΠΟΣΟ ΦΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΟ ΙΕΡΟ ! ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ ΨΗΛΑ. ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΙΕΡΟ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΟΝΟ ΑΝΑΜΜΕΝΑ ΜΕΛΙΣΣΟΚΕΡΙΑ !

Παρασκευή Αγναντοπούλου Αρβανίτη
11 Μαΐου 2016 στις 8:06 μ.μ.

ΔΕΙΤΕ ΠΟΣΟ ΦΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΟ ΙΕΡΟ ! ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ ΨΗΛΑ. ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΙΕΡΟ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΟΝΟ ΑΝΑΜΜΕΝΑ ΜΕΛΙΣΣΟΚΕΡΙΑ ! Η ΦΩΤΟ ΒΓΗΚΕ ΠΡΙΝ ΚΑΝΑ ΔΥΟ ΜΗΝΕΣ ΜΑ ΤΩΡΑ ΠΑΡΑΤΗΡΩ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΑΣ ΓΡΑΦΩ

Κάθεσε και σκέπτεσαι τι χρωστάς αριστερά , δεξιά ... Σκέφτηκες ποτέ τι χρωστάς στον εαυτό σου...

Ζηλεύω τους ασκητές. Η Αγία Γραφή μιλάει για τον Ιωάννη τον Πρόδρομο. Αυτός ζούσε στην έρημο. Αντί για ρούχο είχε ένδυμα καμήλου και τρεφόταν με ακρίδες και μέλι άγριο.



Ζηλεύω τους ασκητές.
Η Αγία Γραφή μιλάει
για τον Ιωάννη τον Πρόδρομο.
Αυτός ζούσε στην έρημο.
Αντί για ρούχο είχε ένδυμα καμήλου
και τρεφόταν με ακρίδες
και μέλι άγριο.

Δεν σπούδασε, δεν έγραψε βιβλία,
δεν έκανε ιδρύματα.
Ήλεγξε τον Ηρώδη και αυτός
του πήρε το κεφάλι.
Ούτε στην έρημο δεν τον άντεχε.

Αυτός όμως αναγνώρισε
τον Χριστό ως Θεό
πριν να Τον δει
να κάνει το οτιδήποτε.
Είδε και το Άγιο Πνεύμα.

Έγινε τόσο ανάλαφρο το σώμα του,
που βάραινε περισσότερο η ψυχή,
που είχε περισσότερη σχέση
με την αιωνιότητα παρά με τον χρόνο,
με το πνεύμα παρά με την ύλη,
με τον Θεό παρά με τον εαυτό του.

Αυτός έβλεπε με νοητό τηλεσκόπιο
αυτά που εμείς δεν βλέπουμε
ούτε στον ύπνο μας.

Θα έχεις ακούσει ότι τέτοιοι άνθρωποι
τους πλησιάζεις και διαβάζουν την ψυχή σου
ή γνωρίζουν το όνομα σου.
Και αυτό εκφράζεται
πολύ απαλά και ευγενικά.

Εμείς είμαστε πιο επικίνδυνα ακραίοι.
Καλοταΐζουμε το σώμα μας
και είναι εντελώς παράλυτη,
κατάκοπη, τυφλή και κουφή η ψυχή μας.
Γεμάτη όχι μόνο από αναπηρίες
αλλά και από ασθένειες.

Γι΄αυτό και αντί να προσευχόμαστε
κάνουμε αυτή τη συζήτηση τώρα.
Αντί να μιλάμε στον Θεό,
κουβεντιάζουμε για τον Θεό.
Καλό και αναγκαίο είναι,
αλλά είναι το ελάσσον.
Το άλλο είναι το μείζον.

Από το βιβλίο
«Αν υπάρχει ζωή θέλω να ζήσω»
Του μητροπολίτη

ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ Η ΘΕΟΤΟΚΟΣ.





Δευτέρα 28 Αυγούστου 2017

Ένα σύγχρονο θαύμα του αγίου έγινε και στο Μοναστήρι πού ιερατεύουμε, στην Ι.Μ.Ελεούσης Καλύμνου.




Ένα σύγχρονο θαύμα του αγίου έγινε και στο Μοναστήρι πού ιερατεύουμε, στην Ι.Μ.Ελεούσης Καλύμνου.


Καθώς μου είπαν οι αδελφές, μια κυρία εξ Αθηνών, η οποία δεν είχε σχέση με την Κάλυμνο, είδε στον ύπνο της έναν μαύρο ρασοφόρο, πού της ζητούσε να έλθει στην Κάλυμνο, στο σπίτι του, να τον βρεί.
Αυτό έγινε πολλές φορές και αφού της το ζήτησε ξανά και ξανά ο άγιος στον ύπνο της ήρθε στην Κάλυμνο, προκειμένου να λύσει το μυστήριο.


Επισκέφτηκε κοντά στα άλλα προσκυνήματα και ναούς και την Μονή και ρώτησε την γερόντισσα, αν υπάρχει μαύρος ιερέας στην Κάλυμνο και της διηγήθηκε το όνειρο της.Η Γερόντισσα, μέσα από την συζήτηση και τα συμφραζόμενα κατάλαβε περί τίνος επρόκειτο και οδήγησε την κυρία μπροστά στην εικόνα του αγίου. Είναι μια εικόνα μικρή, μετάλλιο ουσιαστικά, πράγμα πού αποδεικνύει πώς δεν έχει σημασία το μέγεθος των εικόνων και των ναών και δεν κάνει την ιερότητα η μεγαλοπρέπεια, αλλά την μεγαλοπρέπεια ποιεί η ιερότητα.

Η κυρία αναγνώρισε τον ιερέα του ονείρου στην εικόνα του αγίου Μωϋσή και λύθηκε και κάποιο προσωπικό πρόβλημα το οποίο είχε. Οι αδελφές αγιογράφησαν άλλη μια ολόσωμη εικόνα του αγίου στο άλλο κλίτος του ναού, εις ανάμνησιν και τιμή.

Το ίδιο ακριβώς περιστατικό συνέβη σε άλλη κυρία,με την Αγία Μακρίνα αυτή την φορά, στο ίδιο μοναστήρι.

Οι άγιοι θέλουν να τους επικαλούμαστε και δεν τους ικανοποιεί τίποτα περισσότερο από το να μας βοηθάνε και να μας παραστέκονται!
Τόση μεγάλη αγάπη έχουν!


Ας τρέχουμε να ζητάμε την βοήθεια τους! Και μετά θάνατον ζούνε και μας ακολουθούν σε κάθε βήμα με την προστατευτική τους την παρουσία.