Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ ΘΑ ΔΑΜΑΣΕΙ ΤΗΝ ΡΩΣΙΚΗ ΑΡΚΟΥΔΑ.π.Διονύσιος Ταμπάκης

Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ ΘΑ ΔΑΜΑΣΕΙ ΤΗΝ ΡΩΣΙΚΗ ΑΡΚΟΥΔΑ

AΡΚΕΤΕΣ ΦΟΡΕΣ  Άγιος Παϊσιος είχε δαμάσει άγρια ζώα και ιδιαίτερα αρκούδες.

Είναι τέτοια η χάρη που λαμβάνουν οι Άγιοι που μπορούν και τα πιο δυνατά  θηρία να τιθασεύσουν, ιδιαίτερα τους εχθρούς της Ρωμιοσύνης μας που έστω και αν διαχρονικά ως λέοντες χίμαγαν εναντίον μας στο τέλος ξεδοντιάζονταν και αλώβητη έστεκε η Αγία Τράπεζα του γένους μας από  Δύση και απ’ανατολή.

Μα ένας απηνέστερος  εχθρός έρχεται και πάλι στο κατώφλι μας.

Είναι το γνωστό «ξανθό γένος» (είτε ατόφιο, είτε με βαφή L΄Oreal)των Ρώσων που σιγά-σιγά και όλο ξεσκεπάζονται  οι διαθέσεις  τους απέναντί  σε εμάς ως  Ορθόδοξους Έλληνες που πρώτοι διδάξαμε σε αυτούς όχι μόνο την Χριστιανική πίστη αλλά και τις τέχνες. Ποτέ δεν ευεργετήθηκε έτσι άλλος λαός όπως ο Ρωσικός από τον Ελληνικό.

Όμως αφού «ουδείς ασφαλέστερος εχθρός εκ του ευεργετηθέντος» ας θυμηθούμε πόσες  φορές επιτέθηκαν οι Ρώσοι εναντίον του Βυζαντίου, το 865, 906, 941, 943, 971 και 1043.

Τα αποτελέσματα των επιθέσεων αυτών ήταν φόνοι, εμπρησμοί, ατιμώσεις, λεηλασίες, βεβηλώσεις ιερών και οσίων, αιχμαλωσίες, αρπαγές και κάθε άλλο κακό.

Όλα αυτά ανάγκασαν τον Πατριάρχη Φώτιο να πει:

 «Τι τούτο; Τις η χαλεπή αύτη και βαρεία πληγή και οργή; Πόθεν εν ημίν ο υπερβόρειος ούτος και φοβερός ενέσκηψε κεραυνός;»

Επιπλέον ,κατά την περίοδο της επαναστάσεως του 1821, ο τότε Τσάρος της Ρωσίας Αλέξανδρος Α’, προσφέρθηκε να βοηθήσει τους Τούρκους για να καταπνίξουν την Ελληνική επανάσταση. Ο δε Τσάρος Νικόλαος Α’ δήλωνε:

«Καταριέμαι, αποτροπιάζομαι τους Έλληνες αν και είναι ομόπιστοί μου… Δεν επιθυμώ την απελευθέρωσή τους. Δεν την αξίζουν …»

 Αυτά που γινόντουσαν παλιά γίνονται όμως  και τώρα.

Οι Έλληνες περιμένουν τους Ρώσους να μας σώσουν, όμως η Ρωσία, δια του Α. Ντούγκιν, ανακοίνωσε πως:

«η Ρωσία είναι κληρονόμος του Βυζαντίου, ότι η Βυζαντινή αυτοκρατορία τούς ανήκει και ότι η Μόσχα θα είναι η Τρίτη Ρώμη (Σημ. η λέξη «Τσάρ» προέρχεται από το «Καίσαρ»). Ακόμη και τα βυζαντινά χρώματα έχουν βάλει στις αθλητικές στολές των Ρώσικων ομάδων.

Για τους Ρώσους πάντα και πάντοτε προέχει ο μισελληνικός Πανσλαβισμός, παρά η  αλληλεγγύη της πίστεως.

Γιαυτό και πάντοτε υπέβλεπαν και τορπίλιζαν με φθόνο το λίκνο της συλλογικής συνείδησης του Ελληνορθοδόξου γένους μας, το Οικουμενικό Πατριαρχείο στην Κωνσταντινούπολη. Όπως αναφέρει και ο Κύριος στο Ευαγγέλιο «Πατάξω τον ποιμένα, και διασκορπισθήσονται τά πρόβατα» (Ματθ. κστ΄,31)  Έτσι και αυτοί πατάσσουνε φυσικά και ηθικά την αγία μήτρα της Ελληνορθοδοξίας μας. (βλέπε την γνωστή καμπάνια με σωρείες  συκοφαντιών περί φιλοοικουμενισμού του Πατριάρχου μας, όταν αυτοί είναι οι πρώτοι διδάξαντες του Οικουμενισμού)

Πολεμούν με κάθε τρόπο να μην ανοίξει η σχολή της Χάλκης και αναμένουν πώς και πώς το βιολογικό τέλος του Ρωμιού Οικουμενικού Πατριάρχη για να κληρονομήσει, με την βοήθεια των συμμάχων τους Τούρκων, τη θέση του Ρώσος διάδοχος. Ελπίζουν ότι το ίδιο θα καταφέρουν και στα υπόλοιπα Ελληνορθόδοξα Πατριαρχεία, μετατρέποντάς τα σε υποκαταστήματα του Ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών.

Με τον τρόπο αυτό θα έχουμε μία άλλη, ακόμη πιο δριμύτερη, Μικρασιατική καταστροφή, αφού τα γελαστά ρόδινα ακρογιάλια της Ιωνίας θα κρυσταλλώσουν από τον παγωμένο βοριά του Ρώσικου καταθλιπτικού  ευσεβισμού που θεωρεί το χαμόγελο ως απρέπεια και αμαρτία.

Η ευωδία της αρχοντιάς των Αγιασμένων λειψάνων που είναι θαμμένα στην αγία γη της Μικρασίας θα πνιγούν από την χιονοστιβάδα του Ρωσικού επεκτατισμού που μυρίζει κακομοιριά ,ζοφερότητα, βαρβαρότητα σκυθρωπότητα και τυραννία.

Ας ευχηθούμε λοιπόν στον Καππαδόκη Άγιο Παϊσιο να λυτρώσει με τις πρεσβείες στου το γένος μας και τις αλησμόνητες πατρίδες μας αφού τώρα δεν απειλούνται πλέον από το τούρκικο φέσι αλλά από τον πνευματικό και πολιτισμικό κατακλυσμό των σύγχρονων Σκυθών και λαιστρηγόνων κυκλώπων Ρώσων που απροκάλυπτα πλέον, σε συνεργασία με του Τούρκους, έρχονται ξανά για να μας λαφυραγωγήσουν.

 π.Διονύσιος Ταμπάκης