Ο ιδιοκτήτης κρατούσε το νερό σε δύο κανάτες.
Με την πάροδο του χρόνου παρατήρησε ότι το νερό
στη μία κανατα γρήγορα, μύριζε λάσπη, ενώ στην
άλλη ήταν νόστιμο, φρέσκο, πάντα καθαρό.
"Ποιό είναι το θέμα; Και οι δύο είναι φτιαγμένες από πηλό,
ο ίδιος δάσκαλος τις έφτιαξε".
Όχι αμέσως, ο άνθρωπος βρήκε το λόγο,
Αλλά έριξε μια πιο προσεκτική ματιά και ανακάλυψε ότι ήταν
διακοσμημένα με διαφορετικά σχέδια.
Η μια κανάτα ήταν πλήρως καλυμμένη με βερνίκι, Το
νερό ήταν θολό σε αυτή, αν και ήταν πιο όμορφη από την
άλλη, σαφώς .
Η άλλη κανατα ήταν πορώδης πιο μέτρια στην εμφάνιση,
αλλά το νερό καθαρό πιο δροσερό
και ως εκ τούτου ήταν πάντα πιο νόστιμο.
Την βερνικωμενη κανατα την πήρε το αφεντικό και βιαστικά έβγαλε το νερό, βάζοντας την άδεια κανάτα σε μια γωνία,
Ήταν κομψή η μορφή της και κάθε χρόνο,
θα μπορούσε να την ευχαριστηθει με φίλους.
Και έπινε νερό από την μέτρια στάμνα,
Και οι φιλοξενούμενοι, που έρχονταν στο σπίτι του,
θαύμαζαν σε μεγάλο βαθμό την άδεια σταμνα. :
"Τι όμορφη στάμνα έχεις έλεγαν στο αφεντικό !"
Αλλά ο καθένας,τελικά έπινε νερό από την απλή κανάτα, και ξέχασαν την άδεια κανάτα, παρά το μεγαλείο και τη χάρη της ,αλλά
η απλή κανάτα ήταν πιο γλυκιά σε αυτούς με το καθαρό νερό. .
Έτσι μερικές φορές θαυμάζουμε την ομορφιά, στους ανθρώπους
Αλλά μόλις συνειδητοποιήσουμε ότι είναι κάποιος σοφός και , καλός για την καρδιά του,
ας είναι απλούστερος, αλλά μας αγαπάει περισσότερο τότε νιώθουμε μαζί του ζεστασιά και φροντίδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου