Όλος ο ελληνισμός χρωστάει ευγνωμοσύνη και σεβασμό στην μοναχή αυτή από το Μαυροβούνιο, που για δώδεκα χρόνια παραμένει ολομόναχη να ανάβει το καντήλι των Αγίων Ηλιού και Φιλαρέτου στην Σεμινάρα. Θυσιάζει τη ζωή της στα άγρια βουνά της Καλαβρίας από αγάπη για τον ελληνισμό και τους αγίους της Νοτίου Ιταλίας. Φέρνει ιερείς και προσκυνητές, κάνει λειτουργίες στα σπήλαια που έζησαν οι όσιοι πατέρες μας, επισκέπτεται και στηρίζει πνευματικά τα ελληνόφωνα χωριά μας. Χτίζει το μοναστήρι με έξοδα των συγγενών και των φίλων της. Μέσα από αφάνταστες δυσκολίες. Πού είναι οι Έλληνες μοναχοί και μοναχές; Όλοι στο Πανόραμα και στα VIP μοναστήρια των βορείων προαστίων; Ποιός θα φυλάξει αυτά τα ιερά και τα όσια της φυλής μας. Οι αδελφοί μας οι Ρουμάνοι ήρθαν στην Καλαβρία. Έρχονται και οι Ρώσοι. Εμείς συνέλληνες - νεοέλληνες πότε θα νιαστούμε; Αγνοούμε την Μεγάλη Ελλάδα και την τεράστια ιστορία και σημασία της για τον ελληνισμό, όπως αγνοούμε και αφήσαμε στην μοίρα τους την Βόρειο Ήπειρο και την Κύπρο. Την Ίμβρο και την Τένεδο, το Σινά και τους Αγίους Τόπους...
Για αυτό σε λίγο κάποιοι θα αγνοούν και εμάς...
Άξια Γερόντισσα Στεφανία! Φιλούμε τα σκονισμένα από την ελληνική γη της Καλαβρίας πόδια σου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου