Ο λαός του Θεού
223 Αγαπητά μου παιδιά!
Πόσο ορφανός είσαι και όχι μόνο εσύ, αλλά και εμείς. Οι άνθρωποι του Θεού φεύγουν για έναν άλλο κόσμο, αυτοί που μαρτύρησαν με τη ζωή τους ότι είναι αληθινά του Θεού. Και μένουν όλο και λιγότεροι τέτοιοι άνθρωποι, και ο κόσμος αδειάζει. Το τι θα πει η επόμενη γενιά για τον εαυτό της είναι ακόμα ασαφές, αλλά μέχρι στιγμής η ζωή δεν μας παρηγορεί με καλές προσδοκίες.
Η ζωή γίνεται όλο και πιο δύσκολη, ακριβώς επειδή ο κόσμος εξαντλείται από τους ανθρώπους του Θεού. Φρόντισε καλά τις εντολές της μητέρας σου, αυτά δεν είναι κενά λόγια, αλλά ένας χρυσός κόκκος που θα φυτρώσει στη χαρά της αιωνιότητας. Προσεύχομαι πάντα για αυτήν και για σένα, και προσευχήθηκα τόσο κατά τη διάρκεια της ζωής της όσο και μετά το θάνατό της, όταν έμαθα για την αναχώρησή της. Είθε η προσευχή της ενώπιον του Θεού για εσάς να είναι τώρα ακόμη πιο τολμηρή, όπως ήταν για εσάς κατά τη διάρκεια της ζωής της μητέρας σας.
Η ευλογία του Θεού σε όλους σας.
224 Αγαπητέ Ν. εν Κυρίω!
Διάβασα το γράμμα σου και σκέφτηκα ότι τα έγραψες όλα αυτά για μένα. Κι εσύ κι εγώ γέρασαμε, κι ο καιρός δεν μετράει με εμάς και τα γεράματά μας. Αλλά δεν πειράζει, Ν., θα επιβιώσουμε από όλα, θα τα αντέξουμε, χωρίς παράπονο, αλλά με ευχαριστία στον Κύριο. Αν είχατε λιγότερα να ανησυχείτε για το G. Ο Κύριος γνωρίζει τους δικούς Του και δεν Τον εγκαταλείπει. Τώρα είμαστε εσύ κι εγώ, αλλά ας φύγουμε, ο Κύριος θα στείλει όλα όσα χρειαζόμαστε για τη σωτηρία του Γ. Η έλλειψη πίστης μας μπερδεύει. Πιστεύουμε, πιστεύουμε στον Θεό, αλλά ο εχθρός του σκότους θα μας κυριεύσει και χάνουμε το δρόμο μας και φωνάζουμε «φύλακα!» - διασκεδάζουμε τον εχθρό. Για μας όμως, σύμφωνα με τα λόγια του Αποστόλου, πώς πρέπει να είναι: «Για μένα η ζωή είναι Χριστός και ο θάνατος κέρδος».
Η ευλογία του Θεού σε εσάς και τον Γ. Σας θυμάμαι πάντα.
225 Σεβασμιώτατε, αγαπητέ Vladyka E.!
Με συγχωρείτε γενναιόδωρα που καθυστέρησα τόσο πολύ να απαντήσω στην επιστολή αιτήματός σας σχετικά με υλικά για τον Ρώσο «Μοναχό» μας. Και για πολλή ώρα, σε σύγχυση, έτρεφα σκέψεις για το τι θα μπορούσα να μιλήσω μόνος μου, ολοκληρώνοντας το μονοπάτι της μοναστικής μου ζωής, και θυμήθηκα αυτούς που είχαν ήδη καρπώσει τους καρπούς της κόκκινης σποράς τους, που ζούσαν. παράδειγμα μοναστηριακού έργου για μένα στην εποχή τους, και θυμήθηκα αυτούς που ήταν και έζησαν ακόμη νωρίτερα, και αυτούς - τους δασκάλους μου.
Θυμήθηκα τους πάντες και άφησα στην άκρη σκέψεις για τις δικές μου (άλλωστε το ταξίδι μου δεν έχει τελειώσει ακόμα) και άνοιξα κάτι από την αποθήκη αναμνήσεων όσων έχουν ήδη ολοκληρώσει το κατόρθωμα, που είναι ήδη πέρα από την ανθρώπινη κρίση.
Συγνώμη!
Και αποδέξου ό,τι είναι αγαπητό για μένα, αγγίζει, αγγίζει και παιδεύει και την ψυχή και την καρδιά μου. Ίσως ωφελήσει και κάποιον άλλον. Συγχώρεσε και ευλόγησε.
Ζητώ τις ιερές προσευχές σας και την αρχιερατική σας ευλογία.
226 Αγαπημένες αδερφές S. και V.
Οι συναντήσεις μας στο πνευματικό επίπεδο δεν φοβούνται ούτε την απόσταση ούτε τον χρόνο. Λοιπόν, υπάρχει όλο και λιγότερη ελπίδα για μια συζήτηση από στόμα σε στόμα. Η ηλικία μου κόβει τα φτερά: «Το πνεύμα είναι πρόθυμο, αλλά η σάρκα είναι αδύναμη».
Και η μετάνοιά σας, αγαπητές αδερφές, είναι βαθύτερη από όσο νομίζετε: είναι μετάνοια μέσω των πράξεων - μέσω της αρρώστιας, της ψυχικής αγωνίας. Το να μιλάς λοιπόν για την αχρηστία σου σχετίζεται με αυτά τα μαρτύρια. Αυτές οι σκέψεις μου είναι ακατανόητες. Γίνομαι επίσης αδύναμος, είναι μάλλον δύσκολο για σένα να το φανταστείς, αλλά είναι αλήθεια, και εξακολουθώ να πιστεύω ότι «ένα γέρο άλογο δεν χαλάει το αυλάκι».
Λοιπόν, η προσευχή σας, η πίστη σας στον Θεό, δοκιμασμένη από τον χρόνο και τη θλίψη, αξίζει περισσότερο από οποιαδήποτε υλική αξία. Και νομίζω ότι αυτή είναι μια συνεισφορά σε ολόκληρη την οικογένεια Pravdolyubov, και όχι μόνο σε αυτούς. Και τώρα πρέπει να φροντίζουμε κάθε γέρο (μαζί και εμάς) και κάθε γριά (και εννοούμε εσάς) σαν κόρη οφθαλμού.
Ζήστε σε ένα πνεύμα που είναι ήρεμο για το μέλλον. Ο Κύριος νοιάζεται για σένα. Απλώς επαναλάβετε: «Κύριε! Ξέρεις τα πάντα, κάνε μαζί μας όπως θέλεις. Αμήν".
Και αυτή είναι όλη η χαρά της ζωής! Χριστός Ανέστη! Και είμαστε μέσα σε Αυτόν.
Η ευλογία του Θεού σε σας. Με αγάπη και την Ανάσταση του Κυρίου.
Ο Αρχιμανδρίτης σου Γιάννης.
Κοίτα, τα χέρια σου τρέμουν, αλλά το πνεύμα σου είναι χαρούμενο.
11 Μαΐου 1995
227 Αγαπητέ Ν. εν Κυρίω!
Η ευλογία του Θεού σε σας για το έργο σας στη μνήμη της μητέρας σας. Ποιος άλλος εκτός από εσένα να δουλέψει σε αυτόν τον τομέα, γιατί δεν είχε μυστικά από σένα και την έβλεπες και την ένιωθες κοντά. Και με την ευλογία της και τους κόπους της είσαι αυτό που είσαι. Έτσι ο Κύριος θα σας βοηθήσει. Άλλωστε, η μητέρα πρέπει και πρέπει να τη θυμόμαστε όχι μόνο ως αγιογράφο, αλλά ως χριστιανό που έζησε από τον Θεό όχι μόνο στην ειδικότητά της, αλλά σε όλες τις εκδηλώσεις της. Και αυτό γίνεται μια εξαιρετική σπανιότητα στην εποχή μας και αυτές είναι οι λάμψεις της διερχόμενης Ρωσίας, της Αγίας Ρωσίας.
Ο Θεός να σε ευλογεί, να σε εμπνεύσει, να σου δώσει τον νου του Χριστού, τον νου που βλέπει τον Θεό, και όχι για σένα, αλλά για πολλούς που τώρα ψάχνουν το δρόμο στο σκοτάδι και για τους οποίους αυτές οι αναμνήσεις σου μπορεί να γίνει οδηγός. Δούλεψε σκληρά. Όσο για το ποιος και τι να κάνει, ο ίδιος ο Κύριος ξέρει. «Δίνω σε όποιον θέλω» - έτσι το βλέπουμε στην πρακτική της ζωής. Ο Κύριος δεν συμβουλεύεται με κανέναν και δεν δίνει λογαριασμό σε κανέναν. Ήθελε λοιπόν οι N., L., M. να ζωγραφίσουν εικόνες και να Τον υπηρετήσουν - και ποιος θα τους σταματήσει και ποιου οι κρίσεις θα τους εμποδίσουν να το κάνουν αυτό; Μην μπερδεύεστε για το τι σημαίνουν οι ανθρώπινες εφευρέσεις μας. Αν δεν υπήρχε η πίστη και η αγάπη των γυναικών, δεν θα χρειαζόταν να ζωγραφίσει κανένα εικονίδιο εδώ και πολύ καιρό για κανέναν, ούτε καν για τον πατέρα Ζ.
Περιμένουμε λοιπόν και τις αναμνήσεις σας στη μνήμη της μητέρας σας και ο Θεός να σας ευλογεί για όνομα του Θεού για τους ανθρώπους.
Αρχιμανδρίτης Ιωάννης.
Προσευχήσου στον Άγιο Χρυσόστομο, και τα χείλη σου θα κηρύξουν τον λαό του Θεού.
ΥΓ Φροντίστε να εστιάσετε στο γεγονός ότι η μητέρα ήταν το πνευματικό παιδί του πατέρα Alexy Mechev.
1996
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου