Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου
Παρασκευή 24 Μαρτίου 2023
Ο επικήδειος λόγος του κυρίου Μαυρόπουλου Δημητρίου, για τον αγαπημένο μας Κώστα Γανωτή.
Πέμπτη 23 Μαρτίου 2023
Στο σπίτι που γεννήθηκε και έζησε μέχρι τα 15 του χρόνια ο αγαπημένος γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός!!!
ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΓΑΛΑΚΤΙΑ: "Οι δαίμονες είναι τέρατα… Τελείως παραμορφωμένοι…
ΈΚΤΑΚΤΟ
“Πάντα να θυμάσαι, πως ακόμα και αν κάτι δεν διαρκέσει για πάντα, δεν σημαίνει πως δεν άξιζε τον χρόνο σου.”
Τετάρτη 22 Μαρτίου 2023
+ Il 23 di questo mese, memoria di San Nicone e i suoi 199 compagni, martiri a Taormina di Sicilia.(†273).
Ιωάννης Ούγκλεσης. Ο φιλόχριστος δεσπότης των Σερρών. Αφιέρωμα στα 650 χρόνια από τη μάχη του Έβρου (1371-2021) / Jovan Uglješa. The Christ-Loving Despot of Serres. A Tribute to the 650 years since the Battle of Hebros (1371-2021)
Friends of Mount Athos Annual Report 2017
ΑΘΩΝΙΚΕΣ ΚΑΛΗΜΈΡΕΣ
ΑΘΩΝΙΚΕΣ ΚΑΛΗΜΈΡΕΣ
Εύκαρπη και γλυκόκαρπη ημέρα να έχουμε παιδιά.
Η Παναγία,ως το τιμιο σκήνος Του Χριστου,αφου ετίμησε την φύση των ανθρώπων,είθε να μας λυτρώνει απο τα πάθη της ατιμίας και δια Του Τιμιου Σταυρου και του Τιμίου Βαπτιστού να μας αξιώσει της ατίμητης τιμής του Παραδείσου.
Πατήρ Διονύσιος Ταμπακης
Τρίτη 21 Μαρτίου 2023
Νά κλάψω!!
Η γυναίκα της φωτογραφίας
ΈΚΤΑΚΤΟ.
Οι μεγάλοι μας έλεγαν...
ΘΑΥΜΑΣΤΌ ΓΕΓΟΝΌΣ.
ΠΡΟΦΗΤΕΊΑ
Καλή αντάμωση στην αιωνιότητα!
Ο αγαπημένος μας
συγγραφέας,
εκείνος που μας
έκανε επί σειρά ετών συντροφιά στα ερτζιανά,
ο μεγάλος μας
δάσκαλος,
ο αδελφός μας εν
Χριστώ,
ο «πατέρας» μας,
Κωνσταντίνος
Γανωτής
από σήμερα
αναπαύεται στην αγκαλιά του Θεού.
Μας δίδαξε
πολλά!
Με το λόγο του,
με τη γραφή του
μα πιότερο απ’
όλα με το παράδειγμά του…
Ήταν Ιούνης του
1989, εποχή της πλαστής ευμάρειας και των παχιών αγελάδων. Παραμονές εκλογών. Η
τότε κυβέρνηση είχε ψηφίσει ένα νόμο, σύμφωνα με τον οποίο μπορούσαν να
διοριστούν στο δημόσιο μέλη πολυτέκνων οικογενειών, άμεσων συγγενών
αντιστασιακών ή αναπήρων. Ελάχιστες ήταν οι θέσεις, χιλιάδες οι υποψήφιοι. η
ελπίδα πεθαίνει τελευταία …
Τον είδα ένα
πρωινό να ανεβαίνει κατάκοπος τα σκαλιά ενός καταθλιπτικού κτηρίου, κάπου κοντά
στην πλατεία Ομονοίας. Οι αιτήσεις γίνονταν στο 2ο όροφο, αλλά η ουρά έφτανε ως
το πεζοδρόμιο.
Σκαλί και
δεκάλεπτο. Άντε και φτάσαμε στον πρώτο όροφο, κουράγιο! Και κάπου ανάμεσα στον
πρώτο και το δεύτερο όροφο μέσα στο μισοσκόταδο, ενώ ο κυρ Κώστας ανέβαινε
σκεπτικός, μια κοπέλα όχι πάνω από τριάντα χρονών στέκεται με έκπληξη μπροστά
του.
«Κύριε Κώστα!
Εσείς εδώ;»
«Ναι, κόρη μου».
(«Κόρη μου» έλεγε την κατηχήτρια που έκανε κάποτε Κατηχητικό, κοντά στη
γειτονιά του, στον Κολωνό).
«Ήρθα να κάνω κι
εγώ αίτηση για το παιδί μου» της είπε.
Η κοπέλα έσκυψε
και του ’πε συνωμοτικά στο αυτί: «Κύριε Κώστα, ξέρω τον Πρόεδρο της επιτροπής.
Θα μιλήσω!».
Ρεύμα να τον
είχε περάσει, λιγότερο θα τιναζόταν.
«Όχι, όχι» είπε
κατηγορηματικά. «Όχι, αν αδικηθεί άλλο παιδί!»
Η κοπέλα
απόμεινε να τον κοιτάζει βουβή. Δεν της είχε τύχει ποτέ, μα ποτέ, τόσα χρόνια
που εργαζόταν σ’ αυτό το πόστο, άνθρωπος να αρνηθεί ρουσφέτι. Και τι ρουσφέτι!
Δεν αποκρίθηκε.
Δεν είχε τίποτα να πει. Συνέχισε να τον κοιτάζει βουβή κι ύστερα κατέβηκε
βιαστικά τα σκαλιά. Εκείνος συνέχισε να ανεβαίνει. Τα σκαλιά της αγωνίας, της
προσευχής και της απόλυτης εγκατάλειψης στην πρόνοια του Θεού.
Πολλά χρόνια
αργότερα συναντήθηκαν ξανά. Αυτή τη φορά με εμφανή τα σημάδια της πατίνας του
χρόνου στο πρόσωπό του. Σε απόλυτη αντίθεση με τη ζωντάνια και το νεανικό
σφρίγος της καρδιάς του.
«Τι είναι ο
θάνατος;» είπε. «Ένα ερωτικό ραντεβού, της ψυχής με τον Πλάστη της. Μπορεί ο
κόσμος να μη θέλει ούτε τη λέξη να πει, μπορεί να το ξορκίζει, μα ο πιστός
περιμένει αυτό το γεγονός με περισσότερη λαχτάρα από όση περιμένει ο
ερωτευμένος νέος να συναντήσει την αγαπημένη του».
Να ’ξερες κυρ
Κώστα μας, πόσο ζήλεψα σαν σε άκουσα τότε!
Να ’ξερες πόσο
θα ’θελα να ’χω λίγη από την αγάπη σου για Κείνον!
Τώρα πια, που
κανείς και τίποτα δεν μπορεί να σε χωρίσει από την αγάπη Του, τώρα που στέκεσαι
τρισευτυχισμένος μπροστά στο θρονί Του, σε παρακαλούμε θυμήσου και μας …
Να σηκώσουμε ο
καθένας μας το -μικρό ή μεγάλο- σταυρό του και να βαδίσουμε το μοναδικό δρόμο
που οδηγεί στην Ανάσταση!
Χριστός Ανέστη
αγαπημένε μας αδελφέ και πατέρα Κώστα Γανωτή!
Καλή αντάμωση
στην αιωνιότητα!