Πέμπτη 28 Σεπτεμβρίου 2023
«Έχουμε μια ζωή, πρέπει να τη ζήσουμε με αξιοπρέπεια».. Εδώ τίθεται το ερώτημα - πού είναι η γραμμή της αξιοπρέπειας;
ΧΡΥΣΑ ΛΟΓΙΑ...
Υπάρχουν μόνο κλαμπ τριγύρω, θορυβώδεις βόλτες, αλκοόλ... Και φαίνεται να διασκεδάζεις, ενδιαφέρον, φαίνεται ότι ο ύπνος 3 ώρες την ημέρα από τις 8 που απαιτούνται είναι ήδη καθεστώς. Και τα κόκκινα μάτια και ο πονοκέφαλος το πρωί είναι μια κοινή πάθηση. Όλοι έχουμε σκέψεις στο κεφάλι μας: «Έχουμε μια ζωή, πρέπει να τη ζήσουμε με αξιοπρέπεια».. Εδώ τίθεται το ερώτημα - πού είναι η γραμμή της αξιοπρέπειας; Σε αυτά τα κλαμπ γεμάτα εύκολα προσβάσιμους γνωστούς και τοξικομανείς ή σε βότκα που σκοτώνει τον εγκέφαλο; Αξίζει να προσπαθήσετε να κρατήσετε την καρδιά της μητέρας σας να χτυπά όσο το δυνατόν περισσότερο...Άξιος σημαίνει να πετύχεις αυτό που λένε οι εχθροί σου «δεν θα πετύχεις». Είναι άξιο να φιλήσεις έναν άνθρωπο για πρώτη φορά στα 16, και να τον φιλήσεις για τελευταία φορά στα 90... Αυτό αξίζει, αλλά αυτά τα status και οι επιδείξεις είναι σκόνη και εφηβικός μαξιμαλισμός. Φρόντισε να μην σε θυμούνται στα 40, να στέκεσαι στην ταφόπλακά σου. Και να κάθεσαι στα 80, περιτριγυρισμένος από τους αγαπημένους μου. Εκτίμησε αυτούς τους φίλους που σε φωνάζουν όχι με την προσφορά «πάμε να πιούμε;», αλλά αυτούς που θα έρθουν τρέχοντας στις 4 το πρωί αν νιώθεις άσχημα... Εκτίμησε τους γονείς σου, σου έδωσαν ζωή.. Εκτίμησε τον άνθρωπο που σε αγαπάει - δεν θα προδώσει... Εκτίμησε τις αγκαλιές των αγαπημένων σου - δεν θα σε αφήσουν να πέσεις...
«Αν ο Θεός δώσει παιδιά, θα δώσει και για τα παιδιά» είναι μια αδιαμφισβήτητη αλήθεια που επιβεβαιώνεται από την εμπειρία.
Οι πρόγονοί μας ζούσαν πολύ φτωχότερα από τους δικούς μας, αλλά πίστευαν ακράδαντα ότι ο Θεός δεν θα τους άφηνε χωρίς βοήθεια στην πιο ακραία ανάγκη και φτώχεια. «Αν ο Θεός δώσει παιδιά, θα δώσει και για τα παιδιά» είναι μια αδιαμφισβήτητη αλήθεια που επιβεβαιώνεται από την εμπειρία.
Χέρμαν Σιμάνσκι
«Florin Caragiu: Σεβασμιώτατε πάτερ, ποια είναι η διαφορά μεταξύ μιας σταθερής ιδέας και μιας πνευματικής πεποίθησης;
«Florin Caragiu: Σεβασμιώτατε πάτερ, ποια είναι η διαφορά μεταξύ μιας σταθερής ιδέας και μιας πνευματικής πεποίθησης;
Πατήρ Valerian Pâslaru: Θυμάμαι ότι ο πατέρας Ghelasie, ο Θεός να τον αναπαύσει με όλους τους Αγίους, έλεγε: «Μην είσαι ατομιστής αγαπητέ μου, μην είσαι ατομιστής!» δεν το καταλαβαίνεις. Ό,τι αναζητάς σε σχέση με τον Χριστό είναι πολύ ευκίνητο και ζωντανό, ποτέ παγωμένο. Η ελευθερία που προσφέρει η αλήθεια είναι απεριόριστη. Όσο πιο πολύ ανακαλύπτεις την αλήθεια, τόσο απομακρύνεται από σένα, κι όμως διεισδύεις ακόμα περισσότερο μέσα της, ενώ μια σταθερή ιδέα είναι κάτι που σε μπλοκάρει αστραπιαία και δεν σου αφήνει ακριβώς την ελευθερία να ψάξεις, να βρεις έξω την αλήθεια. Αρχίζεις να επαναλαμβάνεις ατελείωτα τις πεποιθήσεις σου, που σε παγώνουν όλο και περισσότερο, δίνοντάς σου την εντύπωση ότι κατέχεις κάτι».
(Πατέρας Βαλεριάνος, «Διάλογοι στα σύνορα του μυστηρίου», Εκδόσεις Πλατυτέρα Books & Arts Publishing)
ΈΧΟΥΝ ΑΝΑΤΡΑΠΕΊ ΤΆ ΠΆΝΤΑ!!!
Μια τρομερή κακιά εποχή. Ο κόσμος τρελαίνεται. Έχουμε μάθει να καταναλώνουμε, αλλά έχουμε ξεχάσει πώς να αγαπάμε. Σκεφτόμαστε μόνο τον εαυτό μας. Μας κυβερνά η υπερηφάνεια, που είναι γνωστό ότι είναι η μητέρα όλων των αμαρτιών. Και σήμερα, όλες οι τραγωδίες και τα δράματα στη σχέση ενός άνδρα και μιας γυναίκας προκύπτουν μόνο από υπερηφάνεια και πορνεία.
Και φαίνεται ότι ακόμη και έξυπνοι, ταλαντούχοι άνθρωποι ζουν συχνά στο θανάσιμο αμάρτημα, δικαιολογώντας τις ανομίες τους με κάθε δυνατό τρόπο και μη συνειδητοποιώντας ότι χάνονται. Οι δυνάμεις του σκότους δεν λυπούνται κανέναν, σπάζοντας ακόμα και τους μεγαλύτερους.
Το καθαρό κακό ονομάζεται πλέον καλό και το αντίστροφο. Όλα έχουν ανατραπεί. Μπορεί όμως ένα δέντρο με τις ρίζες του ανάποδα να επιβιώσει; Τι θα συμβεί σε ένα άτομο που πάει ενάντια στον Ουρανό και τις Ιερές Εντολές της Αγάπης; Μόνο λίγοι σε αυτόν τον τρελό κόσμο διατηρούν νηφαλιότητα, καθαρότητα ψυχής και πίστη στον Κύριο. «Όποιος υπομένει μέχρι τέλους θα σωθεί». Κύριε, σώσε και ελέησέ μας τους αμαρτωλούς!
⠀
Ιερέας Peter Guryanov
ΑΘΩΝΙΚΕΣ ΚΑΛΗΜΈΡΕΣ !!!!
ΑΘΩΝΙΚΕΣ ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ
Ομβρότοκη και γλυκότοκη ημέρα να έχει και σήμερα ο κόσμος παιδιά.
Πριν καιρό ένας κοσμικός Χριστιανός είχε την πνευματική κατάσταση ενός τωρινού Μοναχού.
Και ένας παλαιός δόκιμος είχε τον πνευματικό νουν ενός σημερινού Γέροντα.
Τώρα από Γέροντες γίναμε Ξέροντες που όλα τα ξέρουμε και με γνώσεις άχρηστες και άΧριστες έχει ξεραθεί η ψυχή μας δίχως την φρεσκάδα του χαριτοτόκου Αγίου Πνεύματος.
Πατήρ Διονύσιος Ταμπακης
Ο ΣΤΑΎΡΟΣ!
«Ο Πασχαλινός τρόπος ζωής στην Εκκλησία είναι μια κουλτούρα συναντήσεων. Ο σταυρός είναι πάνω απ' όλα συνάντηση Θεού και ανθρώπου.
Το πόδι του Σταυρού είναι όπου ο Ουρανός αγγίζει τη Γη, όπου η Θεία αγάπη αγκαλιάζει την ανθρώπινη αδυναμία, για να εδραιώσει την αρχική αξιοπρέπεια και ομορφιά του ανθρώπου. Στο χέρι μας είναι να κάνουμε τη ζωή μας συνέχεια αυτής της συνάντησης. Διότι, όταν ο Σταυρός ενώνει Ουρανό και Γη, σημαίνει ότι και εμείς οι προσκυνητές του Σταυρού πρέπει να μάθουμε να γεφυρώνουμε διχασμούς, να θεραπεύουμε σχίσματα και να είμαστε ειρηνοποιοί, ενσαρκώνοντας την προσευχή του Χριστού «για να είναι όλοι ένα». Το να κουβαλάς τον σταυρό με ταπείνωση είναι ευλογία για τον εαυτό του και για όλο το περιβάλλον γιατί όταν τον κουβαλάς είναι σαν φάρος, όταν συναντιόμαστε με άλλους φωτίζει κάθε συνάνθρωπό μας από την καθημερινότητά μας.
*†Επίσκοπος Αντανίσκη δ. Παρθένιος
Τετάρτη 27 Σεπτεμβρίου 2023
Ρωτήσαμε για ακόμη μια φορά το Γέροντα, για όσα συνέβησαν τον τελευταίο καιρό στην Πατρίδα μας. Μας απάντησε τα εξής:
Ρωτήσαμε για ακόμη μια φορά το Γέροντα, για όσα συνέβησαν τον τελευταίο καιρό στην Πατρίδα μας. Μας απάντησε τα εξής:
Αυτά που συμβαίνουν μπορούμε να τα χωρίσουμε σε δυο σκέλη. Το ένα σκέλος είναι η Θεομηνία, που πέρασε η περιοχή μας εδώ και το άλλο είναι η ομοφυλοφιλία.
Με τη Θεομηνία έγιναν μεγάλες καταστροφές. Άνθρωποι έχασαν τα σπίτια τους, γιατί η λέξη περιουσία δεν μου αρέσει. Ο άνθρωπος ήρθε γυμνός σε αυτόν τον κόσμο και γυμνός φεύγει. Δεν παίρνει τίποτα μαζί του. Αλλά οι άνθρωποι έχασαν σπίτια, πλημμύρησαν δρόμοι, έπεσαν γέφυρες και οι περισσότεροι φοβήθηκαν.
Η Θεομηνία είναι ένα μήνυμα για να αλλάξει ο άνθρωπος και να καταλάβει ότι είναι ένα αδύναμο πλάσμα και χωρίς την άνωθεν βοήθεια δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Γι’ αυτούς τους ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους, τα σπίτια τους και είναι σε δύσκολη θέση, ευχόμεθα στον Πανάγιο Θεό να στείλει την άνωθεν βοήθεια.
Και ενώ είχαμε αυτήν την δύσκολη κατάσταση, ο κόσμος ασχολείται με ένα μικρό κόμμα. Εάν ο Πρόεδρός του είναι ομοφυλόφιλος ή όχι. Εγώ πιστεύω ότι ο άνθρωπος ενεργεί με το αυτεξούσιό του και με τη λογική του και εάν η συνείδησή του δεν ενεργεί, αυτό είναι δικό του πρόβλημα. Άρα δεν πρέπει να ασχολούμεθα με αυτό το θέμα, το οποίο είναι προσωπικό του καθενός. Αλλά και γι’ αυτούς τους ανθρώπους εμείς ευχόμεθα να βρουν το δρόμο τους.
Άλλο πράγμα είναι ο Γάμος και άλλο η συμβίωση. Ο Γάμος είναι ένωση δυο ανθρώπων, ανδρός και γυναικός με σκοπό την τεκνοποιία και δυστυχώς, η Πατρίδα μας σε αυτό το σημείο έχει μεγάλο πρόβλημα υπογεννητικότητας. Σε λίγα χρόνια δυστυχώς, οι μετανάστες και οι λοιποί, θα γίνουν περισσότεροι από τους Έλληνες. Δεν ασχολούμεθα με αυτό το τόσο σοβαρό θέμα, ούτε προσεγγίζουμε με αγάπη την Εκκλησία, δεν μετέχουμε στα Μυστήριά της και δεν ετοιμαζόμαστε για την μέλλουσα ζωή. Που αυτό πιστεύω είναι το ποθούμενο του κάθε χριστιανού .
Καλή συνέχεια.
''Κυριακάτικη Αργία: Η κυβέρνηση λήστεψε τη μέρα του Θεού για να την προσφέρει στα κέρδη της πλουτοκρατίας''
Sportime.gr:
''Κυριακάτικη Αργία: Η κυβέρνηση λήστεψε τη μέρα του Θεού για να την προσφέρει στα κέρδη της πλουτοκρατίας''
...Πρόκειται για άλλη μια τρανή απόδειξη για το πόσο άθεο, υλιστικό και αντιχριστιανικό έχει καταντήσει το ελληνικό κράτος. Η κυριακάτικη αργία κατατεμαχίζεται και τα κομμάτια της μοιράζονται στα συμφέροντα της πλουτοκρατίας. Το θηρίο του καταναλωτισμού είναι μονίμως πεινασμένο και καταβροχθίζει αχόρταγα πλέον κάθε ιερότητα που έχει απομείνει στην ελληνική κοινωνία.
Από την άλλη πλευρά και ο φασισμός της πολιτικής ορθότητας θέλει να εκμηδενίσει τις ιερές μέρες της Χριστιανοσύνης και να τις κάνει άψυχα καταναλωτικά πανηγύρια ή συνηθισμένες μέρες που ενσωματώνονται στη φάμπρικα του καπιταλισμού. Ενοχλούν τα Χριστούγεννα ως λέξη, ενοχλεί το Χριστός Ανέστη ως ευφρόσυνο μήνυμα, ενοχλούν οι Τρεις Ιεράρχες ως σχολική αργία, τώρα το κράτος αποχαρακτηρίζει και την Κυριακή ως μέρα αφιερωμένη στον Θεό.
Η καταπάτηση της ιερότερης ημέρας της Ορθοδοξίας, παρουσιάζεται από τον υπουργό Εργασίας ως εργασιακό κελεπούρι για bonus χρήματα. Ο αναστάσιμος χαρακτήρας της Κυριακής παραμερίζεται από τη λατρεία του Μαμωνά, σε μια φρενήρη αναζήτηση επιπλέον χρημάτων που ούτως ή άλλως δεν επαρκούν για τις σημερινές ανάγκες διαβίωσης του μέσου πολίτη...
...Περάστε κόσμε, κλέψαμε τον χρόνο της Κυριακής από τον Θεό και σας τον μοιράζουμε σε ζεστό χρήμα, μας λένε οι κυβερνώντες σήμερα.
Όμως τι ρίζα μπορεί να έχει η οικονομική προκοπή του ανθρώπου αν βγάλει από τη ζωή του την ευλογία του Θεού; Τι να το κάνεις το αυξημένο ημερομίσθιο, αν το καλό της ψυχής σου πέσει σε αργία; Πως γίνεται να ξεχνάς ότι το ψωμί στο τραπέζι δεν μας το φέρνει κανένας υπουργός, κανένας πρωθυπουργός και κανένας δημαγωγός του κόσμου, άλλα πρωτίστως ο Θεός που καθημερινά του λέμε «τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον....
https://www.sportime.gr/bloggers/eleftherios-andronis/kiriakatiki-argia-i-kivernisi-listepse-ti-mera-tou-theou-gia-na-tin-prosferi-sta-kerdi-tis-ploutokratias/?fbclid=IwAR1pkFFpiMWJTRIbKiknRIm9lvcaF2pri6f6FGD5D8EQ7e7tuORXjGR1LU0
ΘΛΙΒΕΡΌ ΓΕΓΟΝΌΣ!!!
"Εάν θέλουν οι Μαυρομιχαλαίοι να με δολοφόνησαν, ας με δολοφονήσουν. Θα έρθει κάποια μέρα που οι Έλληνες θα εννοήσουν τη σημασία της θυσίας μου"...
Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ ΣΤΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ
(Σαν σήμερα, 27 Σεπτεμβρίου 1831, πριν από 192 χρόνια, ένα μοιραίο πρωινό)
Το γεγονός απαθανατίζεται από δύο σημαντικούς εκπροσώπους της Επτανησιακής Σχολής: τον Διονύσιο Τσόκο, τον πρώτο εθνικό μας ζωγράφο και τον Χαράλαμπο Παχή.
Η Δολοφονία του Καποδίστρια. Χαράλαμπος Παχής (Κέρκυρα 1844-1891)
Συλλογή Μουσείου Καποδίστρια, Κέρκυρα. Δωρεά Κωνσταντίνου και Ερασμίας Παντελιού.
Είναι μεγάλη δόξα να κάνεις παιδιά και να σε λένε γονιό, είναι μεγάλη δόξα ενώπιον του Θεού και ενώπιον των αγγέλων και ενώπιον των ανθρώπων.
Είναι μεγάλη δόξα να κάνεις παιδιά και να σε λένε γονιό, είναι μεγάλη δόξα ενώπιον του Θεού και ενώπιον των αγγέλων και ενώπιον των ανθρώπων.
Ενώπιον του Θεού, γιατί όσοι είναι νόμιμα παντρεμένοι και γεννούν παιδιά, εκπληρώνουν το θέλημα του Θεού, και την εντολή που δόθηκε στον Αδάμ και την Εύα: «αυξανεσθαι και πληθύνεσθε»!
Μπροστά στους αγγέλους, γιατί όσα παιδιά υπάρχουν στο σπίτι, ο Θεός στέλνει όσους αγγέλους είναι οι τροφοί και οι υπερασπιστές κάθε παιδιού ξεχωριστά. Επομένως, όποιος έχει επτά παιδιά στο σπίτι του, έχει και εφτά αγγέλους του Θεού στο σπίτι του.
Από το χειρόγραφο του Αγίου Επισκόπου Νικολάι
Πηγή: ιστοσελίδα - eparhijavaljevska.rs
ΘΑ ΜΆΘΕΤΕ.
"Και θα κλάψεις. Και θα λείψεις. Και θα μετανιώσεις. Και θα χάσεις. Και θα φύγεις. Και θα πονέσεις. Και θα μάθεις. θα μάθεις να ζεις με τα παντα.
Θα μάθετε να κοιτάτε τους ανθρώπους στα μάτια και να αντιμετωπίζετε τα άδικα λόγια τους. Θα μάθετε να περπατάτε ευθεία και με αυτοπεποίθηση. Θα μάθεις να αφήνεις τους ανθρώπους πίσω και να προχωράς. Θα μάθεις να είσαι δυνατός...»
Πατήρ Χρυσόστομος Φιλιπέσκου
Κράτα τον νου σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι
Κράτα τον νου σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι.
Η γνωστή ρήση του οσίου Σιλουανού του Αθωνιτου ‘‘κράτα τον νου σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι’’ δεν είναι τυχαία. Είναι μία φράση που θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι ειπωμένη ειδικά για την ιεραποστολή και την πραγματικότητα της καθημερινότητας του αποστόλου του Χριστού. Αποτυπώνει αυτό που βιώνει και νιώθει ο κάθε ιεραπόστολοςστην άσκηση της ιεραποστολής και μάλιστα στην πρώτη της γραμμή. Οι δυσκολίες σε κάθε βήμα, σε κάθε προσπάθεια, όχι απλά πολλές, αλλά πάμπολλες.
Ο σύζυγος και η σύζυγος είναι σταλμένοι από τον Θεό.
Ο σύζυγος και η σύζυγος είναι σταλμένοι από τον Θεό.
Πώς μπορείς να καταλάβεις ότι ένας άντρας είναι αυτός και όχι ένας απατεώνας που θα σου καταστρέψει τη ζωή; Ποιο είναι το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει να λάβετε υπόψη κατά την επιλογή συζύγου; Τι πρέπει να σας προειδοποιήσει, να είναι ένα ξεκάθαρο σημάδι ότι αυτός είναι ο λάθος άνθρωπος;
Ο αρχιερέας Αντρέι Τκάτσεφ απαντά:
Τώρα θα προσπαθήσω να σας πω μερικά πράγματα που μου φαίνεται ότι υποστηρίζουν κάποια κριτήρια. Πρέπει να είναι εργατικός. Αν δεν του αρέσει να δουλεύει, τότε θα είναι ένα ζιγκολό που θα ξαπλώνει στον καναπέ και θα τον σερβίρεις, θα τον πλένεις και θα τον ταΐζεις. Πρέπει να είναι σεβαστικος! Δεν πρέπει να σε βάλει στο κρεβάτι την πρώτη φορά που θα σε γνωρίσει. Δηλαδή, να μην δίνει ελεύθερα στα χέρια του και γενικά να απαιτεί από εσάς με κάθε δυνατό τρόπο το μόνο που χρειάζεται ένας άντρας, που δεν έχει τίποτα το ιδιαίτερο ή καλό στην ψυχή του. Πρέπει να σε φροντίζει και να περιμένει να ανοιχτεί η ίδια η γυναίκα στον άντρα -να του ανοιχτεί με σιγουριά- βλέποντας σε αυτόν όχι έναν άντρα, αλλά έναν φίλο, προστάτη, σύζυγο. Δηλαδή να μην είναι αλαζονικά ποθητής. Και, φυσικά, δεν πρέπει να είναι αλκοολικός, ναρκομανής ή εθισμένος στον τζόγο! Δηλαδή, δεν πρέπει να έχει δολοφονικά πάθη - όπως ο αλκοολισμός, τον εθισμό στα ναρκωτικά και τον τζόγο. Αν είναι παίκτης, μείνε μακριά του! Αυτό δεν είναι το ίδιο πρόσωπο. Αν είναι μεθυσμένος, μείνε μακριά του! – Δεν θα τον γιατρέψεις. Αν είναι τοξικομανής, μείνε μακριά του! – θα είναι κόλαση! Αν θέλει να σε έχει γυναίκα στο πρώτο ραντεβού, μείνε μακριά του! - αυτό δεν είναι τίποτα! Αυτό το ζώο. Λοιπόν, αν δεν δουλεύει, αλλά θέλει κάτι... Ξέρεις, συνήθως οι τεμπέληδες θέλουν να βάλουν όλο τον κόσμο στην τσέπη τους! Το ονειρικό μέρος της ψυχής τους είναι ανεπτυγμένο σε σημείο ντροπής. Θέλουν τα πάντα και δεν κάνουν τίποτα. «Τι, θα δουλέψω για αυτές τις 25 χιλιάδες; Είμαι ταλαντούχος άνθρωπος! Δεν μου φτάνει ο μισός κόσμος!». Καταλαβαίνεις? Αν είναι τέτοιο άτομο, τότε μείνε μακριά του κι εσύ! Δηλαδή ένας εργατικός, έντιμος άντρας που σε σέβεται ως γυναίκα και δεν έχει κακές συνήθειες. Ίσως αυτό είναι ένα άτομο με το οποίο μπορείτε να χτίσετε τη ζωή σας. Αυτό είναι το ελάχιστο, κάτω από το οποίο δεν υπάρχει που να πάτε.
ΟΙ ΕΠΙΛΟΓΈΣ!
Πώς φορές δεν δώσαμε
και εμείς "Ψήφο εμπιστοσύνης"
(απ)ασχολούμενοι με εκείνα που δεν αξίζουν.....
Κάλπες γίνανε οι οθόνες μας ....
Τούτη η θέαση
την οποία όλοι σχεδόν σιχτιρίζουμε
έτσι που έχει καταντήσει
αλλά κατά ένα παράδοξο τρόπο
διαρκώς και ποικιλοτρόπως
και εμείς αναπαράγουμε
θα ήταν άλλης ποιότητας
εάν ήταν διαφορετικές οι επιλογές
οι ΔΙΚΈΣ μας.....
Πατήρ Ιωάννης Παπαδημητρίου
ΤΟ ΥΠΕΡΥΨΩΜΕΝΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ
ΤΟ ΥΠΕΡΥΨΩΜΕΝΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ
τοῦ "βελούδινου ὁλοκληρωτισμοῦ" (π. Νικόλαος Λουδοβῖκος), ὅπως ἐκεῖνο τὸ ξόανο τοῦ Ναβουχοδονόσορα, βυθισμένο μέσα στοὺς καπνοὺς τῆς δαιμονικῆς καὶ φασιστοειδοῦς ἔπαρσης φαίνεται νὰ βασιλεύει, ἀλλὰ μὲ ἡμερομηνία λήξης.
Ἡ πτώση τῆς πόρνης μὲ τὰ γυάλινα καὶ ἄψυχα μάτια ποὺ λούζεται μὲ περισσὴ ἀναίδεια καὶ ξιππασιὰ στὰ ἀχαρτογράφητα νερά, εἶναι βεβαία. Ποιούς θὰ συμπαρασύρει;
Ὁ νοῶν νοείτω.
Νὰ παρακαλέσουμε τὸν ἅγιο Ἰ ω ά ν ν η -τ ὸ ν- Θ ε ο λ ό γ ο, ὅπως γκρἐμιζε τὰ εἴδωλα τῆς Ἄρτεμης καὶ ἄλλων "θεῶν" ποὺ ἐξαπατοῦσαν πόλεις ὁλόκληρες, χιλιάδες ἀνθρώπων, ἔτσι κι ἐμᾶς νὰ μᾶς ἀνοίξει τὰ μάτια πρὸς τὰ μέσα μας "ἀγάλματα" γιὰ νὰ δοῦμε καθαρὰ ὅλα ὅσα ἐξυφαίνονται γύρω μας στὶς πραγματικές τους διαστάσεις.
Μᾶς λείπει ὁ καθαρὸς νοῦς.
Συναγερμὸς προσευχῆς.
Τὸν νοῦ μας στὰ παιδιά.
Ἡ Ἐκκλησία Ἀρχὴ καὶ Τέλος.
Δύο ἄνδρες καί ἕνα σκυλί συνιστοῦν «οἰκογένεια»;
Δύο ἄνδρες καί ἕνα σκυλί συνιστοῦν «οἰκογένεια»;
.
Μόνο ο κύριος Κοττάκης τολμά να πει τα πράγματα με τ όνομά τους, κι αυτό είναι παρήγορο μέσα σε τόση λάσπη και βρωμιά που βυθιζόμαστε καθημερινά καθώς και την έξαρση εγκληματικότητας και βίας σε νέα παιδιά ...Η Ελλάδα τελειώνει πλέον μετά τον Κασσελάκη, μόνο ο Θεός μπορεί κι ας μας συχάθηκε, πλέον δεν υπάρχει ελπίδα σ αυτή τη χώρα, είμαστε η χειρότερη γενιά εμείς που τραγουδούσαμε χωρίς να είμαστε εχθροί κομματικά κι όλοι ενωμένοι 'Τα τραγούδια της φωτιάς' ... Το μεγαλύτερο ψέμα τελικά ....
...
Τοῦ #Μανώλ_Κοττάκη Εφημερίδα Εστία
Αὐτή εἶναι ἡ λύσις γιά τό δημογραφικό καί γιά τήν ἀνανέωση τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους; Στά δύο ἑκατομμύρια θά συρρικνωθοῦμε οἱ Ἕλληνες, ἄν συνεχίσουν οἱ γεννήσεις μέ αὐτούς τούς ρυθμούς, σύμφωνα μέ τήν Νορβηγική Ἀκαδημία – Στήν πατρίδα μας οἱ λιγώτερες γεννήσεις στήν Εὐρώπη, καί παγκοσμίως
Η ΕΙΚΟΝΑ ἦταν σουρρεαλιστική. Ἀργά τό βράδυ τῆς Κυριακῆς ὁ νέος Πρόεδρος τοῦ ΣΥΡΙΖΑ Στέφανος Κασσελάκης μετέβη στά γραφεῖα τοῦ κόμματος στήν πλατεῖα Κουμουνδούρου γιά τά νικητήρια. Πῆρε τό μικρόφωνο στά χέρια του καί εὐχαρίστησε κατ’ ἀρχάς γιά τήν νίκη του τήν οἰκογένειά του: τόν πατέρα του Θεόδωρο, τήν μητέρα του Λία καί τόν ἀδελφό του Στέλιο.
Ἀμέσως μετά ἔνοιωσε τήν ἀνάγκη νά εὐχαριστήσει τήν «προσωπική του οἰκογένεια» ὅπως τήν ἀπεκάλεσε: τόν σύντροφό του Τάυλερ καί τήν σκυλίτσα του Φάρλι. Ὁ κύριος Κασσελάκης δήλωσε μέ ἀφορμή ὅσα «κατά λάθος» εἶπε γιά τήν Κύπρο καί τό «κρατίδιο τό δικό τους» ὅτι μαθαίνει γρήγορα ἑλληνικά καί ὅτι ἐντός δύο μηνῶν θά ἔχει μάθει τήν σημασία ὅλων τῶν λέξεων. Μέ βάση αὐτήν του τήν διαβεβαίωση εἴμαστε βέβαιοι ὅτι θά μάθει σύντομα τήν ἐτυμολογική σημασία τῆς ἱερᾶς λέξεως «οἰκογένεια». Ἡ ὁποία συντίθεται ἀπό τίς λέξεις «οἶκος» καί «γένος». Ὁ κύριος Κασσελάκης γεννήθηκε μέσα σέ μιά κλασσική πυρηνική οἰκογένεια μέ μία ἐκ πρώτης ὄψεως γλυκύτατη μητέρα καί ἕναν παρεμβατικό κατά τά φαινόμενα πατέρα, οἱ ὁποῖοι τεκνοποίησαν καί ἔφεραν στήν ζωή τόν ἴδιο καί τόν ἀδελφό του Στέλιο. Τό νέο παγκοσμιοποιημένο πρότυπο πού λανσάρει ὁ ἴδιος, ποιό γένος ἄραγε καί ποιό Ἔθνος τῶν Ἑλλήνων ἀνανεώνει; Ἀκόμη καί ἄν ἤθελε νά ἐφαρμοσθεῖ τό ἀμφισβητούμενο μέτρο τῆς τεκνοθεσίας ἀπό ὁμόφυλα ζευγάρια, μέ τό ὁποῖο διαφωνοῦμε ριζικά, θά μποροῦσε σέ περίπτωση καθολικῆς ἀποδοχῆς τῆς «προσωπικῆς οἰκογένειας» πού ὀνειρεύεται ὁ κύριος Κασσελάκης νά ἀναπληρωθοῦν οἱ ἀπώλειες πού καταγράφονται τήν τελευταία δεκαετία σέ γεννήσεις; Ἡ ἀπάντηση εἶναι καταφανῶς «ὄχι».
Ὅσα ἀποκαλύφθηκαν γιά τό ἐμπόριο βρεφῶν ἀπό μισθοδοτούμενες παρένθετες μητέρες πού κυοφοροῦσαν ἔναντι 10.000 εὐρώ τέκνα ἀγνώστου δότη καί γιά λογαριασμό ΛΟΑΤΚΙ «οἰκογενειῶν» συνιστοῦν βαρειά προσβολή γιά τόν πολιτισμό μας. Σήμερα ἡ μάχη πού δίδεται στήν πατρίδα μας, δεδομένων τῶν ὁρίων οἰκονομικῆς διαβιώσεως, εἶναι νά πείθονται τά νέα ζευγάρια νά ἀποκτήσουν τοὐλάχιστον ἕνα παιδί. Καί ἔρχεται ὁ Πρόεδρος τοῦ ΣΥΡΙΖΑ νά διαφημίσει ὡς «πρότυπο οἰκογένειας» ἐκείνην ὅπου τό παιδί ἀντικαθίσταται ἀπό μία συμπαθέστατη κατά τά λοιπά σκυλίτσα; Ἡ «Λία» πού λογικά ὀνειρεύεται γιά ἐγγόνι ἡ μητέρα τοῦ κυρίου Κασσελάκη, εἶναι ἐν προκειμένῳ …ἡ Φάρλι; Ἄν καταλάβαμε ἐπίσης σωστά, κατά τόν κύριο ἀρχηγό τῆς ἀξιωματικῆς Ἀντιπολιτεύσεως, δύο ἄνδρες καί ἕνα σκυλί συνιστοῦν ἀνθρώπους πού προέρχονται ἀπό τό ἴδιο «γένος»; Λυπούμεθα, ἀλλά τά πράγματα εἶναι σοβαρά καί καθόλου ἀστεῖα. Εἴμαστε ἡ χώρα μέ τόν χαμηλότερο ρυθμό ἀναπαραγωγῆς πληθυσμοῦ στήν Εὐρώπη καί ἕναν ἀπό τούς χαμηλότερους παγκοσμίως. Ἐνῷ τό ὅριο σταθερότητος ἀναπαραγωγῆς εἶναι 2,1 παιδιά ἀνά γυναῖκα, στήν Ἑλλάδα εἶναι 1,3. Ἐνῷ τό 2010 κατεγράφησαν 114.766 γεννήσεις ἔναντι 109.084 θανάτων, δέκα χρόνια ἀργότερα κατεγράφησαν 84.717 γεννήσεις ἔναντι 131.084 θανάτων. Βεβαίως ἀντιλαμβανόμαστε:
Στόν νέο παγκοσμιοποιημένο κόσμο οἱ ἐπιθυμίες ἔχουν προτεραιότητα ἔναντι τῶν κοινωνιῶν. Τά ἄτομα ὑπερέχουν τῶν κοινωνιῶν. Γι’ αὐτό ἄλλως τε καί ἡ παροῦσα κυβέρνηση, ἕρμαιο ἐπιθυμιῶν, κάνει ὅ,τι περνᾶ ἀπό τό χέρι της τέσσερα χρόνια τώρα νά μᾶς προετοιμάσει γιά αὐτό τό πρότυπο οἰκογένειας μέσα ἀπό τό μετρό, τίς στάσεις τῶν λεωφορείων, τά γραμματόσημα, τό βάψιμο σχολείων στά χρώματα τῆς κοινότητας κ.λπ. Καί βεβαίως μέ τήν νομοθέτηση τοῦ γάμου πού ἀνακοίνωσε ὁ Πρωθυπουργός στήν Θεσσαλονίκη.
Ὁ κύριος Κασσελάκης (ὁ ὁποῖος σύμφωνα μέ ἐμβληματικό Βουλευτή τῆς ἀντιπολιτεύσεως «θά ἀποδειχθεῖ ὁ ἰδανικός δολοφόνος τῶν ἀνδρῶν καί τῶν γυναικῶν», ὑπό τήν ἔννοια ὅτι ἐθίζει στήν ἀπαξίωση τοῦ παραδοσιακοῦ προτύπου) δέν ἔπεσε λοιπόν ἀπό τόν οὐρανό. Ἦταν εὔφορο τό ἔδαφος. Κάτι πού ἐπιτείνεται ἀπό τό γεγονός ὅτι ὅλοι ὅσοι ὀργάνωναν στό παρελθόν τόν δημόσιο διάλογο γύρω ἀπό τίς παραδοσιακές δυτικές ἀξίες (Ἐκκλησίες, πολιτικά κόμματα, ἰδεολογίες, διανοούμενοι) σταδιακά καταρρέουν. Ὑπάρχει ὅμως καί κάτι ἄλλο γιά τό ὁποῖο δέν εὐθύνεται ἀκριβῶς μόνον ὁ κύριος Κασσελάκης: Πίσω ἀπό τήν ὀργανωμένη ἀπόπειρα ἐπιβολῆς αὐτῆς τῆς οἰκογένειας καί αὐτοῦ τοῦ προτύπου ὡς κανονικοῦ, δέν κρύβεται οὔτε ἡ ἀγωνία γιά τήν ἐλευθερία οὔτε ὁ ἀγῶνας γιά τόν σεβασμό τῶν ταυτοτήτων τῶν μειονοτήτων. Θά ἔπρεπε νά εἶναι πολύ ἰδεολογικά γαλαντόμος ὁ καπιταλισμός γιά νά υἱοθετήσει χωρίς κανένα ἰδιαίτερο συμφέρον τήν παλιά ἀτζέντα τῆς Ἀριστερᾶς γιά τίς μειονότητες. Ὁ καπιταλισμός ἔγινε «ἀριστερός» καί ἔκλεψε τήν ἀτζέντα ἀπό τά κόμματα αὐτά, γιατί ἡ «προσωπική οἰκογένεια» καί ἡ ἀναγνώριση τῆς «διαφορετικότητας» εἶναι κερδοφόρος. Ἡ Γαλλίδα δημοσιογράφος τῆς «Le Figaro» Anne De Gouigne ἀποκαλύπτει στό βιβλίο της «Ὁ Woke καπιταλισμός» (ἐκδόσεις «Λιβάνη») μία ἐξαιρετικῶς ἐνδιαφέρουσα ἔκθεση τῆς ἑλβετικῆς τράπεζας Credit Suisse, ἡ ὁποία χαρακτηρίζει ἀπό πλευρᾶς καταναλώσεως τήν ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα τρίτη ἤ τέταρτη μεγαλύτερη οἰκονομία στόν κόσμο. Καθώς τά μέλη της ξοδεύουν πολλά γιά ταξίδια, ἔνδυση, καλλυντικά, θεάματα, δῶρα. (Θυμηθεῖτε τήν ἑλληνική διαφήμιση τῆς Pantene.)
Ἡ «προσωπική οἰκογένεια» δέν ἀποτιμᾶται σέ «ἀξίες» ἀλλά σέ «εὐρώ». Γράφει ἡ Ἔκθεση: «Θεωρῶντας ὅτι ἕνα 5% ἕως 10% τοῦ πλανήτη εἶναι ΛΟΑΤΚΙ+ καί ὅτι οἱ καταναλωτές ΛΟΑΤΚΙ+ ἔχουν παρόμοιες καταναλωτικές συνήθειες μέ τούς μή ΛΟΑΤΚΙ, ἡ ἀγοραστική δύναμη τῶν ΛΟΑΤΚΙ+ ἀντιπροσωπεύει περίπου ἀπό 2,7 ἕως 5,6 δισ. δολλάρια τῆς ὁμάδος G20. Ἄν ἦταν οἰκονομία θά ἦταν τρίτη ἤ τέταρτη στόν κόσμο.» (Σελ. 92) Ἄλλες ἔρευνες ὑποστηρίζουν ὅτι αὐτές οἱ «οἰκογένειες» ξοδεύουν τά διπλάσια ἀπό τήν παραδοσιακή πυρηνική οἰκογένεια.
Σύμφωνα μέ τήν ἴδια συγγραφέα ἐσκεμμένα «ἡ ἔννοια τῆς διαφορετικότητας ἀντικαθιστᾶ τήν ἔννοια τῆς ἰσότητας.» Διότι «ἡ νέα ἐμμονή μέ τήν διαφορετικότητα φύτεψε τούς ὅρους ἑνός φυλετικοῦ καπιταλισμοῦ. (…) Τά τελευταῖα τριάντα χρόνια χῶρες ὅπως ἡ Γαλλία, οἱ ΗΠΑ, τό Ἡνωμένο Βασίλειο, ὁ Καναδᾶς, οἱ ἀνισότητες, γίνονται ὅλο καί περισσότερο φανερές, οἰκονομικά μιλῶντας. Καί ὅσο διευρύνονται οἱ ἀνισότητες, τόσο οἱ ἐν λόγῳ χῶρες ἐπικεντρώνονται στήν διαφορετικότητα.» Κοινῶς: Οἱ ἐπιχειρήσεις ἀντί γιά ἀνταγωνιστικούς μισθούς χαρίζουν στούς ΛΟΑΤΚΙ ἐργαζομένους τους… ὑπερηφάνεια!
Τό ἐρώτημα γιά νά ἐπιστρέψουμε στά καθ’ ἡμᾶς εἶναι: Στόν βαθμό πού ἰσχύουν ὅλα αὐτά ἀπολύτως, ποιός εἶναι ὁ ρόλος τοῦ Πρωθυπουργοῦ καί τοῦ ἀρχηγοῦ τῆς ἀξιωματικῆς Ἀντιπολιτεύσεως στήν πατρίδα μας; Νά ὑπηρετοῦν τήν ἐπιβολή τῆς διαφορετικότητας στό ὄνομα τῆς κερδοφορίας τοῦ νέου ἀριστεροῦ καπιταλισμοῦ τῶν «ταυτοτήτων» ἤ νά σκέφτονται μεταξύ ἄλλων τήν μακροπρόθεσμη ἀνάταξη καί ἀναζωογόνηση τοῦ Ἔθνους; Μέ τήν σταυροφορία τους ἀμφότεροι μέχρι στιγμῆς σέ ἕνα ἀποτέλεσμα κατατείνουν: νά μειώνεται ὁ πληθυσμός τῶν ἀνθρώπων στήν πατρίδα μας καί νά αὐξάνεται ραγδαίως ὁ ἀριθμός τῶν γλυκύτατων καί συμπαθέστατων κατά τά λοιπά τετραπόδων.
Ὡστόσο, ἡ ἀλήθεια εἶναι μία: οἱ κοινότητες δέν εἶναι Ἔθνη καί οἱ σημαῖες τους δέν εἶναι ἐθνικά σύμβολα.
ΘΑΥΜΑΣΤΆ ΓΕΓΟΝΌΤΑ ΜΕ ΤΌΝ ΆΓΙΟ ΕΦΡΑΊΜ ΤΌΝ ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΏΤΗ.
Όσιος Εφραίμ Κατουνακιώτης :
Ήλθε ένας Πρωτοδίκης και μου λέει:
«Έχω τώρα μία εβδομάδα, πού εξέδωσα ένα συγκεκριμένο διαζύγιο». «Για ποιό λόγο;», τον ερωτώ. «Γιατί, είχαν καμιά δεκαπενταριά μέρες ένα ανδρόγυνο πού παντρεύθηκε, και ήθελε η γυναίκα κάτι κεφτεδάκια να κάνει· και είπε ο άνδρας της: “κάνε και αυτό”. Διαφώνησαν, λοιπόν, και τελικά χώρισαν».
«Δε μου λες; Πήγαιναν στην Εκκλησία;», τον ξαναρωτώ.
«Όχι, γέροντα».
«Ε, να τα αποτελέσματα της Εκκλησίας. Εάν πήγαιναν τα ζευγάρια στην Εκκλησία, ούτε πολιτικό γάμο θα ζητούσαν, ούτε ναρκωτικά θα ζητούσαν, ούτε με μαλώματα θα ζούσαν.
Διότι, η Εκκλησία, είναι πηγή της Χάριτος.
Όπου πηγάζει η Χάρις, εκεί είναι όντως άκρα ειρήνη, άκρα γαλήνη, αγάπη, αδελφωσύνη, όλα!!
Ενώ, όταν δεν πηγαίνουν στην Εκκλησία, τα θέλουν όλα, και το ένα και το άλλο, όλα…».
Σε ερωτώ πάλι:
«Εκείνος, ο οποίος πιστεύει, πηγαίνει, στην Εκκλησία, κάνει έκτρωση;». Ήλθε κάποιος και μου λέει: «Αρραβώνιασα το κορίτσι μου με κάποιον. Έμεινε έγκυος όμως...
Και εκτός αυτού μου λέει ο γαμπρός:
“Δεν την θέλω”.
“Δεν την θέλεις…” του λέω, “Και τώρα τί θα κάνουμε;”. Λέω τότε στην γυναίκα μου: “Πάρε την κόρη μας και πήγαινε στην Αθήνα και κάνε έκτρωση, αλλιώς θα μας πάρει η ντροπή του κόσμου”.
Ε, την πήρε η γυναίκα και πήγαν στην Αθήνα.
Μόλις πήγε να κοιμηθή, βλέπει τον Άγιο Νεκτάριο ολοζώντανο να κρατά το μπαστούνι του και να της λέει:
“Tο σκέφθηκες καλά αυτό το οποίο θέλεις να κάνεις; Το βλέπεις αυτό που κρατώ;;”.
Έντρομη η γυναίκα μου, πήρε το κορίτσι και γύρισαν στο χωριό…
Και ξέρετε τί έγινε;
Ήλθε ο γαμπρός και λέει: “Θα την πάρω!”».
< Ο Άγιος Νεκτάριος ενήργησε και την πήρε!
Η έκτρωση είναι απαίσιο πράγμα… μητέρα να σκοτώνει το παιδάκι της… Ναι, αλλά όταν δεν πάει, δεν έχει πίστη στην Εκκλησία, το σκοτώνει…
Όταν, όμως, πάει στην Εκκλησία, δεν το σκοτώνει. Ζούνε ειρηνικά και ο άνδρας και η γυναίκα.
Αυτά είναι τα αποτελέσματα της Εκκλησίας.
Ἔρχεται μία Κυριακή.
Πάρ’ τὴ γυναικούλα σου, πάρ’ τὰ παιδάκια σου. Πήγαινε στὴν Ἐκκλησία.
Καὶ μετὰ ἀπ’ τὴν Ἐκκλησία, ὅταν θὰ πᾶς στὸ σπίτι σου, θὰ δεῖς·
μία εἰρήνη βασιλεύει στὸ σπίτι, μία ἀγάπη ὅλη τὴν ἡμέρα, ἀλλὰ καὶ ὅλη τὴν ἑβδομάδα.
Τὴν ἄλλη Κυριακή, μὴ πηγαίνεις στὴν Ἐκκλησία. Θὰ δεῖς ὅλη τὴν ἡμέρα τῆς Κυριακῆς μαλώματα, γκρίνια μὲ τὰ παιδιά,
φωνές, ἀντάρες, ὅλη τὴν ἑβδομάδα.
Ε, ε. Τώρα διάλεξε ποιὸς δρόμος σοῦ ἀρέσει. Ποιὸ εἶναι τὸ δικό σου συμφέρον. Νὰ ζεῖς εἰρηνικά.
Καὶ τὰ παιδάκια κατόπιν παίρνουν τὴ Χάρη ἀπ’ τὴν Ἐκκλησία καὶ εἶναι εἰρηνικά.
«Α, Εκκλησία, παιδί μου να ξέρεις τι είναι Εκκλησία! Εγώ τώρα τελευταία κατάλαβα.
Τόσα χρόνια δεν ήξερα.
Μια φορά λειτούργησα με τον Άγιο Ροδοστόλου (Επίσκοπο του Οικ. Πατριαρχείου) στην Ξηροποτάμου και εκεί είδα την Χάρη να πέφτει.
Πω, πω, πω! Τι να σου πω! Δεν είχα ξαναλειτουργήσει με Αρχιερέα.
Πώς να σου το πω, παιδί μου. Δεν υπάρχουν λόγια. Έβλεπα όπως σήκωνε τα χέρια του ο αρχιερέας να έρχεται η χάρη πλούσια, να πέφτει από τα χέρια του σαν πλημμύρα, χύδην.
Τι λειτουργία ήταν αυτή! Τότε κατάλαβα τι είναι η Εκκλησία μας!
Read more here: https://orthodoxia.online/agion-oros/agios-efraim-katounakiotis-o-afthentikos-didaskalos-ypakois-kai-prosefchis/
Όσιος Εφραίμ ο Κατουνακιώτης (1912-1998) πηγη agapotonxristo.blogspot.com
Χρήσιμα λόγια από τον πατέρα Ioan Danci
Χρήσιμα λόγια από τον πατέρα Ioan Danci
*Οι αληθινοί φίλοι είναι αυτοί που γονατίζουν δίπλα σου όταν είσαι πεσμένος. Καθαρίστε τις πληγές σας και από εκεί και τα γόνατά σας σηκώστε τα χέρια και την καρδιά σας στον ουρανό και επικαλέστε τη βοήθεια του Θεού για εσάς. Δεν χρειάζεται να φοβόμαστε τι μας κάνουν οι άνθρωποι ή ο διάβολος, οι άνθρωποι κάνουν πολλές αδικίες μεταξύ τους. Πρέπει να φοβόμαστε ότι δεν θα πέσουμε σε αυτόν τον πειρασμό να βλάψουμε τους άλλους. Το καλό είναι πολύ δύσκολο να γίνει σήμερα, το κακό βρίσκεται ή εξασκείται σε κάθε βήμα. Ας είναι πάντα η αναφορά μας στον Χριστό, γιατί στο τέλος θα καταλήξουμε όλοι μπροστά στον θρόνο της κρίσης Του. Ας είμαστε καλά, γιατί ο κόσμος βρίσκεται στην κακία! Χτυπήστε με αγάπη δεξιά κι αριστερά και τότε η χαρά θα κυριαρχήσει στην καρδιά μας!
*Μη φοβάσαι, φίλε, τους κακούς ανθρώπους, να φοβάσαι ότι δεν θα καταλήξεις σαν αυτούς! Το μίσος θα υπάρχει μέχρι το τέλος του κόσμου, σημασία έχει εσύ, άνθρωπε, όποιος κι αν είσαι, να μην έχεις καμία σχέση. Πρέπει να χαιρόμαστε σήμερα, αύριο δεν ξέρουμε τι μας περιμένει... Πρέπει να συγχωρήσουμε, να αγαπήσουμε, να προσευχηθούμε, να μετανοήσουμε σήμερα, αύριο μπορεί να μην έχουμε αυτή την ευκαιρία. Φίλε, σταμάτα από αυτό το χάος που βιάζεται στην καταστροφή, σήκωσε τα μάτια σου στον ουρανό και ζήτα υπομονή για αυτό που σε περιμένει στο μέλλον. Πάνω απ' όλα χαμογέλα, ο Θεός, μέσα στη μεγάλη Του καλοσύνη, σε αγαπά!
ΑΘΩΝΙΚΕΣ ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ
Aρχοντοφωτη ημέρα να έχουμε μέσα στο Θεικο πατρικο φως.
Η λ-ογική είναι β-ολική .Είναι καλοζυγιασμένη και καλομετρημένη.Όλα στην τάξη και την ασφάλεια.Όλα τα προβλήματα θαρρεί πως τα έχει λύσει.Εχει βολευτει και έχει ησυχάσει νομίζοντας πως υπόγραψε και ασφαλιστικο συμβόλαιο με Τον Θεό.
Ενώ η αγία τρέλα λευτερώνει από την κέλα της φυλακής που λέγεται ασφάλεια.Με την τρ-έλα ο Θεός μας λέει " γέλα " και τα σφάλματα τα κάνει άλματα και τα λάθη άνθη καθώς φυσά ζωοποιητικά το αέρι της μετανοίας.
Πατήρ Διονύσιος Ταμπακης
Τρίτη 26 Σεπτεμβρίου 2023
ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ
Μόλις κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Σταμούλη, το εμβληματικό βιβλίο μαγειρικής «Από στόμα σε στόμα - Θησαυροί της ελληνικής κουζίνας». Το βιβλίο υπογράφουν η διακεκριμένη σεφ Αργυρώ Μπαρμπαρίγου, η οποία μαζί με την ομάδα της επιμελήθηκε τις συνταγές και ο κορυφαίος διατροφολόγος Αναστάσιος Παπαλαζάρου.
Πρόκειται για μια πρωτότυπη συλλογή αυθεντικών παραδοσιακών συνταγών από όλη την Ελλάδα!
ΘΑ ΤΟ ΒΡΕΙΤΕ ΣΤΑ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ ΜΑΣ!
Ο ΘΕΟΣ ΝΑΤΟΥΣ ΑΝΑΠΑΥΣΕΙ ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΝ
Ο ΘΕΟΣ ΝΑΤΟΥΣ ΑΝΑΠΑΥΣΕΙ ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΝ
Τα δάκρυα και οι λύπες δεν είναι χρήσιμα στους νεκρούς, ούτε μπορούν να τους επαναφέρουν από την αιώνια ζωή, ούτε να τους βγάλουν από τους λάκκους. Γι' αυτό οι θεϊκοί απόστολοι έδωσαν νόμο, να μην χάνουμε τα μυαλά μας κλαίγοντας για τους νεκρούς, αλλά να τους θυμόμαστε στα φοβερά μυστήρια και να δίνουμε ελεημοσύνη στο όνομά τους.
Η φύση φέρνει δάκρυα, αλλά η πίστη σταματά τις πηγές των δακρύων.
Ο αδερφός μας δεν πέθανε, κοιμάται. Ο πραγματικός θάνατος είναι ο θάνατος της ψυχής. Ο τάφος κλείνει για το σώμα του, αλλά ο παράδεισος ανοίγει για την ψυχή του.
π. Arsenie Papacioc
Δεν μπορούμε να σώσουμε κανέναν: ούτε τα παιδιά ούτε τον εαυτό μας. Μόνο ο Θεός μπορεί να το κάνει αυτό. Βασιστείτε λοιπόν σε Αυτόν, αναζητήστε δύναμη από Αυτόν για τον εαυτό σας και για τα παιδιά σας. Αυτός είναι ο πιο σίγουρος τρόπος, όλοι οι άλλοι είναι αμφίβολοι για επιτυχία. Αρχιερέας Alexy Pavlov
Assumption Pskov-Pechersky Monastery. Pskov region, Pechory city, Russia
Monument to the Pskov-Pechersk
Elders. The sculptural composition “Our Pskov-Pechersk ascetics” consists of
nine figures of the elders of the Pskov-Pechersk Monastery: Archimandrite John
(Krestyankin), Archimandrite Alypiy (Voronov), Archimandrite Seraphim
(Rosenberg), Archimandrite Nathanael (Pospelov), Archimandrite Feofan
(Molyavko), Archimandrite Adrian (Kirsanov), hieroschemamonk Mikhail
(Pitkevich), Venerable Simeon (Zhelnin), schema-abbot Savva (Ostapenko).
Assumption Pskov-Pechersky Monastery.
Pskov region, Pechory city, Russia
Ανακήρυξη του Αγίου Παϊσίου σε Προστάτη της Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας
Ο Άγιος Παΐσιος
ο Αγιορείτης, ένας μεγάλος και λαοφιλής σύγχρονος Άγιος της Ορθοδόξου
Εκκλησίας, τον οποίο ιδιαίτερα ευλαβείται ο φιλόχριστος λαός της πέμπτης
ηπείρου, ανακηρύχθηκε Προστάτης της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας από τον
Προκαθήμενο αυτής, Σεβασμιώτατο Αρχιεπίσκοπο κ.κ. Μακάριο.
Ο Αρχιεπίσκοπος
προέβη στην ανακήρυξη, έμπλεος συγκινήσεως, κατά την εισηγητική ομιλία του στο
πλαίσιο της 12ης Κληρικολαϊκής Συνελεύσεως της Ιεράς Αρχιεπισκοπής.
Κάνοντας λόγο
για «έναν δικό μας Άγιο» και υπενθυμίζοντας την ευλογημένη επίσκεψη του Αγίου
Παϊσίου στην Αυστραλία το έτος 1977, επισήμανε πως το Απολυτίκιό Του θα
ψάλλεται εφεξής σε κάθε Θεία Λειτουργία, σε όλους τους Ιερούς Ναούς της τοπικής
Εκκλησίας, αρχής γενομένης από την ερχόμενη Τετάρτη, 27 Σεπτεμβρίου 2023, ημέρα
ολοκληρώσεως των εργασιών της Κληρικολαϊκής Συνελεύσεως, οπότε θα τελεστεί
Πολυαρχιερατικό Συλλείτουργο στον Ιερό Ναό Αναστάσεως του Χριστού στο προάστιο
Kogarah του Σύδνεϋ.
Αναλυτικότερα, ο
Αρχιεπίσκοπος κ.κ. Μακάριος στη σχετική τοποθέτησή του υπογράμμισε: «Επειδή η
σημερινή ημέρα είναι ιστορική, θέλω να τη θυμόμαστε όλοι και να χαραχθεί με
χρυσά γράμματα στις δέλτους της ιστορίας της Ιεράς Αρχιεπισκοπής μας. Γι’ αυτό,
σας παρακαλώ να φέρετε στη σκέψη σας έναν δικό μας Άγιο, τον Άγιο Παΐσιο τον
Αγιορείτη, ο οποίος επισκέφθηκε την Αυστραλία μαζί με τον Οσιότατο Προηγούμενο
της Μονής Ιβήρων, τον π. Βασίλειο. Καταγράφεται, μάλιστα, και ένα θαύμα
θεραπείας καρκινοπαθούς που επιτέλεσε ο Άγιος Παΐσιος ενόσω ήταν εδώ στην
Αυστραλία.
Ανακηρύσσω
λοιπόν σήμερα τον Άγιο Παΐσιο τον Αγιορείτη, πάτρωνα, φύλακα και προστάτη της
Αυστραλίας και της Αρχιεπισκοπής μας.
Την Τετάρτη θα
ψάλουμε για πρώτη φορά το Απολυτίκιό του, το οποίο θα ψάλλεται από τούδε και
εις το εξής σε κάθε Θεία Λειτουργία, μετά το Απολυτίκιο του Ναού.
Το Απολυτίκιο
του Αγίου θα ψάλλεται εις αιώνας αιώνων εδώ στην πέμπτη ήπειρο».
Όσο εγώ γλεντούσα με τους φίλους μου στο σπίτι, ο πατέρας μου καθόταν στο μετρό Ο Πρωτοπρεσβύτερος Ίγκορ Φομίν* διηγείται κάποιες ιστορίες από τη ζωή του πατέρα του, Πρωτοπρεσβύτερου Γεωργίου Φομίν
Όταν πλησίαζαν
τα γενέθλιά μου, τότε που ήταν να κλείσω τα 18 μου, ζήτησα από τους γονείς να
το γιορτάσω με τους φίλους μου στο σπίτι μας. Τότε, δεν υπήρχαν πολλά καφέ και
μπαρ. Ήταν ακόμα η εποχή της Σοβιετικής Ένωσης. Και οι γονείς μου συμφώνησαν.
Ήμουν ήδη μεγάλος, 18 χρονών, με περίμενε όπου να’ ναι η θητεία μου στο στρατό.
Οι γονείς μου ετοίμασαν το τραπέζι, εγώ κάλεσα τους φίλους μου, τους συμμαθητές
μου, όλα ήταν πολύ καλά. Φυσικά, ζήτησα από τους γονείς μου να μας αφήσουν μόνους
κάποια στιγμή, ώστε να μπορούμε να νιώθουμε άνετα. Οι γονείς μου έκαναν αυτό
που τους ζήτησα. Η μάνα μου πήγε στην αδερφή της, αλλά για τον μπαμπά δεν ήξερα
ακριβώς πού θα πήγαινε για να μην έρθει σπίτι.
Εμείς τα παιδιά
κάναμε πολύ ωραίο πάρτι, περάσαμε υπέροχα, είχαμε διάφορα αστεία στιγμιότυπα,
όπως όταν κάποιος κάθισε πάνω στην τούρτα. Το πρωί, όταν συμμαζεύαμε το σπίτι
μαζί με τους γονείς μου, έμαθα τυχαία πού ήταν οι γονείς μου εκείνες τις ώρες,
όταν εμείς γλεντούσαμε και γιορτάζαμε τα γενέθλιά μου. Ο μπαμπάς μου, μετά τη
δουλειά του – δούλευε τότε ως πληροφορικός – πήγε στην εκκλησία, στην οποία
εκκλησιαζόμασταν οικογενειακώς. Έμεινε εκεί μέχρι να κλείσει και μετά πήρε το
μετρό. Έφτασε στη δική μας στάση του μετρό, τη στάση «Σούκινσκαγια», και όση
ώρα το μετρό παρέμενε ανοιχτό, καθόταν εκεί, σιωπηλά, σεμνά, ήρεμα, για αρκετές
ώρες, διαβάζοντας το Ευαγγέλιο. Υπολογίζω ότι κάθισε εκεί περίπου τέσσερις
ώρες. Όταν ήταν να κλείσει το μετρό και τα λεωφορεία κυκλοφορούσαν πλέον όλο
και πιο αραιά, γύρισε σπίτι και νομίζω ότι ήταν ακριβώς στην ώρα του, γιατί
μόλις είχαν φύγει οι καλεσμένοι μου. Ήταν ήδη περασμένα μεσάνυχτα. Ήμουν πολύ
ευγνώμων στους γονείς μου ότι συμφώνησαν να μου κάνουν τέτοια γιορτή, όταν τους
το ζήτησα. Αλλά, όταν έμαθα ότι ο μπαμπάς μου, που γνώριζε ότι στο σπίτι ο
τρελός νεαρός γιος του γιορτάζει τα γενέθλιά του με τους φίλους του, χρειάστηκε
ο ίδιος να κάθεται στο μετρό ήρεμα, σιωπηλά, χωρίς να διαμαρτυρηθεί, ανέβηκε
πολύ στα μάτια μου. Η σεμνότητα του πατέρα μου, η ταπείνωσή του, η πραότητά
του, ήταν για μένα κάτι το εξωπραγματικό.
Μετά από εκείνα
τα γενέθλιά μου, δεν πέρασε πολύς καιρός και πήγα να υπηρετήσω τη θητεία μου
στο στρατό. Δύο χρόνια υπηρέτησα σε μονάδα τεθωρακισμένων, μακριά από το σπίτι
μου. Η θητεία μου δεν ήταν εύκολη, ας πούμε ότι ήταν πολύμορφη. Είχα και πολύ
όμορφες και πολύ δύσκολες στιγμές. Θα έλεγα ότι δίπλα μου πάντοτε πετούσαν κάτι
«βλήματα». Είναι αυτές οι δυσκολίες που συμβαίνουν συχνά στο στρατό. Αντρική
παρέα, μεγαλύτεροι, μικρότεροι, «στραβάδια», «παλαίουρες» κοκ. Αλλά, πάντοτε
για μένα όλα είχαν καλό τέλος. Όλοι οι καυγάδες και τα καθημερινά καψόνια
τελείωναν καλά για μένα. Οπότε, σε γενικές γραμμές πέρασα καλά στο στρατό, αφού
να φανταστείτε διάβασα όλα τα έργα του Λεσκόφ και του Ντοστογιέφσκι. Η μητέρα
μου είχε αντιγράψει με το χέρι της το κατά Μάρκον Ευαγγέλιο. Το φυλάω ακόμα και
τώρα στο σπίτι μου αυτό το χειρόγραφο Ευαγγέλιο. Ήταν πολύ ευχάριστο να σου
έρχονται τέτοια δέματα. Να σημειώσω ότι ήταν εποχή σοβιετικού καθεστώτος και
απαγορευόταν να φοράς σταυρό, απαγορευόταν να έχεις μαζί σου Ευαγγέλιο.
Όταν επέστρεψα
στο σπίτι και ήδη είχα εισαχθεί στην Ιερατική Σχολή, πάλι τυχαία, μέσα στη
συζήτηση έμαθα ότι ο πατέρας μου, όσο ήμουν στο στρατό, κάθε μέρα διάβαζε τους
Χαιρετισμούς της Υπεραγίας Θεοτόκου. Ανεξάρτητα από τις περιστάσεις, τις
δυσκολίες, είχε δεν είχε δυνάμεις, κάθε μέρα διάβαζε για μένα τους
Χαιρετισμούς. Τότε κατάλαβα γιατί ο Κύριος ήταν τόσο ελεήμων μαζί μου.
Φαίνεται, η Μητέρα του Θεού με κάλυπτε με τη σκέπη Της, με το ωμοφόριο Της, και
έτσι τα «βλήματα» πετούσαν δίπλα μου και δεν με έβλαπταν στα δύο χρόνια της
στρατιωτικής μου ζωής.
Πάντα θα θυμάμαι
την ημέρα του θανάτου του πατέρα μου. Ήταν ένας θάνατος δικαίου. Δε φοβόταν
καθόλου το θάνατο. Θυμάμαι, είχε έρθει στο σπίτι μας, ζούσαμε τότε έξω από την
πόλη, καθόμασταν στο τραπέζι, μιλούσαμε και κάποια στιγμή λέει: «Αχ, να ερχόταν
σύντομα η στιγμή του θανάτου μου!». Το είπε ήρεμα, σεμνά, χωρίς να είναι
κουρασμένος από τη ζωή, ούτε προσπαθούσε να δημιουργήσει εντυπώσεις. Το είπε
σαν κάτι απλό, καθημερινό και συνηθισμένο. Του σχολίασα: «τι είναι αυτά που
λες;». Και αυτός μου απάντησε: «Μη δίνεις σημασία». Φαίνεται ότι ήταν κάτι σαν
κραυγή της ψυχής. Πέθανε στο Ναό, στη διάρκεια της εσπερινής αναστάσιμης
ακολουθίας, στις 20 Ιανουαρίου. Ήταν Σάββατο μετά τη Βάπτιση του Κυρίου μας.
Εκείνη την ημέρα διαβάζονταν το κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο που έχει τα εξής λόγια:
«Σίμων Ιωνά, αγαπάς Με;». Στο Ναό μας έχουμε την παράδοση, μετά το Ευαγγέλιο, ο
ιερέας που λειτουργεί να κάνει ένα μικρό κήρυγμα στο εωθινό Ευαγγέλιο. Ο
πατέρας βγήκε στον άμβωνα και έκανε το κήρυγμα με θέμα τα λόγια «Σίμων Ιωνά,
αγαπάς Με;». Μιλούσε για την αγάπη, για τη Θεία αγάπη, για την αγάπη προς τον
άνθρωπο, για την ανθρώπινη αγάπη. Και κάποια στιγμή έκανε δύο βήματα λίγο
παραπέρα και κρατήθηκε από ένα διαχωριστικό χώρου. Αυτό είχε ξανασυμβεί και
άλλη μια φορά που είχε ζαλιστεί. Τον πλησίασα και του λέω: «Μπαμπά, πάμε στο
ιερό να καθίσεις». Μου λέει: «Όχι, όχι, θα τελειώσω το κήρυγμα». Και έτσι,
εμπνευσμένος συνέχισε να μιλάει για την αγάπη, για τις σχέσεις Θεού και
ανθρώπων. Ξαφνικά, κάποια στιγμή πήρε βαθιά ανάσα και είπε «Ω, Κύριε!» και έτσι
όπως ήταν με τα άμφια, με ανοιχτή την Ωραία Πύλη, έπεσε και πέθανε ακαριαία.
Εμείς
προσπαθούσαμε να τον επαναφέρουμε. Επιπλήττω τον εαυτό μου για αυτό το πράγμα.
Ακόμα και την τελευταία στιγμή της ζωής του, κυριολεκτικά, δεν τον άφησα να
φύγει ήρεμα. Πάντα του προκαλούσα ανησυχίες, έτσι μου φαίνεται τουλάχιστον.
Παρόλο που εκείνος με αγαπούσε απέραντα. Αυτό ήταν φανερό και αυτό ο μπαμπάς
μου το έλεγε πάντα και στους άλλους. Αλλά ακόμη και τώρα δεν μπορώ να συγχωρέσω
στον εαυτό μου που για ώρες προσπαθούσαμε να τον επαναφέρουμε στη ζωή. Είχαμε
καλέσει και ασθενοφόρο με εξοπλισμό ανάνηψης, όπου οι γιατροί προσπαθούσαν να
τον επαναφέρουν. Τελικά, τον βασάνισα ακόμα και την ώρα του θανάτου και δεν τον
άφησα να πάει στον Κύριο ήσυχα. Δεν τον άφησα να έχει ανώδυνα, ανεπαίσχυντα και
ειρηνικά τα τέλη της ζωής του, όπως ζητάμε στις προσευχές μας. Ωστόσο, αυτές οι
προσπάθειες ανάνηψης δεν έφεραν αποτέλεσμα.
Πρωτοπρεσβύτερος
Ίγκορ Φομίν
Απομαγνητοφώνηση,
διασκευή και μετάφραση: Αναστασία Νταβίντοβα
9/22/2023
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
