234 Μοναχή Ν!
Πρέπει να ξέρετε ότι ένας μοναχός που προδίδει τους όρκους του θεωρείται αυτοκτονία και στερείται ακόμη και τη χριστιανική ταφή.
235 Αγαπητέ Λ.!
Έλαβα το γράμμα σου και προσεύχομαι για σένα. Κάνε θεραπεία μωρό μου, πάρε δύναμη και μετά το νοσοκομείο θα αποφασίσεις για όλα με τον εξομολογητή σου. Πρέπει να υπομείνεις πολλά για να μάθεις να ζεις στο θέλημα του Θεού. Η εσωτερική σας διάθεση είναι καλή - όλα είναι για τον Θεό και για όνομα του Θεού. Μόλις θεραπεύσετε, ξεκουραστείτε και γράψετε ένα γράμμα στη Μητέρα Ηγουμένη λέγοντάς σας τις ευλογίες της. Μην ντρέπεσαι για τίποτα, και δεν χάνονται όλοι στον κόσμο, και δεν σώζονται όλοι στο μοναστήρι. Ας προσευχηθούμε και ας σωθούμε.
Μην χάσεις την επαφή με τον πατέρα σου. Έχεις ήδη ζήσει πολλά, και έχεις περάσει πολλά, και για έναν μοναχό αυτό είναι το πιο σημαντικό. Ο γέροντας του μοναστηριού μας είπε για τον εαυτό του: «Δεν είμαι μαθημένος, αλλά συντετριμμένος». Από τέτοιους συντετριμμένους ο Κύριος δημιουργεί τον λαό του Θεού.
Ο Κύριος είναι μαζί σας!
236 Αγαπητέ πάτερ Γ.!
Έχουμε ένα αποτέλεσμα, και όλοι το ξέρουμε - να μπούμε στην Αιωνιότητα μέσα από τις θνητές πύλες. Οι ασθένειες είναι τηλεγραφήματα ειδοποίησης για να μην ξεχνάμε το κύριο πράγμα στη ζωή. Έτσι, το έλεος του Θεού σας πληροφορεί για την ανάγκη να είστε πιο αυστηροί με τον εαυτό σας, ανεξάρτητα από το πού βρίσκεστε—είτε σε νοσοκομείο, σε μοναστήρι ή σε μια αυλή. Και αυτό δεν σημαίνει να περπατάς με ένα αίσθημα καταστροφής για το αύριο σου. Αυτό μας λέει να ακολουθήσουμε μια ζωντανή και υπεύθυνη προσέγγιση του χρόνου. Τώρα πρέπει να εξομολογηθείς, να λάβεις άφεση να κοινωνήσεις με τον Θεό, χωρίς να μπεις σε εικασίες, εικασίες και ανθρώπινους υπολογισμούς, να παραδοθείς στο θέλημα του Θεού και στα χέρια των γιατρών. Αγαπητέ μου, ο Κύριος έχει επίσης μερικές φορές σχέδια που αλλάζουν, αλλά αυτό σίγουρα εξαρτάται από εμάς. Πηγαίνετε στο χειρουργείο με την προσευχή: «Κύριε! Ξέρεις τα πάντα; Κάνε μαζί μου όπως θέλεις. Αμήν!"
Για εμάς, τους μοναχούς, πρέπει να είναι έτσι: η ζωή είναι ο Χριστός και ο θάνατος είναι κέρδος. Είτε ζήσω είτε πεθάνω, είναι πάντα του Κυρίου. Αυτό είναι το σημαντικό για εμάς.
Θα προσευχηθούμε για εσάς.
237 Αγαπητέ Ι. εν Κυρίω!
Η ηλικία σας είναι τέτοια που ήρθε η ώρα να επιλέξετε τον δρόμο της ζωής. Αλλά πρέπει να το κάνετε μόνοι σας - προσεκτικά και υπεύθυνα, ακόμη και λαμβάνοντας υπόψη τις δυνατότητές σας, γιατί αν δεσμεύεστε από κάποιες ευθύνες απέναντι στα αγαπημένα σας πρόσωπα, τότε αυτό δεν μπορεί να αγνοηθεί. Αυτό το σκεπτικό θα σας βοηθήσει να προσδιορίσετε τι μπορείτε και τι πρέπει να κάνετε αυτή τη στιγμή. Άλλωστε, σε ένα μοναστήρι ψέλνεις στον Θεό, αλλά αν δεν υπάρχει μοναχικό πνεύμα μέσα, τότε ο κόσμος διεκδικεί τα δικαιώματά του.
Κοιτάξτε μέσα σας!
Η επιλογή δεν πρέπει να γίνει με υψηλούς ρυθμούς και έχοντας επίγνωση σε ποιον σταυρό απλώνετε τα χέρια σας.
238 Αγαπητέ Α. εν Κυρίω!
Η γονική ευλογία χτίζει τα σπίτια των παιδιών, αυτό είναι ένα δώρο που δίνεται στους γονείς από τον Θεό, και επομένως δεν μπορείτε να παντρευτείτε ή να πάτε σε μοναστήρι χωρίς την ευλογία της μητέρας σας. Αλλά πριν πάρετε την ευλογία της, πρέπει να σκεφτείτε τα πάντα.
Αναφέρετε την υγεία – και αυτό είναι σημαντικό. Άλλωστε τα μοναστήρια ακόμα αναστηλώνονται, και χρειάζονται πολλή δύναμη και υγεία. Και κανείς δεν θα λάβει υπόψη του το γεγονός ότι είσαι άρρωστος. Θα αρχίσει λοιπόν η γκρίνια και η απόγνωση, και αυτό δεν είναι σωτηρία, αλλά θάνατος. Ζήστε με τη μητέρα σας, και προσπαθήστε να αποκτήσετε μια χρήσιμη ειδικότητα. Ο γιατρός είναι χρήσιμος στον κόσμο και καλός στο μοναστήρι.
Λοιπόν, Α., μη βιάζεσαι. Δεν υπάρχει κενό - κανείς δεν σε αναγκάζει να παντρευτείς, και το μοναστήρι δεν θα ξεφύγει από σένα. Και όταν μεγαλώσεις, συνειδητά κάνεις επιλογή και αναλαμβάνεις πολύ δυνατό κατόρθωμα, και σώζονται και στον κόσμο και στο μοναστήρι, αλλά η καταστροφή δεν κοιμάται ούτε εκεί ούτε εδώ.
Μάθε, Α.! Και τότε ο Κύριος θα υποδείξει. Ναι, ζήσε με τη μητέρα σου.
239 Αγαπητέ Ε. εν Κυρίω!
Θέλετε να φέρετε ένα μοναρχικό-πατριωτικό πνεύμα στο μοναστήρι. Και αυτή είναι μια σκόπιμη καταστροφή του μοναστικού πνεύματος, και επομένως η συμβουλή μου προς εσάς είναι μία - ζήστε στο σπίτι και κάντε το έργο που σας έχει ευλογήσει ο Κύριος αυτή τη στιγμή - διδάξτε.
Είναι καλύτερο να συμμετέχεις στη δημιουργία σιγά σιγά παρά να καταστρέφεις με μια πτώση – και μάλιστα από άγνοια και παρεξήγηση.
Θυμηθείτε τον εαυτό σας ως μη εκκλησία, συγκρίνετε με την παρούσα. Η διαφορά είναι σημαντική. Και νομίζω ότι δεν θα σταματήσετε στην εξέλιξή σας. Να θυμάστε ότι όλα γίνονται στην ώρα τους για όσους ξέρουν να περιμένουν (σοφά βέβαια).
Ο Θεός να σε κάνει σοφό!
240 Δούλος του Θεού Ν.!
Η ψυχική ηρεμία βρίσκεται μόνο αφού παλέψει κανείς με τα πάθη του. Στην περίπτωσή σας, είναι πιο βολικό να το κάνετε αυτό όχι στο μοναστήρι, αλλά στο σπίτι. Επομένως, ζήστε με τη μητέρα σας και προσπαθήστε να είστε μια αληθινά χριστιανή κόρη.
Το μέλλον είναι στο χέρι του Θεού. Ο Κύριος θα δει τι θα ωριμάσει στην καρδιά σας με τον καιρό.
Ο μοναχισμός δεν αφορά μόνο τα μαύρα άμφια, αλλά πρώτα απ' όλα τον άνθρωπο που κρύβεται στην καρδιά. Και τα ρούχα είναι εξωτερικά και δεν εκφράζουν πάντα την ουσία. Ζήσε με τη μητέρα σου.
Ο Θεός να σε κάνει σοφό!
242 Αγαπητέ Μ. εν Κυρίω!
Αυτός που κοιτάζει πίσω είναι αναξιόπιστος για τη Βασιλεία των Ουρανών.
Αλλά ο εχθρός σας πολεμά, και πρέπει να επιβιώσετε από όλα, να περάσετε από τα πάντα, νικώντας τις μηχανορραφίες του με υπομονή.
Να θυμάστε την πρώτη σας αγάπη πιο συχνά, γιατί ήταν το κάλεσμα του Θεού, αλλά τώρα κόποι, ασθένειες, θλίψεις, που ξεπερνιούνται με υπομονή και σταθερή πίστη στην Πρόνοια του Θεού. Θα έρθει η ώρα που θα ευχαριστήσετε τον Θεό με όλη σας την καρδιά που σας ευλόγησε να περάσετε από το σχολείο του μοναχισμού.
243 Αγαπητέ Ν.!
Σας καλώ το έλεος του Θεού και σας ζητώ τη γενναιόδωρη συγχώρεση της αδυναμίας μου.
Προφανώς, τελείωσε ο καιρός που τίποτα δεν με εμπόδισε να ανταποκριθώ πλήρως σε κάθε επιθυμία όσων ήρθαν. Είναι δύσκολο να μπω σε όλους τους τρέχοντες περιορισμούς που υπαγορεύει η ηλικία μου, αλλά για να συνεχίσω την ποιμαντική επικοινωνία με πολλά πνευματικά παιδιά πρέπει να τους τηρώ αυστηρά.
Επικοινωνώ πιο συχνά γραπτώς, όπως και τώρα μαζί σας, και βρίσκω σε αυτό ένα συγκεκριμένο όφελος και ευκολία για το μέλλον για όσους ρωτούν. Ήρθε η ώρα που πολλοί άνθρωποι έχουν κοντή μνήμη και τα προσωπικά ενδιαφέροντα κρύβουν εύκολα την αλήθεια. Αλλά αυτό είναι γενικό, αυτό δεν αφορά εσάς.
Για σένα και για μένα τελείωσε ένας χρόνος έντονης ζωής, που έμελλε να καθορίσει το μέλλον σου.
Η προσωπική σας αναφορά για φέτος είναι μπροστά στα μάτια μου, αλλά στα μάτια μου, και στο μυαλό μου, και στα βάθη της ψυχής μου, υπάρχει ένας άλλος ορισμός της ζωής σας, που δεν αναλύεται και δεν έχει νόημα από εμάς. Και σύμφωνα με αυτόν, σύμφωνα με αυτό το άλλο, ο συγχρονισμός των αλλαγών στη ζωή σας μετατίθεται σε έναν ειδικό ορισμό. Γιατί; Μου είναι δύσκολο να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση. Στην απορία μου, υπάρχει μόνο μία απάντηση: «Έτσι πρέπει να είναι!»
Είναι απαραίτητο ο Α. να παραμείνει μουσικός, είναι απαραίτητο να συνεχίσει το έργο που ξεκίνησε σε συμμαχία με τον Κ., είναι απαραίτητο η χριστιανική κοσμοθεωρία και η ζωή του ως θεραπευτικό παράδειγμα να ζουν στο συγκεκριμένο περιβάλλον των μουσικών, και ο ίδιος είναι και ήταν μουσικός, τον οποίο αγαπούσε και σεβόταν ο μεγάλος παππούς (Πατριάρχης Πίμεν). Επομένως, δεν έχω αντίρρηση και δεν λέω τίποτα αντίθετο με την απόφαση για εσάς από τα Πάνω. Σας ενθαρρύνω να κάνετε το ίδιο. Άφησε το ράσο σου, φτηνό και ακριβό, περιοριστείς στο εκκλησιαστικό ράσο, παραμένοντας αγαπητός σε όλους: τόσο στο εκκλησιαστικό περιβάλλον όσο και στον μουσικό κόσμο Ν. Μην δεσμεύεσαι σε όρκους που δεν θα φέρουν σε σένα ή σε άλλους το αναμενόμενο όφελος . Και αυτή η φορά θα είναι ένας αρχάριος πειρασμός για εσάς, που δεν μπορείτε να αποφύγετε στην πορεία προς τον μοναχισμό. Φυσικά, αν μιλάμε για μοναχισμό στο πνεύμα, και όχι στα ρούχα.
Η εξομολόγηση έγινε αποδεκτή, απλώς επαναλάβετέ την λεπτομερώς σε εκείνες τις επόμενες εποχές που θα έρθει η ώρα να μιλήσουμε για τον κουράγιο. Στο μεταξύ, θα εξομολογηθείς για εκείνα τα μικρά χρονικά διαστήματα από εξομολόγηση σε εξομολόγηση. Και αυτό είναι επίσης ένα μεγάλο όφελος για εσάς - αυτή είναι η περίοδος που κοιτάτε μέσα στην καρδιά σας. Τα χοντροκομμένα, σαρκικά όλα είχαν φύγει από τη ζωή - βυθίστηκαν στη λήθη και δεν υπήρχε ακόμη ευκαιρία να αντιμετωπίσουμε τις πνευματικές, λεπτές ασθένειες της ψυχής.
Λοιπόν, αγαπητέ Ν., η ευλογία του Θεού σε σένα είναι να μην αλλάξεις τίποτα στη ζωή μέχρι να ειδοποιηθείς για αυτό από ψηλά. Είθε ο ίδιος ο Κύριος να σας διδάξει να προσεύχεστε, να ελπίζετε, να πιστεύετε, να υπομένετε, να συγχωρείτε και να αγαπάτε τους πάντες.
«Χαίρε, Κυρία, που μας δείχνεις ένα σημάδι του ελέους Σου».
Να είστε υγιείς και προστατευμένοι από τον Θεό.
Ο καλοθελητής και φτωχός προσκυνητής σου.
244 Κοίτα τι είσαι, μοναχός Β.!
Μπορούμε να το πάρουμε, αλλά πώς και με τι θα έρθουμε; Θα πείτε ότι φύγατε από τη ζωή χωρίς να αρχίσετε να ζείτε και χωρίς να καταλαβαίνετε ακόμη τίποτα γι 'αυτό - ήρθατε να κρυφτείτε από το να μεταφέρετε τον σωτήριο σταυρό στη Βασιλεία των Ουρανών. Και πιστεύεις ότι με μια τέτοια απάντηση θα μας αφήσουν να μπούμε; Αλλά δεν θα ρωτήσουν ως απάντηση τι έχουμε κάνει στη ζωή για τον Θεό, για την Εκκλησία, για τους ανθρώπους;
Σωστά, Monk V. Εδώ είναι ένα πρόγραμμα για να συνεχίσεις να ζεις όχι σύμφωνα με τη δική σου επιθυμία, αλλά σύμφωνα με την εντολή του Θεού.
Και ο Πατέρας μας είναι Θεός, και ο κριτής μας είναι ο Θεός. Έχετε τον παράδεισο στο Βαλαάμ, κι εμείς έχουμε τον παράδεισο στο μοναστήρι, αλλά στις ψυχές και τις καρδιές μας μοιάζει ακόμα περισσότερο με κόλαση.
245 Πατέρα Μ., πατέρα Μ.! Τι έχεις κάνει λοιπόν;
Τι λόγια λες για τον Θεό και τι πράξεις κάνεις, ενώ κατακρίνεις τους πάντες και τα πάντα για το ότι κανείς δεν άνοιξε την πατρική σου αγκαλιά ούτε σου έμαθε πώς να ζεις; Τι είδους ανθρώπινη αγκαλιά θέλετε, αν η αγκαλιά του Πατέρα σας έχει ήδη δεχτεί και έχετε κάνει τρεις τόσο ξεκάθαρους και απλούς όρκους στον Πατέρα σας - τον Θεό: υπακοή, μη απληστία, αγνότητα.
Τα τάματα είναι απλά, αλλά είναι έργο όλης της μοναστικής ζωής. Και κάθε μέρα το μαθαίνεις αυτό, και δεν υπάρχουν ρεπό σε αυτό το θέμα. Ο αληθινός μας γέροντας του Θεού, σχήμα-ηγούμενος Λουκάς του Βαλαάμ, έλεγε συχνά: «Είμαι αμαθής, αλλά χτυπημένος», θεωρώντας αυτό το άλεσμα μας στο γουδί της ζωής ως την καλύτερη ακαδημία, όπου ο δάσκαλος είναι ο ίδιος ο Κύριος.
Αλλά πιστεύεις στον Θεό, πιστεύεις ότι χωρίς την Πρόνοια του Θεού δεν γίνεται τίποτα στη ζωή και ειδικά στην Εκκλησία; Και έκανες τους όρκους σου όχι σε εξομολογητή, όχι σε μένα, αλλά στον ίδιο τον Κύριο. Και δεν χρειάζεται να είσαι ιδιοφυΐα για να καταλάβεις το νόημα των προφορικών λέξεων, αλλά το να τις εκπληρώσεις μέσα από τη ζωή - το μοναστικό έργο - είναι μακρύ, και ήσουν στην αρχή αυτού του μονοπατιού.
Αλλά είμαι υποχρεωμένος να σας καταθέσω ότι οι απαντήσεις μου σε εσάς και η αναχώρησή σας στο μοναστήρι ήταν σύμφωνα με το θέλημα του Θεού.
Το σχολείο που φοιτήσατε υπό την καθοδήγηση του πνευματικού σας πατέρα και από το οποίο δραπέτευσατε ήταν το σχολείο της μοναστικής ζωής, όπου έπρεπε να αρχίσει η απόκτηση της υπομονής, της ταπεινοφροσύνης και της υπακοής.
Αποδείχτηκες απρόσεκτος μαθητής, και η αυτοβούλησή σου σε έβγαλε από το μοναστήρι. Έχετε απαρνηθεί την πιστότητα του Θεού στους όρκους σας, αντικαθιστώντας τες με κενές υποσχέσεις σε ανθρώπους των οποίων την ηγεσία κανείς δεν σας εμπιστεύτηκε και στις ζωές των οποίων εισβάλατε ως καταστροφέας, όχι ως βοηθός. Δεν χρειάζεται να ψάξετε πολύ για ένα παράδειγμα:
– οι όρκοι σου στον συνεργάτη σου, τι αξίζουν; Πόσο κράτησε η ανησυχία σου για τον ανάπηρο;
– οι παράνομες πράξεις σας να «βοηθήσετε» την Κ. να την απομακρύνει κάτω από τη στέγη των γονιών της; Και πώς τελείωσαν όλα; Τι ατιμία φέρατε σε αυτήν και στους γονείς της και όμως δεν μπορείτε να της δώσετε τίποτα. Και δεν μπορείτε παρά να το ξέρετε αυτό. Ένας μοναχός, και ιδιαίτερα ένας ιερομόναχος, δεν μπορεί να παντρευτεί. Και ποια γίνεται μαζί σου - πόρνη, θύμα της κόλασης.
Σύμφωνα με τους κανόνες, αν δεν σταματήσεις την άνομη σχέση σου και δεν έχεις χρόνο να μετανοήσεις για αυτές τις πράξεις σου και πεθάνεις, τότε θα κατηγορηθείς για αυτοκτονία και θα στερηθείς την ορθόδοξη ταφή. Αυτό είναι το τέλος των τρεχουσών υποθέσεων σας, και αυτό που περιμένει στην Αιωνιότητα - θα παραμείνουμε σιωπηλοί για αυτό.
Μη διστάσετε λοιπόν. Υποκλιθείτε στη Σ., ζητώντας της συγχώρεση, ζητήστε συγχώρεση από φίλους που από άγνοια σας ακολούθησαν και επιστρέψτε με μετάνοια στο μοναστήρι σας.
Αλλά πρώτα, πέσε σε μετάνοια στον Χριστό μέσω του κυβερνώντος επισκόπου σου. Και κάνε μια αρχή στη σωτηρία σου.
Ξαναδιαβάσατε τόσα πολλά βιβλία των πατερικών βιβλίων και τώρα οι ομολογίες σας περί παντελούς άγνοιας των βασικών της μοναστικής εργασίας ακούγονται πολύ παράξενες.
Δεν ήταν τυχαίο που σας έστειλαν να υπηρετήσετε ως εξάγωνος σε μια εκκλησία για δύο χρόνια για να μελετήσετε τη λειτουργία και να δείτε πιο προσεκτικά τα ιερατικά έργα. Και ο εξομολόγος σου δεν έκανε λάθος που σε συνέστησε για χειροτονία. Όλα θα ήταν καλά αν δεν ήταν... Και σου οφείλω, αγαπητέ Πατέρα Μ., να αποκαλύψεις τον λόγο της πτώσης σου - αυτό είναι το «εγώ» σου.
Αυτή η αμαρτία σου έχει τυφλώσει το μυαλό. Ακολούθησε διαφθορά της βούλησης, που παραμόρφωσε τη συνείδηση. Και το τελευταίο πράγμα που κλείνει πάντα αυτή την αλυσίδα είναι η διαφθορά του σώματος.
Αναλύστε τα πάντα βαθιά και αρχίστε να εξαφανίζετε από τη ζωή σας τα θανατηφόρα αγκάθια που σας έχουν ρίξει κάτω. Ξεκινήστε με το τελευταίο - αποκαταστήστε την καθαρότητα του σώματός σας. Και πάλι, όλα αυτά θα απαιτήσουν χρόνο και δουλειά, και υπομονή με πόνο και λύπη. Και δεν θα είναι από ανθρώπους, αλλά από ανθρώπους - από τον Θεό. Λυπήσου πρώτα απ' όλα τον εαυτό σου. Χωρίς τη συμμετοχή σας, ο Κύριος δεν θα μπορέσει να σας σώσει.
246 Αγαπητή Μητέρα Ηγουμένη Μ. εν Κυρίω!
Η δελεαστική έρημος μας διαρκεί μια ζωή. Και σε αυτό το πνευματικό σχολείο, στα πρώτα στάδια, μας δίνονται μαθήματα από τα οποία δεν έχουμε άποψη, αλλά στην πραγματική πρακτική ζωή πρέπει να μάθουμε το άπειρο βάθος της αδυναμίας μας, ώστε, ήδη αποφεύγοντας όλα τα γοητευτικά κόλπα του εχθρός, παραδιδόμαστε στον Θεό, τη δύναμή Του, τη σοφία. Και θα παραδοθούμε στον Χριστό Θεό.
Το δεύτερο και πιο σημαντικό πράγμα, που προκύπτει από την επίγνωση της αδυναμίας μας, είναι η ευχαριστία προς τον Θεό για τα πάντα: για μέρες, ώρες, λεπτά ευημερίας με την επίγνωση ότι αυτό στέλνεται από τη δύναμη του Θεού για την ενδυνάμωσή μας. για τις λύπες, για τα παραπάτημα μας στο επιλεγμένο μονοπάτι και στο μονοπάτι της σωτηρίας - όπως για ανεκτίμητα μαθήματα που μένουν στη μνήμη και στην αίσθηση της καρδιάς για μια ζωή. Η αδυναμία σου λοιπόν, που προκαλεί όνειρα, είναι διδακτική.
Δεν υπάρχει μια μοναδική συνταγή για τη θεραπεία αυτών των παθήσεων. Τι ταιριάζει στον καθένα σύμφωνα με τη νοοτροπία και την καρδιά και τη σωματική δύναμη ή αδυναμία. Αν δείτε ότι η ημερήσια ανάπαυση, αντί για την αναμενόμενη ξεκούραση, φέρνει μαζί της περιττή απογοήτευση, σταματήστε την. Αλλά στη συνέχεια αλλάξτε κάτι στον τρόπο ζωής σας - συνταξιοδοτηθείτε νωρίτερα το βράδυ. Είναι εύκολο να μιλήσεις, δύσκολο να το κάνεις, αλλά πρέπει να βρεις το δικό σου προσωπικό πράγμα που θα ωφελήσει την ψυχή και το σώμα σου. Εάν είστε υγιείς, πρέπει να κοιμάστε 7 ώρες, και εάν είστε αδύναμοι, 8 ώρες είναι αποδεκτές.
Μητέρα, να είσαι έξυπνη. Αλλά το πιο σημαντικό και αποτελεσματικό πράγμα είναι μια ζωντανή έκκληση στον Κύριο, γιατί όλα είναι μέσω Αυτόν, όλα είναι από Αυτόν και όλα είναι προς Αυτόν.
Το ίδιο ισχύει και για το «σπίτι». Λοιπόν, αυτό δεν είναι δουλειά του εχθρού - στο κέντρο της πόλης, στο μοναστήρι. Και οι άνθρωποι δεν έχουν κανέναν έλεγχο πάνω του. Οι άνθρωποι δεν το έχουν, αλλά ο Θεός έχει πολύ έλεος. Προσευχηθείτε σε ολόκληρο το μοναστήρι στον Ζηλωτή Παράκλητο να προστατεύσει το παρθενικό της όνομα από τις καταπατήσεις του εχθρού. Είναι πολύ καλό να αναλαμβάνουμε την καθημερινή εκπλήρωση του κανόνα της Θεοτόκου. Σύμφωνα με τη μαρτυρία του Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ (Zvezdinsky), αυτή η προσευχή κάνει εμφανώς θαύματα. Καθιερώστε μια εναλλαγή μεταξύ των αδελφών, έτσι ώστε αυτή η προσευχή να εκτελείται καθημερινά. Ας προδώσουμε τον εαυτό μας και ο ένας τον άλλον στη Μητέρα του Θεού.
Όσο για τη μητέρα σου, μην ντρέπεσαι για τίποτα και προσευχήσου να ζήσει περισσότερο για χάρη του αδερφού της. Και βοηθήστε τους χωρίς να αναστενάζετε, αλλά με μέτρο. Μην διακόψετε τη σχέση σας με τον G., όχι μόνο τον χρειάζεστε, αλλά σας χρειάζεται και αυτός πραγματικά. Και για τους καθολικούς σου τα είπε όλα ο Επίσκοπος και σιγά σιγά επηρεάζεις τον Γ., άλλωστε ασυναίσθητα μπήκε σε επικοινωνία μαζί τους ή μάλλον ούτε αυτός, αλλά σκόπευαν να του πάρουν την κηδεμονία. Το έχουν επεξεργαστεί πολύ καλά, αλλά αυτό δεν είναι σύμφωνα με τον Θεό, αλλά σύμφωνα με τα ανθρώπινα σχέδια. Και προσεύχεσαι μαζί του για χάρη της βοήθειας του μοναστηριού και για τη σωτηρία της ψυχής του. Αυτό είναι όλο.
Είθε ο Κύριος να σας ενδυναμώσει. Η Μητέρα του Θεού σε διάλεξε για να την υπηρετήσεις όταν η δύναμή σου εξασθενεί. Και να είστε πιο επιεικείς με τις αδερφές σας, η σημερινή γενιά ανθρώπων είναι αδύναμη. Δεν θα αλλάξουμε τους κανόνες του μοναστηριού, αλλά θα δώσουμε επιείκεια σε όσους έχουν ανάγκη από επιείκεια, ως δώρο αγάπης του Θεού.
Η ευλογία του Θεού σε σένα, μητέρα.
1 Απριλίου 2001
247 Αγαπητή Μητέρα Ηγουμένη V!
Χαιρόμαστε που έχουμε την ευκαιρία σήμερα, την ημέρα της Ουράνιας προστάτιδας σας, να σας συγχαρούμε για την Ημέρα του Αγγέλου. Είθε ο Κύριος να ευλογεί τις ημέρες της ζωής σας με πολλά χρόνια. όλοι οι κόποι είναι για τη δόξα του Θεού και για τη σωτηρία πολλών ψυχών που έχουν εμπιστευθεί στη φροντίδα σας - μέσω της πολλαπλότητας, και η ψυχή σας, γαλουχημένη και μεγαλωμένη σε πολλές θλίψεις, μέσω χαράς στον έναν και μοναδικό Κύριο Σωτήρα μας.
248 Αγαπητή μητέρα Φ.!
Προσεύχομαι για τον γιο σας και σας προτρέπω να κάνετε το ίδιο. Επίσης θα ήταν ωραίο να ζεις κάπου αλλού. Τόσο εσείς όσο και ο γιος σας είστε μοναχοί, και υπάρχουν τόσοι πολλοί πειρασμοί σε αυτό το μονοπάτι που δεν μπορείτε να τους μετρήσετε. Αλλά ο καθένας έχει το δικό του.
Οπότε δεν είναι καλό για εκείνον ή για εσάς να ζείτε κοντά. Εσύ ως μάνα ξεχνάς τον μοναχισμό σου. Ο γιος είναι στο μοναστήρι, και εκεί είναι ο εξομολόγος και ένας αναπληρωτής - αυτοί είναι υπεύθυνοι γι 'αυτόν.
Προσευχήσου εγκάρδια. Δεν υπάρχει καμία μέτρηση για μια τέτοια προσευχή.
249 Αγαπητέ πάτερ Ι.! Ο Θεός να σε βοηθήσει.
Είναι πολύ καλό που αναβιώνουν παλιές παραδόσεις, και η συνέχεια που διακόπηκε σκιαγραφείται ως ένα λεπτό νήμα.
Ο Θεός να ευλογεί! Θέλω μόνο να σας προειδοποιήσω για ένα πράγμα: η βοήθεια είναι καλή, αλλά με μέτρο, διαφορετικά, σαν απαρατήρητη, μπορεί να καταλήξουμε σε μια εξαρτημένη ψυχολογία. Δεν είναι καλύτερο να ζεις σύμφωνα με τη ρωσική παροιμία: «Μην ανοίγεις το στόμα σου για το καρβέλι κάποιου άλλου, αλλά σηκώνεσαι νωρίς και εφοδιάζεσαι μόνος σου». Έργα και έργα. Δεν είναι πολύ νωρίς για να μιλήσουμε για μοναστήρια; Το μοναστήρι είναι καλό σε ένα ολόσωμο μοναστήρι με επαρκή αριθμό και ποιότητα αδελφών, αλλά όταν είναι 5 άτομα στο μοναστήρι, τότε ποιον και γιατί θα στείλουμε στο μοναστήρι;
Αγαπητοί μου, χρειάζεται να χαιρόμαστε τα μοναστήρια του Άθω, αλλά να μην ξεχνάμε τον εαυτό μας ότι μόλις ξαναγεννιόμαστε και πότε θα ωριμάσουμε και θα ωριμάσουμε; Όλη η ενέργειά μας δεν θα χαθεί στη φασαρία των εξωτερικών διευθετήσεων. Και πόσο δύσκολο είναι να αποκτήσεις βασικές πνευματικές δεξιότητες στην υπακοή, την προσευχή και την υπομονή. Αυτά τα πράγματα που γίνονται στο τρέξιμο και σε καλπασμό δεν ριζώνουν.
Προσευχόμαστε επίσης για τον πατέρα R.
Αγαπητέ Πατέρα Ι.! Εδώ είναι το κελί του «Σταυρού Ησυχαστηρίου» στον Άθω - αυτό είναι ένα εκπαιδευτικό μοναστήρι και πολύτιμο για το μοναστήρι, και τα υπόλοιπα μοναστήρια φαίνονται να κοιτάζουν το μέλλον, το οποίο μπορεί να μην υπάρχει και επομένως είναι άδειο. .
Ζητώ τις άγιες προσευχές σας για την αδυναμία μου.
Ο Αρχιμανδρίτης Ιωάννης, απελπιστικά ξεπερασμένος για το παρόν .
250 Αγαπητέ πάτερ Δ.!
Ένας μοναχός πρέπει να παλεύει επί τόπου τους πειρασμούς. Εξάλλου, εκ πείρας θα σας πω ότι σε ένα νέο μέρος ο ίδιος δαίμονας θα σηκώσει τα όπλα εναντίον σας με διπλάσια δύναμη δεξιά, γιατί έχει ήδη κερδίσει μια νίκη εναντίον σας μια φορά, διώχνοντάς σας από τον τόπο της μάχης. Και αυτό δεν είναι καθόλου αγάπη. Διαβάστε την Πρώτη Επιστολή προς Κορινθίους - όλα τα χαρακτηριστικά της αληθινής αγάπης είναι εκεί. Και αν η «αγάπη» καταστρέφει τη ζωή και φέρνει το θάνατο σε αγαπημένα πρόσωπα, είναι αχαλίνωτος δαιμονισμός, και τίποτα περισσότερο.
Ο Θεός να σε κάνει σοφό και να δυναμώνει τον πολεμιστή του Χριστού μέσα σου.
251 Αγαπητέ V.V.!
Αν κρίνω από το γράμμα σου, έχεις ήδη ξεχάσει το όνομά μου και ίσως το γράμμα σου να μην απευθύνεται σε εμένα.
Επειδή όμως το χαρτάκι με τις ερωτήσεις έπεσε στα χέρια μου, θεωρώ χρέος μου να σε βοηθήσω. Επιπλέον, δεν ξέχασα όχι μόνο το όνομά σου, αλλά και το πατρώνυμο σου και όλες τις συνθήκες της ζωής σου. Για πολύ καιρό ήμουν έκπληκτος στην ψυχή μου που ο Κύριος καθυστέρησε να αποφασίσει για σένα, αλλά από την τρέχουσα αποκάλυψή σου κατάλαβα ότι ο Κύριος δεν καθυστερεί, αλλά σε οδηγεί, κατευθύνοντάς σε στην εσωτερική εργασία - την κάθαρση του η καρδιά.
Και βλέπω ότι ηγείται, αλλά αντιστέκεστε πολύ ενεργά σε αυτήν την ηγεσία. Και σε κάθε περίπτωση θέλετε να κρύψετε το κεφάλι σας στο καβούκι σας, στο οποίο φαντάζεστε να δημιουργείτε τον δικό σας «δίκιο» μικρόκοσμο. Αλλά δεν είναι για τίποτα που ο Κύριος μας επιτρέπει πικρό και οδυνηρό φάρμακο. Χωρίς αυτό, δεν θα δούμε τον εαυτό μας τόσο αληθινό όσο είμαστε, αλλά θα συνεχίσουμε να σκεφτόμαστε τον εαυτό μας.
Λοιπόν, αγαπητέ μου V.V., δεν χρειάζεται επίσης να κρύβεσαι, αλλά ταπεινά και ταπεινά αποδέχεσαι τη νουθεσία του Θεού από το χέρι κάθε ανθρώπου (τόσο από τον ενεργό κυβερνήτη, όσο και από τον διευθυντή του μουσείου και από άλλους).
Θα πρέπει να πηγαίνετε στην εκκλησία με τον ίδιο τρόπο που πήγατε.
ο ακάθιστος θα έχει την ευλογία να διαβάζει - να διαβάζει.
ακυρώστε την ευλογία - σταματήστε να διαβάζετε.
Θα σας ευλογούν να λαμβάνετε κοινωνία κάθε εβδομάδα - δεχτήκατε την ευλογία. Θα σου πουν να κοινωνείς μια φορά το μήνα - ευλόγησε. Και τίποτα αντίθετο με τις σκέψεις μας.
(Στο μοναστήρι μας έχουμε έναν γενικό κανόνα για την κοινωνία: να κοινωνείτε μετά από δύο εβδομάδες, και σε εξαιρετικές περιπτώσεις, κάθε φορά που χρειάζεται να παίρνετε την ευλογία του εξομολογητή σας.) Και έτσι είναι σε όλα. Δείτε την ευλογία του Θεού σε όλες τις εντολές. Και σε ένα μοναστήρι μπορεί να είναι έτσι, και σε άλλο μπορεί να είναι διαφορετικά. Και δεν πάνε στο μοναστήρι κάποιου άλλου με τους δικούς τους κανόνες. Έτσι σχηματίζεται ένας μοναχός. «Συγχωρήστε και ευλόγησε». Ναι, όχι λόγια ταπεινότητας, αλλά ειπωμένα από ταπεινή καρδιά, υποταγμένη στο θέλημα του Θεού.
Πράγματι, δεν χρειάζεσαι ούτε διευθυντή ούτε ηγουμένη, αλλά μόνο ένα πράγμα που διψάει η ψυχή σου - τη σωτηρία. Και η σωτηρία μπορεί να είναι στη θέση του διευθυντή, και στο βαθμό του ηγούμενου, αν ο Κύριος διατάζει.
Μπορείτε να πάτε στην απομόνωση μόνοι σας και ακόμη και να εκπληρώσετε σε αυτήν όλα όσα απαιτεί η ψυχή σας, αλλά σε αυτήν την περίπτωση η σωτηρία είναι αμφίβολη. Εξάλλου, θα υπάρξει καταστροφή σε ολόκληρο τον κόσμο, και η σωτηρία κρύβεται μόνο στη γροθιά μου, στο κελί μου και από τις απόψεις και τις αντιλήψεις μου. Και οι θέσεις εξουσίας αυτή τη στιγμή είναι ένας σταυρός, και μάλιστα πολύ δύσκολος.
Εξάλλου, η έννοια της υπακοής εξαφανίζεται εντελώς από το περιβάλλον. Οπότε να είσαι υπεύθυνος όταν ο καθένας είναι αφεντικό του εαυτού του και ο καθένας είναι ηγούμενος του εαυτού του (ανεπίσημος, αλλά ο πιο σωστός).
Αλλά όσον αφορά το εκδοτικό έργο, εδώ έχεις ελευθερία. Όποιον διαλέξει η ψυχή και το μυαλό σου, θα σε βοηθήσει. Σε αυτό είσαι το αφεντικό.
Και η λάμπα σου, κατά τη γνώμη μου, δεν καίγεται ακόμη, αλλά δεν έχει ανάψει με μια ομοιόμορφη και λαμπερή φλόγα προς τον Θεό, είτε καπνίζει είτε σβήνει εντελώς.
Ο Κύριος να σε κάνει σοφό και να σου δίνει δύναμη να πάρεις τον δρόμο του μοναχισμού.
252 Αγαπητοί Σ. και Α. εν Κυρίω!
Αναζητάς γαλήνη και παρηγοριά και για τον σκοπό αυτό σκοπεύεις να πας σε μοναστήρι. Και θα σας υπενθυμίσω τη διαθήκη του λυπημένου ανθρώπου της ρωσικής γης, του Σεβασμιωτάτου Πατέρα μας Σεργίου: «Προετοιμάστε τις ψυχές σας όχι για ειρήνη και ανεμελιά, αλλά για πολλές θλίψεις και κακουχίες».
Επομένως, σας διαβεβαιώνω, ότι οι σημερινές σας δυσκολίες σε σύγκριση με αυτές του μοναστηριού θα σας φαίνονται ασήμαντες. Και λαμβάνοντας υπόψη την ηλικία μου, είναι ήδη πολύ αργά για να αρχίσω να ξαναφτιάχνω όλη μου τη ζωή.
253 Αγαπητέ Σ. εν Κυρίω!
Η λήψη μοναστικών όρκων πρέπει να προηγείται από την αποφασιστικότητά μας να το κάνουμε, που δεν εκφράζεται μόνο στο μυαλό και την καρδιά, αλλά και στην ίδια τη ζωή μας.
Γι' αυτό, μη βιάζεστε να παλέψετε, αλλά με σταθερή θέληση για αυτοσταύρωση, εργαστείτε και ζήστε μοναχικά στον κόσμο, γνωρίζοντας μόνο το ίδρυμα, το σπίτι και την εκκλησία.
Και, βλέποντας το θέλημά σου, ο Κύριος θα τακτοποιήσει τα πάντα στην κατάλληλη στιγμή. Κι αν επιθυμείς τον μοναχισμό, η σκέψη του γάμου δεν γεννιέται.
254 Αγαπητέ Πατέρα R.!
Είναι μάταιο να οργανώνεις έναν αγώνα με εμπόδια για τον εαυτό σου. Σε λίγες μέρες, όταν εγκατασταθείτε σε ένα νέο μέρος, ολόκληρη η πόλη θα μάθει για τις αλλαγές στη ζωή σας και θα υπάρξουν φήμες. Και οι στενοί σας φίλοι θα εκπλαγούν δυσάρεστα από τη δυσπιστία σας απέναντί τους. Και η βοήθειά τους θα ήταν πιο ουσιαστική και στοχευμένη από τη «βοήθεια στην εφημερίδα».
Σχετικά με την υιοθέτηση του μοναχισμού τα κατάλαβες όλα σωστά. Ένας μοναχός με εκτελεστικό ένταλμα είναι παράνομος. Πρέπει να ξεπληρώσουμε το χρέος της προηγούμενης ζωής μας - να μεγαλώσουμε τον γιο μας στην ενηλικίωση, συμμετέχοντας τόσο στην ανατροφή όσο και στην οικονομική του υποστήριξη. Και το αμάξι θα το πουλήσεις όταν αποφασίσεις για το θέμα της επιβράδυνσης και ακόμα και τότε θα πρέπει να λάβεις υπόψη σου που θα συνεχίσεις τη διακονία σου. Εάν ο επίσκοπος σας αναθέσει σε μια ενορία, τότε θα χρειαστείτε ένα αυτοκίνητο εκεί. Φυσικά, ένας μοναχός πρέπει να βρίσκεται σε μοναστήρι για να γίνει μοναχός, έχοντας περάσει τη δοκιμασία της υπακοής.
Προσευχήσου για αυτό, ώστε ο Κύριος να σου δώσει αυτή τη χάρη. Τώρα το μέλλον είναι στις λεπτομέρειες (πού; πότε; πού;) Μην σχεδιάζετε. Όταν αρχίσετε να ζείτε μόνοι, ξεκινήστε την πιο εσωτερική σας δουλειά:
α) γνωριμία μέσω βιβλίων με το μοναστικό έργο των προκατόχων μας και των αγίων πατέρων·
β) και στην πράξη - αυστηρή προσοχή στην καρδιά και το μυαλό σας.
Είθε ο Κύριος να σε κάνει σοφό.
Ζητώ τις ιερές προσευχές σας για την αναξιότητά μου.
2 Φεβρουαρίου 2003
255 Αγαπητέ Ε. εν Κυρίω!
Δεν υπάρχει περίπτωση να πας σε μοναστήρι τώρα μέχρι να εκπληρώσεις το μητρικό σου καθήκον μέχρι τέλους. Τα παιδιά, και τα τρία, πρέπει να μεγαλώσουν, να τους δοθεί πρωτοβάθμια εκπαίδευση και επάγγελμα. Αυτό είναι εξίσου απαραίτητο για την κοσμική ζωή και για τη μοναστική ζωή.
Δεν είναι ο αδελφός σου που είναι υπεύθυνος για τα παιδιά σου ενώπιον του Θεού, αλλά εσύ, ο γονιός τους. Και δεν πρέπει να σε οδηγήσουν τα κορίτσια σου, αλλά εσύ, αλλά εσύ. Και είναι και οι δύο ακόμη πολύ νέοι για να επιλέξουν έναν δρόμο στη ζωή. Οι χιτώνες δεν θα τους σταματήσουν όταν, έχοντας ωριμάσει, επιθυμούν έναν διαφορετικό δρόμο στη ζωή.
Συγνώμη. Η κατάθλιψη και η απελπισία είναι κακοί ηγέτες στη ζωή.
256 Αγαπητέ εν Κυρίω Ν.!
Ο πατέρας σας συμβουλεύει να καθυστερήσετε τη λήψη μιας τελικής απόφασης, γιατί στην καρδιά σας δεν υπάρχει απάντηση στο ερώτημα που τίθεται.
Η επιλογή του μονοπατιού της ζωής γίνεται σίγουρα από τον ίδιο τον κάθε άνθρωπο. Δεν έχεις εξωτερικά εμπόδια για να μπεις σε μοναστήρι, αλλά δεν έχεις και ζωντανή εγκάρδια διάθεση απέναντι στον μοναχισμό. Προς το παρόν, χρειάζεται να ταξιδέψετε σε μοναστήρια στις διακοπές σας, να ζήσετε εκεί με υπακοή, για να μάθετε λίγα για τη μοναστική ζωή, όχι από βιβλία, αλλά στην πραγματικότητα. Και τότε θα σου πει η καρδιά σου.
257 Κύριε! Ευλογείτε τον εξαιρετικά δύσκολο και αδύναμο Αρχιμανδρίτη Ιωάννη.
Με συγχωρείτε γενναιόδωρα για την αδυναμία να πάρω προσωπικά την ευλογία μου από εσάς. Τον περιόρισε στα άκρα η σωματική αδυναμία.
Όσον αφορά τους συγγενείς σας που έρχονται στο μοναστήρι μας για το καλοκαίρι, πρέπει να ρωτήσετε τον Πατέρα Ανώτατο. Κι εμείς που μένουμε στο μοναστήρι μένουμε εδώ ή φεύγουμε με την ευλογία του.
Είναι καλό να γίνεις μοναχός, αλλά ποιον θα διδάξεις; Στο μοναστήρι γυαλίζουν ο ένας τον άλλον, αλλά στον κόσμο το ραβδί του ηγουμενικού ηγουμενίου παίρνει αμέσως το ραβδί του ηγουμένου - και αυτό είναι το τέλος του μοναχισμού.
Και στο σημείο - όπως θα ευλογήσει ο Σεβασμιώτατος Επίσκοπος Φ.
Συγχώρεσέ με, προσευχήσου για την αδυναμία μου, μου θυμίζει ότι το ταξίδι μου φτάνει στο τέλος της. Λίγη υπομονή ακόμα - και δόξα τω Θεώ!
Ευλογώ.
258 Αγαπητέ πάτερ Δ.!
Με συγχωρείτε, σας δίνω την απάντηση μου σε παρόμοιες ερωτήσεις που μου έκανε πρόσφατα ο ηγούμενος ενός μοναστηριού. Θα προσθέσω μόνο λίγα λόγια για εσάς προσωπικά.
Ήταν η προληπτική χάρη του Θεού που μας έφερε στο μοναστήρι, και το να ζούμε με αυτό είναι τόσο εύκολο και χαρούμενο. Και επενδύσαμε αυτήν την ευεργετική ενέργεια στη μεταμόρφωση του εξωτερικού περιβάλλοντος. Αυτό είναι καλό, αυτό είναι απαραίτητο. Αλλά τώρα πρέπει να πάμε παραπέρα, να αλλάξουμε από το εξωτερικό στο εσωτερικό. Όμως η χάρη του Θεού, αφού μας έδωσε τα πρώτα μαθήματα και κάποια εμπειρία, απομακρύνεται, δίνοντας τη θέση της στα συναισθήματα και στους κόπους μας. Έτσι, έχοντας πλέον δει την ακραία αδυναμία σας και την αληθινή κατάσταση της θέλησής σας και τις δυνάμεις σας, πρέπει να εφαρμόσετε εργασία στην εργασία, έχοντας μπροστά στα μάτια σας τη δική σας εμπειρία να βρίσκεστε κάτω από τη σκιά της χάρης του Θεού. Και αυτός είναι ο φωτεινός και χαρούμενος φάρος προς τον οποίο πρέπει να πάμε. Πηγαίνετε με σκληρή δουλειά και πολλή υπομονή. Μην φτάσετε σε ύψη που αυτή τη στιγμή είναι απρόσιτα για εμάς, ξεκινήστε αναγκάζοντας τον εαυτό σας και την οικογένειά σας σε έναν καθημερινό κανόνα προσευχής και καθισμένοι για μισή ώρα μπροστά σε εικόνες στο ευλογημένο λυκόφως της λάμπας. Ενώ δεν έχουμε γούστο για προσευχή, δεν έρχεται ματαιόδοξα. Χρειάζεται λοιπόν να διαθέσουμε χρόνο για προσευχή, αφήνοντας τη φασαρία της ημέρας έξω από το κατώφλι του κελιού.
Ξεκίνα! Μετά από 2-3 μήνες θα νιώσετε κάποιες αλλαγές και αναζωογόνηση στην ψυχή σας. Και πρόσφερε αυτό το έργο στους αδελφούς. Και συχνά αναρωτηθείτε, όχι όλα μαζί, αλλά προσωπικά και ένα προς ένα: πώς πάνε τα πράγματα και πάνε;
Πατέρα, αγαπητέ, πρέπει να βάλεις την ψυχή σου σε αυτό το έργο. Είναι πρωταρχικής σημασίας για εμάς. Όταν κάνουμε μια τέτοια ανακατεύθυνση, το εξωτερικό θα πάει διαφορετικά, και η ματαιοδοξία θα υποχωρήσει, και ο Κύριος θα μπει στο κύτταρο και στην ψυχή και θα είναι μαζί μας. Και πάλι θα νιώσουμε την παρουσία της χάρης του Θεού.
Συγχώρεσέ με για χάρη του Χριστού και προσευχήσου για τη δυστυχία μου!
259 Αγαπητέ πάτερ Κ.!
Σχετικά με την επιθυμία για νόμιμη πνευματική καθοδήγηση - οι άνθρωποι σας είναι όλοι ενήλικες και είναι πιο εύκολο γι 'αυτούς παρά για τους νέους να καταλάβουν από ποια καταστροφή επιστρέφουμε εμείς, οι μοναχοί, στη ζωή. Γι' αυτό, ζήσε όχι όπως θέλεις, αλλά όπως διατάζει ο Θεός. Και ό,τι έχουμε είναι για το καλό μας, και ό,τι δεν έχουμε είναι επίσης για τη σωτηρία, γιατί ο ίδιος ο Κύριος μας παίρνει από το χέρι και μας οδηγεί στη ζωή, και πρέπει να μάθουμε τις βασικές μοναστικές έννοιες - υπακοή και υπομονή. Χωρίς αυτό δεν θα υπάρχει τίποτα, θα υπάρχει μόνο εξυπνάδα και τίποτα περισσότερο.
Και τα αδέρφια σου, γνωρίζοντας τις αδυναμίες τους και το βαρύ φορτίο της ζωής που έζησαν, θα είναι ή μάλλον θα έπρεπε να είναι επιεικείς προς τους εαυτούς τους και προς σένα, και εσύ απέναντί τους ανάλογα. Έτσι θα μεγαλώσετε πνευματικά στο έλεος ο ένας προς τον άλλον. Λοιπόν, θα έρθει η ώρα - και δεν θα ξεφύγετε από τη σοβαρότητα, αλλά τότε οι μοναχοί και δεν θα κατανοήσετε θεωρητικά, αλλά πρακτικά τον μοναχισμό, όχι μόνο από το μυαλό, αλλά από την καρδιά. Η μνήμη της καρδιάς, η αγάπη της καρδιάς είναι ανθεκτικές και αποτελεσματικές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου