Ηγουμένη Ιουλιάνα. Παράρτημα στο βιβλίο «Απομνημονεύματα». «αρχιμανδρίτης Γαβριήλ, Πρεσβύτερος του Ησυχαστηρίου Σπασο-Ελεάζαρ»

 

Ηγουμένη Ιουλιάνα. Παράρτημα στο βιβλίο «Απομνημονεύματα». «αρχιμανδρίτης Γαβριήλ, Πρεσβύτερος του Ησυχαστηρίου Σπασο-Ελεάζαρ»

Πόσο συχνά μπορείτε να λαμβάνετε κοινωνία;

Στην ερώτηση: τι είναι καλύτερο - να κοινωνείτε συχνά ή σπάνια; στους «Κανόνες της Ορθοδόξου Εκκλησίας» δεν υπάρχει άμεση απάντηση, αλλά μόνο μια γενική ένδειξη της ανάγκης για προκαταρκτική κάθαρση. Έτσι, μπορούμε να πούμε ότι οι κανονικοί κανόνες δεν απαγορεύουν καθόλου τη συχνή κοινωνία, αλλά την ενθαρρύνουν μόνο εάν υπάρχει η κατάλληλη διάθεση. Ο μοναχός Σεραφείμ του Σάρωφ και φυσικά ο πατήρ Ιωάννης ο Κρονστάνδης μίλησαν υπέρ της συχνής κοινωνίας. Το επιτρεπτό και το επιθυμητό της συχνής κοινωνίας για τους λαϊκούς είναι κανονικά εδραιωμένο και αντιστοιχεί στην πρακτική της αρχαίας Εκκλησίας. Ούτε μπορεί να δοθεί δογματική βάση εναντίον αυτού. Η ένωση με τον Χριστό στο ιερότατο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας είναι πηγή δύναμης και χαράς για τους Χριστιανούς. Η ευχαριστιακή πείνα και δίψα, η επιθυμία να λάβει τα Ιερά Μυστήρια πρέπει να είναι μια φυσική κατάσταση για έναν χριστιανό και, κατά μια έννοια, να είναι μέτρο της πνευματικής του ηλικίας. Φυσικά, πρέπει να πλησιάσει «με φόβο Θεού», με μετανοία για τις αμαρτίες του και αίσθημα της βαθύτατης αξιοπρέπειάς του, αλλά και με πίστη ότι ο Κύριος ήρθε στον κόσμο «για να σώσει τους αμαρτωλούς». Πρέπει κανείς να προετοιμαστεί για την κοινωνία με κάθε σοβαρότητα και υπευθυνότητα, αλλά δεν χρειάζεται να φοβάται τον εαυτό του, όπως δεν χρειάζεται να τρομάζει τον εαυτό του με την αμαρτωλότητα.

«Δεν είμαι έτοιμος». «Δεν θα είσαι ποτέ έτοιμος», ήταν η απάντηση του σοφού γέρου στη φυσική αμφιβολία του λαϊκού. Αυτό που κάνει την ανθρώπινη συνείδηση πιο πονηρή είναι ότι βυθίζεται βαθύτερα στον ύπνο αν γνωρίζει ότι έχει πολύ καιρό μπροστά της και, αντίθετα, διατηρείται σε μεγαλύτερη ένταση από την ανάγκη να τίθεται πιο συχνά μπροστά στην κρίση του Θεός. Στην εποχή μας, αυτή η σωτήρια δίψα για συχνή κοινωνία έχει ήδη ξυπνήσει, και το καθήκον της σταθερότητας δεν είναι να την καθυστερήσει ή να την σβήσει, αλλά μάλλον να τη στηρίξει και, σε κάθε περίπτωση, να την ικανοποιήσει. Επιπλέον, ο ποιμένας οφείλει να καλεί στα Ιερά Μυστήρια, ενθαρρύνοντας τη συχνότερη κοινωνία στο μέγιστο, αλλά στο μέγιστο δυνατό βαθμό για όλους, και σε κάθε περίπτωση, χωρίς να το δεσμεύει με κανέναν τυπικό περιορισμό...

Αρχιερέας Σέργιος Μπουλγκάκοφ

Από το «Εξομολογητικό Φύλλο» της μονής Αγίου Παντελεήμων

Ευλόγησε, Κύριε, να  εξομολογηθώ όχι μόνο με λόγια, αλλά και με πικρά δάκρυα καρδιάς.

Συγχώρεσέ με, Κύριε, για την έλλειψη πίστης και την απιστία μου, που δεν καταπολέμησα την απιστία, δεν προσευχήθηκα σε Σένα, δεν ζήτησα βοήθεια και ενίσχυσα στην πίστη. Επιπλέον, αμαρτάνω επειδή είμαι πειρασμός για τους άλλους μέσω πράξεων που είναι ασυμβίβαστες με την πίστη. λόγια στα οποία υπάρχει ψυχρότητα και αδιαφορία για όλα όσα πρέπει να δείχνουν ζήλο για τον Θεό. Συγχώρεσέ και ελέησον, Κύριε, και πρόσθεσέ με πίστη.

Συγχώρεσε, Κύριε, για την αποδυνάμωση της αγάπης για τους ανθρώπους. Αυτό που κάποτε ήταν εύκολο να γίνει τώρα είναι πιο ενοχλητικό. Η βοήθεια για τους συγγενείς φαίνεται ατελείωτη. Τα αιτήματά τους μας θυμίζουν μόνο τι έγινε για αυτούς. Υπάρχει ενόχληση στην αχαριστία, λαιμαργία από την πλευρά τους, δυσαρέσκεια που μεγαλώνει και από τις δύο πλευρές.

Παρατηρώ μέσα μου ότι δεν θέλω να βοηθήσω κανέναν αδιάφορα, αλλά αν πρέπει να κάνω κάτι, αυτό είναι με επιθυμία για έπαινο, ευγνωμοσύνη και όχι από συνείδηση χριστιανικού καθήκοντος. Συγχώρεσέ, Κύριε, και μαλάψε την καρδιά μου.

Συγχώρεσέ με, Κύριε, που μου είναι δύσκολο να κοιτάξω πώς μου φέρονται. Ξέρω ότι πρέπει να σκεφτώ περισσότερο το πώς σχετίζομαι, αλλά με πληγώνει η όποια, έστω και η παραμικρή, απροσεξία. Βοήθησέ με, Κύριε, να συμπεριφέρομαι στους ανθρώπους με καλοσύνη ακόμα και όταν υπάρχει εχθρότητα απέναντί μου και να προσεύχομαι γι' αυτούς.

Συγχώρεσέ με, Κύριε, που δεν σκέφτομαι πολύ τις αμαρτίες μου. Πάντα θέλω να λέω προς υπεράσπισή μου ότι δεν έχω τίποτα το ιδιαίτερο. Και μολονότι γνωρίζω ότι κάθε άεργος λόγος είναι αμαρτία, και αμαρτία είναι και η αμαρτωλή σκέψη, και αμαρτία είναι η φαντασία και η ανάμνηση ενός αμαρτωλού πράγματος. Πολλές τέτοιες «αόρατες» αμαρτίες συσσωρεύονται και θέλω να βρω μια δικαιολογία για τα πάντα στην κατάσταση, στο να είμαι απασχολημένος, κουρασμένος, στην αδυναμία να ζήσω προσεκτικά και υπεύθυνα. «Κύριε, δώσε μου να δω τις αμαρτίες μου», ελέησε, ελέησε και συγχώρεσε.

Συγχώρεσέ με, Κύριε, για το γεγονός ότι δύσκολα πολεμώ το κακό. Ο παραμικρός λόγος - και πετάω στην άβυσσο της αμαρτίας, και αν μετά νιώθω λύπη, είναι περισσότερο επειδή υποφέρει η υπερηφάνειά μου, και όχι επειδή συνειδητοποιώ ότι Σε προσέβαλα, Κύριε! Και δεν θέλετε να πολεμήσετε όχι μόνο το κακό στη χονδροειδή του μορφή, αλλά ακόμη και μια άδεια και κακή συνήθεια. Συγχώρεσέ με, Κύριε!

Συγχώρεσέ με, Κύριε, που δεν καταπολεμώ τον εκνευρισμό, δεν θέλω να ανεχτώ ούτε μια σκληρή λέξη για τον εαυτό μου. Αντί να σιωπήσω, προσπαθώ να απαντήσω με τέτοιο τρόπο ώστε ο άλλος να νιώσει να με προσβάλει! Και γι' αυτό μερικές φορές οι σχέσεις επιδεινώνονται λόγω μικροσκοπών, αλλά θεωρώ ότι έχω δίκιο και δεν βιάζομαι να συμφιλιωθώ. Συγχώρεσέ με, Κύριε! Ηρέμησε την καρδιά μου!

Επιπλέον, σε όλη μου τη ζωή ήμουν ένοχος για αδυναμία να εκτιμήσω τον χρόνο, δεν ζητώ τη βοήθεια του Θεού με όλη μου την ψυχή, στέκομαι απρόσεκτα στην εκκλησία, προσεύχομαι μηχανικά, κρίνω τους άλλους, δεν φροντίζω τον εαυτό μου. Δεν μου αρέσει να προσεύχομαι στο σπίτι και αν εξακολουθώ να αναγκάζω τον εαυτό μου να διαβάζει τις προσευχές, τότε διαβάζω με μεγάλο ψυχαναγκασμό και απουσία, χωρίς να ακούω ο ίδιος τι διαβάζω και δεν θέλω να εμβαθύνω στο νόημα. Συχνά τα παραλείπω εντελώς και δεν αισθάνομαι καμία απώλεια από αυτό. Συγχώρεσέ, Κύριε, και ελέησον.

Όταν συναναστρέφομαι με ανθρώπους αμαρτάνω με τη γλώσσα μου, λέω ψέματα, αποπλανώ, μιλάω άπραγα και κοροϊδεύω τους άλλους. Αμαρτάνω με την όρασή μου, επιτρέποντας στον εαυτό μου να διαβάζει άδεια μυθιστορήματα, να κοιτάζει τους άλλους χωρίς ντροπή και σεμνότητα. Αμαρτάνω με το μυαλό και την καρδιά μου, κρίνω τους άλλους, εχθρεύομαι, δικαιολογώ. Επίσης αμαρτάνω με ακράτεια στο φαγητό και στο ποτό, προτιμώ κάτι νόστιμο, δεν μπορώ και δεν θέλω να αρκεστώ σε απλό φαγητό και με μέτρο.

Συγχώρεσέ με, Κύριε, και δέξου τη μετάνοιά μου και χάρισε με άξιο να μεταλάβω τα Άγια Μυστήρια για άφεση αμαρτιών και αιώνια ζωή. Αμήν.

Πώς να προετοιμαστείτε για εξομολόγηση

Ο Περιπλανώμενος μας λέει γι' αυτό στις περίφημες «Φιλικές ιστορίες ενός περιπλανώμενου στον πνευματικό του πατέρα», το οποίο έχει ανατυπωθεί πολλές φορές και είναι τώρα διαθέσιμο σε όλους τους λάτρεις της ψυχικής ανάγνωσης.

Μια μέρα ο Περιπλανώμενος έφτασε στο Κίεβο και αποφάσισε να κοινωνήσει εκεί. Προετοιμάστηκε για μια ολόκληρη εβδομάδα, σκοπεύοντας να θυμηθεί όλες τις αμαρτίες του με όσο το δυνατόν περισσότερες λεπτομέρειες. Αποφάσισα να ξεκινήσω από τα νιάτα μου και έγραψα για τα πάντα με μεγάλη λεπτομέρεια. Αποδείχθηκε ότι ήταν ένα μεγάλο φύλλο. Όσο ζούσε στο Κίεβο, κατάφερε να ανακαλύψει ότι επτά μίλια μακριά από την πόλη, στην κινεζική έρημο, υπήρχε ένας έμπειρος εξομολογητής που δεχόταν τους πάντες και έδωσε χρήσιμες συμβουλές. Ο περιπλανώμενος πήγε εκεί, μίλησε μαζί του και του έδωσε το χαρτί του. Όταν το διάβασε ο εξομολογητής, είπε ότι εδώ υπήρχαν πολλά κενά γραπτά, οπότε με παρότρυνε να θυμηθώ το κύριο πράγμα.

Δεν μπορείτε να μιλήσετε για εκείνες τις αμαρτίες για τις οποίες μετανοήσατε προηγουμένως, εκτός αν, φυσικά, επαναλήφθηκαν.

Δεν χρειάζεται να μιλάτε για τους άλλους, προσπαθώντας να εξηγήσετε τα πάντα με περισσότερες λεπτομέρειες, χρειάζεται μόνο να κατηγορήσετε τον εαυτό σας και να μετανοήσετε μόνο για τις αμαρτίες σας.

Δεν είναι χρήσιμο να περιγράψετε τις αμαρτίες σας λεπτομερώς, και μερικές μπορούν να περιγραφούν μόνο με μία λέξη (αυτό σχετίζεται με τον τομέα των ακάθαρτων σκέψεων και πράξεων, καθώς και των βλάσφημων σκέψεων). Μια λεπτομερής περιγραφή των αμαρτιών μπορεί να βλάψει τόσο τον μετανοούντα, σαν να αυξάνει τη βρωμιά της αμαρτίας, όσο και τον ακροατή - τον εξομολογητή.

Ενώ μετανοούμε για όλα, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι κατά τη μετάνοια δεν πρέπει να γίνεται ψυχρή απαρίθμηση των αμαρτιών. Αν αποδειχτεί έτσι, τότε πρέπει να μετανοήσουμε και γι' αυτό, δηλαδή για αναισθησία στην εξομολόγηση, για έλλειψη ζήλου, για ψυχρότητα καρδιάς.

Όταν κάποιος μετανοεί για συνηθισμένα αδικήματα, πρέπει να θυμάται ότι υπάρχουν τρομερές, αν και σχεδόν αναίσθητες, αμαρτίες. Περιέχουν «όλη την άβυσσο του κακού και όλη την πνευματική μας διαφθορά». Αυτά περιλαμβάνουν: ανεπαρκή αγάπη για τον Θεό (αν υπάρχει καθόλου, ακόμα κι αν είναι μικρή). Αντιπάθεια για τον πλησίον. Δυσπιστία στον Λόγο του Θεού. υπερηφάνεια και φιλοδοξία.

Ο περιπλανώμενος εξεπλάγη ιδιαίτερα από την τελευταία παρατήρηση και αποφάσισε να εξηγήσει στον γέροντα: «Για έλεος, πώς να μην αγαπήσει κανείς τον Θεό; Τι άλλο πρέπει να πιστεύουμε αν όχι τον Λόγο του Θεού; Εύχομαι όμως καλά πράγματα για τον διπλανό μου, αλλά δεν έχω τίποτα να καμαρώνω. Και πού να επιδοθώ στη φτώχεια και την αρρώστια μου στην ηδονία και τη λαγνεία; Φυσικά, αν ήμουν μορφωμένος ή πλούσιος, τότε, αναμφίβολα, θα ήμουν ένοχος για όσα είπες». Ο γέροντας μετάνιωσε που δεν τον καταλάβαινε καλά και τον κάλεσε να διαβάσει την «Εξομολόγηση του Εσωτερικού Ανθρώπου, που οδηγεί στην Ταπεινοφροσύνη», σύμφωνα με την οποία ο ίδιος ομολόγησε.

Η «Εξομολόγηση» ξεκίνησε με μια λίστα με τις ίδιες αμαρτίες (δεν αγαπώ αρκετά τον Θεό, πλησίον μου, είμαι γεμάτος υπερηφάνεια και λαγνεία), στη σωστή εκτίμηση της οποίας καταλήγεις «στρέφοντας προσεκτικά το βλέμμα σου στον εαυτό σου». .» Κάθε ένα από αυτά συζητήθηκε παρακάτω:

«Δεν αγαπώ τον Θεό».

Και πράγματι, αν αγαπούσε, θα Τον σκεφτόταν συνεχώς «με εγκάρδια ευχαρίστηση». Σκέφτομαι πολύ πιο συχνά για τις καθημερινές υποθέσεις, σκέφτομαι πρόθυμα, αλλά δεν θέλω να θυμάμαι τον Θεό, μου φαίνεται βαρετό και δύσκολο.

Αν αγαπούσα τον Θεό, θα ήθελα πολύ να εκχύσω την ψυχή μου σε προσευχή σε Αυτόν, αλλά προσεύχομαι με δυσκολία, νιώθω ότι δεν θέλω καθόλου να «χάσω χρόνο» στην προσευχή. Παλεύω με αυτό (αν ακόμα παλεύω!;), αλλά μόνο από αίσθηση καθήκοντος. Μπορώ να παρασυρθώ με οποιαδήποτε τετριμμένη δραστηριότητα και να σπαταλήσω όσο χρόνο θέλω, αλλά η προσευχή είναι δύσκολη για μένα, βαρετή και φαίνεται σαν μια ώρα σε ένα χρόνο.

Αν αγαπούσα τον Θεό, θα Τον θυμόμουν σε οποιαδήποτε από τις επιχειρήσεις μου, όπως θυμάται κανείς αγαπημένα πρόσωπα, συγγενείς και φίλους. Είμαι πιο πρόθυμος να ενδιαφερθώ για τις ειδήσεις, είμαι έτοιμος να ακούσω με προσοχή κάθε περιστατικό, είμαι έτοιμος να βυθιστώ στη μελέτη της επιστήμης ή των τεχνών ή σε οποιαδήποτε τέχνη, με μια λέξη - είμαι έτοιμος να κάνω οτιδήποτε, και το να μαθαίνω στο Νόμο του Κυρίου όχι μόνο «μέρα και νύχτα», αλλά και η ώρα είναι επίσης μεγάλος κόπος και τρομερή τεμπελιά για μένα. Πώς μπορεί κανείς να μην συμφωνήσει σε αυτή την περίπτωση ότι πραγματικά δεν αγαπώ τον Θεό…

«Δεν αγαπώ τον διπλανό μου».

Αν τον αγαπούσα, και όπως διατάζει το Ευαγγέλιο (να καταθέσω την ψυχή μου για τον πλησίον μου), τότε η θλίψη των γειτόνων μου θα ήταν θλίψη μου και η χαρά τους θα με οδηγούσε σε θαυμασμό. Θα προτιμούσα να ακούσω την ιστορία των ατυχιών των άλλων, ίσως το μετανιώσω με λόγια και αμέσως να το ξεχάσω. Οι επιτυχίες κάποιου είναι πιο πιθανό να προκαλέσουν φθόνο μέσα μου, τον οποίο θα προσπαθήσω να καλύψω με περιφρόνηση.

Αν αγαπούσα τους γείτονές μου, δεν θα βιαζόμουν να καταδικάσω κανέναν, δεν θα ανεχόμουν τα κουτσομπολιά, δεν θα επέτρεπα στον εαυτό μου να κάνει εικασίες όταν δεν υπάρχουν ακριβείς πληροφορίες ή να προσπαθήσω να φανταστώ τα πάντα σύμφωνα με τη δική μου κατανόηση.

«Δεν πιστεύω στο Ευαγγέλιο και την αθανασία».

Αν πίστευα αληθινά σε μια μελλοντική ζωή, τότε θα έβλεπα τη ζωή εδώ ως δρόμο, χωρίς να στενοχωριέμαι ιδιαίτερα από τις καθημερινές αντιξοότητες. Αν μου φαίνεται ότι πιστεύω ειλικρινά το Ευαγγέλιο, τότε είναι περισσότερο με το μυαλό μου και η καρδιά μου είναι απασχολημένη με ανησυχίες για τη δομή της ζωής εδώ. Αν πίστευα το Ευαγγέλιο σοβαρά και με όλη μου την καρδιά, θα το διάβαζα, θα το μελετούσα πρόθυμα και θα ενδιαφερόμουν για οτιδήποτε σχετίζεται με την ερμηνεία του Ευαγγελίου. Και είμαι πιο πρόθυμος να διαβάσω πιο ελαφριά λογοτεχνία Μου αρέσουν οι ιστορίες ή τα μυθιστορήματα που έχουν διασκεδαστική πλοκή και δεν απαιτούν αυτοβελτίωση. Το Ευαγγέλιο πρέπει να διαβάζεται με ζωή, δηλαδή να ζεις σύμφωνα με τις εντολές του Κυρίου, που βέβαια είναι πολύ πιο δύσκολο από μια αλόγιστη και άσκοπη ύπαρξη.

«Είμαι γεμάτος υπερηφάνεια και αισθησιακό εγωισμό».

Φυσικά και είναι, απλά πρέπει να παρατηρείς ειλικρινά τον εαυτό σου. Αν κάνω κάτι καλό, θέλω οι άλλοι να το παρατηρήσουν και να το γιορτάσουν. Δεν θα προσέξουν - καμαρώνω στην καρδιά μου, θεωρώντας τον εαυτό μου - τις γνώσεις μου, την εμπειρία μου, τις ικανότητές μου - άξια σεβασμού, σεβασμού, σχεδόν θαυμασμού. Αν παρατηρήσω ελλείψεις στον εαυτό μου, θα σπεύσω να τις δικαιολογήσω από τις περιστάσεις, ελλείψεις στην ανατροφή μου, τις οποίες οι γονείς μου δεν φρόντισαν αρκετά. Εάν δεν μπορώ να δικαιολογήσω τον εαυτό μου με αυτό, θα δηλώσω «αθώος» με μια λέξη, η υπόθεση δεν θα βασίζεται σε δικαιολογητικές και ελαφρυντικές περιστάσεις. Αν παρατηρήσω ότι δεν με σέβονται, με προσβάλλει η αναισθησία των άλλων, η αδυναμία να εκτιμήσω τους άξιους (συμπεριλαμβανομένου του εαυτού μου, φυσικά!). Αν κάποιος επαινείται μπροστά μου, θα θυμάμαι εύκολα τις ελλείψεις αυτού του ατόμου ή θα ακούσω με χαρά όσους είναι έτοιμοι να τον δυσφημήσουν λόγω των πραγματικών ή φανταστικών αδυναμιών του.

Εν ολίγοις, σε κάθε λόγο και πράξη, ακόμα και σε σκέψεις, υπάρχει υπερηφάνεια, ματαιοδοξία, υπερηφάνεια, δοξολογία, δηλαδή καλλιεργείται συνεχώς ένα είδωλο από τα δικά μου πάθη, τον υπηρετώ, παραδέχομαι πρόθυμα ότι είμαι εγώ. Πού μπορούμε να σκεφτούμε το γεγονός ότι ο Κύριος τίμησε τους πάντες με την εικόνα Του και μας πρόσταξε να εργαστούμε για να είναι επιθυμητή η ομοίωση Του; Τι να πω για τον εαυτό μου, για την απρόσεκτη και απερίσκεπτη ζωή μου;..

Όταν ο Ξένος διάβασε αυτά τα φύλλα χαρτιού, τρομοκρατήθηκε: «Θεέ μου! Τι τρομερές αμαρτίες κρύβονται μέσα μου, και μέχρι τώρα δεν τις έχω προσέξει!». Μετά στράφηκε στον εξομολογητή του για συμβουλές για το πώς να βελτιωθεί.

Σε αυτό απάντησε: «Βλέπετε, ο λόγος της έλλειψης αγάπης είναι η απιστία, ο λόγος της απιστίας είναι η έλλειψη πεποίθησης και δεν υπάρχει λόγω αμέλειας για την πνευματική φώτιση». Αποδεικνύεται έτσι: χωρίς να πιστεύεις, δεν μπορείς να αγαπήσεις χωρίς να πειστείς, δεν μπορείς να πιστέψεις. Και για να πειστείς, πρέπει να μάθεις περισσότερα, να σκεφτείς περισσότερα, να μελετήσεις περισσότερο, να ξυπνήσεις τη δίψα για γνώση στην ψυχή σου. Ως εκ τούτου, πολλές από τις παρατιθέμενες αμαρτίες οφείλονται στην τεμπελιά να σκεφτείς το πνευματικό, πράγμα που σβήνει το αίσθημα της ανάγκης για αυτό. «Πόσες καταστροφές συναντάμε γιατί τεμπελιάζουμε να φωτίσουμε τις ψυχές μας με τον λόγο της αλήθειας, μη μελετώντας το νόμο του Κυρίου μέρα και νύχτα». Γι' αυτό η ψυχή είναι πεινασμένη, κρύα και ανίσχυρη. Άρα, πρέπει να σκεφτόμαστε περισσότερο σοβαρά, ζωτικά (στην αιώνια ζωή μας) ζητήματα και να προσευχόμαστε περισσότερο. Δεν είναι τυχαίο που η Εκκλησία μας διδάσκει να ζητάμε έτσι: «Κύριε, δώσε μου τώρα να Σε αγαπώ, όπως μερικές φορές αγάπησα αυτήν την αμαρτία!».

Υπάρχει στον κόσμο αυτό κάποιος που πολεμά αδιάκοπα το Θεό και κατορθώνει να βάζει τους ανθρώπους στα σχέδια και στους σκοπούς του.

Υπάρχει στον κόσμο αυτό κάποιος που πολεμά αδιάκοπα το Θεό και κατορθώνει να βάζει τους ανθρώπους στα σχέδια και στους σκοπούς του.

Έτσι, λίγο ύστερα από την πλάση και την δημιουργία του κόσμου, οι άνθρωποι ξέχασαν το Θεό. Ύστερα, όταν ο Θεός ξανάλθε στον κόσμο, οι άνθρωποι Τον σταύρωσαν. Επειδή όμως με το σταυρό ο Θεός ξαναπαίρνει στα χέρια Του τον κόσμο, ο μεγάλος εχθρός Του, ο σατανάς, έβαλε επάνω στους ανθρώπους να Τον διώξουν και να Τον ξορίσουν έξω από τον κόσμο. Και το σχέδιο τούτο πέτυχε πάνω κάτω, γιατί χρόνια τώρα οι άνθρωποι λένε στον Θεό:

Κύριε Θεέ, να καθίσεις πάνω στους Ουρανούς Σου και ’μείς θα Σου στέλνομε εκεί τις προσευχές και τα θυμιάματά μας. Σε τούτη δω την γη, που ’ναι γεμάτη με αμαρτίες και λάσπη, να μην ανακατεύεται καθόλου η αγιότητά Σου, κι άφησε να την ορίζομε και να την κυβερνούμε ’μείς. Αλλά πάλι, αν θέλεις να ’ρχεσαι πότε πό­τε και εδώ κάτω για να περνάς την ώρα Σου, εμείς θα Σου βρίσκομε ένα κατάλληλο και σοβαρό τόπο. Ένα νε­κροταφείο, π.χ., μια ξωτική σπηλιά, μια απόμερη ερημιά και άλλα παρόμοια είναι κατάλληλοι και σοβαροί τόποι για τα γερατειά και την Αγιότητά Σου. Τα άλλα, οι πολιτείες, τα χωριά, τα εργοστάσια, τα σχολεία, τα παλά­τια, τα βουλευτήρια, τα θέατρα, τα στάδια, δεν είναι σο­βαροί τόποι και άφησέ τα σε μας να τα ορίζομε.

Έτσι συμβουλευτήκαν οι άνθρωποι και έτσι έπραξαν. Έδιωξαν τον Θεό από τον κόσμο αυτό, από τη ζωή αυτή. Τον ξό­ρισαν στις άγονες ερημιές και πάνω ψηλά στα σύννεφα για να Του στέλνουν εκεί νωθρές προσευχές, τις βλαστήμιες και τις μούντζες των και να αφήσουν εδώ κάτω άρχοντα και κυβερνήτη τον εγωισμό, την τρέλα, το συμ­φέρον, την πονηριά και την σκληράδα των, τον ίδιο τον Σατανά.

Να ποιο είναι το αμάρτημα και το έγκλημα του σύγχρονου ανθρώπου: το έγκλημα της αποκοπής και της ορφάνιας του κόσμου από το Θεό. Το έγκλημα της εξορίας του Θεού μακριά από τον παλμό της ζωής αυτής. Ένα έγκλημα για το οποίον εργαστήκανε όχι μόνο οι εχθροί Του αλλά και οι φίλοι Του, χωρίς ίσως να το καταλάβουνε και οι ίδιοι.

Ε, λοιπόν. Αυτόν τον ξορι­σμένο και διωγμένο Θεό, πηγαίνετε να κηρύξετε στον κόσμο, αγαπημένα μου παιδιά. [...] Αναστήσετε τον Θεό από τα μνήματα που Τον έχουν θάψει οι τυπολατρίες και η δειλία όλων μας και φέρετέ Τον στο Φως, στη ζωή, στη δημιουργία τη δική Του και στη δημιουργία των παι­διών Του, για να γνωρίσουμε όλα τη χάρη και τη λύτρω­σή Του. Γιατί στο Θεό δεν ανήκουνε μόνο τα "υπερπέραν" και τα "αόρατα", ο θάνατος, τα μνήματα κι οι ερημιές, αλλά στο Θεό ανήκει επίσης η γη "καί τό πλήρωμα αὐτῆς".

+ Ειρηναίος Γαλανάκης

Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου

(1911-2013)

Η Ιερά Σύνοδος σχετικά με την κατάσταση στη Συρία

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος σε συνέχεια των προσφάτων δηλώσεων του Μακαριωτάτου Προέδρου Αυτής, Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, ενώπιον της δημιουργηθείσης καταστάσεως στη Συρία, δηλώνει ότι ενημερώνεται επί των εξελίξεων, έχοντας διαρκή επικοινωνία με το Πατριαρχείο Αντιοχείας και εκφράζει την ανησυχία Της για το ποίμνιο αυτού και τους λοιπούς Χριστιανούς της χώρας, ενώ είναι έτοιμη να συνδράμει με οποιαδήποτε βοήθεια ζητηθεί.

Είναι γνωστό ότι η Συ­ρί­α α­πο­τέ­λε­σε λί­κνο του Χρι­στι­α­νι­σμού, α­φού ε­κεί οι μα­θη­τές του Χρι­στού ο­νο­μά­στη­καν γι­α πρώ­τη φο­ρά Χρι­στι­α­νοί και εν­τός των κόλ­πων της αν­δρώ­θη­καν ά­γι­ες μορ­φές με πα­ναν­θρώ­πι­νη α­κτι­νο­βο­λί­α, ό­πως οι ά­γι­οι Ι­ω­άν­νης ο Χρυ­σό­στο­μος, Ι­ω­άν­νης ο Δα­μα­σκη­νός και Συ­με­ών ο Στυ­λί­της.

Το δε Ορ­θό­δο­ξο Πα­τρι­αρ­χεί­ο Αν­τι­ο­χεί­ας, το ο­ποί­ο κα­τα­λαμ­βά­νει πο­λύ ση­μαν­τι­κή και ε­πι­φα­νή θέ­ση στην ι­στο­ρί­α της Χρι­στι­α­νι­κής Εκ­κλη­σί­ας, ως έ­να α­πό τα πέν­τε ι­στο­ρι­κά και πρε­σβυ­γε­νή Πα­τρι­αρ­χεί­α, α­πο­τε­λεί ι­στο­ρι­κό θε­σμό, με δι­α­χρο­νι­κή και μα­κραί­ω­νη προ­σφο­ρά, και απαιτείται να πα­ρα­μεί­νει ζων και α­κμά­ζον στην πε­ρι­ο­χή της Συ­ρί­ας ως συ­νέ­χει­α της εκ­κλη­σι­α­στι­κής πα­ρα­δό­σε­ως.

Γι­' ­αυ­τό θα α­πο­τε­λέ­σει α­νο­σι­ούρ­γη­μα έ­ναν­τι της ι­στο­ρί­ας ο­ποι­α­δή­πο­τε τρα­γι­κή πι­θα­νό­τη­τα να εκρι­ζω­θεί ο Ορ­θό­δο­ξος Χρι­στι­α­νι­σμός α­πό τη Συ­ρί­α.

Η Εκκλησία της Ελλάδος από το 2011, όταν άρχισε ο εμφύλιος πόλεμος στη χώρα, κατά τον οποίο, εκτός από τους εκατοντάδες χιλιάδες άμαχους νεκρούς και τα εκατομμύρια των προσφύγων, σημειώθηκαν εκτεταμένες καταστροφές και βανδαλισμοί σε εκκλησίες και μοναστήρια, εξέφρασε το έμπρακτο ενδιαφέρον και τη συμπαράστασή Της, υλική και μη, προς τον πολύπαθο συριακό λαό.

Επίσης, το 2013 απέστειλε προς τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών και την Ευρωπαϊκή Ένωση επιστολές, εκφράζοντας τη βαθιά αγωνία και την έντονη διαμαρτυρία Της για τη ζωή των δύο απαχθέντων και ακόμη αγνοουμένων Μητροπολιτών Βερ­ροί­ας (Χα­λε­πί­ου) και Αλε­ξαν­δρέτ­τας κ. Παύ­λου και του Συ­ρο­ϊ­α­κω­βί­του κ. Γρη­γο­ρί­ου - Ιω­άν­νου Ιμ­πρα­ήμ.

Η Συρία έμει­νε στην ιστο­ρία για τη δι­α­θρη­σκευ­τι­κή ανε­κτι­κό­τη­τα και την αρ­μο­νι­κή συμ­πό­ρευ­ση των Χρι­στι­α­νών με την αρα­βι­κή κοι­νό­τη­τα και τις ισ­λα­μι­κές Αρ­χές.

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος εύχεται και προσεύχεται να μη διασαλευθεί αυτή η ειρηνική και εποικοδομητική συμβίωση χριστιανών και μουσουλμάνων, αλλά να εξακολουθήσει να υπάρχει ο αμοιβαίος σεβασμός, ο οποίος ήταν η βάση αυτής της αρμονικής σχέσης.

Επίσης, απευθύνει έκκληση τόσο προς την Ελληνική Κυβέρνηση, όσο και προς τη διεθνή κοινότητα να αναλάβουν τάχιστα πρωτοβουλίες για την επικράτηση της ειρήνης στην περιοχή, την προστασία του άμαχου πληθυσμού, την αποτροπή της ανθρωπιστικής τραγωδίας, καθώς και τη διασφάλιση της παρουσίας του παλαιφάτου Ορθοδόξου Πατριαρχείου Αντιοχείας και των Χριστιανών στην περιοχή.

Εκ της Δι­αρ­κούς Ιε­ράς Συνόδου

της Εκκλησίας της Ελλάδος

Πλήρης συλλογή από κηρύγματα και διδασκαλίες του ηγούμενου Σάββα (Οσταπένκο) 46

 

Πώς να συμπεριφερόμαστε στον Κύριο

Την απάντηση σε αυτό το ερώτημα έδωσε ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς Χριστός όταν είπε: «Θα αγαπήσεις τον Κύριο τον Θεό σου με όλη σου την καρδιά και με όλη σου την ψυχή και με όλη σου τη δύναμη και με όλη σου τη διάνοια» ( Λουκάς 10:27 ).

Το να αγαπάμε τον Θεό με αυτόν τον τρόπο σημαίνει να είμαστε πάντα αφοσιωμένοι στον Θεό, ολόψυχα, ολόψυχα, δηλαδή με όλη τη δύναμη και την πληρότητα της αγάπης που είναι δυνατή για την ανθρώπινη καρδιά, χωρίς να μοιραζόμαστε την αγάπη μας στον ίδιο βαθμό με κανένα άλλο ον. όσο κι αν είναι για μας ευγενικό, απαραίτητο και αγαπητό. Δηλαδή: να αγαπάς τον Θεό με όλη σου την καρδιά, με όλη σου την ψυχή, με όλη σου τη δύναμη και με όλες σου τις σκέψεις σημαίνει να σκέφτεσαι πιο συχνά και πιο πρόθυμα για τον Θεό και για ό,τι είναι πιο ευάρεστο στον Θεό.

Το να αγαπάς τον Θεό με όλη σου την καρδιά σημαίνει να μιλάς για τον Θεό πιο συχνά, περισσότερο και πιο πρόθυμα. Το να αγαπάς τον Θεό με όλη σου την καρδιά σημαίνει να προσπαθείς με κάθε δυνατό τρόπο να ανακαλύψεις το θέλημα του Θεού, δηλαδή τι είναι ευάρεστο στον Θεό και τι είναι αντίθετο σε Αυτόν, και μετά με περισσότερη προθυμία, με μεγαλύτερη επιμέλεια και χαρά να κάνεις αυτό που είναι ευάρεστη στον Κύριο Θεό, και με περισσότερη προσοχή και προσοχή να απομακρυνθούμε από ό,τι Του είναι αηδιαστικό, ακόμα κι αν αυτό απαιτεί μεγάλη αυτοθυσία από εμάς.

Το να αγαπάς τον Θεό με όλη σου την καρδιά σημαίνει να Τον δοξάζεις με όλη σου τη δύναμη και να προσπαθείς με όλη σου τη δύναμη να σταματήσεις και να αποτρέψεις οτιδήποτε βλάπτει τη δόξα Του.

Όλα αυτά απαιτούνται από τη φύση μας, γιατί είναι τέτοια η γενική φύση της αγάπης μας που αυτός που αγαπάμε από καρδιάς είναι συνεχώς στις σκέψεις μας, μιλάμε γι' αυτό πιο συχνά, περισσότερο και πιο πρόθυμα, προσπαθούμε με κάθε δυνατό τρόπο να ανακαλύψουμε τη θέλησή του και με όλο το ζήλο και την ευχαρίστηση να την εκπληρώσουμε, όσο δύσκολο κι αν είναι να την εκπληρώσουμε, τον επαινούμε παντού και σε περίπτωση δυσάρεστων σχολίων για το αγαπημένο μας πρόσωπο, προσπαθούμε να προστατεύσουμε την τιμή του τον αγαπημένο μας και το καλό του όνομα.

Αυτή πρέπει να είναι η αγάπη μας για τον Κύριο Θεό, και ο Κύριος Θεός είναι απολύτως άξιος να Τον αγαπάμε με όλη την πληρότητα της αγάπης μας. Γιατί ο Θεός είναι η ύψιστη, απερίγραπτη ομορφιά, η Ομορφιά όλων των ωραίων, το Τέλειο Όν, και εμείς από τη φύση μας αγαπάμε κάθε τι όμορφο, τέλειο. Πώς μπορούμε να μην αγαπάμε τον Θεό με όλη την πληρότητα της αγάπης μας; Ο Θεός μας έδωσε ζωή και ό,τι είναι απαραίτητο όχι μόνο για τη ζωή μας, αλλά και για την ευχαρίστησή μας: Μας ευεργετεί συνεχώς και εμείς από τη φύση μας αγαπάμε τους ευεργέτες μας. Πώς μπορούμε να μην αγαπάμε τον Θεό με όλη μας την ψυχή, με όλη μας την καρδιά;

Ο ίδιος ο Θεός είναι Αγάπη. Δεν υπάρχει κανένα ον που να μας αγαπά περισσότερο από τον Κύριο Θεό, που δεν λυπήθηκε ούτε τον μονογενή Του Υιό για εμάς. και εμείς από τη φύση μας, φυσικά, αγαπάμε πάντα αυτόν που μας αγαπά. Επομένως, το να αγαπάς τον Θεό με όλη σου την καρδιά και με όλη σου την ψυχή πρέπει να είναι η πρώτη κιόλας ανάγκη της καρδιάς κάθε ανθρώπου, ειδικά αφού η αγάπη είναι το πιο ευχάριστο συναίσθημα για όλους μας. «Η εξαθλίωση της αγάπης για τον Θεό στην ψυχή μας είναι το πιο ανυπόφορο από όλα τα κακά», είπε ο Άγιος Βασίλειος ο Μέγας .

Πώς να συμπεριφέρεσαι στους ανθρώπους

Και ο ίδιος ο Κύριος απάντησε σε αυτό το ερώτημα όταν είπε: «Αγάπα τον πλησίον σου ως τον εαυτό σου» ( Λουκάς 10:27 ), και γενικά ο Κύριος Ιησούς Χριστός απαιτεί πολύ επειγόντως από όλους μας να αγαπάμε ο ένας τον άλλον (βλέπε Ιωάννη 15:12, 17, 13 , 34 , 1 Ιωάννη 4 , 7 , 11 , 23 ;

Το μέτρο αυτής της αγάπης ορίστηκε ξεκάθαρα από τον ίδιο τον Κύριο όταν είπε: «Ό,τι θέλετε , ας κάνουν οι άνθρωποι σε εσάς, το ίδιο κάνετε και εσείς σε αυτούς» ( Ματθαίος 7:12 ).

Κάνε λοιπόν το εξής: αν εύχεσαι ευημερία για τον εαυτό σου, εύχεσαι ευημερία για κάθε γείτονα Σε ευχαριστεί όταν μιλάνε καλά για σένα, άρα μιλάς καλά και για κάθε γείτονα. Είναι δυσάρεστο για σένα όταν μιλούν άσχημα για σένα, επομένως μην μιλάς άσχημα για κανέναν εσύ.

Προσέξτε ιδιαίτερα να μην  συκοφαντείτε τον πλησίον σας: μην συκοφαντείτε τον εαυτό σας και μην ακούτε συκοφαντίες για τους άλλους.

Ποτέ μην κρίνετε κανέναν για τίποτα και μην ακούτε την καταδίκη ή τα κουτσομπολιά από τους άλλους.

Είναι δυσάρεστο για σένα όταν αποκαλύπτουν τις ελλείψεις ή τις κακίες σου, γι' αυτό μην αποκαλύπτεις τις ελλείψεις και τις κακίες του διπλανού σου. Είναι δυσάρεστο για εσάς όταν σας συμπεριφέρονται με αγένεια και σας προσβάλλουν με κάποιο τρόπο - συμπεριφέρεστε σε όλους τους ανθρώπους ευγενικά, ιδιαίτερα προσέξτε να χρησιμοποιείτε υβριστικές και προσβλητικές λέξεις.

Εάν η αγενής συμπεριφορά του γείτονά σας προς εσάς σας θυμώνει, μην πείτε τίποτα μέχρι να περάσει ο θυμός σας.

Χαίρεσαι όταν σε βοηθούν με τις ανάγκες σου, γι' αυτό προσπάθησε, όσο περισσότερο και όσο μπορείς, να βοηθάς τους γείτονές σου σε όλες τις ανάγκες τους. Βοηθήστε ιδιαίτερα την οικογένεια και τους φίλους σας, καθώς και τα άτομα με ειδικές ανάγκες.

Ενώ παρέχετε βοήθεια σε όλους τους ζωντανούς γείτονές σας, μην στερήσετε τη βοήθειά σας από τους νεκρούς. Να τους θυμάστε συχνά και να δίνετε ό,τι ελεημοσύνη μπορείτε για τη σωτηρία τους. Μόνο εμείς, οι ζωντανοί, μπορούμε να τους βοηθήσουμε.

Βοηθήστε τον καθένα από τους πλησίον σας, καθώς και τον εαυτό σας, ώστε να λάβει σταθερή πίστη στον Κύριο Θεό, να λάβει αληθινή γνώση για Αυτόν, να αποκτήσει αγάπη γι' Αυτόν, ένθερμη προσπάθεια να εκπληρώσει τις εντολές Του και έτσι να ωριμάζει συνεχώς για αιώνια ευδαιμονία. Αυτή η πνευματική ανάγκη είναι χωρίς καμία σύγκριση πιο σημαντική από όλες τις σωματικές ανάγκες.

Μην αρνηθείτε καμία ευκαιρία για σωματική, και ιδιαίτερα πνευματική βοήθεια, σε ανθρώπους μοχθηρούς, ξένους, ξένων φυλών, άλλων θρησκειών, αιρετικούς, άθεους και εχθρούς, γιατί είναι όλοι άνθρωποι, όλοι δημιουργημένοι από τον Θεό με αθάνατη ψυχή. την εικόνα και την ομοίωση του Θεού. Όλοι έχουν λυτρωθεί από το ανεκτίμητο αίμα του Σωτήρα, ο οποίος μας διέταξε να αγαπάμε τους εχθρούς μας.

Πώς να συμπεριφέρεστε σε διαφορετικές συνθήκες ζωής

Οι καταστάσεις στις οποίες βρίσκονται οι άνθρωποι στην πραγματική ζωή είναι ποικίλες. Βλέπουμε ευτυχισμένους και δυστυχισμένους ανθρώπους, πλούσιους και φτωχούς, βλέπουμε ότι άλλοι επαινούνται και άλλοι κατηγορούνται. Οι άνθρωποι συχνά αρρωσταίνουν και ακόμη πιο συχνά περιβάλλονται από κακά παραδείγματα.

Πώς να συμπεριφέρεσαι, για παράδειγμα, στην ευτυχία;

Όταν είσαι ευτυχισμένος, όλα στη ζωή σου πάνε σύμφωνα με την επιθυμία σου, τότε με όλη σου την καρδιά ευχαριστείς τον Κύριο Θεό για όλα και πρόσεχε να μην Του μένεις αχάριστος.

Όταν εκμεταλλεύεστε μια επίγεια ευλογία, μην προσκολληθείτε σε αυτήν με την καρδιά σας: η καρδιά σας πρέπει να είναι προσκολλημένη μόνο στον Κύριο Θεό. Μην ξεχνάς ποτέ τα λόγια Του: «Δώσε μου, γιε, την καρδιά σου» ( Παροιμίες 23:26 ).

Για να προστατεύσετε τον εαυτό σας από την αγάπη για τις χαρές και τις παρηγορίες της επίγειας ευημερίας σας, ενεργήστε όπως έκαναν οι άγιοι: ενώ απολάμβαναν τις επίγειες ευλογίες, θυμούνταν συνεχώς και αναστέναζαν για τις ευλογίες του ουρανού.

Όταν αισθάνεστε ότι, εκμεταλλευόμενοι την γήινη ευημερία, ξεχνάτε κάπως τον εαυτό σας, τότε με όλη σας την ψυχή προσευχηθείτε στον Κύριο Θεό ότι θα ευπρέπεια να δέσει την καρδιά σας πιο σφιχτά με τον εαυτό Του.

Όταν σας συμβεί κάποια κακοτυχία, μην επιδίδεστε ποτέ σε άμετρη θλίψη, φόβο, γκρίνια ή απόγνωση: ο Πανσοφός και Πανάγαθος Κύριος μας στέλνει κάθε επίγεια καταστροφή προς όφελός μας.

Αντίθετα, όταν σε πιάνει κακοτυχία και νιώθεις ένοχος για κάτι, τότε φαντάσου τον Κύριο Ιησού Χριστό στον Σταυρό, που υπέφερε για σένα ασύγκριτα περισσότερα από όσα μπορείς να πάθεις - που υπέφερε εντελώς αθώα, χωρίς το παραμικρό μουρμουρητό ή δυσαρέσκεια και να είσαι πεπεισμένος ότι του άξιζε πολύ μεγαλύτερη ατυχία.

Μετά από αυτό, μπορείτε να γκρινιάξετε για την ατυχία σας; Αν, όταν σε έχει συμβεί μια κακοτυχία, νιώθεις αθώος, τότε ευχαρίστησε τον Θεό με όλη σου την καρδιά που μέσω αυτής της συμφοράς θέλει να σε σώσει από οτιδήποτε καταστροφικό για τη σωτηρία της ψυχής σου. Γιατί η συνεχής χαρά κάνει την ψυχή επιπόλαιη, αλαζονική και ευμετάβλητη. Με συνεχή ευτυχία, όλοι πολύ εύκολα επιδιδόμαστε στη ματαιοδοξία, την υπερηφάνεια και την ηδονία.

Κάνετε αυτό, ανεξάρτητα από το πού προέρχονται οι κακοτυχίες σας, να θυμάστε ότι χωρίς τη θέληση του Θεού ή χωρίς την άδεια του Θεού τίποτα δεν συμβαίνει πουθενά σε εμάς: ούτε μια τρίχα δεν πέφτει από το κεφάλι μας χωρίς το θέλημα του Επουράνιου Πατέρα.

Πες: «Εσύ, Κύριε, ξέρεις τι είναι καλό για μένα, κάνε μαζί μου σύμφωνα με το θέλημά σου».

Αν είσαι πλούσιος , μην σκέφτεσαι ποτέ ότι χρωστάς τον πλούτο σου στον εαυτό σου, την εφευρετικότητα και τη δραστηριότητά σου. Να θυμάστε σταθερά τα λόγια του Πνεύματος του Θεού που μόνο ο Κύριος πλουτίζει ( Α' Σαμουήλ 2:7 ), και επομένως μην είστε υπερήφανοι για τον πλούτο σας, αλλά να είστε ταπεινοί με τον πλούτο, θεωρήστε το δώρο από τον Θεό και ευχαριστήστε επιμελώς τον Κύριο Ο Θεός για αυτό, αλλά μην κολλάς στον πλούτο σου την καρδιά, για να μη γίνεις σκλάβος του πλούτου σου. Κράτα την καρδιά σου απέναντί ​​του με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορείς να κάνεις ήρεμα χωρίς αυτόν, μόλις ο Κύριος ο Θεός θέλει να τον πάρει μακριά σου.

Όταν χρησιμοποιείτε τον πλούτο, να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί να μην κάνετε όπως έκανε ο τρελός πλούσιος που αναφέρεται στο Ευαγγέλιο ( Λουκάς 16:19 κ.ε.). Διασκεδάζοντας όλη μέρα, έδινε ακόμα και ψίχουλα από το τραπέζι του στα σκυλιά παρά στον ζητιάνο, που πέθαινε από την πείνα στις πύλες του σπιτιού του. Ένας τόσο πλούσιος άνδρας κατέληξε αμέσως στην κόλαση με το θάνατό του.

Αν είσαι φτωχός , τότε άντεξε τη φτώχεια σου αυτάρεσκα. Μεταφέρετε αυτό το φορτίο ευγενικά έως ότου ο Κύριος ο Θεός επιθυμεί να το αφαιρέσει από πάνω σας — κουβαλήστε το, αν θέλει, μέχρι θανάτου. Να είσαι πάντα ευδιάθετος, να μην λυπάσαι, να μην παραπονιέσαι, ιδιαίτερα να μην αποθαρρύνεσαι και να μην χρησιμοποιείς κανένα λάθος μέσο, ​​αντίθετο με το θέλημα του Θεού, για να ελευθερώσεις τον εαυτό σου από τη φτώχεια.

Να θυμάστε συνεχώς τα λόγια του Πνεύματος του Θεού: «Ο Κύριος θα σε κάνει φτωχό και θα σε πλουτίσει» ( Α' Σαμουήλ 2:7 ). Και ό,τι κάνει ο Κύριος σε εμάς, το κάνει για να διευκολύνει τη σωτηρία μας. Να θυμάστε ότι ο Κύριος Θεός δεν θα βάλει ποτέ πάνω σας ένα βάρος μεγαλύτερο από αυτό που μπορείτε να σηκώσετε ( Α' Κορ. 10:13 ), και ότι είναι πάντα μαζί σας για να παρέχει τη βοήθειά Του ( Ματθαίος 28:20 ). Δεν θα σε ξεχάσει ούτε θα σε αφήσει ποτέ και, αν δεν είσαι λιπόψυχος, σίγουρα θα σε φέρει στη σωτηρία, στην αιώνια ευδαιμονία.

Θυμηθείτε όσο πιο συχνά γινόταν η επίγεια φτώχεια του Σωτήρα μας, που, ενώ ζούσε στη γη, δεν είχε πού να βάλει το κεφάλι του. Να θυμάστε πιο συχνά τον πολύπαθο Ιώβ. Να θυμάστε όσο πιο συχνά γίνεται ότι οι περισσότεροι άγιοι πέρασαν τη ζωή τους στη φτώχεια. Αν, μέσα στη φτώχεια σου, κάποια άλλα βάρη σε καταπιέζουν, τότε μην χάνεις την καρδιά σου εδώ, αλλά παρηγορήσου με ιερούς λογισμούς. Για παράδειγμα, σε μισούν, σε περιφρονούν; Σκεφτείτε: «Τι πρόβλημα! Ο Κύριος και Σωτήρας μου ήταν Θεός, αλλά τον μισούσαν επίσης, τον περιφρονούσαν επίσης». Σε στριμώχνουν ή σε προσβάλλουν; Σκεφτείτε: «Τι πρόβλημα! Ποιος καταπιέστηκε και προσβλήθηκε περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον, αν όχι ο ίδιος ο Κύριος!». Σκεφτείτε επίσης: «Αν κάποιος δεν είναι περιφρονημένος και ταπεινωμένος, πώς θα ασκήσει την ταπεινοφροσύνη; Αν κάποιος δεν προσβληθεί, πώς θα μάθει την ταπείνωση; Αν κάποιος δεν προσβληθεί, πώς θα μάθει την υπομονή, την πραότητα και άλλες παρόμοιες χριστιανικές αρετές;».

Τέλος, να θυμάστε συχνά τις ευλογίες του ουρανού, τις οποίες θα απολαμβάνετε για πάντα αν υπομείνετε υπομονετικά τη φτώχεια σας μέχρι τέλους. Ο ζητιάνος που αναφέρεται στο Ευαγγέλιο ήταν φτωχός στη γη όπως σχεδόν κανένας άλλος, αλλά πόσο λαμπρό ήταν το τέλος της ζωής του! Οι άγγελοι πήραν και μετέφεραν την ψυχή του στους κόλπους του Αβραάμ, όπου απολαμβάνει αιώνια ευλογίες, «το οποίο μάτι δεν είδε, ούτε αυτί άκουσε, ούτε εμφύσησε στην καρδιά του ανθρώπου, αυτό που ετοίμασε ο Θεός για όσους Τον αγαπούν» ( Α' Κορ. 2:9 ).

Όταν σας επαινούν , να είστε εξαιρετικά προσεκτικοί, γιατί τότε βρίσκεστε σε μια επικίνδυνη θέση: μπορεί να πέσετε σε υπερηφάνεια, ματαιοδοξία, απροσεξία ή άλλη επιβλαβή αποπλάνηση.

Για να μην συμβεί αυτό σε εσάς, προσπαθήστε να δείτε τον έπαινο που σας δίνεται με δυσπιστία και αν σας επαινούν κατά πρόσωπο, είναι καλύτερο να διακόψετε τη συζήτηση με αξιοπρεπή τρόπο και να μετατρέψετε την ομιλία σε άλλο θέμα.

Να θυμάσαι σταθερά ότι ό,τι αξίζει σε σένα δεν είναι δικό σου, αλλά του Θεού, και ο Θεός σου έδωσε τη διάθεση, την ικανότητα, τη δύναμη, την επιθυμία και την ευκαιρία να αποκτήσεις κάτι άξιο επαίνου και, επομένως, η δόξα γι' αυτό δεν σου ανήκει , αλλά προς τον Θεό.

Όταν βλέπετε κάτι άξιο επαίνου στον εαυτό σας και αισθάνεστε την επιθυμία να το πείτε στους άλλους, προσπαθήστε να καταστρέψετε αυτήν την επιθυμία στον εαυτό σας με την ιδέα ότι λόγω του ανθρώπινου επαίνου θα κάνετε τον εαυτό σας ανάξιο επαίνου από τον Θεό, επειδή λαμβάνετε ανταμοιβή από άνθρωποι. Θυμηθείτε, και είναι πολύ σημαντικά, τα λόγια του Κυρίου: «Αλίμονο αν όλοι οι άνθρωποι σου μιλήσουν καλά».

Η καλή φήμη για εμάς στη ζωή είναι πολύ σημαντική για εμάς. Το καλό όνομα είναι καλύτερο από τον πολύ πλούτο, λέει ο Σοφός ( Παροιμίες 22:1 ). Αλλά τι πρέπει να κάνουμε όταν άλλοι άνθρωποι, διαδίδοντας κακές φήμες για εμάς, μας κατηγορούν και μας στερούν το καλό μας όνομα ;

Πρώτα απ 'όλα, σε αυτήν την περίπτωση, πρέπει να φυλάξετε προσεκτικά τον εαυτό σας από θυμό, κακοποίηση και εκδίκηση, αλλά να παραμείνετε στο πνεύμα όσο το δυνατόν πιο ήρεμο, ακολουθώντας το παράδειγμα του Σωτήρα μας, ο οποίος, "καμωμένος χωρίς μομφή..., αλλά αφοσιωμένοι σε Εκείνον που κρίνει δίκαια» ( Α΄ Πέτρου 2:23 ).

Όταν ακούτε ότι οι άλλοι μιλούν άσχημα για εσάς και σας επικαλούνται κάθε είδους κακίες, κακούς στόχους κ.λπ., τότε υποβάλετε τον εαυτό σας στην πιο αυστηρή εξέταση: έχετε πραγματικά αυτά τα κακά που σας αποδίδονται; Τα μάτια των άλλων βλέπουν συχνά τη συμπεριφορά μας πολύ καλύτερα και με μεγαλύτερη ακρίβεια από τη δική μας. Εάν διαπιστώσετε ότι έχετε πραγματικά αυτό ή εκείνο το κακό και σας κατηγορούν δίκαια, τότε προσπαθήστε να διορθώσετε τον εαυτό σας και ευχαριστήστε τον επικριτή σας που σας οδήγησε στο αληθινό μονοπάτι. Εάν δεν βρείτε στον εαυτό σας το κακό που σας αποδίδεται, τότε υπερασπιστείτε τον εαυτό σας νομικά.

Αν δείτε ότι η άμυνά σας δεν σας φέρνει κανένα όφελος, τότε προσπαθήστε να υπομείνετε τη συκοφαντία που σας φέρεται με υπομονή και παρηγορηθείτε με τη σκέψη: «Ο Θεός βλέπει την αθωότητά μου, γιατί να θρηνήσω;» Παρηγορήστε τον εαυτό σας ακόμη περισσότερο με την ακόλουθη σκέψη: «Όταν ζούσε στη γη, ο Σωτήρας μας συχνά βλασφημήθηκε, αλλά ποτέ δεν δικαιώθηκε σε κανένα δικαστήριο».

Τέλος, διπλασιάστε τις προσπάθειές σας για να συμπεριφέρεστε όσο το δυνατόν πιο άψογα σε όλες τις περιστάσεις της ζωής, ώστε να μην δίνετε αφορμή ή αφορμή για συκοφαντίες. Εάν οι βλασφημίες που είναι διάσπαρτες γύρω σας δεν σταματήσουν ή και πολλαπλασιαστούν, τότε μην καταφύγετε σε τίποτα άλλο από την πιο θερμή προσευχή, ώστε ο Θεός να ευδοκιμήσει να φωτίσει και να διορθώσει τους συκοφάντες σας. Κάντε αυτό, γιατί ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός το έκανε αυτό ακόμη και με τους σταυροφόρους Του ( Λουκάς 23:34 ).

Αν σας πάθει κάποια ασθένεια, τότε πρώτα απ' όλα να ευχαριστείτε τον Θεό γι' αυτήν, γιατί ο Κύριος ο Θεός στέλνει κάθε ασθένεια σε εμάς για τη σωτηρία μας.

Ευχαριστώντας τον Κύριο Θεό για την ασθένειά σας, σκεφτείτε αμέσως πώς αμάρτησες ή συνεχίζεις να αμαρτάνεις ενώπιόν Του αμετανόητα.

Όταν διαπιστώσετε ότι έχετε αμαρτήσει σε κάτι, τότε μετανοήστε αμέσως και δώστε σταθερό όρκο να μην αμαρτήσετε ξανά, όπως αμάρτησατε πριν.

Ωστόσο, είτε βρίσκετε τον εαυτό σας να έχει αμαρτήσει σε κάτι είτε όχι, φροντίστε να σκεφτείτε ότι η ασθένεια που σας έπληξε μπορεί να είναι η τελευταία σας. Γι' αυτό, προκαταβολικά, χωρίς να περιμένετε να επιδεινωθεί η ασθένεια, προσπαθήστε να προετοιμαστείτε για τον θάνατο με την κατάλληλη εξομολόγηση και κοινωνία των Αγίων Μυστηρίων. Αυτό είναι το καλύτερο φάρμακο όχι μόνο για την ψυχή σας, αλλά και για το σώμα σας.

Όταν, λοιπόν, η κατάσταση της ψυχής σας σε σχέση με την αιωνιότητα είναι ασφαλής, δώστε προσοχή στην προσωρινή σας κατάσταση: προσπαθήστε να κάνετε νομική διαθήκη για την περιουσία σας, ώστε να μην υπάρξει αναταραχή στον θάνατό σας και μετά το θάνατό σας να υπάρξει καμία εχθρότητα μεταξύ των κληρονόμων.

Κατά τη διάρκεια ή μετά από αυτό το θέμα, αν θέλετε και έχετε την ευκαιρία, καλέστε έναν γιατρό και πάρτε το φάρμακο που έχει συνταγογραφηθεί από αυτόν. Ο γιατρός δεν πρέπει να παραμεληθεί, γιατί ο Κύριος τον δημιούργησε, λέει ο Σοφός ( Κύριος 38:12 ). Αλλά να ξέρετε ότι δεν είναι ο γιατρός και όχι η θεραπεία, αλλά ο ίδιος ο Κύριος ο Θεός που δίνει τη θεραπεία, επομένως, σε οποιαδήποτε θεραπεία, να μην εμπιστεύεστε τον γιατρό, αλλά στον Κύριο Θεό, γιατί ο Κύριος φωτίζει τον γιατρό και Αυτός δίνει θεραπευτική δύναμη στη θεραπεία του. «Ο Κύριος... ζει» ( Α' Σαμουήλ 2:6 ).

Όταν είστε άρρωστοι, μην αφιερώνετε χρόνο σε άδειες συζητήσεις ή σε υπερβολική ανησυχία για την ανάρρωσή σας, αλλά προσπαθήστε να χρησιμοποιήσετε αυτόν τον χρόνο προς όφελος της ψυχής σας: διαβάστε ή ακούστε κάποιο καλό πνευματικό βιβλίο, προσευχηθείτε όσο το δυνατόν περισσότερο με νοερά προσευχή , κάντε συχνότερα το σημείο του σταυρού ως σημείο, ασπασθείτε την εικόνα του Σωτήρος, της Μητέρας του Θεού και των αγίων. Αλλά κατά τη διάρκεια μιας ασθένειας, μην προσεύχεστε ποτέ έντονα για ανάρρωση, αλλά μάλλον παραδώστε τον εαυτό σας στο θέλημα του Θεού: ο Θεός μόνο ξέρει πραγματικά τι είναι καλύτερο για τη σωτηρία σας - υγεία ή ασθένεια. Εάν η ασθένεια συνεχίζεται για μεγάλο χρονικό διάστημα, τότε μην επιδίδεστε σε ανυπομονησία, ιδιαίτερα γκρίνια και ενόχληση για τη δύναμη και τη διάρκεια της ασθένειας, στο γιατρό, στο φάρμακο, στην κακοκαιρία, στους υπαλλήλους σας κ.λπ. Κάνοντας αυτό δεν θα ανακουφιστείτε, αλλά μπορείτε μόνο να επιδεινώσετε την ασθένεια και να την παρατείνετε ή ακόμα και να την κάνετε ανίατη και μπορείτε να αφαιρέσετε τη συμπόνια για εσάς από όλους τους γύρω σας. Καλύτερα να είσαι υπομονετικός, να προσεύχεσαι και να σιωπάς .

Όταν νιώσετε ότι η ασθένεια εξασθενεί και αρχίσετε να αναρρώνετε, τότε με όλη σας την ψυχή προσευχηθείτε στον Κύριο Θεό, ότι όταν σας επιστρέψει στην υγεία, θα τιμήσει να σας προστατεύσει από κάθε αμαρτία και να σας δώσει μια σταθερή ανάμνηση αυτών των συναισθημάτων και σκέψεις που είχατε κατά τη διάρκεια της ασθένειάς σας.

Αντίθετα, αν νιώθετε ότι η ασθένειά σας εντείνεται και αρχίζει να εξαντλεί τις δυνάμεις σας, τότε αποδεχτείτε το Ιερό Μυστήριο του ευχέλαιου θεραπεύει πολύ το σώμα και την ψυχή ( Ιακώβου 5:14 ).

Αφού ολοκληρώσετε αυτό, παραδώστε τον εαυτό σας ολοκληρωτικά στο θέλημα του Θεού: ας είναι μαζί σας αυτό που είναι ευάρεστο στον Θεό. Αυτός που παραδίδεται στον Κύριο Θεό είναι του Θεού και δεν μπορεί να χαθεί.

Πάντα υπήρχαν πολλά κακά παραδείγματα , και στην εποχή μας φαίνεται να μην υπάρχουν πολλά από αυτά. Προσοχή σε αυτούς! Είναι αρκετά μολυσματικά. Εδώ είναι μερικά εργαλεία για αυτό.

Εξαλείψτε τον εαυτό σας από όλες τις περιπτώσεις στις οποίες αναγκάζεστε αναπόφευκτα να δείτε και να ακούσετε πολλά άσχημα πράγματα: ό,τι δεν είδε ή δεν ακούστηκε δεν θα σας έρθει στο μυαλό.

Όταν απροσδόκητα αντιμετωπίζετε κακά παραδείγματα ή πρέπει αναπόφευκτα να τα συναντήσετε, τότε προσπαθήστε και προσευχηθείτε ώστε το κακό που βλέπετε να δημιουργήσει μέσα σας την απέχθεια για τον εαυτό που παράγει φυσικά σε όλους μας. Αυτό θα είναι εύκολο να το κάνετε εάν έχετε εφοδιαστεί με καλούς κανόνες και πληροφορίες σχετικά με παραδείγματα αληθινής αρετής εκ των προτέρων.

Όταν βλέπεις ότι πολλοί αναζητούν άπληστα την ευτυχία τους στα αισθησιακά αγαθά και τις αισθησιακές απολαύσεις, στην ευδαιμονία, στην πολυτέλεια και την περνούν για σοφία, όταν βλέπεις ότι πολλοί για την επίγεια ευτυχία τους χρησιμοποιούν κάθε είδους ψέματα και κάθε δόλο, υπερασπιστεί το μίσος, την εκδίκηση και άλλα πάθη, και η άρνηση να ικανοποιήσουμε τις αισθησιακές απολαύσεις θεωρείται βλακεία, τότε πρέπει να θυμόμαστε σταθερά στις καρδιές μας και να πούμε, όπως δίδαξαν οι απόστολοι: «Είμαστε Χριστιανοί, πρέπει να ζούμε σύμφωνα με το νόμο του Χριστού», «Αντέχετε ο ένας τον άλλον βάρη...» ( Γαλ. 6:2 ), και ο νόμος του Χριστού απαιτεί να σταυρώνουμε τη σάρκα μας με τα πάθη και τις επιθυμίες της ( Γαλ. 5:24 ), να αφήνουμε στην άκρη τα ψέματα και να λέμε την αλήθεια ( Εφεσ. 4:25. ), και αφήστε κάθε εκδίκηση στον Κύριο Θεό, ο οποίος είπε: «Η εκδίκηση είναι δική μου, εγώ θα ανταποδώσω» ( Ρωμ. 12:19 ).

Γενικά, με όλα τα κακά παραδείγματα που παρουσιάζονται, κοιτάξτε αμέσως τον Ιησού Χριστό, ο οποίος έχει κάθε δικαίωμα να απαιτήσει να ακολουθήσουμε το παράδειγμά Του και μετά κοιτάξτε τα εκατομμύρια των ανθρώπων που μιμήθηκαν τη ζωή Του, που έγιναν άγιοι και άξιοι όλων η μίμησή μας.

Μην μιμηθείτε το παράδειγμα της ειδωλολατρικής ζωής, που είναι τόσο συχνά ορατό στον κόσμο μας, αλλά το παράδειγμα της καλής συμπεριφοράς, της σεμνότητας, της σεμνότητας, της αυτοκυριαρχίας, της τάξης, του ζήλου για την ευαρέσκεια του Θεού, που διέκρινε αγίους ή αληθινούς Χριστιανούς, που προσπαθούσαν συνεχώς να ζήσε -και έζησε- όχι σύμφωνα με τους κανόνες του κόσμου, αλλά σύμφωνα με τις διδασκαλίες του Ιησού Χριστού.

Υπάρχουν πολλές καθημερινές υποθέσεις , και είναι διαφορετικές, ανάλογα με τις πολιτείες και τους τίτλους στις οποίες ζούμε. Όλες οι καθημερινές υποθέσεις που δεν είναι αντίθετες με τον ηθικό νόμο, που πρέπει να κάνουμε σύμφωνα με το βαθμό και την κατάστασή μας, πρέπει να αναγνωρίζονται ως έργα του Θεού, τα έργα που μας εμπιστεύτηκαν από τον ίδιο τον Κύριο, για τον Θεό, ως Βασιλιά όλων η γη ( Ψαλμ. 46:8 ), καθιέρωσε διάφορους νομικούς τίτλους και πολιτείες, και Αυτός, και όχι εμείς οι ίδιοι, επέτρεψε και μας επιτρέπει να γίνουμε αυτοί οι καθημερινοί τίτλοι και καταστάσεις στις οποίες βρισκόμαστε όλοι. Χωρίς τη θέληση του Θεού ή χωρίς την άδεια του Θεού, τίποτα στον κόσμο δεν συμβαίνει. Έτσι, ό,τι κι αν κάνετε, κάντε τα πάντα σαν για τον ίδιο τον Θεό και θα λάβετε ανταμοιβή για αυτό από τον Θεό. Όποιος δεν εργάζεται για τον Θεό, το έργο του είναι πολύ άθλιο, γιατί η ανταμοιβή του δεν είναι από τον Θεό, αλλά από τον εαυτό του ή από άλλους ανθρώπους. Ποια είναι η ανταμοιβή από τον εαυτό σας και από τους ανθρώπους; Επίγειο, προσωρινό, ασήμαντο.

Όταν κάνετε όλες τις πράξεις σας για τον ίδιο τον Κύριο Θεό, φροντίστε να τις κάνετε όπως πρέπει να γίνονται οι πράξεις του Θεού, δηλαδή να κάνετε όλες τις πράξεις σας από την καρδιά, με πλήρη προθυμία και ευχαρίστηση, επιμελώς, χωρίς να επιτρέπετε καμία βραδύτητα ή αμέλεια. σε αυτούς, με καθαρή συνείδηση, γιατί λέγεται: «Καταραμένος είναι (ο άνθρωπος) που κάνει το έργο του Κυρίου με αμέλεια» ( Ιερ. 48:10 ).

Εάν οι υποθέσεις σας πάνε καλά, τότε μην είστε περήφανοι για αυτό, και ιδιαίτερα μην αποδίδετε την επιτυχία στις υποθέσεις σας στις δικές σας δυνάμεις και δεξιότητες, γιατί ο ίδιος ο Κύριος είπε στους μαθητές Του: «Χωρίς Εμένα δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα» ( Ιωάννης 15:5 ).

Εάν η δουλειά που υποτίθεται ότι πρέπει να κάνετε είναι δύσκολη, δυσάρεστη, χαμηλή, δεν πηγαίνει καλά, επιβραδύνει, απαιτεί ιδιαίτερη υπομονή ή σας οδηγεί σε απόγνωση, τότε μην είστε δειλοί, μην είστε τεμπέλης, μην αγχώνεστε, μην επιδίδεστε σε θυμό, ανυπομονησία, μουρμούρα κ.λπ., αλλά αναζωογονηθείτε και δυναμώστε τον εαυτό σας με τη σκέψη ότι αυτοί οι κόποι, που είναι τόσο φορτικοί για εσάς, τόσο δυσάρεστοι και ενοχλητικοί για εσάς, δεν θα διαρκέσουν για πάντα. Με την επίγεια ζωή θα τελειώσουν όλοι, και εκεί ο Κύριος θα «ανταμείψει τον καθένα σύμφωνα με τις πράξεις του» ( Ρωμ. 2:6 ). Ταυτόχρονα, υποστηρίξτε τον εαυτό σας στους κόπους σας με κάποιο είδος εποικοδομητικού τραγουδιού, κρυφής προσευχής, διαλογισμού για τις χριστιανικές αλήθειες, συλλογισμού για τις υποθέσεις με τις οποίες ασχολούμαστε, γενικά υψώνοντας την καρδιά σας στον Κύριο Θεό με σύντομους προσευχητικούς αναστεναγμούς. Αυτόν. Για παράδειγμα, οι ακόλουθες εκκλήσεις είναι πολύ χρήσιμες:

– Πόσο απεριόριστα μας αγαπά ο Κύριος!

– Τι δεν έχει κάνει και τι δεν κάνει για εμάς;!

– Τι δεν μας δίνει;!

- Θεέ μου, πόσο ευγνώμονες πρέπει να Σου είμαστε!

- Κύριε, ευλόγησέ με! Καθάρισέ με! Αγίασε με!

– Μόνο Εσύ, Κύριε, μας αγαπάς τόσο πολύ!...

– Ω, αν όλοι οι άνθρωποι ήξεραν πόσο καλός είσαι, Κύριε!

- Ω, να σε αγαπούσα, Κύριε, με όλη μου την καρδιά!

- Κύριε, πότε θα Σε δοξάζω για πάντα μαζί με όλους τους αγίους;

- Θεέ μου! Είσαι το καταφύγιό μου, Είσαι η παρηγοριά μου, Είσαι η ελπίδα μου, είσαι η ειρήνη μου, είσαι το φως μου, είσαι η δόξα μου! Είσαι η χαρά μου, είσαι η ευτυχία μου!

Τέτοιες και παρόμοιες εκκλήσεις, αν μετατραπούν σε συνήθεια, είναι ανεκτίμητες κατά τη διάρκεια της δυσκολίας: αναζωογονούν συνεχώς την ψυχή, απομακρύνουν κάθε κακό από αυτήν, την ενισχύουν στην καλοσύνη και ενισχύουν πολύ ευεργετικά τις ίδιες τις σωματικές δυνάμεις. Διατήρησε συνεχώς την ψυχή σου ενωμένη με τον Θεό.

Αυτός που εργάζεται έτσι για να ολοκληρώσει τις καθημερινές του υποθέσεις, εργάζεται όπως πρέπει για τη δόξα του Θεού.

Είναι αυτονόητο ότι πρώτα από όλα πρέπει να κάνει κανείς τα πιο σημαντικά πράγματα που δεν μπορεί να καθυστερήσει, έχοντας πρώτα σκεφτεί πώς να τα κάνει καλύτερα και ότι δεν πρέπει ποτέ να κάνει πράγματα που δεν είναι σύμφωνα με το νόμο του Θεού.

Όταν ξεκινάμε οποιαδήποτε εργασία, πρέπει πρώτα απ' όλα να προσευχόμαστε θερμά στον Θεό για την αποστολή της ευλογίας του Θεού στο έργο μας. Πρέπει να διαβάσετε την προσευχή "Πριν ξεκινήσετε οποιαδήποτε εργασία", στη συνέχεια σκεφτείτε πώς να κάνετε καλύτερα την εργασία που ξεκινάτε και μετά μόνο να αρχίσετε να εργάζεστε.

Μετά την κανονική εργασία ακολουθεί μεσημεριανό γεύμα και ξεκούραση.

Πριν από το μεσημεριανό γεύμα και το δείπνο, προσφέρετε πάντα θερμή προσευχή στον Κύριο Θεό. Προσευχηθείτε επίσης μετά το μεσημεριανό γεύμα και μετά το δείπνο. Γιατί δεν είναι κανένας άλλος, αλλά ο ίδιος ο Κύριος που μας προμηθεύει με τροφή και ποτό. Παρέχει στην τροφή μας θρεπτική δύναμη για το σώμα μας και δίνει στο σώμα μας τη δυνατότητα να μετατρέψει αυτή τη θρεπτική δύναμη της τροφής στην υγεία μας. Μόνο εκείνοι που δεν το καταλαβαίνουν αυτό, ή ένας διαβόητος εγωιστής, δεν μπορούν να προσευχηθούν πριν από το μεσημεριανό γεύμα και το δείπνο και μετά από αυτά.

Το τραπέζι μας πρέπει να είναι πάντα μέτριο. Η τροφή για τον οργανισμό είναι απαραίτητη. Η απαραίτητη τροφή δεν πρέπει να στερείται στον οργανισμό, αλλά για να διατηρηθεί το μέτρο είναι πάντα καλύτερο να σταματήσετε την κατανάλωση τροφής σε μια περίοδο που η επιθυμία για φαγητό δεν έχει ακόμη τελειώσει εντελώς. «Τρώτε μόνο για να χορτάσετε την πείνα σας», λέει ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος . «Πίνετε με μέτρο, τρώτε λίγο και θα είστε υγιείς», λέει ένας άλλος άγιος του Θεού, ο Mitrofan. Η εμπειρία δείχνει επίσης ότι μόνο όσοι κάνουν αποχή ζουν υγιεινά, διαρκώς και καλά.

Όσοι αφήνουν τον εαυτό τους να χορταίνει με τροφή πολύ θρεπτική, μεθυστική, δύσπεπτη, νόστιμη και γλυκιά ενεργούν πολύ παράλογα, γιατί ο κορεσμός είναι πολύ επιβλαβής τόσο για το σώμα όσο και για την ψυχή μας. Δυσπεψία, βλάβες στο αίμα, διάφορες ασθένειες, πρόωρος θάνατος είναι οι συνέπειες του κορεσμού. Ένας ασυγκράτητος άνθρωπος είναι ανίκανος για οποιεσδήποτε πνευματικές ασκήσεις: δεν μπορεί ούτε να προσευχηθεί ούτε να διαλογιστεί το Θείο. Για ένα χορτασμένο άτομο, ο Θεός είναι η κοιλιά του και μια ολόκληρη άβυσσος ακάθαρτων σκέψεων και επιθυμιών.

Κατά τη διάρκεια του μεσημεριανού γεύματος και του δείπνου, μην πείτε ποτέ τίποτα αμαρτωλό. Αυτό είναι προσβλητικό για τον Θεό, του οποίου τα δώρα λαμβάνετε, και δελεαστικό για τους γείτονές σας. Αντίθετα, στο δείπνο πρέπει πάντα να λέει ή να ακούει κάτι εποικοδομητικό ή να τρώει φαγητό σε βαθιά σιωπή με ευλάβεια. Οι αληθινοί Χριστιανοί, κυρίως ενώ έτρωγαν, προσπαθούσαν να θυμούνται πιο έντονα τον θάνατό τους και την Εσχάτη Κρίση. Η κενή φλυαρία είναι σημάδι παράλογων και κενών ανθρώπων. η συνεχής οικοδόμηση είναι η παρτίδα των σοφών ανθρώπων. Αυτός που καταναλώνει το μεσημεριανό και το βραδινό του με αυτόν τον τρόπο, δηλαδή με μέτρο και με ευγνωμοσύνη προς τον Θεό, ενεργεί όπως απαιτεί το καθήκον, δίκαια και ευάρεστα στον Θεό.

Μετά το μεσημεριανό γεύμα, χωρίς αμφιβολία, χρειάζεστε λίγη ξεκούραση . Αλλά η ανάπαυση πρέπει πάντα να χρησιμοποιείται ως φάρμακο για την αποκατάσταση της ψυχικής και σωματικής δύναμης, επομένως η ξεκούραση δεν πρέπει να είναι μεγάλη. Κατά τη διάρκεια της ανάπαυσης, όλοι πρέπει να σκεφτούν: «Τι ανάπαυση σε αυτή τη ζωή, ας αναπαυθούμε πέρα ​​από τον τάφο!», «Η αδράνεια μας έχει διδάξει πολλά κακά πράγματα» ( Κύριος 33:28 ). «Η σωματική ανάπαυση είναι αποτρόπαια ενώπιον του Κυρίου», λέει ο Αγ. Βαρσανούφιος ο Μέγας. Αυτό πρέπει να σκέφτονται όλοι όσοι σηκώνονται από το τραπέζι: δόξα τω Θεώ και, αφού ξεκουραστείτε λίγο, να επιστρέψετε στη δουλειά. Μην χρησιμοποιείτε τον χρόνο ανάπαυσης, όπως κάνουν πολλοί ανόητοι άνθρωποι, για οποιεσδήποτε απολαύσεις ή για κάποιες μοχθηρές διασκεδάσεις, άχρηστα παιχνίδια. Ένα παιχνίδι και ένας χριστιανός είναι δύο ασυμβίβαστα πράγματα. Για να μην εισέλθουν ασεβείς σκέψεις στο κεφάλι κατά τη διάρκεια της απαραίτητης ανάπαυσης και οι ασεβείς επιθυμίες να μην εισέλθουν στην καρδιά, ένας χριστιανός, ανάλογα με την κατάσταση της ψυχής του, προσπαθεί να θρέψει τον εαυτό του με διάφορους πνευματικούς στοχασμούς και ιδιαίτερα με μια εγκάρδια έκκληση ο Κύριος ο Θεός: «Κύριε, πόσο μεγάλη είναι η σοφία και η καλοσύνη Σου! Κάθε μέρα ταΐζετε αμέτρητα ζωντανά πλάσματα στη γη: ανθρώπους, πουλιά, ζώα, ζώα, έντομα - και όλα τρέφονται, κανείς δεν πεθαίνει από την πείνα».

Τέτοιοι προβληματισμοί και εκκλήσεις αποκαθιστούν τη σωματική μας δύναμη ασύγκριτα πιο γρήγορα από όλες τις άλλες μεθόδους αποκατάστασής τους. Και εξάλλου τέτοιοι στοχασμοί και εκκλήσεις ενισχύουν εξαιρετικά την ψυχή στην καλοσύνη.

Το βράδυ , αφού ολοκληρώσετε όλες τις καθημερινές σας δραστηριότητες, ευχαριστήστε τον Θεό για όλες τις ευλογίες Του που λάβατε κατά τη διάρκεια της ημέρας. δηλαδή: για να παραμείνετε ζωντανοί, για την πνευματική και σωματική σας δύναμη, για υγεία, για φαγητό, ποτό, για όλες τις ψυχοσωτήριες σκέψεις, για όλες τις ιερές επιθυμίες, για το επίγειο και ουράνιο φως, για βοήθεια και προστασία - για κάθε καλή πράξη.

Κατόπιν απασχολήστε την καρδιά σας με τις ακόλουθες πνευματικές σκέψεις: «Τώρα έχω πλησιάσει τον θάνατο όλη μέρα. Τι θα συμβεί αν ο Κύριος θέλει να με βάλει στη Δίκαιη Κρίση Του αυτήν την ερχόμενη νύχτα; Θα σταθώ; Το πρωί είχα σκοπό να περάσω όλη την ημέρα άγια, πώς την πέρασα; Εξοργίσατε με οποιονδήποτε τρόπο τον Κύριο Θεό;»

Μετά από τέτοιες ερωτήσεις, προσευχήσου μέσα στην καρδιά σου στο Πανάγιο Πνεύμα, ώστε να φωτίσει το μυαλό σου και πιστά, μέχρι τις πιο μικρές λεπτομέρειες, να φέρει στη μνήμη σου: πώς πέρασες όλη την προηγούμενη μέρα, πώς σηκώθηκες στο το πρωί, πώς καθάρισες, πώς έκανες την πρωινή σου προσευχή, πώς συμπεριφερόσουν κατά τη διάρκεια της ημέρας την ώρα των πρωινών μαθημάτων, όπως κατά τη διάρκεια του μεσημεριανού γεύματος και της ανάπαυσης, όπως στις συναλλαγές με οικογένεια, γείτονες, αγνώστους, ειδικά σε περιπτώσεις επικίνδυνες. για σένα? αν εκτέθηκες στην αμαρτία, αν αποδυνάμωσες τις προθέσεις σου να αποφύγεις την αμαρτία, πώς συμπεριφέρθηκες όταν σου ήταν αγενείς, δεν σε άκουγαν, σε γελούσαν κ.λπ.

Προσευχήσου το Άγιο Πνεύμα να φέρει πιστά στη μνήμη σου: τι σκέφτηκες σήμερα, τι είπες, τι έκανες. πώς προσπαθήσατε ή δεν προσπαθήσατε να διατηρήσετε την ιερή πρόθεση που δεχτήκατε το πρωί να απομακρυνθείτε από την αμαρτία. Αυτό που σας ενέπλεξε ή σας τράβηξε στην αμαρτία. ποια μέθοδο ακολουθήσατε ενάντια στην αμαρτία ή ενάντια στα εμπόδια στην εκπλήρωση του θελήματος του Θεού και γιατί αυτή η μέθοδος αποδείχθηκε ανεπαρκής.

Προσευχηθείτε ώστε το Άγιο Πνεύμα να φέρει στη μνήμη σας είτε έχετε αμαρτήσει τρέφοντας κακές σκέψεις και επιθυμίες είτε είτε έχετε αμαρτήσει παραλείποντας να κάνετε κάτι καλό ή σωστό. αν αμάρτησες κατά της πρώτης, δεύτερης, τρίτης εντολών, έλαβα μέρος στις αμαρτίες άλλων ανθρώπων, κ.λπ.

Τέλος, ιδιαίτερα προσευχηθείτε να φέρει το Άγιο Πνεύμα στη μνήμη σας ποια ιερή πρόθεση υιοθετήσατε το πρωί, τι σας βοήθησε να την εκπληρώσετε, αν την εκπληρώσατε. Διαφορετικά, τι σας εμπόδισε ή σας εμπόδισε να το εκπληρώσετε· ανέλαβες κάτι ενάντια στα εμπόδια που σου παρουσιάστηκαν, τι ακριβώς και γιατί αυτό που έκανες αποδείχτηκε αδύναμο.

Αυτό το θέμα είναι εξαιρετικά σημαντικό. Μην τον αφήνετε ποτέ χωρίς επίβλεψη. Από μια τέτοια υποδειγματική μελέτη του εαυτού μας εξαρτάται η ηθική και πνευματική μας βελτίωση. Χωρίς μια τόσο ακριβή εξέταση του εαυτού μας, δεν μπορούμε ποτέ να περιμένουμε ηθική βελτίωση.

Αν θυμάστε πώς συμπεριφερθήκατε την προηγούμενη μέρα, θα βρείτε και καλά και κακά στον εαυτό σας. Όλα τα καλά τα αποδίδουν στον Θεό και όλα τα κακά στον εαυτό σου. Για άλλη μια φορά, κάντε μια ισχυρή αποφασιστικότητα να αντισταθείτε στην αμαρτία, ειδικά στην αγαπημένη σας αμαρτία. Βρείτε κάθε είδους μέτρα και τρόπους για να απαλλαγείτε από αυτό. Αλλά ταυτόχρονα, προσευχηθείτε και ζητήστε από τον Κύριο Θεό να σας αποκαλύψει τους πιο αξιόπιστους τρόπους για να επιβεβαιωθείτε στην καλή σας πρόθεση τόσο σταθερά ώστε να είστε έτοιμοι να πεθάνετε αντί να διαπράξετε ξανά τις προηγούμενες αμαρτίες σας και να προσβάλετε τον Κύριο Πάλι ο Θεός.

Όταν πηγαίνετε για ύπνο, κάντε την απογευματινή σας προσευχή.

Και πρώτα απ' όλα, ευχαριστώ τον Θεό για όλες τις ευλογίες που έδειξε σε εσάς και σε όλους τους ανθρώπους. για λύτρωση, για αγία πίστη, για ιερά μυστήρια και για όλες τις ιερές εμπνεύσεις προς σωτηρία.

Προσευχήσου ο Κύριος ο Θεός να σου συγχωρήσει όλες τις αμαρτίες σου και να μην σε αφήσει να πεθάνεις στις αμαρτίες σου.

Προσευχήσου να σε ελευθερώσει από τους εχθρικούς πειρασμούς στον ύπνο σου και τη νύχτα, αλλά να σου στείλει τον φύλακα άγγελό Του, είθε να προφυλάξει την ψυχή και το σώμα σου από κάθε κακό.

Προσευχήσου ο Κύριος ο Θεός να ευλογήσει όλους κοντά σου: γονείς, αδέρφια, αδερφές, συγγενείς, γνωστούς, ευεργέτες, αφεντικά. Προσευχήσου και για τους εχθρούς σου.

Προσευχηθείτε να βοηθήσει τους φτωχούς, τους πενθούντες, τους ταξιδιώτες, τους αρρώστους, τους προσβεβλημένους, ότι θα παρηγορήσει τους άτυχους, θα στεγάσει τα ορφανά, θα ενισχύσει τους ετοιμοθάνατους με ελπίδα, ότι θα ευλογήσει όλα τα παιδιά, θα καθοδηγήσει όλους τους νέους στην καλοσύνη , ενδυνάμωσε τους ηλικιωμένους στην αγία ζωή και κάνε όλους τους πρεσβυτέρους παράδειγμα αγίας ζωής, ώστε να οδηγήσει όλους τους αμαρτωλούς σε μετάνοια και να καταστρέψει το σκοτάδι. στο οποίο ζουν ειδωλολάτρες, άπιστοι, αιρετικοί και σχισματικοί, για να τους φωτίσει με το φως Του, να φέρει τους πάντες στη γνώση της αλήθειας Του, να τους κατευθύνει στον αληθινό δρόμο της σωτηρίας και να τους σώσει.

Τέλος, παραδώστε τον εαυτό σας ολοκληρωτικά στον Κύριο Θεό. Υπογράψτε τον εαυτό σας με το σημείο του σταυρού, πηγαίνετε στο κρεβάτι και αποκοιμηθείτε, ενθυμούμενος τον θάνατο και την Κρίση του Θεού. Προσπαθήστε να κοιμηθείτε με καλές σκέψεις. Καλό είναι να διαβάσετε κάποιο εποικοδομητικό βιβλίο ή τη ζωή ενός αγίου που γιορτάζεται αύριο. Προσπαθήστε να κοιμηθείτε με αφοσίωση στον Κύριο Θεό. Τότε, ό,τι κι αν σας συμβεί κατά τη διάρκεια του ύπνου, δεν έχετε τίποτα να φοβηθείτε. τότε κοιμάσαι σαν στην αγκαλιά του Θεού. Τότε ο ίδιος ο Κύριος σε φροντίζει και σε προστατεύει. τότε, όποια καταστροφή κι αν συμβεί στο σώμα σας, η ψυχή σας είναι ασφαλής - είναι με τον Κύριο τον Θεό.

Σε περίπτωση αϋπνίας, όταν δεν μπορείτε να κοιμηθείτε για πολλή ώρα, σκεφτείτε ξανά και προσευχηθείτε ξανά. Σκεφτείτε τη μοίρα της αλήθειας του Θεού και της ανθρώπινης αναλήθειας και μάθετε χρήσιμα μαθήματα για τη ζωή σας από εδώ. Προσευχήσου με την εσωτερική προσευχή της καρδιάς σου: «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με, τον αμαρτωλό!» Αν κακές σκέψεις μπουν στην καρδιά και στο κεφάλι σου, σήκω και προσκύνησε με την προσευχή: «Ελέησόν με, Θεέ...» ( Ψαλμ. 50 ) μέχρι να κουραστείς. Εάν προσεύχεστε ένθερμα, σύντομα θα αποκοιμηθείτε, αλλά αν δεν κοιμηθείτε, θα λάβετε πνευματικά οφέλη.

Έτσι οι καλοί άνθρωποι οδηγούν τη ζωή τους με θεϊκό, άγιο τρόπο. Εδώ σας παρουσιάζεται ένας τρόπος να περάσετε μόνο μια μέρα άγια. Περάστε λοιπόν το δεύτερο και το τρίτο - όλες τις μέρες της ζωής σας.

ΑΡΣΕΝΙΟΣ Μαχαιριώτης | Το επίγειο και ουράνιο ταξίδι του: 20 χρόνια αναμνήσεις...

 

Εκδήλωση της ΕΡΩ στην Πάτρα αφιερωμένη στον Γέροντα Εφραίμ τον Φιλοθεΐτη - 8/12/2024

 

Ο Όσιος Παρθένιος ο εν Χίω!!!!

 

Μαθαίνουμε για τον άγιο Γερβάσιο, φτιάχνοντας ψηφιδωτά!!!!!!

 

«Κυρία, αυτό είναι χρυσάφι;»

«Δηλαδή, τώρα μπορώ να γίνω ψηφιδογράφος;»

Πολλές, πολλές απορίες, αρκετά υψωμένα χέρια, πολύ κέφι και ζωντάνια, μαζί με δημιουργικότητα! Αυτά ήταν τα χαρακτηριστικά του εκπαιδευτικού προγράμματος που έγινε την Παρασκευή, 6 Δεκεμβρίου στο φιλόξενο Πνευματικό Κέντρο της ΓΕΧΑ Αγίας Παρασκευής Αττικής, στο οποίο συμμετείχαν 49 μαθητευόμενοι ψηφιδογράφοι της Α΄ Δημοτικού των Ιδιωτικών Εκπαιδευτηρίων «Η Ελληνική Παιδεία» Ηρακλείου. Η εκδήλωση έγινε με αφορμή το βιβλίο «Το παιδί που ήθελε να γίνει άγιος» των εκδόσεων Έαρ, στο πλαίσιο της 8ης έκθεσης Ορθόδοξου Παιδικού Βιβλίου.

Αρχικά μιλήσαμε για την τέχνη του ψηφιδωτού, είδαμε από κοντά εντοίχια ψηφιδωτά και πιάσαμε στα χέρια μας ψηφίδες από κεραμικό, σμάλτο και… χρυσό 22Κ!

Στη συνέχεια ριχτήκαμε στη δουλειά! Ο καθένας είχε μπροστά του ένα σχέδιο από σταυρόσχημο διακοσμητικό που πλαισίωνε την εικόνα του αγαπημένου μας αγίου Γερβασίου, του παιδιού που ήθελε να γίνει άγιος. Αφού είπαμε δυο λόγια για τον Άγιο, βαλθήκαμε να γεμίσουμε τις επιφάνειες με ψηφίδες από όσπρια.

Το αποτέλεσμα ήταν κάτι παραπάνω από ικανοποιητικό. Φεύγοντας, πήραμε μια εικόνα του Αγίου ασπρόμαυρη, με σκοπό να την χρωματίσουμε σε ελεύθερη χρωματική απόδοση και να γράψουμε με βυζαντινή γραμματοσειρά το όνομά μας.

Αν κάτι μας έμεινε από το πρόγραμμα, σίγουρα είναι η επιθυμία του Αγίου σαν ήταν παιδί, να κολλήσει στους τοίχους του μοναστηριού μαζί με τις τοιχογραφίες των Αγίων. Πόσο θα θέλαμε κι εμείς να γίνουμε σαν κι εκείνον!

Η Συρία είναι η Μεγάλη Ελλάδα της Ανατολής. Δυστυχώς ξεχνάμε ότι ζουν Χριστιανοί εκεί / Κων Μπλάθρας

 

Ο παπα Στέφανος Φιλοθεΐτης με τον μακαριστό πατέρα Πορφύριο Φιλοθεΐτη

9/12 με το Βυζαντινό Ημερολόγιο εορτάζεται η Μνήμη του Οσίου Νίκων του Μετανοείτε.Χρόνια Πολλά και Ευλογημένα στον Γέρων Νίκων της Ι.Σκήτης Ξενοφώντος (κελί Αγ. Αποστόλων)

Νέο βιβλίο.

Πλήρης συλλογή από κηρύγματα και διδασκαλίες του ηγούμενου Σάββα (Οσταπένκο) 45

“Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου,

ελθέτω η βασιλεία σου, γεννηθήτω το θέλημά σου ´

ως εν ουρανώ και επί της γης.

Τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον

και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών,

ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών

και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν,

αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού. Αμήν.”

 

«ΠΑΤΕΡΑ ΜΑΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΥΣ ΟΥΡΑΝΟΥΣ». Αυτά τα λόγια εμπνέουν την ψυχή ότι ο Κύριος είναι ο Θεός και Δημιουργός μας - ο Θεός Πατέρας - ο Δημιουργός του κόσμου, ο Βασιλιάς του ουρανού και της γης, που κάθεται στον ουράνιο θρόνο και κυβερνά ολόκληρο το σύμπαν - το Πρώτο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδας.

« αγιασθήτω το όνομά σου,ελθέτω η βασιλεία σου, ». Ας δοξαστεί το άγιο όνομά Σου και στον ουρανό και στη γη και ας επισκιάσει εμάς που επικαλούμε το όνομά Σου. Είθε να υπάρχει για εμάς, οι αμαρτωλοί, η Βασιλεία Σου - ευδαιμονία στην αιώνια ζωή και η Βασιλεία Σου στις καρδιές μας - ελευθερία από κάθε αμαρτία και πληρότητα κάθε αρετής.

(γεννηθήτω το θέλημά σου ως εν ουρανώ και επί της γης  ». Όλα στη ζωή μας γίνονται σύμφωνα με την πρόνοια του Θεού και σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Με βαθιά ταπείνωση, σε προσευχητική έκσταση, η ψυχή φωνάζει στον Επουράνιο Πατέρα: «Έχω δέος και σιωπώ μπροστά στο άγιο θέλημά Σου και στα πεπρωμένα Σου, ακατανόητα για μένα. Δεν έχω άλλη επιθυμία εκτός από την επιθυμία να εκπληρώσω το άγιο θέλημά Σου. Δίδαξέ με να είμαι υποταγμένος και υπάκουος στον πνευματικό μου πατέρα μέχρι θανάτου, γιατί πιστεύω ότι μέσω αυτού μου αποκαλύπτεις το θέλημά Σου.

Μην αφήσεις ούτε μια στιγμή να εκπληρωθεί το θέλημά μου, που είναι πολλαπλό αμάρτημα: αγάπη για τον εαυτό, κακία, μίσος, φθόνος, υπερηφάνεια. Κύριε, δώσε μου τη χάρη να κάνω πάντα το θέλημά Σου, που είναι αγάπη για όλους (και για τους εχθρούς) και αγιότητα μας».

«ΔΩΣΤΕ ΜΑΣ ΤΟ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΜΑΣ ΨΩΜΙ  ». Ο Επουράνιος Πατέρας μας δίνει απλόχερα τα ελέη Του κάθε μέρα, στέλνοντάς μας όλα όσα χρειαζόμαστε για την επίγεια ζωή μας. Δεν μας λέει να ανησυχούμε για το μέλλον, για το αύριο, αλλά μόνο για τα πιο απαραίτητα - το καθημερινό ψωμί της ημέρας. Μας προστάζει να μεριμνήσουμε περισσότερο για τον Ουράνιο Άρτο, που τρέφει και οδηγεί την ψυχή στην αιώνια ζωή, δηλαδή να φροντίζουμε για τη συχνή κοινωνία των Αγίων Ζωοδόχων Μυστηρίων του Χριστού του Καθαρότερου Σώματος και του Τιμίου. Αίμα του Σωτήρος Χριστού.

Με ανέκφραστη χαρά και ευγνωμοσύνη προς τον Επουράνιο Πατέρα, η ψυχή φωνάζει με τρυφερότητα: «Δώσε μας αυτό το Ψωμί κάθε μέρα! Και Πίνοντας Αυτό! Είθε εμείς, κορεσμένοι από Σένα, να μπορέσουμε να περάσουμε από το θλιβερό μονοπάτι της ζωής μας χωρίς να σκοντάψουμε και, αγιασμένοι, φωτισμένοι, θεωμένοι από Σένα, ας εισέλθουμε στο παλάτι της δόξας Σου για την αιώνια δόξα του ονόματός Σου. ”

« και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών ». Ο στοργικός Επουράνιος Πατέρας μας συγχωρεί όλες τις ομολογημένες αμαρτίες, τα λάθη της ζωής, τις ανομίες - με την προϋπόθεση ότι αντιμετωπίζουμε όλους τους ανθρώπους με αγάπη, εάν συγχωρούμε ειλικρινά τους πάντες και τα πάντα, εάν δεν έχουμε μόνο κακία ή μνησικακία εναντίον κανενός, αλλά και θλίψη. Λέγοντας αυτά τα λόγια της προσευχής του Κυρίου, η ψυχή γεμίζει με ευλάβεια ευγνωμοσύνη στον Θεό για τη συγχώρεση και την αγάπη Του για εμάς τους αμαρτωλούς και για το γεγονός ότι με τη χάρη Του μας βοηθά να αφήσουμε τα πάντα στους παραβάτες μας, να συγχωρήσουμε όλους τους οφειλέτες και την αγάπη μας τους.

«ΚΑΙ ΜΗΝ ΜΑΣ ΟΔΗΓΗΣΕ ΣΕ ΠΕΙΡΑΣΜΟ, ΑΛΛΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΚΟ».

Με παιδική απλότητα και εμπιστοσύνη, η ψυχή πέφτει στον Θεό με την ελπίδα της πατρικής φροντίδας και προστασίας στους πειρασμούς που μας έρχονται από το κακό, κακό πνεύμα. Ο κακός είναι σκληρός και πονηρός, αναζητά ως θύματα αυτούς που δεν προσέχουν τις καρδιές και τις πράξεις τους. Τέτοιοι άνθρωποι βολικά πέφτουν σε μια πονηρή παγίδα, στο δίκτυο ενός κακού πνεύματος, και απορροφώντας τους, τους καταδικάζει σε αιώνιο μαρτύριο.

Συνειδητοποιώντας την αδυναμία και την αδυναμία της ενάντια στην κακή δύναμη, η ψυχή προφέρει αυτά τα λόγια προσευχής με ένα ιδιαίτερο, βαθύ συναίσθημα, που συνδυάζει απεριόριστη πίστη και ελπίδα για τη βοήθεια του Επουράνιου Πατέρα και ένα ταπεινό συναίσθημα της ασημαντότητας, της αναξιότητας, της αδυναμίας της. , και φλογερή αγάπη για τον Δημιουργό του, Σωτήρα, Προστάτη, Ευεργέτη - Θεό.

(Θεοτόκε Παρθένε, χαῖρε Κεχαριτωμένη Μαρία
ὁ Κύριος μετά σοῦ.
Εὐλογημένη σύ ἐν γυναιξί
καί εὐλογημένος ὁ καρπός τῆς κοιλίας σου,
ὃτι σωτῆρα ἒτεκες τῶν ψυχῶν ἡμῶν.)

Ω, το ποθητό χάδι, η χαρά των αγγέλων! Ω, υπέροχο θαύμα! Ανέκφραστη αγάπη , θάλασσα ελέους και γενναιοδωρίας για το ανθρώπινο γένος! Μαζί με τον Αρχάγγελο Γαβριήλ σε μεγαλώνουν όλες οι φυλές της γης, κι εμείς ανάξιοι με τα βρωμερά χείλη μας τολμάμε να ψάλλουμε το μεγαλείο Σου με φόβο και ευλάβεια!

(Θεοτόκε Παρθένε, χαῖρε Κεχαριτωμένη Μαρία ὁ Κύριος μετά σοῦ.)

 Το νόημα αυτών των λέξεων προσευχής το αισθάνεται ξεκάθαρα η ψυχή: η Παναγία -το άφατο Αγνό Περιστέρι- για τη σωτηρία του ανθρώπινου γένους, συνέλαβε και περιείχε στην κοιλιά της τον Ασυγκράτητο Θεό.

Η χάρη του Θεού είναι μαζί σου, ο ίδιος ο Κύριος είναι μαζί σου, σε Σένα βρίσκεται όλη η δύναμη και η δόξα, και πώς να μη σε μεγαλύνουμε εμείς οι γήινοι, που ψάλλονται από τους αγγέλους και όλους τους αγίους.

Φαντάζεται και η ψυχή μου τη χαρά της Υπεραγίας Θεοτόκου όταν τραγουδούσε το τραγούδι Της στη δίκαιη Ελισάβετ: «Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριο, και αγαλλιάζει το πνεύμα μου στον Θεό, τον Σωτήρα μου».

Με τη μεσολάβηση της Μητέρας του Θεού, ο Κύριος στέλνει χαρά σε εμάς τους αμαρτωλούς, ιδιαίτερα αισθητή μετά από δάκρυα μετάνοιας, κατά τη διάρκεια της ένθερμης, απερίσπαστης προσευχής, μετά από νίκη επί του εαυτού μας, στα πάθη μας, σαν ως ανταμοιβή, στέλνει χαρά και τρυφερότητα στην ψυχή.

«ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΣ ΕΙΣΤΕ ΣΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΣ Ο ΚΑΡΠΟΣ ΤΗΣ ΚΟΙΛΙΑΣ ΣΟΥ». Η Μητέρα του Θεού ανάμεσα στο γυναικείο πρόσωπο από τη δημιουργία του κόσμου είναι πάνω από όλα - ευλογημένη μεταξύ όλων των συζύγων και είναι η Μητέρα όλων μας. Δέχτηκε στην κοιλιά Της τον Ευλογημένο Καρπό - τον Ασυγκράτητο Θεό - μέσω της εισροής του Αγίου Πνεύματος αφού Της ανακοινώθηκε αυτό το Μυστήριο μέσω του Αρχαγγέλου Γαβριήλ.

 ΌΤΙ ΣΩΤΉΡΑ ΕΤΕΚΕΣ ΤΏΝ ΨΥΧΏΝ ΗΜΏΝ

Η Υπεραγία Θεοτόκος γέννησε τον Υιό του Θεού - Ιησού Χριστό. Στη γέννηση του Σωτήρα του κόσμου - του Υιού και Θεού Του, διατήρησε την παρθενία της και παρέμεινε για πάντα Παρθένος... Ω, θαύμα θαυμαστό! Και γι' αυτό ονομάζεται Θεοτόκος και Παναγία.

Μέσω αυτής, ο Θεός αποκάλυψε το μυστικό της ενσάρκωσης του Υιού Του, του Σωτήρα του κόσμου, ο οποίος με τα βάσανα του σταυρού έσωσε το ανθρώπινο γένος από την αμαρτία, την κατάρα και τον θάνατο. Με την υπακοή του, ο Ιησούς Χριστός ικανοποίησε τη δικαιοσύνη του Θεού και αφαίρεσε την κατάρα από την ανθρώπινη φυλή που συνέβη λόγω της ανυπακοής του Αδάμ. Μέσω της Μητέρας του Θεού ήρθε η σωτηρία στον κόσμο. Είναι η πρώτη μας Παρακλήτρια και Παρακλήτρια ενώπιον του Υιού και του Θεού Της, βλέπει τα πάντα, ακούει τα πάντα και μας βοηθά αισθητά σε όλα.

ΝΈΑ ΈΚΔΟΣΗ Μία μυθιστορηματική αφήγηση των γεγονότων της επανάστασης των Ζηλωτών που συντάραξε τη Βυζαντινή Θεσσαλονίκη.

Πλήρης συλλογή από κηρύγματα και διδασκαλίες του ηγούμενου Σάββα (Οσταπένκο) 44

 

Βασιλεύ ουράνιε, Παράκλητε, το Πνεύμα της αληθείας, ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών , ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός , ελθέ και σκήνωσον εν ημίν, και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος, και σώσον αγαθέ τας ψυχάς ημών.

Όποιος διαβάζει αυτή την προσευχή με προσοχή άθελά του έρχεται σε φόβο και τρέμουλο από τη συνείδηση ​​της αναξιότητάς του να λάβει το Άγιο Πνεύμα στην βεβηλωμένη ψυχή του.

« Βασιλεύ ουράνιε, Παράκλητε, το Πνεύμα της αληθείας,». Αυτά τα λόγια φαίνεται να ενθαρρύνουν την ψυχή, λένε ότι ο Θεός , στην Τριάδα, Αδιαίρετος, ο Ουράνιος Βασιλιάς, ο Βασιλιάς των Βασιλέων - ο Θεός το Άγιο Πνεύμα - κοιτάζει όλους όσους ζουν στη γη και επικαλούνται το άγιο όνομά Του και είναι έτοιμος να βοηθήστε κάθε ανθρώπινη ψυχή και δώστε παρηγοριά και ενίσχυση.

Ουράνιος Βασιλιάς! Βλέπεις πόσο δύσκολο είναι για μένα. Η ψυχή μου αιχμαλωτίζεται από πάθη και κακίες, δεν έχω δύναμη να τα πολεμήσω, εξαντληθώ κάτω από το βάρος των αμαρτιών! Ποιος μπορεί να με σώσει και να με παρηγορήσει στην απελπισμένη μου κατάσταση, αν όχι Εσύ, Παρηγορή, Ψυχή της Αλήθειας!

«ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΕΚΠΛΗΡΩΝΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ.» Με αυτά τα λόγια ενισχύεται η ελπίδα στην ψυχή, πολλαπλασιάζεται η χαρά της πίστης, ότι το Άγιο Πνεύμα είναι παντού - παντού, παντού γύρω μας απ' έξω και εισέρχεται στον εσωτερικό ναό μας - στην ψυχή.

Επικαλέστε το Άγιο Πνεύμα ανά πάσα στιγμή, και δεν θα διστάσει να προσφέρει καλή βοήθεια, θα δώσει τα πάντα, θα εκπληρώσει τα πάντα.

Ουράνιος Βασιλιάς! Είσαι η δύναμή μου, είσαι το φρούριο μου! Όλα θα εμφανιστούν μέσα από Σένα, Εσύ τα εκπληρώνεις όλα παντού και τα πάντα. Γέμισε την ψυχή μου χαρά και χαρά, με ελπίδα για τη Θεϊκή Σου βοήθεια!

«Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΚΑΙ ΖΩΗΣ ΧΩΡΗΓΟΣ». Κάθε καλό και καλό στη ζωή γίνεται με τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος. Όποιος αναστενάζει στον Θεό με πίστη, ελπίδα, αγάπη με όλη του την καρδιά και όλη του την ψυχή και παραμένει αδιάκοπα στην προσευχή, το Άγιο Πνεύμα κατοικεί στην ψυχή ενός τέτοιου ανθρώπου, γιατί είναι ο θησαυρός του καλού και δίνει αιώνια ζωή σε καθένας.

Ουράνιος Βασιλιάς! Είσαι το Φως! Είσαι η Ζωή! Δωρητής καλών πραγμάτων! Δώσε μου όλα τα απαραίτητα για την αιώνια σωτηρία: σταθερή πίστη, ελπίδα, αγάπη, αληθινή μετάνοια, ταπεινοφροσύνη, υπακοή, υπομονή. δίδαξε τα πάντα καλά και άγια. Δίδαξέ με να προσεύχομαι και να προσεύχεσαι μέσα μου!

«   ελθέ και σκήνωσον εν ημίν, και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος  ». Η ψυχή, έχοντας επίγνωση της ασημαντότητάς της ενώπιον του Θεού, με βαθιά λύπη, σε μια δακρύβρεχτη προσευχή ζητά: «Παναγία ψυχή, μη απομακρυνθείς, μη απομακρύνεσαι από μένα, μη αποστρέφεσαι την ασημαντότητά μου, βρωμισμένη καρδιά, αλλά έλα σε μένα και κατοίκησε μέσα μου και καθάρισε με από κάθε μολύνσεις, βγάλε μας από την αιχμαλωσία των παθών».

Ουράνιος Βασιλιάς! Τίποτα δεν είναι κρυφό από τα Θεϊκά Σου μάτια. Βλέπεις όλα τα μυστικά της ψυχής μου και όλη τη βρωμιά της. Βλέπεις και την αδυναμία μου στον αγώνα κατά της αμαρτίας. Εσύ ο ίδιος, Αγία Ψυχή, με την παντοδύναμη χάρη Σου, καθάρισε με από κάθε ακαθαρσία της σάρκας και του πνεύματος.

«ΚΑΙ ΣΩΣΕ, ΑΓΑΘΕ ΤΆ ΨΥΧΆΣ ΗΜΏΝ ». Με αυτά τα λόγια, μια αχτίδα ελπίδας αναβοσβήνει στην απελπισμένη ψυχή, και με την τόλμη της πίστης, με την ελπίδα του ελέους και της καλοσύνης του Θεού, φωνάζει: «Σώσε, ω Καλέ, Αγία Ψυχή, μη με πετάς. , τα χαμένα πρόβατα, από το ποίμνιο του Χριστού, σώσε τον πνευματικό μου πατέρα με όλα τα πνευματικά του παιδιά, όλους τους Ορθόδοξους Χριστιανούς. Δώσε μου, Κύριε, να αγαπώ πάντα κάθε πλησίον μου σαν τον εαυτό μου, και να μην πικραίνομαι απέναντί ​​τους για κανένα λόγο και να μην εργάζομαι για τον διάβολο. Ας σταυρώσω τη ματαιοδοξία και την υπερηφάνειά μου, την απληστία, την έλλειψη πίστης και άλλα πάθη. Ας είναι το όνομά μας αμοιβαία αγάπη!».