Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2015

ΔΗΜΗΤΡΙΑ 2015. Ι Ν ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ .ΔΗΜΟΣ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ. ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ. 13/10/2015. Ι.Μ ΒΑΤΟΠΕΔΙΟΥ.ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ. Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ ΕΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙ ΜΕΤΑΦΕΡΟΝΤΑΝ ΣΕ ΟΠΟΙΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΗΘΕΛΕ.ΝΕΕΣ ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ ΤΟΥ.



ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΑΡΙΣΤΗΣ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑΣ ΧΑΡΙΘΕΑΣ ΗΓΟΥΜΕΝΗ ΤΗΣ Ι.Μ. ΗΡΑΚΛΕΙΔΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ. "ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΝΑ ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΔΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ"



ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΝΑ ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΔΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ


Διά να συγκροτήται και να προχωρεί ένας πνευματικός οργανισμός, ό υπεύθυνος οφείλει να κλαίει μετά κλαιόντων και να χαίρει μετά χαιρόντων. Να κατέβη εις το επίπεδο τού οποιανδήποτε αδελφού και να έχει την δύναμιν να τον σηκώσει από την πτώση του διαθέτοντας πολλή αγάπη, πολλή υπομονή και μαεστρία, διά να τον θέση ενώπιο του σκοπού του και των υποσχέσεών τον απέναντι τού Εσταυρωμένου Ιησού. Δεν είναι εύκολο καθόλου, διότι βαρύνουν ή κληρονομικότητα, πολλές φορές και ή περιορισμένη διανοητική δύναμις, οπότε ενισχύεται ό εγωισμός, ή φιλαυτία, το πείσμα και κυριαρχεί ή υπερηφάνεια. Μπροστά εις αυτήν την δυσκολία εύρέθηκα εγώ δυστυχώς.


Ή Γερόντισσα, κάθε φορά πού πληγωνόταν από τις απροσεξίες και τις πτώσεις μας, μάς τόνιζε ότι δεν είναι τού τύπου της ή επιβολή κανονισμών και επιτιμίων. Συνήθιζε να παρομοιάζει τον εαυτό της με τούς αστυνομικούς και έλεγε χαρακτηριστικά:


«Αδελφές, δεν θα σταθώ με το άσπρο μανίκι, σαν τον αστυνομικό, για να επιβάλω την τάξη. Περιμένω να με καταλάβετε διά της αγάπης. Σκεφτήκατε καμιά φορά σε πόση δύσκολη θέση με φέρνετε, κάθε φορά πού δεν ταπεινώνεστε μπροστά στα λάθη σας και αναγκάζομαι να σάς κάνω την παρατήρηση; Δεν μού αρέσει καθόλου να σάς ελέγχω και ούτε είναι για μένα ευχάριστο και εύκολο πράγμα. Όμως ή διακονία μου αυτή μού το επιβάλλει, το απαιτεί, γιατί εγώ θα ερωτηθώ για την πνευματική σας κατάσταση ένώπιον του θεού ενώ ώρα κρίσεως σαν δίκοπο μαχαίρι διαπερνά την καρδία μου ή εγγύηση  υπέρ της σωτήριας σας. Ο Θεός είναι σήμερον και αύριον ο αυτός.


 Ο πνευματικός λέγει.  Βλέπε τέκνον τίνι συντάσση και τίνι αποτάσση. Το υβρισθήναι έχεις και διωχθήναι έχεις και πεινάσαι και  πεινάσαι και διψήσαι, το επικυρώσατε με το Ναί, τον Θεό συνεργουντός μοι, τίμιε πάτερ. Το είπατε ή δεν το είπατε; Το είπατε και εγώ εγγυούμαι την ομολογίαν σας. Και προσθέτει: Απέστω άφ’ υμών πάσα ανηκοία, αντιλογία, υπερηφάνεια-... και όσα είναι κατά της μοναχικής πολιτείας και εσείς το επικυρώσατε . Ας έρωτήση καθεμιά, μικρή και μεγάλη, την συνείδησή της και αν έχει το θάρρος, να ομολογήσει ότι έξετέλεσεν εις το άκέραιον αυτές τις υποσχέσεις.


Πώς θα παρασταθώ λοιπόν ενώπιον του Θεού, με τά παιδιά ά μοι  έδωκεν Γι' αυτό να μην σάς κακοφαίνεται  όταν σάς κάνω παρατήρηση».
Μετά από κείθε πτώση μας, αυτό πού άπάλυνε λίγο τον πόνο της και την άνάπαυε, ήταν ή αληθινή μετάνοια μας. Στις συνάξεις πού είχαμε, μάς συνιστούσε:


«Όταν καταλαβαίνετε τά λάθη σας, να ταπεινώνεστε. Να βάζετε μετάνοια σε αυτόν που έγινε αιτία να συζητήσετε, άλλα και μπροστά στον Χριστό να γονατίζετε και  να λέτε «Τόσο μπόρεσα, Χριστέ μου. Είμαι αδύνατη. Βοήθησε με να σωθώ». Εμείς είμαστε κύμβαλα αλαλάζοντα, άλλα, όπως αναφέρει και το γνωμικό, ο άνθρωπος εν τη βουλή και ο Θεός εν τη δυνάμει.. Ή υπακοή και ή ταπείνωση, από την στιγμή πού τά καταλαβαίνετε, προσφέρουν πολλή χαρά  στην Γερόντισσα. Για μένα χαρά και ικανοποίηση είναι να σας βλέπω να προχωράτε πνευματικά».


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. Η ΜΑΚΑΡΙΣΤΗ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΧΑΡΙΘΕΑ. Ι.Μ. ΑΓΙΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΔΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑ.ΚΥΠΡΟΣ.

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΑΡΙΣΤΗΣ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑΣ ΧΑΡΙΘΕΑΣ ΗΓΟΥΜΕΝΗ ΤΗΣ Ι.Μ. ΗΡΑΚΛΕΙΔΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ. "ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΝΑ ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΔΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ"



ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΝΑ ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΔΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ


Διά να συγκροτήται και να προχωρεί ένας πνευματικός οργανισμός, ό υπεύθυνος οφείλει να κλαίει μετά κλαιόντων και να χαίρει μετά χαιρόντων. Να κατέβη εις το επίπεδο τού οποιανδήποτε αδελφού και να έχει την δύναμιν να τον σηκώσει από την πτώση του διαθέτοντας πολλή αγάπη, πολλή υπομονή και μαεστρία, διά να τον θέση ενώπιο του σκοπού του και των υποσχέσεών τον απέναντι τού Εσταυρωμένου Ιησού. Δεν είναι εύκολο καθόλου, διότι βαρύνουν ή κληρονομικότητα, πολλές φορές και ή περιορισμένη διανοητική δύναμις, οπότε ενισχύεται ό εγωισμός, ή φιλαυτία, το πείσμα και κυριαρχεί ή υπερηφάνεια. Μπροστά εις αυτήν την δυσκολία εύρέθηκα εγώ δυστυχώς.


Ή Γερόντισσα, κάθε φορά πού πληγωνόταν από τις απροσεξίες και τις πτώσεις μας, μάς τόνιζε ότι δεν είναι τού τύπου της ή επιβολή κανονισμών και επιτιμίων. Συνήθιζε να παρομοιάζει τον εαυτό της με τούς αστυνομικούς και έλεγε χαρακτηριστικά:


«Αδελφές, δεν θα σταθώ με το άσπρο μανίκι, σαν τον αστυνομικό, για να επιβάλω την τάξη. Περιμένω να με καταλάβετε διά της αγάπης. Σκεφτήκατε καμιά φορά σε πόση δύσκολη θέση με φέρνετε, κάθε φορά πού δεν ταπεινώνεστε μπροστά στα λάθη σας και αναγκάζομαι να σάς κάνω την παρατήρηση; Δεν μού αρέσει καθόλου να σάς ελέγχω και ούτε είναι για μένα ευχάριστο και εύκολο πράγμα. Όμως ή διακονία μου αυτή μού το επιβάλλει, το απαιτεί, γιατί εγώ θα ερωτηθώ για την πνευματική σας κατάσταση ένώπιον του θεού ενώ ώρα κρίσεως σαν δίκοπο μαχαίρι διαπερνά την καρδία μου ή εγγύηση  υπέρ της σωτήριας σας. Ο Θεός είναι σήμερον και αύριον ο αυτός.


 Ο πνευματικός λέγει.  Βλέπε τέκνον τίνι συντάσση και τίνι αποτάσση. Το υβρισθήναι έχεις και διωχθήναι έχεις και πεινάσαι και  πεινάσαι και διψήσαι, το επικυρώσατε με το Ναί, τον Θεό συνεργουντός μοι, τίμιε πάτερ. Το είπατε ή δεν το είπατε; Το είπατε και εγώ εγγυούμαι την ομολογίαν σας. Και προσθέτει: Απέστω άφ’ υμών πάσα ανηκοία, αντιλογία, υπερηφάνεια-... και όσα είναι κατά της μοναχικής πολιτείας και εσείς το επικυρώσατε . Ας έρωτήση καθεμιά, μικρή και μεγάλη, την συνείδησή της και αν έχει το θάρρος, να ομολογήσει ότι έξετέλεσεν εις το άκέραιον αυτές τις υποσχέσεις.


Πώς θα παρασταθώ λοιπόν ενώπιον του Θεού, με τά παιδιά ά μοι  έδωκεν Γι' αυτό να μην σάς κακοφαίνεται  όταν σάς κάνω παρατήρηση».
Μετά από κείθε πτώση μας, αυτό πού άπάλυνε λίγο τον πόνο της και την άνάπαυε, ήταν ή αληθινή μετάνοια μας. Στις συνάξεις πού είχαμε, μάς συνιστούσε:


«Όταν καταλαβαίνετε τά λάθη σας, να ταπεινώνεστε. Να βάζετε μετάνοια σε αυτόν που έγινε αιτία να συζητήσετε, άλλα και μπροστά στον Χριστό να γονατίζετε και  να λέτε «Τόσο μπόρεσα, Χριστέ μου. Είμαι αδύνατη. Βοήθησε με να σωθώ». Εμείς είμαστε κύμβαλα αλαλάζοντα, άλλα, όπως αναφέρει και το γνωμικό, ο άνθρωπος εν τη βουλή και ο Θεός εν τη δυνάμει.. Ή υπακοή και ή ταπείνωση, από την στιγμή πού τά καταλαβαίνετε, προσφέρουν πολλή χαρά  στην Γερόντισσα. Για μένα χαρά και ικανοποίηση είναι να σας βλέπω να προχωράτε πνευματικά».


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. Η ΜΑΚΑΡΙΣΤΗ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΧΑΡΙΘΕΑ. Ι.Μ. ΑΓΙΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΔΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑ.ΚΥΠΡΟΣ.

ΔΗΜΗΤΡΙΑ 2015. Ι Ν ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ .ΔΗΜΟΣ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ. ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ. 13/10/2015. Ι.Μ ΒΑΤΟΠΕΔΙΟΥ.ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΙΣΙΟΥ.



ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΕΛΕΤΙΟΥ ΑΙΒΑΖΙΔΗ. ΕΝΑ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ.






Ένα περιστατικό που αξίζει τον κόπο να διαβάσετε.


Τον Απρίλιο του 1971 συνέβη το εξής:
Ο κ. Κίμωνας Α. αποστέλλει στον π. Μελέτιο μικρό οικονομικό βοήθημα, αντί στεφάνου, στη μνήμη του κεκοιμημένου συγγενή του κ. Σταύρου .
Ο κεκοιμημένος ήταν άνθρωπος με γνήσια πίστη και αγνός ελεήμον. Ο πατήρ Μελέτιος λοιπόν φανερώνει στους συγγενείς του, καλά κρυμμένες πτυχές της αρετής του.


Το 1954 και ενώ το ορφανοτροφείο στεγάζετο στην Ζωοδόχο Πηγή, η εξασφάλιση των απαραιτήτων γινόταν με πολύ κόπο. Εκείνο το Φεβρουάριο λοιπόν, το ψωμί είχε τελειώσει στο ορφανοτροφείο και η στεναχώρια ήταν μεγάλη. Πριν πεινάσουν τα παιδιά, ένα βράδυ μετά τον Εσπερινό και την Παράκληση, κάποιος κύριος επισκέφθηκε τον π. Μελέτιο. Σαν να γνώριζε το πρόβλημα –Θεία Πρόνοια– είπε στον π. Μελέτιο να πάει σε ένα συγκεκριμένο φούρνο και να πάρει μέχρι και 100 ψωμιά και καθημερινά να παίρνει όσα ψωμιά χρειαζόταν.
Ο π. Μελέτιος αφού ευχαρίστησε τον καλό ευεργέτη, ρώτησε το όνομά του για να τον συμπεριλάβει στην προσευχή του. Αυτός όμως έφυγε χωρίς να φανερώσει την ταυτότητά του!
Το ίδιο περιστατικό συνέβη και την επόμενη χρονιά, τότε όμως ο π. Μελέτιος αποτύπωσε στο μυαλό του τη φωνή του.
Μετά από πολύ καιρό, ενώ βρισκόταν στην αγορά άκουσε την ίδια εκείνη φωνή.
- Εσύ είσαι εκείνος που μας πρόσφερες ψωμί όταν πεινούσαμε! αναφώνησε ο π. Μελέτιος.
- Σας παρακαλώ π. Μελέτιε, μη λέτε τίποτα, όλα του Θεού είναι!



Σπάνιο το ήθος του κεκοιμημένου δούλου του Θεού κ. Σταύρου. Η ελεημοσύνη του χόρτασε τα ορφανά και η ταπεινότητά του σπανιότατη. Ο π. Μελέτιος αποκάλυψε την αρετή αυτή, δίνοντας φωτεινό παράδειγμα στους συγγενείς του.
Μα όπως προκύπτει στάθηκε και ο ίδιος αφορμή για κάποιον συνάνθρωπό του να πράξει αγάπη και ελεημοσύνη.


Στην χριστιανική πόλη της Νάουσας, τα πολλά και μικρά ρυάκια ενώνονται και σχηματίζουν ένα μεγάλο ποταμό και το νερό που ρέει είναι νάμα πνευματικό.
Με μπροστάρη τον π. Μελέτιο, όλη η πιστή αυτή πόλις εργάζεται προς δόξαν Θεού και ωφέλεια των αδυνάτων.

ΔΗΜΗΤΡΙΑ 2015. Ι Ν ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ .ΔΗΜΟΣ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ. ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ. 13/10/2015. Ι.Μ ΒΑΤΟΠΕΔΙΟΥ.ΜΕ ΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ ΑΚΟΥΕΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΙΣ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ



ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΑΡΙΣΤΗΣ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑΣ ΧΑΡΙΘΕΑΣ ΗΓΟΥΜΕΝΗ ΤΗΣ Ι.Μ. ΗΡΑΚΛΕΙΔΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ. " ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΑΝΑΠΤΥΧΘΗ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΚΡΙΣΗΣ"




ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΑΝΑΠΤΥΧΘΗ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΚΡΙΣΗΣ.


Ή Γερόντισσα συνήθιζε να μάς θυμίζει κάτι από την Αγία Γραφή, κάθε φορά πού δινόταν μια αφορμή, είτε από τις πτώσεις μας, είτε επειδή ήθελε να μάς επιστήσει την προσοχή.


 Ο σκοπός της, βέβαια, ήταν πάντοτε ό ίδιος: ό εν  Χριστώ σύνδεσμος μεταξύ των μελών της Αδελφότητας. Όταν διέκρινε ότι κινδυνεύαμε να πέσουμε στην κατάκριση, μάς συμβούλευε:
«Έχουμε τά φυσικά μας ιδιώματα, την δική μας αντίληψη και ας μην ξεχνούμε, ότι ό Θεός έδωσε σε άλλο πέντε τάλαντα, σε άλλο δύο και σε άλλο ένα. ’Αν εσύ έχεις πέντε, να  ξέρης ότι δεν είναι από την δύναμή σου και έτσι, με αυτό τον λογισμό, είσαι ασφαλισμένος να μην κρίνεις τούς άλλους. Και εξάλλου, κάθε φορά πού κρίνουμε τούς αδελφούς μας, δεν τούς βοηθούμε με τον τρόπο μας και, επομένως, βαδίζουμε αντίθετα από την γραμμή τού Ευαγγελίου. Δεν μάς αναφέρει ή Γραφή, ,αδελφός υπ` αδελφού βοηθούμενος ως πόλις οχυρά. 


Τι βοήθεια λοιπόν, προσφέρουμε στον αδελφό μας όταν τον κατακρίνουμε ενώ, αν κάνουμε προσευχή, τον βοηθάμε και ο Θεός βλέπει  την διάθεση μας, την αγάπη μας και τον βοηθά περισσότερο. Και από αυτή την κατάσταση βέβαια ωφελούμαστε και εμείς.


Οφείλουμε να καλλιεργήσουμε τα τάλαντα πού πήραμε από τον Θεό και έχουμε ευθύνη για την αξιοποίησή τους. Με την κρίση και την κατάκρισή μας στα καθημερινά γεγονότα, έστω και αν φαινομενικά έχουμε δίκαιο, ό εχθρός χαίρεται. Να μην αφήνετε τον εχθρό να χαίρεται με τις πτώσεις σας. Είμαστε άνθρωποι και θα πέφτουμε σε λάθη και αμαρτίες. Όμως να προτίμησης να πεθάνεις, παρά να αμαρτήσεις. Και όταν αμαρτήσεις, όταν πέσεις, να βάζεις αμέσως μετάνοια, ίνα μη χαρίσηται ό εχθρός συν επί τη πτώσει σου. Τί λέει το ψαλτήρι; Οι εχθροί μου άγαλλιάσονται, εάν σαλευθώ.
Πριν επιχειρήσουμε ακόμη και το πιο απλό και συνηθισμένο πράγμα, να επικαλούμαστε τον Θεό και όλα να γίνονται με την αίσθηση της παρουσίας και της βοήθειάς Του. 


Έτσι μέσα στο πνεύμα της αγάπης είναι αδύνατο να αναπτυχθεί το πνεύμα της κατάκρισης. Δεν μπορείς να κάνης τον άλλο ότι και όπως είσαι εσύ. Εξάλλου, αν το δούμε και λίγο πιο πνευματικά, εσύ τί νομίζεις ότι είσαι και κρίνεις τις αδελφές σου και θέλεις να γίνουν όλες όπως είσαι εσύ: Πρέπει να προσπαθήσεις, να προσέξεις- και μεταξύ σας να μην έχετε απαίτηση από όλες τις αδελφές να έχουν την ίδια αντίληψη, την ίδια δύναμη και την ίδια διάθεση. Τόσα μπόρεσε να βάλει μέσα στο δισάκι της, όπως μάς έλεγε και ό μακαριστός Γέροντάς μας Μακάριος. Όταν τύχαινε καμία δυσκολία, πάντα μάς θύμιζε ό ευλογημένος: «Θα γεμίσουμε το ίσσάτσι μας, κόρη. Θα το βάλουμε στον ώμο και θα πάμε. Δεν θα πάμε με το άλογο».


Έτσι και εμείς να αναλογιζόμαστε τά καθημερινά μας λάθη και να παρακαλούμε τον Θεό, να μας συγχώρεση και να μάς αξίωση να σταθούμε ενώπιων της δόξης Του καθαροί. Κάθε νύχτα να αναλογίζεστε, αδελφές, πώς θα σταθούμε ένώπιον τού Θεού, μπροστά στις τόσες ευεργεσίες Του; Τί άνταποδώσωμεν τώ Κυρίω περί πάντων, ων άνταπέδωκεν ήμίν, Νομίζω θα είμαστε αναπολόγητοι μπροστά στην τόση Αγάπη και την ανοχή πού δείχνει στις καθημερινές παρεκτροπές μας. Ελπίζουμε μόνο στο μεγάλο Του έλεος και στην άμετρή Του ευσπλαχνία και αγάπη».

ΔΗΜΗΤΡΙΑ 2015. Ι Ν ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ .ΔΗΜΟΣ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ. ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ. 13/10/2015. Ι.Μ ΒΑΤΟΠΕΔΙΟΥ.ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΚΑΡΤΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ



ΣΟΦΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΕΛΕΤΙΟΥ ΑΙΒΑΖΙΔΗ. 2








Κάποτε τον ρώτησαν:
Τυφλός είσαι, πού πηγαίνεις , πώς πηγαίνεις;
Όμως εκείνος απάντησε:
Ναι , τυφλός είμαι, μα…
Εκείνος που πιστεύω είναι το Φως

ΙΕΡΑ ΜΝΗΜΟΣΥΝΑ ΓΙΑ ΤΑ 6 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΠΤΗ ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΕΥΣΕΒΙΟΥ ΒΙΤΤΗ (+04 Νοεμβρίου 2009).












πέρ ναπαύσεως τς γίας ψυχς το λησμόνητου πατέρα μας, μακαριστο γίου γέροντος Εσεβίου Βίττη, θά τελεσθον (μέ χρονολογική σειρά) τά κόλουθα μνημόσυνα :
1. Τό Σάββατο πρωί 31 κτωβρίου στήν . Μονή Τιμίου Προδρόμου Σερρν, καί τήν . Μονή Παντανάσσης, Κερατέας.
2. Τήν Κυριακή πρωί 1η Νοεμβρίου στόν Καθεδρικό Ναό το γίου Γεωργίου, στή Στοκχόλμη.
3. Τήν Κυριακή πρωί 1 Νοεμβρίου στόν Ι. Ν. Προφήτου λιο στή Φαιά Πέτρα. Θά παρατεθε κέρασμα μετά τό μνημόσυνο, στην αθουσα.
4. Τό βράδυ Τρίτης 3 πρός Τετάρτη 4 Νοεμβρίου θά γίνει μικρή γρυπνία (8.30μμ-01.00πμ) καί . Μνημόσυνο στήν . Μονή γίας ουλίττας Σιδηροκάστρου.
5. πίσης, τό βράδυ Τρίτης 3 πρός Τετάρτη 4 Νοεμβρίου θά γίνει μικρή γρυπνία (8.30μμ-01.00πμ) καί . Μνημόσυνο στόν . Ν. Κοιμήσεως τς Θεοτόκου (κάτω κκλησία) Λευκνος, Σερρν.
6. Τήν Τετάρτη τό πρωί 4 Νοεμβρίου, στήν . Μονή γίου ωάννου το Χρυσοστόμου, γίου Στεφάνου καί Βασσιλίδος λγας, στη Φαιά Πέτρα Σιδηροκάστρου.
7. Τό Σάββατο 7 Νοεμβρίου τό πρωί στόν . Ν. γίου ντωνίου Σερρν. Θά πάρχει καί πιμνημόσυνη μιλία, καθώς καί κέρασμα μετά τό μνημόσυνο