Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τρίτη 31 Μαΐου 2022

Ο ΠΑΓΑΝΙΣΤΗΣ ΠΟΥ ΕΨΑΧΝΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ... ΚΑΙ ΠΟΥ " ΟΥΡΑΝΟΘΕΝ ΤΗΝ ΚΛΗΣΙΝ ΕΔΕΞΑΤΟ".. ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ ΑΓΙΟΣ..., Ο ΑΓΙΟΣ ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΠΟΥ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ ΣΗΜΕΡΑ!




《 Ας πάρομε υπόδειγμα στη ζωή μας από το βίο του , σήμερα , εορταζομένου Αγίου, του Μάρτυρος, του Αγίου ενδόξου Μάρτυρος Ιουστίνου, του Φιλοσόφου. 
        Παγανιστής ήταν, στα τέλη του 1ου αρχές 2ου αιώνα έζησε. 
        Αλλ' όμως "Ουρανόθεν την κλήσιν εδέξατο" και αυτός όπως ο Απόστολος Παύλος, όπως ο Μέγας Κωνσταντίνος, όπως πολλοί Άγιοι. 
       Γιατί; γιατί είχε την καλή προαίρεση, έψαχνε....
     Έψαχνε για την Αλήθεια και ο Θεός ευδόκησε και αφού ασχολήθηκε με όλα τα είδη των φιλοσοφικών ρευμάτων, των Στωικών, των Πλατωνικών, των Πυθαγορείων, των Κυνικών, όλα τα ρεύματα, απ’ τα οποία πολλά απέρριψε, αρκετά εδέχθηκε, όπως την ηθική διδασκαλία του Πλάτωνος, αλλά έψαχνε, η ψυχή του διψούσε και ο Θεός δεν τον άφησε έτσι. 
        Είδε την απλότητά του, την αγαθότητά του, την καλή του προαίρεση και του έστειλε ένα Γέροντα,  εκεί .. , σε μια ερημική παραλία, που βάδιζε. Μερικοί ομιλούν ότι πρόκειται για την Αθήνα. 
      Κι εκείνος με την μαιευτική-σωκρατική μέθοδο, αφού ομίλησαν πρώτα φιλοσοφικά, μετά τον οδήγησε στη Μόνη Φιλοσοφία, την Αληθινή Φιλοσοφία, τη Γνώση του Θεού.
 Και τον προέτρεψε να διαβάσει τους Προφήτας, την Παλαιά Διαθήκη, που πολλοί θέλουν να την περιθωριοποιήσουν. Γιατί σου λέει περιθωριοποιώντας την Παλαιά Διαθήκη ,  σιγά-σιγά.. και την Καινή. 
      Διότι ο Θεός «ουκ ήλθε καταλύσαι αλλά πληρώσαι τον Νόμον». Πάντα λέει :
 «Είδατε τι είπαν οι Προφήτες; είδατε τι είπε, περί Εμού ο τάδε Προφήτης;» Είναι ένα, Παλαιά και Καινή Διαθήκη, ένα σώμα, η Αγία Γραφή.
      Και αφού μελέτησε το Λόγο του Θεού στην Παλαιά Διαθήκη , ο Θεός τον εφώτισε και ήρθε στη Γνώση του Θεού. Και στη συνέχεια έγινε και διδάσκαλος Μέγας και Φιλοσοφική Σχολή, από την Παλαιστίνη πήγε στη Ρώμη, αλλά και ταυτόχρονα και Θεολογική Σχολή , όπου ο χώρος εκεί όπου εδίδασκε ήταν και χώρος λατρευτικός, τελείτο και λατρεία στο μόνο Αληθινό Θεό. 
Αυτό στοίχισε στους φιλοσόφους εκείνης της εποχής, διότι ο Άγιος Ιουστίνος δωρεάν έλαβε δωρεάν έδιδε. 
      Επλήγησαν οι άλλοι φιλόσοφοι, διότι εκείνοι παίρναν χρήματα και μάλιστα πολύ ακριβά χρήματα. 
      Κι ένας λόγος κάποτε που έφυγε από κάποια Φιλοσοφική Σχολή, ο Άγιος Ιουστίνος ήταν αυτό, ότι ζητούσαν πολλά χρήματα, πολύ ακριβά. Και αφού εθίγη η τσέπη τους -αλλά έβαλε κι ο διάβολος την ουρά του, όπως παντού χώνεται. Είκοσι πέντε ώρες το εικοσιτετράωρο δουλεύει, για να μας πολεμάει αλλά εμείς θα κρατάμε άμυνα δε θα κάνομε το χατίρι του και όταν την πατάμε, με τη Χάρη του Θεού, θα σηκωνόμαστε, αυτός είναι ο αγώνας μας. Κι ο Θεός μας δέχεται πάντοτε μετανοούντας.
       Και αφού τον φθόνησαν, ο τότε Αυτοκράτωρ, ο Μάρκος Αυρήλιος, τον έστειλε σε βασανιστήρια και στο τέλος τον αποκεφάλισε.
      Όμως τόσο και ενώπιον του Μάρκου Αυρηλίου,  όσο και των προ αυτού αυτοκρατόρων,  ο Άγιος Ιουστίνος είχε το θάρρος, την παρρησία να υπερασπίζεται τα δικαιώματα των Χριστιανών, γι' αυτό ονομάζεται και Απολογητής.
      Οι Χριστιανοί ούτε επαναστάσεις αιματοχυσίας θέλουν να κάνουν ποτέ ούτε αντιτάσσονται ως αναρχικοί. Οι Χριστιανοί πάντοτε με πνεύμα θυσίας, αγάπης, ενότητας και ομονοίας εργάζονται μέσα στην Πολιτεία, στην εκάστοτε Πολιτεία που ζουν. 
      Και γι' αυτό πρέπει να τους λαμβάνουνε, οι εκάστοτε ηγέτες, πολύ σοβαρά υπόψη τους. 
      Και στην Ελλάδα μας το ίδιο πρέπει να κάνουν, που είναι η κοιτίδα του Πολιτισμού αλλά και της Ορθοδόξου Πίστεως.
 Και ο Άγιος Ιουστίνος ο Μάρτυρας και ο Άγιος Δαυίδ, στο σπίτι που βρισκόμαστε και ο Άγιος Ιάκωβος όπου αγωνίστηκε εδώ και ο άγιος Γέροντας Κύριλλος , που ήταν άξιος διάδοχος αυτών των Αγίων Πατέρων, να μας σκεπάζουν με τις ευλογίες τους, με τις πρεσβείες τους προς το Θεό και να μας βοηθούν ώστε να μην διακόπτονται οι συνδέσεις μας, οι συνδέσεις της μπαταρίας μας, της ψυχής μας να μη διακόπτονται με το Θεό.
 Αλλά, αν τυχόν, άνθρωποι χοϊκοί είμαστε, όπως έλεγε ο Άγιος Ιάκωβος "Τι περιμένεις παιδί μου, χοϊκοί άνθρωποι είμαστε και τούτο θα ‘χομε και το άλλο θα ‘χομε".. αν ό,τιδήποτε συμβεί , να μη χάσομε το θάρρος μας, να μη χάσομε την Ελπίδα μας..
      Η αγκαλιά του Θεού μας περιμένει όλους, και όπως είπαμε , μας δέχεται μετανοούντας και μας αποκαθιστά και σε καλύτερη θέση από ότι ήμασταν πριν.
Η Χάρις των Αγίων μας να σας χαρίζει Υγείαν, Χαράν και Ευλογίαν Ουράνιον. Αμήν!》
            ΓΕΡΩΝ ΓΑΒΡΙΗΛ
        ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ Ι.Μ. ΟΣΙΟΥ ΔΑΥΙΔ
           Ι.Μ. ΟΣΙΟΥ ΔΑΥΙΔ, 1/6/2021,
ΕΟΡΤΗ ΑΓΙΟΥ ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ ΤΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ

https://youtu.be/bPfZpIvT26A)

ΕΊΠΕ ΓΈΡΩΝ.«Όλοι είναι φευγαλέοι, εκτός από τον Θεό…» Άλλη μια άνοιξη πέρασε...

Νέα_έκδοση του Επισκόπου Kαλλίστου Ware



Στο παρόν βιβλίο περιλαμβάνονται αδημοσίευτες ομιλίες του Μητροπολίτη Διοκλείας, οι οποίες εκφωνήθηκαν στο πλαίσιο προσκυνήματος μελών της Ορθόδοξης Αδελφότητας για την Ειρήνη (Orthodox Peace Fellowship) στο χωριό Vezelay, στην κεντρική Γαλλία, τον Απρίλιο του 1999, κατά το τέλος της Διακαινησίμου εβδομάδας. Η έκδοση αυτή δεν θα ήταν δυνατή χωρίς τη συμβολή του, γνωστού στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό από τις εκδόσεις Πορφύρα, Jim Forest, ο οποίος, ως η ψυχή της Αδελφότητας, διευκόλυνε τα μέγιστα την όλη διαδικασία.

«Οι παραμυθητικές και ποιμαντικές ομιλίες του Επισκόπου Διοκλείας μοιάζουν να αποτελούν ένα εμβριθές σχόλιο επάνω στα αδιέξοδα της ύπαρξης και τις αντιφάσεις που βιώνει ο πνευματικός άνθρωπος στην καθημερινότητά του. Μας παραδίδει με αυτόν τον τρόπο μια μικρή, αλλά ουσιαστική θεολογική εισαγωγή στις προϋποθέσεις και αφετηρίες της εκκλησιαστικής θεραπευτικής πνευματικών και σωματικών νοσημάτων, μέσα από τη θεολογία της ειρήνης»!Από την εισαγωγή του βιβλίου.
#Η_Ειρήνη_του_Θεου
👇
Τ..Λ: 8,50€

Μετάφραση-Πρόλογος: Νικόλαος Ασπρούλης
Εισαγωγή: Κωνσταντίνος Κορναράκης
Εκδόσεις: Ακρίτας
Α' έκδοση: Μάϊος 2022
ISBN: 978-618-5573-00-3
Σελ: 142
Εκδόσεις Πορφύρα-Ακρίτας, 2130291224

Πριγκίπισσα Άννα Κομνηνή



"Εφόσον δεν είμαστε σε θέση να υλοποιήσουμε μετωπική επίθεση, αλλάζουμε την τακτική μας και επιδιώκουμε να επικρατήσουμε χωρίς αιματοχυσία. Η νίκη σημαίνει πάντοτε το ίδιο , αλλά με τα μέσα με την οποία επιτυγχάνεται, είναι η διάφορα."

Πριγκίπισσα Άννα Κομνηνή


Μια φορά και ένα καιρό στο Βυζάντιο. Βυζαντινή πολίτης της Παλαιολόγεια περίοδος.


Μια φορά και ένα καιρό στο Βυζάντιο. Βυζαντινή  πολίτης της Παλαιολόγεια περίοδος.

Once upon a time in Byzantium. Byzantine lady of  Palaiologeian period. 

Φωτογραφία / Photographer : SpirosK photography 


Παλαιολόγεια περίοδος.



Μια φορά και ένα καιρό στο Βυζάντιο. Τα δαχτυλίδια , τα φαρδιά και μακριά ενδύματα , το μετάξι αλλά και άλλα περίτεχνα αντικείμενα, ήταν ένας τρόπος για έναν Βυζαντινό αριστοκράτη ή αξιωματούχο της Αυτοκρατορικής αυλής να δείξει την κοινωνική θέση  του.  Παλαιολόγεια περίοδος.

Once upon a time in Byzantium. The rings, the long clothes, the silk and other precious items , there was a way to a Byzantine aristocrat or an officer of the Imperial court to show his social status. Palaiologeian period.

Φωτογραφία / Photographer : SpirosK photography 


Μια φορά και ένα καιρό στο Βυζάντιο. Αξιωματούχος της Αυτοκρατορικής αυλής. Ανάλογα με το χρώμα που είχε το ένδυμα του έδειχνε το αξίωμα του. Παλαιολόγεια περίοδος.



Μια φορά και ένα καιρό στο Βυζάντιο. Αξιωματούχος της Αυτοκρατορικής αυλής. Ανάλογα με το χρώμα που είχε το ένδυμα του έδειχνε το αξίωμα του.  Παλαιολόγεια περίοδος.

Once upon a time in Byzantium. Byzantine officer of the Imperial court. The colour of his cloth represent the in which imperial office he served. Palaiologeian period.


Μια φορά και ένα καιρό στο Βυζάντιο. Μέλη της Βυζαντινής Αυτοκρατορικής οικογένειας. 15ος μΧ αιώνας.



Once upon a time in Byzantium. Members of the Byzantine Imperial family. 15th century AD.


ΕΊΠΕ ΓΈΡΩΝ.«Ξέρεις πού είναι ο Θεός; Ο Θεός είναι στον Παράδεισο και ο Παράδεισος είναι μέσα μας…»

ΘΑΥΜΑΣΤΌ ΓΕΓΟΝΌΣ.


Χριστός ανέστη.! Ήθελα να σας δείξω ένα θαυμαστό γεγονός που συνέβη  στις 2 Μαΐου 2022 όταν αξιώθηκαμε  να επισκεφθούμε το πατρικό σπιτι του Αγίου Παϊσίου .
 Η Εικόνα που φέρουμε είναι αγιογραφημενη από τον υποτακτικο του Αγίου Παισιου τον πάτερ Παισακο (που βρίσκεται στην Αριδαία στο μοναστήρι του Αγίου Ιλαρίωνα) .
Πήραμε την εικόνα μαζί μας για να πάρει χάρη από το σπίτι Του .
Λοιπόν η πρώτη φωτογραφία είναι τραβηγμένη έξω περιμένοντας να μπούμε στο σπιτάκι του Αγίου οι υπόλοιπες είναι τραβηγμένες βγαίνοντας από το σπίτι του Αγίου. Υπόψιν ότι εκείνη την ημέρα έβρεχε και είχε συννεφιά.
 Η Εικόνα του έλαμπε καθώς εκπληρώσαμε το τάμα μας.
Δόξα Τω Θεώ!!
(Vasilis Tasoula Aslanidis)

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΑΘΑΝΑΣΙΟ ΣΤΑΥΡΟΒΟΥΝΙΩΤΗ




 

Ο Θεός έχει μια σαφή πορεία για το καθένα ... Δεν υπάρχουν συμπτώσεις ... Ο πατέρας Κωνσταντίνος Necula

Τί γίνεται εάν κάποιος πάψει να φοράει τα ράσα;

 

Το κοριτσάκι μας Γέροντα επιτρέπεται να φοράει παντελόνια;

 


Η παρούσα δημοσίευση αναδημοσιεύεται σε τακτά χρονικά διαστήματα, με στόχο ένας ακόμη άνθρωπος να διαβάσει τα λόγια των Αγίων της Ορθοδόξου μας πίστεως, με τα οποία πολύ απλά και κατανοητά μεταφέρεται ο λόγος και ο νόμος του Θεού.

 

Αδελφοί!

Όπως βλέπουμε και κατανοούμε, από την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη, τους Πατέρες της Ορθοδόξου μας πίστεως, έως και τους Αγίους της δικής μας εποχής, (Αγ. Παΐσιος, Αγ. Πορφύριος, Αγ.Ιάκωβος κ.α...) τίποτα δεν αλλάζει σε σχέση με το νόμο του Θεού για τον τρόπο ζωής των ανθρώπων.

Είναι αυτό αναμενόμενο διότι ο νόμος του Θεού δεν θα αλλάξει έως της δευτέρας παρουσίας του Κυρίου και Θεού ημών Ιησού Χριστού. Ματθ.5,18

 

Το ερώτημα που γεννάται είναι το εξής: Γιατί ο σημερινός Χριστιανός δεν εφαρμόζει το λόγο και το νόμο του Θεού;

Η απάντηση είναι απλή, και μας τη δίνουν οι Πατέρες της Ορθοδοξίας, οι οποίοι συμβουλεύουν τα παιδιά του Θεού και λένε μόνο τα λόγια της Αγίας Γραφής. Λένε πως ο αχάριστος άνθρωπος ακολουθεί την Θεοκατάρατο μόδα, την οποία διευθύνει ο διάβολος. Ρωμ.12,2

Έχουμε ευθύνη ως Χριστιανοί Ορθόδοξοι, να μιλήσουμε και να πούμε την αλήθεια της Αγίας Γραφής, σε όλους όσους δεν τη γνωρίζουν. Θα δώσουμε λόγο στον Χριστό, όχι μόνο για όσα κάναμε και είπαμε, αλλά και για όσα δεν κάναμε και για εκείνα που δεν είπαμε...

 

Πόσοι διδάσκαλοι μεταδίδουν σήμερα την αλήθεια της Αγίας Γραφής στα Ελληνόπουλα; Γιατί οι μαθήτριες φορούν τα παντελόνια; Γιατί ενώ υπάρχουν κατηχητικά σχολεία στις ενορίες, ελάχιστα παιδιά του κατηχητικού εκκλησιάζονται την Κυριακή;

 

Ρώτησαν τον Άγιο Πορφύριο.

Το κοριτσάκι μας Γέροντα επιτρέπεται να φοράει παντελόνια; Και τούς είπε αυτό ακριβώς.

Το θέμα αυτό πού με ρωτάτε είναι λυμένο στο Δευτερονόμιο, δηλαδή στον νόμο της Παλαιάς Διαθήκης, πού είπαμε ισχύει μέχρι σήμερα.

Ο Θεός το απαγορεύει. Πρέπει να το ξέρουμε αυτό. Είμαστε πιστοί και πρέπει να το τηρούμε. Γιατί ο νόμος του Θεού παιδιά, είναι οι προδιαγραφές της ζωής. Άμα δεν τηρούμε τις εντολές του Θεού, είναι σαν να κάνουμε πράγματα πού είναι αντίθετα με τις προδιαγραφές μας.

Τι θα πει προδιαγραφή; Να, ας πούμε, αυτό το τραπέζι σηκώνει 100 κιλά. Αν του βάλεις αυτού του τραπεζιού δυο τόνους πάνω, θα σπάσει. Δεν είναι οι προδιαγραφές του για δύο τόνους. Πρέπει να είναι σιδερένιο, για να αντέξει δύο τόνους. Έτσι και ο άνθρωπος έχει κάποιες προδιαγραφές. Μια προδιαγραφή είναι αυτό πού λέει η εντολή του Θεού, δεν θα φοράς ρούχα πού είναι του άλλου φύλου. Δεν επιτρέπεται.

 

Ρώτησαν τον Άγιο Παΐσιο.

– Γέροντα, πώς ν΄ αντιμετωπίσουμε τις γυναίκες που έρχονται στο Μοναστήρι με παντελόνι; Συχνά λένε ότι είναι πιο πρακτικό αλλά και πιο σεμνό από τα κοντά.

– Σήμερα θα φορούν ή κοντά ή παντελόνια! Άντε τώρα! Αφού ξεκάθαρα το λέει η Παλαιά Διαθήκη, και βλέπεις και με τί λεπτομέρειες! «Δεν επιτρέπεται ο άνδρας να φοράη γυναικεία στολή και η γυναίκα ανδρική».Είναι νόμος και είναι και άπρεπο. Άνδρες που φορούν φουστάνια είναι ελάχιστοι, πολύ ελάχιστοι.

– Αυτές όμως που δουλεύουν στα χωράφια, λένε ότι δεν μπορούν να κινηθούν άνετα στην δουλειά, αν δεν φορούν παντελόνι.

– Αυτά είναι δικαιολογίες.

– Γέροντα, και για τα κοριτσάκια λένε οι μητέρες ότι τα φορούν παντελόνι, για να μην κρυώνουν.

– Άλλη λύση δεν υπάρχει; Δεν υπάρχουν κάλτσες μέχρι πάνω; Έ, ας φορέσουν κάλτσες μέχρι πάνω, για να μην κρυώνουν. Άμα θέλει κανείς, για όλα βρίσκει λύσεις.

– Και όταν, Γέροντα, έρχωνται επίσημοι και έχουν μαζί τους και μία που φοράει παντελόνι;

– Να τους κάνετε μία εξήγηση: «Θέλετε να κάνουμε μία οικονομία και να χαλάσουμε μία τάξη και να γίνη μία αταξία στο Μοναστήρι;».

– Μία φορά, Γέροντα, ήρθαν τριάντα καθηγήτριες με παντελόνι και τις αφήσαμε να περάσουν.

– Κακώς, δεν ταιριάζει! Να τις λέγατε: «Μάς συγχωρήτε, είναι αρχή του Μοναστηριού να μην επιτρέπουμε να μπαίνη γυναίκα που φοράει παντελόνι». Αυτές θα πάνε και σε άλλα Μοναστήρια και θα πούν: «Στο τάδε Μοναστήρι μας άφησαν να περάσουμε με παντελόνι».

Τις οικονομήσατε εσείς, για να μην τις προσβάλετε, και εκείνες θα προσβάλουν μετά εσάς. Βάλτε στην πύλη πινακίδα με το σχετικό χωρίο από την Παλαιά Διαθήκη. Φτιάξτε και πενήντα φούστες και να τις δίνετε με καλό τρόπο σ΄ αυτές που έρχονται με παντελόνι πρώτη φορά και δεν ξέρουν ή σ΄ αυτές που φορούν κοντά.

– Γέροντα, όταν έρθη ένα Λύκειο και όλα τα κορίτσια φορούν παντελόνια;

– Να τους κεράσετε έξω από την πύλη. Αυτό τους προβληματίζει. Ή, αν ειδοποιήσουν ότι θα έρθουν για προσκύνημα, πέστε από το τηλέφωνο: «Σάς παρακαλούμε να μη φορούν οι καθηγήτριες και οι μαθήτριες παντελόνι». Έτσι θα καταλάβουν ότι χρειάζεται να σεβασθούν τον χώρο. Εδώ δεν είναι ενορία. Στην ενορία οφείλει ο ιερέας να διαφωτίση τις γυναίκες, για να καταλάβουν γιατί δεν πρέπει να φορούν παντελόνια, και να συμμορφωθούν. Αν καμμιά φορά πάνε στην Εκκλησία του γυναίκες από άλλη ενορία και φορούν παντελόνι, να φροντίση να βολέψη τα πράγματα. Η Εκκλησία είναι μητέρα· δεν είναι μητρυιά.

Père Nikon du Mont Athos - Peut-on cesser d'être prêtre ?

 

ΑΘΩΝΙΚΕΣ ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ





ΑΘΩΝΙΚΕΣ ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ

 

Εύμορφη και Παναγιοστολιστη ημέρα να έχετε Θεοφύλακτα παιδιά.

 

 

Ολη η καρδιά και ο νους μας, μα και ολη η ζωή μας να γεμίζει και να ομορφαίνει από την θεσπέσια μορφή Της Θεοτόκου.

 

 

Ο ψιθυρισμός του οι με την Εύα έφερε την κατάρα.

 

 

Ο Χαιρετισμός του Αρχαγγέλου Γαβριήλ με την Θεοτόκο έφερε την αέναο ζωή!

ΠΑΤΗΡ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΤΑΜΠΑΚΗΣ

Η συγκλονιστική μεταθανάτια εμπειρία της Αρετής Μόσχου από την Ραψάνη

 


Η συγκλονιστική μεταθανάτια εμπειρία της Αρετής Μόσχου από την Ραψάνη

 

...βρέθηκα σέ ένα σκοτάδι τελείως άγνωστο καί τελείως διαφορετικό άπό τό συνηθισμένο σκοτάδι

 

 

 

Μου τά άφηγήθηκε ή ίδια.

Ή προσωπική της διήγηση, όπως μου τήν είπε...

 

«Μετά άπό μία χειρουργική έπέμβαση άφαίρεση νεφρού, ένώ όλα πήγαιναν καλά, συνήλθα καί άκουσα τό γιατρό νά μού λέει.

- Τελειώσαμε. Άνοίξτε τά μάτια σας.

Τότε έγώ άνοιξα τά μάτια, μετά τή νάρκωση καί έβλεπα θαμπά. Τήν ίδια στιγμή άκούω τούς γιατρούς νά μιλάνε ζωηρά μεταξύ τους λέγοντας.

- Πεθαίνει, πεθαίνει. Γιατί, αφού όλα πήγαιναν καλά; Ταυτόχρονα ένιωσα πολύ δυνατό πόνο στό κεφάλι καί άμέσως βρέθηκα σέ ένα σκοτάδι τελείως άγνωστο καί τελείως διαφορετικό άπό τό συνηθισμένο σκοτάδι.

Κυριεύθηκα άπό φόβο κι άγωνία.

Παρακαλούσα τήν Παναγία νά πεθάνω ή νά ζήσω, αρκεί νά γλυτώσω άπό αυτό τό σκοτάδι.

Τότε όπως κάνω μιά βαθειά εκπνοή, ένιωσα νά ξεχωρίζει ή ψυχή από τό σώμα.

Ό έαυτός μου τότε αίσθάνθηκε ύπαρξιακά νά είμαι όλοκληρωμένη προσωπικότητα, άλλά χωρίς σώμα.

Ανέβηκα ψηλά (άνυψώθηκα) μέσα στόν ίδιο χώρο πού ήταν οί γιατροί, δηλαδή μέσα στό μεταχειρουργικό θάλαμο.

Τούς έβλεπα πού προσπαθούσαν ιατρικά έπάνω στό σώμα μου. Είδα καί τό δικό μου σώμα νά είναι πτώμα καί τό σιχάθηκα. Ένιωσα γι’ αύτό ό,τι θά ένιωθε κάποιος γιά τά άπόβλητα μιάς πληγής του πού έγχειρίζεται ή γιά τά άπόβλητα τής τροφής του, πού άπορρίπτονται από τόν όργανισμό, χωρίς νά ύπάρχει γι’ αύτά κανένα ένδιαφέρον τού προσώπου.

Όταν είδα καί σιχάθηκα τό νεκρό μου σώμα σκεφθηκα.

- Εκεί μέσα ήμουνα!

Δέν μπορούσα νά μετρήσω τό χρόνο. Δέν είχα αίσθηση τού χρόνου.

Μέσα σ’ αύτό τό διάστημα είδα ότι πέρασα σέ άλλη κατάσταση, σέ νέο χώρο τελείως διαφορετικό από τά γήινα.

Ένιωθα στην αίσθησή μου, σ’ αύτόν τόν νέο κόσμο πού μεταφέρθηκα, μιά καμάρα φωτεινή πού έμοιαζε μέ ούράνιο τόξο, άλλά πολύ ώραιότερη καί λαμπρότερη. Ήταν τόσο εύχάριστη αύτή ή λαμπερή καμάρα πού καμία γήινη εικόνα δέν μπορεί νά συγκριθεί μαζί της.

Ή παρουσία μου σ’ αύτόν τό νέο κόσμο μου έφερε τέτοια συναισθήματα άνάλογα μέ έκεινα πού αισθάνεται κάποιος φυλακισμένος σέ σκοτεινή ύπόγεια φυλακή δεμένος χειροπόδαρα καί άπότομα βρίσκεται έλεύθερος στήν άνοιξιάτικη κορυφή ένός ώραίου άνθισμένου τοπίου καί μπροστά του άνοίγεται άτελείωτος φωτεινός, εύχάριστος, έλπιδοφόρος όρίζοντας.

Από αύτήν τή φωτεινή καμάρα πέρασα σ’ εκείνο τό ύπερφυσικό φώς.

Ήταν τέτοιο φώς πού δέν ύπάρχουν εικόνες γήινες γιά νά τό περιγράφω.

Εκεί ένιωθα πάρα πολύ χαρούμενη καί εύτυχισμένη. Ενιωθα άκόμη άπόλυτα όλοκληρωμένη, γεμάτη πληρότητα, πού δέν μού λείπει τίποτε.

Εκεί στό νέο εύχάριστο κόσμο πού ήμουνα είδα στό βάθος, σέ μιά παραδείσια κατάσταση, σάν άγγελάκι όλόλαμπρο, μιά γνωστή μου γυναίκα πού από καιρό είχε πεθάνει. Αύτή ήταν μέσα στό παραδείσιο φώς, στό άπέραντο βάθος. Κι έγώ έμπαινα σ’ αύτό άλλά ήμουν μακριά της.

Αύτή μέ χαιρετούσε φιλόξενα σά νά μέ προϋπαντούσε φιλικά.

Έγώ σ’ αύτήν έβλεπα καί τή σωματική της διάστάση σάν άγγελάκι. Μέ χαιρετούσε κουνώντας τό ένα χέρι. Μπορούμε νά φαντασθούμε στή γή κάποιον νά κολυμπάει χαρούμενα στό άκρογιάλι μιάς θάλασσας σέ καιρό καύσωνα καί νά μάς καλεί κουνώντας τό ένα του χέρι. Αύτή στον ύπέρτατο παραδείσιο κόσμο μου φαινόταν σά νά κολυμπούσε μέσα στό παραδείσιο φώς.

Έγώ πού άλλαζα τόπο καί εικόνες στην αίσθησή μου έξακολουθοϋσα νά έχω τήν ίδια προσωπικότητα άναλλοίωτη, μέ όλες τίς καταβολές πού έφερνα μαζί μου από τόν γήινο κόσμο. Είχα τήν ίδια συνείδηση ύπάρξεως.

’Εγώ, βλέποντάς την νά μέ χαιρετάει, ένιωσα τέτοια χαρά άνάλογη μ’ αύτήν πού αισθάνεται ένας ξενιτευμένος πού πηγαίνει σέ άγνωστο, ξένο μέρος καί ένώ είναι άμήχανος γιά τό άβέβαιο μέλλον, βλέπει άμέσως μπροστά του κάποιο πολύ άγαπητό του πρόσωπο νά τόν ύποδέχεται.

Καί έδώ ό Θεός έβαλε άγαπητό μου πρόσωπο νά μέ χαιρετήσει γιά νά μέ ένθαρρύνει στή νέα αύτή μορφή τής ζωής μου.

Τώρα, μελετώντας αύτήν τήν ύποδοχή, σκέπτομαι, πόσο σοφά ή όρθόδοξη Εκκλησία μάς δείχνει τούς Αγίους, πού ένώ έχουν τήν ίδια πνευματική καί ύλική φύση μέ μάς, αύτοί άγίασαν Χριστοκεντρικά καί μάς ένθαρρύνουν νά προχωρήσουμε. Ό Θεός έχει άπειρους τρόπους νά μάς όδηγήσει.

Μπορεί καί ό ίδιος νά έμφανισθεί σάν ήλιος μέ όλη του τή μεγαλοπρέπεια. Όμως έμείς σάν τό μέταλλο ή τό κερί σέ ποιά θερμοκρασία άντέχουμε; Αντέχουμε στό κέντρο τού ήλιου; Άντέχουμε μόνο τήν άχτίδα του ή άντέχουμε τήν αύρα πού ή άχτίδα τήν ξεπαγώνει καί τή θερμαίνει άνάλογα μέ τή δική μας δυνατότητα νά έπικοινωνήσουμε. Έγώ τότε πίστευα καί θρήσκευα έπειδή μέ είχανε βαπτίσει Ορθόδοξη καί έπειδή ή μάνα μου μέ τήν άπλότητα τής καρδιάς της μου έδωσε τό παράδειγμα. Δέν έμβάθυνα όμως μέ άνώτερα βιώματα 'Αγίων, μέ μυστηριακά τού Θεού καί μέ άνώτερη πνευματικότητα.

Ή ζωή μας ήταν ένα κυνηγητό τής δεκάρας καί τής βιοπάλης ή όποια άπορροψά καί κρατάει άτροφικό τό σπόρο τού θείου Σπορέα πού έπεσε σέ γόνιμο χωράφι, άλλά άνάμεσα στά άγκάθια τής κοσμικής άπασχολήσεως.

Τώρα στό νέο κόσμο πού έμφανίστηκα, ό Θεός μού έδειξε σέ παραδείσια άγγελική μορφή αύτήν τή γυναίκα πού συμπαθούσα καί βλέποντάς την αίσθάνθηκα άγαλλίαση, άλλά καί ένθάρρυνση όταν μέ χαιρετούσε.

Τότε έγώ τής φώναξα μέ τό όνομά της καί τής είπα.

- Έ, Στέλλα. Τί χαζοί πού είναι στόν κόσμο! Νομίζουν ότι άμα πεθάνουμε τελειώσαμε.

Έγώ αίσθάνθηκα εύτυχισμένη πού άρχισα νά μπαίνω στήν άρχή αύτού τού νέου εύχάριστου κόσμου. Όμως άκουσα τότε μιά άλλη φωνή πού φαινόταν βαριά, άνδρική, έπιβλητική φωνή. Δέν μπορώ όμως νά ξεκαθαρίσω από πού ήρθε. Ή φωνή είπε.

- Αύτή θά πάει πίσω. Δέν είναι προετοιμασμένη. Τότε έγώ χωρίς νά έχω αίσθηση έπιστροφής, χωρίς νά ξέρω πώς έπέστρεψα, βρέθηκα πάλι στό χώρο τών γιατρών τού μετεγχειρητικού θαλάμου. Ξαναβλέπω τούς γιατρούς πού πασχίζουν γιά τό σώμα μου. Αύτοί δέν ήξεραν ότι έγώ είχα φύγει από τό σώμα μου.

Θυμόμουν τά λόγια: «Αύτή θά ξαναγυρίσει πίσω. Δέν είναι προετοιμασμένη» καί κατάλαβα ότι προοριζόμουν νά ξαναμπώ στό σώμα μου.

Τότε παρακαλούσα, προσευχόμουν καί έλεγα.

- Θεέ μου, νά μή ξαναμπώ εκεί μέσα στό σώμα.

Ό τρόπος μέ τόν οποίο μπήκα στό σώμα έμοιαζε μέ βαρύ ρούχο πού τό ξαναφορούσα ή μέ ένα βάρος άσήκωτο πού τό ξανασήκωσα.

Από τή στιγμή πού ξαναμπήκα στό σώμα μου ή άγωνία μέσα μου μεγάλωσε. Μπήκα καί στή γήινη σκέψη. Τότε μέ κυρίεψε ένας φόβος ότι θά πάνε νά μέ θάψουν ένώ είμαι ζωντανή.

Προσευχόμουν στήν Παναγία ρωτώντας.

- Βοήθα με, Παναγία μου. Τί νά κουνήσω κάτι; Χέρι ή μάτι γιά νά μέ καταλάβουν ότι ζώ;

Μέσα σ’ αύτή μου τήν άγωνία συνήλθα. Δέν κατάλαβα πώς συνήλθα.

Σέ όλη μου τή μεταφυσική έμπειρία βρισκόμουν σέ διαδοχικές μεταβολές χωρίς νά καταλαβαίνω τίς ένδιάμεσες κινήσεις. Δέν είχα αίσθηση τού χρόνου άλλά ούτε καί τού τρόπου μεταβολής καταστάσεων. Μόλις συνήλθα καί μέ κατάλαβαν ότι ζώ, έπεσα σέ κώμα γιά τρεις μέρες.

Μέ έβαλαν στήν έντατική. Μετά από τρεις μέρες συνήλθα. Τότε ήρθε ό θεράπων γιατρός μου καί μου είπε ότι μου άφαίρεσαν τό νεφρό.

Σέ όλες αύτές τίς δεκατρείς μέρες δέν μπορούσα νά μιλήσω. Συνερχόμουνα καί ξανάπεφτα σέ κώμα. Ήρθε καί ένας ίερέας καί μέ κοινώνησε.

Μετά από 13 μέρες μέ βγάλανε από τήν έντατική καί μέ βάλανε σέ θάλαμο.

Στις 13 μέρες της έντατικής μόλις συνερχόμουνα λίγο, άμέσως ρωτούσα τούς γιατρούς άν είχα πεθάνει. ΤΙ παρατηρούσαν σέ μένα ιατρικά;

Αύτοί μου έλεγαν:

- Είσαι τυχερή. Θά τά συζητήσομε όταν βγεις από τήν έντατική.

Όταν μέ πήγανε στό θάλαμο ήρθαν οί γιατροί, χειρουργοί, άναισθησιολόγοι, παθολόγοι. Μου έφεραν διάφορα λουλούδια καί σαμπάνια γιά νά γιορτάσουμε τήν άνάστασή μου.

Δυόμισι ώρες ήμουν κλινικά νεκρή, όπως περιγραψαν τά μηχανήματα του νοσοκομείου.

Αρχισαν οί γιατροί νά μέ ρωτάνε πού πήγα καί τί είδα καί γενικά τί αισθανόμουν όταν ήμουν κλινικά νεκρή.

Τούς είπα ότι τούς έβλεπα αύτούς καί τό σώμα μου καί δέ μέ πίστευαν.

Τότε άρχισα νά περιγράφω λεπτομέρειες γιά τό τί έκανε ό καθένας.

Τούς είπα ότι αύτοί έβαζαν λάστιχα στό σώμα μου γιά νά λειτουργήσουν τά πνευμόνια μου καί ή καρδιά μου. Τούς είπα ότι μου έκαναν ήλεκτροσόκ καί μαλάξεις.

Τότε αυτοί παραξενεύτηκαν καί προβληματίστηκαν. Ομολόγησαν ότι δέν ήταν δυνατόν έγώ νά τά ξέρω αύτά. Ήξεραν αυτοί ότι τά σωματικά ύλικά μάτια μου δέ μπορούσαν νά είχαν όπτική εικόνα γιά νά δώ τί έκαναν οί γιατροί. Τότε παραδέχθηκαν οί γιατροί ότι, μέ κάποια μεταφυσική αίσθηση, τούς έβλεπα.

Καί πίστεψαν ότι πέθανα καί άναστήθηκα.

Στή συνέχεια μέ έπισκέφθηκαν ιερείς παπικοί καί πάστορες προτεστάντες (εύαγγελικοί) καί μέ ρωτούσαν γιά τά ύπερφυσικά πού είδα κατά τήν ώρα τού θανάτου. Μέ έπισκέφθηκαν ψυχολόγοι καί ψυχαναλυταί καί ειδικοί στήν ψυχολογία τού βάθους καί μέ ρωτούσαν διάφορα γιά νά ταξινομήσουν τίς δικές τους θεωρίες. Όσες θεωρίες κι άν ανέλυσαν έγώ άπάντησα.

- Έγώ ένα ξέρω. Ημουν νεκρή. Είδα ύπερκόσμια πράγματα καί ξανάζησα.

Τέλος οί γιατροί μου έδωσαν χαρτί (γνωμάτευση) ότι δέν πρέπει νά ξαναπάρω νάρκωση γιατί δέν θά ξαναξυπνήσω.

Αύτή ή έμπειρία τού θανάτου καί της νεκρανάστασής μου, μου άνοιξε στή σκέψη καί στή ζωή μου μεταφυσικές άναζητήσεις καί έρευνα της όρθόδοξης θρησκείας σέ μεγαλύτερο βάθος καί ένταση.

Από τότε άρχισα νά έπιδιώκω έπικοινωνία μέ Ιερείς καί μέ άλλους άνθρώπους της θρησκείας. Στή συνέχεια γνώρισα άξιόλογους άνθρώπους μέσα στον όρθόδοξο χώρο. Κατάλαβα ότι οί πιό σοφοί καί συνετοί άνθρωποι μέ πνευματικό περιεχόμενο ξεπηδούν μέσα από τό χώρο της θρησκείας, γιατί έχουν τή ρίζα τους στό Θεό. Από τότε κάνω ό,τι μπορώ νά ετοιμαστώ σύμφωνα μ’ αυτά πού είπε ή φωνή.

- Αύτή θά πάει πίσω. Δέν είναι προετοιμασμένη.

 

Όνομα νεκραναστημένης: Αρετή Μόσχου. Τόπος γεννήσεως: Ραψάνη Λαρίσης. Τόπος νεκρανάστασης: ’Έσσεν Δυτικής Γερμανίας. Χρόνος νεκρανάστασης: 20-10-1976. Ηλικία κατά τήν ώρα τής νεκρανάστασης: έτών (30) τριάντα.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗΣ. ΛΑΖΑΡΟΣ ΤΣΑΚΙΡΙΔΗ

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ . ΚΑΤΕΡΙΝΗ 1985

Ὅσο ὁ ἄνθρωπος ἁπλοποιεῖται, θεοποιεῖται. Γίνεται ἄκακος, ταπεινός, πράος, ἐλεύθερος, γίνεται... γίνεται...Άγιος Αμφιλόχιος

Γ.Αλύπιος (Καψάλα Αγ.Ορους ), θαύμα Αγ.Αναργύρων. [ βιντεοσκόπησις Χρήστου Παπαϊωάννου].

 

Akathist to the Child-Martyr Gabriel, Protector of Vulnerable Children

 

Ιδού γιατί οι «Φρουροί της Επανάστασης» διάλεξαν τα δύο ελληνικά πλοία | ιώργος Αδαλής (30-5-2022)

 

Κυριακή του Τυφλού - π. Δημήτριος Κουτσούρης

 

ΟΙ μοναχοί.




   «Οι μοναχοί, απαρνούμενοι την οικογένεια, προσκύνησαν τη ζωή του Νυμφίου, και απαρνούμενοι τις κυριαρχίες του κόσμου, υπηρέτησαν τον Βασιλιά Χριστό.  Απαρνήθηκαν τη «σοφία αυτού του κόσμου» για να γίνουν «ανόητοι για χάρη του Χριστού» (Κορινθίους 4:10).
 Η Μοναχικότητα μαθαίνεται.  Και όχι μια για πάντα, αλλά συνεχώς, ασταμάτητα ως την άκρη του τάφου, με κόπο και θυσίες, όπως η ζωή, είπε κάποτε ένας γονιός. Τα μυστικά της πάντα αποκαλύπτονται, βήμα βήμα, σιγά σιγά, με πτώσεις και ανυψώσεις, με δάκρυα και χαρά, με μόχθο και πόνο, με στεναγμούς και στεναγμούς, σε μια απέραντη δοξολογία».

Πατήρ  Χρυσόστομος Φιλιπέσκου

Σκληρές Αλήθειες για το Δημογραφικό!

Σκληρές Αλήθειες για το Δημογραφικό!

-Για να υπάρχουμε ως Έθνος μέχρι το 2050 πρέπει όλοι μας να έχουμε 3 παιδιά min.

-Υπογεννητικότητα = Παρακμή 

-Ο εγωϊσμος είναι ο κυρίος λόγος που δεν κάνουν παιδιά τα ζευγάρια και οχι τα χρήματα 

Κύριε βοήθησε με...

Δευτέρα 30 Μαΐου 2022

Ο ΝΈΟΣ

ΣΚΈΨΕΙΣ

Αυτο ένοιωθε ο ΆΓΙΟΣ γέροντας μας πόσο ωραία περνούσε με τον Κυριο Του.....!!!....τα εσώψυχα του ""ανάξιου και ελεεινού....""((Του Γ Εφραίμ της Αριζόνας ))

Στην Αιωνιότητα θα πάρουμε αυτά που δεν μπορείς να αγγίξεις, αυτά που παραχωρήσαμε, αυτά που συγχωρήσαμε, αυτά που ΔΩΣΑΜΕ. Είναι πιό μακάριο να ΔΙΝΕΙΣ, παρά να παίρνεις!Пётр Мамо́нов.

«Όταν ο κόσμος γίνεται κόλαση, ο Θεός κρύβει τον Ουρανό στις καρδιές εκείνων που προσεύχονται ...» Πατέρα Ioan Ιστράτι

«Η ταπείνωση είναι η τέχνη του να μείνετε στη θέση σας ...» Πατέρα Arsenie Papacioc

Η μόνη σωζόμενη υπογραφή του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου υπό το χρυσόβουλον αυτού το εκδοθέν υπέρ των Ραγουσαίων.

Συγκλονιστικό...


''Είχα καιρό να δω κάτι τόσο όμορφο.
Όταν η αλληλεγγύη δεν έχει όρια.
Η παρακάτω φωτογραφία έγινε γνωστή σ’όλο τον κόσμο πριν λίγες μέρες, όταν ο 10χρονος Σαντιάγο από την Αργεντινή, έδωσε σ’ένα φίλο του, μία από τις πατερίτσες του για να παρακολουθήσουν έναν αγώνα ποδοσφαίρου.
Και τα δύο αγόρια παρακολούθησαν τον τελευταίο αγώνα του ήρωά τους Ντιέγκο Μιλίτο, από τη λέσχη ποδοσφαίρου Racing.
Ο μικρός Σαντιάγο που του λείπει το ένα πόδι λόγω συγγενούς δυσπλασίας, δάνεισε στον φίλο του τη μία από τις πατερίτσες του, ώστε να μπορέσουν να σηκωθούν ψηλότερα για να δουν καλύτερα το ματς και το είδωλό τους. Η μητέρα του Σαντιάγο τράβηξε την φωτογραφία, μόλις είδε τον γιο της να βοηθάει τον φίλο του. «Συγκινήθηκα, μόλις τους είδα και έτσι τράβηξα την φωτογραφία, αλλά την ίδια στιγμή σκέφτηκα “προσέξτε με τις πατερίτσες,είναι το μόνο ζευγάρι που έχουμε’” είπε η μητέρα του μικρού.
"Τον βοήθησα γιατί είναι φίλος μου, έτσι θα μπορούσε να δει το ματς και τον Μιλίτο όταν θα καθόταν στην εξέδρα", είπε ο Σαντιάγο.

Credits to Juliette Georgiades.

Ο ΝΕΑΡΌΣ


«Πάτερ θα ήθελα να εξομολογηθώ……
εάν μπορείτε και τώρα……
μια ζωή κολυμπάω στα σκ@τ@....
ξέρετε κουράστηκα….. 
κοντεύω να συνηθίσω την γεύση τους…..
έχω σιχαθεί τον εαυτό μου….
θα ήθελα από κάπου να πιαστώ……
όχι μόνο για μένα…
μα και για τους ανθρώπους που έχω δίπλα μου
βλέπετε….όπου ακουμπώ…..λερώνω……»
Αυτά είναι τα λόγια του Mike(Μιχάλης) 
ενός παλικαριού που οι περιπέτειες της ζωής
ήταν ζωγραφισμένες στο κορμί του
(και με τατουάζ)…..
Τον πέτυχα να καθαρίζει
την άρρωστη μάνα του(!!)
Έστεκε άγρυπνος φύλακας
δίπλα στο κρεβατάκι της…..
Δυστυχώς….. 
9 στους 10 ασθενείς(νοσοκομείου)
στην εξομολόγηση 
επιδεικνύουν το κατάστιχο της καλή διαγωγής
(ότι πηγαίναν εκκλησία, νήστευαν,
ότι μοίρασαν δίκαια την περιουσία στα παιδιά τους κ.ο.κ)
Και όμως αυτό το παλικάρι
με το βρώμικο λεξιλόγιο
έκανε μία από τις πιο καθαρές εξομολογήσεις……
Πώς να μην αγκαλιάσεις
τέτοιες ψυχές
όχι τέλειες….. μα αληθινές…….
Άλλωστε Χριστέ μου για αυτούς
δεν έκανες τόσα ματωμένα βήματα…..
Γι΄ αυτούς που δεν έπαψαν 
να ελπίζουν πως θα σε δουν
ακόμα και στις πιο επικίνδυνες 
στροφές της ζωής τους…..
Έτσι.....να τους αρπάξει….η Αγάπη Σου…..

Πατήρ Ιωάννης Παπαδημητρίου 

ΕΊΠΕ ΓΈΡΩΝ.«Στην καρδιά είναι η Θεϊκή κατοικία…»

Τρεις θελήσεις καθοδηγούν τη ζωή: το θέλημα του Θεού, του εχθρού και του ανθρώπου μας, και κανείς δεν θα απαλλάξει έναν άνθρωπο από τον αγώνα για να επιλέξει ποιον θα ακολουθήσει. Αρχιμανδρίτης Ιωάννης (Krestyankin)


 

Τι είναι καλό κήρυγμα; .

 



Τι είναι καλό κήρυγμα; .

«Το να υποκινείς τους ανθρώπους να σώσουν τη ψυχή τους είναι το καλό κήρυγμα. Αν δεν συμβαίνει αυτό, τότε κάθε κήρυγμα είναι απλώς μια συλλογή ευσεβών λέξεων.

Αρχιμανδρίτης Κύριλλος (Παβλόφ)

Διάλογος λουλουδιών

 


Διάλογος λουλουδιών Κυκλάμινο: Ανεμώνη είσαι μόνη;

Ανεμώνη : Πώς να είμαι μόνη, αφού ευχαριστώ και τον άνεμο για τα τόσα δώρα του. Δεν βλέπεις ευλογημένο κυκλάμινο πώς ο άνεμος μας χαρίζει δροσερή παρουσία; Κάθε φορά που μας χαϊδεύει με το φύσημά του, μας γεμίζει ευωδίες και αρώματα από τα άνθη. Κι όχι μόνο αυτό.

Θα σου φανερώσω ένα μυστικό και θα κλαίς και εσύ απ’ την χαρά σου. Μυστικό που αξίζει χιλιάδες ευχαριστώ. Εγώ η άχρηστη ανεμώνη άκουσα από την Ραχήλ (το ευλογημένο παιδάκι που έρχεται για

λουλούδια … αλλά δεν τα μαζεύει, μόνο ευχαριστεί τον Θεό και κάνει με το κομβοσχοινάκι του … προσευχή… ) … Λοιπόν, τι άκουσα;

Έψαλε μία ημέρα και τι αγγελική φωνή!! Τα λόγια χαράχτηκαν εις την ψυχή μου και τα ψάλλω συνέχεια: «Πίστις είναι η υπακοή εις τον λόγον του Θεού». Εις την συνέχειαν, διάβαζε μεγαλοφώνως κάποιες σημειώσεις από ένα μικρό – μικρό βιβλιαράκι που πρώτη φορά είδα τόσο μικρό σημειωματάριο … και πόσο μικρό; Εις το μέγεθος

γραμματοσήμου. Η ανάγνωση από αυτό το «σκιουροτετράδιο» όπως χαϊδευτικά έλεγε το παιδάκι, εις το βιβλίο του αυτό είχε τα εξής θέματα:

Ο Λόγος του Θεού, δεν είναι μία λέξη αλλά πρόσωπο. Ο Λόγος έγινε άνθρωπος, εσταυρώθη, ανέστη, είναι η ΑΛΗΘΕΙΑ, η ΖΩΗ, η ΟΔΟΣ, είναι το πρόσωπο που όλοι πρέπει να πιστεύσουν και από την πίστη

γεννιέται η γνώση. Ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός λέγει: «ο απιστήσας κατακριθήσεται (Μαρκ. 16,16)». Αλλά γιατί να καταδικαστεί ο

απιστήσας, αφού είναι ελεύθερος να διαλέξει ό,τι θέλει; Ακούστε, ο Αδάμ και η Εύα θα έπρεπε να υπακούσουν, δηλαδή να πιστεύσουν σ΄ αυτά που τους είπε ο Θεός. Όταν λέμε πιστεύω σημαίνει υπακούω. Οι πρωτόπλαστοι δεν είχαν εμπειρία θανάτου και ο διάβολος γίνεται αιτία να παρακούσουν οι πρωτόπλαστοι. Εις τον λόγον του Θεού, έρχεται ο αντίλογος του διαβόλου. Εις την πίστη του Θεού έρχεται η απιστία που

είναι θύρα του θανάτου. Με την παρακοή ο άνθρωπος έγινε δούλος του θανάτου. Ο Θεός δεν εγκαταλείπει τον άνθρωπον. Γίνεται ο ίδιος

άνθρωπος και μας δείχνει την οδόν της σωτηρίας. Τότε αντικείμενον πίστεως ήτο ο καρπός του δένδρου «να μην φάτε απ’ αυτόν». Τώρα αντικείμενον πίστεως είναι ο ίδιος ο Θεός, ο Ιησούς Χριστός. Το κακό


τότε δεν ήταν εις τον καρπό αλλά εις την απιστία. Τώρα ο Χριστός λέγει

« εάν δεν με πιστέψετε ότι εγώ είμαι, θα πεθάνετε μέσα στις αμαρτίες σας» (Ιωάν. 8,24) . Οι Πρωτόπλαστοι δεν μπορούσαν να καταλάβουν ότι εις τον καρπό κρυβόταν απιστία. Τώρα οι άνθρωποι δεν θέλουν να κατανοήσουν ότι στον Ιησού κρύβεται η Θεότης. Βλέπουμε ότι η οδός της σωτηρίας είναι η οδός της πίστεως και της υπακοής. Ο Χριστός λέγει

: " Εγώ είμαι ο άρτος της ζωής, το δέντρο της ζωής», «Λάβετε, φάγετε, τούτο εστί το σώμα μου… τούτο το αίμα μου πίετε…». Όποιος δεν

κονωνεί, τα άγια Μυστήρια, δεν έχει ζωή. Τότε είπε: «Αν θα φάτε, θα πεθάνετε» τώρα λέγει «εάν δεν φάτε, θα πεθάνετε», «ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα, έχει ζωήν αιώνιον». Όπως τότε

έβλεπαν τον Χριστό και δεν έβλεπαν την θεότητά Του, έτσι και εμείς δεν βλέπουμε την μεταβολή του άρτου και οίνου εις την Θείαν Λειτουργίαν σε σώμα και αίμα Χριστού. Είναι θέμα πίστεως. Πιστεύω σημαίνει,

υπακούω εις το Ευαγγέλιο, εις τα λόγια των Αποστόλων και των Αγίων. ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΜΕΤΑΝΟΩ. Ασκούμαι να προσεύχομαι συνεχώς, ασκούμαι να σκέφτομαι, να λέγω και να πράττω αυτά που αρέσουν εις τον Θεόν. Πολλοί λέγουν: «Αν δεν δω, δεν πιστεύω». Στηρίζονται στις αισθήσεις τους και στη λογική. Όμως ο άϋλος Θεός, η άκτιστος φύσις, το ανέσπερον Φως, εις τον πιστόν Χριστιανόν αποκαλύπτει τον εαυτόν Του, τον φωτίζει, τον αγιάζει, τον κάνει κατά χάριν Θεόν. Έχουμε γνώση πως γεννιέται από την εμπειρία των αισθήσεων, ή τον νου και την

γνώση που γεννιέται από την ΠΙΣΤΗ. Η ανθρώπινη γνώση έχει όρια, είναι περιορισμένη. Οταν λέγομε γνώση εκ πίστεως, εννοούμεν την φανέρωσιν του Θεού στην ψυχή μας. Αυτό που εγώ δεν μπορώ να κατανοήσω, μου το φανερώνει ο ίδιος ο Θεός.

Ένα και ένα κάνουν δύο. Δεν έχεις άλλη δυνατότητα, δεν είσαι

ελεύθερος να πεις τρία ή τέσσερα. Θέμα λοιπόν πίστεως και ορισμού (1+1=2). Όταν θέλω πρώτα να γνωρίσω και μετά να πιστέψω, αυτό είναι καταστροφή της πίστεως και της ελευθερίας. Αυτό το λάθος έκανε και ο Θωμάς, ο απόστολος. Δεν είχε ο Θωμάς την κακία των Ιουδαίων, που

ποτέ δεν αξιώθηκαν να ιδούν τον αναστάντα Χριστόν. Το δαιμονιώδες της ανθρωπίνης γνώσεως είναι, όταν απορρίπτει την πίστη και δέχεται μόνον ό,τι λέγει ο νους και η αίσθηση. Βέβαια νους και αισθήσεις


είναι δημιουργήματα Θεού, αλλά αρρωστημένα τώρα από την αμαρτία, θέλουν θεραπεία, δεν είναι αξιόπιστα.

Κυκλοφορούν τόσες αιρέσεις. Χρειάζεται καθαρός νους (=διδασκαλίες αγίων) να διακρίνει ότι αυτές χωρίζουν από τον Θεό. Όσα δεν

κατανοούμε πρέπει να λέμε: «αφού το λέγει ο Θεός, έτσι είναι». π.χ. Η Β’ Παρουσία Του είναι θέμα πίστεως, το είπε ο Θεός, πιστεύω ότι είναι αληθινό. Πότε θα έρθει αυτή η γνώση; Όταν θα γίνει η ανάσταση των νεκρών. «Ερευνάτε τας γραφάς» είναι η εντολή του Θεού. Ο πιστός

υπακούει και τηρεί τις θείες εντολές. Η Μυστηριακή ζωή, η ταπείνωση, η αγνότης, η αγάπη αυξάνουν την πίστη μας εις τον Θεόν και την

πνευματική γνώση. Αν δεν είχε η πίστη το στοιχείο του προσωπικού κόπου, δεν θα ήτο αρετή. Η πίστη για να μην νεκρωθεί μέσα μας,

απαιτεί αγώνα, ιδρώτες «δος αίμα και λάβε πνεύμα» (πατερικός λόγος). Κάθε θεία εντολή που τηρούμε, η θεία χάρις μας δείχνει την παρουσία της στην ψυχή μας.

Με την ελεημοσύνη που δίνουμε, αποκτούμε μία γεύση της

φιλανθρωπίας του Θεού, με το να συγχωρούμε αυτόν που μας θλίβει και αδικεί, γευόμαστε το Θείο έλεος και την Αγάπη του Θεού. Αγών λοιπόν, εσταυρωμένη οδός μετανοίας, δια να αξιωθούμε της

Αναστάσεως, να λάβουμε την θείαν χάριν. Η παρθενική ζωή, η

υπέρβαση αυτή της φύσεως, η αγγελική αυτή ζωή επί γης, δεν είναι στέρηση αλλά ύψωση σε μία πληρότητα. Οι σύζυγοι μέσα από την άσκηση της σωφροσύνης του γάμου, μετέχουν εις το μυστήριο της

Αγάπης του Θεού. Η αδιάλειπτη ευχή είναι αναπνοή του πιστού. Η ευχή είναι καρπός πίστεως. Αν βλέπαμε συνέχεια θαύματα, θα εξαφανιζόταν η πίστη.

Ο Αδάμ και η Εύα πέταξαν την πίστη (υπακοή) και έμεινε μόνο το θεμέλιο (η ελευθερία) η οποία έγινε ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ. Δεν έθεσε θέμα ο Θεός εις Αδάμ «διάλεξε ό,τι θέλεις» αλλά «από αυτό δεν θα φας». Δεν έθεσε θέμα εκλογής, είχαν βέβαια την δυνατότητα να παρακούσουν,

όπως και έπραξαν.

 

Αν θέλεις να ζήσεις αιώνια με τον Θεό (ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΟΥΡΑΝΩΝ) οφείλεις να κρατήσεις το ΑΓΑΘΟΝ. ΕΙς Αγίαν Γραφήν που λέγει ο Θεός να εκλέξει


ο άνθρωπος την Ζωήν,αναφέρεται εις την πίστιν και απιστίαν.

Ελευθερία είναι η παντοτινή παραμονή εις τον Θεόν και όχι επολογή μεταξύ αρετής και αμαρτίας.

[ Ο αντιγράψας εκ χειρογράφου, γ.Αλύπιος Καψαλιώτης Μάϊος 2022 ]