Χαίρομαι! Χαίρομαι! Χαίρομαι!
Όσιος Σωφρόνιος του Έσσεξ: Ο θεολόγος της Υποστατικής Αρχής στη χορεία των Αγίων της Εκκλησίας
Περίμενα από καιρό την Αγιοκατάταξη του Γέροντος Σωφρονίου Σαχάρωφ, τον οποίον ο π. Γεράσιμος Φωκάς αποκαλούσε Μέγα Βασίλειο του 20ου αιώνα.
Μου έστειλε το μήνυμα η φίλη μου, η Παρασκευή Πιέρου, από την μακρινή Αυστραλία, χθες το βράδυ, γιατί όλη η οικογένειά της είχε γνωριμία με αυτόν τον Άγιο Γέροντα. Η μητέρα της είχε δει τον Γέροντα να πιάνει το κεφάλι ενός ανθρώπου κατειλημμένου από ακάθαρτο πνεύμα και μαύρος καπνός να φεύγει από πάνω του και αυτός να ελευθερώνεται.
………….
Και σήμερα στο μάθημα της Λογοτεχνίας, εκεί που στον «Κρητικό» του Διονυσίου Σολωμού λέγεται:
"Όμως αυτοί είναι θεοί και κατοικούν απ΄ όπου
Βλέπουνε μες στην άβυσσο και στην καρδιά τ' ανθρώπου,
Κι ένιωθα πως μου διάβαζε καλύτερα το νου μου
Πάρεξ αν ήθελε της πω με θλίψη του χειλιού μου ...",
θυμήθηκα τον Γέροντα Σωφρόνιο και είπα στους μαθητές μου ότι υπάρχουν μαρτυρίες που δείχνουν ότι και σήμερα αγιασμένοι άνθρωποι μπορούν να δουν μέσα στη βαθιά καρδιά του ανθρώπου. Συγκεκριμένα τους ανέφερα μια διήγηση του π. Γερασίμου Φωκά στη πρώτη μας συνάντηση:
......
Έχετε ακούσει για τον μεγάλο Ρώσο Στάρετς Σωφρόνιο Σαχάρωφ. Πήγε μια καλόγρια κοντά του να εξομολογηθεί. Αφού του είπε όσα την βάραιναν ο Γέροντας την ρώτησε:
“Τελείωσες, αδελφή”;
“Ναι, Γέροντα”.
“Τότε που ήσουνα επόπτρια στο οικοτροφείο, θυμάσαι ένα βράδυ που άργησε να έρθει μια κοπέλα”;
Αμέσως το περιστατικό ζωντάνεψε στη μνήμη της μοναχής. Ναι, ήταν επόπτρια και μια κοπέλα είχε παραβεί τον κανονισμό και άργησε να γυρίσει ένα βράδυ.
“Δεν έπρεπε να καλέσω τον διευθυντή εκείνη την ώρα, Γέροντα”;
“Όχι δεν έπρεπε. Καλύτερα θα ήταν να της έλεγες ότι ανησύχησες πολύ που άργησε, να την έστελνες να κοιμηθεί και την άλλη μέρα να την συμβούλευες με αγάπη”.
……
Τώρα τι προκάλεσε σ' εμάς εκείνος ο διάλογος δεν περιγράφεται. Σημειωτέον ότι ο σύζυγός μου, πριν έλθουμε στην Κεφαλονιά, ήταν διευθυντής σε σχολή με οικοτροφείο στην Κηφισιά και έπειτα διευθυντής στη Μαθητική Εστία στη Λάσση στο Αργοστόλι. Τέτοια περιστατικά είχε να αντιμετωπίζει συνέχεια και πάντοτε με τον προβληματισμό κατά πόσο ήταν παιδαγωγικά σωστή η συμπεριφορά τόσο του ιδίου, όσον και των εποπτών, προς τους εφήβους οικοτρόφους. Επίσης, πριν έρθουμε στην Κεφαλονιά, ένα βράδυ στο σπίτι ενός φίλου μας στο Μαρούσι, είχαμε πρωτακούσει για τον Γέροντα Σωφρόνιο και είχαμε εντυπωσιαστεί. Θα ερχόταν η αδελφή του φίλου μας από το Λονδίνο. Ήταν φιλόλογος και είχε αποφασίσει να γίνει μοναχή.
“Πηγαίνει και βλέπει ένα Ρώσο Γέροντα στην Αγγλία. Και από εδώ επικοινωνούν. Και μην σκεφτείτε με το τηλέφωνο. Είναι πολύ μεγάλος άνθρωπος αυτός. Ε, κάτι ανώτερο υπάρχει ...”, είπε δείχνοντας τον ουρανό.
Και θεωρούσαμε ορθολογιστή τον μαθηματικό φίλο μας, που όμως δεν ήταν.
Κυριακή Πύριλλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου