Προ κάποιων ετών είχα επισκεφθεί τον παππούλη μαζί με έναν αδελφικό μου φίλο. Μας δέχτηκε στο απλοϊκό κελλάκι του όπου καθημερινά πολύς κόσμος τον επισκέπτεται για να ακούσει τις σοφές και θεόπνευστες συμβουλές του. Πραγματικά μια κινητή βιβλιοθήκη γεμάτος θεία Χάρη. Αφού μας ρώτησε εάν ξανάρθαμε στο κελλί του, ο φίλος μου του απάντησε πως ήταν πρώτη φορά, ενώ εγώ του είπα πως έχω έρθει πολλές φορές εντούτοις έχουν περάσει 5 με 6 χρόνια από τότε και μάλιστα την τελευταία φορά είχα έρθει με έναν θεολόγο. Μετά από λίγο μου λέει:
- Ναι ναι σας θυμάμαι ήσασταν με τον θεολόγο που λέτε αλλά ήταν μαζί σας και ένας ιερέας.
Εγώ του απάντησα πως δεν ήταν μαζί μου κανείς ιερέας και βεβαίως σκέφτηκα ότι ο παππούλης έκανε λάθος «ε δεν μπορεί όλα να τα θυμάται».
Ο ίδιος πάλι μου λέει:
- Μα ήταν μαζί σας και κάποιος ιερέας.
- Παππούλη λάθος κάνετε, δεν ήμουν με κάποιον ιερέα.
Ο πάτερ Γαβριήλ δεν συνέχισε πλέον να επιμένει, αλλά προσπάθησε να μας μιλήσει και να μας νουθετήσει με θείους λόγους.
Αφού ευχαριστήσαμε τον παππούλη για τις ευλογημένες συμβουλές του και αφού μας έδωσε τις ευχούλες του, μας χτύπησε με αγάπη στο κεφάλι και αναχωρήσαμε για την Ι. Μ. Κουτλουμουσίου.
Μετά από ώρα όμως και σε συζήτηση που είχα με τον φίλο μου για την τελευταία φορά που είχα επισκεφτεί τον γέροντα Γαβριήλ, θυμήθηκα πως το λάθος το είχα εγώ και όχι ο παππούλης αφού όντως την τελευταία φορά που είχα πάει στον κελί του γέροντα ήταν μαζί μου και κάποιος φίλος ιερέας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου