ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ ΤΟΥ ΑΔΕΛΦΟΘΕΟΥ. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΑΧΡΙΔΟΣ.

Από τον Θεό προέρχεται ή, χάρις, άλλα από εμάς προέρχεται ό κόπος. Επομένως, κανένας ας μη, σκεφτεί ότι οι άγιοι απόστολοι στηρίζονταν εξ ολοκλήρου στη χάρη του Θεού, ή ότι γι’ αυτούς ήταν εύκολα τα πράγματα ή ότι επιτέλεσαν το μεγάλο έργο τους στον κόσμο ακόπως. Μήπως δεν λέει ό Απόστολος Παύλος: Άλλ’ ύπωπιάζω μου το σώμα και δουλαγωγώ, μήπως άλλοις κηρύξας αυτός άδόκιμος γένωμαι. (Α Κορινθ. 9, 27);

Επίσης, σε άλλο σημείο, δεν λέει πώς πέρασε τη ζωή του; κινδύνοις ποταμών, κινδύνοις ληστών, κινδύνοις έκ γένους, κινδύνοις έξ εθνών, κινδύνοις έν πόλει, κινδύνοις έν έρημία, κινδύνοις έν θαλάσση, κινδύνοις έν ψευδαδέλφοις- έν κόπω και μόχθω, έν άγρυπνίαις πολλάκις, έν λιμώ και δίψει, έν νηστείαις πολλάκις, έν ψύχει και γυμνότητι (Β' Κορινθ. 11, 26);

Ό άγιος Ιάκωβος τρεφόταν μόνο με ψωμί και αυτό όχι μέχρι κορεσμού. Κοιμόταν πολύ λίγο και περνούσε τις νύχτες του με προσευχή. Τόσο πολύ γονάτιζε, προσευχόμενος, ώστε το δέρμα στα γόνατά του ήταν σκληρό σαν το πετσί στα γόνατα της καμήλας.

Αυτός ό αδελφός τού Κυρίου προσευχόταν με δάκρυα και στεναγμούς, όχι μόνο γιά την Εκκλησία πού εκείνος ποίμαινε, άλλα και για ολόκληρο τον κόσμο. 

Ακόμη καιόταν σπρώχτηκε από τούς μοχθηρούς Ιουδαίους να πέσει κάτω από τη, στέγη τού ναού και πραγματικά τσακίστηκε, ό άγιος Απόστολος ποτέ δεν ξέχασε το χρέος του στον Θεό και στους ανθρώπους. Μαζεύοντας τις λιγοστές δυνάμεις πού τού είχαν απομείνει, ανακλαδίστηκε: στάθηκε στα γόνατά του, ύψωσε τα χέρια του προς τον ουρανό και προσευχήθηκε θερμά στον Θεό λέγοντας: «’Άφες αύτοίς, Κύριε, ού γάρ οίδασι τί ποιούσι». Ένώ προσευχόταν, κάποιοι κακοί άνθρωποι βάλθηκαν να τον πετροβολούν από παντού.

Βλέποντάς το, ένας άπ’ τούς γυιούς τού Ρηχάβ φώναξε δυνατά: «Σταματήστε! Μά τί κάνετε; Ό δίκαιος αύτός προσεύχεται στον Θεό γιά σάς κι εσείς τον σκοτώνετε!». Όμως η κραυγή αύτή της ευσπλαχνικής ψυχής, δέν στάθηκε ικανή να αποτρέψει τούς «εικότως κακοπραγούντες» εγκληματίες από τού να δολοφονήσουν τον άγιο τού Θεού.

Έτσι, λοιπόν, οι Απόστολοι δεν στηρίζονταν μόνο στην Θεία χάρη, άλλα επίσης κατέβαλαν υπεράνθρωπες σχεδόν προσπάθειες γιά να γίνουν άξιοι της χάριτος τού Θεού.

Ο ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΑΧΡΙΔΟΣ . ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ ΜΗΝΑΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ.