Θέρμη και αγάπη αναδύει η
επιστολή-παράκληση του ποιμνίου για τον ποιμένα τους, τον Άγιο Μάρτυρα Νικόλαο
Λέμπεντεβ. Τον παππούλη τον είχαν συλλάβει. Οι πιστοί έγραφαν: «Σε όλη τη ζωή
του στην ενορία μας, προσέφερε όλο τον εαυτό του στο λαό, δίνοντας τη μάχη
ενάντια στην τραχύτητα, την άγνοια, το σκοτάδι, τον αλκοολισμό και το
χουλιγκανισμό… σώζοντας τους ανθρώπους από την καταστροφή και τον εκφυλισμό. Τα
χρήματα τα διέθετε στο ίδρυμα για παιδιά που είχε ιδρύσει ο ίδιος». Ήταν
τιτάνας καλοσύνης. Ιδού, μερικά από τα ιδρύματά του: ίδρυμα για αλκοολικούς με
εργαστήρια, ίδρυμα και σχολείο για άστεγα παιδιά, επαρχιακή εταιρεία κατά του
αλκοολισμού, πιστωτικός συνεταιρισμός, με 33 χωριά, που έδινε σπόρους μέχρι τη
συγκομιδή, περιοδικό ευαισθητοποίησης κτλ. Από την πρώτη ημέρα της ιεροσύνης
του, κυριολεκτικά πρόσφερε την καρδιά του στους ανθρώπους.
Οι νεομάρτυρες μας δίνουν τη
δυνατότητα να καταλάβουμε τον αληθινό προορισμό των υλικών αγαθών. Να τα αξιοποιείς
στο έργο της διακονίας και με αυτά να προσφέρεις αγάπη! Κάθε Πάσχα, ο Άγιος
Μιχαήλ (Νακαριακόβ) περνούσε από τα σπίτια των φτωχών και τους έδινε χρήματα,
λέγοντας καμιά φορά πως «είναι για παπούτσια» ή πως «είναι για δώρα των
παιδιών».
«Τα πάντα είναι από τον Θεό!» - ιδού
το μυστικό της καρδιάς, απελευθερωμένης από την προσκόλληση στα υλικά αγαθά.
Πρόκειται για την εκτέλεση της πρώτης εντολής των μακαρισμών: «Μακάριοι οι
πτωχοί τω πνεύματι ότι αυτών εστίν η βασιλεία των ουρανών» (Μτ. 5:3). Την πνευματική
ευτυχία την κατακτά ο άνθρωπος που ξέρει το μέτρο του, ότι, δηλαδή, στη γη
είμαστε φιλοξενούμενοι του Θεού και Αυτός μας τα προσφέρει όλα. Ως Οικοδεσπότης
ευχαριστιέται, όταν αυτά τα μοιραζόμαστε με χαρά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου