Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2018

Ο π. Κωνσταντίνος Στρατηγόπουλος ως τιμώμενο πρόσωπο και οι οφείλοντες τιμή μια Ορθόδοξη ματιά.


“τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου, ἵνα εὖ σοι γένηται, καὶ ἵνα μακροχρόνιος γένῃ ἐπὶ τῆς γῆς” (Έξοδος κ’ 12).
Να σέβεσαι τον πατέρα σου και την μητέρα σου, γιατί ο Θεός - χρησιμοποιώντας σαν όργανα αυτούς - σε έφερε στην ζωή, και αυτοί είναι για σένα έπειτα από τον Θεό αίτιοι της υπάρξεώς σου... Ὀφείλεις, επίσης, κάθε τιμὴ καὶ ἀγάπη στοὺς πνευματικούς σου πατέρες, γιατί ἡ τιμή, ποὺ ἀπονέμεις σ' αὐτούς, ἀναφέρεται στὸ Χριστό, στὸ Πανάγιο Πνεῦμα, ποὺ σ' ἔκανε παιδὶ τοῦ Θεοῦ, καὶ στὸν ἐπουράνιο Πατέρα, ποὺ δίνει ζωὴ καὶ ὕπαρξη σ' ὅλα τὰ ὄντα, οὐράνια καὶ ἐπίγεια.
(Από την ερμηνεία των Δέκα Εντολών του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά)

Στις σκήτες του Αγίου Όρους, όταν εορτάζει μία καλύβη, συνηθίζεται κατά την πανηγυρική τράπεζα οι πατέρες να ψάλλουν κάτι προς τιμήν του Γέροντα.Πριν περίπου 30 έτη, Γέροντας στην ονομαστή Σκήτη των Δανιηλαίων στα Κατουνάκια ήταν ο απλός και ταπεινός τη καρδία μοναχός γέρο Μόδεστος.       
Στην τράπεζα λοιπόν, μετά την αγρυπνία, όταν ερχόταν η ώρα οι πατέρες να ψάλλουν προς τιμήν του, ο Γέροντας όλως περιέργως ήταν εξαφανισμένος.
Κανείς δεν έπαιρνε είδηση πότε και πώς.
 Ένας υποτακτικός του, ο π. Δ., αποφάσισε να μην πάρει τα μάτια του πάνω από τον Γέροντα.
Τον είδε λοιπόν λίγο πριν αρχίσουν οι πατέρες να ψάλλουν , να σηκώνεται σιγά-σιγά και να αποχωρεί. Τρέχει από πίσω του…άφαντος ο Γέροντας…
Τελικά, ανοίγοντας την πόρτα του Αγιογραφείου, αισθάνεται ένα εμπόδιο πίσω από την πόρτα. Κοιτάζει  και τι να δει!... τον Γέροντα με το κομποσχοίνι του να προσεύχεται.
- Γέροντα η τράπεζα δεν τελείωσε…εσύ γιατί έφυγες;  
και του απαντά ο Γέροντας με μεγάλη συστολή:
-Νααα……να ξέρεις πάτερ μου δεν πρόλαβα τον κανόνα μου και ήρθα να τον τελειώσω.
Αυτή είναι η ταπείνωση των αγίων πατέρων, οι οποίοι όχι μόνο δεν επιζητούσαν την τιμή, αλλά έφευγαν και μακριά από αυτή, μην τυχόν και ο πονηρός τους βάλει έστω και έναν λογισμό υπερηφανείας.
Ας δούμε τώρα την άλλη πλευρά, αυτήν των πατέρων που απέδιδαν την τιμή στο πρόσωπο του Γέροντά τους. Γιατί το έκαναν; Για να βάλουν τον Γέροντα σε πειρασμό;
Όχι βέβαια.
Ήθελαν να αποδώσουν τιμή και αγάπη σε ένα πρόσωπο, το οποίο καθημερινά γινόταν θυσία για αυτούς.
Φέτος το καλοκαίρι, σε μία παρόμοια περίσταση, έγινα αυτόπτης μάρτυς ενός τέτοιου γεγονότος.
Οι πατέρες, θέλοντας να τιμήσουν τον Γέροντα, του προσέφεραν έναν απλό σταυρό, ως ένδειξη ευγνωμοσύνης και αγάπης για όσα τους έχει προσφέρει επί δεκαετίες τώρα.

Ο γέροντας, μόλις του φόρεσαν το σταυρό, χωρίς να έχει μιλήσει, χωρίς να έχει εκφραστεί, τον βγάζει και λέει :
-Σας ευχαριστώ… Τώρα πάω να τον δώσω στην Παναγία μας.
Δεν θεώρησε τον εαυτό του άξιο αυτής της τιμής και γι’ αυτό θέλησε να τον αφιερώσει στην Παναγία, άμεσα και χωρίς δεύτερη σκέψη, γιατί πίστευε ότι αυτός δεν είχε να προσφέρει τίποτα, αλλά η ωφέλεια των Πατέρων ήταν έργο της Παναγίας και μητέρας τους και όχι δικό του επίτευγμα.
 Οι άνθρωποι του Θεού, δεν επιζητούν τιμές, αλλά εμείς από αγάπη και ευγνωμοσύνη για τους δρόμους που μας ανοίγουν προς τον Χριστό, αισθανόμαστε την ανάγκη να τους αποδώσουμε αυτή την τιμή.
Γι’ αυτό και εορτάζουμε τους Αγίους, έχουμε ακολουθίες και τους τιμούμε κάθε χρόνο.


Ο π. Κωνσταντίνος ως τιμώμενο πρόσωπο
και οι οφείλοντες σε αυτόν τιμή

Μια ματιά για προβληματισμό

Όσοι γνωρίσαμε τον πατέρα Κωνσταντίνο, ο καθένας μας ξεχωριστά έχει πολλά να καταθέσει για την βιωτή αυτού του ευλογημένου ιερέα.
Δεν έχει σημασία αν κάποιος τον γνώριζε 30, 20, 10 έτη, ένα μήνα ή μία ημέρα… Το θέμα δεν είναι το πολύ ή το λίγο. Το θέμα είναι το ΤΙ και το ΑΝ. Το ΤΙ δηλαδή εισέπραττες από τη σχέση σου μαζί του και το ΑΝ αγωνίζεσαι καθημερινά να το κάνεις πράξη.

Σκοπός του παρόντος δεν είναι να κάνει διεξοδική και αναλυτική περιγραφή του βίου του.
Όταν και αν αυτό γίνει πρέπει να γίνει με διάκριση και μεγάλη προσοχή.
Ο ”ου κατ’ επίγνωση ζήλος’’  βλάβη μόνο μπορεί να προκαλέσει και όχι ωφέλεια.
Πρόθεση του παρόντος είναι να βάλει μερικές μόνο πινελιές για την προσφορά και το έργο του με σκοπό τον προβληματισμό μας.

Ο π. Κωνσταντίνος, ως άλλος γέρο Μόδεστος των Δανιηλαίων, όχι μόνο δεν επιζητούσε, αλλά απέφευγε και τις των ανθρώπων τιμές, προτάσσοντας πάντα την υπακοή στην Εκκλησία.
Βασικό του μέλημα ήταν να ενσταλάξει Χριστό στην ψυχή και του πιο καταφρονεμένου ανθρώπου.
Γι’ αυτό και η παράγκα.
Μία παράγκα που μάζευε όλα τα άχρηστα και τα μεταμόρφωνε.
Τα μεταμόρφωνε σε εικόνες Χριστού.

Εκτός από αυτή την καθημερινή του θυσία προς όλους, δόθηκε στην κυριολεξία ψυχή τε και σώματι, προσφέροντας τεράστιο έργο με τη διακονία του σε υπεύθυνες θέσεις που του ανέθεσε η Εκκλησία.
Εκατοντάδες οι υποψήφιοι κατηχητές που πέρασαν από τα χέρια του, ως υπευθύνου του φροντιστηρίου κατηχητών της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος επί πολλά έτη.
Ολοκληρώνοντας το σεμινάριο, δεν ήσουν απλά κάτοχος πτυχίου κατηχητού, αλλά δοχείο και φορέας Ορθοδόξων βιωμάτων.

Παραγωγός της εκπομπής "ΡΑΔΙΟ ΠΑΡΑΓΚΑ" στο σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδος, πάντα σε ζωντανή μετάδοση, τα πρώτα χρόνια από τις 12 τα μεσάνυχτα μέχρι τις 3 τα χαράματα.
Αργότερα από τις 9 το βράδυ μέχρι τις 12 τα μεσάνυχτα.
Συγκλονιστικές εμπειρίες. Μία μόνο θα αναφέρω.
Ένα βράδυ Κυριακής, μετά το τέλος της εκπομπής που είχε θέμα τις εκτρώσεις και κατά την ώρα της αποχώρησής του από το κτίριο του ραδιοφωνικού σταθμού, μαζί με όσους ήταν μαζί του, ανοίγει η πόρτα ενός αυτοκινήτου και βγαίνει ένας νέος.
Διαμείφθηκε μεταξύ τους ο εξής διάλογος:
- Καλησπέρα. Είστε ο πατήρ Κωνσταντίνος που είχατε μία εκπομπή για τις εκτρώσεις;
- Μάλιστα.
- Ξέρετε… ήμουν με την κοπέλα μου στο αυτοκίνητο και ψάχνοντας τους σταθμούς, όλως τυχαίως, πέσαμε πάνω στην εκπομπή σας….
Το θέμα μας έκαιγε. Την ακούσαμε όλη.
Ξέρετε, δεν έχουμε σχέση με την Εκκλησία. Αύριο επρόκειτο η κοπέλα μου να κάνει έκτρωση.
Αυτά που ακούσαμε άγγιξαν την καρδιά μας βαθιά, μας έκαναν να αλλάξουμε γνώμη και να έρθουμε εδώ μήπως και σας συναντήσουμε…

Σημαντικότατη ήταν η προσφορά του ως διευθυντή του γραφείου εξωτερικής ιεραποστολής της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος. Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια της διακονίας του στο συγκεκριμένο γραφείο, είχε και σχετική εκπομπή για την Εξωτερική Ιεραποστολή.

Το έργο του πολυεπίπεδο

Όταν  δε οι συνθήκες το απαίτησαν και ο Θεός το επέτρεψε, αποχώρησε σιωπηλά, μυστικά, ταπεινά, αθόρυβα, χωρίς να απαιτήσει το παραμικρό, χωρίς να διαμαρτυρηθεί, χωρίς να γκρινιάζει.
Δεν ήθελε και δεν επιζητούσε την παραμικρή αναγνώριση για ό,τι προσέφερε.
Αποσύρθηκε ταπεινά στην Ενορία του, την Κοίμηση Δικηγορικών Γλυφάδας, συνεχίζοντας να διακονεί καθημερινά  το Άγιο θυσιαστήριο  και όλους όσους προσέτρεχαν κοντά του.

Δεν γνωρίζω αν και πόσο τον τίμησαν κάποιοι εν ζωή.
Και φυσικά δεν εννοώ την κοσμική τιμή, αλλά την απόδοση τιμής, ως αντίδωρο αγάπης προς έναν άνθρωπο που καθημερινά γινόταν θυσία τόσο για τον πλησίον, όσο και μέσα από τις επίσημες δομές της εκκλησίας.
Τώρα, στο σήμερα και στη συνέχεια…
Στην εξόδιο ακολουθία του, τον τίμησαν με την παρουσία τους ο οικείος Μητροπολίτης κ.κ. Παύλος και ο αρχιεπίσκοπος Κρήτης κ.κ. Ειρηναίος, οι οποίοι μίλησαν με πολλή αγάπη προς το πρόσωπό του. Μάλιστα, ο αρχιεπίσκοπος Κρήτης τον χαρακτήρισε ΔΩΡΟ ΘΕΟΥ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.
Τον τίμησαν επίσης με την παρουσία τους αρκετοί ιερείς και εκατοντάδες λαϊκοί, στην πλειοψηφία πνευματικά του τέκνα.
Μέσα και έξω από την εκκλησία πέρασαν μπροστά από τα μάτια όλων μνήμες 30 και άνω ετών.
Η κοίμηση του πατρός Κωνσταντίνου μας ένωσε πάλι όλους επί τω αυτώ.
Η ενότητα  για την οποία νοιαζόταν και τόνιζε τη σημασία της προς αγιασμό, τόσο σε προσωπικό, όσο και σε επίπεδο Εκκλησίας.
«Ίνα ώσιν εν, καθώς ημείς…» ( Ιω. ιζ´ 11)

Στο τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο του τον τίμησε ένα άλλο κομμάτι της Εκκλησίας μας, το οποίο τόσο πολύ αγάπησε και στο οποίο τόσα  πολλά προσέφερε, η εξωτερική ιεραποστολή.
Η παρουσία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καμερούν κ.κ. Γρηγορίου, όσο και τα λόγια τα οποία απηύθυνε, ήταν το καλύτερο αντίδωρο αγάπης και απόδοσης τιμής προς τον μακαριστό π. Κωνσταντίνο (ο οικείος Μητροπολίτης κ.κ. Παύλος δεν μπόρεσε να παρευρεθεί λόγω προσωπικού κωλύματος).
Ξεχωριστή η ομιλία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Καμερούν κ.κ. Γρηγορίου. Η αναφορά του δε ότι ο πατήρ Κωνσταντίνος αξιώθηκε και επέτυχε ως ιερέας να γίνει στην πράξη ΠΑΤΕΡΑΣ άγγιξε τις καρδιές όλων.
Δε γνωρίζω αν η επίσημη Εκκλησία θα τιμήσει τον πατέρα Κωνσταντίνο με κάποιο τρόπο.
Αυτό άλλωστε νομίζω δεν πρέπει να απασχολεί εμάς.
Αντίθετα, η έννοια μας πρέπει να είναι πως εμείς, τα πνευματικά παιδιά του, αλλά και όσοι τον γνώρισαν από κοντά, θα τιμήσουμε στην πράξη όλη αυτή τη σχέση μαζί του.
Αυτό που λένε, ότι ο πνευματικός πατέρας μετά την κοίμησή του είναι πιο κοντά  στα πνευματικά του παιδιά, είναι μεγάλη αλήθεια.
Η καλύτερη λοιπόν απόδοση τιμής προς τον μακαριστό Γέροντα είναι να φανερώνουμε  Χριστό σε  όποια γειτονιά του κόσμου κι αν βρισκόμαστε.

Με διάκριση και αγάπη.
Ο Χριστός δεν επιβάλλεται… ο Χριστός γεύεται…
Χωρίς αγωνία, σαν μία λεπτή αύρα, σαν ένα απαλό χάδι… όπως αυτός μας το έδειξε.
Αισθανόσουν ότι σε έσφιγγε στην αγκαλιά του, χωρίς καν να σε αγγίζει.
Σεβόταν απόλυτα την ελευθερία της προσωπικής σου μεταμόρφωσης.
Δίπλα του ένιωθες ελεύθερος, γιατί δε σε έκρινε, όσο αμαρτωλός και αν ήσουν.
Θυμάμαι που έλεγε…”Αν συναντήσετε κάποιον ταλαιπωρημένο αδελφό μας, έχετε ευθύνη ακόμα και με τον τρόπο με τον οποίο θα τον κοιτάξετε”.

Ο πατήρ Κωνσταντίνος, προικισμένος από τον Θεό με πολλά χαρίσματα, σπουδές και γνώσεις,  θα μπορούσε να κατέχει υψηλές θέσεις και να απολαμβάνει τιμές - κοσμικώ τώ τρόπω.
Όχι…! αυτό δεν του ταίριαζε, ήταν ξένο προς αυτόν, γιατί αυτός ήταν, φαίνεται, "προορισμένος" από τον Θεό να μαζεύει τα σκουπίδια του κόσμου τούτου και να τα μεταμορφώνει σε εικόνες Χριστού.
Και τα σκουπίδια μεταμορφώνονται μόνο μέσα από τη χάρη του Αγίου Πνεύματος που κατοικεί σε ταπεινές ψυχές.
Πατέρα Κωνσταντίνε,  οι ευχές σου ας μας σκεπάζουν πάντα.
Μ. Δ.






δια χειρός π. Κωνσταντίνου


29.10.2018 Σταμάτης Σπανουδάκης Ελευθερία Αρβανιτάκη


Κρητικό ηρωικό τραγούδι ανδρείας. Καταγραφή Ιερον Κάθισμα Μεταμορφώσεως Δολών Μάνης

Ομιλία π.Ανδρέα Κονάνου με θέμα: «Θέλω αντί για άγχος να έχω γαλήνη» 21.10.18 Χαλάστρα Θεσ/νίκη


Ομιλία π. Ανδρέα Κονάνου με θέμα: «Μα ποιος είμαι εγώ για να κρίνω εσένα;» 18.10.18 Σίνδος Θεσσ/νίκη


Ομιλία π. Ανδρέα Κονάνου με θέμα: «Γάμος: ό'τι καλύτερο σου έχει συμβεί!» 17.10.18 Εύοσμος Θεσσ/νίκη


"ΔΗΜΗΤΡΙΑ 2018" - ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΥΗΜΕΡΩΝ ΕΝΟΡΙΑΚΩΝ ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΩΝ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ


Δεκάχορδος ουρανός (μέρος 2ο) - Νώντας Σκοπετέας


Преображение главного собора Валаамского монастыря. Летопись монастыря


Security and the Mind of Christ.


Τί είναι ο Θεός! μέ τόν γέροντα Γαβριήλ Κοβιλιάτη Ιερο Κάθισμα τής Μεταμορφώσεως Άνω Δολοί Μάνης.


Blockchain - The enslavement system of Antichrist A talk at St Herman of Alaska Missionary Church, Melbourne Australia on 22 July 2018 (9 July 2018)


ΛΥΧΝΟΣ ΤΟΙΣ ΠΟΣΙ ΜΟΥ Άγιος Ιωάννης Γ΄ Δούκας Βατάτζης, ο Ελεήμων (4 Νοεμβρίου)


«ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει 2018»: Ιατρική και ανθρώπινο πρόσωπο


Γέφυρα #2 Με τον π.Ιγνάτιο Καζάκο-Από την πλατεία Λιονταριών έως την πύλη των Λεόντων. Άγιοι Τόποι: Εκεί όπου έστησαν οι άχραντοι πόδες του Κυρίου.


Ηumbleness as a virtue by Father Moses the Athonite


ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟΨΑΛΤΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΑΤΟΥ Π.ΙΑΚΩΒΟ.ΣΤΟ ΙΕΡΟ ΚΑΘΙΣΜΑ ΔΟΛΩΝ ΜΑΝΗΣ.


ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ κ. Γρηγόριος Λαρεντζάκης


Bertrand Vergely : « L’Esprit Saint. « L’Esprit descendit sur lui » »


Καταβάλεται η δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος στο σχολείο Αγίου Δημητρίου Αστόριας


Σε Όλους εκείνους που εγκατέλειψαν την δόλια κυριαρχία της γης και πήγαν στον Χριστό, τους άρχοντες του Θεού, τους ευγενείς του Χριστού, +++ Άγιος επίσκοπος Νικόλαος Αχρίδος.

" Se la devozione ai Santi non ci porta a Gesù, rischiamo di trasformarci in pagani travestiti da cristiani ". (Archimandrita Alessio Mandanikiota).

ΑΝΤΩΝΙΟΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΎ.

Καὶ τὸ καινούργιο μας βιβλιαράκι -μόλις 32 σελίδων- ποὺ περιλαμβάνει τὴν -ἐμπλουτισμένη- ὁμιλία μας στὴ Θεσσαλονίκη (Μάιος 2017), στὰ πλαίσια ἡμερίδας γιὰ τόν ... παποῦ μας ὅπως λέμε τὸν μακαριστὸ μητροπολίτη Σισανίου καὶ Σιατίστης Ἀντώνιο (Κόμπο, +2005). Καλοτάξιδο εὐχηθεῖτε! (Ἐκδόσεις "Μυγδονία" 2310231556)

The Holy Fathers warned us that in recent times very few people would find solitude.

Meanwhile on Mt. Athos....

Χωρίς το Θεό, δεν υπάρχει καλή αρχή, δεν υπάρχει καλό τέλος. - Μοναχός Συμεών του Αθω.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Επί τη συμπληρώσει 9 ετών από την σεπτή κοίμηση του μακαριστού αγίου Γέροντος Ευσεβίου Βίττη θα τελεσθούν ιερά μνημόσυνα ως ακολούθως :



Σάββατο 3-11-2018:
* Στον Ιερό Ναό Αγίου Αντωνίου Σερρών. Ἀκολούθως θα παρατεθεί δεξίωση και θα δοθεί αναμνηστικό βιβλιαράκι
* Στην Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Σερρών.
* Στην Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου και Ισαποστόλου Όλγας στη Φαιά Πέτρα, Σιδηροκάστρου. Θα δοθεί αναμνηστικό βιβλιαράκι
* Στην Ιερά Μονή Παντανάσσης, Κερατέας Αττικής.
* Στο Ἡσυχαστήριο τοῦ Ἁγίου Νικολάου, στον τόπο ασκήσεως και διακονίας τοῦ αγίου γέροντος στο Rättvik τῆς Σουηδίας, Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία και Ι. Μνημόσυνο, χοροστατούντος του Σεβ. Μητροπολίτου Σουηδίας και πάσης Σκανδιναβίας κ. Κλεόπα.

Κυριακή 4-11-2018:
* Στόν Ἱ. Καθεδρικό Ναό Ἁγίου Γεωργίου στή Στοκχόλμη Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία και Ι. Μνημόσυνο χοροστατούντος του Σεβ. Μητροπολίτου Σουηδίας και πάσης Σκανδιναβίας κ. Κλεόπα. Θα παρουσιαστεῖ ἡ ἐπανέκδοση τοῦ βιβλίου ΑΝΑΒΑΣΕΙΣ, ἀπό τόν Μητροπολίτη κ. Κλεόπα. (Ὁ αρχιμ. Νεκτάριος Μπακόπουλος ἀπό την Κύπρο θά ὀμιλήσει σχετικά μέ τήν ἁγία ζωή τοῦ γέροντος)
* Στο Ιερόν Μετόχιον Κουβαρά Αττικής της Ιεράς Μονής Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους θα τελεσθεί Ιερόν Τρισάγιον.
* Στον Ιερό Ναό Προφήτου Ηλιού Φαιάς Πέτρας. Θα ακολουθήσει παράθεση τράπεζας μετά το μνημόσυνο και θα δοθεί αναμνηστικό βιβλιαράκι
                                              ***

                  ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ

"Ὦ Κύριε Ἰησοῦ μου, πρᾶε καί ταπεινέ τῇ καρδίᾳ, σέ παρακαλῶ καί σέ ἱκετεύω μέ ὅλη μου τήν καρδιά:

Ἀπό τήν ἐπιθυμία νά μέ ἐκτιμοῦν, ἐλευθέρωσέ με.

Ἀπό τήν ἐπιθυμία νά μέ ἀγαποῦν, ἐλευθέρωσέ με.
                                            ***
Ἀπό τόν φόβο νά μέ ταπεινώνουν, ἐλευθέρωσέ με.

Ἀπό τόν φόβο νά μέ περιφρονοῦν, ἐλευθέρωσέ με.

Ἀπό τόν φόβο νά μέ ἀπορρίπτουν, ἐλευθέρωσέ με.
                                             ***
Νά ἀγαποῦν τούς ἄλλους πιό πολύ ἀπό μένα, δός μου, Κύριε, νά τό θέλω!

Νά ἐκτιμοῦν τούς ἄλλους πιό πολύ ἀπό μένα, δός μου, Κύριε, νά τό θέλω!

Νά ἐπαινοῦνται οἱ ἄλλοι πιό πολύ ἀπό μένα, δός μου, Κύριε, νά τό θέλω!
                                           ***
                                         (Μακαρίου γέροντος Ευσεβίου Βίττη)

Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2018

ΕΊΠΕ ΜΟΝΑΧΟΣ. Το θέλημα του Θεού , είναι γεμάτο με την άρρητη αγάπη του ..... ενώ το θέλημα του ανθρώπου, πάει χέρι χέρι με την ιδιοτέλεια και την φιλαυτία . Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με τον αμαρτωλό .....

ΕΡΩΤΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΦΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ .ΜΟΝΑΧΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΙΒΗΡΙΤΗΣ. 22/10/2018


ΜΟΝΑΧΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΙΒΗΡΙΤΗΣ. 22/10/2018.ΕΡΩΤΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ


Ραδιοπαραμυθία 29/10/2018 Πέλη Γαλίτη Μαθήματα Συγχώρεσης


Ραδιοπαραμυθία 19/06/2018 Αϊδίνι θυσία προσκόπων το 1919


ΣΧΟΛΗ ΓΟΝΕΩΝ Ι.Μ.ΚΕΡΚΥΡΑΣ 2018-19 : μάθημα 1ο (29.10.2018)


Ο Ειδωλολάτρης.

Κάποιος ειδωλολάτρης πήρε έναν ορθόδοξο χριστιανό εργάτη  για  τον εαυτό του για να δουλέψει στον κήπο και του είπε: "Θα σας δεχτώ μόνο εάν δεν πείς ένα λόγο για τον Χριστό!" Οι Ορθόδοξος απάντησε : "Υπόσχομαι!" Και δεν είπε λέξη. Μόνο επιμελώς επιτέλεσε τα καθήκοντά του και υπομενε ταπεινά όλους τους πειρασμούς και τις δυσκολίες. Και μετά από τρία χρόνια, ο ειδωλολάτρης λέει: "Άκουσε θέλω να είμαι σαν εσένα! Πες μου όλα για τον Θεό σου. "Και δέχτηκε την πίστη του Χριστού.

Τό έχω αναρτήσει ξανά αλλά μέ αναπαύει:


Κι αν ακόμα αργήσουν να γίνουν τα πράγματα, όπως πιθανόν πρέπει να γίνουν, κι αν ακόμα φανεί ότι ο Θεός σιωπά και δεν ενεργεί και παραμείνει ο άνθρωπος μέσα στην εμπιστοσύνη του Θεού, τότε ο Θεός αποκαλύπτει πράγματι με θαυμαστό τρόπο τον εαυτό Του. Κανένας, λέγει η Γραφή, κανένας δεν ήλπισε επί Κύριον και καταισχύνθηκε. Λέει ο Δαβίδ ένα ωραίο λόγο: «Εμβλέψετε, κοιτάξετε στις αρχαίες γενεές, βρέστε μου ένα άνθρωπο ο οποίος ήλπισε επί Κύριον και εντράπηκε. Ένας άνθρωπος να βρεθεί που να πει ότι εγώ, είχα την ελπίδα μου στον Χριστό κι ο Χριστός δεν ανταποκρίθηκε. Δεν με βοήθησε. Μ’ εγκατέλειψε!» Κανένας!
  Μητροπολίτης Λεφμεσού Αθανάσιος

São Paisios o Atonita (1924-1994)

O diabo não caça aqueles que estão perdidos, ele persegue aqueles que estão cientes, aqueles que estão próximos de Deus. Ele tira deles a confiança em Deus e começa a afligi-los com autoconfiança, lógica, pensamento, crítica. Portanto nós não devemos confiar em nossas mentes lógicas. Nunca acredite [unicamente] em seus pensamentos. 

+ São Paisios o Atonita
(1924-1994)

Στην παρούσα ζωή πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να αυξήσουμε τις καταθέσεις μας στο λογαριασμό της Αιωνιότητας. Δεν είναι δύσκολο. Ο Ίδιος ο Κύριος το βεβαιώνει λέγοντας: ''ο ζυγός μου είναι απαλός και το φορτίο μου ελαφρό''. Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος.

Μήν σε τραβάει η γη. Τα πάντα είναι φθαρτά! Μόνο η ευτυχία πέραν του τάφου είναι Αιώνια, αναλλοίωτη, αληθινή. Κι η ευτυχία αυτή εξαρτάται από τον τρόπο που βιώνουμε την ζωή μας εδώ! Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος.

Meanwhile on Mt. Athos....

''Ο γάμος είναι ένας δρόμος· αρχίζει από την γη και τερματίζει στον ουρανό. Είναι μία σύναψις, ένας σύνδεσμος μαζί με τον Χριστόν, πού μας βεβαιώνει ότι θα πάμε κάποτε στον ουρανό….'' ~ Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης

From the book Living Theology

The fast is a means of acquiring the Holy Spirit. In brief, negligence and heedlessness with regards to fasting, are the first weapons of the enemy for the secularizing of the human soul. In other words, the neglect of fasting enables the devil to make the human soul wordly. And this leads to people viewing fasting in purely worldly terms, as a form of physical dieting instead of a means of becoming spiritual. For such people, fasting is not important, for they cannot see its spiritual significance. It is better, they say, to avoid anger, irritability, not to speak untruths, not to allow evil to issue from our mouth. Of course it is good not to do these things. Yet there is no comparison here, for fasting is the means by which we are able to avoid such spiritual sins. 

from the book Living Theology

Παραβολή για την καλή γριά και τη νεαρή ψυχή της. 

Παραβολή για την καλή γριά και τη νεαρή ψυχή της. 

Μια καλή, σοφή ηλικιωμένη γυναίκα ρωτήθηκε: 
- Γιαγιά! Έχετε ζήσει μια τόσο σκληρή ζωή, αλλά η ψυχή σας παρέμεινε νεώτερη από όλους μας. Έχετε κάποιο μυστικό; 
- Ναι, υπέροχο. Όλα τα καλά που έχω κάνει, τα  γράφω στην καρδιά μου και όλα τα κακά πράγματα στο νερό. Εάν έκανα το αντίθετο, τώρα η καρδιά μου θα ήταν όλη σε τρομερά σημάδια και έτσι είναι ένας αρωματικός παράδεισος. Ο Θεός μας έδωσε δύο πολύτιμες ικανότητες: θυμηθείτε και ξεχάστε. Όταν κάνουμε το καλό, η εκτίμηση απαιτεί να το θυμόμαστε, και όταν κάνουν το κακό, η αγάπη ζητά να το ξεχάσουμε.

Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2018

ΦΤΑΧΝΕΙΣ ΣΠΙΤΙ ΑΠΟ ΝΕΡΟ; ΠΑΤΗΡ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΤΑΜΠΑΚΗΣ.




ΦΤΑΧΝΕΙΣ ΣΠΙΤΙ ΑΠΟ ΝΕΡΟ;


ΕΙΠΕ ένας Μοναχός :


Κάθε κτίσμα και πλάσμα στην ζωή αυτή έχει και την ανάλογη αποστολή  και το σκοπό του που του όρισε η πανσοφία του Θεού.


Να! βλέπεις την πέτρα κάτω  την έχουμε για να φτιάχνουμε τοίχους και κτίρια με αυτήν. Αλλά κοίτα  και το νερό στο πηγάδι  είναι για να πίνουμε.
Αν όμως εσύ πάς να πιείς να ξεδιψάσεις  από την πέτρα και να χτίσεις  σπίτι  στέριο από νερό,ποιος θα σου φταίει  ύστερα για την πανωλεθρία σου ;


Έτσι και κάθε πρόσωπο ,κάθε  άνθρωπος που περνά από την ζωή σου έχει και την ανάλογη αποστολή του για σένα. Αυτή  είναι για γυναίκα σου, αυτός για αδελφός σου , αυτός για φίλος σου, αυτός για συνεργάτης σου, αυτό για παιδί σου… Αν τώρα όμως μπερδεύεις και συγχέεις  τις χρήσεις και διαχειρίζεσαι τον κάθε ένα με έναν άλλο τρόπο από αυτόν που του όρισε ο Θεός τότε ετοιμάσου για μεγάλο σταυρό τον οποίο εσύ με τα δικά σου χέρια έφτιαξες!


π.Διονύσιος Ταμπάκης

Πως θα πετύχουμε την εσωτερική ειρήνη. ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ . ΣΚΗΤΗ ΑΓΙΟΥ ΑΝΔΡΕΑ.


Γιόρτασε η κοινότητα του Αγίου Δημητρίου στο Merrick Ν.Υ.


4η Επετειακή Εκδήλωση - Παρουσίαση του Βιβλίου "Ο δικός μας Παΐσιος


Μίλησα με τον Αγιο Νεκτάριο Συγκλονιστικές μαρτυρίες απο θεολόγο Μανώλη Μελινό


Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΣΤΗΝ ΜΑΔΑΓΑΣΚΑΡΗ ΕΝΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ







Μάθετε την ευχή του Ιησού από το στόμα του Αγ. Πορφυρίου


ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ Ο ΠΛΑΝΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΣΑΝ


Ο ΙΕΡΟΚΗΡΥΚΑΣ Ο ΠΑΡΑΛΥΤΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΡΩΝ ΔΩΡΟΘΕΟΣ


Ολοι όσοι γεννήθηκαν έχουν θέμα αναχωρήσεως.ΓΕΡΩΝ Εφραίμ Σαράι


ΑΓΙΟΣ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ ΜΑΚΡΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΑΠΟ ΗΓΟΥΜΕΝΗ ΤΗΣ Ι Μ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ ΜΗΤΡΟΣ ΗΓΑΠΗΜΕΝΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΠΑΤΜΟ


Στο μέλλον.

Small gift - great love

Small gift - great love 

Once, we visited a female monastery with the Old Man. We were very well received. Going to go back and not having anything to thank the sisters for their hospitality, I quietly pulled the caramel out of my bag and, saying goodbye to the Mother Superior, gave it to her. On the way back, the Elder told me:

“Do you know what a great deed you did when giving the abbess a present? No, you can't even imagine it. ” I was literally numb from such foresight of the Elder and thought: “If Father Porphyrious sees everything, then what can be said about God?”

Poor and God



One person lived in the wild poor, alone, in cold and hunger. And every morning he enthusiastically pronounced a prayer in which he earnestly thanked God. 

Someone from his neighbors came to him and said: 

- Listen, how can you be so deceitful? After all, you neither deceive yourself, nor us, nor God: we all know that God destitute you to the end - and you know it; why do you thank him for what? 

And he replied: 

- You do not understand the essence of the matter! God looked at me and thought: what does he need for him to grow to his full extent? He needs hunger, cold, loneliness ... And with this He bestowed upon me so abundantly that I thank Him day after day.

Monastery shop in Russia.. interesting to see prosphora bread

π ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΝΟΗΜΑ ΖΩΗΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥ ΑΝΟΗΤΟΥ & ΤΟΥ ΑΚΑΤΑΝΟΗΤΟΥ


Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ "ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΛΙΓΟ "

Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ"ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΛΙΓΟ " 

Ένας  πλούσιος άνθρωπος έδωσε ένα κακό καλάθι γεμάτο σκουπίδια. Ο φτωχός άνθρωπος  χαμογέλασε και πήρε το καλάθι. 
Άδειασε τα σκουπίδια το  καθάρισε και έπειτα το γεμίζει με όμορφα λουλούδια. Επέστρεψε στον πλούσιο και έδωσε το καλάθι σε αυτόν. 

Ο πλούσιος άνθρωπος ήταν έκπληκτος και ρώτησε: 
- Γιατί μου δίνεις αυτό το καλάθι γεμάτο με όμορφα λουλούδια, αν και σου έδωσα τα σκουπίδια; 

Ο φτωχός άνθρωπος απάντησε: 
- Κάθε ένας δίνει στον  άλλον ό, τι υπάρχει στην καρδιά του. ...

Η ΒΑΣΙΛΕΊΑ ΤΟΥ ΘΕΟΎ ΕΊΝΑΙ ΖΉΤΗΜΑ ΠΊΣΤΕΩΣ.

Ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ εἶναι ζήτημα πίστεως.Ἂν δέν πιστεύω σέ Θεό δέν τίθεται ζήτημα ἐρχομοῦ τῆς βασιλείας του. Ἂν ὃμως, πιστεύω, τότε ὁ ἐρχομός της εἶναι ζἠτημα πίστεως. Ζήτημα πίστεως καί ὡς πρός τήν ἐπικράτησή της στίς καρδιές τῶν ἀνθρώπων. Δέν θά εἶχε νόημα νά μᾶς λέει ὁ Κύριος νά ἐπαναλαμβάνουμε τό, "ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου", ἂν αὐτό δέν ἦταν πραγματοποιήσιμο. Γιατί νά μᾶς ἐμπνεύση μιά τέτοια αὐταπάτη καί ψευδαίσθηση; Ἀδύνατο καί ἀπαράδεκτο τοῦτο. Ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ μέσα στή σφαίρα τῆς πίστεως ἀποτελεῖ μιά λογική ἀναγκαιότητα.Ἐκεῖνο στό ὁποῖο πέφτω ἒξω, καί πιθανόν καί ἂλλοι συνάνθρωποί μου, εἶναι τό ὑποκειμενικό μέτρο πού χρησιμοποιῶ ὡς πρός τό χρόνο. Βιάζομαι νά ἒλθη ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Ποθῶ νά γίνη τώρα πραγματικότητα. Καί αὐτό ὀφείλεται στή διάθεσή μου νά ζήσω κι ἐγώ τήν ὂμορφη αὐτή πραγματικότητα καί στίς ἐξωτερικές τίς ἐκδηλώσεις καί στήν ἐξωτερική της μορφή. Χρησιμοποιῶ τό μέτρο τοῦ χρόνου πού μ'αὐτό μετρῶ τήν περιωρισμένη μου ζωή.Μοῦ λείπει ὃμως ἓνα στοιχεῖο. Τό στοιχεῖο τῆς θυσίας καί τῆς ἀδιάκοπης προσευχῆς γιά νά δημιουργηθοῦν οἱ εὐνοϊκοί ὃροι τῆς πραγματοποίησής της. Κατά βάθος σκέπτομαι τόν ἑαυτό μου καί ὂχι τή δόξα τοῦ Θεοῦ, ὃταν ἐπικρατήση ἡ βασιλεία του. Γι' αὐτό καί μέ πικραίνει ἡ ἀργοπορία τῆς ἐγκαθίδρυσής της. Ἱερομ. Εὐσεβίου, "ΑΝΑΒΑΣΕΙΣ".

Αδελφοί μου, ο πόλεμος των παιδιών μας σήμερα θα είναι διπλός κι εσείς γονείς καλείστε να παίξετε τον ρόλο των Αποστόλων!

Αδελφοί μου, ο πόλεμος των παιδιών μας σήμερα θα είναι διπλός κι εσείς γονείς καλείστε να παίξετε τον ρόλο των Αποστόλων!

Εσείς καλείστε να παίξετε το ρόλο αυτόν, που έδωσε στους Αποστόλους, γιατί κι εσείς είσαστε Απόστολοι ανάμεσα στα παιδιά σας.

Μέσα στο σπίτι σας, η οικογένεια σας, δεν είναι μια μικρή κοινωνία; Δεν την ονομάζουμε «κατ’ οίκον εκκλησία;» Ποιος είναι ο δάσκαλος των παιδιών; Δεν είσαι εσύ πατέρα; Δεν είσαι εσύ μάνα;

Πως όμως, μπορείς να καθοδηγήσεις τα παιδιά σου, όταν εσύ δεν ακολουθήσεις αυτά που διδάσκει το Ευαγγέλιο;

Πρώτα, πρέπει να είσαι πιστός, να πιστεύεις στο Θεό.

Μετά, να ακούς το λόγο του Θεού. Αν δεν τον διαβάζεις, πως θα τον ερμηνεύσεις; Πως θα τον μεταδώσεις στα παιδιά σου;

Έπειτα, να Τον εμπιστευθείς το Θεό σου, να Τον υπακούς.

Και τέλος, να είσαι ταπεινός. Γιατί αν δεν είσαι ταπεινός, τι θα διδάξεις στα παιδιά σου; Τον εγωισμό;

Πολλές φορές μιλάμε μεταξύ μας και λέμε: «Έλα τώρα, εσύ τα ξέρεις όλα». Πας να συμβουλεύσεις κάτι και ο άλλος σου απαντά: «Ω καημένε και συ!», γιατί νομίζουμε εμείς πως τα ξέρουμε όλα και δεν μπορούμε να δεχτούμε καμιά διδασκαλία. Και δυστυχώς αυτό που κάνουμε εμείς οι μεγάλοι, τώρα το ακούμε και από τα παιδιά μας: «Έλα μάνα, όλα τα ξέρεις εσύ. Πάλι τα ίδια θα μου πεις;» Μιλάει η μάνα με αγάπη στο παιδί της για το Θεό και εκείνο της απαντά: «Μάνα δεν με παρατάς τώρα; Δες σε τι κόσμο ζούμε». Δεν ακούει το παιδί, ούτε το παλικάρι, ούτε το κοριτσάκι, θα κάνει ότι του μπει πιο άσχημο στο μυαλό του! Γιατί όμως; Γιατί απλούστατα δεν είδε σαν παιδί μέσα στο σπίτι να ζει η μάνα και ο πατέρας του το Θεό με ταπείνωση και υπακοή.

Εάν εσείς, σαν μάνα και πατέρας, δεν γίνετε ένα, το παιδί σας δεν θα αλλάξει. Να μην είστε σαν δύο, ο ένας να λέει το άλφα και ο άλλος να λέει το βήτα, αλλά σαν ενωμένο αντρόγυνο, να έχετε μια κοινή πορεία, να διδάσκετε το παιδί σας σωστά και επί κοινού, ώστε να λέει το παιδί αυτά μου λέει ο πατέρας μου, αλλά τα ίδια μου λέει και η μάνα μου.

Σήμερα ξέρετε τι καταφέραμε; Τα παιδιά να ακολουθούν πάντα την πιο εύκολη λύση. Αν η μάνα είναι πιο μαλακιά και τους αφήνει να κάνουν τα πιο άνομα πράγματα, θα πάνε με τη μάνα. Αν είναι ο πατέρας πιο μαλακός, θα πάνε με τον πατέρα. Κι έτσι, πολλές φορές μεγαλώνουν τα παιδιά σε μια διχογνωμία, την οποία προκάλεσε η έλλειψη της ενότητας μέσα στο σπίτι.

Γι’ αυτό, είναι απαραίτητο, σας το λέω αυτό με πολύ φόβο Θεού, εσείς οι γονείς αλλά και σεις οι γιαγιάδες, να έχετε κοινή γραμμή, κοινή πορεία, σαν σύζυγοι, σαν γονείς. Σαν γυναίκα και άντρας, μαζί να γονατίζετε, να προσεύχεστε, μαζί να παρακαλάτε το Θεό σας, μαζί να είσαστε ταπεινοί, μαζί να τον εμπιστεύεστε το Θεό σας, γιατί ο Θεός ζητάει να είστε ένα μεταξύ σας, για να οδηγήσετε τα παιδιά σας να γίνουν ένα με τον Έναν.

Το καταλάβατε αυτό;

Θα ήθελα λοιπόν σήμερα να σας παρακαλέσω όλους, να αναθεωρήσετε την πνευματική σας πορεία, να δείτε αν ζείτε σωστά και αν διδάξατε σωστά τα παιδιά σας. Εάν τα κάνατε λάθος, αρχίστε τώρα... Κάντε ένα καινούργιο ξεκίνημα στη ζωή σας!

(απόσπασμα από απομαγνητοφωνημένο 

κήρυγμα του π. Ελπιδίου Βαγιανάκη

Πριν από την αναχώρηση του από την ζωή ο γερων Θεόφιλος Παραιαν ενθάρρυνε λέγοντας: ... «Τέλος πάντων είμαι καλά, γιατί ο Χριστός είναι εδώ και πέρα, είναι παντού καλα» ...

Σαν σημερα πριν 9 χρόνια εκοιμηθη ο γέροντας Θεόφιλος ο τυφλός,ένας από τους μεγαλύτερους πνευματικούς της Ρουμανίας

It's sad when one has to paint a dark picture of another in order to paint a "perfect" picture of themselves.

ΠΑΤΉΡ ΑΝΔΡΕΑΣ. Η ΗΡΕΜΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΕΠΙΛΟΓΗ !






Η ΗΡΕΜΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΕΠΙΛΟΓΗ !
Στην εφημερίδα Ορθόδοξη Αλήθεια
Από το βιβλίο μου, Όλα του Γάμου Δύσκολα, των εκδόσεων Άθως.

Η γερόντισσα Γαβριηλία είχε λάβει αυτό το δώρο από τον Χριστό. Δεν χαλιόταν από κανέναν και από τίποτα. Το έλεγε ξεκάθαρα: «Δεν γεννήθηκε ακόμη ο άνθρωπος που θα μου κλέψει τη χαρά και θα με κάνει να λυπηθώ».

Σίγουρα γεννήθηκαν πολλοί που την ενόχλησαν, την πρόσβαλαν, την πλήγωσαν, τη συκοφάντησαν, τη βασάνισαν ψυχικά, δημιουργώντας της προβλήματα και στενοχώριες. Μα η γερόντισσα βρήκε το μυστικό. «Δεν επηρεάζομαι από όλα αυτά! Διότι το πώς μου φέρεσαι εσύ είναι δικό σου πρόβλημα. Το πώς αντιδρώ όμως εγώ είναι η δική μου στάση ζωής. Είναι προσωπική επιλογή. Εγώ θέλω κι αντιδρώ έτσι». Εσύ μπορεί να έχεις νεύρα και να μου φωνάζεις. Αν όμως εγώ ζω με τον Χριστό, τότε σε βλέπω, όπως έλεγε ο άγιος Πορφύριος, σαν πληγωμένο άνθρωπο, που έχεις χτυπήσει και αιμορραγείς. Εσύ υποφέρεις. Δεν σημαίνει ότι πρέπει να ταραχτώ κι εγώ μαζί σου. Το πρόβλημα είναι δικό σου, όχι δικό μου. Να το προφίλ του ανθρώπου που προχωρά τον δρόμο του Χριστού και κάνει βήματα στην πνευματική ζωή. Βλέπει φωτισμένα, διακρίνει καθαρά. Λέει στο απολυτίκιο της Γέννησης του Χριστού: «Ἡ γέννησίς σου, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἀνέτειλε τῷ κόσμῳ τὸ φῶς τὸ τῆς γνώσεως». Μιλά για μια θεία γνώση εδώ. Ακριβώς αυτή η γνώση εγκαθίσταται στην ψυχή του προοδευμένου ανθρώπου. Και γνωρίζει πλέον την ψυχή του. Μα και του αδελφού του. Και καταλαβαίνει πολλά.

Μια ημέρα θύμωσα με κάποιον. Του μιλούσα έντονα. Ξέσπασα πάνω του. Μίλησα άσχημα. Αυτός με κοίταζε ήρεμα και άκουγε ψύχραιμα. Έπειτα από καιρό του λέω: «Να σου πω, εκείνη τη φορά που σου μίλησα τόσο άσχημα πώς άντεξες; Γιατί δεν αντέδρασες;» Και μου λέει: «Κοίτα, εκείνη την ώρα καταλάβαινα ότι ζεις ένα δικό σου πρόβλημα. Και προσπάθησα μέσα μου να ξεχωρίσω αυτά τα δύο. Χωρίς να σε υποτιμώ. Μα είπα μέσα μου: “Αυτός τώρα κάτι έχει, ένα πρόβλημα. Παρακολούθησέ το, δες το, άκου το, αλλά μην εμπλακείς. Είναι δικό του. Μην το παίρνεις προσωπικά. Δεν είναι δικό σου. Κοίτα πώς βασανίζεται και υποφέρει! Κάτι τον στενοχωρεί”. Αυτά σκεφτόμουν. Και έτσι σ' άκουγα ψύχραιμα».

Το μυστικό που θα βοηθήσει κι εσένα είναι αυτό: η μη εμπλοκή. Και η μη ταύτιση με το πρόβλημα. Όταν ταυτίζεσαι, παίρνεις τα πάντα προσωπικά. Μετά θίγεσαι, παρασύρεσαι, «τσιμπάς» και αντιδράς: Μου μίλησες άσχημα, άρα, χαλιέμαι, αρρωσταίνω και μπαίνω στο παιχνίδι της έντασης, σε αντιπαλότητα και σε αντιπαράθεση. Δεν υπάρχει λόγος. Εσύ είσαι εσύ. Ο άλλος έχει το πρόβλημα. Κράτα μια απόσταση. Προσπάθησε να βάλεις ένα είδος μόνωσης γύρω σου.

Από το βιβλίο μου «Όλα του Γάμου
Δύσκολα...» των εκδόσεων Άθως

ΕΊΠΕ ΓΕΡΩΝ. Για την παρέμβαση του Θεού στον άνθρωπο.

ΕΊΠΕ  ΓΕΡΩΝ.   Για  την παρέμβαση του Θεού στον άνθρωπο. 

Την στιγμη κ την ώρα της " παρέμβασης ",  ο Άκτιστος κ Άναρχος, την γνωρίζει καλύτερα απο το κτιστό όπου η εν χρόνω διαβίωση ενέχει το στοιχείο  φθαρτου κ μη προνοιτικου σχεδιου!!!

Γέροντα, οι Πομάκοι είναι τόσα χρόνια στην Ελλάδα. Γιατί δεν γίνονται Χριστιανοί;

- Γέροντα, οι Πομάκοι είναι τόσα χρόνια στην Ελλάδα. Γιατί δεν γίνονται Χριστιανοί;
- Εμείς φταίμε που δεν γίνονται Χριστιανοί, απάντησε ο Όσιος κουνώντας λυπημένος το κεφάλι. Οι πρώτοι Χριστιανοί ζύμωσαν όλο τον κόσμο! Εμείς οι σημερινοί, δεν μπορούμε τίποτε να κάνουμε. Νερόβραστοι είμαστε.

(από το βιβλίο: ''Ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης'' - έκδοσις Ι.Ησυχαστηρίου ''Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος'', Βασιλικά Θεσσαλονίκης).

ΕΊΠΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ. Μενω μόνος γιατι ο εγωισμός μου δεν ανέχεται κανέναν !!!!!!

ST. PAUL’S GREETINGS (Friday, October 26)


ST. PAUL’S GREETINGS
(Friday, October 26)

“Give my greetings to the brethren at Laodicea, and to Nympha and the church in her house (κατ᾽οἶκον αὐτῆς ἐκκλησίαν). And when this letter has been read among you, have it read also in the church of the Laodiceans; and see that you read also the letter from Laodicea. And say to Archippus, ‘See that you fulfil the ministry which you have received in the Lord.’ I, Paul, write this greeting with my own hand. Remember my chains. Grace be with you.” (Col 4: 15-18)

The final greetings at the end of St. Paul’s letter to the Colossians, which are part of our Church’s reading for today, are very personal, and specific to the community for which they were written. And yet, we read these greetings, year after year, as part of our Church’s liturgical “reading program“ or lectionary, as if they should be instructive to us, ca. two millennia after they were written. But how are these greetings instructive today?

For one thing, they are instructive to Church-leaders, to remember their flocks even from afar, and even personally, by name, – just as the great St. Paul remembered a certain Archippus, and a certain Nympha, a woman (!) who was apparently the head of a house, in which there was also a church. (In the time of persecutions, when there were no public church-buildings, church-communities would gather in private homes.)  These greetings also teach all of us to connect with neighboring church-parishes, just as St. Paul tells the Colossians to have his letter “read“ (because back then, as now, his letters were read publicly, at church-gatherings or liturgies), to the faithful of Laodicea, a city not far from Colossae in the southwestern part of Asia Minor (just google a Bible-Map). He also tells the Colossians to read a letter he wrote at some point “from Laodicea,“ (it is contested, which letter is meant), because the two church-communities shared the same issues, which he addresses in his letters, of false teachers in their midst. Finally, the Apostle humbly asks that his people also “remember“ his “chains,“ thus vulnerably sharing, and asking for their prayerful support in, his trials. Holy Apostle Paul, pray to God for us!

SISTER VASSA.