Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2016

ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΚΑΙ ΙΟΥΣΤΙΝΗΣ ΣΤΟΝ Ι.Ν. ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΕΡΑΜΑΤΟΣ. ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΕΡΑΣ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ Η ΕΥΧΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΥΠΟ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΟΤΑΤΟΥ ΠΟΙΜΕΝΑΡΧΗΣ ΜΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΝΙΚΑΙΑΣ Κ.Κ. ΑΛΕΞΙΟ.





Ιερά μητρόπολη Νίκαιας

Ιερός Μητροπολιτικός Ναός Αγίου Γεωργίου Περάματος.

Ευλαβείς χριστιανοί, την Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2016 και ώρα 7:30 π.μ., θα τελεστεί στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Περάματος πανηγυρική Θεια Λειτουργία προς τιμήν των ενδόξων αγίων μαρτύρων Κυπριανού και Ιουστίνης, θα χοροστατήσει ο Σεβασμιότατος ποιμενάρχης μας μητροπολίτης Νίκαιας κ.κ. Αλέξιος.
Μετά το πέρας της Θειας Λειτουργίας θα διαβαστεί η ευχή του Αγίου Κυπριανού υπό του Σεβασμιότατου.

Εκ του εκκλησιαστικού συμβουλίου
Πρωτοπρεσβύτερος Ιωάννης Κατής

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΓΑΒΡΙΗΛ . ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ. 15/09/2016


ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΙΕΡΕΜΙΑΣ . ΠΑΤΗΡ ΙΕΡΕΜΙΑΣ ΦΟΥΝΤΑΣ.


Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2016

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΥΛΟΥ ΝΙΚΗΤΑΡΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ (1912-1999) ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΑ " Θα έλθει ό τελευταίος Παγκόσμιος Πόλεμος καί θα επιζήσουν μόνον οι πιστοί χριστιανοί, ενώ τα εννέα δέκατα τών ανθρώπων θα καταστραφούν καί θα γίνει ότι λέγει ή Άποκάλυψις τού Ιωάννου τού Θεολόγου»'.







Γέροντος Παύλου Νικηταρά Πνευματικές Νουθεσίες



ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΑ



 Για τούς έσχατους καιρούς

Ό Γέροντας πολύ στενοχωριόταν με τις εξελίξεις πού συνέβαιναν στην κοινωνία, εξελίξεις πολλές φορές σε βάρος της Ορθοδοξίας, των πιστών καί της Εκκλησίας μας γενικότερα.

Ό Γέροντας ερωτώμενος για διάφορα συμβάντα σε πολιτικό ή εκκλησιαστικό επίπεδο απαντούσε: «Περνάμε αλήθεια δύσκολα χρόνια. Ό αντίχριστος καί πολλοί οπαδοί του οργιάζουν. Οι μασόνοι κινούν γήν καί ουρανό, διά να πνίξουν την Ορθοδοξία, άλλ’ ό Παντοδύναμος Χριστός θα νικήσει. Εις Αυτόν ανήκει ή δόξα, ή τιμή και το κράτος εις τους αιώνας των αιώνων»


Ό Γέροντας σε μια επιστολή σε πνευματικοπαίδι του έγραφε: «Να παρακαλής μόνον τό Θεό να φωτίζει όλον τον κόσμο, γιατί αλλιώς θα ξεσπάσει ή οργή τού Θεού επί τούς απίστους καί βλάσφημους. Θα έλθει ό τελευταίος Παγκόσμιος Πόλεμος καί θα επιζήσουν μόνον οι πιστοί χριστιανοί, ενώ τα εννέα δέκατα τών ανθρώπων θα καταστραφούν καί θα γίνει ότι λέγει ή Άποκάλυψις τού Ιωάννου τού Θεολόγου»'.

Για τό σφράγισμα τού αντίχριστου έγραφε: «"Οσον διά τό σφράγισμα δεν πρέπει να τό πάρουμε- να θυσιασθούμε για την αγάπη τού Χριστού- να χύσωμε τό αίμα μας για να ποτισθή τό δένδρον τού Χριστιανισμού! Μέ τό παράδειγμά σου να έπηρεάσης τά παιδιά
σου»

Για τούς ιερείς, τούς αποκαλυπτικούς χρόνους καί τις ταυτότητες
Ό γέροντας συχνά-πυκνά άκουγε τά προβλήματα των
διαφόρων πιστών πού προσέτρεχαν στο πετραχήλι του,
για να άποθέσουν τούς προβληματισμούς καί τις αγωνίες τους σχετικά με τις εμπειρίες πού είχαν από κληρικούς όλων των τάξεων, με παλαιοημερολογίτες καθώς καί μέ αιρετικούς. 




Δοκίμαζε μεγάλη πικρία καί λύπη, όταν άκουγε για λοξοδρομήσεις τού ορθοδόξου κλήρου κι αποκλίσεις από τον αληθινό δρόμο τού Θεού. Ό Γέροντας κατάλληλος ενίσχυε τούς πιστούς καί όλα τά πνευματικά του παιδιά. Καί πολλές φορές ο ζήλος του καί ή μεγάλη του αγάπη για την Εκκλησία τον οδηγούσαν, τη προτροπή τών πνευματικών του παιδιών,
στην σύνταξη αυστηρών κειμένων άπευθυνομένων προς άπαντας,
προκειμένου να αφυπνίσει συνειδήσεις για την Ορθοδοξία καί όρθοπραξία. Τά κείμενα πού έβγαιναν από την πέννα του άλλοτε ήταν ελεγκτικά, άλλοτε αφυπνιστικά, άλλοτε ήπια, αναλόγως τών προβλημάτων πού απασχολούσαν την Εκκλησία. Ποτέ όμως στα κείμενά του δεν βρίσκεται πάθος εναντίον κάποιου. 'Ότι έγραφε το έγραφε μέ αγάπη προς όποιον κι αν απευθυνόταν, ακόμη καί σε ανώτερο πνευματικό, εκκλησιαστικό ηγέτη. 





Ήθελε ό γέροντας όλα τά πνευματικά του παιδιά να δίνουν ομολογία Χριστού. Αυτό δίδασκε μέ -ο παράδειγμά του. Ήθελε κι επιθυμούσε ό ίδιος, όταν οι περιστάσεις το απαιτούσαν, να δώσει ακόμα καί το αίμα του, όπως τό αίμα τους έδωσαν χιλιάδες μαρτύρων για την ομολογία της ορθοδόξου πίστεως. Την αίρεση τη μισούσε καί την πολεμούσε, τούς αιρετικούς όμως τούς αγαπούσε. Τον παλαιοημερολογιτισμό τον εκτιμούσε, μόνον ώς προς τούς αγώνες της πίστεως, ποτέ όμως δεν τον ακολούθησε. Καί μπορεί σε κείμενά του να αναφέρει ότι κι ό ίδιος θα ακολουθούσε το παλαιό ημερολόγιο, άλλα αυτό το έλεγε-καί πάλι τονίζουμε-ώς προς τον τρόπο πού ό ίδιος ήθελε να δίνει την αληθινή ομολογία της πίστεως. Άλλωστε καί ό ενιστάμενος Μητροπολίτης Ωρωπού καί Φυλής Κυπριανός μπορεί να ήταν υποτακτικός τού γέροντα και να τον αγαπούσε, όμως όπως ο ίδιος έλεγε: «εγώ τον συνεβούλευσα (ένν. τον Κυπριανό), να μη γίνει επίσκοπος παλαιοημερολογίτης». Ακόμη, όταν εντόπιζε επέκταση αιρετικών σε τόπους Όρθοδόξων Χριστιανών, γινόταν ύπέρμαχος της πίστεως καί άγωνιζόταν με πνεύμα αύτοθυσίας, γιά να άποκαλύψει τις πλάνες των καί να περισώσει με τον τρόπο αυτό το ορθόδοξο ποίμνιο από τις αιρετικές διδασκαλίες. 




Χαρακτηριστικό είναι τό κείμενο πού άκολουθεΐ:
«Είδα τούς προβληματισμούς σου καί την κούραση σου. Ή ιστορία παιδί μου επαναλαμβάνεται- δεν έλειψαν «οι γραμματείς καί οι φαρισαίοι, υποκριτές» . Αυτοί που εσταυρωσαν και σταυρώνουν τον Κύριόν μας, τον Λυτρωτήν καί θεάνθρωπον Ιησούν. Ήμπορώ να πώ κι έγώ ότι κάτι χειρότερον γίνεται σήμερον καί αυτό συμβαίνει, διότι περνάμε άποκαλυπτικά χρόνια, όπως γράφει ό Εύαγγελιστής Ιωάννης εις την Ιερά Άποκάλυψιν- είναι ή έποχή τού αντίχριστου. Αυτόν προσκυνούν Πατριάρχαι, αρχιερείς, ιερείς καί λαϊκοί, άθεοι, ύλισταί, μασόνοι. Κι άκριβώς ημείς σαν Χριστιανοί Όρθόδοξοι θα δώσουμε την ομολογίαν της πίστεώς μας, μιμούμενοι τά εκατομμύρια τών αγίων μαρτύρων, οσίων καί δικαίων- δεν θα άκολουθησωμεν τούς προδότας της Όρθοδόξου πίστεώς μας! Θα χύσωμε το αίμα μας, εάν χρειαστεί κι ίσως αυτό θα είναι ή μεγαλύτερα ευλογία του Θεού δι’ ήμάς! "Οσον διά τούς Παλαιοημερολογίτας έχουν δίκαιον καί θα βοηθούσαν πολύ την Ορθοδοξία, αν ήσαν ήνωμενοι καί ή Ελλάς θα συνέχιζε τον ώραϊον αγώνα της υπέρ πίστεως καί πατρίδος. 






Δυστυχώς-κι εδώ εργάζεται ο σατανάς- είναι 12 -παρατάξεις, έχουμε 12 ιεραρχίες, 12 Αρχιεπισκόπους καί άλληλοτρώγονται διά τά καλά καί συμφέροντά τους. Ό Πρόεδρος τών ένισταμένων Κυπριανός ήτο υποτακτικός μου κι έχει κανονικήν ίερωσύνην, είναι πιστός καί ευσεβής! Μόνον πού δεν κατορθώνει να ένωση όλες τις παρατάξεις. Πολλές φορές του είπα: «ενωθείτε όλοι γιά ν’ αναγνωρίσετε μίαν κεφαλήν είτε τον Ιεροσολύμων, είτε τον Σερβίας Παύλον- μήν είσθε άκέφαλοι, διότι δεν εννοείται εκκλησία χωρίς άρχηγόν νόμιμον καί πρώτος εγώ ό ελάχιστος θα σάς άκολουθήσω... Λυπάμαι διά την Πεντηκοστιανή πού μίσθωσε διαμέρισμα της πολυκατοικίας σας καί κάνει προπαγάνδα. Θα έλεγα όλοι οι συγκάτοικοί σας να κάνετε έρανον, να συγκεντρώνετε τό ένοίκιον, διά να τό δίδετε εις την ίδιοκτήτρια, με σκοπό να βγάλει αύτήν την αντίχριστον γυναίκα. Φαντάσου πού άκόμα καί στο ιερό νησί μας έφθασε τό μικρόβιο τών Πεντηκοστιανών. Πράγματι πού πάμε!! Ό Σατανάς με όλας του τάς δυνάμεις-επειδή προβλέπει τό τέλος του- κτύπησε την Μίαν, Αγίαν καί Καθολικήν Εκκλησίαν τού Χριστού μας» .





Ό Γέροντας κατά τις εξομολογήσεις, άκουγε πολλές φορές παράπονα λαϊκών γιά τη συμπεριφορά μερικών ιερέων. Τις περιπτώσεις αυτές τις αντιμετώπιζε ως μια λοξοδρομία εκ μέρους τών ιερέων της εποχής.
’Έγραφε-σέ μια επιστολή του-σε πνευματικό του• παιδί πού παραπονιόταν σχετικά: «’Έχεις δίκιο πού στενοχωρείσαι. Οι ιερείς να βρίσκονται έκτος πραγματικότητας! Καί το λυπηρό είναι αυτοί πού πρέπει να διαφωτίζουν τούς χριστιανούς, τούς προτρέπουν ν’ απομακρύνονται από την αλήθεια καί κολάζονται! Είναι πασιφανές ότι φθάσαμε σε αποκαλυπτικά χρόνια! Ή αθεΐα, ό υλισμός, ή σατανολατρεία, ή συμφεροντολογία είναι τά κακά πού κύκλωσαν όλον τον κόσμον, όπως λέγει ο άγιος Κοσμάς ό Αιτωλός. Ό πάπας ό αντίχριστος παραδέχεται καί διακηρύττει τον Δαρβινισμό, μία θεωρία πού έχει επιστημονικός προ πολλού καταδικαστεί.




Το Τσέρνομπιλ τό προλέγει ή Ιερά Άποκάλυψις καί οσα συμβαίνουν σήμερον έχουν προφητευθει. Οι ήλεκτρονικές ταυτότητες είναι: 1) άντισυνταγματικές γιατί τό Σύνταγμα άρχίζει μέ το όνομα της Παναγίας Τριάδος ενώ οι ταυτότητες μέ τό σφράγισμα τού αντίχριστου 666. 2) Αντιθρησκευτικές, διότι καταργείται τό αύτεξούσιον πού έδωσεν ό Δημιουργός Θεός εις τον άνθρωπον, δηλ. ή έλευθερία τού ανθρώπου. 3) Αντεθνικές, διότι όλα τά προσωπικά στοιχεία (θρησκευτικά, άτομικά, πολιτικά) γράφονται καί εις κομπιοϋτερ των Βρυξελλών πού διευθύνει έβραιομασώνος καί λέγεται «θηρίον», ήτοι υποδουλώνει όλη την Όρθόδοξη Ελλάδα καί 4) Καταργοϋνται όλες οι δημοκρατικές ιδέες τού ατόμου. Γι` αυτό καί δεν πρέπει να τις πάρωμεν!! "Ένα καθήκον έχομεν να κρατήσωμε την Όρθόδοξον πίστιν μας καί να προσευχόμεθα υπέρ τού θείου φωτισμού όλου τού κόσμου! "Οσα είπε ό όσιος Παίσιος πραγματοποιούνται. Ευχής έργον θα είναι να χύσωμε καί τό αίμα μας χάρη τού Χριστού μας.
Γένοιτο!»

Εξεδήλωσε την ορθόδοξη άποψη και αγωνία του για τό θέμα των Ταυτοτήτων. Καθημερινώς από τότε που έτέθη τό θέμα της νέας ταυτότητος, ενασχολείτο μέ αυτό, επειδή πολλά πνευματικά του τέκνα τον ρωτούσαν επιμόνως καί αγωνίως γιά τό τί πρέπει να κάνουν.
Ο Γέροντας ήταν από τούς πρώτους κληρικούς πού απέστειλε ανοικτή προσωπική επιστολή προς τον Υπουργό τών Εσωτερικών κ Αγαμέμνονα Κουτσόγιωργα. Την επιστολή αυτή δημοσιεύουμε, όπως έχει:





Προς
Τον Υπουργόν Εσωτερικών Κον Αγα. Κουτσόγιωργαν, Αθήνας
Κύριε Υπουργέ,
Τυγχάνω απόγονος τού Τουρκοφάγου. Είμαι επί μισόν αιώνα κληρικός καί ως τοιούτος τολμώ να σάς όχλήσω διά τό θέμα τών νέων ταυτοτήτων. Εκατοντάδες χριστιανοί καί χιλιάδες πιστοί προβληματίζονται να δεχθούν ή μή τις νέες ταυτότητες μέ τον αινιγματώδη άριθμόν 666. Είναι ό άριθμός τού Αντίχριστου. Ή Αποκάλυψις, τό Θεόπνευστου βιβλίο δεν λέγει ψέματα. Τό σύνολον τών Ελλήνων Όρθοδόξων δεν θα δεχθή τις νέες ταυτότητες διά λόγους συνειδήσεως. Τα είσαγόμενα αυτοκίνητα, τρόφιμα, μηχανήματα, καθώς καί οι ταυτότητες φέρουν τον αριθμό 666. Άραγε είναι όλα τυχαία; Σκοτειναί δυνάμεις ενεργούν σατανικώς, διά τό φακέλωμα όλων τών Ελλήνων. Είναι καί Εθνικό τό θέμα! Διατί το φακέλωμα αυτό δεν τό εδέχθησαν ή Γαλλία, ή Γερμανία, ή Ισπανία καί η Σουηδία; Ημείς είμεθα πλέον έξυπνοι από τούς Ευρωπαίους;


Επειτα επί Υπουργού Εθνικής Άμύνης τού κ. Άβέρωφ οι Χιλιασταί έζήτησαν διά λόγους συνειδήσεως, να μή φέρουν όπλα καί να μήν ύπερασπίζωνται την ακεραιότητα του "Έθνους ήμών καί τό έπέτυχον. Διά νόμου σήμερον άφοπλίζονται χιλιάδες Έλληνες Ιεχωβάδες καί άφήνεται ή Πατρίδα μας εις τό έλεος του Θεού μπροστά εις τό στόμα του Λιονταριού! Οι Ορθόδοξοι δεν παραδέχονται τό «Ου φονεύσεις» του Δεκαλόγου; Καί όμως, άμύνονται υπέρ Πίστεως καί Πατρίδος!



Τό διάγγελμα του ΠΑΣΟΚ «Ό λαός εις την εξουσίαν» έπαυσε να ίσχύη; Αυτός ό λαός ζητεί διά λόγους συνειδήσεως, να μη δεχθή ταυτότητες, ούτε μέ αριθμό 666, ούτε μέ γραμμικόν σύστημα τό οποίον μέ διπλές γραμμές περιέχει τον κωδικόν αριθμό, τό χάραγμα του Αντίχριστου! Χαθήκανε άλλοι άριθμοί καί μόνον αυτός-πού ύπεδείχθη από τούς Σιωνιστάς- υπάρχει; Όχι δεν θέλομεν νέες ταυτότητες. Είμεθα λαός πού πιστεύει εις την Δημοκρατίαν. Καί τό ΠΑΣΟΚ την Δημοκρατίαν διακηρύττει. Είμεθα άποφασισμένοι να μή δεχθώμεν τις νέες ταυτότητες. "Ετοιμάσατε τόπους εξορίας, Μακρόνησον καί φυλακάς. Προτιμούμε τό μαρτύρων από τις νέες ταυτότητες. Σε Σάς, Κύριε Υπουργέ, έπαφίεται να άλλάξετε τον αριθμό 666. Καί τό περιμένομεν, όπως ύποσχεθήκατε- διότι έχετε την δύναμιν να ικανοποιήσετε ένα αίτημα τού "Ορθοδόξου "Ελληνικού λαού.
Μετά τιμής Άρχιμ. Παύλος Νικηταράς




ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΥΛΟΥ ΝΙΚΗΤΑΡΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ (1912-1999)
ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΕΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ 
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΕΤΟΣ 2002

SAINT PORPHYRIOS OF THE KAVSOKALYVITIS MONASTERY OF MT. ATHOS ORTHODOXY AND OTHER CHRISTIAN EXPRESSIONS






SAINT PORPHYRIOS OF THE KAVSOKALYVITIS MONASTERY
OF MT. ATHOS
 ORTHODOXY AND OTHER CHRISTIAN EXPRESSIONS

            “There is only one true Christian Church, the Orthodox Christian Church.  The spirit of faith that is proclaimed in this Church is the truth.  The other expressions of Christianity are a delusion and their teachings are in error. The Christian Truth is found in the Orthodox Christian Church.  There exist many lights in the world that we see that impress us.  But in reality, there is only one true light.  It is proper for a person to worship the only true God, our Lord Jesus Christ. The only truth concerning God is that which has been proclaimed from the beginning.

            The only Faith that unites all people is the Faith of Jesus Christ, and all of us should pray that all people in the world will come to this Faith.  This is the only way that the unity of Christianity will be accomplished.  It will not be accomplished by believing that all Christian expressions are the same and all the denominations are the same.  I pray that God will enlighten you to understand that our Church, the Orthodox Church, is not the same as other Christian expressions.”

Translated from the Greek by:

+Fr. Constantine J. Simones, Waterford, CT, USA, September 28, 2016, 860-460-9089, cjsimones300@gmail.com

A NOTE FROM THE TRANSLATER:

            Having lived the Orthodox Christian Faith for 84 years, I have come to understand the profound implications of the words of St. Porphyrios about the fullness of the Faith that is found only in the Orthodox Christian Church.  Living the Faith while encountering the storms and afflictions of life have taught me that Holy Orthodoxy is truly the Spiritual Hospital that Jesus meant it to be.  But in believing that the Orthodox Church is the only expression of Christianity that contains the fullness of the Faith that Jesus brought to the world, I do not believe that the healing presence of God does not function outside of Holy Orthodoxy.  We can never believe that our understanding of the Church hinders in any way the will of God in dealing with the inhabitants of our world the way He so desires.  We can never hinder the will of God.

            Abbot Tryphon, the Abbot of All-Savior Monastery, Vashon Island, Washington, says in his morning post what the Orthodox Christian Church is today.  “I have come to believe that Orthodoxy, if it is to thrive into the next century, must adhere to the ancient traditions and roots of the Faith that have set her apart from other expressions of Christianity.  The Church must proclaim the Good News of Christ in all its purity, so that the mystical and sacramental core of her very being be clearly seen by a world that so needs this ancient unchanging Faith.  The world must see by our differences that Orthodoxy offers the transformational healing that comes through the life of Christ’s Church.  By clinging to her ancient God-inspired Tradition, the Church takes seriously the mystical and sacramental roots of her divinely founded self.”

Proof of the powerful presence of God in the Holy Orthodox Church today is found in the multitude of Saints that it continues to produce in the 21st century.  Saints Porphyrios, Paisius, Tsalikis, and Luke the Physician are just a few proving that the Holy Spirit continues to work powerfully in the life of the Church today.   May the Grace of Jesus Christ enlighten us all to understand the great treasure into which we have been born. + Fr. Costas J. Simones.

GLORIFIED IS GOD IN HIS HOLY SAINTS

ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ ΕΝ ΤΟΙΣ ΑΓΙΟΙΣ ΑΥΤΟΥ



“Μία θρησκεία μόνον είναι, ή Όρθόδοξος Χριστιανική Θρησκεία.  Καί τό πνεύμα αύτό τό Όρθόδοξον είναι τό άληθές.  Τά άλλα πνεύματα, είναι πνεύματα πλάνης καί οί διδασκαλίες είναι μπερδεμένες.

            Ή άλήθεία είναι στήν Όρθοδοξίαν.  Ύπάρχουν πολλά φώτα πού βλέπει κανείς καί έντυπωσιάζεται, μά ένα είναι τό φώς τό άληθινόν.  Άξίζει νά λατρέψη κανείς τόν μόνον άληθινόν Θεόν, τόν Κύριον ήμών Ίησούν Χριστόν.  Οί άλήθιες τού Θεού όπως τές έχει πεί, άπό τήν άρχήν, αύτές είναι.  Δέν ύπάρχουν άλλες άλήθιες.

            Μόνον ή Θρησκεία τού Χριστού ένώνει καί όλοι πρέπει νά προσευχόμαστε νά έλθουν σ' αύτήν.  Έτσι θά γίνη ένωσις, όχι μέ τό νά πιστεύεις ότι όλοι είμαστε τό ίδιο καί ότι όλες οί θρησκείες είναι τό ίδιο.  Προσεύχομαι ό Θεός νά σάς δώση φώτισιν νά καταλάβετε ότι δέν έχει σχέσιν ή Θρησκεία, ή Όρθοδοξία μας μέ άλλες θρησκείες.”

Ο ΑΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΗΣ
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Εγκαινιάστηκε ο πρώτος Ναός του Οσίου Πορφυρίου στην Ουκρανία

ΠΥΡΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΑΣ.


ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΕΡΡΩΝ ΦΙΛΗΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ


ΠΑΤΗΡ ΙΕΡΟΘΕΟΣ ΒΛΑΧΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ. 25/09/2016


Askitis monastery ruins in a cave,gorge in Greece - Μονή Ασκητή

Στους δυτικούς πρόποδες του όρους Φολόη στην Ηλεία βρίσκεται το εξαιρετικό φαράγγι του Γούμερου, που έχει χαρακτηριστεί από το Υπουργείο Πολιτισμού ως μνημείο φυσικής ομορφιάς.

Μέσα στο καταπράσινο φαράγγι, ανάμεσα σε δύο βράχους βρίσκεται «σφηνωμένη» η σπηλαιώδη Μονή του «Ασκητή», που είναι αφιερωμένη στην Κατάθεση της Τίμιας Ζώνης της Θεοτόκου.

Η μονή πήρε το όνομά της από έναν ασκητή, που λέγεται ότι ζούσε στο φαράγγι του Γούμερου.

Σύμφωνα με την προφορική παράδοση, κάποιοι κάτοικοι που κυνηγούσαν στην περιοχή, τον πέρασαν για αγριογούρουνο και τον τραυμάτισαν θανάσιμα.

Καταλήγοντας στον σημερινό χώρο της μονής βρήκαν μία εικόνα της Παναγίας να κρατά ένα βρέφος.

Έτσι οι κάτοικοι έχτισαν τη μονή στο φυσικό κοίλωμα δυο σπηλαίων, που σμίγουν δυο βουνά. Συγγραφικές πηγές αναφέρουν επίσης ότι όταν απεβίωσε ο Ασκητής ενταφιάστηκε μέσα στον χώρο της Μονής.
- See more at: http://newsone.gr/Η σπηλιά είναι χωρισμένη σε δύο μέρη. Στο πρώτο υπάρχει το ιερό της Μονής, ένα είδος διαδρόμου-εξώστη και ένα πηγάδι. Λέγεται ότι στο σημείο, όπου έπεσε το άψυχο σώμα του ασκητή, ανάβλυζε νερό για αυτό και έφτιαξαν το πηγάδι. Στο δεύτερο μέρος συναντά κανείς τα ερείπια της βυζαντινής μονής, που χρονολογείται γύρω στο 1200 μ.Χ., σε ένα κοίλωμα 300 τ.μ., ύψους 50 μ. να ατενίζει τον ουρανό.

Ιστορικές καταγραφές αναφέρουν ότι στον χώρο της μονής υπήρχε το Μαντείο των Αθλητών και ότι η διαδρομή προς τη μονή, ήταν το αρχαίο καλντερίμι, τμήμα της ιερής οδού Ήλιδας – Ολυμπίας, από όπου περνούσαν οι αθλητές για την αρχαία Ολυμπία.


Σήμερα ο επισκέπτης που θα ακολουθήσει την διαδρομή μέσα στο φαράγγι, θα συναντήσει τις αρχαιότερες ελιές της Ελλάδας, με κλαδιά από τις οποίες στεφάνωναν τους Ολυμπιονίκες.



Ποιός έιναι ο JIm Forrest; Ένα σύντομο βιογραφικό γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο.







Ποιός έιναι ο JIm Forrest; Ένα σύντομο βιογραφικό γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο.


"Γεννήθηκα το 1941. Βαπτίστηκα Χριστιανός σε μια Επισκοπελιανή ενορία στα δώδεκα και αργότερα εντάχθηκα στο Ναυτικό, το οποίο όμως εγκατέλειψα ως αντιρρησίας συνείδησης.
Μια σημαντική διάσταση της ζωής μου αποτελεί η ένταξή μου στα κινήματα ειρήνης, ιδιαίτερα σ’ εκείνα που ήταν ενάντια στον Πόλεμο του Βιετνάμ.
Από τον Προτεσταντισμό πέρασα στον Καθολικισμό. Με τράβηξε η Λειτουργία, εκτιμούσα ιδιαίτερα την αίσθηση συν-ευθύνης των Καθολικών για όσα γίνονται στον κόσμο. Εντάχθηκα στην προσπάθεια Καθολικός Εργάτης της Dorothy Day, δούλεψα εθελοντικά στα Σπίτια Φιλοξενίας, όπου προσπαθούσαμε να ζούμε το Ευαγγέλιο μ’ έναν απλό και κυριολεκτικό τρόπο: Όσοι ανήκαμε στον Καθολικό Εργάτη, προσπαθούσαμε να έχουμε μόνο τα ελάχιστα απαραίτητα αγαθά· αγκαλιάζαμε εκούσια τη φτώχεια και μέναμε μακριά από κάθε μορφή βίας.



Η Dorothy Day με πήγε για πρώτη φορά σε μια Ρωσική Εκκλησία. Με γοήτευσε το γεγονός ότι στην Ορθοδοξία προσεύχεται και το σώμα: το σημείο του σταυρού, οι γονυκλισίες, οι μετάνοιες, απλές και στρωτές, η ορθοστασία την ώρα της Λειτουργίας, η παράδοση της καρδιακής προσευχής: «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με», η προετοιμασία για τη Θεία Κοινωνία, με ιδιαίτερη έμφαση στη συγχώρηση ως απαραίτητη προϋπόθεση για τη συμμετοχή στο Μυστήριο. Μου άρεσε να μένω στον Ναό και να παρακολουθώ από μακριά το Μυστήριο της Εξομολόγησης: Ο εξομολογούμενος και ο πνευματικός, στο πλαϊνό κλίτος της εκκλησίας, απέναντι από το τέμπλο, σχεδόν πρόσωπο με πρόσωπο: σκηνή τρυφερότητας και οικειότητας.



Την Κυριακή των Βαΐων του 1988 εισήλθα στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Την Κυριακή της Πεντηκοστής με ακολούθησε και η σύζυγός μου, Νάνσυ.
Στην Ορθοδοξία νιώθουμε βαθύτερα δεμένοι με την πρώτη Εκκλησία, γευόμαστε μια ζωντανή λειτουργική ζωή. Πολλά από εκείνα που παραμελεί ο Καθολικισμός και έχουν εγκαταλείψει οι Προτεσταντικές Ομολογίες, ιδιαίτερα η εξομολόγηση και η νηστεία, στην Ορθόδοξη ζωή κατέχουν σημαντική θέση.



Το μεγάλο αυτό βήμα στην πνευματική μου ζωή επηρέασε και τους γονείς μου. Δεν με ακολούθησαν στον Καθολικισμό ούτε στην Ορθοδοξία· η μητέρα μου, παρά την ηλικία της και την αδυνατισμένη της όραση, συνέχισε να αγωνίζεται για τους φτωχούς, μέσα από τον Μεθοδισμό, την Ομολογία των νεανικών της χρόνων. Ο πατέρας μου, εξαντλημένος από την ασθένεια, δανείστηκε τον σταυρό που φορώ πάντα στον λαιμό μου. Τον κρατούσε σφιχτά στα χέρια του την ώρα της κοίμησής του".
Ο Jim Forest είναι γραμματέας της Ορθόδοξης Αδελφότητας για την Ειρήνη. Από τις Εκδόσεις Πορφύρα κυκλοφορεί και το βιβλίο του ιδίου, «Αγαπώντας τον εχθρό μου" και "Η Κλίμακα των Μακαρισμών".

Τον συγγραφέα θα γνωρίσουμε από κοντά την Δευτέρα 10 Οκτωβρίου στις 19.00 στο Σπίτι της Κύπρου, Ξενοφώντος 2Α, Σύνταγμα.

ΑΓΑΠΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΕΧΘΡΟ ΜΟΥ Jim Forest.......................





ΑΓΑΠΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΕΧΘΡΟ ΜΟΥ
Jim Forest


Σκέψεις πάνω στην πιο δύσκολη εντολή:

" Ίσως, ως Χριστιανοί, να είμαστε αρκετά εξοικειωμένοι με τον λόγο του Ιησού και το αδιαπραγμάτευτο κάλεσμά του να μη μας προκαλεί εντύπωση, όμως για κάποιον άλλο η πρώτη φορά γεννά αμφιβολίες και έκπληξη. Λίγοι θα έσπευδαν να πουν "αμήν". Ορισμένοι θα σιγομουρμούριζαν ενοχλημένοι: "Να αγαπήσω τον Ρωμαίο στρατιώτη; Δεν είσαι στα καλά σου…" Οι ζηλωτές μέσα στο πλήθος θα θεωρούσαν προδοτικό αυτό το δίδαγμα, αφού η εχθρότητα είναι το θερμοκήπιο κάθε εθνικισμού. 


Τολμήστε να του αντισταθείτε ή να κοντράρετε την εχθρότητα στα ίσια, με ένα σκεπτικό τέτοιας ευκρίνειας, και θα δείτε τους εχθρούς σας να πολλαπλασιάζονται στο λεπτό. Ώρες-ώρες, ο εθνικισμός μοιάζει ορμητικός σαν τσουνάμι. Το 1968, στο Milwaukee, Winsconsin, έκανα μια ομιλία εναντίον του πολέμου στο Βιετνάμ. Λίγο καιρό πριν, είχα εμπλακεί σε ένα κίνημα αντίστασης στον πόλεμο, με αποτέλεσμα να φυλακιστώ για ένα χρόνο και να βγω έξω με εγγύηση. Κατά τη συζήτηση, μια θυμωμένη κυρία, κρατώντας στο χέρι μια μικρή σημαία των Η.Π.Α, σηκώθηκε απ’ τη θέση της και με προκάλεσε να βάλω το χέρι στην καρδιά και να απαγγείλω το "Υπόσχομαι πίστη". Αντέτεινα ότι καλό θα ήταν να μη χρησιμοποιούμε τις σημαίες σαν είδωλα και πρότεινα να σηκωθούμε και να πούμε το "Πάτερ μν", όπως και έγινε. Ο θυμός της υποχώρησε ελαφρώς, αλλά στα μάτια της έβλεπα πως ήμουν προδότης, πως στον δικό της διαγωνισμό πατριωτισμού είχα μόλις αποτύχει."


(απόσπασμα από το βιβλίο)

Τελευταίο μέρος του οδοιπορικού στα Ιεροσόλυμα του 1865. ΠΑΤΗΡ ΙΓΝΑΤΙΟΣ. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΟΙΜΕΝΩΝ.







Τελευταίο μέρος του οδοιπορικού στα Ιεροσόλυμα του 1865.

Αφού ξεκουραστήκαμε για μερικές ημέρες, και ενώ μας έφυγε το μούδιασμα από το κουραστικό μας ταξίδι Ιόππη-Ιερουσαλήμ, έπρεπε να συνεχίσουμε και στα τριγύρω ιερά προσκυνήματα, έπεφτε δε η εορτή της Αναλήψεως. Κατεβήκαμε λοιπόν τον κατήφορο της πόλης από το Πραιτώριο προς την Γεθσημανή, και βγήκαμε από την Πύλη της Παναγίας δίπλα από το σπίτι που γεννήθηκε η Θεοτόκος. Παρακάμψαμε την Γεθσημανή, και αφού περάσαμε τον χείμαρρο των Κέδρων, ανεβήκαμε τον πολύ ανηφορικό και πετρώδη δρόμο και φτάσαμε επάνω στο Ορος των Ελαιών, που ονομάζεται Τούρ από τους ντόπιους, αραβοφώνους. Πάνω εκεί δεν υπάρχει καμία εκκλησία. Είναι ένα μικρό μουσουλμανικό χωριουδάκι που κατοικείται  από φελλάχους (χωριάτες) που ζουν μέσα στη βρωμιά. Εκεί, μέσα σε ένα δωμάτιο, μικρό, λιθόκτιστο και εντελώς γυμνό, είναι στη μέση, κάτω στο έδαφος, ο βράχος της Αναλήψεως. Κάθε χρόνο μέσα σε σκηνές, στο μέρος εκείνο, γίνεται η γιορτή της Αναλήψεως.



Λίγο πριν το μεσημέρι ο ξεναγός μας, μάς έδειξε το μέρος, όπου στεκόντουσαν οι άνδρες οι Γαλιλαίοι, και ονομάζεται η περιοχή εκείνη από τους δικούς μας, Μικρή Γαλιλαία. Στο χώρο των Γαλιλαίων Ανδρών στέκονται σπασμένοι, ακρωτηριασμένοι, δύο κίονες, δύο κολώνες πολύ παλιές, πάνω σε ένα πλακόστρωτο έδαφος μιάς στέρνας, ένας ερειπωμένος φράκτης από ξερολίθι και ίχνη επιδρομών, καταστροφών, ερήμωσης και τίποτε άλλο. Το βλέμμα σου, φτάνει τριγύρω σε μεγάλη κυκλική ακτίνα, και βλέπει όλον τον ορίζοντα, πάνω στο όρος  αυτό των Ελαιών και της Αναλήψεως. Δυτικά απλώνεται ολόκληρη η λιθόκτιστη Αγία Πόλη, με τα τείχη της, ως πανόραμα, λίγο πιό χαμηλότερη, σε επίπεδο, στα ανατολικά της Ιερουσαλήμ.


Ενα όνειρο αληθινό...να την ατενίζεις!
Νικολάου Σπυρίδωνος, Ιατρός-ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ 1865.
___________________
Φυσικά γράφει ότι συνεχίζεται, αλλά μόνον αυτό το τεύχος του περιοδικού της Αγίας Σιών έπεσε στα χέρια μου, που αναγράφει:

ΝΕΑ ΣΙΩΝ
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΝ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΝ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑ
ΕΤΟΣ ΙΔ' -ΤΟΜΟΣ ΙΖ'
ΤΕΥΧΟΣ ΙΒ'
ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ
ΕΝ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΟΙΣ 1922.

ΤΥΠΟΙΣ Ι.ΚΟΙΝΟΥ ΤΟΥ Π.ΤΑΦΟΥ.

Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2016

Διπλό χτύπημα της επιτρόπου για την οικογένεια και το παιδί στην Ρωσία,πρεσβυτέρας Άννας Κουζνέτσοβας(στην φώτο με τον σύζυγο της π.Αλέξιο),κατά της νέας εποχής.





Διπλό χτύπημα της επιτρόπου για την οικογένεια και το παιδί στην Ρωσία,πρεσβυτέρας Άννας Κουζνέτσοβας(στην φώτο με τον σύζυγο της π.Αλέξιο),κατά της νέας εποχής..ματαίωσε με ενέργειες της,πορεία ομοφυλόφιλων στην πόλη Ιβάνοβο,ενώ καθοριστική ήταν η παρέμβαση της στην ακύρωση της "έκθεσης φωτογραφίας"του ανώμαλου αμερικανού φωτογράφου στην Μόσχα..η ίδια μάλιστα δήλωσε πως θα κινήσει τις νομικές διαδικασίες για να κλήσει μια για πάντα η Gallery που συμφώνησε να την φιλοξενήσει..


https://www.facebook.com/manolis.prasinos.1?fref=ts

ΠΑΝΑΓΙΟΝ - WORLD SAINTS > ΜΗΝΑΙΟΝ > ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ > 29 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ








1.Κυριακοῦ ἀναχωρητοῦ τοῦ ἐκ Κορίνθου ἐν Παλαιστίνῃ (556).
2.Τρύφωνος, Τροφίμου, Δορυμέδοντος καὶ τῶν σὺν αὐτοῖς 500 μαρτύρων ἐν Παλαιστίνῃ.
3.Πετρωνίας μάρτυρος.
4.Γουδελίας μάρτυρος τῆς ἐν Περσίᾳ (4ος αἰών).
5.Δάδα, Γοβδελᾶ, Κασδίου καὶ Κασδόας μαρτύρων ἐν Περσίᾳ (4ος αἰών).
*
6.Πατέρων μονῆς Στροφάδων μαρτύρων (1530) (Α).
7.Θεοφάνους τοῦ Γάζης (Ρ) (ΡΔ).
8.Μαλαχίου νεομάρτυρος τοῦ ἐν Ρόδῳ (1500).
9.᾿Ονουφρίου Γκαρεγκέλι (1733) (Α) (Γε).
10.Κυπριανοῦ ἡγουμένου τοῦ Οὐστιοὺγκ (Βολόγκντα) (1276) (Α) (Ρ) (ΡΔ).
11.᾿Ιωάννου ᾿Αρχιεπισκόπου Ρίγας Λετονίας, ἱερομάρτυρος (1934) (ΡΔ).
12.Σεβαστιανοῦ γέροντος ῎Οπτινα (᾿Ανακήρυξις ἁγιότητος-1998) (ΡΔ).
13.Ποιμένος (Βελόνικωφ) ἱερομάρτυρος ἐν ῎Αλμᾳ-῎Ατᾳ (᾿Ανακήρυξις ἁγιότητος (1998) (ΡΔ).
14.῾Ιερωνύμου Σπηλαίων τοῦ Κιέβου. (῾Εορτολόγιον ᾿Αλάσκας).



http://www.worldsaints.org/


Γεώργιος Ε. Πιπεράκις (Συγγραφέας)
Ἐμμανουήλ Πιπεράκης (Διαδικτυακή έκδοση)

Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2016

Κύριλλος και Μεθόδιος Οι φωτισταί των Σλάβων» του Κώστα Σαρδελης.


ΟΠΩΣ ΕΙΠΕ ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ..........


π.Νικόλαος Λουδοβίκος - Ο δρόμος της εμβάθυνσης του χριστιανού .


Συγκατοικώντας με τους Αγίους – Ιερουσαλήμ – Β” μέρος

Οδοιπορικό προσκυνητού, που ήλθε στα Ιεροσόλυμα το 1865. Ιατρού Νικολάου Σπυρίδωνος.






Οδοιπορικό προσκυνητού, που ήλθε στα Ιεροσόλυμα το 1865.

Ιατρού Νικολάου Σπυρίδωνος.



Η Ιερουσαλήμ είναι ολόγυρα φραγμένη-κτισμένη  με ψηλά τείχη, που λήγουν σε οδοντωτές και πριονωτές επάλξεις-κάστρα, με τέσσερες πολύ γνωστές μεγάλες πύλες,
στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Είναι όλη πετρόκτιστη, καλυμμένη με τρούλλους ή κουμπέδες, διαφόρων μεγεθών και εξογκώσεων. Μόνο οι πόρτες και τα παράθυρα είναι ξύλινα σε όλα τα κτίσματα.
Ο Ναβουζαρδάν, Αρχιστράτηγος του βασιλιά της Βαβυλώνας Ναβουχοδονόσορα, όταν κυρίευσε την Ιερουσαλήμ, γκρέμισε τα τείχη της ολόγυρα και κατέκαψε την πόλη και το παλάτι του βασιλιά "εν πυρί", με φωτιά, μας έλεγε ο ξεναγός μας. Φαίνεται ότι τότε η πόλη ήταν μάλλον ξυλόκτιστη, υπήρχε δε φυτεία πολύ μεγάλη κατά την Ιουδαική Σολομώντεια περίοδο.


Σήμερα ο Χείμαρρος των Κέδρων, στη Γεσθημανή, δεν έχει κανέναν κέδρο, και το Ορος των Ελαιών είναι ολόγυμνο και φαλακρό από την κορυφή μέχρι και τη βάση του. Στην κοιλάδα των Γιγάντων ή την κοιλάδα της Μονής του Προφήτη Ηλία, που πάμε για τη Βηθλεέμ της Ιουδαίας,η οποία ήταν κατάφυτη από συκαμινιές αναφέρεται, ότι ο Δαβίδ καιροφυλακτούσε στο πυκνό δάσος, για να επιτεθεί κατά των Φιλισταίων, εκεί λοιπόν δεν υπάρχει κανένα ίχνος ούτε δέντρου, ούτε καν έχει κάποιο θάμνο. Ολη η περιοχή είναι ολόγυμνη και ξερή.


Η ξυλεία των δένδρων, συκαμινιές και άλλα δέντρα ήταν άφθονη, σύμφωνα με την Αγία Γραφή. Πλήθος δασών υπήρχαν.
Το Ορος Σιών, η πλευρά του βορρά, η πόλη του βασιλέως του Μεγάλου, σήμερα μένει μόνο με το όνομα! Είναι μικρή, ξηρή, γυμνή, ηλιοκαμμένη, ανατολική πόλη που έχει καταπατηθεί από όλα τα έθνη. Οι περισσότεροι κάτοικοι είναι μουσουλμάνοι άραβες, χριστιανοί όλων των δογμάτων και όλων των αιρέσεων, που είναι λιγότεροι, και ακόμα πιό λίγοι Εβραίοι, οι οποίοι διακρίνονται από την περιβολή τους, από τα ρούχα που φοράνε. Οι Εβραίοι στρίβουν τις τρίχες που πέφτουν από τους κροτάφους τους, και κρέμονται δεξιά κι αριστερά σαν δύο έλικες (tire-bouchon). Στις γιορτές τους φοράνε στο κεφάλι κάλυμμα από δέρμα ζώου, ίσως ουράς αλεπούς, του οποίου οι σκληρές τρίχες, σαν ακτίνες, εξέχουν τριγύρω και φουντώνουν.
Το καθένα έθνος κατοικεί στη δική του συνοικία, οι μουσουλμάνοι στην μουσουλμανική, οι χριστιανοί στην χριστιανική, και οι Εβραίοι στην εβραική συνοικία. Και οι τρεις συνοικίες βρίσκονται εντός των τειχών των Ιεροσολύμων.
( συνεχίζεται...)

Παρατηρώ ότι αναφέρεται ο προσκυνητής στα Ιεροσόλυμα μόνον σε ό,τι υπάρχει και βρίσκεται εντός των τειχών, δηλαδή αυτήν που εμείς σήμερα λέμε Παλαιά Πόλη. Εξω από τα τείχη διαπιστώνω ότι δεν υπήρχε τίποτα, ούτε ζωή, ούτε κτίρια, ούτε βλάστηση, παρά μόνον ξεραίλα. Ιεροσόλυμα το 1865 ήταν μόνον η σημερινή Παλαιά Πόλη. Ενώ σήμερα στο 2016 η νέα Ιερουσαλήμ είναι πελώρια, τεράστια. Παλαιά και νέα Ιερουσαλήμ έχουν ξεπεράσει το ένα-ενάμιση εκατομύριο κατοίκους στις μέρες μας.
Επίσης γράφει ότι,κατά σειρά, οι πιο πολλοί κάτοικοι ήσαν οι μωαμεθανοί, κατόπιν οι χριστιανοί και τελευταίοι οι εβραίοι.
Σήμερα υπερτερούν οι εβραίοι, δεύτεροι οι μουσουλμάνοι και τρίτοι, πολύ λίγοι οι χριστιανοί,  0,7 τοις εκατό, σχεδόν τίποτα!
Λαβαίνουμε σπουδαίες πληροφορίες για τα Ιεροσόλυμα του 1865, σε σχέση με τα σημερινά Ιεροσόλυμα του 2016, οδεύοντας για 2017.
Από τη μιά χαίρεσαι και λαχταράς,
κι από την άλλη λυπάσαι και θλίβεσαι,...αλλά έχει ο Θεός!


ΕΚΕΙΝΟΣ γνωρίζει ακριβώς όλα τα γιατί.
Ρωτάγαμε τους παλαιούς γέροντες Αγιοταφίτες:
-Πως θα μας λυθούν όλα αυτά τα άπειρα γιατί;



-Θα μας απαντηθούν, έλεγαν, τα πιό πολλά στην άλλη ζωή!
Εκεί σαν σε κινηματογράφο θα μας παρουσιαστούν όλα ζωντανά μπροστά μας!


Τώρα μόνον σιωπή, μετάνοια και προσευχή.
Οχι λόγια πολλά!
Κομποσχοίνι και την ευχή μόνον!

Δόξα τω Θεώ,..και υπoμονη.

ΠΑΤΗΡ ΙΓΝΑΤΙΟΣ. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΩΝ ΠΟΙΜΕΝΩΝ.

Συγκατοικώντας με τους Αγίους – Ιερουσαλήμ – Α”

'' ΤΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΑΙΘΕΡΙΑΣ ''


ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΥΣ ΠΟΤΑΜΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ - ΕΥΦΡΑΤΗΣ ΚΑΙ ΤΙΓΡΗΣ: ΟΙ ΠΟΤΑΜΟΙ ΤΗΣ ΕΔΕΜ KAI TOY ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ. ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2016

Οδοιπορικό στα Ιεροσόλυμα (1865)..ΠΑΤΗΡ ΙΓΝΑΤΙΟΣ. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΩΝ ΠΟΙΜΕΝΩΝ.





Οδοιπορικό στα Ιεροσόλυμα (1865)...συνέχεια.

Εξω από το μοναστήρι του Αγίου Δημητρίου που μέναμε (μέσα στα Ιεροσόλυμα), χτιζόταν Νοσοκομείο του Πατριαρχείου. Ηταν σε ευρύχωρη θέση, και παντού γύρω του ήσαν χωράφια σπαρμένα με κριθάρι για τα ζώα του μεγάλου Μοναστηρίου. Εκεί ήταν και ο σταύλος του Πατριαρχείου. Απέναντι από τη μονή του Αγίου Δημητρίου είχε τελειώσει και το κτίριο του Παρθεναγωγείου. Ο φίλος Καλλίνικος μας έλεγε ότι ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Κύριλλος ήταν πολύ φιλόμουσος και δραστήριος, ότι είχε ανοίξει την Θεολογική Σχολή στο Μοναστήρι του Τιμίου Σταυρού (έξω από τα Ιεροσόλυμα). Εκτισε Παρθεναγωγείο και ετοίμαζε και Νοσοκομείο, και ότι είχε σταματήσει η οικοδομή αυτού για καιρό, επειδή η Βλαχία έκανε κατάσχεση των μοναστηριακών εισοδημάτων, αλλά ότι με τις συνδρομές και εράνους των Αγιοταφιτών πατέρων θα τελειώσει τελικά.(...πόσος κόπος για τους τότε αγιοταφίτες;...!)


Ο Καλλίνικος πριν δύσει ο ήλιος μας πήγε έξω από την Πύλη του Δαβίδ ή Πόρτα της Γιάφφας, όπου ήταν ερημιά και απόλυτη ησυχία, και μόνον χαντάκια και τάφροι περίζωναν τις βάσεις του μεγάλου φρουρίου του Δαβίδ. Μας έδειξε το μέρος, όπου ο πορτάρης της πύλης αυτής, που ονομαζόταν Καδούρα( η πύλη), στεκόταν στο χείλος του χαντακιού και έβαζε την αριστερή του παλάμη στο αυτί του κάθετα, για να δυναμώσει τη φωνή του, κατά το σύστημα των ιμάμιδων πάνω στους μιναρέδες, και έκραζε μεγαλόφωνα, σαν τηλεβόας, ότι θα κλείσει η πόρτα της πόλης και ότι πρέπει να συμμαζευτούν όλοι μέσα πριν τη δύση του ήλιου.


Ο μόνος, που καθυστερούσε συνήθως και ερχόταν τελευταίος από τη πόρτα της Πύλης ήταν ο αρχιμανδρίτης Νικηφόρος ο Κρητικός, ο οποίος αγόρασε δυτικά των Ιεροσολύμων, πέρα από τον χείμαρρο Γεών, όλη τη περιοχή που πήρε το όνομά του, την Νικηφορία. Εκεί φύτευε δέντρα, ελιές, συκαμινιές, και πολλές τριανταφυλλιές, εξημερώνοντας τον τόπο με τη καλλιέργεια. Ηταν γεμάτη όλη η περιοχή από  τριανταφυλλιές που σκόρπαγαν ευωδία θαυμάσια σε όλο τον αέρα κατά την άνοιξη. Το μέρος εκείνο έμοιαζε με όαση στη μέση ξηρής και άγριας ερημιάς. Δεν είναι δε καθόλου παράξενο ότι όλη η περιφέρεια αυτή και ιδιαιτέρως το όρος Σιών ονομάστηκε Ιεβούς από την μεγάλη του ξηρασία, από την εβραική λέξη γιάπες, που σημαίνει ξηρός.
Τα πάντα γύρω ήσαν ξερά, άνυδρα, φαλακρά, καμμένα από τον ήλιο.


Εξω από την Πύλη του Δαβίδ βρισκόντουσαν μεγάλα χαντάκια, τάφροι και σωροί σκουπιδιών των Ιεροσολύμων. Εκεί πέταγαν τα χώματα και τις πέτρες από την ανακαίνιση που γινόταν του Τρούλλου του Ναού της Αναστάσεως. Δεν υπήρχε κανένα ίχνος περιποιημένης οδού για τις άμαξες, κανένα σημάδι τροχού από κάρο. Δεν φαινόταν πουθενά σημάδι δρόμου που να κύλισε άμαξα από την εποχή του Σολομώντα, ο οποίος είχε χιλιάδες άμαξες, όπως μας αναφέρει ο φίλος μας Καλλίνικος, και πολλά αμαξοστάσια και σταύλους.
Εξω από την πόλη δεν υπήρχε κανένα κτίριο, εκτός από κάποιες Ρωσσικές οικοδομές που είχαν ξεκινήσει τότε να χτίζονται.
Τα πάντα ήσαν μιά άνυδρη έρημος.
(συνεχίζεται...)



Για όσους έχουν εικόνα, δηλαδή έχουν έλθει στα Ιεροσόλυμα και γνωρίζουν την περιοχή καλά, είναι θαυμαστά όλα αυτά όσα γράφει στο οδοιπορικό του στην Ιερουσαλήμ, ο γιατρός Νικόλαος Σπυρίδων, το 1865. Εγώ προσωπικά μένω άφωνος, από την τεράστια αλλαγή στα πάντα. Κλείνω τα μάτια...και ταξιδεύω στο τότε.


Τα βλέπω όλα έτσι όπως ακριβώς τα περιγράφει.
Ακόμα και τα άσχημα τα βλέπω όμορφα, νοσταλγικά, ακόμα και τα σκουπίδια έξω από την Πύλη της Γιάφφας, του Δαβίδ, ακόμα και την ερημιά, την διψασμένη άνυδρη γη, τη φτώχεια, τη κακομοιριά, τα πάντα!
Ω Ιερουσαλήμ ατέλειωτη!
Ιερουσαλήμ αιώνια!
ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ...αγάπη μας μεγάλη!
Ζωή μας!
Ερωτα μας!
Ιερουσαλήμ επίγεια αλλά ουράνια, διαχρονική και πανέμορφη!

ΔΟΞΑ ΣΟΙ ΚΥΡΙΕ