Έκθεση Φωτογραφίας "ΤΡΙA ΆΘΩ" Ελλάδα. Ρωσία. Αμπχαζία.

[ Άγιον Όρος, Ελλάδα ]

[ Νήσος Βαλαάμ. Ρωσία ]

[ Ο Νέος Άθως. Αμπχαζία ]

---

| «Λάμπει διαδρομής» |

---

---

| «Ορθοδοξία Σότσι» |

---

---

| «Ρώμη και πρώτοι Χριστιανοί» |

---

---

| «Ο μεγάλος θησαυρός Άγιον Όρος (Άγιο Όρος, Ελλάδα)» |

http://triafona.orthodoxy.ru/

ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ

Ω Χριστέ, είπες εις τους φίλους (και μαθητάς) Σου: Εγώ σας λέγω, ότι άλλου είδους ποτόν, ακατάληπτον εις την ανθρώπινη διάνοια, θα πιω εις την Βασιλείαν μου (το ποτόν της θείας ευφροσύνης)· και θα είμαι εκεί μαζί με σας ως Θεός εν μέσω Θεών, (Θεός εγώ κατά φύσιν, θεοί και σεις κατά χάριν θα γίνουν δε αυτά,) επειδή ο Πατήρ απέστειλε προσωπικώς εμέ, τον μονογενή Υιόν Του, εις τον κόσμον, ίνα θυσιασθώ δια την εξιλέωσιν των αμαρτιών των ανθρώπων.

Οι απόστολοι, συνδεδεμένοι με τον σύνδεσμον της (προς τον θεόν και προς αλλήλους) αγάπης και αφιερωθέντες ολοκληρωτικώς εις τον Κυρίαρχον των όλων Χριστόν, εκαθαρίζοντο (υπ Αυτού κατά τον Μυστικόν Δείπνον) εις τους πόδας των τους ωραίους, (ήσαν δε ωραίοι δια τους κόπους των υπέρ της εξαπλώσεως της διδασκαλίας του Χριστού) και εκήρυττον προς πάντας το χαρμόσυνο άγγελμα της ειρήνης (δηλαδή τον Χριστόν).

Ή Σοφία του Θεού, ή οποία συγκρατεί το μετέωρον ύδωρ, πού ευρίσκεται επάνω εις τα ανώτερα στρώματα της ατμοσφαίρας, και με τους χαλινούς της (δηλαδή με τους φυσικούς νόμους τους οποίους έθεσε,) περιορίζει τα ύδατα τα υποκάτω της γης (και δεν αφήνει αυτά να εξέλθουν και να πνίξουν την γήν), και εμποδίζει επίσης τα ύδατα της θαλάσσης (να υπερβούν την άμμον και να πλημμυρίσουν την γην). Αυτή λοιπόν ή Σοφία, πού είναι ο Υιός του Θεού, (έγινε άνθρωπος και) ρίπτει ύδωρ εις την λεκάνη, πλύνει δε τους πόδας των δούλων ο Κυρίαρχος των όλων!

Ό Δεσπότης Χριστός δίδει εις τους μαθητάς Του υπόδειγμα ταπεινώσεως· διότι Αυτός, πού ενδύει τον ουρανόν με νεφέλας, (εκδύεται τα εξωτερικά ιμάτιά Του και) ζώνεται εις την μέσην Του περίζωμα («ποδιάν») και γονατίζει, δια να πλύνη τους πόδας των δούλων, Εκείνος, εις την χείρα του Οποίου ευρίσκεται ή ζωή πάντων των όντων!

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΜΑΡΤΙΝΟΥ ΓΑΛΛΙΑΣ.

Φως ιλαρόν από τις αδελφές Γλυκερία και Τατιανή στο γυναικείο Μοναστήρι της Παναγίας της Χερσώνας στο Doumerac της Νοτιοδυτικής Γαλλίας. Το μεγαλείο του απλού.

Vespers with sisters Glykeria and Tatiani at the Convent of our Lady mary of Korssun at Doumerac, Southwest France. The majesty of simplicity...

http://stavrodromi.wordpress.com/

ΦΩΣ ΙΛΑΡΟΝ- ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ - ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΟΝΑΧΟΥΣ ΤΗΣ Ι.Μ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

ΥΜΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ.

" Συγκίνησε το πανελλήνιο ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος.. "

Δευτέρα, 29 Μάρτιος 2010

Συντάχθηκε απο τον/την Αιμίλιος Πολυγένης 04:50

Συγκίνησε το πανελλήνιο ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, με την συνομιλία που είχε με τον δημοσιογράφο Σταύρο Θεοδωράκη στην εκπομπή του MEGA «Πρωταγωνιστές», το βράδυ της Κυριακής των Βαΐων.

Το Πρακτορείο Εκκλησιαστικών Ειδήσεων«Romfea.gr», δημοσιεύει για όσους δεν την παρακολούθησαν τα σημεία που αφορούν την φορολόγηση της Εκκλησίας, αλλά και για άγνωστες στιγμές από την προσωπική του ζωή.

«Πληρώνομαι από το κράτος με το ποσό των 2.300 ευρώ το μήνα. Δεν μου φθάνουν ασφαλώς αλλά προσπαθώ να κάνω αυτό που μου έλεγε η γιαγιά μου, στη ζωή να απλώνω τα πόδια μου μέχρι εκεί που μπορώ», αύτη ήταν η απάντηση που έδωσε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος όταν ρωτήθηκε από το Δημοσιογράφο κ. Θεοδωράκη με πόσα λεφτά ζει ένας Αρχιεπίσκοπος.

Ερωτηθείς, ο Μακαριώτατος γιατί δεν ζει στην Αρχιεπισκοπική κατοικία του Ψυχικού, τόνισε: «Δεν το κάνω από περιφρόνηση, δεν με εκφράζει αυτός ο τρόπος ζωής. Μου αρέσει κάτι να είναι πιο συγκεντρωμένο, πιο μαζεμένο, πιο ζεστό, να είναι κοντά στο χώρο που εργάζομαι και κυρίως να αισθάνομαι αυτό που λέμε εμείς στο ξεκίνημα μας, την μοναχική ζωή».

Ο Αρχιεπίσκοπος απάντησε και στην ερώτηση του κ. Θεοδωράκη, αν η Εκκλησία έχει λεφτά, τονίζοντας ότι «Λέγονται παραμύθια και παρεξηγήσεις. Προχθές άκουσα μια εκπομπή, που είπε ότι έχουμε αποθεματικό 25 δισεκατομμύρια. Θα ήθελα να παρακαλέσω αυτόν τον άνθρωπο να έρθει να μου πει, που είναι να πάω να τα βρω και εγώ να τα μετρήσω!»

«Το θέμα είναι ότι δημιουργούνται τραγικές καταστάσεις, εξάπτουν τη φαντασία του λαού, τις απαιτήσεις των ανθρώπων. Πρώτα απ΄ όλα όταν λέμε Εκκλησία δεν εννοούμε μόνο αυτόν τον οργανισμό, είναι τα περίπου 8 με 10 χιλιάδες νομικά πρόσωπα τα οποία είναι κάτω από την σκέπη της Εκκλησίας, και κάθε ένα νομικό πρόσωπο διαχειρίζεται τα ποσά που είναι στα χέρια και στη δικαιοδοσία του», συνέχισε ο Προκαθήμενος της Ελλαδικής Εκκλησίας.

Εν συνεχεία αναφερόμενος στην περιουσία τόνισε: «Επομένως είναι μια φούσκα όλο αυτό το πράγμα που λέμε, όλη αυτή η Εκκλησία έχει τόσο μεγάλη περιουσία; Θα σας πω τι έχουμε: Από τα 100% της περιουσίας, έχει φύγει το 96%, επομένως σήμερα μιλάμε μόνο για το 4%. Το οποίο αν αξιοποιηθεί σωστά, μπορεί να λύσει και προβλήματα της Εκκλησίας, διότι έχει και η Εκκλησία πολλά προβλήματα, αλλά ακόμα και την ανακούφιση του λαού μας».

«Η πρόταση μου, που έκανα στην Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος και δεν βρήκα αντίδραση ήταν: Όλα αυτά τα κτήματα που τα λένε φιλέτα αξίας είναι δεσμευμένα, τώρα το γιατί είναι δεσμευμένα θέλει μια μεγάλη συζήτηση. Το μεγαλύτερο «φιλέτο» αυτή τη στιγμή και το επίμαχο είναι η οδός Δεινοκράτους, είναι το οικόπεδο των 11 στρεμμάτων. Σήμερα λοιπόν έρχεται η Πολιτεία και λέει, ότι αυτό δεν είναι δικό σας θα το αξιοποιήσουμε, θα το κηρύξουμε διατηρητέο, διάφορες προφάσεις. Όμως μέσα σ΄ αυτές τις σχέσεις που έχουμε με την Πολιτεία, που θέλω να πιστεύω αρμονικές, αλλά σ΄ αυτή τη κατάσταση που βρίσκεται ο λαός μας (απολύσεις, φτώχια) σκεφτείτε να βγούμε σε μια διαμάχη Εκκλησία και Πολιτεία. Αυτά είναι φαιδρά πράγματα.», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Μακαριώτατος.

Στη συνέχεια ο δημοσιογράφος κ. Σταύρος Θεοδωράκης, ρώτησε τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, ότι αν και δεν είμαι ειδικός ακούω κάτι που μου φαίνεται ενδιαφέρον. Μου λέτε περιουσία υπάρχει, αν την δώσουμε στο Κράτος θα πάει στην μαύρη τρύπα. Μπορείτε να μου δώσετε μερικά παραδείγματα όμως αξιοποίησης, της περιουσίας από την πλευρά της Εκκλησίας;

«Βεβαίως θα χαθεί! Αν πάρετε και δείτε τι έχει χτιστεί στο κέντρο της Αθήνας, αυτά που λέμε ιδρύματα αυτά είναι όλα της Εκκλησίας. Ο Ευαγγελισμός, το Αρεταίειο, το Αλεξάνδρας, η Ακαδημία, το Πολυτεχνείο, το Πανεπιστήμιο. Όλα αυτά, δείτε πάνω στη Μεσογείων που είναι η σχολή χωροφυλακής, δείτε το κτίριο είναι το πρώτο σχολείο της Εκκλησίας».

Επίσης, τόνισε: «Να δώσει η Εκκλησία, η Εκκλησία τα έχει για τον λαό. Αλλά για δείτε δίνει στους αναπήρους από τον πόλεμο, δείτε στο Κολωνάκι οδός αναπήρων πολέμου. Ερωτώ ποιος ανάπηρος μένει εκεί πέρα; Να δείτε το κατάντημα της Εκκλησιαστικής περιουσίας, είναι να κλαίει κάνεις! Η πρέπει να φύγουμε από την τακτική πουλάμε για να ζήσουμε, η πρέπει να φύγουμε από την τακτική έχουμε μικρά διαμερίσματα νοικιασμένα σε φτωχούς ανθρώπους. Αλλά σας αναφέρω, υπάρχουν τρόποι αξιοποιήσεως αλλά πρέπει να βρούμε ένα καινούργιο μοντέλο και οι οικονομολόγοι θα μας το υποδείξουν».

Σε ερώτηση εάν τα πηγαίνει καλά με τον Πρωθυπουργό κ. Παπανδρέου, ο Αρχιεπίσκοπος τόνισε: «Κοιτάξτε, εγώ με τον κ. Παπανδρέου είχαμε συνεργαστεί όταν ήταν Υπουργός Παιδείας και εγώ ήμουνα σύμβουλος από την πλευρά της Εκκλησίας στα θέματα τα εκκλησιαστικά. Είχαμε μια πολύ καλή συνεργασία, αυτό όμως δεν λέει τίποτα! Έγινε πρωθυπουργός ο κ. Παπανδρέου του ζήτησα να βρεθούμε, κουβεντιάσαμε και συμφωνήσαμε σε πολλά πράγματα, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει τίποτα άλλο που προσπαθούν πολλοί να δώσουν διαστάσεις».

«Μακάρι αυτά που συζητήσαμε και σ΄ αυτά που καταλήξαμε, να προχωρήσουμε και να μην υπάρξουν οι καλοθελητές. Είτε από την πλευρά της Πολιτείας, είτε από την πλευρά της Εκκλησίας, αυτή την συμφωνία και αυτή την προσπάθεια να την υπονομεύσουνε», συνέχισε ο Μακαριώτατος.

Ερωτηθείς αν είναι αντίθετος με την φορολόγηση της Εκκλησίας, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος τόνισε: «Δεν είμαι αντίθετος, αλλά θέλω ισονομία, θέλω δικαιοσύνη! Αλλά στο συγκεκριμένο θέμα του νέου φορολογικού σχεδίου, εμείς σαν φυσικά πρόσωπα δεν θέλουμε καμία διάκριση, όπως όλοι οι Έλληνες. Τα φυσικά πρόσωπα της Εκκλησίας, θα πρέπει να αντιμετωπιστούν όπως όλα τα νομικά πρόσωπα της χώρας».

«Το σύστημα το οποίο εγώ προτείνω, είναι να είναι ο λογισμικός προσδιορισμός, προσδιορισμός του αποτελέσματος! Που σημαίνει: Τι εισέπραξε η Μονή σήμερα; Τόσα! Τι εξόδεψε; Τόσα! Ποιο είναι το υπόλοιπο; Τόσο! Ε, πάνω σ΄ αυτό να μπει ο φόρος του Κράτους, το άλλο δεν ξέρω αν είναι νόμιμο, διότι πως θα έρθεις να πεις στο εισόδημα μιας μονής που είναι ένα (α’) ποσό, να πεις σου παίρνω το 20% εκ των προτέρων. Ερωτώ, γίνεται αυτό στα άλλα νομικά πρόσωπα; Γιατί να γίνει για την Εκκλησία; Έπειτα φαίνεται ότι είναι μια προκατάληψη».

Στο άλλο μέρος της εκπομπής ο Μακαριώτατος συγκίνησε τους πάντες, όταν αναφέρθηκε στις άγνωστες προσωπικές του στιγμές.

Ερωτηθείς, εάν υπήρξε στην ζωή του μπασκετμπολίστας τόνισε: «Τώρα με πάτε πάρα πολύ παλιά! Ναι ήμουνα στην Πανεπιστημιακή του Μπάσκετ, αλλά και του Βόλεϊ.»

«Επίσης, υπήρξα δάσκαλος, καθηγητής στη Λεόντειο Σχολή, βοηθός στο Πανεπιστήμιο στο Τμήμα Αρχαιολογίας, Αρχαιολόγος και μετά κληρικός. Είμαι ένας άνθρωπος που μου άρεσε η έρευνα πάρα πολύ, κυρίως η ιστορία και η αρχαιολογία! Όταν όμως ξεκίνησα την εκκλησιαστική μου διακονία στα 28 μου χρόνια, η σκέψη μου ήταν να μην ασχοληθώ με άλλα πράγματα, αλλά να μπορέσω να κάνω την έρευνα την επιστημονική εκεί ήταν το μυαλό μου», συνέχισε ο Αρχιεπίσκοπος.

Ο Μακαριώτατος, στη συνέχεια εξέφρασε την επιθυμία ότι «θα ήθελα όταν τελειώσω, να τελειώσω μέσα σε μια βιβλιοθήκη μεγάλη για να ολοκληρώσω μερικά πράγματα τα οποία έχω αρχίσει και δεν τα έχω τελειώσει. Δεν θα ήθελα να είμαι ένας Αρχιεπίσκοπος που θα τον τραβάνε από τα χέρια και να το ανεβάζουν στο θρόνο για να κάτσει, θα ήθελα κάποια στιγμή όταν θα καταλάβω ότι ήταν να δώσω το έδωσα, ότι δεν μπορώ δηλαδή και εάν ο Θεός βέβαια μου δώσει χρόνο, να αποσυρθώ σε ένα χώρο που έχω και εκεί έχει μια μεγάλη βιβλιοθήκη να τελειώσω αυτό που ξεκίνησα στα 28 και δεν το διεκπεραίωσα».

Κλείνοντας, ο Αρχιεπίσκοπος αναφέρθηκε στα παιδικά του χρόνια αλλά και στη μητέρα του, όπου μεταξύ άλλων τόνισε: «Από μικρό παιδί ήθελα να γίνω κληρικός, είχα την μητέρα μου η οποία με βοηθούσε σ΄ αυτό το θέμα. Θυμάμαι την εξής σκηνή. Το Σάββατο το απόγευμα που τελείωνε τις δουλειές τις, έπρεπε να ετοιμάσει το λουτρό να μας πλύνει όλα τα παιδιά και έβαζε στις καρέκλες μας τα ρούχα τα Κυριακάτικα. Το πρωί λοιπόν όταν σηκωνόμασταν έπρεπε να πάμε να ντυθούμε και να πάμε στην Εκκλησία, και μετά ερχότανε και αυτή. Ήτανε μια μητέρα, ενός άλλου κόσμου! Όταν στο τέλος της είπα, ότι εγώ σκέφτομαι να γίνω κληρικός, μου είπε: «Εγώ θα σου πω, εσύ ξέρεις γράμματα εσύ θα πεις τι θα κάνεις.»

«Αν ξαναγύριζα πάλι και θα ξανάρχιζα από την αρχή, θα έμενα εκεί που διάλεξα δηλαδή ένα μεγάλο χώρο που θα έχω τα βιβλία μου, να διαβάζω, να γράφω, να μελετέαω. Δεν θα έμπλεκα με διοικήσεις και με πράγματα που φθείρουνε συνέχεια! Η διοίκηση είναι μεγάλη φθορά, όπου και να είναι κανείς, ψυχική φθορά και καταστροφή οραμάτων», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Μακαριώτατος.

{πηγή : http://www.romfea.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=4603:2010-03-29-02-31-47&catid=13 }

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ; Π. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΣ.

Ο π. Νικόλαος Λουδοβίκος,

καθηγητής της Ανωτάτης Εκκλ. Σχολής Θεσσαλονίκης

και Ορθ. Ινστιτ. Πανεπιστημίου του Cambridge

(Πτυχιούχο Θεολογίας, Ψυχολογίας, Φιλοσοφίας και

Παιδαγωγικής).

ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ

Όταν ή γυνή της αμαρτίας προσέφερε (μετανοούσα) το μύρον εις τον Κύριον (εκδηλώνουσα ούτω την φλογεράν της προς Αυτόν αγάπην), τότε ο μαθητής έκαμνε συμφωνία με τους παρανόμους (άρχοντας των Ιουδαίων, δια να παραδώ-ση τον Κύριον)· εκείνη μεν εχαιρεν, αδειάζουσα (από το δοχείον) το μεγάλης αξίας μύρον, αυτός δε έτρεχε να πώληση τον Κύριον, του Όποιου ή αξία (είναι άπειρος και δι' αυτό) δεν δύναται να εκτιμηθή· αύτη (εν τω προσώπω του Ιησού) άνεγνώριζε τον Κύριον, αυτός δε από τον Κύριο άπεχωρίζετο αύτη έγίνετο ελευθέρα (από τα δεσμά της αμαρτίας) και ο Ιούδας έγίνετο δούλος του εχθρού (Διαβόλου). Φοβερόν πράγμα είναι ή αμέλεια (δια την σωτηρία της ψυχής)! Μεγάλη ή αξία της μετανοίας! Αυτήν την μετάνοια δώρησε εις εμέ, Σωτήρ μου, Συ πού υπέμεινες (φρικτά) Παθήματα υπέρ ημών, και σώσε μας.

Πόσον άθλιος ήτο ο Ιούδας! Ενώ παρετήρει την πόρνη να φίλη τα πέλματα των ποδών του Ιησού, εσκέπτετο ταυτοχρόνως με δόλον το φίλημα της προδοσίας (πού θα έδιδε εις τον Διδάσκαλον). Εκείνη τάς πλεξίδας της κεφαλής της έλυσεν, ενώ εκείνος έδένετο με τα δεσμά του μίσους του, προσφέρων εις τον Διδάσκαλον του αντί μύρου την βρωμερά κακία. Διότι εκείνος πού έχει κυριευθή από το πάθος του φθόνου (όπως ο Ιούδας) δεν δύναται να (σκεφθη και να) προτίμηση το συμφέρον (της ψυχής) του. Πόσην αθλιότητα είχεν Ο Ιούδας! Από αυτήν την αθλιότητα απάλλαξε, ω Θεέ, τάς ψυχάς μας.

Ή πόρνη έτρεξε να αγοράση μύρον, πανάκριβον μύρον, δια να αλείψει με αυτό τον ευεργέτη Χριστόν, και εις τον μυροπώλην έλεγε δυνατά: Δώσε εις εμέ το μύρον δια να αλείψω και εγώ Αυτόν πού μου εξήλειψε (με την συγγνώμην Του,) όλας μου τάς αμαρτίας.

Η ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΜΑΛΕΒΗΣ ΚΥΝΟΥΡΙΑΣ

Η ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΜΑΛΕΒΗΣ

" Η Δύναμη της συγνώμης.. "

Δύο αδέλφια πήγαν μαζί στην έρημο κι ασκήτευαν στην ίδια καλύβη. Ο διάβολος, φθονώντας την αγάπη τους, βάλθηκε να τους χωρίση.

'Ενα βράδυ ο νεώτερος πήγε ν'ανάψη το λυχνοστάτη, τον αναποδογύρισε και χύθηκε το λάδι. Ο μεγαλύτερος θύμωσε και του έδωσε ένα μπάτσο. Τότε ο πιο μικρός, χωρίς να ταραχτεί, έσκυψε, του έβαλε μετάνοια και είπε ταπεινά:

-Συγχώρησε την απροσεξία μου, Αδελφέ. Τώρα αμέσως θα ετοιμάσω άλλο.
Την ίδια νύχτα ένας ειδωλολάτρης ιερεύς, που έτυχε να βρίσκεται μέσα στο ειδώλειο, άκουσε τα δαιμόνια να κάνουν δικαστήριο μεταξύ τους. 'Ενα απ' αυτά ομολόγησε ντροπιασμένο στον αρχηγό του:

-Πηγαίνω και κάνω άνω κάτω τους Μοναχούς. Μα τι φταίω, όταν κάποιος απ'αυτούς γυρίζει και βάζει στον άλλο μετάνοια και μου καταστρέφει όλη τη δουλειά;
Ακούγοντας αυτά ο ειδωλολάτρης, έγινε ευθύς χριστιανός κι' αποτραβήχτηκε στην έρημο. Σ' όλη του τη ζωή κράτησε στην καρδιά του την ταπείνωση και στο στόμα του είχε διαρκώς πρόχειρο το «συγχώρησόν με».

Γεροντικό

" Εγώ πατήρ, εγώ αδελφός, εγώ νυμφίος.. "

Εγώ πατήρ, εγώ αδελφός, εγώ νυμφίος, εγώ οικία, εγώ τροφεύς, εγώ ιμάτιον, εγώ ρίζα, εγώ θεμέλιος, παν όπερ αν θέλεις εγώ. Μηδενός εν χρεία καταστείς. Εγώ δουλεύσω.

Ήλθον γαρ διακονήσαι, ου διακονηθήναι. Εγώ και φίλος και ξένος και κεφαλή και αδελφός και αδελφή και μήτηρ. Πάντα εγώ.

Μόνον οικείως έχε προς εμέ. Εγώ πένης δια σέ και αλήτης δια σέ, επι σταυρού δια σέ, άνω υπέρ σου εντυγχάνω τω Πατρί κάτω υπέρ σου πρεσβευτής παραγέγονα παρά του Πατρός.

Πάντα μοι σύ και αδελφός και συγκληρονόμος και φίλος και μέλος.

Τι πλέον θέλεις;

(Ι. Χρυσόστομος)

Ιδού αναβαίνομεν εις τα Ιεροσόλυμα .

Ενώ ο Κύριος βάδιζε προς το Πάθος, το οποίον Θα υφίστατο με την Θελησίν Του, έλεγε καθ' οδόν εις τους αποστόλους: Ιδού αναβαίνομεν εις τα Ιεροσόλυμα και ο Υιός του ανθρώπου θα παραδοθη (εις εκείνους πού θα τον θανατώσουν), όπως έχει γραφή περί αυτού (εις τας προφητείας της Παλαιάς Διαθήκης). Εμπρός λοιπόν και ημείς, αφού καθαρίσωμεν τάς διανοίας μας (από πάσαν κακήν σκέψιν), ας βαδίσωμεν μαζί με Αυτόν και ας σταυρωθώμεν μαζί Του και χάριν Αυτού ας νεκρώσωμεν τον εαυτόν μας ως προς τάς ηδονάς του βίου, δια να ζησωμεν αιωνίως μαζί με Αυτόν και να Τον ακούσωμεν να λέγη (μετά την Ανάστασίν Του): Δεν αναβαίνω πλέον εις την επίγειον Ιερουσαλήμ δια να υποστώ θυσίαν, αλλ` αναβαίνω εις τον ουράνιον Πατέρα μου και Πατέρα σας και Θεόν μου και Θεόν σας και ανυψώνω μαζί μου και σας εις την Άνω Ιερουσαλήμ, ή οποία ευρίσκεται εν τη Βασιλεία των ουρανών.

ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΕΣΠΕΡΑΣ.

Αδελφοί, ας αγαπήσωμεν τον Νυμφίον Χριστόν και τάς λαμπάδας των ψυχών μας ας ετοιμάσωμεν (προς προϋπάντησίν Του θα ετοιμάσωμεν δε τάς λαμπάδας μας) με το να ακτινοβολώμεν από την λάμψιν των αρετών και της ορθής πίστεων (αυτό ας γίνη,) δια να είμεθα έτοιμοι, όπως αι πέντε φρόνιμοι παρθένοι της παραβολής του Κυρίου, να εισέλθωμεν μαζί με Αυτόν εις τους γάμους τους πνευματικούς (της αιωνίου ενώσεως μας μετά του Κυρίου). Διότι ο Νυμφίος, ως θεός πού είναι, θα προσφέρη σε όλους (τους ευσεβείς και ενάρετους) τον αμάραντο στέφανο (την δόξαν της ουρανίου Βασιλείας).

Σωτήρ μου, επειδή οι Ιερείς και Γραμματείς των Εβραίων, από φθόνο προς Σε, συνεκάλεσαν, με τρόπον που προκαλεί τρόμον, Συμβούλιον παράνομον εναντίον Σου, έγιναν αφορμή ώστε ο Ιούδας να παρακινηθή να Σε προδώση. Δια τούτο εκείνος, χωρίς καμμίαν εντροπήν, έξήρχετο και ωμίλει εναντίον Σου εις τους ήγέτας του άσεβους (Εβραϊκού) λαού. Τι μου προσφέρετε, έλεγε, δια να σας παραδώσω εγώ αυτόν εις τάς χείρας σας; Κύριε, λύτρωσε τάς ψυχάς μας από την καταδίκη πού υπέστη ο προδότης Ιούδας.

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΑΠΟ ΚΛΗΡΙΚΟΥΣ.

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ

ΑΠΟ ΚΛΗΡΙΚΟΥΣ.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΒΑΙΩΝ ΕΣΠΕΡΑΣ.

(Όπως ο ήλιος προβάλλει το πρωί τάς ακτίνας του και φωτίζει τον κόσμον, ούτω και) ή σημερινή ήμερα προβάλλει ακτινοβολούντα εις τον κόσμον τα σεπτά Πάθη του Κυρίου, ωσάν φώτα που οδηγούν (τον αμαρτωλών άνθρωπον) εις την σωτηρία. Διότι ο Χριστός με πολλήν προθυμία σπεύδει προς το Πάθος από αγαθότητα (δια τον άνθρωπον). Αυτός πού κρατεί μέσα εις την παλάμη Του όλην την Κτίσιν, καταδέχεται να κρεμασθή εις το ξύλον (του Σταυρού) διό να σώσει τον άνθρωπον.

Αόρατε Κριτά, πώς (κατεδέχθης και) εφανερώθης με σάρκα ανθρωπίνην; Και πώς έρχεσαι να θανατωθης από ασεβείς ανθρώπους και τοιουτοτρόπως να καταδικάσης δια του Πάθους Σου (και εξαφάνισης) την ιδική μας καταδίκην (εις την οποίαν μάς έρριψεν ή αμαρτία); Δια τούτο, Λόγε, όλοι με μίαν φωνήν προσφέρομεν εις Σέ ύμνους και δι' αυτών δοξολογούμεν τα μεγαλεία της εξουσίας Σου.

Ή σημερινή ήμερα παρουσιάζει με λαμπρότητα την έναρξιν των Παθών του Κυρίου. Εμπρός, λοιπόν, όσοι αγαπώμεν τάς εορτάς, ας προϋπαντήσω μεν τον Κύριον με ύμνους. Διότι ο Δημιουργός έρχεται με απόφασιν να καταδεχθη να υποστεί Σταυρόν, ανακρίσεις και μαστιγώσεις, δικαζόμενος από τον Πιλάτο όθεν, αν και ερραπίσθη εις το πρόσωπον ακόμη και από δούλον, Αυτός τα πάντα ανέχεται διά να σώση τον άνθρωπον. Δια τούτο ας είπωμεν μεγαλοφώνως: Φιλάνθρωπε Χριστέ και Θεέ μας, δώρησε εις ημάς, που προσκυνούμεν με πίστιν τα άγια Πάθη Σου, την συγχώρησιν των αμαρτημάτων μας.

Κυριακή των Βαΐων στα Ιεροσόλυμα.

Η ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΒΑΙΩΝ ΣΤΑ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ.

Ο ΤΑΦΟΣ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ ΣΤΗΝ ΒΗΘΑΝΙΑ

Ο ΤΑΦΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ ΤΟΥ ΦΙΛΟΥ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.

ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ Σκέψις μίας μοναχής εξασκούμενης εις στο πνευματικό πανεπιστήμιον της Ι. Μ. Μαλεβής.

Αγαπητέ αναγνώστη, ανάγνωσε το εμπνευσμένο τούτο έμμετρον ποίημα μετά μεγάλης προσοχής ίνα πολλά ωφεληθής.

Μια τέτοια μέρα η Παναγία κατέβει από τους ουρανούς

Για να γιορτάση Ανάσταση μαζί με τους πιστούς.

Κόσμος πολύς ήταν εκεί, κι ευφράνθη η ψυχή της.

Ευωδιάζει η Εκκλησία, λιβάνι και μέλι

Ψάλλουν ιερείς, ψάλουν πιστοί, ψάλουν και οι Άγγελοι.

Και φαίνονται να είναι όλοι τους πολύ συγκινημένοι

Οι περισσότεροι απ` αυτούς είναι και δακρυσμένοι.

Κι έτσι ο όρθρος προχωρεί κι ακούγεται σαφώς

Ο Ιερεύς που προσκαλεί. Δεύτε λάβετε φως!

Όλοι λαμπάδες άναψαν κι έγινε ένα πανόραμα

και χύθηκε παντού το φως ωσάν να βλέπεις όραμα.

Όλου του κλήρου άρχισε σε λίγο το ξεκίνημα

Για να βγουν έξω από το Ναό να δώσουμε το μήνυμα.

Χριστός Ανέστη ακούστηκε να ψάλει ο Δεσπότης.

Χριστός Ανέστη σώθηκε όλη η Ανθρωπότης.

Τότε η χαρά η συγκίνηση φθάνει στο κατακόρυφο.

Ηχούν καμπάνες γιορτινά, φιλία ευχές και θόρυβος.

Κι αφού οι ιερείς έξη φορές είπαν Χριστός Ανέστη.

Έγινε αυτό που η Παναγιά είδε και εξανέστη.

Και το Τροπάριο έλεγε. «Σκόρπισαν οι εχθροί του.

Κι αυτοί που δεν χαρήκανε για την Αναστασί του.

Κι όπως χάνεται ο καπνός χαθήκαν απ` εμπρός του

Γιατί χαρά μόνο γι` αυτούς ήταν ο θάνατος του.

Έτσι απολούνται οι αμαρτωλοί κι αυτοί που τον μισούνε

Οι δίκαιο άγαλλονται μένουν για να ευφρανθούνε»

Κι ενώ ο Δεσπότης έψαλλε, τα τόσα αυτά μεγάλα,

Ξεκίνησαν οι Χριστιανοί να φεύγουνε τρεχάλα.

Όλα τα φώτα σκόρπισαν και έμειναν τόσοι μόνο

Που προκαλούσανε ντροπή αγανάκτηση και πόνο.

Η Παναγία μας σάστισε, έβλεπε κι απορούσε

Να καταλάβη δεν μπορεί, τον Άγγελο ρωτούσε

Άγγελε σε παρακαλώ ρώτησε και έλα πες μου

Αυτοί που φεύγουν βιαστικοί που πάνε εξήγησε μου.

Πως στη γιορτή δεν θέλουνε μαζί μας να καθίσουν

Για να δοξάσουν τον Χριστό και να τον προσκυνήσουν;

Στην Σταύρωση όλοι έμειναν στον Τάφο Του με δάκρυ

Μύρο- λουλούδια έραναν όλοι από άκρη σε άκρη

Και τώρα που τέλειωσαν πια του Χριστού τα πάθη;

Φεύγουν και την Ανάστασι μόλις έχουν μάθει;

Μην είναι εκείνοι οι εχθροί που θέλουν το κακό του;

Αυτοί που τον προδώσανε, τον στείλαν στο σταυρό Του;

Που τον μισούν και βλασφημούν το άγιο όνομα Του;

Πήγαινε Άγγελε να δεις μην είναι του Πιλάτου;

Ο Άγγελος γονάτισε και στον ματιών την άκρη

είδε η Θεοτόκος μας να του κυλά ένα δάκρυ.

Συγχώρα με Βασίλισσα, μήτηρ ποιητού τον όλων

Γιατί αυτά που με ρωτάς θα σε γεμίσουν πόνο.

Απ` το Ναό όλοι αυτοί που φεύγουν μακριά του

Είναι γιατί ο διάβολος έκανε την δουλεία του

Και εις το σπίτι βιαστικοί τρέχουνε να φτάσουν

Την μαγειρίτσα την ζεστή να φάνε να χορτάσουν.

Η Δέσποινα μας τα` άκουσε όλα αυτά πικραμένη

Και για την ανθρωπότητα είπε πολύ λυπημένη.

Πως θα τολμήσω στον Θεό για αυτούς να μεσιτέψω

Όταν στον πόνο στο καημό ζητούν να τους συντρέξω;

Δια βρώσεως εξώσθη ο Αδάμ από του Παραδείσου

Πάλι για βρώσι Άνθρωπε βαραίνεις την ψυχή σου;

ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΩ ΔΟΞΑ