Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τετάρτη 31 Αυγούστου 2011

From the Buddha to Christ — A Young Man’s Journey to the Ancient Christian Church .




My name is Johan Trisanjaya. I am of Javanese ethnicity in Indonesia. I was born in 1982 in the village of Prigi in Central Java. I was raised in a Buddhist family; my father is a government servant and my mother is a house wife. Most people in our village are Muslim, but many adhere to Buddhism. As a Buddhist, I was so active that I was appointed as the President of the Buddhist Youth Association.

The essence of Buddhist teaching is “to love without limit”, where the law of deeds (“karma”) is emphasized, in which all our deeds in this life will bear fruit in our next reincarnation. The love is not limited to only humans either, but in loving plants and animals too, since they could have formerly been human. When you die with a good karma you will be born in the next body in a high state of being. When you die with bad karma, you will be born either in a lower status of life in society, or even as an animal or in the demonic realm.

As I was about to start high school my cousin, Fr Alexios, came to my village and told me to go with him to Solo and to go to school there. He had been a Buddhist before becoming an Or- thodox priest. I agreed. I felt that it was okay to be exposed to Christianity only for three years, because it would help to widen my horizon. I had always attended Church worship and gatherings, but I always sat at the back row since I felt guilty about being a Buddhist but praying as a Christian.

Finally, out of my confusion, I left Fr. Alexios’s house and returned back home for two weeks without even a leave of absence from school. During these two weeks, I lost all direction in my life and felt confused. I began to act in a mindless way. I started to do things that I have never done before to the surprise and embarrassment of my father since he is considered a pillar in society.

One day I felt as though someone whispered to me and commanded me to go back to Fr Alexios in Solo, so I went back. After some days in Solo, I began to learn about Orthodoxy again. I felt the urge to be baptized, and Fr. Alexios agreed. I was surprised that even though I did not go to school for two weeks I was not even reprimanded or punished by the school, as would be expected. After I was baptized with the baptismal name of “Johanes” (John), I have been helping the ministry of Fr. Alexios. In the year 2006, I was elevated by Metropolitan HILARION to “Reader.”

What I found liberating in Christianity is that Christ had defeated the power of death through His resurrection so that there are no more endless cycles of birth and death in reincarnation, and it is no longer the law of karma that has power over you, but the power of grace though Christ’s victory over sin, death and the devil. The Buddhists are so frightened by karma, because they are frightened by the prospect of reincarnation into a lower realm, but there is no fear of God, since God does not exist. But in order to achieve good karma there are so many difficult regulations and requirements to be achieved; it is as if there was no grace of God.

Having understood the beauty of the teaching of Orthodoxy, I now have a very strong desire to serve Christ, either as a priest or as a layperson. I am preparing myself to go to seminary either in Russia or in the United States in order to realize this dream. I have been spending time with Fr. Daniel during his last visit, driving him across Java and up to Bali. Please pray for me. Thank you.

http://friendsofindonesia.org/2011/01/from-the-buddha-to-christ-a-young-mans-journey-to-the-ancient-christian-church/


Η Ιστορία της Τιμίας Ζώνης.





Αφιέρωμα της ΕΤ3 στο πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου από την εκπομπή Μεγαλόχαρη.Γίνεται αναφορά στην Τιμία Ζώνη της Παναγίας και το πατρικό σπίτι όπου μεγάλωσε η Αγία Άννα.Επίσης στο μοναστήρι της Παναγίας της Σεϊδανάγιας φυλάσεται η μοναδική εικόνα στον κόσμο.Είναι η γιαγιά της Παναγίας Μαρία.


Άγιοι Τόποι-Γεθσμανή 2011.

Εγκώμια εις την Κοίμηση της Θεοτόκου -Γεθσημανή 2011.

Σάββατο 27 Αυγούστου 2011

ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ. Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΜΑΞΙΜΟΒΙΤΣ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΥ ΚΑΙ ΑΦΘΑΡΤΟΥ.



Ο πόνος μας για τον θάνατο των πλησίον μας θα ήταν απαρηγόρητος και απέραντος εάν ό Κύριος δεν μας είχε δώσει την αιώνια ζωή. Ή ζωή μας θα ήταν κενή νοήματος αν τελείωνε με τον θάνατο. Τί όφελος, τότε, θα υπήρχε από την αρετή ή τις αγαθές πράξεις; Θα είχαν δίκιο αυτοί πού λένε: «Ας φάμε και ας πιούμε, αύριο πεθαίνουμε!». Αλλά ό άνθρωπος δημιουργήθηκε για αιώνια ζωή, και διά του Άναστάντος Χριστού άνοιξαν οι πύλες της Ουράνιας Βασιλείας, της αιώνιας μακαριότητας, για εκείνους πού πιστεύουν σ' Αυτόν και πού ζουν ενάρετα. Ή επίγεια ζωή μας είναι προετοιμασία για τη μελλοντική μας ζωή, και αυτή ή προετοιμασία τελειώνει με τον θάνατο μας. «Και καθ' όσον απόκηται τοις άνθρώποις άπαξ άποθανείν, μετά δε τούτο κρίσις» (Πρός Εβραίους 9:27). Τότε ό άνθρωπος αφήνει πίσω όλες τις επίγειες φροντίδες του• τον σώμα του διαλύεται για να εγερθεί ξανά κατά τη γενική ανάσταση. Ή ψυχή του, ωστόσο, συνεχίζει να ζει• ούτε για ένα λεπτό δεν σταματάει να υπάρχει.

Πολλές εμφανίσεις νεκρών μας έχουν επιτρέψει να γνωρίζουμε εν μέρει τί συμβαίνει στην ψυχή όταν αφήνει τον σώμα. Όταν πια δεν βλέπουμε με τα σωματικά μάτια, ή πνευματική μας όραση είναι ενεργή. Αυτό συχνά συμβαίνει και πριν τον πραγματικό μας θάνατο ενώ ό ετοιμοθάνατος βλέπει και ακόμα συνομιλεί με τούς παρευρισκομένους, ωστόσο, βλέπει και κάτι πού οι άλλοι δεν μπορούν να δουν. Αφήνοντας τον σώμα, ή ψυχή βρίσκεται μεταξύ άλλων πνευμάτων, καλών και κακών. Συνήθως, αγωνίζεται εναντίον εκείνων των πνευμάτων πού ομοιάζουν περισσότερο προς αυτήν αλλά αν όσο βρισκόταν στο σώμα ήταν υπό την επίδραση συγκεκριμένων πνευμάτων, ή ψυχή συνεχίζει να εξαρτάται απέραντος' αυτά ακόμα και όταν αφήνει τον σώμα, ανεξάρτητα από τον πόσο δυσάρεστη μπορεί να αποδειχτεί ή συνάντησή της με τα πνεύματα.

Για δύο ήμερες ή ψυχή απολαμβάνει σχετική ελευθερία και μπορεί να επισκεφτεί αγαπημένα της μέρη στην γη, άλλα την τρίτη μέρα παίρνει τον δρόμο προς άλλους κόσμους. Κατά τον χρόνο της τρίτης μέρας περνάει μέσα από ορδή μοχθηρών πνευμάτων, τα όποια εμποδίζουν τη διάβασή της και κατηγορούν την ψυχή για διάφορες αμαρτίες, μέσω των όποιων τα ίδια τα πνεύματα την είχαν εξαπατήσει. Σύμφωνα με αποκαλύψεις, υπάρχουν είκοσι τέτοια εμπόδια, ονομαζόμενα «φυλάκια διοδίων». Σε κάθε εμπόδιο ή ψυχή ελέγχεται για μία συγκεκριμένη αμαρτία. Αφού περάσει τον ένα εμπόδιο, πηγαίνει στο επόμενο, και μόνο όταν έχει επιτυχώς περάσει όλα τα εμπόδια μπορεί ή ψυχή να συνεχίσει τον δρόμο της και να μην πέσει αμέσως στην γέεννα. Αυτοί οι δαίμονες και οι δοκιμασίες τους είναι τόσο φρικτά, ώστε ή Θεοτόκος ή ίδια όταν πληροφορήθηκε από τον Αρχάγγελο Γαβριήλ για την επικείμενη ανάπαυση της, ικέτευσε τον Υιό της να την απαλλάξει από εκείνους τούς δαίμονες και, για να ανταποκριθεί στην προσευχή της, ό ίδιος ό Κύριος Ιησούς Χριστός φανερώθηκε από τον Ουρανό για να πάρει την ψυχή της Ύπεραγίας Θεοτόκου και να τη μεταφέρει στον Ουρανό. Ή τρίτη μέρα είναι τρομακτική για την ψυχή, ή οποία ιδιαιτέρως έχει ανάγκη της προσευχής.

Όταν έχει περάσει με ασφαλή τρόπο από τα φυλάκια διοδίων και έχει υποκλιθεί ενώπιο του Θεού, ή ψυχή τις επόμενες τριάντα επτά μέρες επισκέπτεται τις ουράνιες κατοικίες και τα χάσματα του Αδη χωρίς να γνωρίζει που θα βρεθεί, και μόνο την τεσσαρακοστή μέρα προσδιορίζεται ό τόπος της αναμονής μέχρι την ανάσταση των νεκρών. Κάποιες ψυχές προγεύονται την αιώνια χαρά και μακαριότητα ενώπιο και| ποιες άλλες έχουν εμπειρία του φόβου των αιωνίων βασάνων, πού θα αρχίσουν τελεσίδικα μετά τη φοβερή Κρίση Μέχρι εκείνη τη στιγμή, αλλαγές στην κατάσταση της ψυχής είναι ακόμα πιθανές, ιδιαίτερα μέσω της προσφοράς στο όνομά τους της Αναίμακτης Θυσίας (μνημόνευση κατά τη Θεία Λειτουργία) και ομοίως μέσω των προσευχών.

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΞΙΜΟΒΙΤΣ,

ΒΙΒΛ. Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΞΙΜΟΒΙΤΣ.

Απολυτίκιο του Αγ. Φανουρίου - 27 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ



Ουράνιον εφύμνιον εν γη τελείται λαμπρώς, επίγειον πανήγυριν νυν εορτάζει φαιδρώς, αγγέλων πολίτευμα, άνωθεν υμνωδίαις ευφημούσι τους άθλους, κάτωθεν Εκκλησία, την ουράνιον δόξαν. Ην εύρες πόνοις και άθλοις τοις σοις, Φανούριε ένδοξε

ΠΥΡ, ΧΑΛΑΖΑ, ΧΙΩΝ, ΚΡΥΣΤΑΛΟΣ , ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΤΑΙΓΙΔΟΣ, ΤΑ ΠΟΙΟΥΝΤΑ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΑΥΤΟΥ... ΨΑΛΜΟΣ 148.

H Κάθοδος στη Γεθσημανή - 2011.


Τρεις μέρες πριν την εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, κατά παράδοση, η ιερά εικόνα της Παναγίας, λιτανευομένη από την Αγιοταφιτική Αδελφότητα, μεταφέρεται από το Μετόχι της Γεθσημανή στο Πάνσεπτο και Θεομητορικό Μνήμα, συνοδεύοντος πλήθος προσκυνητών.

Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ - ΕΚΔΟΤΗΣ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ ΜΟΝΑΧΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ.


ΔΟΓΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΥΠΟ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΠΡΩΗΣ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΤΟΥ ΚΕΛΛΙΟΥ "ΑΓΙΟΙ ΠΑΝΤΕΣ" ΚΑΡΥΑΙ - ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ 1981


777 ΕΡΩΤΑΠΟΚΡΙΣΕΙΣ.

Η ΙΕΡΑ ΣΥΛΛΟΓΗ ΔΟΓΜΑΤΩΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΟΛΥΤΙΜΟΣ ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΟΥΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ ΙΕΡΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥΣ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ ΔΙΑ ΠΑΣΑΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΝ, ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΑΣ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ.
ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ 1960.
ΑΝΑΤΥΠΩΣΙΣ 1981

Παρασκευή 26 Αυγούστου 2011

Τετάρτη 24 Αυγούστου 2011

ΚΑΘΕ ΛΕΞΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΕΚΟΙΜΗΜΕΝΟ ΟΠΩΣ ΜΙΑ ΣΤΑΓΟΝΑ ΝΕΡΟΥ ΓΙΑ ΕΝA ΔΙΨΑΣΜΕΝΟ.



Συγγενείς και αγαπημένοι φίλοι των αποθανόντων! Κάντε ότι είναι αναγκαίο γι' αυτούς και ότι εναπόκειται στη δύναμη σας. Αντί να δαπανάτε χρήματα σε εξωτερικούς στολισμούς του φέρετρου και του τάφου, βοηθήστε τούς φτωχούς υπέρ της μνήμης των δικών σας κεκοιμημένων και ενισχύστε τις εκκλησίες, όπου προσφέρονται προσευχές υπέρ αυτών.


Δείξτε ευσπλαχνία στους αποθανόντες και φροντίστε για το καλό της ψυχής τους. Απο αυτό το μονοπάτι θα περάσουμε όλοι.

Και τότε πόσο μεγάλη θα είναι ή επιθυμία μας να μας θυμούνται στις προσευχές. Ας είμαστε ευσπλαχνικοί με τούς κεκοιμημένους. Μόλις κάποιος αποβιώσει, καλέστε αμέσως έναν ιερέα, ό όποιος αναγιγνώσκει τη «Συγχωρητική ευχή μετά θάνατον». Καταβάλετε κάθε προσπάθεια προκειμένου ή νεκρώσιμη ακολουθία να τελεστεί σε εκκλησία, ενώ εσείς μέχρι τη στιγμή εκείνη να αναγιγνώσκετε το Ψαλτήριο στο προσκέφαλο του αποθανόντος.


Ή νεκρώσιμη ακολουθία δεν χρειάζεται να είναι περίτεχνη, αλλά δεν πρέπει να είναι συντομευμένη· μη σκέφτεστε τον εαυτό σας και τη δική σας άνεση, αλλά τούς αποθανόντες, τούς οποίους θα αποχωριστείτε για πάντα. Εάν στην εκκλησία υπάρχουν πολλοί κεκοιμημένοι ταυτοχρόνως, μη πρόβαλλε τε αντίρρηση να τελεστεί κοινή νεκρώσιμη ακολουθία.


Είνα καλύτερο όταν μία νεκρώσιμη ακολουθία τελείται για δύο ή περισσότερους κεκοιμημένους ταυτοχρόνως, καθώς οι προσευχές όλων των οικείων τους συγκεντρώνονται και γίνονται πιο θερμές, παρά όταν ή μία ακολουθία διαδέχεται την άλλη και συντομεύεται λόγω έλλειψης χρόνου και ενέργειας· επειδή ή κάθε λέξη της προσευχής είναι για τον κεκοιμημένο όπως μία σταγόνα νερού για ένα διψασμένο. Παρομοίως, είναι σημαντικό να φροντίζετε για την καθημερινή μνημόνευση των αποθανόντων στη Θεία Λειτουργία κατά τη διάρκεια των πρώτων σαράντα ήμερων. Συνήθως, στις εκκλησίες όπου έγινε ή νεκρώσιμη ακολουθία τελούνται καθημερινές ακολουθίες, κατά τις όποιες οι αποθανόντες μνημονεύονται στην πορεία των σαράντα ήμερων και περαιτέρω.


Εάν, όμως, ή νεκρώσιμη ακολουθία τελείται σε μία εκκλησία όπου δεν τελούνται καθημερινές ακολουθίες, οι οικείοι του αποθανόντος οφείλουν να ρυθμίσουν να μνημονεύεται το όνομά του σε εκκλησία όπου τελούνται καθημερινές ακολουθίες. Επιπλέον, είναι καλό να αποστέλλεται το όνομα του αποθανόντος για μνημόνευση σε μοναστήρια και στην Ιερουσαλήμ, σε ιερούς τόπους όπου αναπέμπονται αδιάκοπες προσευχές. Είναι σημαντικό ή επί σαράντα ημέρες μνημόνευση να αρχίζει αμέσως μετά την κοίμηση του προσώπου, όταν ή ψυχή έχει ιδιαιτέρως ανάγκη των προσευχών.

Ας φροντίσουμε για εκείνους πού έχουν προηγηθεί στον άλλο κόσμο και ας κάνουμε γι' αυτούς ότι μπορούμε, ενθυμούμενοι ότι: «μακάριοι οι ελεήμονες, ότι αυτοί ελεηθήσονται».


ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΞΙΜΟΒΙΤΣ,

ΒΙΒΛ. Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΞΙΜΟΒΙΤΣ.

Ή σπουδαιότητα της μνημόνευσης κατά τη Θεία Λειτουργία καταδεικνύεται από το παρακάτω συμβάν.


Πριν από το άνοιγμα του σκηνώματος του Αγίου Θεοδοσίου του Τσέρνιγκοφ (1896), ό ιερέας, πού είχε ενδύσει με άμφια το σκήνωμα, κάθισε εξουθενωμένος κοντά στα λείψανα και αποκοιμήθηκε. Στον ύπνο του εμφανίστηκε ό ιεράρχης κει του είπε: «Σ' ευχαριστώ πού κοπιάζεις για χάρη μου. Σε παρακαλώ όταν ιερουργείς να μνημονεύεις τούς γονείς μου» κει έδωσε τα ονόματα τους, πρεσβύτερος Νικήτας κει Μαρία. Ό ιερέας τον ρώτησε: «Μα πώς ζητάς εσύ, ένας Άγιος Ιεράρχης, τις προσευχές μου, όταν βρίσκεσαι στον ουράνιο θρόνο κει χορηγείς στους ανθρώπους την ευλογία του Θεού;». «Αυτό είναι αλήθεια», απάντησε ό Άγιος. «Αλλά ή προσφορά κατά τη Θεία Λειτουργία είναι πιο ισχυρή από τις δικές μου προσευχές».

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΞΙΜΟΒΙΤΣ,

ΒΙΒΛ. Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΞΙΜΟΒΙΤΣ.

Τρίτη 23 Αυγούστου 2011

Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΕ ΤΙΣ ΔΩΔΕΚΑ ΕΟΡΤΕΣ.


Αρχή του 19 αιώνα. Uglich.
52,5 X45 εκατοστά Τέμπερα σε ξύλο.
Ιδιωτική συλλογή.

1. Γέννηση της Θεοτόκου.
2. Εισόδια της Θεοτόκου..
3. Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου.
4. Χριστούγεννα.
5. Περιτομη.
6. Βάπτισμα.
7. Είσοδος του Κυρίου στα Ιεροσόλυμα.
8. Μεταμόρφωση του Κυρίου μας.
9. Ανάληψη του Χριστού.
10. Παλαιά Διαθήκη Τριάδα.
11. Κοίμηση της Θεοτόκου.
12. Υψώσεως του Σταυρού.

ΕΚΑΤΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΗΝ Ι.Μ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΟΥΜΕΛΑΣ.



Transfiguration of the Lord 2011 Photos. Hermitage of the Holy Cross in West Virginia.

Pictures from the Feast

http://www.holycross-hermitage.com/holycrosshermitage/gallery67/

Ο Γερουσιαστής κ. Gus Bilirakis στο Πατριαρχείο ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.




Ο Γερουσιαστής κ. Gus M. Bilirakis
ήλθε για δεύτερη φορά στους Αγίους Τόπους
και έγινε δεκτός στο Πατριαρχείο
από την Α.Θ.Μακαριότητα
τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλο Γ'.

Προσκυνητές από τη Μόσχα στο Πατριαρχείο ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.



Μία ομάδα 50 προσκυνητών, προερχόμενοι από τη Μόσχα, φίλα προσκείμενοι στο εκεί Μετόχι του Παναγίου Τάφου επισκέφθησαν τον Μακαριώτατο Πατριάρχη Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλο.

ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΚΛΗΡΟ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΖΩΗ;



Όσοι έχουν δεχτεί το δώρο της ιεροσύνης έχουν σαν κύριο σκοπό τους την αναγέννηση της ψυχής των ανθρώπων και την καθοδήγηση τους στην αιώνια Βασιλεία του Θεού. Οι ιερείς δεν πρέπει να αποσπώνται απ' αυτό το αποστολικό έργο και να δαπανούν τον χρόνο τους σε κοσμικές υποθέσεις. Κανένας άλλος δεν μπορεί να δώσει στους ανθρώπους αυτό πού ό ιερέας τούς δίνει, και τίποτα άλλο δεν μπορεί να συγκριθεί με την αιώνια ευλογία, στην όποια αυτός τούς οδηγεί. Γι' αυτόν τον λόγο ένας ιερέας δεν πρέπει να τολμάει να αποσπάται από τα καθήκοντά του και να ασχολείται ακόμη και με ωφέλιμες κοσμικές υποθέσεις· πρέπει να θυμάται ότι είναι ό φύλακας των ψυχών των ανθρώπων και ότι θα λογοδοτήσει την φοβερή ώρα της Κρίσης για κάθε πρόβατο πού χάθηκε εξαιτίας της αμέλειας του. Οι Απόστολοι έδωσαν το παράδειγμα, όταν προέκυψε διαφωνία μεταξύ τους σχετικά με την διανομή των αγαθών, λέγοντας: «Ουκ αρεστόν εστίν ημάς καταλείψαντας τον λόγον τον Θεού διάκονείν τραπέζαις» (Πράξεις των Αποστόλων 6:2).

Οι εκκλησιαστικοί κανόνες απαγορεύουν αυστηρά στον κλήρο να απασχολείται με κοσμικές μέριμνες και να αναλαμβάνει δημόσια καθήκοντα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ό κληρικός μπορεί να αποσυρθεί εντελώς απ' όλες τις κοσμικές υποθέσεις.

Οι άνθρωποι έχουν και ψυχή και σώμα και είναι αδύνατον να ενδιαφέρεται κανείς για την ψυχή, ξεχνώντας εντελώς τις ανάγκες του σώματος. Ό Κύριος μας ζήτησε να δείχνουμε αγάπη προς τον πλησίον μας μέσα από έργα ελέους, σχετικά με τα όποια θα μας ρωτήσει κατά την φοβερή ώρα της Κρίσης. Πολλοί ιεράρχες και Άγιοι συμμετείχαν ενεργά σε γεγονότα πού συνέβαιναν στην εποχή τους, και σι ορισμένες περιπτώσεις ήταν ακόμη και επικεφαλής κυβερνήσεων, αλλά αυτό γινόταν μόνο σε καταστάσεις επείγουσας ανάγκης. Όταν είναι αναγκαίο να σώσεις τούς ανθρώπους από την καταστροφή, όταν ή συμμετοχή του ποιμένα είναι απαραίτητη, προκειμένου να κατευθύνει το ποίμνιο του στον σωστό δρόμο, ό ποιμένας δεν επιτρέπεται να παραμένει παθητικός ή ουδέτερος. Όχι μόνο λοιπόν μπορεί, αλλά και πρέπει να βοηθήσει, απασχολούμενος και με προσωπικές, αλλά και με δημόσιες υποθέσεις. Είναι καθήκον του ποιμένα να παρακινεί τούς ανθρώπους να δείχνουν ελεημοσύνη και, εάν είναι αναγκαίο, να γίνεται ό επικεφαλής μιας φιλανθρωπικής οργάνωσης, διευθετώντας τις δημόσιες υποθέσεις σύμφωνα με τα διδάγματα του Χριστού.

Παράλληλα, όμως, πρέπει πάντοτε να παραμένει ιερέας και ποιμένας. Είναι ανεπίτρεπτο γι' αυτόν να ενταχθεί σε κάποια παράταξη και να υποτάσσεται σ' αυτήν. Παρόμοια είναι αταίριαστο για τον ποιμένα να ενασχολείται με την καθαρά κοσμική πλευρά των δημόσιων υποθέσεων. Πρέπει να αφήνει τούς λαϊκούς να κάνουν ότι μπορούν, ενώ ό ίδιος να πασχίζει να συγκεντρώνεται σε πνευματικά ζητήματα, καθώς αυτή είναι ή διακονία του. Ό ιερέας είναι το φως του κόσμου και ό ρόλος του στα κοινά είναι να εξαγνίζει την προσωπική, δημόσια και πολιτική ζωή. Το καθήκον του κλήρου είναι να προσδιορίσει τα ηθικά θεμέλια, πάνω στα όποια πρέπει να οικοδομηθεί ή κοινωνία, και να αποτελέσει πηγή έμπνευσης για τις δραστηριότητές της, έτσι ώστε αυτές να διαπνέονται από την διδασκαλία του Χριστού. Χωρίς να βυθίζεται στην ρυπαρότητα της επίγειας ματαιότητας, ό ποιμένας πρέπει να εποπτεύει το ποίμνιο του και να επαγρυπνά, να ενισχύει αυτούς πού είναι πνευματικά ή σωματικά αδύναμοι, να επισημαίνει το κακό, να παρακινεί όλα του τα πνευματικά παιδιά σε πνευματικούς αγώνες και καλά έργα και να τα ενδυναμώνει κατά την πραγματοποίηση των έργων αυτών.

Το υψηλότερο και πιο σημαντικό δώρο της ιεροσύνης, για το όποιο ό ποιμένας πρέπει να είναι ιδιαίτερα ένθερμος στην προσευχή του, είναι ή προσέλκυση της ευλογίας και της χάρης του Θεού στους ανθρώπους, ενθυμούμενος ότι είναι πάνω απ' όλα υπηρέτης του Θεού και ότι πρέπει να αποτελεί παράδειγμα για τούς πιστούς στον λόγο, τον τρόπο της ζωής, την αγάπη, το πνεύμα, την πίστη και την καθαρότητα, «... τύπος γίνου των πιστών εν λόγω, εν αναστροφή, εν αγάπη, εν πνεύματι, εν πίστει, εν άγνεία» (Προς Τιμόθεο Α' 4:12), καθοδηγώντας τους με την προσευχή, το παράδειγμα και την διδασκαλία στην Βασιλεία του Θεού.

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΞΙΜΟΒΙΤΣ,

ΒΙΒΛ. Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΞΙΜΟΒΙΤΣ.

Η ΔΙΚΑΙΑ ΨΥΧΗ ΕΙΣΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ.


ΕΛΕΝΑ ΤΣΕΡΚΑΣΟΒΑ

ΑΠΟΦΑΣΗ ΠΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗ ΕΙΚΟΝΩΝ ΜΕ ΒΑΜΜΕΝΑ ΧΕΙΛΗ.



Είναι αρμοδιότητα των κληρικών, ιδιαίτερα των εφημερίων, να διασφαλίζουν ότι ή προσκύνηση των εικόνων, του σταυρού ή οποιουδήποτε άλλου ιερού αντικειμένου δεν θα γίνεται με βαμμένα χείλη, αφήνοντας σημάδια στα προαναφερόμενα.

Σχετική υπενθύμιση πρέπει να τοποθετείται στην είσοδο του ναού και στο κήρυγμα πρέπει να εξηγείται επανειλημμένα ότι είναι μεγάλη αμαρτία να μολύνεις κάτι ιερό αγγίζοντας το έτσι. Οι γυναίκες δεν πρέπει να φορούν κραγιόν στην Εκκλησία, ή διαφορετικά δεν πρέπει να προσκυνούν. Σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει να κοινωνούν τα Τίμια Δώρα του Χριστού, χωρίς να έχουν σκουπίσει προσεκτικά τα χείλη τους.

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΞΙΜΟΒΙΤΣ,

ΒΙΒΛ. Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΞΙΜΟΒΙΤΣ.

ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΣΟΜΑΛΙΑΣ ΣΗΜΕΡΑ .


"Ήμουν στη φυλακή, και με επισκεφθήκατε"












17 -08- 2011.

"Ήμουν στη φυλακή, και με επισκεφθήκατε"

Ο Αρχιεπίσκοπος Γκεόργκι Danilov του Nizhny Novgorod και Αρζάμας
σε επίσκεψη σε Σωφρονιστική φυλακή γυναικών.

ΚΟΥΒΑ. Η ΡΩΣΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΤΗΝ ΑΒΑΝΑ. Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΖΑΝ ΠΟΥ ΧΤΙΣΤΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΚΟΥΒΑΝΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ.



Δευτέρα 22 Αυγούστου 2011

ΕΝΑ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟ ΜΑΘΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ ΥΙΟΥ.


ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΜΑΞΙΜΟΒΙΤΣ.

«Και είπε ο νεώτερος αυτών τω πατρί πάτερ δός μοι το επιβάλλον μέρος της ουσίας.» (ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 15:11-12)

Η παραβολή του ασώτου υιού είναι ή πλέον διδακτική για τους νέους. Αναγνωρίζουμε στον άσωτο υιό τον ακριβή χαρακτήρα του επιπόλαιου νέου: ελαφρόμυαλος, απερίσκεπτος, διψασμένος για ανεξαρτησία- εν ολίγοις, οτιδήποτε συνήθως διακρίνει την πλειοψηφία των νέων. Ό νεότερος υιός μεγάλωσε στον πατρικό σπίτι. Φθάνοντας στην εφηβεία άρχισε να θεωρεί ότι ή ζωή στον σπίτι ήταν περιοριστική .Έμοιαζε δυσάρεστο γι' αυτόν να ζει κάτω από την εξουσία -του πατέρα του και την άγρυπνη επίβλεψη της μητέρας του. Ήθελε να μιμηθεί τους φίλους του, οι όποιοι είχαν παραδοθεί στις θορυβώδεις άπολαύσεις του κόσμου. «Είμαι ό κληρονόμος μιας μεγάλης περιουσίας. Δεν θα ήταν καλύτερα» συλλογίστηκε, «εάν λάμβανα τον μερίδιο της περιουσίας που μου αναλογεί τώρα; Θα μπορούσα να διαχειριστώ τα πλούτη μου με τρόπο διαφορετικό από αυτόν του πατέρα μου Έτσι, ό ελαφρόμυαλος νέος παρασύρθηκε από την απατηλή λάμψη των κοσμικών απολαύσεων και αποφάσισε να απαλλαγεί από τον ζυγό της πειθαρχίας και να αναχωρήσει από τον σπίτι των γονιών του.

Δεν είναι πολλοί εκείνοι που παρακινούνται από παραπλήσιες παρορμήσεις σήμερα, και ενώ ενδεχομένως δεν εγκαταλείπουν το σπίτι των γονιών τους, απομακρύνονται από το σπίτι του Ουράνιου Πατέρα τους και την Άγια Εκκλησία;

Ό ζυγός του Χριστού φαίνεται δύσκολος για τούς ανώριμους, και οι εντολές Του επαχθείς. Θεωρούν ότι δεν είναι αναγκαίο να τηρούμε ότι ό Χριστός και ή Άγια Εκκλησία μας διδάσκει. Γι' αυτούς είναι δυνατόν να υπηρετούν τον Θεό και τον κόσμο ταυτοχρόνως. Λένε: «Είμαστε ήδη αρκετά δυνατοί για να αντισταθούμε σε επιβλαβείς δοκιμασίες και πειρασμούς. Μπορούμε να κρατηθούμε στην Αλήθεια και να ερευνήσουμε τα διδάγματα από μόνοι μας. Αφήστε μας να τελειοποιήσουμε τον μυαλό μας μέσω της απόκτησης διαφορετικών γνώσεων. Ας εδραιώσουμε τις επιθυμίες μας εμείς οι ίδιοι ανάμεσα σε δοκιμασίες και πειρασμούς. Μέσω της εμπειρίας των αισθήσεων μας θα πειστούμε για την ευτέλεια της φαυλότητας»! Είναι, λοιπόν, αυτές οι επιθυμίες καλύτερες από την απερίσκεπτη απαίτηση του νεότερου υιού προς τον πατέρα του, «πάτερ, δός μοι τον επιβάλλον μέρος της ουσίας»;

Με τον ίδιο τρόπο, ένας άμυαλος νεαρός παύει να τηρεί τις εντολές και τις νουθεσίες της Άγιας Εκκλησίας. Παύει να μελετά τον Λόγο του Θεού και τις διδαχές των Αγίων Πατέρων, ενώ επιλέγει να ακούει με προσήλωση τις σοφιστείες εκείνων πού παραπλανητικά αποκαλούνται διδάσκαλοι και να δαπανά τις καλύτερες ώρες της ζωής του σε τέτοιου είδους ενασχολήσεις. Εκκλησιάζεται λιγότερο συχνά ή παρευρίσκεται στην Εκκλησία όντας αφηρημένος και διασπασμένος. Δεν βρίσκει την ευκαιρία να αφοσιωθεί στην ευλάβεια και να ασκηθεί στις αρετές, επειδή δαπανά τόσο πολύ χρόνο παρακολουθώντας θεάματα, παραστάσεις κ.τ.λ. Με μια λέξη, κάθε ημέρα παραδίδει τον εαυτό του όλο και περισσότερο στα εγκόσμια και τελικά χάνεται σε μία «μακρινή χώρα».

Ποιες είναι οι συνέπειες μιας τέτοιας αποξένωσης από την Άγια Εκκλησία; Είναι οι ίδιες με τις συνέπειες της απομάκρυνσης του άσωτου υιού από τον πατρικό σπίτι. Οι άμυαλοι νέοι πολύ γρήγορα σπαταλούν την ενέργεια τους και τις ικανότητες της ψυχής και του σώματος τους, καταστρέφοντας και για τον παρόντα χρόνο και για την αιωνιότητα όλα τα καλά πού έχουν κάνει. Εντολές τω μεταξύ, εμφανίζεται «μία σοβαρή έλλειψη σ' αυτήν την γη»: ματαιότητα και δυσαρέσκεια - τον αναπόφευκτο των αχαλίνωτων απολαύσεων. Εμφανίζεται επιθυμία για ηδονές, ή οποία επιτείνεται με την ικανοποίηση των έκλυτων παθών και στον τέλος γίνεται ακόρεστη. Συχνά συμβαίνει οι δυστυχείς εραστές του κόσμου τούτου, προκειμένου να ικανοποιήσουν τα πάθη τους, να καταφεύγουν σε ποταπές και επαίσχυντες ενασχολήσεις, οι όποιες ωστόσο δεν τούς οδηγούν στην συμμόρφωση, όπως τον άσωτο υιό, και στην επιστροφή τους στην οδό της σωτηρίας, αλλά ολοκληρώνουν την καταστροφή τους, τόσο στην παρούσα όσο και στην μέλλουσα ζωή.


ΒΙΒΛ. Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΞΙΜΟΒΙΤΣ.

Κυριακή 21 Αυγούστου 2011

The Story of Byzantine.


This short documentary tells the story of Byzantine. See priceless artifacts from Constantinople (now Istanbul) on display in the Joey and Toby Tanenbaum Gallery of Byzantium at the Royal Ontario Museum in Toronto. This gallery traces the final epoch in Roman history.

Θρησκευτικά κειμήλια και πολιτιστικοί θησαυροί της Κύπρου κινδυνεύουν να χαθούν.






Θρησκευτικά κειμήλια και πολιτιστικοί θησαυροί της Κύπρου κινδυνεύουν να χαθούν, σύμφωνα με έκθεση που έδωσε στην δημοσιότητα η Επιτροπή Ελσίνκι (U.S. Helsinki Commission) του Αμερικανικού Κογκρέσου, μετά από ακροάσεις τις οποίες διεξήγαγε στα τέλη Ιουλίου 20.

Στις ακροάσεις που έγιναν στον Λόφο του Καπιτωλίου, κατ εντολή των συμπροέδρων της Επιτροπής Ελσίνκι Γερουσιαστή Ben Cardin και Βουλευτή Alcee Hastings, τρείς εμπειρογνώμονες κατέθεσαν ότι από την εποχή της Τουρκικής εισβολής, το 1974, εκκλησίες, μοναστήρια, βιβλιοθήκες, μουσεία, συλλογές θρησκευτικών έργων και αρχαιολογικοί χώροι στην κατεχόμενη περιοχή του νησιού έχουν λεηλατηθεί, βεβηλωθεί ή καταστραφεί.

Ο Χαράλαμπος Χοτζάκογλου, καθηγητής στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, δήλωσε στην Ελληνική Υπηρεσία της Φωνής της Αμερικής: «Όπως αναφέραμε, είχαμε την δυνατότητα να πάμε και να επισκεφθούμε όλα τα Χριστιανικά μνημεία στην κατεχόμενη Κύπρο, όχι μόνον τα Ορθόδοξα, αλλά και τα Μαρωνίτικα, τα Καθολικά, τα Προτεσταντικά ακόμα και τα Εβραϊκά. Η κατάσταση είναι όπως έχει αποτυπωθεί και στην έκθεση της Μονής του Κύκκου, ότι δηλαδή έχουμε τελεία καταστροφή»

«Άγιος Ιωακείμ ο Πάνυ, Πατριάρχης Αλεξανδρείας» Ο ΝΕΟΦΑΝΗΣ ΑΓΙΟΣ ΠΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΤΟΥ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕ ΤΟ ΒΟΥΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΣΕΙ ΤΟΥΣ ΡΩΜΙΟΥΣ.


Όταν έφτασαν στο πλήθος, τον πλησίασε ένας άνθρωπος, γονάτισε μπροστά του και του είπε: «Κύριε, σπλαχνίσου το γιο μου, γιατί είναι επιληπτικός και υποφέρει· πολλές φορές μάλιστα πέφτει στη φωτιά και στο νερό. Τον έφερα στους μαθητές σου, αλλά δεν μπόρεσαν να τον θεραπεύσουν». Ο Ιησούς απάντησε: «Γενιά άπιστη και διεφθαρμένη, ως πότε θα είμαι μαζί σας; Ως πότε θα σας ανέχομαι; Φέρτε τον μου εδώ».

Ο Ιησούς επιτίμησε το δαιμόνιο, και βγήκε απ’ αυτόν· από εκείνη την ώρα το παιδί γιατρεύτηκε. Πήγαν τότε ιδιαιτέρως στον Ιησού οι μαθητές και τον ρώτησαν: «Γιατί εμείς δεν μπορέσαμε να το βγάλουμε;» Κι ο Ιησούς τους είπε: «Εξαιτίας της απιστίας σας»˙ «σας βεβαιώνω πως, αν έχετε πίστη έστω και σαν κόκκο σιναπιού, θα λέτε σ΄ αυτό το βουνό, πήγαινε από ΄δω εκεί, και θα πηγαίνει· και κανένα πράγμα δε θα είναι αδύνατο για σας.

Αυτό το δαιμονικό γένος δε βγαίνει παρά μόνο με προσευχή και νηστεία». Ενώ οι μαθητές περιέρχονταν τη Γαλιλαία, τους είπε ο Ιησούς: «Ο Υιός του Ανθρώπου πρόκειται να παραδοθεί σε χέρια ανθρώπων· θα τον θανατώσουν, και την τρίτη μέρα θα αναστηθεί»

ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ, Ευαγγ.


Ανάγνωσμα Ματθ. 17: 14-23


(21/08/2011).



«Άγιος Ιωακείμ ο Πάνυ, Πατριάρχης Αλεξανδρείας»

Ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Ιωακείμ ο Πάνυ (06/08/1487 - 17/09/1567)πήρε απο τον σουλτάνο Σελίμ Α φιρμάνι με το οποίο επικυρώνονταν τα πατριαρχικά προνόμια. Ο Ιωακείμ ο Πάνυ είναι ο πρώτος μιας σειράς πατριαρχών που λάμπρυναν τον θρόνο της Αλεξάνδρειας και με την δράση τους βοήθησαν στην ανανέωση και ενδυνάμωση του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας. Πέτυχε να λάβει οικονομική ενίσχυση απο την Ρωσία του Ιβάν Δ του τρομερού και κατόρθωσε να πείσει τον Τσάρο για την ανάγκη απελευθέρωσης του αγιορείτου Μάξιμου του Γραικού που φυλακίστηκε επειδή διόρθωσε τα σφάλματα των ρωσικών λειτουργικών βιβλίων. Στις σχέσεις του με το Οικουμενικό Πατριαρχείο έδειξε τον πρέποντα σεβασμό και χειρίστηκε θέματα κοινού ενδιαφέροντος με πολύ μεγάλη προσοχή. Ο Ιωακείμ πέθανε σε ηλικία 119 ετών , αφού πατρίαρχευσε επί ογδόντα συναπτά έτη.



ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΙΔΑΧΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΑΙΤΩΛΟΥ.

«……. Εις την Αλεξάνδρειαν ήτον ένας Πατριάρχης, το όνομά του Ιωακείμ, αγιώτατος άνθρωπος, σοφός και ενάρετος. Ακούγοντας ο βασιλεύς τον Πατριάρχην, πως ήτον άγιος άνθρωπος τον αγάπα κατά πολλά. Λέγει ο Εβραίος του βασιλέως. Κάτι πολλήν αγάπην έχεις με τον Πατριάρχην. Του λέγει ο Βασιλεύς. ο Ιωακείμ, ο Πατριάρχης, είναι καλός, δίκαιος άνθρωπος. Του λέγει ο Εβραίος, σαν βεζύρης οπού ήτον: Κράξε, Βασιλεύ, τον Πατριάρχην να έλθη. ……Λέγει ο Εβραίος του Πατριάρχου. τι θέλομεν να φιλονικώμεν; Εγώ ακούω, οπού λέγει ο Χριστός σας εις το ευαγγέλιον πως όποιος έχει πίστιν όσον με ένα σπυρί σινάπι μετατοπά ένα βουνό από τον τόπον του και πηγαίνει σ’ άλλο μέρος.

Λέγει ο Πατριάρχης. αληθινά έτσι το λέγει το ευαγγέλιον. Λέγει του ο Εβραίος λοιπόν, αν είσαι άξιος, πρόσταξε και συ να σηκωθή από τον τόπον του το βουνό και τότε να πιστεύσω. ….Ήτον ένα βουνό από την Αίγυπτον έως τρεις ώρες μακριά. Λέγει ο Εβραίος. Βασιλέα, πρόσταξε τον Πατριάρχη να σηκώση εκείνο το βουνό να πιστεύσωμεν και εμείς. Τότε πιάνει ο Πατριάρχης και θυμιάζει από μακριά εκείνο το βουνό και κάμνοντας τον Σταυρόν του τρεις φορές, λέγοντας και το όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Σε προστάζω εσέ βουνό να σηκωθής και να έρθης εδώ. Και, ω του θαύματος! Ευθύς εσηκώθη εκείνο το βουνό και έγινε τρία, εις τύπον της Αγίας Τριάδος, και εκίνησε και ερχόταν. Φωνάζει ο βασιλεύς και λέγει. για το όνομα του Θεού! Βοήθησέ μας και εχαθήκαμε. Ερχόταν απάνω τους το βουνό. Και κάνοντας πάλιν δέησιν ο Πατριάρχης εστάθη το βουνό έως έξι μίλια μακριά από την Αίγυπτον και το ωνόμασαν Ντουρ νταγ. θέλει να ειπή. στάσου βουνό πάλιν.

Ο Εβραίος δεν επίστευσεν και λέγει Πάλιν λέγει το Ευαγγέλιον πως όποιος έχει πίστιν, ανίσως και τύχη ανάγκη να πιή θανάσιμον φαρμάκι, δεν αποθαίνει. λοιπόν πρόσταξε τον Πατριάρχην να του κάμω ένα φαρμάκι να το πίη …. Ο Εβραίος παρεσκεύασε ιδίαις χερσίν ένα φαρμάκι, το οποίο μόνο να το ήγγιζες στα χείλη θα απέθνησκες. Ο Πατριάρχης ήπιε όλο το ποτήρι και δεν έπαθε τίποτε. Και λέγει τώρα στον βασιλιά. «Πες του να ξεπλύνη τώρα το ποτήρι και να πιη το ξέπλυμα». Και μόλις το ήπιε ο Εβραίος πέθανε μπροστά σε όλους!

ΔΙΔΑΧΗ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ.


ΒΙΒΛΙΟ ΜΕ ΤΟ ΒΙΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ.

«Άγιος Ιωακείμ ο Πάνυ, Πατριάρχης Αλεξανδρείας»


Μητροπολίτου Ρόδου Κύριλλου Κογεράκη
Το δεύτερο αγιολογικό πόνημα του Μητροπολίτου Ρόδου Κύριλλου, αναφέρεται στο νεοφανή Άγιο Ιωακείμ τον Πάνυ, Πατριάρχη Αλεξανδρείας. Ο συγγραφέας έχει συγγράψει την Ακολουθία του Αγίου. Στην αρχή του βιβλίου, δημοσιεύεται η Πατριαρχική και Συνοδική Πράξη Αγιοκατατάξεως του Ιωακείμ του Πάνυ (2002), ενώ στο τέλος του δημοσιεύεται η «Διήγησις περί των θαυμάτων» του Αγίου και το μουσικό παράρτημα που επιμελήθηκε ο επίκουρος καθηγητής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, Αρχιμ. Νεκτάριος Πάρης. Την έκδοση του βιβλίου συγχαίρει με ευλογητική του επιστολή, ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής, κ. Θεόδωρος Β΄. Η έκδοση του βιβλίου κατέστη δυνατή με την ευγενική οικονομική χορηγία της Περιφέρειας Αττικής. Κεντρική διάθεση από το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, P.O. Box 2006, Alexandria, Egypt και από το γραφείο του Πατριαρχείου στην Ελλάδα, Γ΄ Σεπτεμβρίου 56, 104 33, Αθήνα, τηλ: (210) 88.42.914, e – mail: goptalex@otenet.gr.

Σάββατο 20 Αυγούστου 2011

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΣΑΜΟΥΗΛ ΛΕΓΕΙ.....

Ας αναφέρουμε, όμως, μερικούς οικοδομητικούς λόγους του που ξεφώνησε στο λαό του Ισραήλ, αλλά ισχύουν και για τους λαούς κάθε εποχής. Λέει λοιπόν: "Εάν φοβηθείτε τον Κυριον και δουλεύσητε αύτω και ακούσητε της φωνής αυτού και μη έρίσητε τω στόματι Κυρίου και ήτε και υμείς και ο βασιλεύς ο βασιλεύων εφ' υμών οπίσω Κυρίου πορευόμενοι εάν δε μη ακούσητε της φωνής Κυρίου... έσται χείρ Κυρίου εφ' υμάς και επί τον βασιλέα υμών"1. Δηλαδή, αν φοβάστε και υπολογίζετε τον Κύριο και Τον λατρεύετε και υπακούετε στα προστάγματά Του και δεν αντιδράσετε προς αυτά που σας παραγγέλλει ο Κύριος και ακολουθείτε σταθερά και σεις και ο κυβερνήτης που σας κυβερνά το δρόμο που σας υποδεικνύει ο Κύριος, σας λέγω όλα θα πηγαίνουν καλά. Θα έχετε την ευλογία του Κυρίου. Αν όμως δεν υπακούσετε στα προστάγματα του Κυρίου, τότε θα πέσει επάνω σε σας και τον κυβερνήτη σας, βαρύ το χέρι του Κυρίου και θα τιμωρηθείτε.




Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΣΑΜΟΥΗΛ

Γεννήθηκε στην Αρμαθαίμ Σιφά στο όρος Εφραίμ από τη φυλή του Λευΐ. Ήταν γιος του Ελκανά και της Άννας, η οποία ήταν στείρα και δια της προσευχής ο Θεός της χάρισε παιδί, το Σαμουήλ, που τον αφιέρωσε στο Θεό για να εκφράσει την ευγνωμοσύνη της. Ο Σαμουήλ όταν μεγάλωσε, υπηρέτησε τον Κύριο και έγινε μέγας προφήτης και κριτής του λαού δικαιότατος. Αυτός έχρισε βασιλείς, το Σαούλ και το Δαυίδ, προφήτευσε 40 χρόνια και πέθανε σε βαθιά γεράματα.

Δηλώσεις του Ηγούμενου της Ιεράς Μονής Πλατυτέρας Κέρκυρας κατά την Λιτανεία της Παναγίας.


<<Η Παναγία μας είναι η σκέπη και η προστασία.Ιδιαίτερα στην εποχή μας που η ζωή του ανθρώπου έχει γίνει δυσκολότερη που η φτώχεια έχει κάνει τους ανθρώπους να χάνουν το χαμόγελο.Σε αυτήν την σκληρή πραγματικότητα παρακαλούμε την Παναγία Μητέρα του Κυρίου Μας, να μας βοηθήσει να ελεήσει τον λαό να μην μας εγκαταλείψει αλλά να μας δώσει δύναμη να αντέξουμε τις δοκιμασίες, τις φουρτούνες και τα κύματα της ζωής και να είναι η ελπίδα και το στήριγμά μας,να είναι το καταφύγιο και το λιμάνι εκείνο το οποίο πραγματικά θα βρίσκουμε ψυχική γαλήνη και δύναμη ψυχική και εσωτερική για να αντιμετωπίζουμε όλους τους κινδύνους και να περάσει αυτή η δύσκολη περίοδος να μπορούμε πραγματικά και πάλι να δούμε με αισιοδοξία το μέλλον.Την πάσα ελπίδα εις σε ανατήθημι,Μήτηρ του Θεού φύλαξον υμάς υπό την Σκέπην σου.Αμήν.>>

" Κοίτα , αυτός είναι επίσκοπος!".


ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗ ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ ΠΟΓΚΟΝΤΙΝ.

Παραθέτω ακόμη μια εικόνα που είχα απο τον Αρχιεπίσκοπο Ιωάννη. Ερχόταν με το τρένο απο το Λονδίνο. απο την Γαλλία αν θυμάμαι καλά. Μια ομάδα κληρικών - ο συγχωρεμένος Αρχιεπίσκοπος Νικόδημος , ο Αρχιεπίσκοπος Γεώργιος Σερεμέτιεφ και εγώ- συναντήσαμε τον Αρχιεπίσκοπο στο σταθμό του τρένου.
Εκείνη την στιγμή έβγαινε έξω απο τον σταθμό ένας γεράκος με καμπούρα φορώντας σανδάλια στα γυμνά του πόδια, κουβαλώντας μια βαριά εικόνα στο στήθος του και μ` ένα καλυμμαύχι που ήταν ελαφρώς λοξά τοποθετημένο. Αν και δεν ήταν στάρετς, είχε την εμφάνιση τέτοιου, όπως ήταν καταπονημένος απο τις μέριμνες της ζωής. Ο Αρχιεπίσκοπος βγήκε έξω απο το σταθμό και ένας Αγγλος , ένας απλός άνθρωπος , είπε: " Κοίτα , αυτός είναι επίσκοπος!".

Ενιωσε μια τρομακτική πνευματική δύναμη στον Αρχιεπίσκοπο. Πρέπει να προστεθεί, οτι η ίδια εντύπωση που έδινε ο Αρχιεπίσκοπος ίσχυε και για όλους τους άλλους επισκόπους, δηλαδή, όταν είανι στην εκκλησία, αισθάνεσαι ότι είναι ημέρα γιορτής.

Αν και σκέφτεσαι, " αυτή δεν είναι γιορτινή μερα , είναι μια συνηθισμένη μέρα: τρία στιχηρά απο τον Οκτώηχο, τρία απο το Μηνιαίο στον ήχο "Κύριε εκέκραξα" δεν υπάρχει δοξολογία ή πολυέλεος", παρ` ολο αυτά αισθάνεσαι οτι είναι μια γιορτινή μέρα, μια μεγάλη αργία, επειδή ο Αρχιεπίσκοπος Ιωάννης είναι εκεί. Αυτό θα έπρεπε να ισχύει για όλους τους επισκόπους, αλλά απέχει πολύ απο την πραγματικότητα. Ισχύει προφανώς για τους φορείς της αγιότητας όπως ο Αρχιεπίσκοπος Ιώαννης.
Οπουδήποτε και να ήταν, υπήρχε κάτι ξεχωριστό, ένα αδιόρατο φώς, το οποίο θα αποκαλούσαμε Χάρη, αν και δεν αντιλαμβανόμαστε στην πραγματικότητα αυτήν την λέξη.

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΞΙΜΟΒΙΤΣ,

ΒΙΒΛ. Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΞΙΜΟΒΙΤΣ.

Παρασκευή 19 Αυγούστου 2011

Η ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΣΤΟ ΚΑΘΕΔΡΙΚΟ ΝΑΟ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΑ ΣΤΗ ΜΟΣΧΑ.

Well-known Moscow priest proposes that women planning an abortion have their babies and give them to him




Moscow, August 18, Interfax - Head of the Moscow Patriarchate Department for Relations with the Armed Forces Archpriest Dimitry Smirnov promises to help those women who refuse from abortion and chose to give birth to their babies.

"I always give one reason: Why do you need to kill? Give the baby to me, no problem. I don't drink, I don't smoke, I don't use bad words, and I have two university degrees," Father Dimitry said in A Matter of Principle TV program.

"My parish is one of the largest both in Moscow and globally, and not a single woman among my parishioners is willing to make an abortion. If we manage to stop abortions, we get an immediate growth," he believes.

According to Father Dimitry, he visited a Moscow maternity clinic, and each woman there explained her intention to make an abortion with financial challenges.

"I was telling them we could give our guarantee to meet those challenges. But my own

biggest problem was that not a single woman turned for help to me," he said.

ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΥΟ ΔΕΙΠΝΑ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΜΑΞΙΜΟΒΙΤΣ.





Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.

Τα σημερινά ευαγγελικά αναγνώσματα μας παρουσιάζουν μια νοερά εικόνα των δύο δείπνων. Το ένα δείπνο , που περιγράφεται στην παραβολή ορίστηκε απο ένα φιλάνθρωπο βασιλιά και φιλεύσπλαχνο. Ωστόσο όταν το δείπνο ήταν έτοιμο, οι προσκεκλημένοι δεν ήρθαν. Προτίμησαν να απασχοληθούν ο ένας με αγορές, ο άλλος με οικιακές υποθέσεις, άλλοι , συνέλαβαν και πρόσβαλαν τους απεσταλμένους για να τους καλέσουν, και ακόμη φόνευσαν κάποιους απο αυτούς.
Εξοργισμένος ο βασιλιάς αφου τιμώρησε αυστηρά τους ενόχους, έστειλε εκ νέου τους υπηρέτες του για να καλέσουν στο δείπνο οποιονδήποτε τυχόν συναντούσαν.
Συγκεντρώθηκαν πολλοί και όταν ο βασιλιάς ήρθε να τους δεί, παρατήρησε κάποιον που δεν φορούσε την κατάλληλη εορταστική ενδυμασία.
Ο βασιλίας ρώτησε γιατί δεν ήρθε κατάλληλα ντυμένος. Αυτός σιωπούσε, δείχνοτας περιφρόνηση για τον βασιλιά και έλλειψη επιθυμίας να συμμετέχει στις εορταστικές εκδηλώσεις. Για αυτό υποχρεώθηκε να φύγει. Ετσι λοιπόν σ` αυτό το δείπνο πολλοί είχαν προσκληθεί, αλλά λίγοι αποδείχτηκαν ότι είναι οι εκλεκτοί να συμμετάσχουν στο δείπνο.

Το άλλο δείπνο δεν ήταν παραβολικό αλλά πραγματικότητα. Ηταν το δείπνο του άδικου ΄Ηρώδη. Φαίνεται οτι σε αυτή την περίπτωση κανείς απο τους καλεσμένους δεν αρνήθηκε την πρόσκληση. Ολοι ήταν ντυμένοι, όπως ταίριαζε στην περίπτωση και διασκέδαζαν πάρα πολύ.

Το βράδυ πέρασε με μέθη, με ξεφάντωμα χωρίς αναστολές ντροπής ή συνείδησης και κατέληξε σ` ένα φρικτό έγκλημα, τον φόνο του Ιωάννη του Βαπτιστή.

Τα δύο δείπνα είναι εικόνες των δύο τρόπων ζωής , των δύο ειδών απόλαυσης. Το πρώτο είναι η εικόνα του πνευματικού δείπνου της πνευματικής απόλαυσης. Ορίζεται απο τον Κύριο. Ειναι το δείπνο της Εκκλησίας του Χριστού. Καλούμεθα σ` αυτό το δείπνο, όταν μετέχουμε στις ιερές ακολουθίες κυρίως στην Θεία Λειτουργία και στην Κοινωνία του Θείου Σώματος και Αίματος του Χριστού.

Οταν πράτουμε καλά έργα με επαγρύπνηση και εγκράτεια.

Αρνούμεθα να πάμε σ` αυτό το δείπνο όταν δεν παρακολουθούμε τις ιερές ακολουθίες, όταν αντι για το καλό πράττουμε το κακό, όταν προτιμάμε τις βιοτικές μέριμνες και απολαύσεις απο την ζωή του Θεού. Ερχόμαστε χωρίς ένδυμα γάμου, όταν φέρουμε μια αλλότρια αμαρτωλή διάθεση σ` αυτήν την ζωή.

Καθένας μας καλείτε σ` αυτό το δείπνο πολλές φορές την μέρα, και αρνούμεθα κάθε φορά που προτιμάμε το σαρκικό και αμαρτωλό απο το πνευματικό και θείο.

Κάθε μέρα ομοίως καλούμεθα στο δείπνο του Ηρώδη. Συχνά δεν καταλαβαίνουμε οτι πειραζόμαστε απο τον δίαβολο. Η αμαρτία αρχίζει πάντα μ` ένα μικρό πειρασμό. Ο Ηρώδης στην αρχή ακόμη και ευχαρίστως άκουγε τον Ιωάννη τον Βαπτιστή. Ενδόμυχα γνώριζε την αμαρτωλότητα της συμπεριφοράς του, αλλά δεν πολέμησε κατά της αμαρτίας και κατέληξε να δολοφονήσει τον μεγάλο Αγιο.

Πηγαίνουμε στο άθλιο δείπνο του Ηρώδη κάθε φορά που, αντι για το καλο διαλέγουμε τις σαρκικές αμαρτωλές απολαύσεις και την σκληροκαρδία κάθε φορά που διαλέγουμε να αδιαφορούμε για τις ψυχές μας.....

Οταν έχουμε αρχίσει μ` αυτό που φαίνεται μικρό και ασήμαντο, είναι δύσκολο να σταματήσουμε. Και άν αργότερα δεν συγκρατήσουμε τον εαυτό μας έγκαιρα και δεν τον ελέγξουμε αποφασιστικά, μπορεί να διαπράξουμε θανάσιμες αμαρτίες και εγκλήματα, για τα οποία αιώνια βάσανα μας περιμένουν.

Ακόμη και τώρα ο Ιωάννης ο Βαπτιστής κηρύττει στον καθένα μας." ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ ΗΓΓΙΚΕ ΓΑΡ Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ"

Μετανοείτε , για να απολαύσετε το δείπνο του Αρνίου και να μη μοιραστείτε με τον Διάβολο το δείπνο της κακίας και της βασάνου στα τάρταρα ( στις κατώτατες περιοχές) και στο σκότος το εξώτερον.

St.Herman of Alaska Monastery (Black&White)


Audio - Agni Parthene (O Pure Virgin), Valaam Monastery Choir, Russia.

The St. Herman of Alaska Brotherhood is a monastic-missionary Orthodox Christian brotherhood that is part of the Western American Diocese of the Serbian Orthodox Church. The Brotherhood was established in 1963 with the blessing of St. John (Maximovitch), Archbishop and miracle-worker of Shanghai and San Francisco, of the Russian Orthodox Church Outside of Russia. It opened an Orthodox book and icon shop in San Francisco, next to the Holy Virgin "Joy of All Who Sorrow" Cathedral, and began to publish the bi-monthly journal The Orthodox Word, as well as books in both English and Russian. In 1969, the brotherhood moved to the wilderness of northern California, near the village of Platina, and there began to live a monastic life while continuing to publish Orthodox books and magazines. The founding members were tonsured monks in 1970, and their community became known as the St. Herman of Alaska Monastery. One of the brotherhood's founders, Hieromonk Seraphim Rose (1934-1982), has become renowned throughout the Orthodox world for his writings, which are noted for their faithfulness to Orthodox patristic tradition when addressing modern issues and problems. Today, the brotherhood strives to remain true to his legacy and spirit.

Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ.


Η ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΗ ΕΒΡΑΙΑ ΚΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ.


Η θαυματουργική δύναμη και η προορατική ικανότητα του Αγιου Ιωάννη ήταν ευρέως γνωστή στην Σανγκάη. Μια φορά στη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας, ο Αγιος Ιωάννης ήρθε στο εβραικό νοσοκομείο για να επισκεφτεί ορθοδόξους ασθενείς εκεί. Διερχόμενος ένα θάλαμο σταμάτησε μπροστά σ` ένα παραβάν που έκρυβε το κρεββάτι, όπου ήταν ξαπλωμένη και πέθαινε μια ηλικιωμένη Εβραία γυναίκα.

Ο Αγιος ύψωσε ένα σταυρό πάνω απο το παραβάν και δυνατά αναφώνησε."ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ'. Τη στιγμή εκείνη η ετοιμοθάνατη γυναίκα ανέκτησε της αισθήσεις της και ζήτησε νερό. Ο Αγιος πλησίασε την νοσοκόμα και είπε "η ασθενής θέλει να πιεί". Το ιατρικό προσωπικό ήταν κατάπληκτο απο την αλλαγή που είχε συντελεστεί σε κάποιον που μόλις λίγα λεπτά νωρίτερα πέθαινε. Σύντομα η γυναίκα ανάρρωσε και της δόθηκε εξιτήριο απο το νοσοκομείο. Τέτοια περιστατικά ήταν πολυάριθμα.

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΞΙΜΟΒΙΤΣ,

ΒΙΒΛ. Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΞΙΜΟΒΙΤΣ.

Ο ιερέας-ποιητής Leonid Ο. Safronov Velikoretsky σε θρησκευτική πομπή το 2008



Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΞΙΜΟΒΙΤΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΥΦΩΝΕΣ.


Στο τέλος της δεκαετίας του1940, καθώς οι κουμουνιστές ανήλθαν στην εξουσία, οι Ρώσοι στην Κίνα εξαναγκάστηκαν και πάλι σε φυγή, κυρίως μέσω των νησιών των Φιλιππίνων.
Το 1949 περίπου 5000 πρόσφυγες απο την Κίνα βρίσκονταν σε μια κατασκήνωση του Διεθνούς Οργανισμού για τους πρόσφυγες στο νησί Τουμπάμπαο. Ζούσαν εκεί σε σκηνές κάτω απο τις πιο πρωτόγονες συνθήκες.

Ολα τα παιδιά του ορφανοτροφείου μεταφέρθηκαν εκεί, όπως και οι ηλικιωμένοι και οι ασθενείς. Ζούσαν κάτω απο την συνεχή απειλή σφοδρών θυελλών, αφου το νησί βρίσκεται στο δρόμο εποχιακων τυφώνων, που περνούν απο το σημείο του Ειρηνικού Ωκεανού.

Κατά την διάρκεια της εικοσιεπτάμηνης λειτουργίας της ρωσικής κατασκήνωσης, μόνο μια φορά απειλήθηκε το νησί απο ένα τυφώνα, που ωστόσο άλλαξε την πορεία του και πέρασε γύρω απο το νησί. Κάθε βράδυ ο Αγιος περπατούσε γύρω απο όλη την κατασκήνωση, ευλογώντας την με το σημείο του σταυρού και στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Αργότερα όταν οι άνθρωποι είχαν αναχωρήσει πια για διάφορες χώρες και η κατασκήνωση είχε σχεδόν εκκενωθεί , ένας σφοδρός τυφώνας σάρωσε την κατασκήνωση και την ισοπέδωσε.



ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΞΙΜΟΒΙΤΣ,

ΒΙΒΛ. Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΞΙΜΟΒΙΤΣ.

Πέμπτη 18 Αυγούστου 2011

Découverte d’une ancienne église en Transylvanie


L’agence catholique autrichienne KathWebinforme que les archéologues roumains ont déterré les ruines d’une église datant du Xe siècle à quelques mètres de la cathédrale actuelle Saint-Michel à Alba Iulia. La datation de l’église est basée sur son architecture typiquement byzantine. Les fouilles archéologiques, qui ont commencé au mois de juin, ont permis de trouver également 400 sépultures chrétiennes. Selon l'archéologue Daniel Istria Marchu, l'église aurait été construite au Xème siècle par les chrétiens de Constantinople durant le règne du prince Gyula de Transylvanie. Les chroniques mentionnent en effet un voyage du prince Gyula à Constantinople en 950 pendant lequel il fut baptisé selon le rite grec-orthodoxe. Les dimensions de l'église sont impressionnante : 20,7 m de long d'est en ouest et 12 mètres nord-sud, avec une épaisseur de la paroi de 1,2 m. Le dôme est soutenu par quatre colonnes. On y a également retrouvé plus de 100 pièces d'argent et de bronze, la plupart du 14e siècle ainsi que la céramique et des boucles d'oreilles. L’église aurait été détruite au XIe siècle.

Sources : KathWeb ; Photographie : Dveri.bg