Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Σάββατο 4 Μαΐου 2019

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ ΜΕΡΤΥΡΗΣ Ο ΠΑΝΤΟΧΑΡΙΤΗΣ. ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟ ΔΙΗΓΕΙΤΑΙ.







Ανασύρω από τις αναμνήσεις μου ένα περιστατικό...
γιατί τώρα κατάλαβα τι εννοούσε όταν χτυπώντας το δάχτυλο του στη φωτογραφία του, είπε ...
"Τι βλέπεις εδώ?"
Τρία Χρόνια μετά την κοίμηση του μου δίνεται η ευκαιρία να γνωστοποιήσω τι "είδα".
Υπήρξε για μένα ο άνθρωπος που γνώρισα τον Θεό , με όλη την κυριολεξία της λέξεως αφού είχε όλα τα Χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος.
Όταν όμως οι αποκαλύψεις έλαβαν χώρα ,εγώ δεν είχα ιδέα για όλα αυτά μιας και ήμουν κατ όνομα χριστιανή και χωρίς συνείδηση του Ιερού.
Σε μια από τις επισκέψεις μου, φεύγοντας από το εξομολογητήριο, σηκώθηκε,
άπλωσε το χέρι του βάζοντας κάτι
στο δικό μου ...σκύβοντας να ασπαστώ ...
με περικύκλωσε μια απερίγραπτη μυρωδιά "σαν χίλια και ένα λιβάνια" !
Παρτο ...μου λέει. είναι Ευλογία για το σπίτι σου και περασμένο από τον Τάφο του Χριστού.
Τρελάθηκα ...Πως ένας σιδερένιος σταυρός μπορεί να μυρίζει έτσι;...και μάλιστα αυτό το άρωμα με ακολουθησε μέχρι το σπίτι !
Αναζητώντας απαντήσεις κατέφυγα σε γνωστό ψυχίατρο γιατί ο γέροντας δεν θα μου έλεγε.
Το δεύτερο παράξενο συνέβη σε περιφορά μάλλον του Αγίου Αθανασίου βράδυ ,
όταν το κεφάλι του Γέροντα είχε ένα πολύ άσπρο χρώμα, κάτι σαν φώτα χειρουργείου, η σόμπα αλογόνου θα έλεγα ..
τόσο άσπρο τόσο φωτεινό ...μόνον αυτός και κανένας άλλος.
Μου πήρε χρόνια να μάθω αυτά που ξέρω σήμερα για την πίστη μας, για τους άγιους.
Κάνοντας την ανάδρομη μου ,ντρέπομαι για τον εαυτό μου και την αναξιότητα μου να βρεθώ διπλά και να συνομιλώ με έναν πραγματικά Άγιο άνθρωπο που τόσο στενοχώρησα και τόσο με αγάπησε.

Τι να θυμηθώ στη διάρκεια 18ετων ....
τόσα πολλά ..
-Τα τηλέφωνα που έπαιρνε όταν στενοχωρημένη τον φώναζα?
-Εκείνο το κομποσκοίνι με την ωραιότατη "ροδί" χάντρα που τόσο ήθελα όταν την είδα στο χέρι του ...
που μετά από λίγο βρέθηκε στα χεριά μου σαν δώρο από κάποιον μοναχό?
-Την ανείπωτη ΧΑΡΑ που ένιωθα παρολες τις στενοχώριες μου , καθώς ανηφόριζα για την Παναγία? Έφευγαν τα πάντα ...
και το γέλιο και η χαρά μου ήταν τέτοια
που όταν τον έβλεπα ξέχναγα το πρόβλημα μου και έλεγα αλλά ανταλλων .
Η χαρά μου από την επαφή μου μαζί του ήταν εμφανής σε όλους! Μάλιστα μέχρι και ο Παππάς της ενορίας μου κάποτε μου είπε ...
Λάμπεις Δώρα ...από τον Γέροντα έρχεσαι?
Φανταστείτε τι παίρναμε από τον Γέροντα ....
Την ευχή ΤΟΥ να έχουμε.

Dora Gianopoulou


Δεν υπάρχουν σχόλια: