Γκέρλα, Μάιος 1963. Φυλακές Ρουμανίας.
«Το επόμενο βράδυ με παίρνει ο ύπνος κουρασμένος. Και τότε, εκείνη ακριβώς τη νύχτα, είμαι προικισμένος με ένα θαυματουργό όνειρο, ένα όραμα. Δεν βλέπω τον Χριστό ενσαρκωμένο, αλλά μόνο ένα τεράστιο φως -λευκό και λαμπερό- και νιώθω εξαιρετικά χαρούμενος. Το φως με περιβάλλει από όλες τις πλευρές, είναι απόλυτη ευτυχία και αφαιρεί τα πάντα. λούζομαι στο εκθαμβωτικό φως, επιπλέω στο φως, είμαι στο φως και αγαλλιάζομαι. Ξέρω ότι θα κρατήσει για πάντα, εκεί ακίνητος. ''Είμαι'' το φως μου μιλάει, αλλά όχι με λόγια, μέσα από τη μετάδοση της σκέψης.
«Είμαι»: και καταλαβαίνω μέσω της νόησης και μέσω του αισθήματος - καταλαβαίνω ότι είναι ο Κύριος και ότι είμαι μέσα στο φως του Θαβώρ, ότι όχι μόνο το βλέπω, αλλά και ζω μέσα σε αυτό».
Nicolae Steinhardt - Ημερολόγιο ευτυχίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου