ΠPIN AΠO 120 XPONIA
O Άγιος Νεκτάριος απόφοιτος του Πανεπιστημίου Αθηνών
Το 1885, έλαβε το πτυχίο του από τη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών ο Νεκτάριος Δ. Κεφαλάς, ο Άγιος Νεκτάριος, του οποίου η μνήμη εορτάζεται στις 9 Νοεμβρίου. Το όνομά του αναγράφεται, μαζί με άλλους εννέα συνεξετασθέντες τελειοφοίτους του ακαδημαϊκού έτους 1885-1886, σε σχετικό πίνακα της «Λογοδοσίας» του τότε Πρύτανη Κωνσταντίνου Π. Δηλιγιάννη («Λόγος εκφωνηθείς τη 23 Νοεμβρίου 1886 κατά την εορτήν της καθιδρύσεως των νέων αρχών του Εθνικού Πανεπιστημίου», Αθήνησι 1887, σ. 81), ενώ το δίπλωμα φυλάσσεται στο Μουσείο του Πανεπιστημίου Αθηνών (στην πρώτη προθήκη της αίθουσας με τα εκθέματα της Θεολογικής Σχολής). Τέσσερα χρόνια νωρίτερα, στις 4 Νοεμβρίου 1881, είχε εγγραφεί στη Θεολογική, όπως δηλώνεται στο «Μητρώον των φοιτητών του εν Αθήναις Εθνικού Πανεπιστημίου», όπου υπάρχει και η υπογραφή του ως «εγγραφομένου» φοιτητή. Στο Μητρώο φέρει τον αύξοντα αριθμό 1042, ενώ ως πατρίδα του αναφέρεται η Χίος (όπου, το 1877, είχε χειροτονηθεί διάκονος, λαμβάνοντας το όνομα Νεκτάριος) αντί της Σηλυβρίας της Θράκης (όπου είχε γεννηθεί, το 1846, και είχε βαπτισθεί λαμβάνοντας το όνομα Αναστάσιος). Αξίζει να σημειωθεί ότι, κατά το μεγαλύτερο μέρος των σπουδών του στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ο Άγιος Νεκτάριος υπήρξε υπότροφος του κληροδοτήματος Παπαδάκη, κατόπιν ειδικών εξετάσεων, στις οποίες αρίστευσε. Στο Ιστορικό Αρχείο του Πανεπιστημίου σώζεται σχετική χειρόγραφη αίτησή του: «Προς την Σεβαστήν Πρυτανείαν του Εθνικού Πανεπιστημίου.
O υποφαινόμενος δευτεροετής φοιτητής της Θεολογικής Σχολής Νεκτάριος Δ. Κεφαλάς επιθυμώ να διαγωνισθώ εις τας υπό της Σεβαστής Πρυτανείας ορισθείσας υποτροφίας ως Θραξ. Υποσημειούμαι ευσεβάστως Ιεροδιάκονος Νεκτάριος Δήμου Κεφαλάς εκ Σηλυβρίας της Θράκης ως εν τω επισυνημμένω πιστοποιητικώ δηλούται. Αθήνησι τη 2 Απριλίου 1883». Η αίτηση που –όπως σημειώνεται πάνω της– «ελήφθη τη 2 Απριλίου 1883. Αριθ. Πρωτ. 32», διαβιβάσθηκε αμέσως από την Πρυτανεία «Προς τον κ. Κοσμήτορα της Θεολογικής Σχολής [Νικηφόρο Καλογερά] δια τα περαιτέρω. Αθήναι τη 2 Απριλίου 1883. O Πρύτανης Π. Γ. Κυριακός». Στη συνέχεια, πάνω στη ίδια την αίτηση σημειώθηκαν, προφανώς από τη Γραμματεία, τα στοιχεία του φοιτητή: «Νεκτάριος Δ. Κεφαλάς Διάκονος εκ Χίου, ενεγράφη εις την Θεολ. Σχ. 4 Νοεμβρίου 1881 υπ' αριθ. μητρ. 1042. Ανενέωσε την εγγραφήν του 1882-1883 αριθ. 1612». Τέλος, προφανώς αφού έλαβε την υποτροφία, σημειώθηκε «υπότροφος Α. Φ. Παπαδάκη». Ένα μήνα μετά την αίτηση, στις 7 Μαΐου 1883, ο Κοσμήτορας της Θεολογικής αποστέλλει έγγραφο προς την Πρυτανεία, στο οποίο σημειώνονται μεταξύ άλλων τα εξής: «Αναφέρομεν Υμίν ότι κατά τα διατεταγμένα προέβημεν εις τον διαγωνισμόν προς πλήρωσιν των προκηρυχθεισών υποτροφιών, ήτοι τριών εκ του κληροδοτήματος Α. Παπαδάκη, μιας του Θ. Ρακού και ετέρας του Γ. Μαυροκορδάτου. Μετείχαν του διαγωνισμού οι εξής δέκα φοιτηταί (…) Ν. Κεφαλάς (…). Εκρίθησαν δε επιτυχόντες δια μεν τας του Α. Παπαδάκη (…) Νεκτάριος Κεφαλάς Θραξ (…) Όθεν γνωστά ποιούντες Υμίν, Κύριε Πρύτανη, τα αποτελέσματα των εν λόγω διαγωνισμών, παρακαλούμεν Υμάς όπως ευαρεστούμενος διατάξητε τον διορισμόν των επιτυχόντων. O της Θεολογικής Σχολής Κοσμήτωρ Ν. Καλογεράς».
Στη συνέχεια ο Πρύτανης, στις 19 Μαΐου, αποστέλλει σχετικό έγγραφο προς τον Λογιστή του Πανεπιστημίου (για να χορηγούνται 100 δρχ. μηνιαίως στους επιτυχόντες, μέχρι του τέλους των σπουδών τους), καθώς και ενημερωτικές επιστολές προς καθένα από τους υποτρόφους. Έτσι, ως υπότροφος του Kληροδοτήματος Παπαδάκη ο Aγιος Nεκτάριος θα ολοκληρώσει το 1885 τις σπουδές του.
Η μετέπειτα πορεία του Αγίου είναι γνωστή: χειροτονήθηκε αρχικά πρεσβύτερος στην Αλεξάνδρεια και κατόπιν Μητροπολίτης Πενταπόλεως, στη συνέχεια ιεροκήρυκας στη Χαλκίδα, το 1894 διευθυντής της Ριζαρείου Σχολής, ενώ από το 1908 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αίγινα, στη Μονή του, όπου εκτελούσε τα καθήκοντα του εφημερίου, συνέθετε ύμνους και συνέγραφε δοκίμια, λόγους και πλήθος βιβλίων. Όταν μετά μία δωδεκαετία αισθάνθηκε ότι πλησίαζε το τέλος του, θέλησε να μεταφερθεί στο πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Αρεταίειο, όπου νοσηλεύθηκε για δύο μήνες, μέχρι την κοίμησή του, στις 9 Νοεμβρίου 1920 (η ανακήρυξή του σε Άγιο έγινε μετά 40 χρόνια, το 1961, από το Oικουμενικό Πατριαρχείο). Το Πανεπιστήμιο Αθηνών, που το 1881 τον είχε δεχθεί στους κόλπους του ως νεαρό και επιμελή φοιτητή, το 1883 τον είχε ανακηρύξει υπότροφό του, το 1885 τον είχε αναγορεύσει πτυχιούχο του, και το 1920 τον είχε περιθάλψει ως σεβάσμιο πλέον ιεράρχη στην πανεπιστημιακή Κλινική του, ήταν επόμενο να αφιερώσει στη μνήμη τού Αγίου το παρεκκλήσιο του Αρεταίειου Νοσοκομείο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου