Ἔρημός ἐστιν ὁ τόπος…

Ἔρημός ἐστιν ὁ τόπος…

Έρημος η ψυχή, αυτή που άλλοτε… ¨τω καιρώ εκείνω¨,  υποδεχόταν τα σπέρματα του λόγου του Θεού δεκτικά, για να ανθοφορήσουν και να καρποφορήσουν «εν ευθέτω χρόνω».
Έρημος η ψυχή, αυτή που άλλοτε… ¨τω καιρώ εκείνω¨, τρεφόταν ως κλήμα από την ζωοποιώ ρίζα του Κυρίου, σήμερα…        άνυδρη ξεραμένη ¨βαλλεται έξω¨ και πονά.
¨Ἡ γῆ ὑμῶν ἔρημος. Γῆν πολλαχοῦ τὴν ψυχὴν ὁ λόγος λέγει…¨
Άραγε… ἡ ὥρα ἤδη παρῆλθεν, ψυχή μου;