Η ΒΑΘΙΑ ΔΥΣΠΙΣΤΙΑ ΜΟΥ ΣΤΟΝ ΡΩΜΑΙΟΚΑΘΟΛΙΚΙΣΜΟ. ΠΑΤΗΡ ΤΖΕΗΜΣ ΜΠΕΡΝΣΤΑΙΝ.

Η ΒΑΘΙΑ ΔΥΣΠΙΣΤΙΑ ΜΟΥ  ΣΤΟΝ ΡΩΜΑΙΟΚΑΘΟΛΙΚΙΣΜΟ.

ΕΧΟΝΤΑΣ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ, γνώριζα πολλούς ρωμαιοκαθολικούς. Κάποιοι πήγαιναν συχνά στην Λειτουργία. Πράγματι, ο πρώτος άνθρωπος ό οποίος μου μίλησε για τον Ιησού ήταν ένας φίλος μου από παλαιά, ό Τζωρτζ Λίνκους· οί γονείς του ήταν ρωμαιοκαθολικοί μετανάστες από την Λιθουανία. Πριν χρόνια, ένας άλλος  φίλος, ό Φράνκ Σόρμπι, μου έδωσε μία Καινή Διαθήκη. Ό Τζωρτζ με είχε ρωτήσει τότε: «γιατί δεν πιστεύεις στον Ιησού;».

Εγώ απάντησα: «διότι δεν πιστεύουμε οτι αυτός είναι ό Θεός». Με το πέρασμα του χρόνου, ή γνώση μου για την σκοτεινή ιστορία τής ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας, σχετικά με τούς Εβραίους, αυξανόταν αυτά είχε ως αποτέλεσμα τήν βαθειά μου δυσπιστία  -στήν πραγματικότητα τήν άπέχθεια- προς τον Ρωμαιοκαθολικισμό. Από όλους τούς χριστιανούς πού γνώριζα, οί ρωμαιοκαθολικοί ήταν εκείνοι πού περισσότερο με αποκαλούσαν με επίθετα, όπως: «Δολοφόνε του Χριστού», «Εβραίε, μπάσταρδε», «γύναιο», «Οβριέ». Στις περισσότερες περιπτώσεις, οί ρωμαιοκαθολικοί

γείτονες εκτόξευαν παθιασμένα ποταμούς αισχρολογιών γιά τους Εβραίους. Είχα τήν εντύπωση ότι τά μίσος εναντίον τών Εβραίων ήταν ή βασική ρωμαιοκαθολική πεποίθηση.

Ώς μέρος τής εβραϊκής μου ανατροφής, διάβαζα πολλά βιβλία καί παρακολουθούσα ντοκιμαντέρ πού προέβαιναν σε ιστορική καταγραφή τής δίωξης τών Εβραίων από τούς χριστιανούς. Ή ρωμαιοκαθολική ιστορία ήταν ιδιαίτερα αποτρόπαια, καθώς συμπεριελάμβανε μία μακρά ιστορία κατάφωρου αντισημιτισμού. κατά τον Μεσαίωνα γράφτηκαν πολλά λιβελογραφήματα, στά όποια οι Εβραίοι τής Ευρώπης κατηγορούντο γιά διάφορα εγκλήματα, καθώς καί γιά το ότι πίνουν το αίμα τών χριστιανών παίδων, κατά τήν διάρκεια του Πάσχα. Κατηγορούντο, επίσης, ότι προκάλεσαν τον ονομαζόμενο Μαύρο Θάνατο, δηλητηριάζοντας πηγάδια. Το μένος τους εναντίον των Εβραίων φάνηκε και στις Σταυροφορίες, κατά την διάρκεια των οποίων μεγάλος αριθμός Εβραίων σφαγιάστηκε από τα στρατεύματα των σταυροφόρων, καθώς βάδιζαν προς καί από τούς Αγίους Τόπους. Κατόπιν, στην Ισπανική Ιερά Εξέταση, κατά την οποία πολλοί Εβραίοι είχαν υποβληθεί σε υποχρεωτικό βάπτισμα.

 Όσοι δεν αλλαξοπίστησαν εκδιώχτηκαν από την Ισπανία. Ακόμη, κι οί φαινομενικά φιλικές σχέσεις μεταξύ τού Βατικανού και των φασιστών δικτατόρων, Μουσολίνι και Χίτλερ, πριν και κατά την διάρκεια τού Β' Παγκοσμίου πολέμου, ήταν τμήμα αυτής τής αντισημιτικής συμπεριφοράς.

Αυτά τά γεγονότα επηρέασαν τόσο την σκέψη μου πού, για παράδειγμα, τό 1492 γιά έμενα δεν σήμαινε τόσο την ανακάλυψη τής Αμερικής από τον Κολόμβο, όσο τό ότι ήταν ό χρόνος στον όποιο οί Ισπανοί μονάρχες, Φερδινάνδος καί Ισαβέλλα, εκδίωξαν τούς Εβραίους από την Ισπανία. «Τον ίδιο μήνα κατά τον όποιον οί Εξοχότητες (Φερδινάνδος καί Ισαβέλλα) εξέδωσαν τό διάταγμα ότι όλοι οί Εβραίοι θα έπρεπε να οδηγηθούν έξω από τό βασίλειο καί την επικράτεια του, κατά τον ίδιο μήνα μού έδωσαν την εντολή να αναλάβω με επαρκή αριθμό ανδρών την αποστολή τής ανακάλυψης τών’Ινδιών»

.Έτσι άρχίζει τό ήμερολόγιο τού Χριστόφορου Κολόμβου. Τό διάταγμα τής εκδίωξης έκδόθηκε στις 30 Μαρτίου τού 1492, καί στούς Εβραίους δόθηκε ό χρόνος των τεσσάρων μηνών γιά να φύγουν. Στις 30 Ιουλίου έκείνου τού έτους, ολόκληρη ή εβραϊκή κοινότητα, περίπου διακόσιες χιλιάδες άνθρωποι, εκδιώχτηκαν από την Ισπανία. Άντιθέτως, οί ευσεβείς προτεστάντες πού γνώριζα ήταν συχνά φιλικοί προς τούς Εβραίους, άκόμη καί ύποστηρικτικοί τού σιωνιστικού κινήματος καί τής ίδρυσης τού Ισραήλ. Κάποιοι μάλιστα πήγαιναν ακόμη μακρύτερα, να το θεωρούν αυτό ώς την έκπλήρωτη τής βιβλικής προφητείας.

Άν και πίστευα στον Χριστό, ήμουν ρωμαιοφοβικός στην θεολογία μου και στην αντίληψη του Χριστιανισμού. Αυτή ή προκατάληψη συμπεριελάμβανε την απόρριψη κάθε τελετουργικής, χορταστικής, λειτουργικής ή άλλης έκφρασης τής χριστιανικής λατρείας που έμοιαζε πολύ εθιμοτυπική, οργανωμένη, παραδοσιακή ή ρωμαιοκαθολική.

  ΠΑΤΗΡ ΤΖΕΗΜΣ ΜΠΕΡΝΣΤΑΙΝ. Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΟΥΔΑΙΣΜΟ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ.ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΩΝ ΘΕΟΔΩΡΩΝ ΑΡΟΝΙΑΣ.