Στις 27 Οκτωβρίου - πριν από 86 χρόνια, πυροβολήθηκε ο Αρχιμανδρίτης Πολύκαρπος (Σολόβιεφ) /01/25/1892 - 27/10/1937/, ο μέγιστος ασκητής, ηγούμενος της Μονής του Αγίου Δανιήλ.

 Στις 27 Οκτωβρίου - πριν από 86 χρόνια, πυροβολήθηκε ο Αρχιμανδρίτης Πολύκαρπος (Σολόβιεφ) /01/25/1892 - 27/10/1937/, ο μέγιστος ασκητής, ηγούμενος της Μονής του Αγίου Δανιήλ.

Γεννήθηκε στην πόλη Zaraysk, στην επαρχία Ryazan, στην οικογένεια ενός ιερέα.
Στον μοναχισμό από το 1917. Εργάστηκε στη Σκήτη της Λαύρας Τριάδας-Σεργίου, στο μοναστήρι των Βαπτιστών του Ιερού Ησυχαστηρίου Vvedenskaya Optina, όπου ήλθε στον πρεσβύτερο, άγιο Νεκτάριο της Οπτίνας /†05/12/1928/, όπου τήρησε την υπακοή ένα χρονικό της ζωής της σκήτης.

Ήρθε στη Μονή του Αγίου Δανιήλ μετά του Αρχιεπισκόπου Θεοδώρου (Ποζντεγιέφσκι), ο οποίος εκτελέστηκε στις 23 Οκτωβρίου 1937.

Στη συνέχεια έγινε ένας από τους αξιόλογους εξομολογητές. Ξεχώριζε για την ιδιαίτερη σιωπή, τη συγκέντρωση και την ταπεινοφροσύνη του. Τα πνευματικά του χαρίσματα συνδυάστηκαν με λαμπρή θεολογική παιδεία. Στην αυλή του μοναστηριού φαινόταν μόνο να περπατά προς ή από το ναό. Περπατούσε πάντα γρήγορα, έχοντας τα μάτια του χαμηλά. Ήταν ξεκάθαρο ότι προσευχόταν συνεχώς.

Από το 1920 έως το 1927 - ηγούμενος της Μονής Danilov.
Διορίστηκε πρύτανης της μονής από τον επίσκοπο Θεόδωρο (Ποζντεγιέφσκι), ο οποίος βρισκόταν σχεδόν συνεχώς στη φυλακή και στην εξορία.

Έχοντας γίνει διοικητής του μοναστηριού, ο π. Πολύκαρπος εισήγαγε το έθιμο να οργανώνει γεύμα για φτωχούς προσκυνητές τις αργίες και τις Κυριακές. Αυτό το έθιμο συνεχίστηκε μέχρι να κλείσει το μοναστήρι.

Ο Αρχιμανδρίτης Δανιήλ (Σαρίχεφ) τον θυμήθηκε ως εξής: «Ήταν μια φωτεινή προσωπικότητα. Η πραότητα του είναι εξαιρετική, δεν έκανε ποτέ κανένα σχόλιο φωναχτά σε κανέναν. Θα παρατηρήσει ένα λάθος, θα καλέσει το άτομο και θα του μιλήσει με πραότητα. Και το άτομο βελτιώνεται».

Είχε το χάρισμα των λέξεων. Τα απλά και βαθιά κηρύγματά του εισχώρησαν στις ψυχές των προσκυνητών και έμειναν στη μνήμη για πολύ καιρό. Τα πνευματικά χαρίσματα του π. Πολυκάρπου συνδυάστηκαν με λαμπρή παιδεία και αληθινή μοναστική ταπείνωση.

Κάποτε, ο Επίσκοπος Θεόδωρος, σε μια Θεολογική συνομιλία, παρέθεσε έναν από τους Αγίους Πατέρες. Αλλά δεν θυμόταν ποιανού τα λόγια ήταν αυτά, και γύρισε στον πατέρα Πολύκαρπο: «Κι εσύ, Αββά, δεν θυμάσαι;» Ο π. Πολύκαρπος κατονόμασε αμέσως τον συγγραφέα, την έκδοση, ακόμη και τη σελίδα όπου τυπώθηκε το αναφερόμενο ρητό.

Κατά την περίοδο της διαχείρισής του στη Μονή Danilov, ο π. Πολύκαρπος υπέστη σοβαρές δοκιμασίες. Η μία μετά την άλλη έκλεισαν οι εκκλησίες του μοναστηριού και κατασχέθηκαν εκκλησιαστικά τιμαλφή.

Το 1922 συνελήφθη. Κρατήθηκε στις φυλακές Μπουτύρκα. Κατηγορείται για «απόκρυψη περιουσίας της μονής». Ποινή: 1 έτος φυλάκιση.

Συνελήφθη το 1924. Κρατήθηκε στις φυλακές Μπουτύρκα. Καταδικάστηκε με την κατηγορία της «αντισοβιετικής ταραχής». Ποινή: 3 χρόνια εξορία στην Κιργιζία.

Το 1937 συνελήφθη για την υπόθεση της «κ/ρ οργάνωσης των εκκλησιαστών και του μοναχισμού» με επικεφαλής τον Αρχιεπίσκοπο Θεόδωρο (Ποζντεγιέφσκι), ο οποίος ήταν εξόριστος στο Syktyvkar, και τον Αρχιμανδρίτη Συμεών (Kholmogorov), ο οποίος ζούσε σε ημινομικη θέση.

Πάνω από είκοσι άτομα συνελήφθησαν για την υπόθεση αυτή στα τέλη Δεκεμβρίου 1936 και αρχές του 1937.

Από τα υλικά της ανακριτικής υπόθεσης - «χειρόγραφη μαρτυρία» του Αρχιμανδρίτη Πολύκαρπου:

«Ήμουν πάντα αντεπαναστάτης με αρχές, το πνεύμα της επανάστασης είναι πάντα εχθρικό στη διάθεσή μου, είμαι κατά του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού και λυπάμαι για την πτώση της μοναρχίας τόσο στη Ρωσία ειδικά όσο και οπουδήποτε αλλού... ... Η μοναρχία, κατά τη γνώμη μου,συνεισφέρει περισσότερο στη θέληση του Θεού για εξουσία στη γη και είναι πιο ικανή να διατηρήσει την τάξη και την ευημερία, αφού η εξουσία και όσοι ελέγχονται τηρούν την πίστη και το Νόμο του Θεού...» Στις 27 Οκτωβρίου 1937, Ο Αρχιμανδρίτης Πολύκαρπος πυροβολήθηκε στη φυλακή UNKVD στην περιοχή Ivanovo.