Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Κυριακή 28 Αυγούστου 2016

Η ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΗ ΚΑΙ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΦΩΚΑΣ " Κρατώντας τα Άγια ο π. Γεράσιμος δεόταν και όταν είπε “υπέρ των Κυπρίων αδελφών”, ακούστηκε η πιο άγρια, η πιο τραχιά φωνή να λέει: “Ας τους αυτούς, καλά τους έκαναν οι Τούρκοι”.







“Ψεύδεται, παιδί μου, ψεύδεται”
Βγήκε στην Ωραία Πύλη να διαβάσει το Ευαγγέλιο ο π. Γεράσιμος και έμοιαζε στον Χριστό ...


Έπειτα από τη χειροτονία του εις ιερέα, έκανε την μια Θεία Λειτουργία μετά την άλλη και η Χάρις ήταν επάνω του ορατή, επίγειος άγγελο...
Μετά τη γιορτή του Αγίου Γερασίμου, Σάββατο πρωί, μεταξύ 15 -23 Αυγούστου, με τον Άγιο όρθιο στη μικρή εκκλησία, βγήκε στην Ωραία Πύλη ο π. Γεράσιμος και έλαμπε σαν τον Χριστό. Άρχισε να διαβάζει το Ευαγγέλιο:


“Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἄνθρωπός τις προσῆλθε τῷ ᾿Ιησοῦ γονυπετῶν αὐτὸν καὶ λέγων· Κύριε, ἐλέησόν μου τὸν υἱόν, ὅτι σεληνιάζεται καὶ κακῶς πάσχει· πολλάκις γὰρ πίπτει εἰς τὸ πῦρ καὶ πολλάκις εἰς τὸ ὕδωρ”...
Τότε μια μαυροφορούσα πήγε και γονάτισε μπροστά του. Και ακούστηκε ένας τρομερός ήχος σαν αεροπλάνο που ετοιμαζόταν να απογειωθεί ...


Ο π. Γεράσιμος ατάραχος συνέχιζε:
“Καὶ προσήνεγκα αὐτὸν τοῖς μαθηταῖς σου, καὶ οὐκ ἠδυνήθησαν αὐτὸν θεραπεῦσαι”.


Τότε ακούστηκε φωνή ανδρική άγρια, απειλητική, αλλά ο π. Γεράσιμος ήρεμος συνέχιζε:
“᾿Αποκριθεὶς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν· ῏Ω γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη! ἕως πότε ἔσομαι μεθ᾿ ὑμῶν; ῞Εως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν; Φέρετέ μοι αὐτὸν ὧδε. Καὶ ἐπετίμησεν αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς, καὶ ἐξῆλθεν ἀπ᾿ αὐτοῦ τὸ δαιμόνιον καὶ ἐθεραπεύθη ὁ παῖς ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης” ...


Οι στιγμές ήταν συγκλονιστικές, όταν ακουγόταν το όνομα της Παναγίας και του Αγίου Γερασίμου, κραυγές της κολάσεως, όλοι γονατίσαμε και παρακαλούσαμε να ελευθερωθεί το πλάσμα του Θεού, ενώ ο π. Γεράσιμος απτόητος συνέχιζε τη Θεία Λειτουργία. Τίποτα δεν σβήνει από τη μνήμη, ιδιαίτερα όμως αυτό: Κρατώντας τα Άγια ο π. Γεράσιμος δεόταν και όταν είπε “υπέρ των Κυπρίων αδελφών”, ακούστηκε η πιο άγρια, η πιο τραχιά φωνή να λέει: “Ας τους αυτούς, καλά τους έκαναν οι Τούρκοι”.


Να ποιος είναι πίσω από τις θηριωδίες του πολέμου.
Φρικτή εμπειρία, που την επέτρεψε ο Θεός ίσως για να καταλάβουμε καλύτερα και όλα όσα επρόκειτο να ακούσουμε και να ζήσουμε κοντά στον π. Γεράσιμο.
Σύντομα γνωριστήκαμε και έγινε ο πνευματικός μας. Τότε του έθεσα το ερώτημα:
“Πατέρα Γεράσιμε, δεν φοβηθήκατε”;
“Όχι”, μου είπε.


Στο “λάβετε φάγετε· τοῦτό ἐστι τὸ σῶμά μου…» και «…πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες· τοῦτογάρ ἐστι τὸ αἷμά μου…»
είπε το ακάθαρτο πνεύμα:
“Άδικα το έχυσες το αίμα σου Χριστέ, τους έχουμε κερδίσει όλους εμείς”...
“Ψεύδεται, παιδί μου, ψεύδεται”... τα λόγια του μεγάλη ανακούφιση, δροσιά στην ψυχή μου, δροσιά στην ψυχή μας...

“Ψεύδεται, παιδί μου, ψεύδεται”....

Δεν υπάρχουν σχόλια: