ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΓΕΡΩΝ ΕΥΣΕΒΙΟΣ ΒΙΤΤΗΣ.Λέει λοιπόν:

Ὁ μακάριος γέροντας εἶχε μεγάλη ἑτοιμότητα. Καί ἐξέφραζε τήν συνειδητή κ ἀνελέητη ταπείνωση κ αὐτομεμψία του μέ ἓνα χαριτωμένο τρόπο κρύβοντας καί ὐποβαθμίζοντας τά χαρίσματά του. Ἒτσι σέ μία ὁμιλἰα του στό Σιδηρόκαστρο ἀναφέρεται στό ἑαυτό του (πιστεύω) ἀλλά σέ τρίτο πρόσωπο. Λέει λοιπόν:

" Ἐντυπωσιαζόμαστε σήμερα, ὃπως καί παλιά, ὃταν κἀποιος ξέρει ξένες γλῶσσες. καί ἂν ξέρει καί μια καί δύο καί τρεῖς καί τέσσερεις ἢ καί πέντε γλῶσσες, τοτε ἐντυπωσιαζόμαστε ἀκόμη πιό πολύ...Καί πολύ ὡραῖα λέει κάποιος, ὃταν ἐρωτᾶται ἀπό κάποιον ἂλλον: πόσες γλῶσσες ξέρετε;

[ἀντιλαμβανόμαστε ὃτι αὐτός πού ἐρωτᾶται εἶναι ὁ γέροντας ἀπό κάποιον πού σίγουρα εἶχε ἀκούσει ὃτι ὁ πατήρ Εὐσέβιος μιλοῦσε ἐκτός ἀπό ΥΠΕΡ ἃπταιστα Ἑλληνικά, καί ἃπταιστα ΓΑΛΛΙΚΑ, ΑΓΓΛΙΚΑ, ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ, ΣΟΥΗΔΙΚΑ, [ΛΑΤΙΝΙΚΑ] ΚΑΙ ἂρκετά καλά ΙΤΑΛΙΚΑ. Καί βέβαια ὁ ἂλλος τόν ρωτάει γιά νά τό ἐπιβεβαιώσει...]

Καί δεῖτε τί ἀπαντᾶ ὁ μακάριος γέροντας καί συντρίβει τό μεγάλο του χάρισμα μέ ἓναν πολύ χαριτωμένο τρόπο μέσα στόν ὡκεανό τῆς ταπεινώσεώς του: "Δυστυχῶς ξέρω περισσότερες ἀπό μιά καί ἑπομένως σέ κάθε μία ἀπό αὐτές πού ξέρω λέω τίς ἲδιες ἀνοησίες. Θά τίς ἒλεγα μόνο στά ἁπλά Ἑλληνικά ἂν μιλοῦσα μόνο Ἑλληνικά" Καί συνεχίζει την ὑποτίμηση τοῦ χαρίσματός του μέχρις ἐξοντώσεως του μέ ἐκεῖνο τό χαμόγελό του λέγοντας : Πολλές φορές εἶναι τό ἲδιο καί ἡ γλωσσομάθεια δέν αὐξάνει τήν ἐξυπνάδα καί την κριτικότητα τοῦ ἀνθρώπου. Εἶναι αὐτό πού εἶναι. Καί ἐπαναλαμβάνω ὃποιος ξέρει μόνο ἑλληνικά ἐπαναλαμβάνει μία φορά τήν ἀνοησία του ἀλλά ὃποιος ξέρει πολλές γίνεται, καταλαβαινετε, πώς νά τό πεῖ κανείς, πολύ περισσότερο γελοῖος......"

Τί νά πρωτοθαυμάσει κανείς!!!!

Τό βάθος τῆς γνώσεως;; Τά χαρίσματά του; Τήν ἀνελέητη ταπείνωσή του; Τήν ἑτοιμολογία του; Τόν ἀνάλαφρο λόγο του; Τήν προσήνειά του;;;

Ἓνα χάρισμα και παρουσία χάριτος ἦταν ΟΛΟΣ ὁ ἁγιασμένος γέροντας.

Ἂς ἒχουμε ὃλοι τίς ἃγιες μεσητεῖες του.

[Ἀκοῦστε ἂν θέλετε, τήν ὁμιλία του ὁλοκληρη ἀπό τήν ἱστοσελίδα www.eusebiosvittis.gr. Εἶναι στήν Α Κορινθίους ἡ ὁμιλία 28].