Συνεβη : Αναφέρει προσκυνητης στο Άγιον Όρος.

Συνεβη : Αναφέρει προσκυνητης στο Άγιον Όρος.

Το 2008 εγώ ένας φίλος μου και ο γιος μου ανεβήκαμε στον Άγιον Όρος για την εορτή της Παναγίας στην Μονή Ιβήρων. Πραγματικά ήταν μια θεία εμπειρία εκείνο το βράδυ και το πρωί πήραμε το δρόμο για να ανέβουμε με τα πόδια από την Μονή Ιβήρων στις Καρυές. Αφού τελείωσε η Θεία Λειτουργία και η πρωινη τράπεζα αρχίσαμε να ανεβαίνουμε το μονοπάτι για την επιστροφή. Θέλαμε να πάμε στο κελί του Αγίου Παϊσίου να προσκυνησουμε και μετά να κάνουμε μια διανυκτέρευση στην Σκήτη του Αγίου Ανδρέα να πάρουμε την ευχή του γέροντα Εφραίμ. Όμως στην πορεία προς το κελί του Αγίου χάσαμε κυριολεκτικά τόν δρόμο. Όχι τις Καρυές να βρούμε ούτε το σημείο που βρισκόμασταν δεν μπορούσαμε να διακρίνουμε. Αρχίσαμε να μπαίνουμε πλέον μέσα από χωράφια και διάφορα άγνωστα μονοπάτια. Διαφορά κελιά και άγνωστα σημεία. Απλά περπατήσαμε μέσα στο άγνωστο. Λέμε τέλος χαθήκαμε δεν μπορούμε να βγούμε στις Καρυές. Όσο για το κελί του Αγίου ούτε σκέψη. Αφού πλέον το είχαμε πάρει απόφαση ξαφνικά βλέπουμε κάτι σύρματα και μια πόρτα. Λέμε ας μπούμε από εδώ μήπως βρούμε το μονοπάτι που οδηγεί στο δρόμο για Καρυές. Και ξαφνικά εκεί που περάσαμε είχαμε φτάσει στο κελί του Αγίου Παϊσίου από την πίσω μεριά. Δεν περιγράφεται η χαρά μας. Ξαφνικά είχαμε βρεθεί στο κελλί του Αγίου. 

Η χαρά μας ήταν απερίγραπτη χωρίς να το καταλάβουμε είχαμε βρεθεί στον Άγιο. Μας ελέησε και μας καθοδήγησε γιατί είχαμε μεγάλο πόθο να έρθουμε να προσκυνησουμε. Ήταν μαζί και ο γιος μου που ήταν 14ετων και είχα μεγάλο πόθο να έρθει να προσκυνήσει. Μας άνοιξε ο γέροντας Παΐσιος που ήταν στο κελλί και το φρόντισε. Προσκύνησε μιλήσαμε ευλογηθηκαμε και φύγαμε για Σκήτη Αγίου Ανδρέα. Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν. Ευχαριστούμε τον Άγιο για αυτό το μεγάλο δώρο να μας οδηγήσει στο κελί του. Αυτήν την εμπειρία δεν θα την ξεχάσουμε ποτέ τόσο εγώ όσο και αγαπητός φίλος μου και ο νεαρός έφηβος Αμήν.