Το «ταπείνωσε τον εαυτό σου» δεν σημαίνει απλώς να επαναλαμβάνεις ατελείωτα πόσο αμαρτωλός είσαι. Σημαίνει επίσης να σιωπάς όταν οι άλλοι ζητούν τη γνώμη σου για τα λάθη του γείτονά σου.
Σημαίνει επίσης να αφήνετε κάποιον άλλο να εκφράσει τις ιδέες του πριν από εσάς, ακόμα κι αν είστε «επί θέματος» σε ορισμένες συζητήσεις. Σημαίνει επίσης να σιωπάς όταν κανείς δεν ρωτά τη γνώμη σου. Μια μέρα ένας ευσεβής άνθρωπος λέει στον μαθητή του: «Αδερφέ, είσαι ακόμα πολύ στενοχωρημένος...» Εκείνος έκπληκτος τον ρωτά: «Γιατί το λες αυτό, άββα;». Ο γέρος απαντά: «Γιατί βλέπω ότι θέλεις πάντα να διδάσκεις τους άλλους, ακόμα κι αν κανείς δεν ζήτησε τη συμβουλή σου».
Άρα ταπεινοφροσύνη σημαίνει πολλά πράγματα ταυτόχρονα. Μια ήρεμη ψυχική κατάσταση, μια συντετριμμένη καρδιά, στραμμένη προς τις δικές της ανικανότητες και αδυναμίες. Στο Ιερό Ευαγγέλιο δύο λέξεις ενώνονται πάντα, σαν να ήταν λεκτική διωνυμία. «Διότι καθένας που ταπεινώνει τον εαυτό του θα υψωθεί, και αυτός που ταπεινώνει τον εαυτό του θα υψωθεί». Το αντίθετο λοιπόν του αυτοεξευτελισμού είναι η αυτοεξύψωση. Αν λοιπόν δεν κατανοούμε πλήρως την έννοια του επιθέτου «ταπεινός», ας σκεφτούμε το αντίθετο πάθος, την «αυτοεξύψωση». Έτσι ο ταπεινός γίνεται αυτός που κατεβαίνει στην καρδιά του. Ακριβώς αυτό που λέει ο Σωτήρας μας Ιησούς Χριστός: «Μάθε από μένα ότι είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά». Είθε ο Θεός να μας δώσει τα οφέλη της ταπεινοφροσύνης όλων. Πατήρ Σορίν Κροϊτόρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου