" ..Ο ΑΓΙΟΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ ΑΛΛΑΞΕ ΤΟΝ ΡΟΥΝ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ.."

" ..Ο ΑΓΙΟΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ ΑΛΛΑΞΕ 

ΤΟΝ ΡΟΥΝ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ.."

   《....Τιμούμε όμως και ευχαριστούμε το Θεό γι' αυτό που μας αξίωσε, να τιμήσουμε εδώ, σ' αυτόν τον περικαλλή Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, που η αγάπη της οικογενείας του κυρίου Δημητρίου και της Ελένης Σούρα από την Ιστιαία ξεκίνησε. Τον συνέχισε η αγάπη πολλών ανωνύμων αδελφών Χριστιανών και τον ολοκλήρωσε και η αγάπη του ζεύγους Κωνσταντίνου και Γεωργίας Τσόλα και άλλων αδελφών και συνεχίζεται ακόμη.

 Ταυτόχρονα όμως η οικογένεια αυτή που ξεκίνησε το Ναό ήθελε να τιμώνται και ο Άγιος Νικόλαος ο Πλανάς, που βέβαια η εορτή του είναι την πρώτη Κυριακή του μηνός Μαρτίου, αλλά και οι πέντε Νεομάρτυρες από τη Σαμοθράκη που η εορτή τους, βέβαια, τιμάται την Κυριακή του Θωμά.

Αλλά μια που ο Ναός τιμάται και εις τιμήν αυτών των Αγίων έτσι συνεορτάζουν σήμερα μαζί με τους Θεοστέπτους Βασιλείς Κωνσταντίνο και Ελένη και αυτοί οι Άγιοι. 

Ο ίδιος ο Θεός, δια του Αποστόλου Παύλου, μας λέει 

"Μιμηταί μου γίνεσθε"

 κι όλοι εμείς καλούμεθα να γίνουμε μιμητές των βίων των Αγίων μας.

 Ας δούνε, λοιπόν, πρώτα απ' όλα οι άρχοντες μας, να μελετήσουν το βίο αυτού του μεγάλου Αγίου, του Αγίου Κωνσταντίνου και της μητρός αυτού Ελένης. 

Και να λάβουν παράδειγμα από τον τρόπο της διοικήσεώς του, από το ότι έδωσε την ελευθερία, με το Διάταγμα των Μεδιολάνων, για την ανεξιθρησκεία έδωσε την Ελευθερία στον κάθε έναν να πιστεύει εκεί όπου θέλει αλλά ταυτόχρονα να προστατεύσει και τον χριστιανισμό, ο οποίος διώκετο με απηνείς διωγμούς. Ποταμοί αιμάτων εχύθηκαν κατά τους διωγμούς των Χριστιανών. 

Ο Άγιος Κωνσταντίνος άλλαξε τον ρουν της Ιστορίας και επροστάτευσε τη χριστιανική θρησκεία. Ανοικοδόμησε ναούς, συνεκάλεσε την Α' Οικουμενική Σύνοδο στη Νίκαια για να δογματίσουν οι Άγιοι Πατέρες εναντίον των αιρέσεων και κυρίως του Αρείου, ο οποίος δογμάτιζε  ξένα και παράδοξα εναντίον των Ορθοδόξων Δογμάτων της πίστεώς μας. Έλεγε ότι ο Χριστός είναι Κτίσμα και ότι έλαβε μόνο σώμα και όχι ψυχή. 

Εμείς όμως πιστεύομε ότι ο Χριστός μας είναι Τέλειος Θεός και Τέλειος Άνθρωπος, χωρίς καμία αμαρτία. 

Μάλιστα εκεί στην Α' Οικουμενική Σύνοδο είδε εκεί τους 318 Πατέρας οι οποίοι, ένεκα των διωγμών, άλλος ήταν μ’ ένα χέρι, άλλος ήταν μ’ ένα πόδι, άλλος του 'χανε βγάλει το μάτι. Και τους είδε ο Άγιος Κωνσταντίνος και η ευγενική και λεπτή ψυχή του συγκινήθηκε. Και πήγε στον καθένα, έβαλε μετάνοια και πήρε την ευχή, ο Αυτοκράτωρ και έκανε, λέει, τρεις ώρες, περίπου, για να πάρει την ευχή των Αγίων Πατέρων.

Σ’ αυτό το σημείο έφτασε, όμως, με Θεοφάνεια, μέρα μεσημέρι, όπως λέει ο Άγιος Ευσέβιος Καισαρείας, στον Ουρανό όταν εκστράτευε εναντίον του Μαξιμιανού είδε να σχηματίζεται Σταυρός, φωτεινός, με τα Ελληνικά Γράμματα «ΧΡ», το Χριστόγραμμα και με την επιγραφή 

         ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ

Με τη δύναμη αυτού του Σταυρού θα νικήσεις.

Και την άλλη μέρα, λέγει, επειδή είχε απορία, ο ίδιος ο Θεός, ο ίδιος ο Κύριός μας, του εμφανίστηκε και του είπε στο Λάβαρό του και σ’ όλα τα Λάβαρα να σχηματίσει το Χριστόγραμμα, το Σταυρό και στις ασπίδες των στρατιωτών να κάνει το ίδιο, για να είναι αλεξίσφαιρες κατά κάποιο τρόπο. 

Και έτσι, αφού προσευχήθηκε στο Θεό του Ουρανού και για το Λόγο του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού κατετρόπωσε τις αντίθετες δυνάμεις.

 Αυτό είχε πάντοτε για σύμβολό του: το Σταυρό και την Πίστη του στον Αληθινό Θεό. Κι έτσι εμεγαλούργησε κι έτσι οδηγείτο από νίκη σε νίκη κι έτσι εθεμελίωσε την Κωνσταντινούπολη, η οποία πήρε και το όνομά του. Η οποία και για μια χιλιετία έπαιξε πρωτεύοντα και καθοριστικό ρόλο στη ζωή της ανθρωπότητος.

 Σ’ αυτόν τον Αληθινό Θεό πίστευαν ακλόνητα κι ο ταπεινός και απλοϊκός και αγιασμένος παπά-Νικόλας, ο Πλανάς, που έζησε το 19ο αιώνα. 14 χρόνων έχασε τον πατέρα του, 17 χρονών τον παντρέψανε. Πολύ γρήγορα πέθανε η σύζυγός του και μεγάλωνε μόνος του το παιδάκι τους, το Γιαννάκη. Χειροτονήθηκε διάκονος και ιερεύς και με πλήρη αφοσίωση υπηρετούσε το Θεό και τους ανθρώπους. 

Εκεί στον Άγιο Ελισσαίο στο Μοναστηράκι λειτουργούσε καθημερινά, με ψάλτες τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη και τον Αλέξανδρο Μωραϊτίδη. Και τί..

Εμείς φτάσαμε αυτή την ώρα, εκείνοι τελειώναν το απόγευμα τη Λειτουργία. 

Μνημόνευε χιλιάδες ονόματα ο παπά-Νικόλας, ο Πλανάς, ώρες ατέλειωτες. Όλα τα ονόματα που του έδιναν οι Χριστιανοί από την αρχή μέχρι εκείνη την ώρα τα μνημόνευε, με πλήρη αφοσίωση. 

Με λίγο ψωμάκι και λίγα χόρτα ζούσε τα οποία μάζευε ο ίδιος. Από το υστέρημά του ελεούσε τους φτωχούς διότι ο ελεών πτωχόν, δανείζει Θεώ. 

      Δίνομε δανεικά στο Θεό, όταν κάνομε ελεημοσύνες κι ο Θεός μας τ’ ανταποδίδει με τόκο και επιτόκιο εκατονταπλάσιο. 

Κοιμήθηκε ειρηνικά αφού ετέλεσε Θεία Λειτουργία, στην οποία, πολλές φορές, οι άνθρωποι τον βλέπαν να υπερίπταται, να μην πατάει στη γη. Πλήθος λαού πήγε να πάρει την ευχή του, κατά την εξόδιο Ακολουθία του, ο τότε Αρχιεπίσκοπος και πλήθος κληρικών και λαϊκών. 

Έκτοτε η παρουσία του είναι ζωντανή, όπως όλων των Αγίων, στη ζωή των ανθρώπων.

 Και οι πέντε Νεομάρτυρες της Σαμοθράκης κατάγονταν από τη Σαμοθράκη, εκτός από τον Μιχαήλ που ήτανε Κύπριος. Όταν κατά την Επανάσταση, μετά την Επανάσταση, του 1821 πήγαν οι Τούρκοι και κατέλαβαν τη Σαμοθράκη, κατέσφαξαν, λέει, όλους τους άντρες. 

     Μιαιφονίας εγκλήματα οι Υιοί της Άγαρ πάντοτε έκαναν. Και τα παιδιά και τις γυναίκες τα πουλούσαν δούλους στην Ευρώπη στην Ασία. 

Έτσι και αυτά τα παιδάκια, ο Γεώργιος, ο Γεώργιος, ο Μιχαήλ, ο Θεόδωρος κι ο Εμμανουήλ πουλήθηκαν ως δούλοι. Εκεί που πήγαν λοιπόν αναγκάστηκαν -και με καλούς τρόπους και με βίαιους και με απειλές- και αρνήθηκαν τον Αληθινό Θεό και εξισλαμίστηκαν. 

Όμως αργότερα ήρθαν στα συγκαλά τους, φώτισε ο Θεός και ζήτησαν να αρνηθούν το Μωαμεθανισμό και πάλι να ασπαστούν την Αληθινή Πίστη, την Ορθόδοξη.

 Ζήτησαν και πήγαν στη Σαμοθράκη. Όταν κάποτε πήγε ένας Καδής πολύ αυστηρός, τους συνέλαβε διότι αυτοί ομολογούσαν πίστη στο Θεό. Τους έριξε στη φυλακή, τους βασάνισε. 

Εκείνοι είπαν 

Τα βάσανα είναι πρόσκαιρα, αυτά που λέτε εσείς, τα αγαθά, να μας δώσετε, αν αρνηθούμε το Χριστό μας, αυτά περνάνε, αυτά που μένουν και είναι αθάνατα είναι η πίστη στον Χριστό και εμείς το Χριστό δεν τον αρνούμεθα.

 Γι' αυτήν τους την πίστη υπέστησαν πολλάς βασάνους, πολλές ταλαιπωρίες, έμειναν όμως ακλόνητοι και έλαβαν τους στεφάνους του μαρτυρίου και χαίρονται και αγάλλονται στη Βασιλεία του Θεού.

 Γιατί τις αδικίες αυτούς που τους κάνανε ο Εμμανουήλ προεφήτευσε ότι όλοι αυτοί οι βασανιστές τους θα έχουν οικτρό τέλος. Και πράγματι, όπως το προεφήτευσε, άλλος στράβωσε το στόμα του, άλλος αποκεφαλίστηκε, άλλος έπεσε στην δυσμένεια του σουλτάνου, όλοι είχαν ταλαιπωρίες. Οι Άγιοί μας, όμως, ζουν και αγάλλονται στη Βασιλεία του Θεού.

 Σε αυτή τη Βασιλεία του Θεού, με τις πρεσβείες των Αγίων μας Δαυίδ, Ιακώβου και τις ευχές του Αγίου γέροντος Κυρίλλου, ευχόμεθα όλοι σας και όλοι μας να αξιωθούμε και να χαιρόμεθα και να αγαλλόμεθα στη Βασιλεία του Θεού.Αμήν!》

       (Κήρυγμα Γέροντος Γαβριήλ  Ηγουμένου Ι.Μ.Οσίου Δαυίδ, στο παρεκκλήσι των Αγίων Κων/ νου και Ελένης της Ι.Μ.Οσίου Δαυίδ την 21/5/2021.)

https://youtu.be/I56Qi9vVSF4