ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΓΕΡΟΝΤΑ ΜΑΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΕ!

ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΓΕΡΟΝΤΑ ΜΑΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΕ!

Γεννήθηκε στο χωριό Οδού της Ορεινής Λάρνακας στις 15 Φεβρουαρίου 1928. Καταγόταν από ιερατική οικογένεια, της οποίας η ιστορία συνεχίζεται μέχρι 8 γενιές. Η επανάσταση, «ξύπνησε» μέσα του από τα παιδικά του χρόνια, τότε που ο μαθητής ακόμα Χρύσανθος Παπανικολάου, έδινε τον δικό του «προσωπικό αγώνα», στο δημοτικό σχολείο του χωριού του, κατεβάζοντας από τον ιστό καθημερινά την Αγγλική σημαία.

Η αγάπη του για την μητέρα Ελλάδα ήταν τόσο βαθιά όσο και η αφοσίωσή του στον Θεό. Από μικρός λαχταρούσε να γίνει μοναχός. Το ζητούσε επίμονα από τους γονείς του από τα 12 του χρόνια και τελικά στα 19 του, το 1948, γίνεται μοναχός, στην Ιερά Μονή Μαχαιρά, η οποία το 1952 τον στέλνει στην Ιερατική σχολή Απόστολος Βαρνάβας, όπου εκεί ακούει για πρώτη φορά για την δράση του αγώνα.

Λίγους μήνες μετά ορκίζεται και γίνεται μέλος του αγώνα, αναλαμβάνει τη διανομή των φυλλαδίων της οργάνωσης τα οποία κατάφερνε να μεταφέρει με το λεωφορείο από το Μετόχι του Κύκκου όπου εκτυπώνονταν, στα χωριά, με άκρα μυστικότητα. Ο ίδιος, μυούσε και όρκιζε στο Ιερό Ευαγγέλιο αγωνιστές της Ε.Ο.Κ.Α., της οποίας ήταν γνωστός "Στρατολόγος" και τους έθετε στην διάθεση του αρχηγού Διγενή για την πλαισίωση των ανταρτικών ομάδων.

Ένα πρόβλημα υγείας, που αντιμετώπιζε, έλκος στο στομάχι, τον ανάγκασε να φύγει για την Ελλάδα, τον Φεβρουάριο του 1956, όπου νοσηλεύτηκε στο Νοσοκομείο του Ερυθρού Σταυρού. Ήταν τότε που ο «Ζήδρος» έγινε «Χρύσανθος».

Μετά τη νοσηλεία του, συνέχισε το ιερατικό του έργο, ενώ παράλληλα σπούδαζε στην Θεολογική Σχολή Αθηνών από την οποία αποφοίτησε το 1963. Έπειτα έγινε ιδρυτής και κτήτορας του Ιερού Μοναστηρίου των Εισοδίων της Θεοτόκου στο Γελήνι Κορινθίας και ακολούθως του Ιερού Ναού Αγίου Παντελεήμονα, στα Γεληννιάτικα Ξυλόκαστρου, όπου έζησε τα τελευταία 50 χρόνια μέχρι και σήμερα που κοιμήθηκε εν Κυρίω.

Σπυρίδων Μαρίνης.