«Στο βιβλίο του Η Παραμυθένια Ἐπιχείρηση,
ὁ συγγραφέας και διαφημιστής Gabriel Garcia de Oro διηγεῖται ἕνα ἀνέκδοτο με πρωταγωνιστή τον Stanley Kubrick γιά τή δύναμι τῶν ὀνείρων τά ὁποῖα κάνουμε Χρησιμοποιεί το πιο κλασικό σύμβολο τὰ φτερὰ τοῦ Ἰκάρου
Σε όλους τους ασχολούμενους με τον κινηματογράφο είναι γνωστό πως όταν ο Kubrick έβαζε στο νου κάτι το έκανε. Δεν σταματούσε ώσπου να
το καταφέρη όσο ακατόρθωτο κι ἂν ἔμοιαζε.
Μια μέρα, ενώ σκηνοθετοῦσε τή θεαματική ταινία
Bay Lyndon πρότεινε να γυρίσουν μια σκηνή μόνο
με φως κεριών. Ὁ διευθυντής φωτογραφίας έναντιώθηκε στην πρόκληση λέγοντας πως αὐτό ἦταν παντελῶς ἀδύνατον. Κάποιος άλλος συνεργάτης θύμισε στον Kubrick ένα μύθο που τον γοήτευσε το πέταγμα τοῦ Ἰκάρου, ὁ ὁποῖος πλησίασε αρκετά κοντά
στον ήλιο και κάηκαν τα φτερά τὰ ὁποῖα τοῦ εἶχε
φτειάξει ὁ πατέρας του, ὁ Δαίδαλος, ὁ ἀρχιτέκτονας
τοῦ λαβύρινθου τῆς Κρήτης.
Ο Kubrick τους κοίταξε ὅλους καί εἶπε:
Ο μύθος τοῦ Ἰκάρου δείχνει ἁπλῶς ὅτι τό κερί
δὲν εἶναι καλό υλικό γιά νά πλησιάσης στον ήλιο.
Ἔπρεπε νὰ εἶχαν δουλέψει περισσότερο γιά τήν κατασκευή τῶν φτερών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου