Ὁ Ἀπόστολος Θωμᾶς δὲν πίστευσε τοὺς ἄλλους μαθητὲς ποὺ τοῦ μίλησαν γιὰ τὴν Ἀνάστασι.
Ζήτησε μιά ἀπόδειξι πιο ψηλαφητὴ
καὶ προσωπική. Ὁ Χριστὸς ἀνταποκρίνεται.
Παρουσιάζεται καὶ τοῦ ζητᾶ νὰ ψηλαφήση μὲ τὸ δάκτυλό του το χέρι Του· μὲ τὸ
χέρι του τὴν πλευρά Του. Ἐκεῖνος ἀναφωνεῖ:
Ὁ Κύριός μου καὶ ὁ Θεός μου. Βλέπω καὶ πιστεύω. Ὁ Κύριος συμπληρώνει:
Μακάριοι οἱ μὴ ἰδόντες καὶ πιστεύσαντες".
Αὐτοὶ δὲν χρειάζεται οὔτε νὰ ψηλαφήσουν, οὔτε νὰ δοῦν, γιατί βλέπουν ἀοράτως καὶ ψηλαφοῦν ἀναφῶς τὰ πάντα ζῶντες ἐν Χριστῷ ποὺ εἶναι ἡ ζωὴ ὅλου τοῦ κόσμου.
Ἂν μιὰ φορὰ συναντήσης τὸν Ἀναστημένο, ἀλλάζουν ὅλα μέσα και γύρω σου, ὡς τῆς Ἀναστάσεως τὴν πεῖραν εἰληφώς.
Μπαίνει μέσα σου ἡ ζύμη τῆς Βασιλείας".
Ὁ ἄνθρωπος γίνεται μια αἴσθησι ποὺ τὸν φέρνει σὲ ἐπαφὴ μὲ ὅλους· καὶ ἕνας πομπὸς ποὺ ἀκτινοβολεί αἴγλη αἰωνιότητος.
Ὑπάρχει μιὰ ἀνοδική πορεία ζωῆς:
Ψηλαφῶ καὶ πιστεύω.
Βλέπω καὶ πιστεύω.
Ζῶ ἐν Χριστῷ καὶ συνειδητοποιῶ ὅτι τὰ
πάντα καὶ ἐν πᾶσιν εἶναι Αὐτός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου