Πρεσβύτεροι Pskov-Pechersk
Γέροντας Συμεών (Zhelnin) (1869–1960)
Μόλις δύο ή τρία χρόνια μετά το τέλος του πολέμου, το μοναστήρι Pskov-Pechersky γίνεται ένα από τα πιο επισκέψιμα στη Ρωσία - εκατοντάδες και χιλιάδες προσκυνητές συρρέουν στον Γέροντα Συμεών από όλη τη χώρα.
Υπάρχουν πολλές γνωστές περιπτώσεις θεραπειών που έγιναν μέσω των προσευχών του γέροντα. Οι προσκυνητές, που έρχονταν στο μοναστήρι κατά δεκάδες και εκατοντάδες, ήξεραν ότι με τις προσευχές του γέροντα θα τακτοποιούνταν τα πράγματα, θα τακτοποιούνταν η μοίρα των παιδιών και των συγγενών και θα περνούσε ο πόνος. Κανείς δεν άφησε τον γέροντα ανήσυχο, χωρίς εξομολόγηση, χωρίς Κοινωνία. Από ταπεινοφροσύνη, ο Γέροντας Συμεών είπε ότι δεν ήταν μάντης - αλλά διατηρήθηκαν πολλές αναμνήσεις, πώς ο γέροντας μιλούσε για τις ασθένειες ανθρώπων που δεν γνώριζε ποτέ, πώς απαντούσε σε επιστολές που μόλις έφταναν στο μοναστήρι. Ο γέροντας προέβλεψε ότι θα γινόταν πατριάρχης ο ηγούμενος της μονής πατήρ Πίμεν.
Ο γέροντας υπηρέτησε για τριάντα χρόνια στον Ιερό Ναό της Κοίμησης της Μονής και για τριάντα χρόνια η προσευχή του γέροντα δεν σταμάτησε στον ναό και στο κελί του.
Διδαχές Γέροντος Συμεών
Για να συνηθίσουμε να μην κρίνουμε κανέναν, χρειάζεται να προσευχόμαστε αμέσως για τον αμαρτωλό, για να τον διορθώσει ο Κύριος, πρέπει να αναστενάζουμε για τον πλησίον μας, ώστε ταυτόχρονα να αναστενάζουμε και για τον εαυτό μας.
Μην κρίνεις τον πλησίον σου: ξέρεις την αμαρτία του, αλλά η μετάνοιά του είναι άγνωστη.
Για να μην κρίνεις, πρέπει να τρέξεις από αυτούς που κρίνουν και να έχεις τα αυτιά σου ανοιχτά. Ας πάρουμε έναν κανόνα για τον εαυτό μας: μην πιστεύετε αυτούς που κρίνουν. και κάτι άλλο: μην μιλάς ποτέ άσχημα για αυτούς που λείπουν.
Μη σκέφτεσαι κακό για κανέναν, αλλιώς εσύ ο ίδιος θα γίνεις κακός, γιατί ο καλός σκέφτεται το καλό και ο κακός σκέφτεται το κακό. Ας θυμηθούμε τις παλιές λαϊκές παροιμίες: «Για ό,τι καταδικάζεις κάποιον, θα είσαι ο ίδιος ένοχος». "Γνωρίστε τον εαυτό σας - και θα είναι μαζί σας." Ο σύντομος δρόμος προς τη σωτηρία δεν είναι να κρίνεις. Αυτός είναι ο τρόπος - χωρίς νηστεία, χωρίς αγρυπνία και μόχθο.
Γέροντας Αθηνογένης (στο σχήμα Αγάπιος) (1881–1979)
Πριν γίνει ο εξομολόγος των αδελφών, ο Γέροντας Αθηνογένης είχε την ευκαιρία να περάσει από το μονοπάτι του σταυρού των δεινών - στα στρατόπεδα του Στάλιν, στην εξορία, στην κατοχή. Αλλά, όπως έγραψε ο ίδιος ο γέροντας, «τόσο στη φυλακή όσο και στο στρατόπεδο - παντού ο Κύριος με προστάτευσε από το θάνατο».
Το 1960 ο Γέροντας Αθηνογένης έγινε αδελφικός εξομολογητής και, επιπλέον, του ανατέθηκε το καθήκον να επιπλήττει τους δαιμονισμένους. Ο ίδιος ο Γέροντας Συμεών, πριν πεθάνει, ευλόγησε τον Γέροντα Αθηνογένη για την υπακοή αυτή.
Τα τελευταία χρόνια του γέροντα ήταν αφιερωμένα στα πνευματικά του παιδιά και στους προσκυνητές που συνέρρεαν στο μοναστήρι Pskov-Pechersky από όλη τη χώρα. Είναι αδύνατο να μεταφερθούν όλες οι περιπτώσεις θεραπείας που συνέβησαν μέσω των προσευχών του γέροντα.
Τα πνευματικά παιδιά γνώριζαν για τη διορατικότητα του γέροντα, ότι ήταν πάντα μαζί τους, ήξεραν για κάθε βήμα τους, κάθε σκέψη τους. Ο γέροντας ομολόγησε τα πνευματικά του παιδιά, αν και αυστηρά, αλλά ελεήμονα και συνήθως δεν απέδιδε ιδιαίτερες μετάνοιες. Μερικές φορές ο γέροντας, αναστενάζοντας, έλεγε: «Τώρα θα πάω στον Κύριο. Θα με ρωτήσει: γιατί δεν έδωσε μετάνοια; Και μπορώ μόνο να απαντήσω: Αγάπησα πραγματικά τους ανθρώπους».
Από τις πνευματικές οδηγίες του Γέροντα Αθηνογένη
Στην εξομολόγηση, ο γέροντας πρώτα απ' όλα ζήτησε να αναγνωρίσουμε τις δύο μεγάλες αμαρτίες μας και να τις μετανοήσουμε: το πρώτο είναι η αχαριστία προς τον Θεό για όλα όσα μας δίνει και το δεύτερο είναι η έλλειψη αληθινού φόβου για τον Θεό και σεβασμού προς Αυτόν. και μόνο τότε ήταν απαραίτητο να μιλήσουμε για όλες τις άλλες αμαρτίες που πηγάζουν από αυτά τα δύο.
* * *
Ζεις πιο απλά - σαν μικρό παιδί. Ο Κύριος είναι τόσο στοργικός που δεν μπορείτε καν να φανταστείτε. Παρόλο που είμαστε αμαρτωλοί, συνεχίστε να πηγαίνετε στον Κύριο και να ζητάτε συγχώρεση. Απλώς μην αποθαρρύνεστε - γίνετε σαν παιδί. Παρόλο που έσπασε το πιο ακριβό σκάφος, εξακολουθεί να πηγαίνει στον πατέρα του κλαίγοντας, και ο πατέρας, βλέποντας το παιδί του να κλαίει, ξεχνά αυτό το ακριβό σκάφος. Παίρνει αυτό το παιδί στην αγκαλιά του, το φιλάει, το πιέζει στον εαυτό του και ο ίδιος πείθει το παιδί του για να μην κλάψει. Το ίδιο και ο Κύριος, αν και συμβαίνει να διαπράττουμε θανάσιμες αμαρτίες, εξακολουθεί να μας περιμένει όταν έρθουμε κοντά Του με μετάνοια.
* * *
Ο γέροντας μίλησε για το μονοπάτι προς τη Βασιλεία των Ουρανών: «Πρέπει να πας εκεί σταδιακά και πρέπει ακόμα να δουλέψεις με τον εαυτό σου. Όποιος τρέχει εκεί σύρεται πίσω. Είναι άδειο. Τι υπάρχει για να κάνει κάποιος τέτοιος; Σιγά σιγά θα φτάσετε εκεί, απλά μην βιαστείτε».
Μετά λέει: «Ο ίδιος ο Κύριος διατάζει να διαβάσουμε το Ψαλτήρι. Να το θυμάσαι καλά αυτό, τι μου είπε ο Κύριος όταν ήμουν μαζί Του στον Μυστικό Δείπνο... Άλλωστε τώρα ζω μόνο στο σώμα μου εδώ, και μόλις κλείσω τα μάτια μου στέκομαι στον ουράνιο κύκλο. Όλος μου ο νους είναι απασχολημένος με τον Κύριο... Ξάπλωσα στα πόδια του Σωτήρα. μετά με έπιασε από το χέρι και είπε: «Σου συγχώρεσα όλες τις αμαρτίες σου». Ο Κύριος μου είπε επίσης: «Πήγαινε στον εαυτό σου και πες σε όλους τι έχει κάνει ο Κύριος για σένα. Αγαπάτε τον Πατέρα, και ο Πατέρας σας αγαπά. Εσύ είσαι ο γιος Του και είναι ο Πατέρας σου, γιατί κάνεις το θέλημά Του». Και φρόντισε τον εαυτό σου, μην κοιτάς κανέναν και μην μιλάς μάταια σε κανέναν».
* * *
Ο γέροντας είπε: «Χωρίς Θεό δεν υπάρχει δρόμος για το κατώφλι. Εάν όλες οι υποθέσεις σας πάνε καλά, ομαλά, σημαίνει ότι ο Κύριος τις έχει ευλογήσει και ότι κάθε προγραμματισμένη εργασία γίνεται, και αν υπάρχουν εμπόδια σε οτιδήποτε, τότε είναι αλήθεια ότι είναι ενάντια στο θέλημα του Θεού. Είναι καλύτερα να μην περιστρέφεστε - τίποτα δεν θα λειτουργήσει έτσι κι αλλιώς, αλλά υποταχθείτε στο θέλημα του Θεού».
* * *
Όταν είπαν στον γέροντα ότι δεν υπήρχε ελεημοσύνη ή έλεος, ο γέροντας απάντησε: «Όποιος σου δίνει ένα νόμισμα και τον ευχαριστείς, αυτό είναι ελεημοσύνη για σένα».
* * *
Όταν είπαν στον γέροντα ότι δεν μπορούσαν να συγκρατηθούν από μνησικακία και μνησικακία, ο γέροντας απάντησε: «Αυτή τη στιγμή, ρωτήστε τον Κύριο - δεν χρειάζεται να πάτε μακριά: το Άγιο Πνεύμα είναι πάντα εδώ. Πες: «Παναγία ψυχή, βοήθησέ με να αποφύγω την αγανάκτηση».
* * *
Ζητώ: «Πάτερ, προσευχήσου για μένα, ώστε ο Κύριος να μου δώσει αγάπη για όλους και ταπείνωση».
Ο γέροντας απαντά: «Εσύ ο ίδιος ζητάς πραότητα. οι πράοι είναι άνθρωποι που δεν είναι κακόβουλοι».
Ο γέροντας είπε ότι πριν από τα σαράντα μπορείς να προσθέσεις κάτι δικό σου σε μια συζήτηση, αν κάτι είναι καλό, αλλά μετά τα σαράντα χρειάζεται να μείνεις περισσότερο σιωπηλός.
* * *
Ζήσε, μην ανησυχείς, μην φοβάσαι κανέναν. Εάν κάποιος σας επιπλήξει, μείνετε σιωπηλοί. και αν περνάτε όταν κάποιος επιπλήττει ή καταδικάζει κάποιον, μην ακούτε.
* * *
Όταν παραπονέθηκαν στον γέροντα για απελπισία, εκείνος απάντησε: «Στο πνεύμα, μείνε στην κόλαση έτσι και θα συνεχίσεις να ζεις για να είσαι τέλειος. Γι' αυτό ο Κύριος έδωσε ψυχή και σώμα στον άνθρωπο. Αν κάποιος δεν ταπεινωθεί, ο Κύριος τον τιμωρεί σωματικά. Αν πάλι δεν ταπεινωθεί, ο Κύριος τον τιμωρεί ακόμη περισσότερο, και ο άνθρωπος, βλέποντας την αδυναμία του, υποτάσσεται στο θέλημα του Θεού, αρχίζει να κάνει καλές πράξεις και μετανοεί, επικαλούμενος τον Κύριο».
Γέροντας Σάββα (1898–1980)
Όταν το 1955 ο Γέροντας Σάββας, με διάταγμα του Παναγιωτάτου Πατριάρχη Αλεξίου Α', μεταφέρθηκε στη Μονή Pskov-Pechersk, προσκυνητές που τον γνώριζαν από τη Λαύρα Τριάδας-Σεργίου και τα πνευματικά παιδιά του γέροντα συνέρρεαν εκεί από όλες τις πόλεις και τα χωριά.
Ο γέροντας έδειχνε ιδιαίτερη υπακοή - «τιμωρούσε» τους δαιμονισμένους. Αν και ο χαρακτήρας του γέροντα ήταν ήπιος και σιωπηλός, ο Γέροντας Σάββα έκανε πάντα τις «επίπληξεις» σταθερά και με συγκέντρωση.
Τα πνευματικά τέκνα του μεγάλου πατέρα Σάββα άφησαν πολλές μαρτυρίες για τη θαυματουργή βοήθεια που ήρθε από τον Κύριο με τις προσευχές του μεγάλου γέροντα.
Από τις πνευματικές οδηγίες του Γέροντα Σάββα
Ξεκινήστε κάθε εργασία με προσευχή. Υπάρχει μια ειδική προσευχή στο βιβλίο προσευχής πριν ξεκινήσετε μια εργασία. Να το διαβάζετε πάντα και, έχοντας λάβει την ευλογία του Θεού, μέσω αυτής της προσευχής θα έχετε επιτυχία στο έργο σας. Και αφού τελειώσετε το έργο σας, μην ξεχάσετε να ευχαριστήσετε τον Κύριο. Χωρίς τη βοήθεια του Θεού θα δουλεύουμε μάταια και θα βασανίζουμε τον εαυτό μας. Ένας μοναχός μοιράστηκε τη θλίψη του μαζί μου: «Πάτερ, γιατί συμβαίνει αυτό; Προσπαθώ να κάνω τα πάντα το καλύτερο, αλλά όλοι είναι δυσαρεστημένοι μαζί μου». - «Διαβάζετε μια προσευχή πριν ξεκινήσετε οποιαδήποτε εργασία σύμφωνα με το βιβλίο προσευχής;» – τον ρωτάω. «Όχι, δεν διαβάζω». «Τώρα διάβασε το και θα δεις τη διαφορά», του λέω.
Αυτός ο μοναχός με ευχαρίστησε αργότερα για μια τέτοια νουθεσία.
* * *
Πριν από κάθε πράξη σας, να καθοδηγηθείτε από τον ακόλουθο χριστιανικό συλλογισμό: η σχεδιαζόμενη πράξη δεν είναι αηδιαστική για τον Θεό, δεν είναι προσβλητική για τον πλησίον μου; Εάν, σύμφωνα με αυστηρές έρευνες, η συνείδησή σας είναι ήρεμη, τότε θα πραγματοποιήσετε την πρόθεσή σας.
* * *
Η απελπισία, η τεμπελιά και η αμέλεια είναι οι τρεις γίγαντες που δένουν ολόκληρο το ανθρώπινο γένος. Γι' αυτό προσευχόμαστε καθημερινά στη Βασίλισσα των Ουρανών: «Πάρτε από κοντά μου , τον ταπεινό και καταραμένο δούλο Σου, την απελπισία, τη λήθη, την ανοησία, την αμέλεια...»
* * *
Ο γέροντας μίλησε πολύ για τον σταυρό στο σπίτι, πώς να βρεις τη σωτηρία στο σπίτι, σε ένα συνηθισμένο οικιακό περιβάλλον:
– Ο εχθρός επιτίθεται ιδιαίτερα σε εμάς, τούς πιστούς, παραβιάζοντας την ειρήνη. Εκείνοι που είναι ζηλωτές για την ευσέβεια συχνά πρέπει να βιώσουν έντονη αντιπάθεια και ακόμη και εχθρότητα από την οικογένειά τους για την ευσέβειά τους, αν και αυτοί που έχουν εχθρότητα δεν δείχνουν ότι είναι εχθροί για την ευσέβεια. Εδώ πρέπει να έχετε υπομονή. Μην αγανακτείτε, μην απελπίζεστε, αλλά θυμηθείτε τα λόγια του Σωτήρα: «Χτυπήστε έναν άνθρωπο εναντίον του σπιτιού του» ( Ματθαίος 10:36 ). Και διορθώστε τον εαυτό σας από τις ελλείψεις, προσέξτε τι σας κατηγορούν οι άλλοι, τι πάθη βρίσκουν στην καρδιά σας, γιατί στη ζωή του σπιτιού όλα τα πάθη είναι ελεύθερα ορατά και οι συγγενείς τα ξέρουν καλά - όχι όπως έξω από το σπίτι, όταν κρυβόμαστε ανάμεσα σε αυτούς που μας ξέρουν λίγο. Κοιτάξτε τον εαυτό σας αμερόληπτα, δοκιμάστε τον εαυτό σας. Ίσως έχουμε πραγματικά έναν δύσκολο χαρακτήρα, ίσως να συμπεριφερόμαστε στα αγαπημένα μας πρόσωπα με αγένεια και σκληρότητα, ίσως να είμαστε άδικοι κ.ο.κ. Ανοίξτε την καρδιά σας στη συναναστροφή και την ευσεβή τέρψη, διευρύνετε την καρδιά σας στην αγάπη και κρατήστε γερά στη θεοσέβεια! Προσπαθήστε να είστε πράοι, μη ευερέθιστοι, μην επιπλήττετε για όλα - ανέχεστε άλλα πράγματα, περνώντας σιωπηλά. Όταν αισθάνεστε ότι η επίπληξή σας μπορεί να προκαλέσει φωτιά, τότε κάντε τα στραβά μάτια στις πράξεις του πλησίον σας και προσευχηθείτε έντονα γι' αυτόν, για αγάπη «όλα εμπιστεύεται, όλα αντέχουν» ( Α' Κορ. 13:7 ).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου