Ορθόδοξοι Χριστιανοί, βγείτε από το μεθύσι του νου και της καρδιάς!

«Ορθόδοξοι Χριστιανοί, βγείτε από το μεθύσι του νου και της καρδιάς!  Βγείτε από την ψευδαίσθηση ότι μπορείτε να σώσετε κάτι από αυτόν τον κόσμο, που θα είναι σε γενική καύση!  Σταματήστε να ψάχνετε για οικονομική, πολιτική ή στρατιωτική σωτηρία τώρα που ο κόσμος βρίσκεται κάτω από το κακό περισσότερο από ποτέ!  Εκπληρώστε την αποστολή σας να είστε το φως του κόσμου, το αλάτι της γης, το ζωντανό ποτήρι!  Αφήστε τους όλους στον Θεό, γιατί αν έχουμε δίκιο στην εκκλησία, θα τους τακτοποιήσει όλους!».  

 Hieromonah Macarie Banu (απόσπασμα από το κήρυγμα της 12ης Μαρτίου 2025)

 https://youtu.be/OseCrNT0-00

Από την Συλλογή του ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ Μουσείου στο Szentendre της ΟΥΓΓΑΡΙΑΣ . Αγιογράφος ο ΒΛΑΧΟΦΩΝΟΣ αλλά ΕΚΦΡΑΖΟΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΡΑΦΗ , ΣΤΑ ΠΕΡΙΦΗΜΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ , ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΖΕΦΑΡΟ- (ΒΙΤΣ) ΑΠΟ ΔΟΙΡΑΝΗ. Έτος 1752

Έφυγε και ο τελευταίος Μεγάλος Γέροντας! Που αγαπήθηκε από όλους τους απλούς ορθόδοξους! Ποιοι ευλαβήθηκαν σε Αγιο Όρος και Ρωσία, Σερβία και Γεωργία! Παλιά παράκληση ιερέων! Ο Στάρετς πήγε στην Αιωνιότητα! Δεν θα υπάρξουν άλλοι τέτοιοι γέροντες! Η Βασιλεία των Ουρανών στον γέροντα Ηλία!

Ἀναφέρει ὁ ὅσ. Ἰουστίνος Πόποβιτς:

Ἀναφέρει ὁ ὅσ. Ἰουστίνος Πόποβιτς: «Από καιρό σε καιρό, ὁ Θεός μοῦ δίνει ὧρες τέλειας γαλήνης· σέ αὐτές τίς ὧρες ἀγαπῶ καί πιστεύω ὅτι καί ἐμένα ἀγαποῦν· σέ αὐτές τίς ὧρες διετύπωσα τό Πιστεύω μου, μέσα στό ὁποῖο τά πάντα εἶναι σαφῆ καί ἅγια γιά μένα. Αὐτό τό Πιστεύω εἶναι ἐντελῶς ἁπλό το: πιστεύω ὅτι δέν ὑφίσταται τίποτε πιό θαυμάσιο, πιό βαθύ, πιό συμπαθητικό, πιό συνετό, πιό ἀνθρώπινο καί τελειότερο ἀπ' τό Χριστό. Μέ ζηλότυπη ἀγάπη λέω στόν ἑαυτό μου ὅτι ὄχι μόνο δέν ὑπάρχει κάποιος παρόμοιος μέ Αὐτόν, ἀλλά ὅτι δέν μπορεῖ νά ὑπάρξη. Ἐξάλλου, δηλώνω: Ἄν μποροῦσε κάποιος να μοῦ τεκμηριώση ὅτι ὁ Χριστός εἶναι ἐκτός τῆς ἀληθείας καί, ἂν ἡ ἀλήθεια πράγματι ἀπέκλειε τό Χριστό, ἐγώ θά προτιμοῦσα νά μείνω μέ τό Χριστό καί ὄχι μέ τήν ἀλήθεια"(Letters of F. M. Dostoevsky, translated by E. C. Mayne, Λονδίνο, σ. 67)» (1, 195)

Βιβλιογραφία.

ΘΕΟΣ Ο ΧΡΙΣΤΌΣ.

Ο ΧΡΙΣΤΌΣ ΚΟΊΤΑΞΕ ΠΆΝΩ ΑΠΌ ΤΌΝ ΖΑΚΧΑΙΟ ΚΑΙ ΚΆΤΩ ΑΠΌ ΤΌΝ ΠΈΤΡΟ.

ΕΚΔΌΣΕΙΣ Ι Μ. ΑΓΊΟΥ ΙΩΆΝΝΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΌΣ.

https://agiosioannisdamaskinos.blogspot.com/?m=1

Γράφει ὁ Προκόπιος ὁ Πελοποννήσιος:

Γράφει ὁ Προκόπιος ὁ Πελοποννήσιος: «Μήπως τάχα τά κατόρθωσε μέ τή δύναμι τῶν ἀρμάτων; ἤ μέ πλῆθος στρατευμάτων; ἤ μέ φόβους τῶν κεραυνῶν;

Ὄχι, βέβαια. Αὐτός δέν κατόρθωσε αὐτή τήν κυριό τοῦ Κόσμου μέ ἄλλο μέσο, παρά μέ τή γλῶσσα δώδεκα ἁλιέων ἀγραμμάτων καί τιποτένιων κατά πάντα τά ἀνθρώπινα προτερήματα»

• Ἀκόμα: «Η Σύγκλητος τῆς Ρώμης εἶχε κρίνει εὔλογο να στήση τόν ἀνδριάντα τοῦ μεγάλου Ἀλεξάνδρου ἀνάμεσα στά εἴδωλα τῶν δικῶν της θεῶν. Διότι πίστευαν ὅτι δέν ἦταν ἕνας ἁπλός ἄνθρωπος ἐκεῖνος πού σέ διάστημα δώδεκα χρόνων ὑπέταξε στήν ἐξουσία του τόσο μέρος τοῦ κόσμου.

Καί, ὅμως, ὁ Ἀλέξανδρος ὅσες ἐπαρχίες καί τόπους ὑπέταξε, τά ὑπέταξε ὄντας ζωντανός, καί ἐξουσιαστής τόσων θησαυρῶν, καί κύριος τόσων στρατευμάτων. Ἀλλά ὁ Χριστός ὑπέταξε τόν κόσμο στην πίστι Του, ἀφοῦ πέθανε σταυρωμένος. Καί τόν ὑπέταξε χωρίς ἀργύρια, χωρίς κρότο τῶν ἁρμάτων. Καί, λοιπόν, εἶναι δίκαιο, ὄχι μόνο νά μή Τόν λατρεύουμε ὡς Θεάνθρωπο, ἀλλά νά Τόν καταδικάζουμε ἀκόμα καί σάν ἕνα κακότροπο ἄνθρωπο τοῦ κόσμου;»

Βιβλιογραφία. Αρχιμανδρίτης Ιωάννης Κωστώφ.

Βιβλιογραφία.

ΘΕΟΣ Ο ΧΡΙΣΤΌΣ.

Ο ΧΡΙΣΤΌΣ ΚΟΊΤΑΞΕ ΠΆΝΩ ΑΠΌ ΤΌΝ ΖΑΚΧΑΙΟ ΚΑΙ ΚΆΤΩ ΑΠΌ ΤΌΝ ΠΈΤΡΟ.

ΕΚΔΌΣΕΙΣ Ι Μ. ΑΓΊΟΥ ΙΩΆΝΝΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΌΣ.

https://agiosioannisdamaskinos.blogspot.com/?m=1

«Γέμισα το πρωί μας με το έλεός Σου…» (Ψαλμός 89:16)

Στις 15 Μαρτίου, στις 23:40, πήγε στον Κύριο Ο αρχιμανδρίτης Ηλιας (Nozdrin), ιερέας και γέροντας."Αναπαύσου εν ειρήνη Κύριε, την ψυχή του νεκρού δούλου του νεοδιορισθέντος αρχιμανδρίτη Σου Ηλία και τις αγίες προσευχές Του και ελέησον ημάς τους αμαρτωλούς. "

Ο καλύτερος καφές στον καλύτερο τόπο. Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας Αγίου Ορους.

ΕΊΠΕ ΓΈΡΩΝ.Μπείτε σε μια Εκκλησία κάθε μέρα. Υποκλιθείτε, προσευχηθείτε, πάρτε μια βαθιά ανάσα, μείνετε ακίνητοι και αφήστε τον Θεό να σας αγκαλιάσει.

Αν δεν ζητήσουμε συγχώρεση και δεν συγχωρέσουμε, μάταια περιμένουμε το Πάσχα! - Ο πατέρας Paisie Olaru

Ο ΑΌΡΑΤΟΣ ΠΌΛΕΜΟΣ!!!!!

ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ από τον Nicolae Steinhardt.

ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

 από τον Nicolae Steinhardt

 «Το μυστικό της ελευθερίας δεν είναι άλλο από το θάρρος να αντιμετωπίσεις τον θάνατο».  Οι επιτιθέμενοι έχουν πάντα το δικαίωμα και το καθήκον να αμυνθούν.  «Το να ενδώσεις στην επιθετικότητα ή τον εκβιασμό σημαίνει αποδοχή της σκλαβιάς, οι δικαιολογημένες περιστάσεις δεν είναι τίποτα άλλο από προφάσεις, δικαιολογίες ή τεχνάσματα κακίας».

 απόσπασμα από το περιοδικό Familia, 1987

Ο δίκαιος Alexy Mechev Ένας σύντομος κανόνας για μια ευσεβή ζωή.24

 Ο δίκαιος Alexy Mechev

Ένας σύντομος κανόνας για μια ευσεβή ζωή

Αναγκάστε τον εαυτό σας να σηκωθεί νωρίς και σε συγκεκριμένη ώρα. Μην κοιμάστε περισσότερες από επτά ώρες χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Μόλις ξυπνήσεις από τον ύπνο, σήκωσε αμέσως τις σκέψεις σου στον Θεό και κάνε το σημείο του σταυρού με ευλάβεια, σκεπτόμενος τον εσταυρωμένο Κύριο Ιησού Χριστό, που πέθανε στο σταυρό για τη σωτηρία μας. Σηκωθείτε αμέσως από το κρεβάτι, ντυθείτε και μην επιτρέψετε στον εαυτό σας να ξαπλώσει για πολλή ώρα στο μαλακό κρεβάτι και να μείνετε ξεντυμένοι. Όταν ντύνεσαι, να θυμάσαι ότι είσαι παρουσία του Κυρίου Θεού και του Φύλακα Αγγέλου, και να θυμάσαι την πτώση του Αδάμ, ο οποίος με την αμαρτία στέρησε το ένδυμα της αθωότητας, και να ζητάς ταπεινά από τον Κύριο Ιησού τη χάρη να ντυθείς μαζί Του και να σκέφτεσαι, να αισθάνεσαι, να μιλάς και να κάνεις όπως νόμιζε, ένιωσε, μίλησε και έκανε ο Ίδιος.

Τότε ξεκινήστε αμέσως τις πρωινές προσευχές σας. γονατιστός, προσευχήσου ήσυχα, προσεκτικά, με ευλάβεια και με τη βαθύτατη ταπείνωση, όπως πρέπει μπροστά στο βλέμμα του Παντοδύναμου. Ζητήστε Του πίστη, ελπίδα και αγάπη και ευλογία για τις δραστηριότητες εκείνης της ημέρας. Ζητήστε από τον εαυτό σας δύναμη να δεχτείτε με καλή θέληση ό,τι θα χαρεί να στείλει ή να επιτρέψει εκείνη την ημέρα, για να υπομείνετε όλες τις κακουχίες, δυσκολίες, καταστροφές, μπερδέματα, κακοτυχίες, θλίψεις και ασθένειες ψυχής και σώματος, με σταθερότητα και ηρεμία και με αγάπη για τον Ιησού Χριστό. Πάρτε μια σταθερή πρόθεση να κάνετε τα πάντα για τον Κύριο Θεό, να δεχτείτε τα πάντα από το πατρικό Του χέρι, και μια ειδική αποφασιστικότητα να κάνετε ακριβώς αυτό και αυτό το καλό ή να αποφύγετε ακριβώς αυτό και αυτό το κακό. προσφέρετε τον εαυτό σας εξ ολοκλήρου ως ζωντανή θυσία στον Θεό. Σκεφτείτε ως εξής: «Ίσως αυτή η μέρα είναι η τελευταία μέρα της ζωής μου» και κάντε τα πάντα όπως θα θέλατε να κάνετε, προετοιμαζόμενοι να εμφανιστείτε τώρα ενώπιον της κρίσης του Θεού. Ευχαριστώ τον Κύριο Θεό που σε φύλαξε χθες το βράδυ, και που είσαι ακόμα ζωντανός και δεν έχεις πεθάνει στις αμαρτίες σου. Πόσους ανθρώπους έφερε ο θάνατος μπροστά στο φοβερό δικαστήριο του Κυρίου χθες το βράδυ! Ευχαριστώ επίσης τον Θεό που υπάρχει ακόμη χρόνος για σας χάρη και έλεος, και ότι υπάρχει ακόμη χρόνος και μέσα για μετάνοια και απόκτηση του ουρανού. Κάθε πρωί σκέψου τον εαυτό σου ότι μόλις τώρα ξεκινάς και θέλεις να γίνεις Χριστιανός, και ότι ο προηγούμενος χρόνος έχει χαθεί μάταια.

Αφιερώστε τουλάχιστον ένα τέταρτο της ώρας κάθε πρωί σε σύντομο στοχασμό σχετικά με τις αλήθειες της πίστης, ειδικά για το ακατανόητο μυστήριο της ενσάρκωσης του Υιού του Θεού, στη Δευτέρα Παρουσία Του, την Εσχάτη Κρίση, το μαρτύριο και τον παράδεισο. Μετά την προσευχή και τον προβληματισμό, αν το επιτρέπει ο χρόνος, διαβάστε κάποιο πνευματικό βιβλίο, για παράδειγμα, το « Πνευματικό Αλφάβητο » του Αγίου Δημητρίου, του Ροστόφ. « Θησαυρός που συλλέγεται από τον κόσμο » του Tikhon και διαβάστε μέχρι να συγκινηθεί η καρδιά σας. Αφού σκεφτείτε αρκετά για ένα μέρος, διαβάστε και ακούστε προσεκτικά τι λέει ο Κύριος στην καρδιά σας.

Μετά από αυτό, φροντίστε τις υποθέσεις σας και όλες οι δραστηριότητες και οι πράξεις σας θα είναι για τη δόξα του Θεού - θυμηθείτε ότι ο Θεός σας βλέπει παντού, βλέπει όλες τις πράξεις, τις δραστηριότητες, τα συναισθήματα, τις σκέψεις και τις επιθυμίες σας και θα σας ανταμείψει γενναιόδωρα για καλές πράξεις. Μην ξεκινήσετε κανένα έργο χωρίς να προσευχηθείτε στον Κύριο Θεό, γιατί αυτό που κάνουμε ή λέμε χωρίς προσευχή αργότερα αποδεικνύεται αμαρτωλό ή επιβλαβές και μας εκθέτει μέσω των πράξεών μας με τρόπο άγνωστο σε εμάς. Ο ίδιος ο Κύριος είπε: «Χωρίς Εμένα δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα» ( Ιωάννης 15:5 ).

Εν μέσω των κόπων σας, να είστε πάντα χαρούμενοι και ήρεμοι, αναθέτοντας την επιτυχία τους στην ευλογία του Κυρίου και ικανοποιημένοι που κάνατε το έργο σας. Εκπληρώστε ό,τι είναι δύσκολο για εσάς ως μετάνοια για τις αμαρτίες σας - στο πνεύμα της υπακοής και της ταπεινοφροσύνης. Κατά τη διάρκεια της εργασίας σας, πείτε σύντομες προσευχές, ειδικά την Προσευχή του Ιησού, και φανταστείτε τον Ιησού, που έτρωγε το ψωμί Του με τον ιδρώτα του  προσώπου. Του να δουλεύει με τον Ιωσήφ.

Εάν οι κόποι σας πραγματοποιηθούν επιτυχώς, σύμφωνα με την επιθυμία της καρδιάς σας, τότε ευχαριστήστε τον Κύριο τον Θεό. Αν αποτύχει, τότε να θυμάστε ότι ο Θεός το επιτρέπει επίσης και ο Θεός τα κάνει όλα καλά. Εάν απομένει χρόνος πριν το δείπνο, τότε σκεφτείτε πώς έχετε εκπληρώσει αυτό που αποφασίσατε να κάνετε το πρωί, ή κατά τη διάρκεια της ευσεβούς ανάγνωσης ή κατά τη διάρκεια του διαλογισμού.

Κατά τη διάρκεια του γεύματός σας, φανταστείτε τον Επουράνιο Πατέρα σας να ανοίγει το χέρι Του για να σας ταΐσει. Μην εγκαταλείπετε ποτέ την προσευχή πριν από το δείπνο και κατά τη διάρκεια του φανταστείτε ότι ο Ιησούς δειπνεί μαζί σας. Δώσε λίγο από το τραπέζι σου στους φτωχούς. Μετά το γεύμα, θεωρήστε τον εαυτό σας ως έναν από αυτούς τους πέντε χιλιάδες που ο Ιησούς Χριστός τάισε ως εκ θαύματος . και ευχαριστήστε Τον μέσα από την καρδιά σας και προσευχηθείτε να μη σας στερήσει την ουράνια τροφή – τον ​​λόγο Του και το Άγιο Σώμα και Αίμα του Χριστού.

Εάν θέλετε μια ειρηνική ζωή, τότε παραδώστε τον εαυτό σας ολοκληρωτικά στον Θεό. Μέχρι να βρείτε ψυχική ηρεμία, δεν θα βρείτε ψυχική ηρεμία μέχρι να αναπαυθείτε στον Ένα Θεό, αγαπώντας Αυτόν μόνο. Πάντα και σε όλα να θυμάστε τον Κύριο τον Θεό και την αγία Του αγάπη για εμάς τους αμαρτωλούς. Προσπαθήστε σε όλα να εκπληρώσετε το θέλημα του Θεού και ευχαριστήστε μόνο τον Ένα Θεό. Μην κάνετε τίποτα ενάντια στις εντολές του Θεού, μην επιθυμείτε και μην επιδιώκετε τίποτα εκτός από τον Θεό, κάνοντας και υπομένοντας τα πάντα για τον Θεό. Μην ανησυχείτε για το σεβασμό και την αγάπη των ανθρώπων αυτής της εποχής, αλλά για το να ευαρεστήσετε τον Κύριο τον Θεό και ότι η συνείδησή σας δεν σας καταδικάσει για αμαρτίες.

Αν θέλεις να θυμάσαι συνεχώς τον Θεό, τότε να υποφέρεις θλίψεις και κακοτυχίες σαν να σου έρχονται δίκαια. Να είστε σε εγρήγορση για τον εαυτό σας, για τα συναισθήματα, τις σκέψεις, τις κινήσεις της καρδιάς και τα πάθη σας. Μην θεωρείτε τίποτα ασήμαντο όταν πρόκειται για την αιώνια σωτηρία σας. Κατά τη διάρκεια της μνήμης του Θεού, πολλαπλασιάστε τις προσευχές σας, ώστε ο Κύριος να σας θυμάται όταν Τον ξεχάσετε.

Σε όλα, αφήστε τον Κύριο Ιησού Χριστό να είναι ο δάσκαλός σας , κοιτάζοντάς Τον με το μάτι του νου σας, αναρωτηθείτε συχνότερα: τι θα σκεφτόταν, θα έλεγε και θα έκανε ο Ιησούς Χριστός σε αυτή την περίπτωση; Μάθετε να φαντάζεστε κάτι καλό σε ό,τι βλέπετε. Να είστε πράοι, ήσυχοι, ταπεινοί, σιωπηλοί και υπομονετικοί, ακολουθώντας το παράδειγμα του Ιησού. Δεν θα βάλει επάνω σου έναν σταυρό που δεν μπορείς να σηκώσεις. Ο Ίδιος θα σε βοηθήσει να φέρεις τον σταυρό. Μη διανοηθείς να αποκτήσεις καμιά αρετή χωρίς λύπη και αρρώστια της ψυχής.

Ζητήστε από τον Κύριο Θεό τη χάρη για να εκπληρώσετε τις ιερότατες εντολές Του όσο το δυνατόν καλύτερα, ακόμα κι αν σας φαίνονται πολύ δύσκολες. Εάν έχετε εκπληρώσει κάποια από τις εντολές του Θεού, να περιμένετε πειρασμό, γιατί η αγάπη για τον Χριστό δοκιμάζεται μέσω της υπέρβασης εμποδίων.

Και μην μένετε άπραγοι για λίγο, αλλά μείνετε πάντα στη δουλειά και τη δραστηριότητα. Γιατί αυτός που δεν εργάζεται δεν είναι άξιος του ονόματος ανθρώπου και σίγουρα θα χαθεί.

Απομονωθείτε ακολουθώντας το παράδειγμα του Ιησού Χριστού, ο οποίος, αποσυρόμενος από τους άλλους ανθρώπους, προσευχήθηκε στον Επουράνιο Πατέρα.

Σε περιόδους πνευματικής επιβάρυνσης ή ψυχραιμίας προς την προσευχή και όλες τις ευσεβείς δραστηριότητες, μην εγκαταλείπετε τα έργα ευσέβειας - έτσι προσευχήθηκε ο Κύριος Ιησούς Χριστός τρεις φορές όταν η ψυχή Του λυπήθηκε μέχρι θανάτου. Κάντε τα πάντα στο όνομα του Ιησού, και έτσι ό,τι κάνετε θα είναι έργο ευσέβειας.

Ακούστε περισσότερο από ό,τι μιλάτε: όταν μιλάτε πολύ δεν θα σωθείτε από την αμαρτία. Ζήτησε από τον Κύριο τη χάρη να σιωπήσεις και να μιλήσεις στην ώρα σου, και φύλαξε τα χείλη σου, για να μην αμαρτήσεις με τη γλώσσα σου, και κλείσε τα αυτιά σου, για να μην ακούσεις κάτι αντίθετο στον Κύριο τον Θεό. Μην είστε περίεργοι για νέα: διασκεδάζουν το πνεύμα. Μιλήστε πρόθυμα για καλά πράγματα.

Φύγε μακριά και από τις πιο μικρές αμαρτίες, γιατί όποιος δεν πτοείται από τις μικρές, σίγουρα θα πέσει σε μεγάλες και βαριές.

Αν θέλεις να μην σε ενοχλούν οι πονηροί λογισμοί, τότε δέξου την ταπείνωση της ψυχής και τη σωματική λύπη με ταπείνωση, όχι εν μέρει, αλλά σε κάθε στιγμή, σε κάθε τόπο και σε κάθε θέμα.

Κάθε σκέψη που σε χωρίζει από τον Κύριο, ειδικά μια ποταπή σαρκική σκέψη, βγαίνει από την καρδιά σου όσο πιο γρήγορα γίνεται, όπως ακριβώς πετάς μια σπίθα που έχει πέσει στα ρούχα σου. Όταν έρθει μια τέτοια σκέψη, προσευχήσου δυνατά: «Κύριε ελέησον, Κύριε βοήθησέ με, Κύριε μη με αφήνεις, λύτρωσέ με από πειρασμούς » ή με κάποιον άλλο τρόπο.

Μην μπερδεύεστε όμως εν μέσω πειρασμών. Αυτός που στέλνει την ευκαιρία για μάχη θα δώσει δύναμη για τη νίκη. Να είσαι ήρεμος στο πνεύμα, να εμπιστεύεσαι τον Θεό. Αν ο Θεός είναι με το μέρος σου, ποιος μπορεί να είναι εναντίον σου; Ζητήστε από τον Θεό να σας αφαιρέσει ό,τι τρέφει την αγάπη για τον εαυτό σας, ακόμα κι αν αυτή η στέρηση είναι η πιο πικρή για εσάς. Επιθυμία να ζήσεις μόνο για Εκείνον και να πεθάνεις και να ανήκεις εξ ολοκλήρου σε Αυτόν. Όταν υποστείτε οποιαδήποτε ατίμωση από τους ανθρώπους, τότε καταλάβετε ότι αυτό έχει σταλεί από τον Θεό για τη δόξα σας, και έτσι στην ατίμωση θα είστε χωρίς λύπη και σύγχυση, και στη δόξα, όταν έρθει, θα είστε πιστοί και θα αποφεύγετε την καταδίκη.

Αν έχετε φαγητό και ρούχα, τότε να είστε ικανοποιημένοι, ακολουθώντας το παράδειγμα του Ιησού, που έγινε φτωχός για χάρη μας.

Ποτέ μην μαλώνετε ή υπερασπίζεστε τον εαυτό σας ή μην ζητάτε πολύ συγγνώμη. Μην πεις τίποτα εναντίον των ανωτέρων σου ή των γειτόνων σου χωρίς ανάγκη και καθήκον. Να είστε ειλικρινείς και απλοί στην καρδιά. δέχεστε με αγάπη τις οδηγίες, τις νουθεσίες και τις επιπλήξεις των άλλων, παρόλο που μπορεί να είστε πολύ σοφοί. Μην είσαι μισητής, ζηλιάρης ή υπερβολικά αυστηρός σε λόγια και πράξεις. Ό,τι δεν θέλεις να γίνει στον εαυτό σου, μην το κάνεις στους άλλους, και ό,τι θέλεις να γίνει στους άλλους, κάνε πρώτα στους άλλους.

Αν κάποιος σε επισκεφτεί, τότε σήκωσε την καρδιά σου στον Κύριο Θεό και προσευχήσου σε Αυτόν να σου δώσει ένα πράο, ταπεινό, μαζεμένο πνεύμα, να είσαι ευγενικός, σεμνός, προσεκτικός, συνετός, τυφλός και κωφός, ανάλογα με τις περιστάσεις. Σκεφτείτε ότι ο Ιησούς είναι ανάμεσα σε αυτούς με τους οποίους είστε και συνομιλείτε. Διαλύστε τα λόγια σας στο αλάτι της σοφίας, θυμηθείτε σταθερά ότι ο χρόνος είναι λίγος και ότι ένα άτομο πρέπει να δώσει στον εαυτό του έναν λογαριασμό για κάθε άχρηστη λέξη: ορίστε έναν συγκεκριμένο στόχο στη συνομιλία και προσπαθήστε να τον κατευθύνετε στη σωτηρία της ψυχής. Όταν προσφέρετε όφελος σε κάποιον, αναγνωρίστε τη χάρη του Θεού σε αυτό.

Όταν είστε μόνοι με τον εαυτό σας, δοκιμάστε τον εαυτό σας για να δείτε αν έχετε γίνει λιγότερο ευγενικοί από ό,τι πριν ή αν έχετε πέσει σε αμαρτίες που δεν έχετε κάνει πριν; Αν αμαρτάνεις, τότε ζήτα αμέσως συγχώρεση από τον Θεό με ταπείνωση, μετάνοια και εμπιστοσύνη στην καλοσύνη Του και σπεύσε να μετανοήσεις ενώπιον του πνευματικού σου πατέρα. γιατί κάθε αμαρτία που μένει χωρίς μετάνοια είναι αμαρτία μέχρι θανάτου, για την οποία ακόμη κι αν ένας άγιος προσευχηθεί για κάποιον άλλον, δεν θα εισακούεται. Επιπλέον, εάν δεν λυπηθείτε για την αμαρτία που έχετε διαπράξει, σύντομα θα πέσετε ξανά σε αυτήν.

Προσπάθησε να κάνεις καλό σε όλους, ό,τι και όποτε μπορείς, χωρίς να σκέφτεσαι αν θα το εκτιμήσει ή όχι, αν θα σε ευγνωμονεί ή όχι. Και να μη χαίρεσαι όταν κάνεις καλό σε κάποιον, αλλά όταν υπομένεις προσβολές από άλλον χωρίς μνησικακία, ειδικά από κάποιον που έχεις ωφεληθεί.

Αν κάποιος δεν υπακούει στην πρώτη λέξη, μην τον πιέζετε με λογομαχίες, αλλά εκμεταλλευτείτε το όφελος που έχασε. Γιατί η πραότητα θα σας φέρει μεγάλο όφελος. Αλλά όταν το κακό από έναν εξαπλώνεται σε πολλούς, τότε μην το ανεχτείτε, αναζητήστε όφελος όχι για τον εαυτό σας, αλλά για πολλούς. Το κοινό καλό είναι πιο σημαντικό από το ιδιωτικό.

Κατά τη διάρκεια του δείπνου σας, θυμηθείτε το τελευταίο δείπνο του Ιησού Χριστού, προσευχόμενοι σε Αυτόν να σας παραχωρήσει το ουράνιο δείπνο. Πριν πάτε για ύπνο, εξετάστε τη συνείδησή σας, ζητήστε φως για να κατανοήσετε τις αμαρτίες σας, σκεφτείτε τις, ζητήστε συγχώρεση για αυτές, υποσχεθείτε να τις διορθώσετε, ορίζοντας με σαφήνεια και ακρίβεια τι και πώς σκέφτεστε να διορθώσετε τον εαυτό σας. Έπειτα, έχοντας παραδοθεί στον Θεό, σαν να πρέπει να εμφανιστείτε μπροστά Του αυτή τη νύχτα, εμπιστευτείτε τον εαυτό σας στη Μητέρα του Θεού, τον Φύλακα Άγγελο, τον Άγιο του οποίου το όνομα φέρετε. Φανταστείτε το κρεβάτι σας ως το φέρετρό σας και την κουβέρτα σας ως το σάβανό σας. Αφού κάνετε το σημείο του σταυρού και φιλήσετε τον σταυρό που φοράτε, αποκοιμηθείτε υπό την προστασία του Ποιμένα του Ισραήλ, «Αυτός που φυλάττει ούτε θα κοιμηθεί ούτε θα κοιμηθεί» ( Ψαλμός 120:4 ). Εάν δεν μπορείτε να κοιμηθείτε ή είστε ξύπνιοι στη μέση της νύχτας, τότε θυμηθείτε τα λόγια: «Τα μεσάνυχτα ακούστηκε μια κραυγή: Ιδού, ο γαμπρός έρχεται» ( Ματθαίος 25:6 ), ή θυμηθείτε ότι χθες το βράδυ, όταν ο Ιησούς προσευχήθηκε στον Πατέρα μέχρι που ίδρωσε. Προσευχήσου για εκείνους που είναι σε βαριά αρρώστια και θανάσιμη λιποθυμία τη νύχτα, για τους πάσχοντες και τους νεκρούς, και προσευχήσου στον Κύριο να μη σε σκεπάσει το αιώνιο σκοτάδι.

Κατά τη διάρκεια της ασθένειας, πρώτα απ' όλα, να εμπιστεύεσαι τον Θεό και να ασχολείσαι με συχνή ανάμνηση και προβληματισμό για τα βάσανα και τον θάνατο του Ιησού Χριστού, ώστε η καρδιά σου να δυναμώνει όλο και περισσότερο. Να λέτε συνεχώς όποιες προσευχές γνωρίζετε και μπορείτε. Ζητήστε από τον Κύριο τον Θεό για άφεση αμαρτιών και υπομονή κατά τη διάρκεια της ασθένειας. Με κάθε τρόπο αποφύγετε τη γκρίνια και τον εκνευρισμό, που είναι τόσο συνηθισμένα κατά τη διάρκεια της ασθένειας. Αν ο Κύριος υπέμεινε τα πιο σοβαρά βάσανα και ασθένειες για τη σωτηρία μας, τι κάναμε ή υπομείναμε για τη σωτηρία μας;

Πηγαίνετε στην εκκλησία για Θείες λειτουργίες όσο πιο συχνά γίνεται, ιδιαίτερα προσπαθήστε να είστε παρόντες κατά τη διάρκεια της λειτουργίας όσο πιο συχνά γίνεται. Αλλά οι Κυριακές και οι αργίες πρέπει να είναι αφιερωμένες σε έργα ευσέβειας. Πάντα, όταν βρίσκεστε στο ναό, να φαντάζεστε ότι βρίσκεστε στην παρουσία του Θεού, των Αγγέλων και όλων των Αγίων. Το υπόλοιπο της ημέρας μετά τη λειτουργία θα πρέπει να αφιερωθεί σε ευσεβές διάβασμα και άλλες πράξεις ευσέβειας και αγάπης.

Αφιερώστε τα γενέθλιά σας ιδιαίτερα σε πράξεις ευσέβειας. Κάθε χρόνο και κάθε μήνα να κάνετε μια αυστηρή εξέταση της συνείδησής σας. Εξομολογείτε και λαμβάνετε τα Ιερά Μυστήρια όσο το δυνατόν συχνότερα. Πάντα να προσεγγίζετε την κοινωνία των Αγίων Μυστηρίων με αληθινή πείνα και με αληθινή δίψα της ψυχής, με κατάνυξη καρδιάς, με ευλάβεια, ταπείνωση, πίστη, ελπίδα, αγάπη.

Σκεφτείτε όσο το δυνατόν συχνότερα τα βάσανα και τον θάνατο του Ιησού Χριστού, παρακαλώντας Τον να καλύψει όλες τις αμαρτίες σας με το ράσο των αρετών Του και να σας δεχτεί στη Βασιλεία Του. Να έχετε πάντα το όνομα του Ιησού στα χείλη και στην καρδιά σας. Σκεφτείτε όσο το δυνατόν συχνότερα τη μεγάλη αγάπη του Κυρίου για εσάς, ώστε εσείς οι ίδιοι να Τον αγαπάτε με όλη σας την καρδιά, με όλη σας την ψυχή και με όλη σας τη δύναμη, και έτσι θα ζήσετε μια ειρηνική ζωή σε αυτή τη γη και μια ευλογημένη ζωή στον ουρανό για πάντα.

Η χάρη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού να είναι μαζί σας.

أَيَّتُها الفائِقُ قُدْسُها، والِدةُ الإلهِ خَلِّصِينا ( قانون المطالبسي )

أَيَّتُها الفائِقُ قُدْسُها، والِدةُ الإلهِ خَلِّصِينا (  قانون المطالبسي ) 

أَيَّتُها المُبارَكَة عَرُوسُ الله، الأرْضُ الصَّالِحَة، يا مَنْ أَفْرَعْتِ السُّنبُلَةَ المُخَلِّصَةَ العالَمِ مِنْ غَيْرِ فِلاحَةٍ، أَهِّلِينِي أَنْ أَخْلُصَ بِأَكْلِي مِنها. 

الآنَ وكُلَّ أَوانٍ، وإلى دهرِ الدّاهرينَ. آمين. ( صلاة النَّوم الصُّغرى)

إِفْتَحي لَنا بابَ التَّحَنُّنِ ، يا والِدَةَ الإلهِ المُبَارَكَة ، لأنَّنا باتِّكالِنا عَليكِ لا نَخِيب، وَبِكِ نَنْجُو مِنْ كُلِّ الشَّدائِد، لأَنَّكِ أنتِ خَلاصٌ لِجِنْسِ المَسيحيِّين. 

في الصورة كاتب الإيقونات الأب لعازر من دير فاتوبيذي  "Βατοπεδίου" الجبل المقدّس آثوس يكتب إيقونة ملكة الكُلّ Παντάνασσα " الشافية من السرطان".

Αρχιμανδρίτης Λάζαρ (Abashidze) Αμαρτία και Μετάνοια στους Έσχατους Καιρούς. 23

Αρχιμανδρίτης Λάζαρ (Abashidze)

Κληρικός της Γεωργιανής Ορθόδοξης Εκκλησίας, αγιογράφος, ιεραπόστολος, πνευματικός συγγραφέας, δημοσιογράφος, ιδρυτής της Μονής της Αναστάσεως του Χριστού στο όρος Κάρμηλος.

Βιογραφία

Ο π. Λάζαρ έλαβε κοσμική εκπαίδευση, αλλά τη δεκαετία του 1980 έγινε μοναχός. Μεταφέρθηκε στη Μονή Betania (Γεωργία), όπου, χάρη στους σύγχρονους αγίους (που αγιοποιήθηκαν από τη Γεωργιανή Ορθόδοξη Εκκλησία το 2003) τον Αρχιμανδρίτη Ιωάννη (Maisuradze) και τον Σχήμα-Αρχιμανδρίτη Ιωάννη (Mkheidze, ο οποίος «εργάστηκε ως ξεναγοί στο δικό τους μοναστήρι), ίδρυσαν ένα μοναστήρι νηστείας προσευχής. Αυτό το μοναστήρι έγινε το πρώτο μοναστήρι για τους άνδρες που επετράπη να ανοίξουν κατά τη σοβιετική εποχή το 1978. Το 1990, ο πατέρας Λάζαρ ζωγράφισε το παρεκκλήσι της αγίας Γεωργιανής βασίλισσας Ταμάρα. Εκεί του απονεμήθηκε ο τιμητικός τίτλος του αρχιμανδρίτη (διετέλεσε ηγούμενος της Βητανίας μέχρι το 1997). Στο διάστημα αυτό έγραψε για τον ασκητισμό, την προσευχή, τις ειδωλολατρικές θρησκείες και τον οικουμενισμό.

Ο π. Λάζαρ ήταν υπό τη δικαιοδοσία του Πατριάρχη Ηλία Β' και ήταν προϊστάμενος της μονής του Αγίου Παντελεήμονα, κοντά στην Τιφλίδα.

Πέθανε στις 17 Αυγούστου 2018. Κηδεύτηκε στις 20 Αυγούστου στο όρος Κάρμηλος στη Μονή της Αναστάσεως του Χριστού.

Αρχιμανδρίτης Λάζαρ (Abashidze)

Αμαρτία και Μετάνοια στους Έσχατους Καιρούς

Κεφάλαιο III. Συμβουλές για όσους ετοιμάζονται για εξομολόγηση

Η Αγία Γραφή λέει: Γιε μου! Αν πλησιάσεις για να υπηρετήσεις τον Κύριο Θεό, τότε προετοίμασε την ψυχή σου για πειρασμό, κατεύθυνε την καρδιά σου και γίνε δυνατή, και μην ντρέπεσαι κατά την επίσκεψη, προσκολλήσου σε Αυτόν και μην υποχωρήσεις, για να υψωθείς στο τέλος ( Κύριος 2:1-3 ).

Μόλις αποφασίσετε να νηστέψετε, να μετανοήσετε, να εξομολογηθείτε τις αμαρτίες σας, θα εμφανιστούν πολλά εμπόδια, εσωτερικά και εξωτερικά. Οι εχθροί της ανθρώπινης φυλής, έχοντας μάθει για την πρόθεσή σας, θα αρχίσουν να σας μπερδεύουν με κάθε δυνατό τρόπο από έξω με διάφορες περιστάσεις και από μέσα με αμφιβολίες, σκέψεις και φόβους. Όλα όμως θα εξαφανιστούν μόλις δείξεις σταθερότητα στην πρόθεσή σου.

Πρέπει να εξομολογείται κανείς όσο πιο συχνά γίνεται τα μεσοδιαστήματα μεταξύ των εξομολογήσεων πρέπει να γεμίζουν με πνευματικό αγώνα, προσπάθειες, ενισχυμένες από την προηγούμενη ομολογία, προσδοκία και προετοιμασία για την επόμενη. Έτσι, η συχνή εξομολόγηση των αμαρτιών θα προστατεύσει και θα διατηρήσει τη νηφαλιότητα σε όλο τον ευσεβή τρόπο ζωής σας. Η χάρη του Θεού, ενεργώντας στα μυστήρια της μετάνοιας και της αγίας κοινωνίας  κάνει απτά τον άνθρωπο ευαίσθητο στις αμαρτίες και τις αδυναμίες του, δεν συγκινείται τόσο εύκολα σε αμαρτωλές πράξεις και ενισχύεται στις αλήθειες της πίστεως. Η Εκκλησία και όλοι οι θεσμοί της γίνονται αγαπητοί, κοντά στην καρδιά του.

Αν και είναι επιθυμητό να έχεις τον δικό σου πνευματικό πατέρα, αυτό δεν είναι καθόλου απαραίτητη προϋπόθεση για αληθινή μετάνοια. Για ένα άτομο που υποφέρει αληθινά από την αμαρτία του, δεν έχει σημασία σε ποιον το εξομολογείται: αρκεί να μετανοήσει γι' αυτό το συντομότερο δυνατό και να λάβει άφεση. Η μετάνοια πρέπει να είναι εντελώς δωρεάν, όχι εξαναγκασμένη με κανέναν τρόπο.

Η εξομολόγηση δεν είναι μια συζήτηση για τις ελλείψεις, τις αμφιβολίες σας ή μια ιστορία για τη ζωή σας σε έναν πνευματικό πατέρα. Η εξομολόγηση είναι μυστήριο, όχι απλώς ευσεβές έθιμο. Η εξομολόγηση είναι θερμή μετάνοια της καρδιάς, δίψα για κάθαρση, που προέρχεται από το αίσθημα της αγιότητος, είναι δεύτερο βάπτισμα, και γι' αυτό στη μετάνοια πεθαίνουμε στην αμαρτία και ανασταίνουμε στην αγιότητα. Η μετάνοια είναι ο πρώτος βαθμός αγιότητας και η αναισθησία είναι να είσαι έξω από την αγιότητα, έξω από τον Θεό.

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει κανείς όταν προετοιμάζεται για εξομολόγηση είναι να εξετάσει την καρδιά του. Για να το κάνετε αυτό, πρέπει να προετοιμαστείτε για αρκετές ημέρες: νηστεία, διαβάστε πνευματική λογοτεχνία, προσευχηθείτε περισσότερο, διαβάστε συμβουλές και οδηγίες για το μυστήριο της μετάνοιας, θυμηθείτε και γράψτε τις αμαρτίες σας. Συνήθως οι άνθρωποι που είναι άπειροι στην πνευματική ζωή δεν βλέπουν ούτε την πολλαπλότητα των αμαρτιών τους ούτε την ειδεχθή τους. Λένε: «Δεν έχω κάνει τίποτα ιδιαίτερο, έχω μόνο μικρές αμαρτίες, όπως όλοι οι άλλοι - δεν έκλεψα, δεν σκότωσα». 

Έτσι αρχίζουν συχνά πολλοί άνθρωποι να εξομολογούνται. Και τι γίνεται με την αυτοεκτίμηση; Ανικανότητα να αντέξει τις μομφές; Αναισθησία; Ευάρεστη στους ανθρώπους, αδυναμία πίστης, έλλειψη αγάπης για τον πλησίον; Δειλία, πνευματική τεμπελιά; Είναι όλα αυτά ασήμαντα αμαρτήματα; Μπορούμε πραγματικά να πούμε ότι αγαπάμε αρκετά τον Θεό, ότι η πίστη μας είναι ενεργή και φλογερή; Αγαπάμε κάθε άνθρωπο όπως πρόσταξε ο Σωτήρας; Έχουμε πετύχει πραότητα, ελευθερία από θυμό, ταπεινοφροσύνη; Πώς μπορούμε να εξηγήσουμε την αδιαφορία μας κατά την εξομολόγηση, την έπαρσή μας, αν όχι με πετρωμένη αναισθησία, αν όχι με νεκρότητα της καρδιάς, πνευματικό θάνατο ; Γιατί οι Αγιοι πατέρες και οι δάσκαλοί μας, που μας άφησαν προσευχές μετάνοιας, θεωρούσαν τους εαυτούς τους πρώτους των αμαρτωλών, και είμαστε πεπεισμένοι ότι όλα είναι καλά μαζί μας;! Όσο πιο φωτεινό το φως του Χριστού φωτίζει τις καρδιές, τόσο πιο καθαρά αναγνωρίζονται όλες οι ελλείψεις, τα έλκη και οι πληγές. Και αντίθετα, οι άνθρωποι που βυθίζονται στο σκοτάδι της αμαρτίας δεν βλέπουν τίποτα στην καρδιά τους, και αν βλέπουν, δεν τρομάζουν, αφού δεν έχουν τίποτα να συγκριθούν, γιατί ο Χριστός τους κρύβει το πέπλο των αμαρτιών τους.

Όταν εξετάζετε την ηθική κατάσταση της ψυχής σας, πρέπει να προσπαθήσετε να διακρίνετε μεταξύ των θεμελιωδών αμαρτιών και των παραγώγων, των συμπτωμάτων και των βαθύτερων αιτιών. Για παράδειγμα, παρατηρούμε –και αυτό είναι πολύ σημαντικό– απουσία κατά την προσευχή, απροσεξία κατά τη λατρεία. έλλειψη ενδιαφέροντος για την ακρόαση και την ανάγνωση των Αγίων Γραφών. αλλά αυτές οι αμαρτίες δεν προέρχονται από έλλειψη πίστης και αδύναμη αγάπη για τον Θεό;! Είναι απαραίτητο να σημειωθεί στον εαυτό του η αυτοβούληση, η ανυπακοή, η αυτοδικαίωση, η μισαλλοδοξία των κατηγοριών, η αδιαλλαξία, το πείσμα. αλλά είναι πολύ πιο σημαντικό να ανακαλύψουμε και να κατανοήσουμε τη σύνδεσή τους με την αγάπη για τον εαυτό τους και την υπερηφάνεια. Αν παρατηρήσουμε στον εαυτό μας την επιθυμία να είμαστε πάντα στην κοινωνία, στο κοινό, αν είμαστε ομιλητικοί, κοροϊδευτικοί, συκοφάντες, αν ανησυχούμε υπερβολικά για την εμφάνιση και το ντύσιμό μας, τότε πρέπει να εξετάσουμε προσεκτικά αυτά τα πάθη, γιατί τις περισσότερες φορές έτσι εκδηλώνεται η ματαιοδοξία και η υπερηφάνειά μας. Αν λαμβάνουμε σοβαρά υπόψη τις αποτυχίες της ζωής, δυσκολευόμαστε να υπομείνουμε τον χωρισμό και στεναχωριόμαστε απαρηγόρητα για τους νεκρούς, τότε δεν υπάρχει έλλειψη πίστης στην καλή Πρόνοια του Θεού κρυμμένη στη δύναμη και το βάθος αυτών των ειλικρινών συναισθημάτων μας;

Υπάρχει ένα άλλο βοηθητικό μέσο που μας οδηγεί στη γνώση των αμαρτιών μας: πριν από την εξομολόγηση, να θυμάστε τι μας κατηγορούν οι άλλοι άνθρωποι που ζουν δίπλα-δίπλα μαζί μας, πολύ συχνά έχουν δικαιολογημένες κατηγορίες, επικρίσεις και επιθέσεις. Πριν από την εξομολόγηση, πρέπει να ζητήσεις συγχώρεση από όλους ενώπιον των οποίων θεωρείς τον εαυτό σου ένοχο, για να προσεγγίσεις το μυστήριο με αφόρητη συνείδηση.

Κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας δοκιμασίας της καρδιάς, πρέπει κανείς να προσέχει να μην πέφτει σε υπερβολική καχυποψία και πεζή καχυποψία για κάθε κίνηση της καρδιάς. Έχοντας ξεκινήσει αυτό το μονοπάτι, μπορεί κανείς να χάσει την αίσθηση του τι είναι σημαντικό και τι είναι ασήμαντο, και να μπερδευτεί στις λεπτομέρειες, σε τέτοιες περιπτώσεις, πρέπει να αφήσει προσωρινά τις δοκιμασίες της ψυχής του και να καθαρίσει την ψυχή του με την προσευχή και τις καλές πράξεις.

Η προετοιμασία για εξομολόγηση δεν συνίσταται στο να θυμάται κανείς όσο το δυνατόν πληρέστερα και ακόμη και να καταγράφει την αμαρτία του, αλλά στην επίτευξη εκείνης της κατάστασης συγκέντρωσης, σοβαρότητας και προσευχής στην οποία, όπως στο φως, οι αμαρτίες μας θα γίνουν καθαρά ορατές. Ο εξομολογητής πρέπει να φέρει στον πνευματικό πατέρα όχι έναν κατάλογο αμαρτιών, αλλά ένα αίσθημα μετάνοιας, όχι μια λεπτομερή ιστορία για τη ζωή του, αλλά μια ταπεινωμένη καρδιά.

Το να γνωρίζεις τις αμαρτίες σου  σημαίνει να μετανοείς γι' αυτές. Αλήθεια, ο Κύριος δέχεται την εξομολόγηση -ειλικρινή και ευσυνείδητη, ακόμα κι αν δεν συνοδεύεται από έντονο αίσθημα μετάνοιας, αν αυτή η αμαρτία είναι απολιθωμένη αναισθησία - ομολογούμε θαρραλέα και ανοιχτά, χωρίς υποκρισία. Κι όμως, η λύπη της καρδιάς, η λύπη για τις αμαρτίες μας είναι το πιο σημαντικό πράγμα που μπορούμε να φέρουμε στην εξομολόγηση. Τι πρέπει όμως να κάνουμε αν η καρδιά μας, που καίγεται από τις φλόγες της αμαρτίας, δεν ποτίζεται από τα ζωογόνα νερά των δακρύων; Τι θα συμβεί αν η «αδυναμία του πνεύματος και η αδυναμία της σάρκας» είναι τόσο μεγάλη ώστε να μην είναι ικανά για ειλικρινή μετάνοια; Κι όμως αυτό δεν είναι λόγος να αναβάλλουμε την εξομολόγηση εν αναμονή ενός αισθήματος μετάνοιας. Ο Θεός μπορεί να αγγίξει τις καρδιές μας κατά την ίδια την εξομολόγηση: η αυτοεξομολόγηση, το να ονομάζουμε τις αμαρτίες μας δυνατά μπορεί να μαλακώσει τις καρδιές μας, να βελτιώσει την πνευματική μας όραση και να οξύνει την αίσθηση της μετάνοιάς μας. Κυρίως, η προσευχητική προετοιμασία για εξομολόγηση και νηστεία χρησιμεύει για να ξεπεράσουμε τον πνευματικό μας λήθαργο. Εξαντλώντας το σώμα μας, η νηστεία διαταράσσει τη σωματική μας ευεξία και τον εφησυχασμό, κάτι που είναι καταστροφικό για την πνευματική ζωή. Ωστόσο, η νηστεία από μόνη της μόνο προετοιμάζει και λύνει το χώμα της καρδιάς μας, που θα μπορέσει τότε να απορροφήσει την προσευχή, τον λόγο του Θεού, τη ζωή των αγίων και τα έργα των αγίων. πατέρες, και αυτό, με τη σειρά του, θα οδηγήσει σε εντατικοποίηση της πάλης με την αμαρτωλή φύση του και θα τον ενθαρρύνει να κάνει ενεργά το καλό στα αγαπημένα του πρόσωπα.

Η αναίσθησια μας στην εξομολόγηση οφείλεται κυρίως στην έλλειψη φόβου για τον Θεό. Εδώ πρέπει να κατευθυνθούν οι προσπάθειες. Ως εκ τούτου, είναι πολύ χρήσιμο να διαβάζουμε και να στοχαζόμαστε για τον θάνατο, για την Εσχάτη Κρίση, για τη θλιβερή παραμονή των αμαρτωλών στην κόλαση, για το φευγαλέο της ζωής αυτής και για το απέραντο μεγαλείο της αιωνιότητας.

Δεν χρειάζεται να περιμένετε ερωτήσεις στην εξομολόγηση, πρέπει να κάνετε μια προσπάθεια μόνοι σας, γιατί η εξομολόγηση είναι κατόρθωμα και αυτοκαταναγκασμός. Πρέπει κανείς να μιλάει με ακρίβεια, χωρίς να συσκοτίζει την ασχήμια της αμαρτίας με γενικές εκφράσεις. Είναι αρκετά δύσκολο, αλλά απαραίτητο, όταν ομολογείς, να αποφύγεις τον πειρασμό της αυτοδικαίωσης, να αρνηθείς τις προσπάθειες να εξηγήσεις στον εξομολογητή «ελαφρυντικά», να αρνηθείς αναφορές σε άλλους που υποτίθεται ότι οδήγησαν κάποιον στην αμαρτία . Όλα αυτά είναι σημάδια αγάπης προς τον εαυτό, έλλειψη βαθιάς μετάνοιας και συνεχούς βύθισης στην αμαρτία. Μερικές φορές αναφέρονται σε μια αδύναμη μνήμη, η οποία υποτίθεται ότι τους εμποδίζει να θυμούνται όλες τις αμαρτίες τους. Και πράγματι, συμβαίνει συχνά να ξεχνάμε εύκολα και γρήγορα τις αμαρτίες μας. Μήπως όμως αυτό οφείλεται μόνο στην αδύναμη μνήμη; Άλλωστε, για παράδειγμα, υπήρξαν περιπτώσεις που η περηφάνια μας πληγώθηκε ιδιαίτερα, όταν προσβληθήκαμε άδικα. ή, αντίθετα, ό,τι κολακεύει τη ματαιοδοξία: επιτυχία, καλές πράξεις, έπαινος, ευγνωμοσύνη – το θυμόμαστε για πολλά χρόνια. Κάθε τι στην εγκόσμια ζωή μας που μας κάνει έντονη εντύπωση, το θυμόμαστε για πολύ καιρό και καθαρά. Δεν είναι επειδή δεν δίνουμε σοβαρή σημασία στις αμαρτίες μας που τις ξεχνάμε;

Στην εξομολόγηση συχνά λένε: έχουμε ήδη εξομολογηθεί κάποια αμαρτία, αλλά συνεχίζουμε να μας προβληματίζει ο φόβος της σοβαρότητάς της, ότι δεν θα συγχωρεθεί, δεν μπορούμε να την ξεχάσουμε. Και λοιπόν; Να το επαναλάβω ξανά στην εξομολόγηση ή όχι; Στην εξομολόγηση, πείτε ό,τι σας ανησυχεί, ό,τι σας πληγώνει, γι' αυτό μην ντρέπεστε να μιλήσετε ξανά για τις προηγούμενες αμαρτίες σας. Αυτό είναι καλό, θα μαρτυρήσει ότι περπατάς συνεχώς με την αίσθηση της αθλιότητας σου και ξεπερνάς κάθε ντροπή από την ανακάλυψη των αμαρτωλών ελκών σου.

Μερικοί φοβούνται και δεν φαίνεται να πιστεύουν ότι οι αμαρτίες τους μπορούν να συγχωρεθούν και αυτός ο φόβος μερικές φορές παίρνει μια οδυνηρή μορφή. Αυτό το αίσθημα φόβου βασίζεται είτε στην έλλειψη πίστης, ελπίδας, αγάπης προς τον ελεήμονα Κύριο, είτε στη συχνή επανάληψη των αμαρτιών. Προσπάθησε να μην αμαρτάνεις, τότε με τη βοήθεια του Θεού θα μειωθεί το άγχος ότι ο Κύριος δεν σε συγχωρεί. Μην τολμήσεις να σκεφτείς ότι οι αμαρτίες σου είναι τόσο μεγάλες που δεν αξίζει να τις μετανοήσεις. Ποιος δέχεται τη μετάνοιά μας; Ποιος γιατρεύει τις αμαρτωλές μας πληγές; Παντοδύναμος Θεός . Σημείωση: Παντοδύναμος! Παντοδύναμος Γιατρός! Και ως τέτοιος κάνει δυνατή τη συγχώρεση για όλες τις πιο σοβαρές αμαρτίες.

Υπάρχουν τα λεγόμενα ανομολόγητα αμαρτήματα με τα οποία ζουν πολλοί άνθρωποι για πολλά χρόνια, ίσως και ολόκληρη τη ζωή τους. Υπάρχει πάντα η επιθυμία να τα αποκαλύψουμε σε έναν πνευματικό πατέρα, αλλά είναι πολύ ενοχλητικό να μιλάμε για αυτά, και έτσι περνάει χρόνο με τον χρόνο. Στο μεταξύ, βαραίνουν συνεχώς την ψυχή και προετοιμάζουν την αιώνια καταδίκη της. Ω, πόσο πρέπει να φοβόμαστε τις αμετανόητες αμαρτίες! Η ζωή μας , σύμφωνα με τον απόστολο, είναι σαν ατμός ( Ιακώβου 4:14 ) – σήμερα είμαστε ζωντανοί και αύριο το τέλος είναι έτοιμο για εμάς. Πού μπορούμε να κρύψουμε τις αμαρτίες μας; Πρέπει να ντρεπόμαστε για τις αμαρτίες μας, όχι για τη μετάνοιά μας. Η μετάνοια είναι νίκη επί του εαυτού του, είναι τρόπαιο νίκης, άρα αυτός που μετανόησε είναι άξιος κάθε σεβασμού και τιμής.

Το σημάδι της τέλειας μετάνοιας είναι ένα αίσθημα ελαφρότητας, αγνότητας, ανεξήγητης χαράς, όταν η αμαρτία φαίνεται τόσο δύσκολη και αδύνατη όσο αυτή η χαρά ήταν πριν.

Η μετάνοια δεν θα είναι πλήρης εάν, ενώ μετανοεί, ένα άτομο δεν αποφασιστεί εσωτερικά να μην επιστρέψει στην ίδια αμαρτία. Αλλά λες: «Πώς μπορώ να υποσχεθώ ότι δεν θα επαναλάβω την αμαρτία; Δεν είναι πιο σωστό να πιστεύουμε ότι, πιθανότατα, η αμαρτία θα επαναληφθεί λόγω της αδυναμίας μας; Εξάλλου, όλοι γνωρίζουν εκ πείρας ότι μετά από λίγο επιστρέφεις αναπόφευκτα στις ίδιες αμαρτίες και συχνά από χρόνο σε χρόνο δεν υπάρχει αξιοσημείωτη βελτίωση». Αλλά στην πραγματικότητα αυτό δεν είναι αλήθεια! Δεν υπάρχει περίπτωση που, με την ειλικρινή μετάνοια και την καλή επιθυμία να διορθωθεί κανείς με πίστη, η Θεία Κοινωνία δεν επιφέρει καλές αλλαγές στην ψυχή. Και μπορεί να είναι δύσκολο να κρίνεις τη δική σου κατάσταση. Οι αυξανόμενες απαιτήσεις για τον εαυτό μας, η αυστηρότητα και η αυξανόμενη πνευματική όραση δημιουργούν συχνά την εντύπωση ότι οι αμαρτίες έχουν γίνει πιο πολλές και έχουν γίνει ισχυρότερες. Ο πιστός αρχίζει να σκέφτεται ότι έχει γίνει ακόμη πιο αμαρτωλός, ότι οι ασθένειες χειροτερεύουν, αλλά στην πραγματικότητα πολλά έχουν ήδη γίνει καλύτερα, πολλά κακά έχουν απορριφθεί, αλλά στη θέση του προέκυψε κάτι που δεν είχε παρατηρηθεί προηγουμένως και ο αγώνας δεν πρέπει να συνεχιστεί λιγότερο έντονα.

Συχνά ο Κύριος, με την ειδική Του Πρόνοια, μας κλείνει τα μάτια στις επιτυχίες μας για να μας προστατεύσει από τη ματαιοδοξία και την υπερηφάνεια. Το ίδιο ισχύει και αντίστροφα: για να μην πέσουμε σε απόγνωση και αποφασίσουμε να ξεκινήσουμε τον αγώνα ενάντια στην αμαρτία, ο Κύριος δεν μας επιτρέπει αμέσως να δούμε την πλήρη εικόνα της πτώσης μας στην αμαρτία, η οποία είναι εξαιρετικά τρομερή, αλλά καθώς προχωράμε, μας ανοίγει τα μάτια. Η αμαρτία μπορεί να παραμένει για πολύ καιρό, αλλά η συχνή εξομολόγηση και η κοινωνία των Ιερών Μυστηρίων έχουν ήδη κλονίσει και αποδυναμώσει τις ρίζες της. Και η πάλη με την ίδια την αμαρτία, η ταλαιπωρία από την αμαρτία – δεν είναι αυτό ένα απόκτημα;! «Μη φοβάστε - ακόμα κι αν κάθε μέρα πέφτετε και ξεφεύγετε από τα μονοπάτια του Θεού, σταθείτε γενναία και ο Άγγελος που σας προστατεύει θα τιμήσει την υπομονή σας», λέει ο Αγ. John Climacus .

Και ακόμα κι αν δεν υπάρχει τέτοια αίσθηση ανακούφισης, αναγέννησης, πρέπει να έχει κανείς τη δύναμη να επιστρέψει στην εξομολόγηση, να ελευθερώσει εντελώς την ψυχή του από την ακαθαρσία, να αφαιρέσει με θάρρος όλες τις παραμορφώσεις, όλη τη βρωμιά – χωρίς κάλυμμα, χωρίς στολισμό, να την καθαρίσει από τη μαυρίλα και τη βρωμιά. Αυτός που προσπαθεί για αυτό θα τα καταφέρνει πάντα!

Απλώς ας μην πιστεύουμε για τις επιτυχίες μας, ας μην βασιζόμαστε στις δικές μας δυνάμεις ή ας ελπίζουμε στις δικές μας ικανότητες. Αυτό μπορεί να καταστρέψει όλα όσα έχουν αποκτηθεί.

«Κύριε, Βασιλιά, δώσε μου να δω τις αμαρτίες μου...»· «Κύριε, δώσε μου τη σκέψη να εξομολογηθώ τις αμαρτίες μου...»· «Μάζεψε, Κύριε, τον σκόρπιο νου μου, και καθάρισε την παγωμένη καρδιά μου, σαν τον Πέτρο, δώσε μου μετάνοια, όπως ο τελώνης – αναστενάζοντας, και σαν την πόρνη – δάκρυα».

Αμήν. (Αυτή η οδηγία βασίζεται στην οδηγία για τον κλήρο για το μυστήριο της μετάνοιας από το «Εγχειρίδιο για τον Κλήρο». Έκδοση του Πατριαρχείου Μόσχας. 1979 και 1983. Τόμος 3, παράρτημα «Περί εξομολόγησης», σελ. 792–794. Τόμ.

Ηγούμενος Ιγνάτιος (Μπακάεφ) ΓΙΑΤΊ ΟΙ ΝΈΟΙ ΖΟΎΝ ΛΊΓΟ.

 

Ηγούμενος Ιγνάτιος (Μπακάεφ) ΓΙΑΤΊ ΟΙ ΝΈΟΙ ΖΟΎΝ ΛΊΓΟ.

Το πιο τρομερό σημάδι των καιρών μας είναι ότι η κηδεία είναι κυρίως για τους νέους. Για κάθε ηλικιωμένο υπάρχουν 5-8 άτομα που δεν ζουν μέχρι τα σαράντα. Το ότι το προσδόκιμο ζωής μας είναι πλέον 53-54 χρόνια οφείλεται στους ηλικιωμένους που αντέχουν. Οι νέοι δεν θέλουν να ζήσουν γιατί έχει ξεχαστεί η εντολή περί σεβασμού προς τους γονείς.

Το σκέφτηκα κάτω από τις ακόλουθες συνθήκες. Κάποτε έριξα ένα βιβλίο του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου. Όταν το σήκωσα, ήταν τόσο ανοιχτό που τα λόγια (το παραθέτω από μνήμης) τράβηξαν το βλέμμα μου: «Ω γονέα, τι φροντίδα έχει ο Κύριος σε σένα, εξαρτάται από σένα πόσο θα ζήσει το παιδί σου και πώς θα ζήσει». Μεγαλώστε το παιδί σας σύμφωνα με την εντολή να τιμάτε τον πατέρα σας - και θα είναι καλό για εσάς, και θα ζήσετε πολύ στη γη. Καλή στέγαση, αξιοπρεπής εργασία και ηρεμία στην οικογένεια – όλα προέρχονται από αυτό. Ένας νέος που τιμά τον πατέρα και τη μητέρα του φοβάται μην τους στεναχωρήσει, προσπαθεί να σπουδάσει καλύτερα, να μην μεθύσει, να βρει γυναίκα που θα φροντίζει τους γονείς του -δηλαδή θα διαλέξει μια άξια κοπέλα.

Όποιος αποκαλεί «προγόνους» τους ανθρώπους που τον γέννησαν, που δεν νοιάζονται για τα βάσανά τους, είναι καταδικασμένος. Πρόσφατα ήρθε ένας άντρας κοντά μου και άρχισε να ζητά χρήματα για να πάρει διαβατήριο. Είπε ότι είχε αποφυλακιστεί πρόσφατα και αν δεν τον βοηθούσα, θα έκλεβε τα χρήματα ή θα τα έπαιρνε από κάποιον. Πέρασε τα 19 από τα λιγότερα από σαράντα χρόνια του σε φυλακές και στρατόπεδα, ρώτησα: «Ξέρεις πού είναι οι γονείς σου;» Ο άντρας απάντησε ότι φαινόταν να είναι στο Yessentuki, τουλάχιστον εκεί ζούσαν παλιά. «Πότε ήταν η τελευταία φορά που τους μίλησες;» - «Πριν από περίπου δεκαεννέα χρόνια». Και τέτοιοι άνθρωποι στη ζώνη, αν όχι η πλειοψηφία, οφείλονται μόνο στο ενδιαφέρον τους για τη σύνταξη των γονιών τους. Εκατοντάδες χιλιάδες, αν όχι εκατομμύρια, ενήλικα παιδιά ζούν έτσι.

 Στην ταινία "Kalina Krasnaya", η κύρια στιγμή είναι όταν ο χαρακτήρας του Shukshin, ένας πρώην εγκληματίας, κλαίει επειδή ντρέπεται μπροστά στη μητέρα του και πονάει που εξαιτίας του περνάει μόνη της τα γηρατειά της. Χωρίς αυτά τα δάκρυα η ψυχή δεν μπορεί να ξαναγεννηθεί. «Τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου, για να σου πάει καλά και να είναι μακριές οι μέρες σου στη γη που σου δίνει ο Κύριος ο Θεός σου».

Ηγούμενος Ιγνάτιος (Μπακάεφ)

ΕΚΠΟΜΠΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ 6-3-2025-ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΗ ΜΑΔΑΓΑΣΚΑΡΗ

 

Και τότε έπεσε στα γόνατα και είπε: «Συγχωρέστε με! «Έχω αμαρτήσει!» Μια ιστορία από τη ζωή ενός ιερέα

 

Και τότε έπεσε στα γόνατα και είπε: «Συγχωρέστε με! «Έχω αμαρτήσει!» Μια ιστορία από τη ζωή ενός ιερέα

Ιερέας Igor SALNIKOV

Άρχισα την διακονία μου και την ιερατική μου λειτουργία σε μια εκκλησία της οποίας πρύτανης ήταν ο αξιοσέβαστος Αρχιερέας Σέργιος. Με τα χρόνια εκπαίδευσε πολλούς νέους κληρικούς στη μητρόπολη και κέρδισε νόμιμο σεβασμό.

Ο παπάς ήταν απλός και καλοσυνάτος. Αλλά η σχέση μας δεν λειτούργησε και τώρα καταλαβαίνω ότι έφταιγα για αυτό. Ήθελα να υπηρετήσω σε έναν καθεδρικό ναό, όχι σε «εκείνα τα περίχωρα». Ήμουν πολύ περήφανος για την τριτοβάθμια εκπαίδευσή μου και ονειρευόμουν να τελειώσω το σεμινάριο και την ακαδημία. Ενώ ο πατέρας Σέργιος, έχοντας ζήσει μέχρι την ηλικία των γκρίζων μαλλιών, «δεν αποφοίτησε από τα πανεπιστήμια και δεν σπούδασε σε ακαδημίες». Ακόμη και εκπαίδευση σεμιναρίου αλληλογραφίας του δόθηκε με ορατή προσπάθεια. Τα πανεπιστήμιά του ήταν μια μεγάλη οικογένεια, μια σχέση με τους γείτονές του και προσεκτική εκκλησιαστική λειτουργία. Αν και συχνά άνοιγε τις Αγίες Γραφές και την πατερική γραμματεία. Γενικά δεν μπορούσα να δεχτώ ή να αγαπήσω τον ηγούμενο μας.

Και τότε μια μέρα συνέβη ένα γεγονός που με ανάγκασε να αλλάξω στάση απέναντι στον πατέρα Σέργιο. Ήρθαμε στο ναό νωρίς το πρωί της Κυριακής. Αλλά αποδείχθηκε ότι δεν υπήρχε κανείς να ανοίξει. Ο φρουρός, ένας ισχυρός  άνδρας που είχε προσφερθεί να μας φυλάει, ένας από τους ντόπιους νέους Ρώσους Κοζάκους, έβαλε τα κλειδιά κάπου. Και ο ίδιος... Γενικά, τον βρήκαμε να κοιμάται μετά από μια άφθονη βότκα ακριβώς πάνω στο φαρδύ τραπέζι της τραπεζαρίας, που χρησίμευε και ως φυλάκιο.

Ο πατέρας Σέργιος άρχισε να τον ξυπνά. Δεν θέλει. Άρχισε να τον  βρίζει, και δεν ήταν καλό να βρίζει, καθώς δεν ήταν σωστό, ειδικά  ιερέα. Προσπάθησε μάλιστα να τους καταπολεμήσει με τις γροθιές του. Και ο ηγούμενος δεν είναι «κανείς» γι 'αυτόν, και δεν θέλει να γνωρίζει κανέναν πια και περισσότερο. Έστω και σε σημείο αισχρότητας. Ήρθε η ώρα να καλέσετε την αστυνομία για να απομακρύνει αυτόν τον «ήρωα». Ή τα αδέρφια του, που οι ίδιοι ζήτησαν να φυλάξουν την εκκλησία: θα είχαν διδάξει τον δύστροπο αδελφό τους όπως υποτίθεται ότι ήταν ανάμεσά τους, οι Κοζάκοι στον Κύκλο...

Ωστόσο, ο ιερέας συνέχισε να πείθει ήρεμα και ευγενικά: «Γιατί είσαι έτσι, αδερφέ; Είσαι δούλος του Θεού, υπηρέτης του Χριστού! Θυμήσου πού έκρυψες το κλειδί, επέστρεψε στον εαυτό σου την εικόνα του Θεού, αγαπητέ!». Και ξανά, και ξανά. Ο φύλακας μας βόγκηξε ξαφνικά. Ξύπνησε με κάποιο τρόπο. Έφτιαξε τα μαλλιά του που είχαν πετάξει στον ύπνο μου. Κούμπωσε τον γιακά της στολής του πουκάμισου. Και ξαφνικά, σχεδόν θεατρικά, έπεσε στα γόνατα χτυπώντας το κεφάλι του στο ξύλινο πάτωμα. «Συγχώρεσέ με, πατέρα! «Έχω αμαρτήσει!»...

Τα κλειδιά βρέθηκαν. Ο Όρθρος και η θεία λειτουργία ξεκίνησε στην ώρα της. Κανείς εκτός από τον πατέρα Σέργιο και εμένα δεν έμαθε ποτέ το περιστατικό. Οι Κοζάκοι συνέχισαν να φυλάνε την ειρήνη του ναού μας. Όσο για μένα... κατάλαβα την αληθινή σοφία, την υπομονή και την αγάπη αυτού του γκριζομάλλη βοσκού. Για τον οποίο η ενορία ήταν οικογένεια, και οι ενορίτες παιδιά του.

Οι δρόμοι του Θεού είναι άγνωστοι! Σε όλα υπάρχει ένα σημείο, ένα νόημα.. Όλα έχουν νόημα αν υπάρχει Θεός! Και υπάρχει. - Μητροπολίτης Antonie Plămădeala

Ο δίκαιος Alexy Mechev .Συμβουλές για τους ηλικιωμένους.22

 Ο δίκαιος Alexy Mechev

Πρεσβύτερος στον κόσμο, πνευματικός μέντορας και πρύτανης του Ναού του Αγίου Νικολάου στην Κλεννίκη.

Βιογραφία

Εορτάζεται στις 29 Ιανουαρίου ( 11 Φεβρουαρίου ) (νεομάρτυρας), στις 9 Ιουνίου ( 22 ) , στις 20 Αυγούστου ( 2 Σεπτεμβρίου ) (Καθεδρικός ναός των Αγίων της Μόσχας), στις 16 Σεπτεμβρίου ( 29 ) (Μεταφορά Λειψάνων)

Γεννήθηκε στη Μόσχα στις 17 Μαρτίου 1859, στην ευσεβή οικογένεια του χοράρχη της Χορωδίας του Καθεδρικού Ναού Τσούντοφ, Αλεξέι Ιβάνοβιτς Μέτσεφ. Από τη γέννηση, η ζωή ήταν περίπου. Ο Αλέξιος συνδέεται με το όνομα του Αγίου Φιλάρετου, Μητροπολίτη Μόσχας και Κολόμνας. Ο Aλέξιος  μεγάλωσε σε μια οικογένεια όπου υπήρχε μια ζωντανή πίστη στον Θεό, αγάπη και μια ευγενική στάση απέναντι στους ανθρώπους.

Ο Alexei Mechev σπούδασε στη Σχολή Zaikonospassky, στη συνέχεια στο Θεολογικό Σεμινάριο της Μόσχας, μετά την αποφοίτησή του από το οποίο ονειρευόταν να μπει στο πανεπιστήμιο και να γίνει γιατρός. Αλλά η μητέρα αντιτάχθηκε σε αυτό. Ήταν δύσκολο για τον Αλεξέι να εγκαταλείψει το όνειρό του, αλλά δεν πήγε ενάντια στη θέληση της αγαπημένης του μητέρας. Αργότερα, ο Alexei Mechev συνειδητοποίησε ότι είχε βρει την αληθινή του κλήση και ήταν πολύ ευγνώμων στη μητέρα του. Αφού τελείωσε το σεμινάριο, ο Alexei Mechev υπηρέτησε ως αναγνώστης ψαλμών στην Εκκλησία Znamenskaya, όπου του φέρθηκαν συχνά πολύ αγενώς, αλλά ο Alexei υπέμεινε τα πάντα χωρίς παράπονο, δεν παραπονέθηκε και δεν ζήτησε να μεταφερθεί σε άλλη εκκλησία. Αργότερα ευχαρίστησε τον Κύριο που του επέτρεψε να περάσει από ένα τέτοιο σχολείο. Το 1884, ο Alexei Mechev παντρεύτηκε την κόρη του αναγνώστη  Anna Petrovna Molchanova, από μεγάλη αγάπη. Στις 18 Νοεμβρίου του ίδιου έτους, χειροτονήθηκε διάκονος και άρχισε να υπηρετεί στην Εκκλησία του Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου στο Lubyansky Proezd, εμφανίζοντας εξωτερικά τη μεγαλύτερη απλότητα και εσωτερικά βιώνοντας φλογερό ζήλο για τον Κύριο. Στις 19 Μαρτίου 1893, ο Διάκονος Alexei Mechev χειροτονήθηκε από τον Επίσκοπο Νέστορα, τον διαχειριστή της Μονής Novospassky της Μόσχας, ιερέας σε μια από τις μικρότερες εκκλησίες της Μόσχας - του Αγίου Νικολάου στη Maroseyka. Παρά το γεγονός ότι ο π.  Αλέξιος προετοιμάστηκε για ποιμαντική εργασία στο χωριό, έχοντας λάβει μια ενορία στην πρωτεύουσα, αφοσιώθηκε πλήρως στο θέλημα του Θεού και άρχισε να εργάζεται, θέτοντας την προσευχή και την πνευματική επαγρύπνηση στη βάση του έργου του. Εισήγαγε την καθημερινή λατρεία στην εκκλησία του και υπηρέτησε για 8 χρόνια σε μια άδεια εκκλησία, σχεδόν μόνος. Αλλά σταδιακά, άνθρωποι με θλίψη  συνέρρεαν σε αυτόν τον ναό και από αυτούς άρχισε να διαδίδεται η φήμη για τον ευγενικό ιερέα του.

Το 1902 πέθανε η γυναίκα του π. Αλέξιου .Ο πατέρας Αλέξιος ήταν πολύ λυπημένος και απαρηγόρητος. Κλειδώθηκε στο δωμάτιό του και έχυσε την ψυχή του στον Κύριο. Όμως μια μέρα κάτι συνέβη στον π. Αλέξιο συνάντηση του  Αλέξιου με τον δοξασμένο πλέον Άγιο Δίκαιο Ιωάννη της Κρονστάνδης. Ο π. Ιωάννης συμβούλεψε: «Να είσαι με τον κόσμο, να μπεις στη θλίψη κάποιου άλλου, να το πάρεις πάνω σου και τότε θα δεις ότι η ατυχία σου είναι μικρή, ασήμαντη σε σύγκριση με τη γενική θλίψη και θα γίνει πιο εύκολο για σένα». Ο πατέρας Αλέξιος μπήκε στο μονοπάτι της πρεσβείας.

Σε όλους όσους ήρθαν στο ναό του Maroseysk, ζητώντας βοήθεια, βυθισμένοι στις αμαρτίες, έχοντας ξεχάσει τον Θεό, ο π. Αλεξέι μας υποδέχτηκε με ζεστή φιλικότητα, αγάπη και συμπόνια. Η χαρά και η ειρήνη του Χριστού μπήκε στις ψυχές τους και εμφανίστηκε η ελπίδα για το έλεος του Θεού και για τη δυνατότητα ανανέωσης της ψυχής. Η αγάπη που έδειξε ο πατέρας έκανε τους πάντες να νιώθουν ότι τον αγαπούσαν, τον λυπόταν και τον παρηγορούσαν περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον. Ο πατέρας ήταν γεμάτος αγάπη. Δεν ήξερε τη σκληρή λέξη «τιμωρώ», αλλά ήξερε την ελεήμονα λέξη «συγχωρώ». Δεν επέβαλε βάρος βαριάς υπακοής στα παιδιά του, δεν ζήτησε ιδιαίτερα κατορθώματα από κανέναν, ενώ τόνισε την ανάγκη για τουλάχιστον το μικρότερο εξωτερικό κατόρθωμα και επεσήμανε ότι πρέπει να ζυγίζει κανείς τις δυνάμεις και τις δυνατότητές του και να πραγματοποιεί με κάθε κόστος αυτό που έχει αποφασίσει να κάνει. Τα κηρύγματα του πατέρα ήταν απλά, ειλικρινή, αγγίζοντας την καρδιά με το βάθος της πίστης, της ειλικρίνειας και της κατανόησης της ζωής.

Στον κάτω όροφο της εκκλησίας, ο πατέρας άνοιξε ένα ενοριακό σχολείο, δημιούργησε ένα καταφύγιο για ορφανά και φτωχούς και δίδαξε τη Νομική του Θεού στο Γυμνάσιο θηλέων E.V. Winkler; συνέβαλε στην αναβίωση της αρχαίας ρωσικής αγιογραφίας, ευλογώντας την πνευματική του κόρη Μαρία Νικολάεβνα Σοκόλοβα (αργότερα μοναχή Τζουλιάνα) να ζωγραφίζει εικόνες. Οι αληθινοί πνευματικοί φίλοι του Πατέρα Αλεξίου ήταν οι πρεσβύτεροι της Όπτινα, ο Ιερομόναχος Ανατόλιος (Ποταπόφ – επίσης αγιοποιήθηκε τώρα ως άγιος) και ο ηγούμενος Θεοδόσιος. Έμειναν έκπληκτοι με το κατόρθωμα του πρεσβύτερου της Μόσχας «στην πόλη όπως στην έρημο».

Τις τελευταίες μέρες του Μαΐου Π.  Alexey έφυγε για τη Vereya, όπου είχε περάσει τις διακοπές του τα προηγούμενα χρόνια. Είχε ένα προαίσθημα ότι έφευγε για πάντα. Πριν φύγει, έκανε την τελευταία λειτουργία στην εκκλησία του, αποχαιρέτησα τα πνευματικά μου παιδιά και φεύγοντας αποχαιρέτησε την εκκλησία. Έκλαψε πολύ. εκοιμήθη ο π. Alexy την Παρασκευή 9/22 Ιουνίου 1923. Το φέρετρο με το σώμα του π. Αλέξιου μεταφέρθηκε στην εκκλησία του Αγ. Νικόλαος στην Κλεννίκη. Μέχρι το πρωί της επόμενης μέρας, οι εκκλησιαστικές κοινότητες της Μόσχας αποχαιρέτησαν τον εκλιπόντα και έψαλλαν τα μνημόσυνα. Ανακηρύχθηκε άγιος από το Συμβούλιο των Επισκόπων το 2000. Το 2001, στη γιορτή των Αγίων Πάντων που έλαμψαν στη ρωσική γη, αποκαλύφθηκαν τα λείψανα του Αγίου Τιμίου Αλεξίου της Μόσχας.

Τροπάριο προς τον Άγιο Δίκαιο Αλέξιο Μόσχας (Mechev), Τόνος 5

Ω Ποιμένα του Χριστού, πάτερ Αλέξιε, / πάλεψες σε καλό αγώνα, / ομολόγησες την Ορθόδοξη πίστη στο σκοτάδι της ανομίας / και ως παρηγορητής και πνευματικός γιατρός / θεράπευσες όλους όσους ήρθαν τρέχοντας κοντά σου / Βοήθησέ μας που σε τιμάμε με πίστη / να δυναμώσουμε στην αγάπη για τους πλησίον.

Τροπάριο προς τον Άγιο Δίκαιο Αλέξιο Μόσχας (Mechev). Σχετικά με τη Μεταφορά των Λειψάνων, Ήχος 4

Ήρθε η μέρα μιας νέας γιορτής, / η πόλη της Μόσχας χαίρεται / και ολόκληρη η ρωσική γη χαίρεται / με νέα πνευματικά τραγούδια, / γιατί σήμερα είναι μια ιερή γιορτή / της μεταφοράς των τιμίων και πολυθεραπευτικών λειψάνων / του δίκαιου και θαυματουργού Αλέξιου, / όπως ένα λαμπρό φως, / έλαμπε πάνω μας από τη χάρη και την ακτινοβολία επιμελώς, / σώσε μας με τις προσευχές σου // δίκαιος Αλέξη, πατέρα μας.

Ο δίκαιος Alexy Mechev

Συμβουλές για τους ηλικιωμένους

Φρόντισε τον εαυτό σου

Ενάντια στη ματαιοδοξία

Στη σταθερότητα στην καλοσύνη, χωρίς την οποία η πνευματική ανάπτυξη είναι αδύνατη

Σε όποια αμαρτία κι αν έχετε πέσει, μετανοήστε, και ο Κύριος είναι έτοιμος να σας δεχτεί με ανοιχτές αγκάλες.

* * *

Να είσαι σαν παιδί σε όλα: σε θέματα πίστης και σε θέματα ζωής.

* * *

Φρόντισε τον εαυτό σου

Αν θέλετε να ζήσετε μια πνευματική ζωή, φροντίστε τον εαυτό σας. Κάθε απόγευμα, αναθεωρήστε τι καλό και τι κακό έχετε κάνει, ευχαριστήστε τον Θεό για τα καλά και μετανοήστε για το κακό.

* * *

Όταν σε επαινούν, και παρατηρείς διάφορες ελλείψεις στον εαυτό σου, τότε αυτοί οι έπαινοι πρέπει να κόβουν σαν μαχαίρι στην καρδιά και να προκαλούν την επιθυμία για βελτίωση.

* * *

Λιγότερη φιλοσοφία, περισσότερη δράση και έτσι στη ζωή αναπτύσσεται η πρώτη εις βάρος της δεύτερης.

* * *

Να είστε προσεκτικοί με τις ακάθαρτες σκέψεις.

* * *

Εάν παρατηρήσετε μια παρόρμηση για αμαρτία, υποκλιθείτε δύο φορές στην Κυρία με την προσευχή: «Παναγία Θεοτόκε, με τις προσευχές των γονέων μου, σώσε με, τον αμαρτωλό». – Το πνεύμα των γονιών σου θα συγχωνευθεί στην προσευχή με το πνεύμα σου.

* * *

Το Ευαγγέλιο πρέπει να διαβάζεται πιο προσεκτικά.

* * *

Εφόσον η προσευχή «Πάτερ ημών» είναι συντομευμένο Ευαγγέλιο, πρέπει να προσεγγιστεί με τη δέουσα προετοιμασία.

* * *

Όταν νηστεύεις σωματικά, νηστεύεις και πνευματικά, μην είσαι αγενής σε κανέναν, ειδικά σε γέροντες, αυτή η νηστεία θα είναι ανώτερη από τη σωματική νηστεία.

* * *

Εργαστείτε σκληρά για να μεγαλώσετε τους μικρότερους αδελφούς και τις αδελφές σας. Επηρεάστε τους με το παράδειγμα και θυμηθείτε ότι αν έχετε ελλείψεις, μπορούν εύκολα να τις υιοθετήσουν. Και ο Κύριος θα σας ζητήσει λογαριασμό σε αυτό το θέμα.

* * *

Ενάντια στη ματαιοδοξία

Είναι καθήκον μας να κάνουμε το καλό.

* * *

Μετρήστε επτά φορές, κόψτε μια φορά.

* * *

Στη σταθερότητα στην καλοσύνη, χωρίς την οποία η πνευματική ανάπτυξη είναι αδύνατη

Δεν πρέπει να αναλαμβάνετε ακατόρθωτα κατορθώματα, αλλά αν αποφασίσετε να κάνετε κάτι, πρέπει να το κάνετε ό,τι κι αν γίνει. Διαφορετικά, δεν θα το κάνετε μία, δύο, τρεις φορές και μετά θα σκεφτείτε γιατί το κάνατε εξαρχής, γιατί... Αυτό είναι εντελώς μάταιο.

* * *

Ποτέ μην αντιμετωπίζετε το Ευαγγέλιο ως ένα βιβλίο μαντείας. και αν προκύψουν σημαντικές ερωτήσεις, συμβουλευτείτε περισσότερους γνώστες, γιατί είχα μια δασκάλα εδώ, και μάλιστα βάζει σημειώσεις δίπλα στα εικονίδια.

* * *

Πρέπει κανείς να προσεγγίζει την ανάγνωση του Ευαγγελίου με προσευχητική διάθεση.

* * *

Αυστηρότερος, αυστηρότερος, στην πνευματική νηστεία: δηλ. μάθε να ελέγχεις τον εαυτό σου, ταπεινώσου, να είσαι πράος.

* * *

Όταν βλέπετε κάτι κακό γύρω σας, κοιτάξτε τον εαυτό σας αυτή τη στιγμή, δεν είστε ο λόγος για αυτό;

* * *

Όταν σας επιτίθενται κακές σκέψεις, ειδικά στην εκκλησία, φανταστείτε μπροστά σε Ποιον στέκεστε ή ανοίξτε την ψυχή σας, πείτε: «Κυρία, βοήθησέ με».

* * *

Εάν, όταν φιλάτε το εικονίδιο, σας προβληματίζουν οποιεσδήποτε σκέψεις (άπιστες ή άλλες), προσευχηθείτε μέχρι να εξαφανιστούν.

* * *

Πρέπει να θεωρείς τον εαυτό σου χειρότερο από όλους. Αν θέλετε να εκνευριστείτε, να εκδικηθείτε ή να κάνετε κάτι άλλο, παραιτηθείτε γρήγορα. Πρέπει να σώσουμε τον εαυτό μας και τους άλλους, και για να το κάνουμε αυτό πρέπει να γνωρίσουμε τον εαυτό μας και τους άλλους. Παρακολουθήστε τον εαυτό σας πιο προσεκτικά και να είστε πιο επιεικείς με τους άλλους, μελετήστε τους για να τους συμπεριφέρεστε όπως απαιτεί η θέση, ο χαρακτήρας και η διάθεσή τους. Για παράδειγμα, ένα άτομο είναι νευρικό, αμόρφωτο, και αν απαιτήσουμε ηρεμία από έναν, λεπτότητα από άλλο, ή κάτι άλλο, θα είναι απερίσκεπτο. και πρέπει να προσέχουμε τον εαυτό μας πιο προσεκτικά.

* * *

Κάθε μέρα, σαν μάνα, να μετανοείτε για τις αμαρτίες σας στη Μητέρα του Θεού.

* * *

Τι δικαίωμα έχουμε να περιφρονούμε τους άλλους;

* * *

Πρέπει να είστε πιο μετριοπαθείς στο φαγητό σας, διαφορετικά η λαιμαργία βλάπτει την πέψη. Ακόμη και το νερό πρέπει να καταναλώνεται με μέτρο.

* * *

Εάν εμφανιστούν άπιστες σκέψεις, ειδικά πριν από την κοινωνία, πείτε αμέσως: «Πιστεύω, Κύριε, βοήθησε την απιστία μου».

* * *

Σχετικά με την έγγραφη εξομολόγηση.

Δεν είναι αρκετό: απαρίθμησα όλες τις αμαρτίες – και αυτό είναι το τέλος, και τίποτα δεν λειτούργησε. αλλά είναι ανάγκη να γίνει η αμαρτία αποκρουστική, να καούν όλα αυτά μέσα, στην καρδιά, όταν αρχίσεις να θυμάσαι... Και τότε η αμαρτία θα μας γίνει αποκρουστική, και δεν θα επιστρέψουμε πια σε αυτήν, αλλιώς θα ξανακάνουμε αμέσως το ίδιο. – Ερώτηση: «Κι αν ξεχάσεις;» Απάντηση: «Και αν κάτι πονάει, δεν θα το ξεχάσεις. «Θα επισημάνω πού πονάει».

* * *

Κάποιος πρέπει πάντα να λέει την αλήθεια, και αν αναγκαστεί να πει ένα ψέμα, πρέπει να μιλήσει στο άτομο και να αλλάξει το θέμα με τέτοιο τρόπο ώστε να σώσει εκείνον που κάνει λάθος αναγκάζοντάς τον να το κάνει αυτό. για παράδειγμα, δεν έχω πει ποτέ ψέματα και δεν θα πω ψέματα, και αν με χρειαστείς, τότε μάλλον θα το κάνω, αλλά μόνο αν το πάρεις πάνω σου κ.λπ.

* * *

Δεν χρειάζεται να κρίνεις τους άλλους. Στο σπίτι κάποιου άλλου, αν σερβίρουν κάτι μη κρέας τη μέρα της νηστείας, δεν πρέπει να το αμελήσετε ή να το αρνηθείτε. Και στο σπίτι, μπορείτε να καλύψετε αυτό το κενό ενισχύοντας είτε τη σωματική νηστεία, και το πιο σημαντικό, την πνευματική νηστεία: δηλ. μην εκνευρίζεσαι, μην κρίνεις κ.λπ.

* * *

Έτσι πρέπει να ενεργείτε σε όλα: αν χρειάζεται να κάνετε κάτι, θυμηθείτε τώρα πώς θα ενεργούσε ο Ιησούς Χριστός εδώ , ας είναι αυτός ο οδηγός σας σε όλα. Έτσι, σταδιακά κάθε κακό και αμαρτωλό θα υποχωρήσει από κοντά σας.

* * *

Δεν ευλογώ κανέναν να πει κάτι που θα μπορούσε να διαδώσει κακές φήμες για άλλους. και είναι καθήκον μας να λέμε ότι είναι εποικοδομητικό και χρήσιμο.

* * *

Ζεις περισσότερο με το μυαλό σου, με τις σκέψεις σου, η καρδιά σου δεν έχει αναπτυχθεί καλά, πρέπει να την αναπτύξεις: φανταστείτε τον εαυτό σας στη θέση των άλλων.

* * *

Αν ήταν τόσο εύκολο να σωθούμε, θα ήμασταν όλοι άγιοι εδώ και πολύ καιρό.

* * *

Πρέπει να συμπεριφερόμαστε στους γύρω μας με κάθε προσοχή, και όχι απρόσεκτα, τότε ο Κύριος, βλέποντας την προσοχή μας, θα δείξει επίσης προσοχή σε εμάς.

* * *

Οι κακές σκέψεις πρέπει να διώχνονται, είναι ανεπιθύμητες.

* * *

Στο ναό, μείνετε μακριά από όσους τους αρέσει να μιλάνε.

* * *

Αν θέλετε να εκνευριστείτε, να πείτε κάτι αναιδές, θυμηθείτε αμέσως: όχι, δεν θα έπρεπε.

* * *

Πρέπει να είσαι πιο χαρούμενος στο πνεύμα.

* * *

Δεν έχετε θέληση, αλλά τώρα είναι η ώρα να αναπτύξετε τη δύναμη της θέλησης. (Έγινε σφοδρή απεργία πείνας).

Ο αναστημένος Κύριος απαιτεί την ανάστασή μας.

* * *

Μην τολμήσεις, μην τολμήσεις να είσαι περήφανος, δεν υπάρχει τίποτα για το οποίο να είσαι περήφανος: 

* * *

Μας επιτέθηκαν κακές σκέψεις... Μάλλον δεν προσευχήθηκα αρκετά. Πρέπει να διωχθούν.

* * *

Μόλις αρχίσουν να εμφανίζονται κακές σκέψεις, αν υπάρχει μόνο μία, αρχίστε να προσεύχεστε και αν είναι περισσότερες από μία, πάρτε κάποιο σοβαρό βιβλίο ή ξεκινήστε κάποια επιχείρηση.

* * *

Ήρθε η ώρα να αφήσετε στην άκρη την επιπολαιότητα και να τα πάρετε όλα στα σοβαρά.

* * *

«Καθιέρωση αυστηρής τάξης σε όλα: μελέτη σε τάδε ώρα, ανάγνωση σε τάδε ώρα κ.λπ. Αν χρειάζεται να πάτε κάπου, γιατί να πάτε, να διαβάσετε». Ο πατέρας βρήκε κάτι πολύ απαραίτητο και απαραίτητο σε αυτό. Ζώντας σε μια οικογένεια, αν και κανείς δεν με παρενέβη σε τίποτα, δεν ήξερα πώς να χωρέσω τον εαυτό μου σε κανένα πλαίσιο, δεν ήξερα πώς να δημιουργήσω αυτή την τάξη. τα εμπόδια που συνάντησα με ανάγκασαν να υποχωρήσω, και το πιο σημαντικό, εγώ ο ίδιος δεν έβλεπα τίποτα απαραίτητο σε αυτή την εγκαθίδρυση της τάξης, ταυτόχρονα ήθελα ο ίδιος ο ιερέας να μου δώσει κάποιο είδος εργασίας, ώστε να μπορέσω να κάνω κάποιο (εξωτερικό) κατόρθωμα, και ρώτησα τον ιερέα γι' αυτό. Στην αρχή δεν απάντησε τίποτα και όταν με ρώτησε αν είχα καθιερώσει τάξη στη ζωή μου, απάντησα ότι απλά δεν λειτουργούσε. Άκουγε σιωπηλά, ποτέ δεν επέπληξε, και όταν του ζήτησα να μου κάνει έναν «άθλο», παρατήρησε ευγενικά: «Ναι, κοίτα, σου λέω: βάλε τάξη, και συνεχίζεις να μου λες ότι «δεν μπορώ»…» Μόνο τότε άνοιξαν τα μάτια μου και είδα με την εύκολη στάση μου σε αυτή τη λέξη του ιερέα ανυπακοή, ανυπακοή. Δεν έδωσα ιδιαίτερη σημασία στα απλά και, όπως φάνηκε, τυχαία, «περίεργη» απαίτηση για τάξη. Αποδεικνύεται ότι το έβλεπε αυτό ως ένα είδος άθλου για τον χαρακτήρα μου. - Και αργότερα ο ιερέας μου το υπενθύμισε και πάλι πολύ σοβαρά: «Να βάλετε οπωσδήποτε την τάξη... Και μετά, κοίτα, επίσης πάντα τους δεχόμουν τους πάντες, και τώρα με ανάγκασαν να μειώσω τον αριθμό των επισκεπτών, οπότε βλέπω ο ίδιος πόσα έχω κάνει».

* * *

Πρέπει να ηρεμήσετε τη μητέρα σας και να μην φέρετε τίποτα στην προσοχή της. Ο σεβασμός προς αυτήν είναι το πρώτο καθήκον. Και φροντίστε να ελέγχετε τον εαυτό σας κάθε βράδυ. Λοιπόν, αν αποτύχετε, αν συμβεί κάτι, καλά, κάντε τρεις υποκλίσεις στη Μητέρα του Θεού, ζητήστε Της συγχώρεση.

* * *

Διώξτε τις κακές σκέψεις διαβάζοντας εδώ χρειάζεται σωματική εργασία. Φανταστείτε τον Γολγοθά, εδώ είναι ο σταυρός μπροστά σας: (ο παπάς άπλωσε τα χέρια του στα πλάγια...) κυλάει αίμα... Πες τις σκέψεις σου: ο πνευματικός, λένε, δεν σου είπε να ακούσεις.

* * *

- ...Πατέρα, ήθελα να μην κοινωνήσω σήμερα...

- Γιατί, εξομολογήθηκε;έτσι δεν είναι;

- Λοιπόν, είμαι πολύ κακός...

- Λοιπόν, δεν σε αφορά...

* * *

- ...Πατέρα, θέλω να είμαι πράος και ταπεινός...

- Και ποιος δεν σου λέει να...

* * *

- ...Πάτερ, δεν μπορώ να κοινωνήσω σήμερα;

- Γιατί;

- Άρα, η καρδιά είναι πολύ ακάθαρτη.

- Και πότε θα είναι καθαρη για σένα;..

* * *

- ...είχα ένα κακό όνειρο...

– Αυτό συμβαίνει από αμετροέπεια στο φαγητό, από κενή συζήτηση.

και αφού αυτό σου συμβαίνει πάντα, πάντα το περιμένεις...

* * *

Όταν ξυπνήσετε, σηκωθείτε αμέσως, μην καλύπτεστε με κουβέρτα.

* * *

Ό,τι και να αναλάβεις, πρέπει να το κάνεις ό,τι κι αν γίνει.

* * *

- ...Πώς να κρατάς τη χρυσή τομή, για να μην είσαι ζοφερή και υπερβολικά ευδιάθετη;..

* * *

– Την εβδομάδα του Πάσχα δεν χρειάζεται η ανάγνωση του Ψαλτηρίου και αντί για απογευματινές και πρωινές προσευχές επιβάλλονται οι Ώρες.

– Πότε πρέπει να τελειώσουμε την ανάγνωση του Ψαλτηρίου;

Ο ιερέας, χαμογελαστός και διστακτικός, παρατήρησε: «Φαίνεται ότι το Ψαλτήρι τελειώνει την Τετάρτη της Μεγάλης Εβδομάδας»... (Έμπειρος στον κανόνα· τόσο μεγάλη ήταν η ταπείνωση του αγαπητού ιερέα).

* * *

Όλα πρέπει να είναι εντάξει, και να υπάρχει συγκεκριμένη ώρα για φαγητό, και αν έρθεις αργά και θέλεις να φας, τότε φυσικά μπορείς, να φας όσο χρειάζεσαι... Αλλά γενικά να υπάρχει τάξη.

* * *

Ένας άνθρωπος που αγαπάει αληθινά ξεχνάει εντελώς τον εαυτό του, ξεχνά ότι υπάρχει, σκέφτεται μόνο πώς να σώσει τον άλλον. Πρέπει να προσπαθήσουμε να μην δελεάζουμε τους άλλους, όχι μόνο με τις πράξεις μας, αλλά ακόμα και με τα λόγια μας.

* * *

Παρακαλώ, παρακαλώ να είστε στην εκκλησία.

Γνωρίζετε το καθήκον σας και πρέπει να το εκπληρώσετε ήρεμα και σταθερά. Πρέπει να διαβάσετε την Προσευχή του Ιησού. Όπως ένας άνθρωπος σκέφτεται πάντα ένα αγαπημένο αντικείμενο, έτσι πρέπει να σκέφτεται τον Κύριο και να Τον κουβαλάει στην καρδιά του.

* * *

– Πώς να αποκτήσετε αγάπη για τον Θεό;

– Πρέπει να θυμόμαστε πιο συχνά τι έχει κάνει ο Κύριος για εμάς και τι κάνει. Όλες οι καθημερινές υποθέσεις πρέπει να αγιάζονται από τον Χριστό και γι' αυτό χρειάζεται η προσευχή του Ιησού . Όπως είναι καλό και χαρούμενο όταν λάμπει ο ήλιος, θα είναι το ίδιο καλό και χαρούμενο στην ψυχή όταν ο Κύριος αγιάζει τα πάντα στην καρδιά μας.

– Συμβαίνει συχνά να αισθάνεστε καλά και να πηγαίνετε ευθεία, τότε ξαφνικά αυτή η διάθεση εξαφανίζεται και δεν μπορείτε να επιστρέψετε σε αυτήν…

- Λοιπόν, εντάξει, εντάξει... τότε θα αποκοιμηθείς σε αυτό το «εντάξει»... - Με την έννοια του «κοιμήσου» ο ιερέας εννοούσε πάντα την απώλεια της νηφαλιότητας και του πνευματικού σθένους πάνω στον εαυτό του.

Κάποτε, κατά τη διάρκεια της ολονύχτιας αγρυπνίας, μια καταιγίδα από κάθε λογής πιο αντίθετες σκέψεις και συναισθήματα ταράξανε ολόκληρο το είναι μου. Πλησιάζω την εορταστική εικόνα (για τον κανόνα). Ο ιερέας αλείφει λάδι, κοιτάζει προσεκτικά και ψιθυρίζει, αβέβαιος, ρωτώντας: «Κοιμάσαι, τυχαία;»...

* * *

Πρέπει να θυμόμαστε ότι αν ο Κύριος με κοιτάζει πάντα, αν γνωρίζει τα πάντα, τότε πώς μπορώ να ενεργήσω εναντίον Του.

* * *

– Μερικές φορές λαχταράτε με όλη σας την ψυχή την ένωση με τον Κύριο στο Μυστήριο της Θείας Κοινωνίας, αλλά σας εμποδίζει η σκέψη ότι πρόσφατα κοινωνήσατε...

– Αυτό σημαίνει ότι ο Κύριος αγγίζει την καρδιά, ώστε όλοι αυτοί οι ψυχροί συλλογισμοί να είναι μάταιοι και ακατάλληλοι.

* * *

– Νομίζω ότι πρέπει να δημιουργήσετε μια ρουτίνα για τη ζωή σας: συνιστάται να κοιμάστε 7 ώρες την ημέρα (κοιμόμουν όχι περισσότερο από 5-6 ώρες), καλά, αν σηκώνεστε στις 7 το πρωί, τότε μετρήστε αντίστροφα 7 ώρες και πηγαίνετε για ύπνο έτσι. διαφορετικά επηρεάζει την υγεία.

Αργότερα παρατήρησα ότι όλοι οι ασκητές από τους αρχαιότερους μέχρι τους νέους, και όλα τα μοναστήρια, ακολουθούσαν μια αυστηρή,καθιερωμένη τάξη ζωής.

* * *

- ...Είναι δύσκολο να ζεις χωρίς αμαρτία όταν υπάρχουν τέτοιες δυσκολίες στη ζωή 

- Λοιπόν, μην αμαρτάνεις...

- Είμαι απελπισμένος, πατέρα.

– Δεν χρειάζεται να είσαι απελπισμένος, θυμήσου πώς λέγεται: «Το πνεύμα μου μέσα μου είναι απελπισμένο», και περαιτέρω: «Θυμήθηκα τις παλιές μέρες, διαλογιζόμουν» ( Ψαλμός 142 – σημ. II ) – έτσι κι εσύ, θυμήσου τα πάντα και παρηγορήσου.

* * *

Ότι σκέφτεσαι πάρα πολύ τον εαυτό σου, είσαι περήφανος. και ξέρεις, όποιος σκέφτεται πολύ τον εαυτό του, οι άλλοι τον σκέφτονται ελάχιστα, γιατί όποιος σκέφτεται πολύ για τον εαυτό του, αυτό σημαίνει ότι ζει άσχημα... Κι εσύ αγαπάς τον εαυτό σου, γι' αυτό να αγαπάς τον εαυτό σου όπως πρέπει.

* * *

Μου ήρθε ένας ζήλος για να μάθω την προσευχή του Ιησού, ζήτησα από τον πατέρα να με διδάξει

Η προσευχή του Ιησού είναι μια σοβαρή υπόθεση. Πρέπει να σκέφτομαι πιο συχνά ποιος είναι ο Ιησούς για μένα.

* * *

Εάν κάποιος μιλάει άσχημα για τους άλλους, ειδικά στην εκκλησία, απλά πρέπει να απαντήσετε ότι εγώ ο ίδιος είμαι αμαρτωλός, γιατί να κοιτάξω τους άλλους; Δεν πάμε στην εκκλησία για να μιλήσουμε.

* * *

Η προσευχή του Ιησού είναι ένα σοβαρό θέμα. Πρέπει να έχετε συνεχώς τον Κύριο μπροστά σας, σαν να βρίσκεστε μπροστά σε κάποιο σημαντικό πρόσωπο, και να είστε σε συνεχή συνομιλία μαζί Του. Εδώ θα είστε συνεχώς σε ανυψωμένη κατάσταση.

* * *

Πρέπει να είστε πιο μετριοπαθείς στο φαγητό σας.

* * *

Για τι πρέπει να είμαστε περήφανοι για τις αμαρτίες;

* * *

Οι γονείς θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με μεγαλύτερη επιείκεια εάν έχουν ελλείψεις.

* * *

- Πατέρα, συμβαίνει να κοιμάσαι το πρωί, αλλά όταν ξυπνάς τρέχεις γρήγορα στη λειτουργία και δεν προσεύχεσαι στο σπίτι;

- Λοιπόν, αν είναι έτσι, θα προσευχηθείς εκεί στην εκκλησία, αλλιώς θα πρέπει να υπάρχει τάξη σε όλα.

* * *

Αν κάποιος στην εκκλησία αρχίσει να μιλάει ή να κάνει ερωτήσεις για οτιδήποτε, πείτε του για μένα και μην απαντήσετε.

* * *

Είναι επιτακτική ανάγκη η προσευχή το πρωί και το βράδυ.

* * *

Πριν διαβάσετε το Ευαγγέλιο, σταυρώστε τον εαυτό σας και πείτε: «Κύριε, φώτισέ με, άφησέ με να καταλάβω τι υπάρχει εδώ». Και μετά από αυτό συμβαίνει ότι ξαφνικά έρχεται κάποιο είδος θεοφάνειας και αρχίζεις να καταλαβαίνεις το νόημα αυτού ή εκείνου. και μετά πρέπει να πάρετε και να γράψετε αυτές τις σκέψεις.

* * *

Βάλτε τάξη σε όλα, να είστε καλά με τη μητέρα σας, μην μαλώνετε με τις αδερφές σας, μην προσβάλλετε τη θεία σας. Λοιπόν, αρκεί προς το παρόν, και μετά θα πάρουμε κάτι άλλο από εσάς.

* * *

Για να έχεις τάξη σε όλα... Εγώ είχα έναν Γερμανό εδώ, και οι Γερμανοί, ξέρεις, έχουν τάξη σε όλα, οπότε μου είπε: είχε καλεσμένους εκεί... και είχε αυτή τη διαταγή: μόλις έγινε 10 η ώρα, όλοι ήταν στη θέση τους. – Ήρθε η ώρα να πάμε για ύπνο, και ανακοινώνει ότι σε δέκα λεπτά θα σβήσει η φωτιά. Λοιπόν, όλοι νόμιζαν ότι αστειευόταν και κανείς δεν του έδωσε σημασία. Ξαφνικά – φαίνονται – είναι σκοτεινά... Και τον ρωτάω: «Τι γίνεται με τους καλεσμένους;» «Τι θέλουν;» λέει, «αν είναι τόσο άτακτοι». Εδώ είναι, παρόλο που είναι Γερμανός, αλλά υπάρχει ακόμα κάτι να μάθουμε από αυτόν.

* * *

Οι σκέψεις θα επιτεθούν, θα τους διώξουν: «Μα εγώ δεν σε συμπονώ, προσκυνούμε τον Σταυρό Σου, Δάσκαλε, και τον Άγιο. «Δοξάζουμε την Ανάστασή Σου», αυτό είναι όλο.

* * *

Διώξτε τις κακές σκέψεις και όποιες εμφανίζονται, τραβήξτε τις από το αυτί και στον ήλιο. (Ο παπάς με τράβηξε από το αυτί).

* * *

Να είσαι πιο αυστηρός με τον εαυτό σου. (Η κουβέντα ήταν για αποχή στο φαγητό, ο παπάς ήταν πολύ σοβαρός). Ακόμα κοιμάσαι, πρόσεχε να μην κοιμηθείς υπερβολικά.

* * *

Πρέπει κανείς να προσεύχεται σαν παιδί, με σταθερή πίστη.

* * *

Αν έφαγες πολύ, σημαίνει ότι δεν έχεις ορθολογισμό, όταν ακόμα και ένα επιπλέον φλιτζάνι νερό μπορεί να μας ενθουσιάσει.

* * *

Αν δεν υπακούς στον πνευματικό σου πατέρα, σημαίνει ότι δεν έχεις αφοσίωση στον Θεό.

* * *

Σε παρακαλώ, για όνομα του Θεού, να προσέχεις τον εαυτό σου... Για όνομα του Θεού, πρόσεχε.

- ...Πάτερ, μερικές φορές είναι τόσο δύσκολο που θέλεις να πας σε κάποιον και να κλάψω.

- Ενισχύστε την πνευματική νηστεία.

Τα πάθη, αν θέλετε, καταστρέψτε τα τώρα, αλλιώς θα είναι πολύ αργά. Έχω μια κυρία εδώ, και έχει πάθος να πάρει αυτό που ανήκει σε κάποιον άλλο. Μου είπε με δάκρυα ότι ήταν σε ένα σπίτι και, ιδού, είδε ένα ασημένιο κουτάλι, και όταν όλοι έφυγαν, το πήρε. Τώρα την βασανίζει, αλλά δεν μπορεί να το αντιμετωπίσει, της έχει γίνει συνήθεια.

* * *

- Πατέρα, λένε ότι η Προσευχή του Ιησού πρέπει να διαβάζεται όχι μόνο με αγάπη, αλλά και με φόβο, αλλά δεν νιώθω κανέναν φόβο.

- Με φόβο... και σκέψου τι σου έδωσε και συνεχίζει να σου δίνει ο Κύριος, και πώς Τον ευχαριστείς;..

Ταραγμένοι καιροί

-Τι να κάνουμε τώρα πατέρα;

- Λοιπόν, νομίζω ότι ο Θεός είναι ελεήμων - τίποτα... αλλά για αυτό χρειάζεται να προσεύχεσαι περισσότερο και να είσαι καλύτερος ο ίδιος.

* * *

Να είσαι καλά, από σήμερα και μετά. Σήμερα είναι η μνήμη της Μαρίας της Αιγύπτου. Μπορεί να μην είσαι Αιγύπτιος, αλλά δεν πειράζει. Ξεκίνα λοιπόν από σήμερα και θα προσεύχομαι για σένα, για να σου δώσει ο Κύριος τη μνήμη του θανάτου.

* * *

Να είσαι καλά: να είσαι στήριγμα για τη μητέρα σου, αρχηγός για τις αδερφές σου... Κοίτα πόσες υπακοές σου έδωσα.

* * *

Δεν υπάρχει λόγος να εκνευρίζεστε, δεν υπάρχει λόγος.

* * *

Ενάντια στο φθόνο

Ευχηθείτε ευτυχία σε όλους και εσείς οι ίδιοι θα είστε ευτυχισμένοι.

* 

– Και θα πω το εξής: μερικές φορές νιώθεις ότι δεν αξίζεις ούτε να κοιτάξεις την εικόνα, το Πρόσωπο του Κυρίου, γιατί δεν μπορείς να προσκυνήσεις. Για παράδειγμα, δεν μπορώ να μην προσκυνήσω μέχρι τη γη όταν τραγουδούν: «Ας προσκυνήσουμε τον Πατέρα και τους Υιούς Του και το Άγιο Πνεύμα»... (ολονύχτια αγρυπνία την Κυριακή). Το να μην απέχεις δεν είναι αμαρτία , αλλά το να υποκύπτεις είναι αμαρτία;

* * *

Πώς να πετύχετε την ταπεινοφροσύνη; Έλα μέσα σου πιο συχνά. θεωρείτε τον εαυτό σας χειρότερο από όλους.

* * *

Εάν αναμειγνύονται ακατάλληλες σκέψεις και συναισθήματα στην προσευχή σας, τότε προσευχηθείτε: «Γλυκετέ μου Ιησού, αναγνωρίζω την αδυναμία μου, συγχώρεσέ με».

* * *

Ευχηθείτε ευτυχία σε όλους, και εσείς οι ίδιοι θα είστε ευτυχισμένοι.

* * *

- ...Πάτερ, πόσο δύσκολο είναι να σκεφτείς ότι δεν θα είσαι εδώ.

* * *

Το να αγαπάς τους πάντες είναι εύκολο να το πεις... Το να αγαπάς όλους είναι θέμα ζωής και εμπειρίας και όχι λίγη εμπειρία.

* * *

Είστε όλοι θερμόαιμοι... Σας προτείνω ένα φάρμακο, ίσως το τελευταίο: όλοι ξέρετε ότι σας αγαπώ όλους και όλες οι εμπειρίες σας είναι ίδιες για μένα με τις δικές μου, ή του γιου μου ή της κόρης μου... Οπότε, όταν θέλετε να προσβάλετε κάποιον, να πείτε κάτι, θυμηθείτε με.

* * *

Και το κακό πρέπει να ανταποδωθεί με καλό. Συμβαίνει συχνά αυτοί οι άνθρωποι (εχθροί) να μας λένε πράγματα που εμείς οι ίδιοι δεν παρατηρούμε.

* * *

Πώς πρέπει να προσευχόμαστε ώστε η προσευχή μας να είναι ευάρεστη στον Θεό: πρώτον, με πίστη (θεραπεία του δαιμονισμένου), δεύτερον, με ταπείνωση (όπως ο τελώνης), τρίτον, με σταθερότητα και υπομονή (όπως η Χαναανή, η παραβολή του άδικου κριτή και της φτωχής χήρας).

* * *

Ο Θεός δεν εκπληρώνει την προσευχή μας γιατί αυτό που ζητάμε δεν θα φέρει κανένα όφελος.

* * *

Πρέπει να προσέχουμε προσεκτικά τις σκέψεις μας, γιατί αν σταματήσουμε να δίνουμε σημασία σε αυτό, τότε η πτώση είναι ήδη κοντά. Έτσι έπεσε μια 30χρονη κοπέλα μόνο και μόνο επειδή σταμάτησε για να το προσέξει. Κατηγορούμαι για συγκατάβαση, αλλά δεν μπορώ να κάνω αλλιώς, γιατί μου φανερώνονται όλες οι περιπλοκές της ψυχής, και όπως ο Χριστός από τον σταυρό με απλωμένα χέρια καλεί όλους κοντά Του, έτσι πρέπει να έχουμε αγάπη για όλους... Αλλά δεν βλέπω σε σένα ταπείνωση, ούτε ένθερμη προσευχή , ούτε αγάπη.

Όταν πλησιάζω την εξομολόγηση, πρέπει να συνειδητοποιήσω ότι είμαι αμαρτωλός, ένοχος, να εξετάσω τα πάντα από όλες τις πλευρές λεπτομερώς ώστε να γίνει αηδιαστικό, να νιώσω την καλοσύνη του Θεού: ο Κύριος έχυσε το αίμα του για μένα, με φροντίζει, με αγαπά, είναι έτοιμος, σαν μητέρα, να με δεχτεί, να με αγκαλιάσει, να με παρηγορήσει και συνεχίζω να αμαρτάνω και να αμαρτάνω. Και μετά, όταν έρθεις να εξομολογηθείς, μετανοείς στον Κύριο, σταυρωμένος στο σταυρό, σαν παιδί που λέει με δάκρυα: «Μαμά, συγχώρεσέ με, δεν θα το ξανακάνω». Και εδώ υπάρχει κάποιος, ή όχι, θα είναι το ίδιο, γιατί ο ιερέας είναι μόνο μάρτυρας, και ο Κύριος γνωρίζει όλες τις αμαρτίες μας, βλέπει όλες τις σκέψεις μας, χρειάζεται μόνο να συνειδητοποιήσουμε τον εαυτό μας ως ένοχο. Οπως στο Ευαγγέλιο ρώτησε τον πατέρα του δαιμονισμένου αγοριού αφού όταν του συνέβη αυτό, δεν το χρειαζόταν, ήξερε τα πάντα, και το έκανε για να αναγνωρίσει ο πατέρας την ενοχή του για την ασθένεια του γιου του.

Αμην