του ανταποκριτή Α. Νομικού
Τετρακόσια χρόνια λειτουργίας συμπληρώνει φέτος η Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή Τσαγκαρόλων στο Ακρωτήρι Χανίων και στο πλαίσιο αυτό θα πραγματοποιηθεί σειρά εκδηλώσεων.
Ο δήμαρχος Χανίων, Μανώλης Σκουλάκης, απηύθυνε πρόσκληση προς όλους να δώσουν το παρών στις εκδηλώσεις, στις οποίες έχουν κληθεί ιεράρχες από πολλές περιοχές της χώρας.
Το δήμαρχο Χανίων επισκέφθηκε ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Εδέσσης, Πέλλλης και Αλμωπίας Ιωήλ, ο οποίος ευχαρίστησε τόσο το σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κυδωνίας και Αποκορώνου Δαμασκηνό για την πρόσκληση να παρευρεθεί στις εορταστικές εκδηλώσεις της Ιεράς Μονής όσο και το δήμαρχο Χανίων για την υποδοχή στο δημαρχιακό μέγαρο.
«Στην περιοχή όπου διακονώ ως Μητροπολίτης, σε πολλά μέρη υπάρχουν οι μνήμες Μακεδονομάχων Κρητών, που ήρθαν από την Κρήτη και έδωσαν το αίμα τους για την ελευθερία της Μακεδονίας μας. Θα ήθελα να ευχαριστήσω το λαό της Κρήτης που οι πρόγονοί του με πολύ μεγάλη αυτοθυσία και τόλμη και με αγάπη μεγάλη έδωσαν το αίμα τους για την ελευθερία της πατρίδας μας», τόνισε χαρακτηριστικά στις δηλώσεις του ο Ιωήλ.
Από την πλευρά του, ο δήμαρχος Χανίων εξέφρασε τη χαρά και την ικανοποίησή του για την επίσκεψη του σεβασμιώτατου Μητροπολίτη Εδέσσης, Πέλλλης και Αλμωπίας στο Δημαρχείο, ο οποίος όπως παρατήρησε ο κ. Σκουλάκης μαζί με άλλους Μητροπολίτες εντός και εκτός Κρήτης θα πάρει μέρος στις εορταστικές εκδηλώσεις με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 400 χρόνων από τη ίδρυση και τη λειτουργία της Ιεράς Μονής της Αγίας Τριάδας. «Πρέπει να σας πω ότι ο δήμος Χανίων βρίσκεται σε στενή συνεργασία με τη Μητρόπολη και τα μοναστήρια της περιοχής μας»,συμπλήρωσε στις δηλώσεις του ο δμαρχος Χανίων.
Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για τα 400 χρόνια της Μονής, θα γίνει σήμερα η παρουσίαση του φωτογραφικού Λευκώματος της Ιεράς Μονής Αγίας Τριάδας Τσαγκαρόλων.
Σύμφωνα με τη βιβλιογραφία, η Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή της Αγίας Τριάδας των Τζαγκαρόλων είναι ένα από τα πιο σημαντικά μοναστηριακά συγκροτήματα του τέλους της Βενετοκρατίας στην Κρήτη.
Βρίσκεται στους πρόποδες της οροσειράς του Σταυρού, στη θέση «Τζομπόμυλος» του Ακρωτηρίου Μελέχα. Σύμφωνα με την παράδοση, που επιβεβαιώνεται και από έγγραφα των αρχείων της Βενετίας, κτίστηκε από τους αδελφούς Ιερεμία και Λαυρέντιο Τζαγκαρόλους, που κατάγονταν από μεγάλη βενετοκρητική οικογένεια και είχαν ισχυρή επιρροή τόσο στον Ορθόδοξο πληθυσμό όσο και στους Καθολικούς Βενετούς.
Στη θέση της Αγίας Τριάδας υπήρχε μικρή Μονή, που ανήκε στον ιερομόναχο Ιωακείμ Σοφιανό και η οποία ήταν σε παρακμή μετά το θάνατό του. Για το λόγο αυτό ανατέθηκε από τις βενετσιάνικες αρχές στον ιερομόναχο της Μονής της Αγίας Kυριακής Ιερεμία Τζαγκαρόλο η ανασυγκρότησή της το 1611.
Ο Ιερεμίας αρχίζει την ανοικοδόμηση ενός πολύ μεγάλου συγκροτήματος, που θα συνεχίσει ο αδελφός του Λαυρέντιος μετά το θάνατό του, γύρω στα 1634. Στα 1645, τα Xανιά πέφτουν στα χέρια των Τούρκων και διακόπτονται οι οικοδομικές εργασίες που είχαν φτάσει στη βάση του μεγάλου τρούλου.
Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας η Μονή είναι γνωστή ως Selvili Manastir (το Μοναστήρι με τα κυπαρίσσια).
Στη μεγάλη Ελληνική Επανάσταση του 1821, οι μοναχοί φεύγουν χωρίς όμως να προλάβουν να κρύψουν τα πολύτιμα κειμήλια που καίγονται από την πυρπόλησή της ή αρπάζονται.
Μετά την Επανάσταση η Μονή ανασυγκροτείται και ολοκληρώνονται οι οικοδομικές εργασίες. Στα χρόνια αυτά είχε αποκτήσει μεγάλη κτηματική περιουσία και είχε πολλά εξαρτήματα (μετόχια), ακόμη και στη Σμύρνη. Από τα έσοδά της συμβάλλει στη συντήρηση των ελληνικών σχολείων των Χανίων, ενώ από το 1892 λειτουργεί ιεροδιδασκαλείο στα κτίσματα που κατασκευάζονται στην ανατολική πτέρυγα.
Η Μονή είναι ένα τετράπλευρο συγκρότημα με το μεγάλο καθολικό στο μέσο της πλακόστρωτης αυλής και τις διάφορες εγκαταστάσεις εξυπηρέτησης και κατοικίας των μοναχών και των προσκυνητών. Για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της κλίσης του εδάφους, το δυτικό τμήμα της κτίστηκε τριώροφο ή διώροφο εξωτερικά και διώροφο ή μονώροφο εσωτερικά. Το εξωτερικό τμήμα περιλαμβάνει τα ισόγεια θολοσκέπαστα διαμερίσματα επεξεργασίας και αποθήκευσης λαδιού και κρασιού, ενώ ο χώρος της κυρίως αυλής καταλαμβάνεται από μεγάλη, υπόγεια δεξαμενή, για τη συγκέντρωση του νερού της βροχής από τα γύρω κτίσματα.
Στην κύρια είσοδό της οδηγεί μια κλίμακα, στο τέρμα της οποίας σχηματίζεται ένα επίπεδο. Το θύρωμα έχει ως πρότυπό του σχέδιο του Sebastiano Serlio δουλεμένο στην ντόπια πέτρα. Στο ελαιοτριβείο και την κρασαποθήκη οδηγούν δύο τοξωτές είσοδοι, ενώ μια άλλη κάτω από την κλίμακα οδηγεί σε θολωτό χώρο με κρήνη για το πότισμα των ζώων.
Τη νότια πλευρά της δυτικής πτέρυγας καταλαμβάνει η μεγάλη αίθουσα της κοινής τράπεζας και τη βόρεια το παλαιό ηγουμενείο, σήμερα βιβλιοθήκη.
Μετά την κύρια είσοδο κυριαρχεί ο όγκος του καθολικού με την από λαξευτή πέτρα πρόσοψη. Τα κελιά των μοναχών είναι διαταγμένα στις τρεις πτέρυγες της Μονής, ενώ το νεώτερο διώροφο ηγουμενείο βρίσκεται στο κέντρο της νότιας πτέρυγας. Δύο ακόμη πλάγιες είσοδοι οδηγούν στην αυλή. Στο ανατολικό άκρο της νότιας πτέρυγας βρίσκεται το διώροφο κοιμητηριακό συγκρότημα με το οστεοφυλάκιο στο ισόγειο και το κομψό εκκλησάκι του Χριστού στον όροφο.
Η μεγάλη εκκλησία της Αγίας Τριάδας ανήκει στον αρχιτεκτονικό τύπο του τρίκογχου με τρούλο και παρεκκλήσια στο ισόγειο και τον όροφο. Η κάτοψη ακολουθεί την τυπική αγιορείτικη παράδοση, ενώ τα μορφολογικά στοιχεία συνδέονται με τη δυτική αρχιτεκτονική, καθώς μάλιστα στην περίοδο αυτή υπάρχει πολιτιστική προσέγγιση των Ορθόδοξων της Κρήτης, όπως φαίνεται και από τις επιδράσεις και στον τομέα της εκκλησιαστικής Αρχιτεκτονικής. Οι τρούλοι του ναού και των πάνω παρεκκλησίων κατασκευάστηκαν μετά το 1830, όταν δόθηκε από τις τουρκικές αρχές η άδεια να ολοκληρώσουν το ναό.
Από τον αρχικό διάκοσμο σώζονται τα τέμπλα των ισόγειων παρεκκλησιών, ενώ το τέμπλο, οι εικόνες και γενικά ο εξοπλισμός του ναού χρονολογούνται γύρω στα μέσα του 19ου αι. Το ξυλόγλυπτο, επιχρυσωμένο τέμπλο είναι ενδιαφέρον με την καλής ποιότητας δουλειά που ακολουθεί την καλή παράδοση η οποία υπήρχε στην Κρήτη με στοιχεία λαϊκού μπαρόκ.
Σε τρεις συνεχόμενους χώρους δίπλα στην κύρια είσοδο έχει διαμορφωθεί ένα μικρό σκευοφυλάκιο-έκθεση με τις εικόνες και τα άλλα κειμήλια που έχουν απομείνει στη Μονή από τις επανειλημμένες καταστροφές και δείχνουν το μεγάλο πλούτο που υπήρχε αρχικά. Από αυτά ξεχωρίζουν χειρόγραφο ειλητό του 12ου αιώνα, εικόνες του αγίου Ιωάννη του Θεολόγου (16ος αιώνας), του Αγίου Νικολάου (17ος αιώνας), καθώς και οι εικόνες του Ένθρονου Χριστού, της Ζωοδόχου Πηγής και της Δευτέρας Παρουσίας (1635 -1645), έργα που αποδίδονται στο γνωστό Χανιώτη Ζωγράφο, τον Εμμανουήλ Ιερέα Σκορδύλη. Ακόμη, η συλλογή περιλαμβάνει το «κτητορικό» επιτραχήλιο του 17ου αι., επιγονάτιο και ωμοφόρια του 18ου αι., καθώς και άμφια του 19ου. Επίσης, υπάρχει μια σειρά από ξυλόγλυπτους, ασημοδεμένους σταυρούς ευλογίας, ασημένια εκκλησιαστικά σκεύη. Τέλος, υπάρχει μια σειρά από νεώτερα χειρόγραφα και παλαίτυπα βιβλία, ενώ άλλα φυλάσσονται και στη βιβλιοθήκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου