ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ.

Παράδοξα σήμερον είδον τά έθνη πάντα εν πόλει Δαυϊδ, ότε τό Πνεύμα κατήλθε τό άγιον εν  πυρίναις γλώσσαις, καθώς ο θεηγόρος Λουκάς απεφθέγξατο, Φησί γάρ, Συνηγμένων τών Μαθητών τού Χριστού, εγένετο ήχος καθάπερ φερομένης βιαίας πνοής, καί επλήρωσε τόν οίκον, ού ήσαν καθήμενοι, καί πάντες ήρξαντο φθέγγεσθαι, ξένοις ρήμασι, ξένοις δόγμασι, ξένοις  διδάγμασι, τής αγίας Τριάδος. (Δίς)

Τό Πνεύμα τό άγιον, ήν μέν αεί, καί έστι καί έσται, ουτε αρξάμενον, ούτε παυσόμενον, αλλ' αεί  Πατρί καί Υιώ συντεταγμένον, καί συναριθμούμενον, ζωή, καί ζωοποιούν, φώς, καί φωτός  χορηγόν, αυτάγαθον, καί πηγή αγαθότητος, δι' ού Πατήρ γνωρίζεται, καί Υιός δοξάζεται, καί παρά

πάντων γινώσκεται, μία δύναμις, μία σύνταξις, μία προσκύνησις, τής αγίας Τριάδος. (Δίς)

Τό Πνεύμα τό άγιον, φώς, καί ζωή, καί ζώσα πηγή νοερά, Πνεύμα σοφίας, Πνεύμα συνέσεως,  αγαθόν, ευθές, νοερόν, ηγεμονεύον καθαίρον τά πταίσματα, Θεός καί θεοποιούν, πύρ, εκ πυρός  προϊόν, λαλούν, ενεργούν, διαιρούν τά χαρίσματα, δι' ού Προφήται άπαντες, καί Θεού Απόστολοι,

μετά Μαρτύρων εστέφθησαν, Ξένον άκουσμα, ξένον θέαμα, πύρ διαιρούμενον εις νομάς  χαρισμάτων.

Βασιλεύ ουράνιε, Παράκλητε, τό Πνεύμα τής αληθείας, ο πανταχού παρών, καί τά πάντα πληρών,

ο θησαυρός τών αγαθών, καί ζωής χορηγός, ελθέ, καί σκήνωσον εν ημίν, καί καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος, καί σώσον αγαθέ τας ψυχάς ημών

Προφητείας Ιεζεκιήλ τό Ανάγνωσμα

Κεφ. ΛΣΤ', 24

Τάδε λέγει Κύριος. Λήψομαι υμάς εκ τών εθνών, καί αθροίσω υμάς εκ πασών τών γαιών, καί  εισάξω υμάς εις τήν γήν υμών, καί ρανώ εφ' υμάς ύδωρ καθαρόν, καί καθαρισθήσεσθε από  πασών τών ακαθαρσιών υμών, καί από πάντων τών ειδώλων υμών, καί κάθαριώ υμάς, καί δώσω

υμίν καρδίαν καινήν, καί πνεύμα καινόν δώσω υμίν, καί αφελώ τήν καρδίαν τήν λιθίνην εκ τής  σαρκός υμών, καί δώσω υμίν καρδίαν σαρκίνην, καί τό πνεύμά μου δώσω εν υμίν, καί ποιήσω,  ίνα εν τοίς δικαιώμασί μου πορεύησθε, καί τα κρίματά μου φυλάξησθε, καί ποιήσητε, καί  κατοικήσετε επί τής γής, ής έδωκα τοίς πατράσιν υμών, καί έσεσθέ μοι εις λαόν, καγώ έσομαι υμίν  εις Θεόν

Τά τής γής επί τής γής καταλιπόντες, τά τής τέφρας τώ χοϊ παραχωρούντες, δεύτε ανανήψωμεν,  καί εις ύψος επάρωμεν, όμματα καί νοήματα, πετάσωμεν τάς όψεις ομού καί τάς αισθήσεις, επί  τάς ουρανίους πύλας οι θνητοί, νομίσωμεν είναι τού Ελαιώνος εις όρος, καί ατενίζειν τώ  λυτρουμένω επί νεφέλης εποχουμένω, εκείθεν γάρ ο Κύριος εις ουρανούς ανέδραμεν, εκεί καί ο  φιλόδωρος τάς δωρεάς διένειμε τοίς, Αποστόλοις αυτού, καλέσας ως Πατήρ, καί στηρίξας αυτούς,  οδηγήσας ως Υιούς, καί λέξας πρός αυτούς, ου χωρίζομαι υμών, Εγώ ειμι μεθ' υμών, καί ουδείς  καθ' υμών. .