ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΩΣ ΥΠΝΟ. ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ

 ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΩΣ ΥΠΝΟ. ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ

Λάζαρος ό φίλος ημών κεκοίμηται- άλλα πορεύομαι ίνα έξυπνήσω αυτόν (Ίωάν. 11:11)

Ό Κύριος της ζωής ονομάζει τον θάνατο κοίμηση, ύπνο δηλαδή. Όποια άρρητη ανάπαυση είναι αυτό για εμάς! Τί γλυκιά είδηση για τον κόσμο! Ό σωματικός θάνατος επομένως δεν σημαίνει την εξαφάνιση του ανθρώπου, άλλα απλώς έναν ύπνο, από τον όποιο μόνον Εκείνος μπορεί να ξυπνήσει τον άνθρωπο - Εκείνος ό όποιος με τον Λόγο Του εμφύσησε ζωή στο πρώτο χώμα.

Όταν ό Κύριος κραύγασε: «Λάζαρε, δεύρο έξω» (Ίωάν. 11:44), ό νεκρός άνθρωπος ήγέρθη και άνέζησε. Ό Κύριος γνωρίζει το όνομα του καθενός μας. Εφόσον ό Άδάμ γνώριζε τα ονόματα όλων των πλασμάτων του Θεού, πώς ό Θεός δεν θά γνώριζε καθέναν από εμάς με τα ονόματα μας; Όχι μόνο γνωρίζει, αλλά επίσης μάς καλεί με τ' όνομά μας. Ω, ή γλυκιά και ζωοποιός φωνή του μόνου Φιλανθρώπου Κυρίου! Ή φωνή αύτή μπορεί να δημιουργήσει από τις πέτρες τέκνα   του Θεού. Τότε γιατί δεν μπορεί Εκείνος να μάς εγείρει και από τον αμαρτωλό ύπνο μας;

Λέγεται πώς κάποτε κάποιος άνθρωπος άρπαξε μια πέτρα για να σκοτώσει τον αδελφό του τη, στιγμή εκείνη του φάνηκε πώς άκουσε τη, φωνή της μητέρας του να τον καλεί με τ’ όνομά του. Απλώς άκουσε τη φωνή της μητέρας του και αμέσως το χέρι του άρχισε να τρέμει. Άφησε κάτω την πέτρα, ντροπιασμένος για την κακή πρόθεσή του. Ή φωνή της μητέρας του τον ξύπνησε, αποτρέποντας τη διάπραξη ενός θανάσιμου αμαρτήματος. Άν η φωνή μιας μητέρας σώζει και ξυπνάει από τον θάνατο, πόσω μάλλον η φωνή του Δημιουργού και Ζωοδότη!

Όποτε ό Κύριος κραύγασε προς κάποιον, ό οποίος ήταν σωματικά νεκρός, ό άνθρωπος αφυπνίστηκε και ανορθώθηκε. Όμως απ’ όσους ήταν πνευματικά νεκροί δεν ξύπνησαν όλοι και ούτε ανορθώθηκαν όταν ό Κύριος τούς κάλεσε. Γι’ αύτήν τήν αφύπνιση και τήν έγερση είναι απαραίτητη ή συναίνεση της θέλησης του κεκοιμημένου. Ιούδα, φιλήματι τον Υιόν του ανθρώπου παραδίδως; (Λουκ. 22:48). Έκέκραξε ή ζωοποιός φωνή, όμως ό νεκρός άνθρωπος (Ιούδας) παρέμεινε νεκρός και ό αμαρτωλός δεν αφυπνίστηκε. Σαούλ Σαούλ, τι μέ διώκεις; (Πράξ. 9:4). Ή ίδια ζωοποιός φωνή, κραύγασε και τότε ό βυθισμένος στον ύπνο της αμαρτίας αφυπνίστηκε και ό νεκρός άνθρωπος άνέζησε. Στ’ αλήθεια ό ύπνος της αμαρτίας είναι πιο βαθύς από τον ύπνο τού θανάτου και ό βυθισμένος στον ύπνο της αμαρτίας άνθρωπος δεν αφυπνίζεται εύκολα.

Γλυκύτατε Κύριε, αφύπνισε μας από τον ύπνο της αμαρτίας αφύπνισε μας, Κύριε!

Ότι Σοι πρέπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις εις τούς αιώνας των αιώνων. Αμήν.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. Ο ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΑΧΡΙΔΟΣ. ΜΗΝΑΣ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΘΩΣ.