Ἐρώτηση: Ἀναφέρετε στό βιβλίο ὅτι ὁ Γέροντας Σωφρόνιος ἀγαποῦσε τά δέντρα. Ἦταν εὐτυχής ὅταν σᾶς ἔβλεπε νά φυτεύετε ἐσεῖς δέντρα μέσα στό Μοναστήρι μαζί μέ τούς ἄλλους. Τί ἔλεγε γιά αὐτά; Τί ἔλεγε γιά τήν φύση; Ποιά ἦταν ἡ στάση του στήν φύση;

Ἐρώτηση: Ἀναφέρετε στό βιβλίο ὅτι ὁ Γέροντας Σωφρόνιος ἀγαποῦσε τά δέντρα. Ἦταν εὐτυχής ὅταν σᾶς ἔβλεπε νά φυτεύετε ἐσεῖς δέντρα μέσα στό Μοναστήρι μαζί μέ τούς ἄλλους. Τί ἔλεγε γιά αὐτά; Τί ἔλεγε γιά τήν φύση; Ποιά ἦταν ἡ στάση του στήν φύση;

Ναυπάκτου Ιερόθεος: Πράγματι, ὁ Γέροντας Σωφρόνιος ἀγαποῦσε πάρα πολύ τήν φύση καί γι' αὐτό μέσα στό Μοναστήρι ἤθελε νά ὑπάρχουν πολλά δέντρα καί πολλά φυτά. Ὅταν ὑπῆρχε ἕνας χῶρος κενός, ἤθελε νά βάζουμε δεντράκια καί φυτεύαμε. Ἐρχόταν τήν ὥρα πού ἤμουν καί ἐγώ πού φυτεύαμε τά δεντράκια καί καθόταν ἐκεῖ καί χαιρόταν καί μᾶς εὐλογοῦσε, καί ὅταν τελειώναμε τό ἔργο αὐτό, μᾶς ἔδινε μία μπύρα γιά νά ξεκουραστοῦμε. Ἀγαποῦσε, δηλαδή, πάρα πολύ τήν φύση. 
Γιατί ὅμως; Πρῶτα γιατί ὁ ἴδιος ἦταν καλλιτέχνης καί ὡς καλλιτέχνης, ζωγράφος, - σπούδασε στήν Σχολή Καλῶν Τεχνῶν τῆς Μόσχας τήν ζωγραφική τέχνη, μετά καλλιέργησε αὐτήν τήν τέχνη, εἶχε τό ἰδιαίτερο χάρισμα –ἀγαποῦσε πάρα πολύ τήν φύση ὡς καλλιτέχνης, ὡς ζωγράφος. Καί ἐπειδή ἕνας ἀπό τούς βασικούς δασκάλους του ἦταν ὁ Βασίλειος Καντίνσκι, ὁ ὁποῖος τούς δίδασκε ὅτι, ὅταν βλέπετε τήν φύση, πρέπει νά βλέπετε καί νά προσέχετε πέρα ἀπό αὐτήν, πέρα ἀπό αὐτό τό ὁποῖο βλέπουν οἱ αἰσθήσεις, γι' αὐτό καί ὁ Γέροντας ἔβλεπε τήν φύση, ἀλλά προσπαθοῦσε νά δῆ πέρα ἀπό αὐτό πού βλέπουμε μέ τά μάτια μας. Γι' αὐτό ἀπό ἐκεῖ ἔφθασε καί στήν ἀναζήτηση τοῦ Θεοῦ. 
Ἑπομένως, ὡς καλλιτέχνης ἀγαποῦσε τήν ὀμορφιά, ἀγαποῦσε τό ὡραῖο, ἀγαποῦσε τήν φύση, ἀγαποῦσε τόν κόσμο. Στήν ἑλληνική γλώσσα ἡ λέξη κόσμος σημαίνει κόσμημα, δηλαδή στολίδι.Ἔτσι ἔβλεπε τήν φύση ὡς καλλιτέχνης. 
Ἀλλά ταυτόχρονα ἦταν καί μεγάλος θεολόγος γιατί ἔζησε τίς ἐμπειρίες τοῦ Θεοῦ μέσα του, εἶδε τόν Θεό μέσα στήν δόξα Του καί μέ αὐτήν τήν ἔννοια ὡς ἐμπειρικός θεολόγος ἔβλεπε μέσα στήν φύση αὐτό πού λέει ὁ ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής, τούς λόγους τῶν ὄντων. Δηλαδή μέσα σέ κάθε μικρό δεντράκι, σέ ἕνα φυλλαράκι, ἕνα φυτό ὑπάρχει ἡ ἄκτιστη ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ, ἡ ἄκτιστη οὐσιοποιός ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ καί ἡ ζωοποιός καί προνοητική ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ. Ἔτσι, λοιπόν, ὡς θεολόγος ἔβλεπε αὐτούς τούς λόγους τῶν ὄντων, τήν ἄκτιστη ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ σέ ὅλη τήν κτίση. Μέσα ἀπό αὐτήν τήν προοπτική πρέπει νά δοῦμε τήν ἀγάπη τοῦ Γέροντα στήν κτίση, τήν ἀγαποῦσε ὡς καλλιτέχνης καί ὡς ἐμπειρικός θεολόγος.