Ο Πυρρίχιος των Βυζαντινών
Του Γεωργίου Ε. Γεωργά, προπονητή ξιφασκίας, εκπαιδευτή ένοπλου παμμάχου και ιστορικής σπαθασκίας
"... Όταν έφτασε στην Καππαδοκία ( που παλαιότερα οι κάτοικοι της ονομάζονταν τρωγλοδυτες , γιατί ζούσαν σε σπηλιές, τρύπες και λαβύρινθους ), εγκατέστησε το αρχηγείο του εκεί πέρα και έστειλε μανδατορες ( αγγελιοφόρους ) σε κάθε κατεύθυνση καλώντας στο μέρος αυτό όλο τον στρατό του. Όταν ο στρατός συγκεντρώθηκε εκεί, ο Νικηφόρος εκπαίδευε καθημερινά τους άντρες του σε στρατιωτικά γυμνάσια, που ανέπτυξαν με αυτά τι θάρρος τους και τους ενδυνάμωσε. Μέρος της εξάσκησης όλων των στρατιωτών ήταν η έν όπλιον κατά θάτεραν δίνησιν ( ο στροβιλισμός των στρατιωτών ενώ φέρουν πλήρη πολεμική εξάρτηση ), τους προέτρεπε να φυσούν συχνά τις τρομπέτες, να χτυπάνε κύμβαλα και τύμπανα, να ενημερώνουν άλογα, να στοχεύουν με τόξα και να ρίχνουν ακόντιο με υπερβολική ακρίβεια. "
Λεόν ο Διάκονος, βιβλίο 3
Η έν όπλιον κατά θάτεραν δίνησιν, δεν είναι άλλο από τον Ελληνικό πολεμικό χορό πυρρίχιο ο οποίος αναφέρεται και από άλλους χρονικογράφους, όπως στην πηγή του Λέοντα, τον Αγαθία, στην Ιστορία του Μιχαήλ Ατταλειατη αλλά και στην συνέχεια της χρονογραφιας του Ιωάννου Σκυλιτζη. Εκεί την αναφέρουν και ως " πολεμική όρχήσει και περιδινήσει αγχιστρόφω ."
Με αυτόν τον πολεμικό χορό οι στρατιώτες αύξαναν την φυσική τους κατάσταση ,την ευκινησία τους και την επιδεξιότητα τους ενώ έφεραν πλήρη εξοπλισμό και θυρεό ( ασπίδα ). Ο διάδοχος του Νικηφόρου Φωκά , ο Ιωάννης Τσιμισκής αναφέρεται ότι εκπαίδευε σε καθημερινή βάση τους επίλεκτους στρατιώτες του τον χορό αυτό, δηλαδή, τους Αθάνατους. Πυρρίχιος των Βυζαντινών
Του Γεωργίου Ε. Γεωργά, προπονητή ξιφασκίας, εκπαιδευτή ένοπλου παμμάχου και ιστορικής σπαθασκίας
"... Όταν έφτασε στην Καππαδοκία ( που παλαιότερα οι κάτοικοι της ονομάζονταν τρωγλοδυτες , γιατί ζούσαν σε σπηλιές, τρύπες και λαβύρινθους ), εγκατέστησε το αρχηγείο του εκεί πέρα και έστειλε μανδατορες ( αγγελιοφόρους ) σε κάθε κατεύθυνση καλώντας στο μέρος αυτό όλο τον στρατό του. Όταν ο στρατός συγκεντρώθηκε εκεί, ο Νικηφόρος εκπαίδευε καθημερινά τους άντρες του σε στρατιωτικά γυμνάσια, που ανέπτυξαν με αυτά τι θάρρος τους και τους ενδυνάμωσε. Μέρος της εξάσκησης όλων των στρατιωτών ήταν η έν όπλιον κατά θάτεραν δίνησιν ( ο στροβιλισμός των στρατιωτών ενώ φέρουν πλήρη πολεμική εξάρτηση ), τους προέτρεπε να φυσούν συχνά τις τρομπέτες, να χτυπάνε κύμβαλα και τύμπανα, να ενημερώνουν άλογα, να στοχεύουν με τόξα και να ρίχνουν ακόντιο με υπερβολική ακρίβεια. "
Λεόν ο Διάκονος, βιβλίο 3
Η έν όπλιον κατά θάτεραν δίνησιν, δεν είναι άλλο από τον Ελληνικό πολεμικό χορό πυρρίχιο ο οποίος αναφέρεται και από άλλους χρονικογράφους, όπως στην πηγή του Λέοντα, τον Αγαθία, στην Ιστορία του Μιχαήλ Ατταλειατη αλλά και στην συνέχεια της χρονογραφιας του Ιωάννου Σκυλιτζη. Εκεί την αναφέρουν και ως " πολεμική όρχήσει και περιδινήσει αγχιστρόφω ."
Με αυτόν τον πολεμικό χορό οι στρατιώτες αύξαναν την φυσική τους κατάσταση ,την ευκινησία τους και την επιδεξιότητα τους ενώ έφεραν πλήρη εξοπλισμό και θυρεό ( ασπίδα ). Ο διάδοχος του Νικηφόρου Φωκά , ο Ιωάννης Τσιμισκής αναφέρεται ότι εκπαίδευε σε καθημερινή βάση τους επίλεκτους στρατιώτες του τον χορό αυτό, δηλαδή, τους Αθάνατους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου