Ο πατέρας Crăciun συνελήφθη το 1948, καταδικάστηκε από το Στρατιωτικό Δικαστήριο στην Τιμισοάρα, για «συνωμοσία κατά της κοινωνικής τάξης».

Ο πατέρας Crăciun συνελήφθη το 1948, καταδικάστηκε από το Στρατιωτικό Δικαστήριο στην Τιμισοάρα, για «συνωμοσία κατά της κοινωνικής τάξης», γνωρίζοντας τους τρόμους στις κομμουνιστικές φυλακές σε Arad, Oradea, Timişoara, Gherla, Piteşti, Aiud, Jilava και αργότερα, στο Κανάλι.  Γνώριζε από κοντά τον πατέρα Arsenie Boca και ήταν ο πάστορας του πατέρα Ioan Sabău.  Ήταν αδύνατο να μην μολυνθώ από την αγάπη του, από τη χαρά μιας εμπειρίας που σπάνια μου επέτρεπαν να γνωρίσω.

 Στο Πιτέστι, το θέμα της «επανεκπαίδευσης» τέθηκε από τον Μπογκντανόβιτσι και τον Σουρκάνου.  καταδικάστηκαν, αλλά εργάζονταν στην υπηρεσία ασφαλείας.  Άρχισαν να μας χτυπούν για όλα.  Αν δεν προχωρούσες γρήγορα θα σε εδερναν.  Για λίγους μήνες μας έδιναν μόνο λάχανο, βρασμένο στο νερό .  Δεν μπορούσες ούτε να σηκωθείς από το κρεβάτι.  Κοιμόμουν πάνω σε κάτι θηρία.  Και όταν ήμασταν πολλοί, κοιμόμασταν στο πάτωμα.  Κάποιοι από τους συλληφθέντες αποφάσισαν να «αλλάξουν στάση», δηλαδή να σταθούν στο πλευρό των βασανιστών, ενάντια στους συγκρατούμενούς τους.  Τότε άρχισε η έχθρα.  Όσοι ήθελαν να αλλάξουν τη στάση τους είχαν μπαστούνια στο χέρι.  Και μας χτυπούσαν στο κεφάλι, μας χτυπούσαν δυνατά!».  [Ο πατέρας Oprea Crăciun για το χρόνο του στη φυλακή Pitești.]

 Ο πατέρας Crăciun μιλά για τον πατέρα Arsenie Boca σε μια όμορφη συνέντευξη (που δόθηκε στον Valentin Iacob) εδώ.

 Τον γνώρισα το περασμένο καλοκαίρι και σε λίγους μήνες σχεδίαζα μια νέα επίσκεψη.  Δυστυχώς δεν έγινε αλλά έμεινα με μεγάλη χαρά να γνωρίσω ένα παράδειγμα εξομολογητή.

 Είθε ο Θεός να τον βάλει στην παρέα των δικαίων!